WKN Weer, Klimaat en Natuurrampen
Lees alles over het onstuimige weer op onze planeet, volg orkanen en tornado's, zie hoe vulkanen uitbarsten en hoe Moeder Aarde beeft bij een aardbeving. Alles over de verwoestende kracht van onze planeet en tal van andere natuurverschijnselen.
http://www.theglobalist.com/storyid.aspx?StoryId=9731quote:The Conservative Case for a Proactive Climate Policy
by Brent Ranalli | Tuesday, August 28, 2012
One form of American exceptionalism is that the climate change debate is fought with more vigor and mercilessness in the United States than in any other country in the world. But are conservative values well served by current conservative policies? Brent Ranalli seeks a way to break the deadlocked American debate.
Climate activists have an image of an grim, dystopian future that spurs them to action. It is a future of disappearing glaciers, stranded polar bears, parched cropland and deluged coastal cities.
Climate skeptics see this as pure scaremongering. Theirs is a world where global warming is a myth, or at least something we can't do much about and probably shouldn't lose sleep over. Climate activists, for their part, consider this stance utterly naïve and completely irresponsible.
With their irreconcilable differences, the two camps would appear to inhabit different planets.
And yet there is one fascinating parallel: Conservative skeptical activists, for their part, are frequently motivated as much by a vision of a dystopian future as are climate activists.
Except that their source of cataclysm is of a completely different nature. Conservative skeptical activists fear a world in which governments around the globe use the real or imagined threat of climate change to justify an extraordinary expansion of their powers.
Carbon is, of course, central to virtually all economic activity. Any effort to systematically reduce our carbon emissions will necessarily mean some kind of intrusion of government into the marketplace. Systems of taxes and permits have been proposed, as well as the establishment of international institutions.
In the worst-case scenario of the conservative skeptical activists, efforts to mitigate climate change are seen as leading toward the establishment of a one-world government, universal socialism and the end of cherished civil liberties.
Each set of activists thus has its own frightening vision of the future, and each vision is reinforced and given legitimacy by its own echo chamber of media reports and authorities and its own set of shared values.
This gives both sides a voice of conviction and authority, as well as a strong tinge of desperation. In their interminable skirmishes on the Internet, each side views itself as the last line of defense in preserving the world as we know it — a world with honeybees or, alternatively, a world with national sovereignty.
So far I have focused on the symmetries of the debate. One prominent asymmetry is that the overwhelming weight of scientific opinion is on the side of climate alarmism.
In order to view their own position as plausible, conservative activists must be prepared to view the scientific community as incompetent — or worse. And it is clear that many are prepared to view things that way.
Still, no climate skeptic would wish to simply throw science and the scientific method overboard. On the contrary, skeptics view themselves as the champion of better science. So they must draw a line somewhere between the official science they accept and the official science they reject.
Occasionally, you will find a skeptic who argues that there is no real warming trend or that emissions of carbon dioxide and other greenhouse gases caused by human activity do not contribute meaningfully to climate change.
But these days, the most respectable intellectual position among climate skeptics is one that accepts most of what the official science has to offer, while still holding out a reason to delay action. It is argued that climate change is happening, and that human activity is undoubtedly a factor, but that other factors have not been adequately explored.
Climate activists — and mainstream scientists — dispute the idea that there are still great gaps in our knowledge. But in the minds of conservative activists, this position suffices to justify the argument that the right course of action is no action at all.
If we are holding out for new data and new lines of evidence, in this view, perhaps the best we can do at present is to "do no harm" in terms of intrusive regulation.
This appears to be Mitt Romney's current position. A year ago, in New Hampshire, Romney endorsed the mainstream view that man-made global warming is a real problem that requires action.
Today, tilting toward the position of Paul Ryan and skeptical elements in the Republican base, he says "scientists will figure that out ten, twenty, fifty years from now."
But "ten, twenty, fifty years from now" we may be dealing with an entirely different set of issues. As Bill McKibben recently noted, the best science available today tells us that the window for effective climate change mitigation is closing fast.
As that happens, the scientific and policymaking agenda will shift from mitigation (preventing potentially catastrophic climate change) to adaptation (that is, coping with the results).
Conservative nightmare
As that transition looms, the advocates of doing nothing may want to reconsider their worst-case scenario. Their efforts to hold governments in check on the climate issue for fear of complete overreach (for example, stifling economic activity and exploding bureaucracy) may blow up in their own collective face.
What if the climate models are indeed not purely fanciful? What if the record-breaking extreme weather we have been experiencing this past year is not a statistical aberration, but a portent of worse to come?
What if we really are forced to adapt to drastic climate change to deal with failed harvests, unprecedented mass migrations and international conflicts over scarce water resources?
Is that a world in which free markets can thrive and traditional liberties can be preserved? Is that not a recipe for failed states — where private property and constitutional liberties become a dead letter — and their twin, totalitarian states?
Under pressure from climate stresses, even the most robust constitutional democracy may find its character altered. When faced with more severe or more frequent floods and extreme weather, people will become accustomed to looking to central authorities for aid and direction.
New public works projects like building levees will expand the role for the public sector, and will necessarily be financed by public debt — or taxes. National life will be more crisis-prone. There might be drought, new agricultural infestations, displaced internal populations, and security problems caused by mass migrations and failed states abroad.
Tough challenges like these could hardly fail to increase the role and reach of government. So would maintaining order if the economy tanks. If crises pile on quickly, the power of the executive is likely to expand — and both economic and personal liberties are bound to suffer.
Arguably, they would suffer far more under this sort of reactive adaptation scenario than under some sort of proactive international accord on the model of Kyoto.
In other words, the costs of eternal delay could be very real — not just in economic and environmental terms, but in the very dimension that so worries conservative climate skeptics, citizens' liberty.
