Het Grote Klimaatverandering Topic #3 De ondergang van Heartland

quote:

Op zondag 11 november 2012 12:28 schreef cynicus het volgende:
Ach, dan leven de huidige generaties toch niet meer

Maar is dat wel zo? Ik zie kleine kinderen rondlopen die in de laatste 5 jaar geboren zijn. Als zij het geluk hebben om oud te worden zullen zij de bejaarden zijn aan het einde van deze eeuw.

quote:

"Zelfs bij een verdubbeling van onze huidige inspanningen om de uitstoot te verminderen, zal die uitstoot groot genoeg blijven om te leiden tot een opwarming met 6 graden tegen het einde van de eeuw", schrijft PwC.

Ik vraag me af hoe de ouders van deze kinderen hun kinderen het beste op de toekomst kunnen voorbereiden. Want er zal zeker een schifting komen tussen hen die flexibel genoeg zijn om zich aan te passen,kunnen anticiperen. En hen die dat vermogen niet hebben meegekregen en kwetsbaar worden.

Je hebt gelijk wat betreft die kinderen, de jongsten kunnen nog bij de volgende eeuwisseling aanwezig zijn. Maar zij hebben tot nu toe 0 keuzes (kunnen) maken voor wat betreft hun levensstijl, hen valt weinig aan te rekenen.

Wat betreft de voorbereiding op de toekomst: dit hangt heel erg af van je toekomstvisie. Sommigen denken dat we in een duurzame maatschappij zullen rollen waarbij eigenlijk niet zo gek veer veranderd. Een opleiding tot ik, noem maar wat. communicatieprofessional of financial controller kan dan nog best nuttig zijn. Er zijn ook mensen die denken dat een beschaving niet houdbaar is als o.a. voedselvoorziening onbetrouwbaar is, een soort van Mad Max wereld. In zo'n wereld is het juist handig om een echt vak te leren, voor timmermannen, loodgieters, mechaniciens en boeren is altijd vraag.

Persoonlijk zit ik wel na te denken of een carriere in toegepaste natuurkunde nu wel zo duurzaam is en probeer ik wat te lezen over biologische landbouw en hoe ik mijn zelfredzaamheid kan verhogen. Voorlopig blijft het bij fruitbomen, groente en een kas in mijn stadstuin waarop ik m'n groene vingers wat kan fijnslijpen. Naast isoleren van mijn woning, zonnepanelen, regenwateropvang en dat soort voor de hand liggende zaken natuurlijk.

quote:

Op zondag 11 november 2012 21:45 schreef cynicus het volgende:
hen valt weinig aan te rekenen.

Inderdaad. Hen valt weinig aan te rekenen. Maar zij zullen wel de rekening gepresenteerd krijgen van het gedrag van de voorgaande generaties, en zullen creatief en inventief moeten zijn om opwarming trends te temperen, en zonder dat zij zelf het resultaat ervan zullen meemaken. Zij moeten dat doen voor de generaties van hun nakomelingen. Ik schat in dat waarschijnlijk de effecten van CO₂ na 2050 wat serieuzer genomen worden dan nu, omdat het dan wat meer "zichtbaar en voelbaar" zal zijn. Zij zullen sowieso creatief en inventief moeten zijn om te kunnen dealen met alles.

Als het zo is dat een 4+ of een 5+ opwarming niet te voorkomen is, ligt een enthousiaste positieve feedback loop in de vorm van het ontdooien van de permafrost voor de hand. In dit artikel op sciencedaily van 25 oktober j.l. las ik:

quote:

As much as 44 billion tons of nitrogen and 850 billion tons of carbon stored in arctic permafrost, or frozen ground, could be released into the environment as the region begins to thaw over the next century as a result of a warmer planet, according to a new study led by the U.S. Geological Survey.

Dus de wereld kan dan zijn borst nat maken. Het is nogal een hoeveelheid broeikasgassen wat bovenop de menselijke bijdrage kan komen.

quote:

Wat betreft de voorbereiding op de toekomst: dit hangt heel erg af van je toekomstvisie. Sommigen denken dat we in een duurzame maatschappij zullen rollen waarbij eigenlijk niet zo gek veer veranderd. Een opleiding tot ik, noem maar wat. communicatieprofessional of financial controller kan dan nog best nuttig zijn. Er zijn ook mensen die denken dat een beschaving niet houdbaar is als o.a. voedselvoorziening onbetrouwbaar is, een soort van Mad Max wereld. In zo'n wereld is het juist handig om een echt vak te leren, voor timmermannen, loodgieters, mechaniciens en boeren is altijd vraag.

Persoonlijk zit ik wel na te denken of een carriere in toegepaste natuurkunde nu wel zo duurzaam is en probeer ik wat te lezen over biologische landbouw en hoe ik mijn zelfredzaamheid kan verhogen. Voorlopig blijft het bij fruitbomen, groente en een kas in mijn stadstuin waarop ik m'n groene vingers wat kan fijnslijpen. Naast isoleren van mijn woning, zonnepanelen, regenwateropvang en dat soort voor de hand liggende zaken natuurlijk.

Gelezen, ik geloof zelf niet in een Mad Max wereld scenario. En duurzaamheid... ik stel me dat ook niet te rooskleurig voor, maar de omstandigheden leveren natuurlijk wel een behoorlijke dwang om wat duurzamer te leven.

Zelf ben ik op een leeftijd dat ik het allemaal niet meer zal meemaken. Maar ik denk soms aan wijlen mijn vader, in zijn leven ingenieur datacommunicatie, maar die even handig was met de draaibank, of met electronica of met bouwkunde, of gewoon inventief met praktische problem-solving. Twee rechter handen. Er voor zorgde dat hij alles ook zelf kon, tot het maken van zijn eigen gereedschappen, instrumenten of apparaatjes aan toe. Onafhankelijkheid en zelfvoorzienendheid als dat nodig was. Zijn mentaliteit, dat gun ik diegenen die over 50 jaar met de veranderende wereld van dan moeten dealen. Ik denk dat degenen die te afhankelijk zijn, (of door enkelvoudig specialisme niet flexibel) de kwetsbaren zullen zijn.

[ Bericht 0% gewijzigd door barthol op 12-11-2012 01:18:07 ]

13-11-2012

"Koolstof uit bodem sneller vrij door klimaatopwarming"


© thinkstock.

