Zwangerschap en geboorte deel 969

Hoe doe je rustig aan met een drie jarige? En een huishouden en drie dagen werk? Kersjes, echt respect voor jou! Echt echt en alle andere moeders met drie. Maar zeker die met een zware zwangerschap. Ik denk dat ik klaar ben met twee.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 09:58 schreef Kersjes het volgende:
Ik zie net dat ik 10e sta in de OP

Ik 11e dan

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 09:59 schreef _Ophelia_ het volgende:
Thnx allemaal!
Als mini meewerkt kan ik vanmiddag alle gekregen kleertjes uitzoeken

10 is een mooie plek Kers

[..]

Wie?

Ja precies, dat dacht ik dus idd ook bij die namen!

Estrys, zonder hulp van mijn (schoon)ouders en uiteraard mijn man (die zoveel doet) had ik het ook niet gered hoor.

Gek hoe je bepaalde dingen ook zo relativeren kan ineens. Als ik vroeger met het uitgaan te veel gezopen had dan moest ik ook kotsen en was ik de dag erop een katerig wrak "Whaaah, ik drink nooit meer een druppel alcohol.!!" Maar de avond erop was er niks meer aan de hand, voelde ik me prima en de week erop ging ik gewoon weer drinken.

Nu lijkt het alsof ik in een soort van neverending nachtmerrie zit waarbij kotsen, misselijk zijn en de bijbehorende incontinentie onderdeel zijn van mijn dagelijkse realiteit. Daarbij het chronische zuur, de vermoeidheid en allerlei andere standaard kwaaltjes... En het psychische aspect valt me ook zwaar. Ik kan en doe bijna niks, zit in een isolement en worstel met veel negatieve gevoelens.
De afgelopen 7 maanden zijn de zwaarste van mijn leven. En tuurlijk, ik weet waar ik het voor doe en probeer dat niet te vergeten. Maar het is soms zo verrekte moeilijk om de zon te kunnen zien door al die donderwolken heen

Zo had ik een gesprek met de hypotheekadviseur (ik groen van misselijkheid) en toen hadden we het over zwangerschap. Ze vertelde dat ze nooit misselijk was geweest en de dag voor de bevalling nog op de fiets zat. Daarna zei ze 'jaa het is het allemaal waard he' en toen dacht ik wel even achteraf kan ik ook heel goed relativeren. Wat dat betreft heb ik ook erg veel respect voor Kersjes. je komt zo positief over maar jeetje wat moet je het zwaar hebben. En dan vooral het psychische aspect (dat viel mij ook vies tegen)

Ik heb het geluk dat bezig zijn en weggaan helpt tegen de misselijkheid. Dus ik heb een freaking volle agenda en ik voel me prima. Hang ik thuis, dan kots ik heel de dag.

Kersjes, ik vind je een enorm sterke vrouw!

Kersjes

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 10:41 schreef Marjolijntje het volgende:
Kersjes, ik vind je een enorm sterke vrouw!

Dat!

Meid wat heb ik een respect voor je

Ik heb ook bijzonder veel bewondering hoe Kersjes zich er tot nog toe doorheen heeft weten te slaan
En inderdaad dan nog zo positief kunnen blijven! Met nog twee andere koters, een partner, een gezin .. wat gewoon allemaal door gaat.

Wat dat betreft, toen ik in mijn begin-rotweken zat, dacht ik af en toe ook: Jezus als ik het al zo moeilijk heb, hoe doen anderen dat dan die ook nog eens een peuter/kleuter erbij hebben + werk + huishouden + partner.

Wij vrouwen zijn dus echt wel het sterkere geslacht
We can do this!

Kersjes,

succes vanmiddag Ophelia!

Mooie echo, vamp

Ik heb vandaag voor t eerst zo'n zeurende ongesteldheidskramp die niet weggaat maar ook niet echt pijnlijk is. Vast bandenpijn of t indalen toch?

Ik wil vanmiddag met de trein naar den haag, wil wel gewoon gaan eigenlijk.

Thanks
Maar ik worstel ook gewoon maar door, heb weinig keus.