Viewed in that light, American conservatives ought to be the ones leading the charge to preserve our current way of life from climate-induced threats.
If they chose to take a leadership role on the issue, conservatives could ensure that the means match their values as well as the end. That is, they could ensure that the most market-friendly mitigation and proactive adaptation measures are enacted, and that bureaucracy is not expanded unduly.
And they would also win by restoring the United States' international prestige, improving U.S. security, and putting the U.S. private sector at the forefront of a new generation of world-leading energy technologies.
Achieving all of these things in one fell swoop, complex as the maneuver would no doubt be, ought to be all American conservatives' very American Dream.
Thus, I wonder: Will American conservatives be willing to accept this grand challenge, to struggle and compromise and expend real effort in a bid to preserve the American way of life? Or will they double down on "wait and see"?
We will likely find out in Tampa, when the Republican Party nominates Mitt Romney and Paul Ryan as their standard-bearers.
[ Bericht 1% gewijzigd door zakjapannertje op 14-10-2012 17:58:11 ]
Het artikel is anders ook door een LTS-zwakstroom klant geschreven. Niveautje weer.quote:Op zondag 14 oktober 2012 11:17 schreef Eyjafjallajoekull het volgende:
Opwarming Aarde gestopt
De reacties
Echt ook een LTS bericht... Als de cijfers vertekend waren door 2010 als eindpunt te nemen, dan zijn ze net zo goed vertekend door 2012 als eindpunt te nemen. In 2013 kan het wel veel warmer zijn dan in 2010, en dan is er dus ineens weer geen sprake van een halt maar juist van een versnelling.quote:
Opwarming Aarde gestopt
De reacties
Maar waar ik het meeste mee zit is DAT het bewezen is dat de mens invloed heeft. De mens verpest het klimaat niet zozeer, maar versnelt het verpesten ervan.
Dat versnellen betekent dat wij als mens ook sneller met uitvindingen zullen moeten gaan komen om dat te kunnen overleven. We zorgen er dus ZELF voor dat we de voorbereidingstijd voor ONSZELF aan het verkorten zijn.
Dat is reden genoeg om maatregelen te nemen. Waarom zou je het jezelf moeilijk of zelfs onmogelijk maken?
En dus is er helemaal geen discussie nodig. Er zijn redenen voor maatregelen, als we ze nu nemen geven we onszelf meer tijd, dus is er geen reden tot discussie. Gewoon maatregelen nemen. Sim-pel.
Tegenhouden kunnen we het niet, want dan moeten we alles wat de mensheid bereikt heeft terugdraaien. Dat heeft geen zin, want dan stopt de ontwikkeling van de mensheid.
Afremmen kan wel. De ontwikkeling van de mensheid zal echt niet zo veel nadeel ondervinden van een iets langzamere ontwikkeling. Misschien zelfs voordeel omdat achtergestelde delen van de mensheid dan bij kunnen komen en zo in plaats van een last te zijn ook een bijdrage kunnen leveren.
Eens. En in principe verpesten we het klimaat niet, we verpesten het voor ons zelf. Ik geloof nog niet eens zozeer in die doemscenario's maar wel in de economische schade die het kan veroorzaken.quote:Op zondag 14 oktober 2012 12:16 schreef RetepV het volgende:
[..]
Echt ook een LTS bericht... Als de cijfers vertekend waren door 2010 als eindpunt te nemen, dan zijn ze net zo goed vertekend door 2012 als eindpunt te nemen. In 2013 kan het wel veel warmer zijn dan in 2010, en dan is er dus ineens weer geen sprake van een halt maar juist van een versnelling.
Maar waar ik het meeste mee zit is DAT het bewezen is dat de mens invloed heeft. De mens verpest het klimaat niet zozeer, maar versnelt het verpesten ervan.
Dat versnellen betekent dat wij als mens ook sneller met uitvindingen zullen moeten gaan komen om dat te kunnen overleven. We zorgen er dus ZELF voor dat we de voorbereidingstijd voor ONSZELF aan het verkorten zijn.
Dat is reden genoeg om maatregelen te nemen. Waarom zou je het jezelf moeilijk of zelfs onmogelijk maken?
En dus is er helemaal geen discussie nodig. Er zijn redenen voor maatregelen, als we ze nu nemen geven we onszelf meer tijd, dus is er geen reden tot discussie. Gewoon maatregelen nemen. Sim-pel.
Tegenhouden kunnen we het niet, want dan moeten we alles wat de mensheid bereikt heeft terugdraaien. Dat heeft geen zin, want dan stopt de ontwikkeling van de mensheid.
Afremmen kan wel. De ontwikkeling van de mensheid zal echt niet zo veel nadeel ondervinden van een iets langzamere ontwikkeling. Misschien zelfs voordeel omdat achtergestelde delen van de mensheid dan bij kunnen komen en zo in plaats van een last te zijn ook een bijdrage kunnen leveren.
Kijk maar eens hoeveel invloed een klein stormpje of een flinke regenbui al heeft op bewegend Nederland. treinen rijden niet, 500km file, mensen komen niet op tijd op hun werk. Stel dat het de komende 10 jaar, 5% vaker echt hard gaat regenen. Dat klinkt onbenullig maar het zijn wel miljoenen, wellicht miljarden, extra schade. Mensen vergeten dit. We moeten ons blijven aanpassen.
De houding die ik zie is: "Ah klimaatverandering, das onzin. Laten we lekker met onze luie reet weer terug naar de kantoorbaan gaan en we zien wel. Alles gaat goed toch nu? Waarom zouden we er extra geld in moeten steken?"
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Daar leg je een beetje de vinger op de zere plek: het universum is altijd in beweging. Er zullen altijd veranderingen zijn. Dat kan niet anders, want anders WAS er geen universum.
De mensheid moet dus met het universum mee in beweging blijven.