Als gevolg van erosie van de landbouwgronden is er heel wat koolstof opgeslagen in de bodem, en de helft daarvan belandt binnen 500 jaar opnieuw in de atmosfeer. Klimaatopwarming versnelt echter de ontbinding van organisch materiaal in de bodem, waardoor de koolstof eerder zal vrijkomen, blijkt uit onderzoek door geografen van de KU Leuven en de UCL dat zopas gepubliceerd werd in Proceedings of the National Academy of Sciences.

De wetenschappers onderzochten de bodem in het bekken van de Dijle. "Op basis van tientallen dateringen van bodems en sedimentlagen konden we er een analyse maken van de hoeveelheid koolstof die door erosie onttrokken is aan de atmosfeer gedurende de laatste 6.000 jaar. Sinds het ontstaan van de landbouw is bijna 40 procent van de hoeveelheid koolstof die door ontbossingen naar de atmosfeer werden uitgestoten als gevolg van erosie in de bodem opgenomen", zegt professor Gert Verstraeten (KU Leuven) in de Dagkrant van de KU Leuven.

Het opnieuw vrijkomen van deze hoeveelheden opgeslagen koolstof stelt in de toekomst echter een bijkomend probleem door de klimaatopwarming. "Op wereldschaal is erosie door de grootschalige ontbossingen en landbouw vooral de laatste 150 jaar sterk toegenomen. Een aanzienlijk deel van de koolstof die als gevolg van erosie tijdens die periode begraven ligt in de bodem zal in de toekomst nog vrijkomen en een belangrijke bron zijn voor koolstof in de atmosfeer", aldus professor Kristof Van Oost (UCL).

(HLN)

Weer een positieve feedback in de co2 cyclus erbij. Wat zijn we toch goed bezig als mensheid zijnde om deze in ieder geval te identificeren.

Joe Bastardi is een complete idioot:

http://mediamatters.org/e(...)0120309-bastardi.flv
(Bron)

Sorry, een minder grove beschrijving volstaat gewoon niet....

[ Bericht 15% gewijzigd door cynicus op 18-11-2012 13:56:16 ]

quote:

Op zondag 18 november 2012 13:51 schreef cynicus het volgende:
Joe Bastardi is een complete idioot:

Maar dat is langzamerhand geen nieuws meer, toch?

----

Overigens wel nieuw is een rapport van de wereldbank over klimaatverandering.
Met de indringende titel: Turn Down the Heat
en de ondertitel: Why a 4°C Warmer World Must be Avoided



Eigenlijk een dramatische oproep van Jim Yong Kim , president van de Wereldbank.

Hier de pdf van het rapport

Na PwC (PriceWaterhouseCoopers) en de IEA (International Energy Agency) nu dus ook de Wereldbank als degenen die aan de bel trekken. Eigenlijk oproepen gericht aan de beleidsmakers in vele landen.

[ Bericht 3% gewijzigd door barthol op 19-11-2012 05:25:39 ]

Ja, dat van Bastardi is geen nieuws, zal wel teveel anabolen geslikt hebben ofzo. Maar ik werd gewoon wéér verrast door de onzin uit zijn mond.

Het werd hoog tijd dat dit soort grote instituten nu langzaam aan ook beginnen te snappen dat +2 C niet meer haalbaar is en +4C en hoger echt linke soep is. Clubs als IEA met beroeps-bureaucraten als onze ex-minister Van der Hoeven waren altijd het verlengstuk van de fossiele industrie en konden niks anders dan BAU continueren, net als de wereldbank met zijn eeuwige GDP groei. Dat ook zij het probleem beginnen te zien mag wel als een extra sterk signaal opgevat worden.

quote:

Greenhouse Gas Concentrations Reach New Record

WMO Bulletin highlights pivotal role of carbon sinks

Geneva, 20 November (WMO) – The amount of greenhouse gases in the atmosphere reached a new record high in 2011, according to the World Meteorological Organization. Between 1990 and 2011 there was a 30% increase in radiative forcing – the warming effect on our climate – because of carbon dioxide (CO2) and other heat-trapping long-lived gases......

Meer.....

Dit bericht kunnen ze natuurlijk jaarlijks naar buiten blijven brengen zolang we onze fossielle brandstoffen consumptie niet bijna op 0 gaan krijgen.

quote:

Op woensdag 21 november 2012 12:49 schreef Basp1 het volgende:

[..]

Dit bericht kunnen ze natuurlijk jaarlijks naar buiten blijven brengen zolang we onze fossielle brandstoffen consumptie niet bijna op 0 gaan krijgen.

Want? Op een gegeven moment wordt er een evenwicht in de concentratie verwacht zodra de uitstoot niet meer stijgt of zelfs daalt.

quote:

Op woensdag 21 november 2012 14:20 schreef Felagund het volgende:

[..]

Want? Op een gegeven moment wordt er een evenwicht in de concentratie verwacht zodra de uitstoot niet meer stijgt of zelfs daalt.

Ow verklap ons eens wat meer over dat evenwicht wat er dan zou komen en uit welk onderzoek dat komt?

De toename van de CO2 concentratie is zover ik het begrepen heb juist doordat we juist CO2 uitstoten die bovenop de natuurlijk CO2 kringloop komt. Ook al verminderen we onze CO2 uitstoot met 90% dan nog zal er een 10% uitstoot per jaar zijn en dus een groei. Wat ik begrepen heb is dat het minstens 10000en jaren zal duren voordat al de CO2 die we uitgestoten hebben weer door natuurlijke processen opgenomen zijn (dus nieuwe olie gevormd, nieuwe calciumcarbonaat/ zure oceanen door meer CO2 opname)

quote:

Op woensdag 21 november 2012 14:20 schreef Felagund het volgende:

[..]

Want? Op een gegeven moment wordt er een evenwicht in de concentratie verwacht zodra de uitstoot niet meer stijgt of zelfs daalt.

Kijk eens naar emissie scenarios van het IPCC. Tot nu toe hebben we altijd één van de hoogste emissie scenario's gevolgd en de politieke wil om hier structureel wat aan te doen is ver weg, laat staan dat ze beleid implementeren waarmee binnen enkele decennia wereldwijd de CO2 uitstoot lager is dan nu of 10 jaar geleden. De enige mogelijke conclusie is dat jaarlijkse wereldwijde CO2 emissies de komende tiental(len) jaren zullen blijven stijgen en dus dat het CO2 gehalte in de atmosfeer met een aan absoluut grenzende zekerheid zal blijven toenemen.