Achteraf gezien ben ik misschien wel naïef geweest door te denken dat het nu wel zou loslopen, elke zwangerschap verloopt ten slotte anders. Maar deze zwangerschap is veel erger dan die van de jongens. Ik heb gewoon de stomme pech HG-patient te zijn. Maar niet-zwanger heb je daar gelukkig geen last van

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 10:47 schreef Kersjes het volgende:
Thanks
Maar ik worstel ook gewoon maar door, heb weinig keus.

Achteraf gezien ben ik misschien wel naïef geweest door te denken dat het nu wel zou loslopen, elke zwangerschap verloopt ten slotte anders. Maar deze zwangerschap is veel erger dan die van de jongens.

Ik wou dat we even konden ruilen, heb zo met je te doen

kersjes, ik vind het zo rot voor je, zeker als je het zonnetje even echt niet meer kan vinden lijkt het me lood zwaar.

Mooie echo Vamp

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 10:34 schreef Kersjes het volgende:
Estrys, zonder hulp van mijn (schoon)ouders en uiteraard mijn man (die zoveel doet) had ik het ook niet gered hoor.

Gek hoe je bepaalde dingen ook zo relativeren kan ineens. Als ik vroeger met het uitgaan te veel gezopen had dan moest ik ook kotsen en was ik de dag erop een katerig wrak "Whaaah, ik drink nooit meer een druppel alcohol.!!" Maar de avond erop was er niks meer aan de hand, voelde ik me prima en de week erop ging ik gewoon weer drinken.

Nu lijkt het alsof ik in een soort van neverending nachtmerrie zit waarbij kotsen, misselijk zijn en de bijbehorende incontinentie onderdeel zijn van mijn dagelijkse realiteit. Daarbij het chronische zuur, de vermoeidheid en allerlei andere standaard kwaaltjes... En het psychische aspect valt me ook zwaar. Ik kan en doe bijna niks, zit in een isolement en worstel met veel negatieve gevoelens.
De afgelopen 7 maanden zijn de zwaarste van mijn leven. En tuurlijk, ik weet waar ik het voor doe en probeer dat niet te vergeten. Maar het is soms zo verrekte moeilijk om de zon te kunnen zien door al die donderwolken heen

Kersjes ik vind het zo bijzonder wat jij voor je drietal hebt overgehad en over hebt
_{Iedere post die ik van je lees doet me beseffen hoeveel geluk ik heb.}

Pff als ik lees hoe sommige hun zwangerschap moeten beleven mag ik in mijn handjes knijpen hoe mijn eerste zwangerschap is geweest. Ik hoop nu natuurlijk op zo'n zelfde.

Verder voel ik me beroerd. een flinke griep te pakken. overgeven en rammelende darmen. geen eetlust en totaal geen energie. mijn man had het een dag eerder en voelt zich nu een stuk beter. kan hij zich met yaro bezig houden. vraag me af of het herstel nu langer duurt omdat ik zwanger ben, normaal voel ik me altijd snel weer oke.

As, nog gefeliciteerd, volgens mij had ik dat nog helemaal niet gezegd .

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 10:47 schreef Kersjes het volgende:
Thanks
Maar ik worstel ook gewoon maar door, heb weinig keus.

Achteraf gezien ben ik misschien wel naïef geweest door te denken dat het nu wel zou loslopen, elke zwangerschap verloopt ten slotte anders. Maar deze zwangerschap is veel erger dan die van de jongens. Ik heb gewoon de stomme pech HG-patient te zijn. Maar niet-zwanger heb je daar gelukkig geen last van

Daar was ik bij de zwangerschap van Matthias ook bang voor. Dat ik weer zo misselijk zou zijn. maar helemaal niks die zwangerschap. En de eerste 7 maand me maar zorgen gemaakt of alles wel goed was. Geen kwaaltjes dat kon nooit goed zijn.

Dankje wel

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 10:53 schreef _Ophelia_ het volgende:
Mooie echo Vamp

[..]

Kersjes ik vind het zo bijzonder wat jij voor je drietal hebt overgehad en over hebt
_{Iedere post die ik van je lees doet me beseffen hoeveel geluk ik heb.}

Dat dus!