Het verschil tussen de mensheid en de rest is dat de mensheid de keuze heeft om de snelheid van zijn beweging aan te passen ten opzichte van het universum. Wij kunnen sneller veranderen dan het universum veranderd.
Maar als wij sneller veranderen dan dat het universum veranderd, dan nemen we daarmee ook het universum mee. Het universum veranderd door onze invloed. Maar in welke richting dat gebeurt, daar hebben we maar weinig invloed op. Het kan dus gebeuren dat de mensheid op een gegeven moment te ver in een bepaalde richting is veranderd, terwijl het universum de andere kant op veranderde.
De mensheid moet dus af en toe even opnieuw synchroniseren met het universum. Even afremmen, een nieuw platform bouwen en dan weer verder gaan vanaf dat nieuwe platform.
De mensheid moet dus met het universum mee in beweging blijven.
Het verschil tussen de mensheid en de rest is dat de mensheid de keuze heeft om de snelheid van zijn beweging aan te passen ten opzichte van het universum. Wij kunnen sneller veranderen dan het universum veranderd.
Maar als wij sneller veranderen dan dat het universum veranderd, dan nemen we daarmee ook het universum mee. Het universum veranderd door onze invloed. Maar in welke richting dat gebeurt, daar hebben we maar weinig invloed op. Het kan dus gebeuren dat de mensheid op een gegeven moment te ver in een bepaalde richting is veranderd, terwijl het universum de andere kant op veranderde.
De mensheid moet dus af en toe even opnieuw synchroniseren met het universum. Even afremmen, een nieuw platform bouwen en dan weer verder gaan vanaf dat nieuwe platform.
Het probleem is natuurlijk dat alleen invloedrijke organisaties de juiste beslissingen kunnen nemen. Overheden, grote bedrijven, banken, verzekeringsmaatschappijen. En die zijn allemaal verdeeld, en er is veel onderlinge corruptie waardoor de juiste beslissingen simpelweg niet genomen worden.quote:
[..]
De houding die ik zie is: "Ah klimaatverandering, das onzin. Laten we lekker met onze luie reet weer terug naar de kantoorbaan gaan en we zien wel. Alles gaat goed toch nu? Waarom zouden we er extra geld in moeten steken?"
Het enige dat zal helpen is één grote organisatie die al die andere organisaties achter zich heeft, goedschiks of kwaadschiks.
Hier zal het vanzelf naartoe gaan. Hopelijk zal dat met niet al te veel schade aan de mensheid gaan gebeuren. En hopelijk dat die organisatie zelf altijd zal blijven doen wat het beste voor de mensheid is.
Tja, het individu zal er voor die organisatie niet toe doen. Ik weet heel goed dat de wens voor zo'n organisatie wel eens slecht voor mij als individu uit zou kunnen pakken.
Wat wordt het volgende sprookje van de milieugekkies die ons bakken met geld moet gaan kosten? De zure regen, ozongat en opwarming zijn nu bewezen onzin, wat wordt het nieuwe fabeltje?
1/10 voor je trollpoging.quote:
Wat wordt het volgende sprookje van de milieugekkies die ons bakken met geld moet gaan kosten? De zure regen, ozongat en opwarming zijn nu bewezen onzin, wat wordt het nieuwe fabeltje?
van welke planeet kom jij? jij hebt het in ieder geval niet over de planeet aarde!quote:
De zure regen, ozongat en opwarming zijn nu bewezen onzin,
Ja, dat is echt relevant inderdaad. Debiel.quote:
Noor zal later erg trots zijn op haar papa. Nou, dag troll!
De feiten liegen er gewoon niet om, het is tijd dat alle hennepbroekjes lekker ergens gaan wonen waar ze niemand tot last zijn. Beter dan hardwerkende mensen op de wereld lastigvallen met hun leugens.
Jawel, of denk je dat ze op Fok kunnen vanaf Pluto?quote:
[..]
van welke planeet kom jij? jij hebt het in ieder geval niet over de planeet aarde!
Dat is trouwens ook zo'n mooi iets van hennepbroeken, alles wat zij zeggen is schijnbaar waar maar elk feit of tegenspraak is gelogen of een troll. Vervolgens wordt er iets nieuws bedacht en is dat schijnbaar weer de waarheid.
Tijdseries statisticus en blogger Tamino had in Juli al mogelijk het voorgevoel dat Rose met deze onzin op de proppen zou komen en heeft de wetten van de getallen hun werk laten doen i.p.v. wat uit zijn nek te kletsen zoals Rose dat doet. En wat blijkt? De afgelopen 15 jaar gaat de opwarming zelfs sneller dan de 30 jaar daarvoor. Ook in de HADCRUT dataserie die Rose in zijn artikel gebruikt.
Verrast? Lees hier verder.
Verrast? Lees hier verder.
18-10-2012
Beperking van de uitstoot kan klimaatverandering niet meer stoppen’
Klimaatverandering tegengaan door de uitstoot van broeikasgassen te beperken: ooit was dat een optie. Maar nu is het daar waarschijnlijk al veel te laat voor: klimaatverandering kan niet meer worden gestopt door een kleinere uitstoot. Dat concluderen wetenschappers in het blad Nature.
Overheden moeten zich niet langer enkel richten op het terugdringen van de uitstoot. Ze moeten ook na gaan denken over hoe ze in de toekomst om willen gaan met de negatieve gevolgen die klimaatverandering heeft. “Op dit moment zijn de pogingen van de overheid om de emissie door emissiehandel terug te dringen en het gebruik van hernieuwbare en duurzame energiebronnen waarschijnlijk al te laat en niet meer in staat om de onvermijdelijke trend van wereldwijde opwarming tegen te houden,” schrijven de onderzoekers in het blad Nature.