( met de ondertitel: "Spread Truth. Destroy Denial" )

23-11-2012

Natuur bestrijdt gevaarlijk broeikasgas met groter leger dan gedacht



De natuur is veel beter bewapend tegen het zeer gevaarlijke broeikasgas lachgas dan gedacht. Dat blijkt uit nieuw onderzoek. Wetenschappers hebben een heel nieuw leger, in de vorm van micro-organismen, ontdekt dat het broeikasgas bestrijdt.

Het is al enige tijd bekend dat er een groep micro-organismen is die lachgas bestrijdt. De micro-organismen zetten lachgas om in het ongevaarlijke stikstofgas. Maar wetenschappers hebben nu ontdekt dat vele andere groepen micro-organismen daartoe in staat zijn.

Enzymen
Ze deden die ontdekking toen ze het genoom van micro-organismen onder de loep namen. Ze zochten daarin naar enzymen die een cruciale rol spelen bij het omzetten van lachgas. Tot hun verbazing bleken veel verschillende micro-organismen over enzymen uit deze klasse te beschikken. Microben met de vaardigheid om lachgas om te zetten in stikstofgas blijken in bijna alle – en mogelijk zelfs alle – soorten grond en sedimenten terug te komen. De onderzoekers moeten dan ook concluderen dat het leger dat de natuur moet beschermen tegen lachgas veel groter is dan gedacht.

Verklaring
Het onderzoek verklaart een hoop, legt onderzoeker Frank Loeffler uit. Zo hadden onderzoekers voor dit onderzoek al vastgesteld dat er een onbekende factor was die de uitstoot van lachgas terugbracht. Die factor is nu gevonden. Dankzij de ontdekking krijgen onderzoekers een beter beeld van hoe de natuur zich tegen het broeikaseffect wapent en welke gevolgen dat heeft voor de hoeveelheden broeikasgassen in de atmosfeer. “Dit stelt ons in staat om de consequenties die menselijke activiteiten op de vernietiging van de ozonlaag en de wereldwijde opwarming hebben beter te beschrijven en te voorspellen.”

Wanneer we denken aan klimaatverandering, denken we vaak ook aan de bekendste boosdoener: koolstofdioxide. Maar lachgas moeten we ook niet onderschatten: het is 300 keer krachtiger dan CO2 en in staat om elke keer als het in de atmosfeer terecht komt, de ozonlaag te vernietigen. Lachgas komt op verschillende manieren vrij, bijvoorbeeld door activiteiten in de landbouw en verbranding van fossiele brandstoffen.

(scientias.nl)

26-11-2012

Zeediertjes zijn nu al de dupe van oceaanverzuring



Kleine zeediertjes in de Zuidelijke Oceaan verliezen hun beschermende huid door verzuring van de zee. De slakjes worden daardoor een makkelijker doelwit voor grotere roofdieren.

De ontdekking is volgens de onderzoekers het eerste echte bewijs dat de verzuring van de oceanen nu al consequenties heeft voor dieren die in die oceanen leven. Biologen vonden de diertjes in de Scotiazee, in het zuidwesten van de Antarctische Oceaan. De verzuring was het grootst aan het oppervlakte en vlak daaronder. De biologen publiceren hun onderzoek deze maand in Nature Geoscience.

CO2-uitstoot
De zeevlinders, zoals de slakjes worden genoemd, hebben een beschermende huidlaag, net als een gewone slak een huisje heeft. Dat ‘huisje’ wordt bij de zeediertjes afgebroken door de steeds groter wordende hoeveelheid CO2 in het water. In sommige delen van het bekeken gebied was het water zelfs zo zuur dat het de hoogste zuurgraad in 50 miljoen jaar heeft.

Kwetsbaar
De diertjes sterven niet direct zonder hun beschermende laag, zeggen de onderzoekers. Wel maakt het gebrek aan de beschermende laag hen veel kwetsbaarder voor roofdieren die boven hen in de voedselketen staan. De biologen zeggen al concrete aanwijzingen te hebben dat er meer zeevlinders door dit fenomeen sterven dan voorheen het geval was. “De zeevlinders hebben die beschermende laag nodig om niet door andere dieren te worden opgegeten,” vertelt één van de onderzoekers. “Ook zijn ze zonder huisje veel vatbaarder voor ziektes.”

Ecosysteem
De sterfte van de zeevlinders kan grote gevolgen hebben voor het lokale ecosysteem, waarin zij een grote rol spelen. De diertjes zijn namelijk voedsel voor veel grotere roofdieren. Het dieet van de Antarctische zeezalm bestaat bijvoorbeeld voor 90 procent uit de zeevlindertjes.

De oceanen verzuren in rap tempo, omdat ze wel een kwart van alle CO2-uitstoot op aarde opnemen. Vooral rondom de polen gebeurt dat sneller. Dat dat schadelijk is voor ecosystemen, is al langer bekend, maar het sterven van de zeevlinders is één van de meest concrete voorbeelden die er tot nu toe omtrent dit probleem gevonden zijn.

(scientias.nl)

Dr. James Hansen, hoofd van NASA's Goddard institute for Space Studies, bekend van o.a. de GISS temperatuur dataset, gerenommeerd klimatoloog en klimaatactivist is in Nederland voor een tour langs universiteiten om jongeren te motiveren zich hard te maken voor de aanpak van klimaatverandering.

Hier een interview/discussie met hem bij Urgenda:


Ben je student grijp dan de kans om zo'n college bij te wonen. Alhoewel hij niet de beste spreken is, hij zou het liefst gewoon in het lab onderzoek doen, hij heeft een belangrijke boodschap.

Voor diegenen die de colleges van Hansen niet bij kunnen wonen is dit de boodschap die Hansen daar ongetwijfeld zal uitdragen:

29-11-2012

Afname poolijs sinds jaren 90 verdubbeld

De ijskappen van Groenland en Antarctica zijn tussen 1992 en 2011 flink gekrompen. Het laatste decennium is het tempo waarmee dat gebeurt verdubbeld ten opzichte van de tien jaar daarvoor.


Foto: AFP

Dat concludeert een internationaal team van wetenschappers van onder meer de Universiteit Utrecht en de TU Delft op basis van drie verschillende satellietmetingen die de afgelopen twintig jaar plaatsvonden.De resultaten van het onderzoek verschijnen donderdag in Science.