Verder is het volgens mij niet per definitie zo dat wanneer je het rustig aan doet tijdens je zwangerschap je enorm veel energie hebt bij de bevalling. Voor mij staat dat compleet los van elkaar. Rustig aan doen tijdens zwangerschap kan wel effect hebben op de groei en ontwikkeling van je kindje denk ik.
Ik mag me met mijn vorige zwangerschap ook in mijn handjes knijpen, ik stond (net als Wickie ) met een dikke pens nog kozijnen te schilderen en muren te sauzen een dag of 2 voor de bevalling. En ik ben niet oververmoeid mijn bevalling in gegaan (en ondanks dat ie zo lang duurde er ook niet oververmoeid uitgekomen, I die adrenalinekick).

Gister weer een echo gehad, embryo is 2.56 cm keurig op de gemiddelde lijn. Vanaf vandaag gaan we het iedereen vertellen ondanks dat ik nog maar 9.4 weken ben maar ik heb er vertrouwen in, na 4 keer een kloppend hartje te hebben gezien.

voor de mijlpalen

Ophelia heel veel succes vanmiddag:D

Kersjes je bent een kanjer!

Haal zomaar een opdracht binnen:D erg fijn, zeker als het gaat om bruiloften:D Woensdag even overleggen en gisteren overleg gehad met het bedrijf waar ik mijn studio bij huur. Zij willen mij een vaste dag geven en vaste dagen om het kantoor te huren. Dat is voor mij straks erg fijn! Daarnaast mag ik na mijn verlof weer daar lessen geven, die zekerheid in opdrachten en vaste werkplek geeft mij gelukkig rust voor de tijd na verlof. Wat een opluchting, nu nog even tot aan het verlof overbruggen.
Vandaag nog een leuke sollicitatie de deur uit gedaan, dit keer duidelijk aangegeven dat ik maar tot half augustus beschikbaar ben, gezien ze het heel druk hebben, kunnen mijn werkzaamheden voor hun ook een verademing zijn Hopen dus:D

Wat fijn Sterrenmunt dat jullie het nu kunnen vertellen.
Ik deel jou mening. ik denk dat een goede conditie wel bijdraagt aan meer energie voor en na de bevalling.
ik liep met 38,5 week ook nog een hele dag in de dierentuin en heb tot acht maanden nog gesport. wel op een minder intensief niveau, maar bleef wel bezig. ik hoop dat, dat nu ook lukt. en dat ik minder aankom, want de vorige kilos zijn er nog steeds niet vanaf naast mijn overgewicht wat ik toch al had.
Dat is het voordeel van nu ziek zijn. de teller staat op -2,4

Go baby van sterremunt!

Echt fijn he om het hartje te zien kloppen. De onzekerheden vallen dan van je af, het hartje klopt en het groeit goed en want is dat altijd een opluchting als je dat ziet/hoort.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 10:02 schreef Twinkle20 het volgende:
Users die niet meer zo actief zijn waarschijnlijk? Maar desondanks wel in de OP stonden?

Ik sta ook nog in de OP, maar ik ben ook niet actief hier. Dat komt omdat bij 11+6 weken een verdikte nekplooi (4,8mm) is geconstateerd waardoor er een grote kans is dat er iets mis is, en ik net een vruchtwaterpunctie heb ondergaan. Het is nu enorm spannend, binnen een week krijgen wij de eerste uitslagen. Ik houd me maar vast aan positieve verhalen om mij heen van mensen die ook een erg grote kans hadden dat het mis was, maar toch een gezond kindje hebben gekregen.

Die slechte echo heeft er wel voor gezorgd dat ik mezelf een beetje afsluit van de zwangerschap, waarschijnlijk uit zelfbescherming. Mochten de resultaten gunstig uitvallen dan durf ik langzaamaan wel hier te posten, kleertjes te kopen e.d.

Met 38.5 was ik al bevallen
As, mijn teller staat ook op -2.5 ongeveer. Schrik niet maar ik weeg nu 56 kilo bij 174 cm. Ik word weer opgevroten door die parasiet in me

Loodje, tis wel fijn om het hartje te zien ja, geeft toch iedere keer die bevestiging.

Zal vanavond maar eens uit de kast komen....

Wil je wat kilos van mij hebben? Ha ha ha. Dat de teller hier op min staat is echt niet erg.
Hier bevallen op de uitgerekende datum. zal me vast niet nog eens gebeuren.

Wat naar Qeza. ik duim voor een positieve uitslag.