Effect
De onderzoekers benadrukken dat we – mede doordat de nadruk voortdurend ligt op het beperken van de uitstoot – niet goed weten welke effecten klimaatverandering straks op deze aarde gaat hebben en hoe we daarmee om moeten gaan. We weten nog onvoldoende hoe een warmere wereld er straks uit gaat zien en dat is zorgwekkend, omdat ze zo afhankelijk zijn van de aarde. “De oppervlaktesystemen van de aarde voorzien ons van water en grondstoffen, houden ecosystemen in stand en beïnvloeden de ons nu nog onbekende manieren waarop de aarde reageert op klimaat en hoe het klimaat vervolgens daar weer op reageert.”
Kwetsbaar
We weten dus nog steeds niet precies welke gebieden in een warmere wereld het kwetsbaarst worden en welke gebieden het wel zullen redden. En dus weten we ook nog niet hoe we met – de door de wetenschappers als ‘onvermijdelijk’ aangeduide – gevolgen van klimaatverandering om moeten gaan.
En dat moet veranderen. Maar hoe? De onderzoekers pleiten voor meer internationaal onderzoek naar de gevolgen die klimaatverandering heeft. En (nationale) overheden moeten zich ook met deze dingen gaan bezighouden en niet langer alleen maar over het afremmen van klimaatverandering hebben.
(scientias.nl)
Beperking van de uitstoot kan klimaatverandering niet meer stoppen’
Klimaatverandering tegengaan door de uitstoot van broeikasgassen te beperken: ooit was dat een optie. Maar nu is het daar waarschijnlijk al veel te laat voor: klimaatverandering kan niet meer worden gestopt door een kleinere uitstoot. Dat concluderen wetenschappers in het blad Nature.
Overheden moeten zich niet langer enkel richten op het terugdringen van de uitstoot. Ze moeten ook na gaan denken over hoe ze in de toekomst om willen gaan met de negatieve gevolgen die klimaatverandering heeft. “Op dit moment zijn de pogingen van de overheid om de emissie door emissiehandel terug te dringen en het gebruik van hernieuwbare en duurzame energiebronnen waarschijnlijk al te laat en niet meer in staat om de onvermijdelijke trend van wereldwijde opwarming tegen te houden,” schrijven de onderzoekers in het blad Nature.
Effect
De onderzoekers benadrukken dat we – mede doordat de nadruk voortdurend ligt op het beperken van de uitstoot – niet goed weten welke effecten klimaatverandering straks op deze aarde gaat hebben en hoe we daarmee om moeten gaan. We weten nog onvoldoende hoe een warmere wereld er straks uit gaat zien en dat is zorgwekkend, omdat ze zo afhankelijk zijn van de aarde. “De oppervlaktesystemen van de aarde voorzien ons van water en grondstoffen, houden ecosystemen in stand en beïnvloeden de ons nu nog onbekende manieren waarop de aarde reageert op klimaat en hoe het klimaat vervolgens daar weer op reageert.”
Kwetsbaar
We weten dus nog steeds niet precies welke gebieden in een warmere wereld het kwetsbaarst worden en welke gebieden het wel zullen redden. En dus weten we ook nog niet hoe we met – de door de wetenschappers als ‘onvermijdelijk’ aangeduide – gevolgen van klimaatverandering om moeten gaan.
En dat moet veranderen. Maar hoe? De onderzoekers pleiten voor meer internationaal onderzoek naar de gevolgen die klimaatverandering heeft. En (nationale) overheden moeten zich ook met deze dingen gaan bezighouden en niet langer alleen maar over het afremmen van klimaatverandering hebben.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Landingsbaan op de Zuidpool smelt weg
Op de Zuidpool doet zich een wel heel bijzonder probleem voor. Als het zo doorgaat is de landingsbaan namelijk op een bepaald moment verdwenen. Reden: hij smelt weg!
Omdat de huidige baan door opwarming van de aarde smelt, moet Australië op zoek naar een nieuwe landingsbaan voor vliegtuigen bij drie bases op de Zuidpool.
De zogeheten Wilkins Runway is in het ijs uitgehakt voor vele miljoenen euro's. Vliegtuigen kunnen er nu alleen landen als het minstens 5 graden vriest. Maar dat komt steeds minder vaak voor.
In plaats van de 20 geplande landingen, waren er slechts twee in het seizoen 2010/11 en vier in de vorige periode. "De stijgende temperatuur maakt het steeds lastiger om de baan in de toekomst te gebruiken'', zegt directeur Tony Fleming van de Australische pooldienst.
2 graden warmer
Een alternatieve plaats is de ijsvrije plek Vestfold Hills bij Davis. De Zuidpool is de laatste 50 jaar 2 graden warmer geworden, ruwweg drie maal zo veel als het wereldwijde gemiddelde.
Bron: BNR
Op de Zuidpool doet zich een wel heel bijzonder probleem voor. Als het zo doorgaat is de landingsbaan namelijk op een bepaald moment verdwenen. Reden: hij smelt weg!
Omdat de huidige baan door opwarming van de aarde smelt, moet Australië op zoek naar een nieuwe landingsbaan voor vliegtuigen bij drie bases op de Zuidpool.
De zogeheten Wilkins Runway is in het ijs uitgehakt voor vele miljoenen euro's. Vliegtuigen kunnen er nu alleen landen als het minstens 5 graden vriest. Maar dat komt steeds minder vaak voor.
In plaats van de 20 geplande landingen, waren er slechts twee in het seizoen 2010/11 en vier in de vorige periode. "De stijgende temperatuur maakt het steeds lastiger om de baan in de toekomst te gebruiken'', zegt directeur Tony Fleming van de Australische pooldienst.
2 graden warmer
Een alternatieve plaats is de ijsvrije plek Vestfold Hills bij Davis. De Zuidpool is de laatste 50 jaar 2 graden warmer geworden, ruwweg drie maal zo veel als het wereldwijde gemiddelde.