Het poolijs kan afsmelten door de warmere lucht en zonlicht, maar vooral door warmer zeewater onder en aan de randen van het ijs. Gletsjers bewegen ten opzichte van elkaar en wanneer die 'stroomsnelheid' toeneemt kunnen ze gemakkelijker aan de randen in zee schuiven. Zo kan ineens een heel grote ijsschots verloren gaan.

In de zomer krimpt de ijskap, in de winter groeit deze weer, maar die groei lijkt de laatste jaren onvoldoende. Over dit smelten van de ijskappen woedt al decennia een wetenschappelijk debat. De schattingen van het smelten en de effecten daarvan op de zeespiegel lopen uiteen en er zijn zelfs deskundigen die stellen dat de ijskappen stabiel zijn.

Zwakheden

Volgens de auteurs van het nieuwe artikel komt dit voornamelijk doordat de meeste studies een te kort tijdsbestek analyseren en omdat elke methode zijn zwakheden kent. Daarom besloten ze de resultaten van metingen met verschillende technieken van een zo lang mogelijker periode naast elkaar te leggen: van 1992 tot nu.

Ze maakten gebruik van satellietmetingen van hoogte, stroomsnelheid en massaverandering van de ijskappen van Groenland en het Zuidpoolgebied. De eerste twee metingen werden sinds 1992 verricht, de massaverandering sinds 2002.

De verschillende methoden gaven niet precies dezelfde resultaten, maar zaten wel bij elkaar in de buurt. Er is natuurlijk nog wel onzekerheid, maar de combinatie van de metingen maakt die een stuk kleiner.

Krimp

De krimp neemt de laatste jaren sterk toe, blijkt uit de resultaten. In 1992 smolten de ijskappen nog gemiddeld 0,27 mm per jaar, nu is dat 0,95 mm, aldus de onderzoekers.

Vooral op Groenland is de afname groter dan eerder werd gedacht. De afname van de ijskap op Antarctica stelden de onderzoekers naar beneden bij ten opzichte van eerdere resultaten, maar ook daar is de krimp aanzienlijk. Alleen het oosten van Antarctica - het koudste gedeelte van het continent - kende een bescheiden toename van de ijsdikte.

Door het afsmelten is het zeewaterniveau de afgelopen 20 jaar met 11,1 millimeter gestegen. Dit is eenvijfde van de totale stijging van de zeespiegel in deze periode.

''Dit betekent dat de ijskappen van Antarctica en Groenland zeer significant bijdragen aan de huidige stijging van de zeespiegel en dat zij dat de komende decennia ook vrijwel zeker zullen blijven doen'', aldus mede-auteur Michiel van den Broeke, hoogleraar aan de Universiteit Utrecht.

Door: NU.nl/Jop de Vrieze .

(nu.nl)

De jaarlijkse AGU meeting is weer geweest en het geluk is met ons: vele presentaties staan online waaronder vele over het klimaat. De belangrijkste/interessantste/spraakmakendste hieronder voor een paar uurtjes kijk- en luisterplezier:

Een zeer belangrijke presentatie over Ocean Acidification:

Ray Pierrehumbert over de performance van vroegere voorspellingen:

Interessant: Hoe klimaatmodellen steeds beter worden:

Algemeen overzicht van de gevaren van klimaatverandering door Sir Bob Watson (voormalig IPCC hoofd):

Collapsing reef could trigger tsunami near Australia
While mapping the ocean bed near the Great Barrier Reef, Australian marine geologists reportedly discovered a giant slab of collapsing seafloor that could trigger a tsunami in the future. The researchers said it is unclear when the collapse will occur, but that the eventual collapse will lead to a localized tsunami affecting the Queensland coastline. The geologists’ research was published in the November 2012 editions of the ‘Natural Hazards’ journal.

Na de extreme hittegolven in Europa 2003, de dubbele Australische in 2009, de Russische in 2010, in de VS 2011 en 2012 is het nu wederom de beurt aan Australie om nieuwe records te zetten:

quote:

Australia swelters through hottest ever day

The hot weather that has fuelled the fires in southern Australia has also delivered the nation its hottest day since records began a century ago.

The national temperature is the average of hundreds of daily readings across the country and yesterday it hit 40.3 degrees.

But the record is not expected to last - the Weather Bureau predicts today's scorching temperatures in some parts will set another high.

Dit pas allemaal in het plaatje dat James Hansen schetst, namelijk dat tegenwoordig jaarlijks zo'n 10% van het aardoppervlak extreem warm is (een afwijking van meer dan 3 standaard deviaties ten opzichte van het normaal) in contrast met veel minder dan 1% 30 jaar geleden. Het klimaat is als een verzwaarde dobbelsteen geworden: de kansen om een 6 te gooien (hittegolf) is tegenwoordig veel groter dan vroeger.

09-01-2013

Sneeuwoppervlakte op Noordpool krimpt steeds sneller


© thinkstock.

De sneeuwoppervlakte in het noordpoolgebied is sinds 1967 stelselmatig kleiner geworden. Dat hebben NASA-wetenschappers vastgesteld. Sinds 2003 versnelt de evolutie. De studie verscheen in Geophysical Research Letters.

In het noordpoolgebied ligt er normaal sneeuw gedurende negen maanden per jaar. Maar de laatste decennia krimpt de sneeuwoppervlakte, zegt de NASA. Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap legde satellietbeelden van de maand juni van 1967 tot 2012 naast elkaar en zag dat de sneeuwoppervlakte in die periode stelselmatig kleiner werd en dat dit vanaf 2003 zelfs in versneld tempo gebeurde.

De laatste vijf jaar (2008-2012) liet het Noord-Amerikaanse deel drie minimumrecords optekenen, in het Euraziatische deel was elk van die vijf jaar zelfs goed voor een minimumrecord.

Verbaasd
Chris Derksen en Ross Brown, de auteurs van de studie, waren niet verbaasd dat de sneeuwoppervlakte kleiner wordt - eerder onderzoek wees al op het verband met de stijgende luchttemperaturen - maar de aanhoudende recordregen van de laatste vijf jaar verbaast hen wel.

"De sneeuwoppervlakte in de Arctische lente schommelt normaal in cycli van drie tot vier jaar, maar je verwacht niet dat het kleiner worden van de sneeuwoppervlakte blijft aanhouden door die natuurlijke cycli heen", zegt Brown.

Records sneuvelen
De sneeuw is belangrijk, zegt de NASA. Ze fungeert als waterreservoir en weerkaatst ook het zonlicht. Hoe minder ijs en sneeuw er is, hoe meer de bodem zonnewarmte absorbeert. Dat houdt gevaren in voor de permafrost, de permanent bevroren grond, waarin nog enorme hoeveelheden CO2 en methaan zitten. Methaan is een broeikasgas dat nog veel krachtiger is dan CO2. De permafrost strekt zich uit over een gebied van 13 miljoen vierkante kilometer over Alaska, Canada, Siberië en stukken van Europa.

Andere studies wezen er al meermaals op dat ook de ijsoppervlakte in de Noordelijke IJszee steeds kleiner wordt. Vorig jaar sneuvelden daarbij alle records.

(HLN)

quote:

Op dinsdag 8 januari 2013 11:11 schreef cynicus het volgende:
Na de extreme hittegolven in Europa 2003, de dubbele Australische in 2009, de Russische in 2010, in de VS 2011 en 2012 is het nu wederom de beurt aan Australie om nieuwe records te zetten:

[..]

Dit pas allemaal in het plaatje dat James Hansen schetst, namelijk dat tegenwoordig jaarlijks zo'n 10% van het aardoppervlak extreem warm is (een afwijking van meer dan 3 standaard deviaties ten opzichte van het normaal) in contrast met veel minder dan 1% 30 jaar geleden. Het klimaat is als een verzwaarde dobbelsteen geworden: de kansen om een 6 te gooien (hittegolf) is tegenwoordig veel groter dan vroeger.

Is dit een trend in Australië(het steeds warmer worden)? is de kans aanwezig dat er zones komen waar het zo warm gaat worden dat me er niet meer kan wonen?

quote:

Op vrijdag 11 januari 2013 16:09 schreef attila_de_hun het volgende:

[..]

Is dit een trend in Australië(het steeds warmer worden)? is de kans aanwezig dat er zones komen waar het zo warm gaat worden dat me er niet meer kan wonen?

Goeie vragen! Het weer in Australie wordt zwaar beinvloed door ENSO (El Niño/La Niña), een golfbeweging in de grote oceaan die op jaarbasis grote veranderingen in het weer geeft. Maar de afgelopen honderd jaar is Australie opgewarmd en de verwachting is dat dit door blijft gaat de komende eeuw(en). Dus ja, de trend is opwarmend.

Of het zo warm kan worden dat je er niet meer kan wonen is een technisch verhaal. Mensen moeten hun lichaam reguleren op zo'n 37 graden, een paar graden daarboven en je bent al snel dood en zelfs een kleine verandering zorgt ervoor dat je je erg ongelukkig voelt. Het lichaam reguleert deze temperatuur vooral door te zweten, de verdamping van zweet onttrekt energie uit je lichaam en daardoor koel je af. Met dit mechanisme kunnen mensen overleven bij temperaturen hoger dan 37 graden.

Hoe hoog mag de temperatuur worden? Nou, de belangrijkste voorwaarde is dus dat het zweet kan verdampen en dat gaat beter in een droge lucht dan een vochtige. Mensen in een droge sauna hebben geen moeite met 50 graden maar 35 graden in een vochtige jungle is erg vervelend. De luchtvochtigheid is dus erg belangrijk! Hierom wordt voor de bepaling van jouw vraag vaak de zogenaamde natte-bol temperatuur gebruikt. Het lichaam kan warmte verliezen zo lang de luchttemperatuur lager is dan een natte-bol temperatuur van zo'n 35 graden. Bij natte-bol temperaturen moet er een temperatuursverschil zijn om energie kwijt te kunnen raken, de lucht is immers zo verzadigd met vocht dat er vrijwel geen verdamping is.

Een wetenschappelijke studie heeft gekeken naar de hoogste natte-bol temperaturen op aarde en constateerde dat in tropische regenwouden de natte-bol temperatuur soms 31 graden is en dat de aarde nog ongeveer 7 graden moet opwarmen voordat voor het eerst in de evolutie van de mens kleine stukken op aarde zo warm zijn dat een mens zonder hulpmiddelen zelfs in de schaduw binnen een paar uur overlijd door oververhitting.

Zover zijn we dus nog niet, maar voor de toekomst helemaal uitsluiten kunnen we ook niet (over ca 100 jaar) en dan nog op kleine schaal. Als we helemaal niks doen om de opwarming te stoppen is het mogelijk dat over zo'n 200 jaar grote gebieden niet meer bewoonbaar zijn (opwarming > 10 graden).

Naar aanleiding van de branden en record-hitte in Australie heeft de Australische Klimaat Commissie een rapport uitgebracht over de hittegolf. Drie van de kern berichten van het rapport:

quote:

* The length, extent and severity of the current Australian heatwave is unprecedented in the measurement record.
* Although Australia has always had heatwaves, hot days and bushfires, climate change is increasing the risk of more frequent and longer heatwaves and more extreme hot days, as well as exacerbating bushfire conditions.
* Climate change has contributed to making the current extreme heat conditions and bushfires worse.

De opwarming van de aarde maakt hittegolven en bosbranden erger, logisch eigenlijk.

quote:

Australia is a land of extremes. As global temperature rises, very hot days are becoming more frequent and heatwaves are becoming more prolonged across many parts of Australia.

16-01-2013

2012 in top 10 heetste jaren wereldwijd



Met een gemiddelde temperatuur van 14,6 graden Celsius staat het jaar 2012 op de negende plaats in de lijst van warmste jaren wereldwijd sinds 1880. Acht van die negen warmste jaren werden sinds 2000 geregistreerd, met 2010 en 2005 helemaal bovenaan. Dat heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie Nasa meegedeeld.

Het jaar 2012 ligt in lijn met de vastgestelde opwarming van de aarde op lange termijn, luidt het. Zo lag de gemiddelde temperatuur 0,6 graden Celsius hoger dan in het midden van de twintigste eeuw. Sinds 1880 steeg de gemiddelde wereldwijde temperatuur met 0,8 graden.