Bron: BNR
De bewering dat de zuidpool de laatste 50 jaar 2 graden is opgewarmd zie ik in meer nieuwsberichten staan over het landingsbaan onderwerp, maar vermoed dat dit niet helemaal klopt. Zal eens op zoek gaan naar bronnen...
Ondertussen heeft de publieke omroep in de VS een documentaire uitgezonden over de professionele PR business tegen het wetenschappelijke standpunt over klimaatverandering. Hoe (meestal rechts-conservatieve/libertarische lobbyorganisaties) de publieke en politieke opinie beinvloed hebben. Zeer het bekijken waard.
Ondertussen heeft de publieke omroep in de VS een documentaire uitgezonden over de professionele PR business tegen het wetenschappelijke standpunt over klimaatverandering. Hoe (meestal rechts-conservatieve/libertarische lobbyorganisaties) de publieke en politieke opinie beinvloed hebben. Zeer het bekijken waard.
Deze bewering is waarschijnlijk onjuist. Mogelijk dat het waar is voor bepaalde plekken langs de kust maar niet voor Antarctica in zijn geheel en ook niet voor de zuidpool zelf.quote:2 graden warmer
Een alternatieve plaats is de ijsvrije plek Vestfold Hills bij Davis. De Zuidpool is de laatste 50 jaar 2 graden warmer geworden, ruwweg drie maal zo veel als het wereldwijde gemiddelde.
Zie Steig et.al. 2008 die op een stijging van 0.12 graden per decade sinds 1957 komen voor heel Antarctica, oftwel ruim minder dan een graad.
29-10-2012
Noordelijkste meer tot leven gewekt
Klimaatverandering is overal, zelfs op één van de koudste plaatsen ter wereld in Noord-Groenland. In hartje zomer ontdooit het noordelijkste meer nu weer, en algen groeien weer volop. Maar komt dit hernieuwde leven nu door hogere temperaturen of ook door menselijke stikstofbemesting?
Noordelijkste meer ter wereld op Groenland: Kaffeklubben Sø. Afbeelding: © Alex Wolfe / Perren et al. (2012) in Geology
Een deel van de wereld komt weer tot leven. Als het eenmaal warmer wordt in de lente, komen veel dieren weer uit hun holen en planten ontspruiten weer. Wat een paar graden temperatuursstijging wel niet kan doen.
Wat dat betreft is de ‘lente’ na 2400 jaar eindelijk weer aangebroken in het verre noorden van Groenland. De warmere temperaturen van de afgelopen decennia wekken het noordelijkste meer ter wereld weer tot leven. Bianca Perren en Europese en Noord-Amerikaanse collega’s vertellen hierover in de jongste editie van het tijdschrift Geology.
Stikstof of opwarming?
In de poolstreken warmt het al decennialang op, zelfs twee tot drie maal sneller dan elders op aarde. Dat betekent zonder meer een langer groeiseizoen voor veel planten. En op plaatsen waar geen planten konden groeiden, groeien nu wel planten. Maar komt dit wel allemaal door de opwarming?
Nee, want door mensen veroorzaakt stikstof komt via de atmosfeer in veel ongerepte natuurgebieden en gedraagt zich daar als kunstmest voor bijvoorbeeld algen. Zelfs meren in het Arctische gebied zoals in zuidelijk Alaska, noordoostelijk Canada en het Centraal-Groenlandse ijs leveren bewijs voor ‘menselijk’ stikstof, vooral in de afgelopen veertig jaar. Ver weg van de bewoonde wereld dus.
Bianca Perren tegenover Kennislink: “Van de veranderingen in algenpopulaties wordt gedacht dat ze komen door opwarming, maar de neerslag van stikstof kon nooit uitgesloten worden als oorzaak; ecologische veranderingen door meer nutriënten en klimaatverandering zijn niet te onderscheiden op deze breedtegraden.” De vraag is dus wat belangrijker is: de opwarming of het stikstof?
Vijf foto’s van diatomeeën (kiezelwieren) en helemaal rechts een goudbruine alg. Maatbalkje stelt 5 µm voor. Afbeelding: © Alex Wolfe / Perren et al. (2012) in Geology
Naar Noord-Groenland
De wetenschappers gingen naar het noordelijkste puntje van Groenland, waar het noordelijkste meer ter wereld, Kaffeklubben Sø, ligt. Ver afgelegen van enige bewoning, ontvangt dit meer geen menselijk stifstof zo blijkt uit analyse van de bodemlaagjes van het meer. Dat blijkt ook uit andere metingen in Noord-Groenland. En dat is mooi, want in de laatste decennia heeft hier wel opwarming plaatsgevonden.
Veranderingen in de aanwezigheid van algen (eerste drie kolommen) en stabiliteit van stikstofwaarden wat wijst op minimale tot geen menselijke invloed (laatste twee kolommen) vanaf 3500 jaar geleden. Afbeelding: © Alex Wolfe / Perren et al. (2012) in Geology
De oudste sedimenten van de bodemmonsters zijn zo’n 3500 jaar oud en bevatten kiezelwieren of -algen (diatomeeën) en goudbruine algen. Perren: “Het meer had min of meer een permanente ijsbedekking van zo’n 2400 jaar geleden tot 1920, wat zonlicht blokkeerde en de groei van diatomeeën uitsloot.”
Zelfs in hartje zomer was het meer waarschijnlijk bevroren. “Na 1920 en vooral na 1980 zien we diatomeeënpopulaties sterk toenemen gerelateerd aan de zomertemperatuur. De opwarming van de laatste eeuw heeft het meer tot leven gebracht van een ijzig ruststadium naar een nieuwe ecologische toestand.” Het is de ijsbedekking gerelateerd aan de temperatuur die bepalend is hier.