"Een extra jaar met cijfergegevens is op zich niet zo interessant", aldus Nasa-klimatoloog Gavin Schmidt. "Wat er wel toe doet, is dat dit decennium warmer is dan het vorige, dat zelf al warmer was dan dat daarvoor. De aarde warmt op. De oorzaak van die opwarming is dat we toenemende hoeveelheden koolstofdioxide de atmosfeer in sturen."

De jaarcijfers zijn afkomstig van het Goddard Institute for Space Studies (GISS) van de Nasa. Dat baseert zich onder meer op de metingen van meer dan duizend weerstations wereldwijd en op satellietgegevens.

(HLN)

edit: fout topic, foutje bedankt

[ Bericht 94% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 18-01-2013 14:28:16 ]

Mooie plaatjes, maar de relevantie met het aardse klimaat is...?

quote:

Op vrijdag 18 januari 2013 10:26 schreef cynicus het volgende:
Mooie plaatjes, maar de relevantie met het aardse klimaat is...?

oei, dat artikel staat in het verkeerde topic, ik was nog niet goed wakker vanmorgen blijkbaar, foutje bedankt

21-01-2013

NASA: "Regenwoud takelt af door klimaatverandering"


De houtkap (foto) is dan wel verminderd, het regenwoud gaat door de klimaatverandering in kwantiteit en kwaliteit snel achteruit. © ap.

Een enorme oppervlakte van het Amazonewoud maakt momenteel een droogte mee die in de hele vorige eeuw ongezien is. NASA waarschuwt dat het regenwoud dan ook de eerste tekenen van degradatie door de klimaatverandering begint te tonen.

De megadroogte in een gebied dat twee keer zo groot is als Californië begon acht jaar geleden. NASA kon per satelliet de schade opmeten en veel bomen blijken niet te kunnen herstellen. Een eerste droge periode dateert van 2005 en vijf jaar later volgde een nog ergere droogte. In tussentijd kon het stuk regenwoud zich niet voldoende herstellen. Vooral de dood van oude bomen is een ramp, aangezien zij andere vegetaties beschermen.

Ook voor 2005 was de watervoorraad in het Amazonewoud al aan het verminderen. Het probleem werd alleen maar erger en heeft zich in de hele vorige eeuw nooit voorgedaan. Door de klimaatverandering verwachten onderzoekers dat droge periodes veel frequenter en ernstiger zullen worden. Op die manier zal het onmogelijk zijn voor het regenwoud om zich te herstellen.

Gelukkig is de houtkap in het regenwoud enigszins teruggevallen, maar toch blijft het Amazonewoud in omvang krimpen. En niet alleen in kwantiteit gaat het slecht met de zogenaamde long van onze planeet, ook de kwaliteit van het woud gaat drastisch achteruit door de extreme klimatologische omstandigheden.

(HLN)

quote:

Andesgletsjers met bijna helft gesmolten

Door de klimaatverandering zijn de gletsjers in het Andes-gebergte, in Zuid-Amerika, met 30 à 50 procent geslonken sinds 1970. Dat blijkt uit een studie gepubliceerd door het wetenschappelijk tijdsschrift Cryosphere.

De gletsjers in de Andes vormen een onmisbare bron van drinkwater voor tientallen Zuid-Amerikanen. Ze smelten nu aan het snelste tempo van de voorbije 300 jaar.

De studie gaat over meer dan de helft van de gletsjers in het Andes-gebergte en wijt het smelten aan een gemiddelde stijging van de temperatuur met 0,7 graden in de periode 1950-1994.

Gletsjers die lager dan 5.400 meter ligg

http://www.deredactie.be/(...)0123_Andes_opwarming

27-01-2013

Er was eens…een opwarmende aarde



De opwarming van de aarde: iedereen praat erover, maar voor één op vijf is de kwestie een ver-van-mijn-bedshow (letterlijk: “totaal onbelangrijk”). Hoewel een mede door mensen veroorzaakte opwarming van de aarde voor een grote meerderheid van de wetenschappelijke wereld vaststaat, bestaat er voor de publieke opinie best nog veel onduidelijkheid, zo blijkt. Terecht, of niet?

Het klimaat op aarde werd in het verleden beïnvloed door natuurlijke factoren, en voor een deel zal dat ook in de toekomst zo blijven. Maar, zo werd inmiddels vastgesteld, ook menselijke activiteiten hebben een invloed op het klimaat. Het Intergovernmental Panel on Climate Change stelde dat er “zeer veel vertrouwen” is dat het netto-effect van menselijke activiteiten sinds de Industriële Revolutie een versnelde opwarming van de aarde is. En de temperatuursstijging sinds de jaren 1950 is “zeer waarschijnlijk” een gevolg van de waargenomen stijging van broeikasgassen in de aardse atmosfeer.

Controverse
De opwarming van de aarde staat garant voor een immense controverse, vooral in populaire media en uitgesproken door enkele spraakmakende critici en beleidsmakers (politici die beslissingen moeten nemen, vaak zonder kennis van de wetenschappelijke achtergronden). Volgens een enquête, uitgevoerd door de Universiteit van Yale (New Haven, USA), denken vier op tien Amerikanen dat wetenschappers het er niet over eens zijn of de opwarming van de aarde nu wel of niet reeds begonnen is. Daarom liggen ze er zelf waarschijnlijk ook niet wakker van. Er worden in het onderzoek van Yale geen conclusies getrokken, al mag het duidelijk zijn dat deze ‘discussie onder wetenschappers’ de kwestie niet bepaald verheldert. Maar is dit wel juist? Kunnen klimaatwetenschappers het niet eens worden met elkaar wat betreft de opwarming van de aarde?

Over James Lawrence Powell Powell is zeker niet de minste in de wetenschappelijke wereld. Hij is een geochemicus die zijn doctoraat haalde aan het Massachusetts Institute of Technology (Cambridge – USA). Aangeduid door de Amerikaanse presidenten Ronald W. Reagan en George H.W. Bush, heeft hij twaalf jaar in de prestigieuze National Science Board mogen zetelen, de stuurgroep van de National Science Foundation voor fundamenteel wetenschappelijk onderzoek.James Lawrence Powell
Niets is minder waar. James Lawrence Powell (1936) nam de proef op de som en zocht op hoeveel peer-gereviewde wetenschappelijke artikelen werden gepubliceerd tussen 1991 en 2012. Powell vergeleek de artikelen die het idee van de opwarming van de aarde ondersteunen met degenen die de antropogene (mede door menselijk handelen veroorzaakte) opwarming van de aarde verwerpen. Als het wetenschappelijk debat omtrent de opwarming van de aarde daadwerkelijk zou bestaan, dan zouden we dat moeten kunnen afleiden uit wetenschappelijke tijdschriften.