Er is dus geen extra stikstof nodig om het meer weer tot leven te wekken. De ecologische veranderingen in andere delen van de wereld komen daarom waarschijnlijk ten minste deels door de hogere temperatuur en niet alleen door extra stikstofbemesting.
Bron:
Perren, B. e.a., Twentieth-century warming revives the world’s northernmost lake, Geology 40 (november 2012) 1003-1006.
(Kennislink)
Noordelijkste meer tot leven gewekt
Klimaatverandering is overal, zelfs op één van de koudste plaatsen ter wereld in Noord-Groenland. In hartje zomer ontdooit het noordelijkste meer nu weer, en algen groeien weer volop. Maar komt dit hernieuwde leven nu door hogere temperaturen of ook door menselijke stikstofbemesting?
Noordelijkste meer ter wereld op Groenland: Kaffeklubben Sø. Afbeelding: © Alex Wolfe / Perren et al. (2012) in Geology
Een deel van de wereld komt weer tot leven. Als het eenmaal warmer wordt in de lente, komen veel dieren weer uit hun holen en planten ontspruiten weer. Wat een paar graden temperatuursstijging wel niet kan doen.
Wat dat betreft is de ‘lente’ na 2400 jaar eindelijk weer aangebroken in het verre noorden van Groenland. De warmere temperaturen van de afgelopen decennia wekken het noordelijkste meer ter wereld weer tot leven. Bianca Perren en Europese en Noord-Amerikaanse collega’s vertellen hierover in de jongste editie van het tijdschrift Geology.
Stikstof of opwarming?
In de poolstreken warmt het al decennialang op, zelfs twee tot drie maal sneller dan elders op aarde. Dat betekent zonder meer een langer groeiseizoen voor veel planten. En op plaatsen waar geen planten konden groeiden, groeien nu wel planten. Maar komt dit wel allemaal door de opwarming?
Nee, want door mensen veroorzaakt stikstof komt via de atmosfeer in veel ongerepte natuurgebieden en gedraagt zich daar als kunstmest voor bijvoorbeeld algen. Zelfs meren in het Arctische gebied zoals in zuidelijk Alaska, noordoostelijk Canada en het Centraal-Groenlandse ijs leveren bewijs voor ‘menselijk’ stikstof, vooral in de afgelopen veertig jaar. Ver weg van de bewoonde wereld dus.
Bianca Perren tegenover Kennislink: “Van de veranderingen in algenpopulaties wordt gedacht dat ze komen door opwarming, maar de neerslag van stikstof kon nooit uitgesloten worden als oorzaak; ecologische veranderingen door meer nutriënten en klimaatverandering zijn niet te onderscheiden op deze breedtegraden.” De vraag is dus wat belangrijker is: de opwarming of het stikstof?
Vijf foto’s van diatomeeën (kiezelwieren) en helemaal rechts een goudbruine alg. Maatbalkje stelt 5 µm voor. Afbeelding: © Alex Wolfe / Perren et al. (2012) in Geology
Naar Noord-Groenland
De wetenschappers gingen naar het noordelijkste puntje van Groenland, waar het noordelijkste meer ter wereld, Kaffeklubben Sø, ligt. Ver afgelegen van enige bewoning, ontvangt dit meer geen menselijk stifstof zo blijkt uit analyse van de bodemlaagjes van het meer. Dat blijkt ook uit andere metingen in Noord-Groenland. En dat is mooi, want in de laatste decennia heeft hier wel opwarming plaatsgevonden.
Veranderingen in de aanwezigheid van algen (eerste drie kolommen) en stabiliteit van stikstofwaarden wat wijst op minimale tot geen menselijke invloed (laatste twee kolommen) vanaf 3500 jaar geleden. Afbeelding: © Alex Wolfe / Perren et al. (2012) in Geology
De oudste sedimenten van de bodemmonsters zijn zo’n 3500 jaar oud en bevatten kiezelwieren of -algen (diatomeeën) en goudbruine algen. Perren: “Het meer had min of meer een permanente ijsbedekking van zo’n 2400 jaar geleden tot 1920, wat zonlicht blokkeerde en de groei van diatomeeën uitsloot.”
Zelfs in hartje zomer was het meer waarschijnlijk bevroren. “Na 1920 en vooral na 1980 zien we diatomeeënpopulaties sterk toenemen gerelateerd aan de zomertemperatuur. De opwarming van de laatste eeuw heeft het meer tot leven gebracht van een ijzig ruststadium naar een nieuwe ecologische toestand.” Het is de ijsbedekking gerelateerd aan de temperatuur die bepalend is hier.
Er is dus geen extra stikstof nodig om het meer weer tot leven te wekken. De ecologische veranderingen in andere delen van de wereld komen daarom waarschijnlijk ten minste deels door de hogere temperatuur en niet alleen door extra stikstofbemesting.
Bron:
Perren, B. e.a., Twentieth-century warming revives the world’s northernmost lake, Geology 40 (november 2012) 1003-1006.
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
In het licht van recente events een nieuwe paper van Jennifer Francis et.al. 2012 over de invloed van de snelle Arctische opwarming op extreem weer voor gematigde noorderbreedtes.
De Europese hittegolf van 2003, Russische hittegolf van 2010, Amerikaanse hittegolf van 2012, Europese koudegolven in de winters van 2010/2011, de trek van Sandy naar de oostkust van de VS. Allemaal voorbeelden van uitzonderlijke atmosferische blokkeringen.
[ Bericht 12% gewijzigd door cynicus op 01-11-2012 16:55:59 ]
Bronquote:Evidence linking Arctic amplification to extreme weather in mid-latitudes
Key Points:
* Enhanced Arctic warming reduces poleward temperature gradient
* Weaker gradient affects waves in upper-level flow in two observable ways
* Both effects slow weather patterns, favoring extreme weather
De Europese hittegolf van 2003, Russische hittegolf van 2010, Amerikaanse hittegolf van 2012, Europese koudegolven in de winters van 2010/2011, de trek van Sandy naar de oostkust van de VS. Allemaal voorbeelden van uitzonderlijke atmosferische blokkeringen.