Resultaat
De Web of Science-browser voor peer-gereviewde wetenschappelijke artikelen gaf voor de trefwoorden ‘global warming‘ en ‘global climate change‘ maar liefst 13.950 hits. Dat betekent dus dat er in de periode 1991-2012 druk geschreven werd over deze thematiek. Hoeveel artikelen uit dit enorme aantal betwisten de opwarming van de aarde? Vierentwintig. Dat is 0.17 procent of 1 op 581. Met andere woorden, bitter weinig.


Er zullen wellicht stemmen opgaan dat dit komt omdat de gevestigde wetenschappers steeds nieuwe ideeën en controverses de kop willen indrukken, een terechte vrees die vaak geuit wordt in populaire media.

Ideeën publiceren
De gedachte dat de menselijke activiteiten sinds de Industriële Revolutie geen invloed hebben op het klimaat, heeft vooral te maken met vooringenomen ideologie. Mensen die ervan zijn overtuigd, willen niet weten van een confrontatie met wetenschappelijke waarnemingen. Maar, zoals ik al eerder schreef:

Wetenschap boekt slechts vooruitgang door het formuleren van hypothesen. Deze kunnen juist of fout zijn. Nader onderzoek – door hetzelfde of een ander onderzoeksteam – kan de geformuleerde hypothesen ondersteunen of net onderuit halen. Het nieuwe onderzoek kan helpen in de ontwikkeling van betere hypothesen en interpretaties.

Wetenschap groeit door originele, afwijkende ideeën. Kritiek op een eerder geformuleerde theorie kan deze theorie net weer sterker maken. Nieuwe waarnemingen uit veld- of laboratoriumexperimenten kunnen de theorie desgewenst ontkrachten. Als bewijs gevonden wordt voor een idee, eender welk idee, dan wordt dit gepubliceerd. Er wordt niet in het bijzonder gekeken naar controversiële of afwijkende ideeën; zolang ze gebaseerd zijn en gesteund worden door herhaalbare en controleerbare experimenten, hebben zij net zoveel kans als gevestigde ideeën – of zelfs meer? – om gepubliceerd te worden na een degelijke peer-review.


Aantal publicaties over ‘global warming’ en ‘global warming climate’.

Een wetenschappelijk artikel met afdoende bewijs voor het weerleggen van de antropogene opwarming van de aarde zou met zekerheid gepubliceerd worden en met quasi zekerheid één van de meest geciteerde papers uit de geschiedenis van de wetenschap worden.

Conclusie:
Als er enige ontkenning is van de huidige opwarming en de menselijke invloeden die hieraan ten basis liggen, dan is dit vooral politiek van aard. Politici maken graag gebruik van slimme oneliners voor hun eigen gewin en leiden daarbij goedgelovige kiezers om de tuin met weinig kennis van zaken. In de academische wereld bestaat er allesbehalve een controverse over de opwarming van de aarde. Wetenschappers leerden al een hele tijd terug dat het klimaat van de aarde de geschiedenis van onze soort heeft bepaald – zowel biologisch, cultureel als geografisch. Pas de laatste decennia werd duidelijk dat ook het omgekeerde waar is: de mens heeft nu zelf een sterke invloed op het klimaat van de aarde.

Dit artikel is geschreven door Danny Haelewaters (1983). Haelewaters is vanaf juli 2012 als PhD-student werkzaam aan het Farlow Herbarium (van de Harvard University Herbaria, Cambridge – USA). Meer lezen van Danny? Kijk dan ook eens op zijn eigen site.

(scientias.nl)

Ik heb elders al een topic geopend hierover, maar het past misschien hier ook wel. Ik ben nog naarstig op zoek naar respondenten:

In het kader van mijn studie "Business Studies" aan de Universiteit van Amsterdam doe ik ten behoeve van mijn afstudeerscriptie een onderzoek naar de mening van consumenten over klimaatverandering en hoe dit hun consumptiegedrag beïnvloed.

Hiervoor heb ik een enquête opgesteld die ik aan zoveel mogelijk mensen wil voorleggen: https://uvafeb.qualtrics.com/SE/?SID=SV_bji3k4yhoExDzBH

De enquête kan binnen 5 - 10 minuten worden ingevuld en is volledig anoniem. Mocht je dus een paar minuutjes niets te doen hebben dan zou ik het erg op prijs stellen als je de enquête zou willen invullen.

Alvast heel hartelijk dank voor de moeite.

26-02-2013

Olifantzeehonden kunnen klimaatraadsel oplossen



Met sensoren uitgeruste olifantzeehonden kunnen zeer moeilijk toegankelijke informatie opduiken. © reuters.

Vederlichte hoofdsensoren en loodzware zeedieren, ze vormen een onklopbare combinatie in het helpen oplossen van de klimaatproblematiek. Alleen 'hi-tech olifantzeehonden' kunnen gegevens verzamelen in de meest ontoegankelijke plaatsen van Antarctica.


© reuters.

De olifantzeehonden - soms tot zes meter lang en vier ton zwaar - kunnen diep onder het ijs van de Zuidpool zwemmen. Daar helpen ze onderzoekers te begrijpen hoe de koudste en diepste wateren van onze planeet worden gevormd. Die kennis levert dan weer inzicht in het klimaat op, schrijft The Guardian.

Samen met onder meer info via satellieten leverden de zeehonden - die een hoofdband met een sensor om kregen - cruciale gegevens over het klimaat en het ecosysteem van het barre Antarctica. Voor schepen is het gebied zo goed als ontoegankelijk, en informatie over de regio is schaars, zeggen de wetenschappers van het Antarctic Climate & Ecosystem CRC in Tasmanië.

Vermoedens worden harde feiten
Zo waren wetenschappers al lang op de hoogte van een dichte, diepe waterlaag vlakbij de zeebodem die van grote invloed is op de bewegingen in oceanen. Drie plaatsen waar zo'n laag werd gevormd waren al bekend, en vierde plek werd vermoed. Maar door de ontoegankelijkheid van het gebied ontbrak het de wetenschappelijke wereld aan harde data. Dankzij de zeehonden komt daar nu verandering in.

"De zeehonden begaven zich naar een stuk van de kust waar schepen nooit konden komen", zegt Guy Williams, een van de onderzoekers. "Zo leren we wat 'de motor van de oceaan' precies in gang zet."

In 2011 werden twintig zeehonden met een sensor van een paar honderd gram om uitgezet in het water. Elke sensor stond in verbinding met een satellietsysteem, waardoor nieuwe gegevens werden doorgestuurd zodra de dieren boven water kwamen - zowat elke vijf tot tien minuten.

Betere klimaatmodellen
De onderzoekers vermoedden al decennia dat het Antarctische bodemwater onderhevig is aan tendensen van ongeveer 50 jaar, maar konden die hypothese nooit hard maken. "Dankzij ons jongste onderzoek kunnen we de veranderingen nauwkeuriger in kaart brengen", zegt Williams. "We hopen hiermee betere modellen rond klimaatsverandering te maken."


© reuters.

(HLN)

Even iets wat ik opmerk bij het bovenstaande bericht van HLN

"Olifantzeehonden" is een letterlijke vertaling van het engelse "Elephant Seals"
In het Nederlands heten dat "Zeeolifanten".

Ik zie dat vaker bij journalisten de laatste tijd, dat zij het Nederlandse woord niet kennen, of klakkeloos vertalen.

Kan binnenkort mijn onderschrift weer updaten, De atmosferische CO₂ waarde van Mauna Loa voor februari (met seizoenscorrectie) was 395.94 PPM dus dat is bijna 396 PPM

Ik blijf de ontwikkeling van de keelingcurve als de basis beschouwen van alle aspecten van klimaatverandering en oceaanverzuring. Als de harde cijfers, en dat waar al het andere van is afgeleid.
En als het zo volgt, zo langzaam maar gestaag als het gaat, voelt het net als een heel langzaam tikkende tijdbom.

De Canadian Arctic Glaciers zijn gedoemd:

quote:

The glaciers of the Canadian Arctic Archipelago will undergo a dramatic retreat this century if warming projections hold true.

A new study suggests the region's ice fields could lose perhaps as much as a fifth of their volume.

Such a melt would add 3.5cm to the height of the world's oceans. Only the ice of Greenland and Antarctica is expected to contribute more.

The assessment is reported in the Geophysical Research Letters journal.

"This is a very important part of the world where there has already been a lot of change," said lead author Jan Lenearts from Utrecht University, Netherlands.

"And it is all the more important that we talk about it because it has been somewhat overshadowed by all the news of Greenland and Antarctica," he told BBC News.

The Canadian Arctic Archipelago is a vast area, comprising some 36,000 islands.

Being so far north, much of region - some 146,000 square km - is covered by glaciers and ice caps (a type of ice field where glaciers flow off in many directions).

Current data indicates all this ice is already thinning at a rapid rate. Gravity measurements from space suggest the annual loss since 2003 has been running at about 70 billion tonnes, and it is accelerating.

With snowfall reasonably constant over the period, it appears that melt as a result of the 1-2-degree rise in air temperatures has tipped the ice out of balance.

Arctic amplification
Dr Lenearts' team wanted to understand how this retreat might progress in the decades ahead if the warming continues.

They developed a climate computer model for the archipelago that was based on a mid-range temperature projection being used for a big upcoming UN global-climate report - the 5th Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC).

First of all, they ran the model backwards to check that it could accurately recreate conditions seen in the region since the 1960s.

They then ran it forwards to simulate the possible shrinking and growth of glaciers right up to 2100.

What they found was that the annual ice loss by this date would be running at about 145 billion tonnes, with the north of the archipelago, on and around the likes of Ellesmere Island, experiencing the greatest retreat.

Added to the general atmospheric warming in the region, the researchers also describe an amplification process whereby reduced snow cover on the surrounding tundra and less sea-ice in the Arctic Ocean push up temperatures still further.

This is a consequence of darker surfaces absorbing more heat from the Sun rather than reflecting it back out into space.

"What we find is that the processes that are currently ongoing will actually continue and be re-enforced, so the mass loss will increase in time," said Dr Lenearts.

"Our model estimates that in 2100, we have lost about 20% of the volume of Canadian Arctic Archipelago glaciers, which is a really large amount. It is equivalent to 3.5cm of global sea-level rise."

Similar systems
The Utrecht study was funded by the European Union's Ice2Sea project, which aims to tie down some of the major uncertainties that surround the possible contribution to ocean rise from melting in Earth's cryosphere.

Ice2Sea's project leader is Prof David Vaughan from the British Antarctic Survey.

He said the Canadian Arctic Archipelago was an important region for study because it was not very well mapped, was already experiencing major change and because in some places the ice had "its toes in the water", which meant it was subject to both atmospheric and ocean impacts.

"We've got similar systems in Alaska, in Svalbard, in Patagonia and the Russian high Arctic, and we really need to understand them better," he told BBC News.

http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-21699115

ik geloof niet zo in de opwarming van de aarde. vind dat het de laatste 5 jaar wel mee valt met de opwarming.

07-03-2013

Recordstijging CO2-uitstoot in 2012


© reuters.

De uitstoot van CO2 steeg in 2012 opnieuw naar recordhoogten. Het lijkt daardoor steeds minder waarschijnlijk dat de klimaatverandering onder de 2 graden Celsius gehouden kan worden.

Uit metingen van de Amerikaanse klimaatdienst NOAA blijkt dat de CO2-concentratie in de atmosfeer vorig jaar steeg met 2,67 deeltjes (parts per milion of ppm) naar net geen 395 ppm, het tweede hoogste niveau sinds het begin van de metingen in 1959. Enkel in 1998 werd een hogere groei van de concentratie gemeten, met 2,93 ppm.

2 graden Celsius
Voor de plotse stijging zijn verschillende oorzaken, zoals de groei van het aantal steenkoolcentrales in ontwikkelingslanden, en het feit dat oceanen en planten wereldwijd minder CO2 hebben opgenomen dan normaal.

De bevindingen zijn slecht nieuws voor de strijd tegen de klimaatverandering. Om rampzalige gevolgen te vermijden, zijn wetenschappers het eens dat de opwarming van de aarde onder de twee graden Celsius gehouden moet worden. Maar dat scenario lijkt steeds minder waarschijnlijk.

(HLN)