[ Bericht 12% gewijzigd door cynicus op 01-11-2012 16:55:59 ]
01-11-2012
Zelfgemaakte superstorm?
De rol van klimaatverandering bij het ontstaan van ‘Frankenstorm’ Sandy
Sandy gezien vanuit de ruimte, dinsdagmorgen.© NASASuperstorm Sandy zoals gezien vanuit de ruimte op dinsdagochtend.
Het was geen thema in de campagne voor de presidentsverkiezingen, maar orkaan Sandy heeft de discussies over klimaatverandering nu toch aangezwengeld in de Verenigde Staten. Want inderdaad, de schade van deze superstorm is deels veroorzaakt door de mens.
Vooraf werd al dagen gespeculeerd over de verwoestingen die orkaan Sandy zou aanrichten aan de Amerikaanse oostkust. Maandagavond kwam ze aan land, en dat viel toch nog tegen. Tientallen miljarden schade, meer dan vijftig doden. De ravage is vooral te wijten aan overstromingen. Het water kwam een meter hoger dan tijdens het vorige record, overstroomde hele kuststeden en zette in New York tunnels onder water. Al tijdens de storm brak de discussie los: is klimaatverandering, en dus de mens, medeschuldig aan dit natuurgeweld? Op Amerikaanse websites, in kranten en op tv was er volop aandacht voor deze vraag.
Tot voor kort weigerden klimaatwetenschappers vrijwel altijd om zo’n direct verband te leggen, maar dat is het laatste jaar veranderd. ‘Dit is precies waarvoor we hebben gewaarschuwd’, durven velen nu te zeggen. Het weer is altijd van toeval afhankelijk, maar zonder opwarming, die grotendeels veroorzaakt is door CO2 uit fossiele brandstoffen, zou het allemaal anders zijn gelopen.
Er spelen meerdere mechanismen een rol. Ten eerste iets heel simpels: het zeeniveau. Dat is de afgelopen eeuw gestegen, en dat ging aan de Amerikaanse oostkust sneller dan op andere plaatsen, maakten onderzoekers deze zomer bekend. In de haven van New York steeg het gemiddelde waterniveau in de afgelopen eeuw ongeveer 50 centimeter. De achterliggende oorzaak is uitzetting van het zeewater en het afsmelten van landijs, beide door opwarming. Dat gaat de komende eeuw door, dus de risico’s groeien.
Een tweede mechanisme is ook te wijten aan de opwarming van het zeewater. Warmer zeewater leidt tot krachtiger orkanen. Twee weken geleden kwam een onderzoeksartikel uit dat dit nog eens onderstreepte: de afgelopen negentig jaar waren er in jaren met relatief warm zeewater beduidend meer zware orkanen.
Bij het derde mechanisme dat Sandy heeft doen uitgroeien tot een verwoestende storm speelde toeval een grote rol. De storm trok noordwaarts en ontmoette daar koude lucht, afkomstig van de Noordpool. Dat vergrootte het warmteverschil, en daarmee de kracht van de orkaan. Sandy werd een hybride tussen een zuidelijke orkaan en een noorderstorm. Dat dit kon gebeuren, was mogelijk door een zuidwaartse bocht in de straalstroom, een hoge wind die om de Noordpool waait. Zulke bochten komen de laatste tijd vaak voor, en dat wordt geweten aan veranderingen op de pool, met name het verdwijnen van zee-ijs. Achterliggende oorzaak is opnieuw de opwarming van de aarde door onze broeikasgassen.
En dan nog een vierde punt: warmere lucht houdt meer waterdamp vast, waardoor waarschijnlijk ook de hoeveelheid regen toeneemt die bij een orkaan als Sandy naar beneden komt. Ook dat draagt bij aan de ernst van de schade.
Klimaatverandering is kortom niet met zekerheid aan te wijzen als dé oorzaak achter de orkaan Sandy, maar heeft zeker bijgedragen aan de ernst van de ramp en heeft de kans op dergelijke extreme stormen groter gemaakt. Goede, uitgebreidere artikelen hierover zijn onder meer te vinden bij Scientific American, Climate Central en de New York Times.
(wetenschap24.nl)
Zelfgemaakte superstorm?
De rol van klimaatverandering bij het ontstaan van ‘Frankenstorm’ Sandy
Sandy gezien vanuit de ruimte, dinsdagmorgen.© NASASuperstorm Sandy zoals gezien vanuit de ruimte op dinsdagochtend.
Het was geen thema in de campagne voor de presidentsverkiezingen, maar orkaan Sandy heeft de discussies over klimaatverandering nu toch aangezwengeld in de Verenigde Staten. Want inderdaad, de schade van deze superstorm is deels veroorzaakt door de mens.
Vooraf werd al dagen gespeculeerd over de verwoestingen die orkaan Sandy zou aanrichten aan de Amerikaanse oostkust. Maandagavond kwam ze aan land, en dat viel toch nog tegen. Tientallen miljarden schade, meer dan vijftig doden. De ravage is vooral te wijten aan overstromingen. Het water kwam een meter hoger dan tijdens het vorige record, overstroomde hele kuststeden en zette in New York tunnels onder water. Al tijdens de storm brak de discussie los: is klimaatverandering, en dus de mens, medeschuldig aan dit natuurgeweld? Op Amerikaanse websites, in kranten en op tv was er volop aandacht voor deze vraag.
Tot voor kort weigerden klimaatwetenschappers vrijwel altijd om zo’n direct verband te leggen, maar dat is het laatste jaar veranderd. ‘Dit is precies waarvoor we hebben gewaarschuwd’, durven velen nu te zeggen. Het weer is altijd van toeval afhankelijk, maar zonder opwarming, die grotendeels veroorzaakt is door CO2 uit fossiele brandstoffen, zou het allemaal anders zijn gelopen.
Er spelen meerdere mechanismen een rol. Ten eerste iets heel simpels: het zeeniveau. Dat is de afgelopen eeuw gestegen, en dat ging aan de Amerikaanse oostkust sneller dan op andere plaatsen, maakten onderzoekers deze zomer bekend. In de haven van New York steeg het gemiddelde waterniveau in de afgelopen eeuw ongeveer 50 centimeter. De achterliggende oorzaak is uitzetting van het zeewater en het afsmelten van landijs, beide door opwarming. Dat gaat de komende eeuw door, dus de risico’s groeien.
Een tweede mechanisme is ook te wijten aan de opwarming van het zeewater. Warmer zeewater leidt tot krachtiger orkanen. Twee weken geleden kwam een onderzoeksartikel uit dat dit nog eens onderstreepte: de afgelopen negentig jaar waren er in jaren met relatief warm zeewater beduidend meer zware orkanen.
Bij het derde mechanisme dat Sandy heeft doen uitgroeien tot een verwoestende storm speelde toeval een grote rol. De storm trok noordwaarts en ontmoette daar koude lucht, afkomstig van de Noordpool. Dat vergrootte het warmteverschil, en daarmee de kracht van de orkaan. Sandy werd een hybride tussen een zuidelijke orkaan en een noorderstorm. Dat dit kon gebeuren, was mogelijk door een zuidwaartse bocht in de straalstroom, een hoge wind die om de Noordpool waait. Zulke bochten komen de laatste tijd vaak voor, en dat wordt geweten aan veranderingen op de pool, met name het verdwijnen van zee-ijs. Achterliggende oorzaak is opnieuw de opwarming van de aarde door onze broeikasgassen.
En dan nog een vierde punt: warmere lucht houdt meer waterdamp vast, waardoor waarschijnlijk ook de hoeveelheid regen toeneemt die bij een orkaan als Sandy naar beneden komt. Ook dat draagt bij aan de ernst van de schade.
Klimaatverandering is kortom niet met zekerheid aan te wijzen als dé oorzaak achter de orkaan Sandy, maar heeft zeker bijgedragen aan de ernst van de ramp en heeft de kans op dergelijke extreme stormen groter gemaakt. Goede, uitgebreidere artikelen hierover zijn onder meer te vinden bij Scientific American, Climate Central en de New York Times.
(wetenschap24.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Artikel is aan elkaar geregen met onjuiste feiten, maar de rode draad is wel duidelijk en tsja...klimaatverandering draagt er vast aan bij...
"Some guys they just give up living and start dying little by little piece by piece"
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
Ik kan geen onjuiste feiten ontdekken in het artikel ondanks dat ik al veel artikelen en berichten over dit onderwerp gelezen heb, wil je een paar aanduiden?quote:Op vrijdag 2 november 2012 09:45 schreef Norrage het volgende:
Artikel is aan elkaar geregen met onjuiste feiten, maar de rode draad is wel duidelijk en tsja...klimaatverandering draagt er vast aan bij...
Edit: Eén fout: de ongeveer 50 cm zeespiegelstijging in New York over de afgelopen 100 jaar is teveel, dit zou ongeveer 30 cm moeten zijn.
[ Bericht 9% gewijzigd door cynicus op 02-11-2012 10:03:00 ]
http://www.wetenschap24.n(...)akte-superstorm.html
de link naar bovenstaand artikel waarbij op sommige punten door te klikken is naar hun bron.
de link naar bovenstaand artikel waarbij op sommige punten door te klikken is naar hun bron.
http://www.knack.be/nieuw(...)le-4000205379425.htmquote:Studie: Extreemste klimaatmodellen zijn de meest accurate
vrijdag 09 november 2012 om 04u34
Hoe hard warmt de aarde precies op? Het blijft een onderwerp van de discussie onder klimaatwetenschappers. Volgens een nieuwe studie doen de extreemste klimaatmodellen de beste voorspellingen.
PwC stelt in een rapport dat het tempo van de wereldwijde CO2-reductie met 600% moet stijgen als de 2°C doelstelling gerealiseerd moet worden die de Verenigde Naties in 2010 gesteld hebben.
Bron: (consultancy.nl) PwC: Realisatie 2 graden doelstelling nu al een uitdagingquote:Het realiseren van de 2°C doelstelling is nu al een mega uitdaging. Om de opwarming van de aarde tot 2 graden Celsius te beperken moet het tempo van de wereldwijde CO2-reductie stijgen met ruim 600%. Europa houdt zich goed staande tegenover de afspraken, Amerika scoort redelijk maar juist grote opkomende landen als China en India blijken niet in staat om hun broeikasuitstoot sterk te reduceren. Dat blijkt uit het rapport ‘Low Carbon Economy Index 2012’ van accountants- en adviesbureau PwC.
2°C doelstelling
In 2010 stelden de Verenigde Naties het doel om de stijging van de temperatuur te beperken tot niet meer dan 2 graden. Dit is nodig om gevaarlijke effecten van klimaatverandering te voorkomen. Om dit doel te behalen moet de globale CO2-uitstoot tot 2050 elk jaar met 5,1% worden verlaagd. Van 2000 tot 2011 was de jaarlijkse vermindering 0,8%.
Somber
PwC ziet het somber in. “Zelfs een verdubbeling van ons huidige tempo van CO2-reductie zou nog steeds leiden tot een opwarming van zes graden aan het eind van deze eeuw” zegt Leo Johnson, partner bij PwC op het gebied van duurzaamheid en klimaatverandering. “Om onszelf een kans van meer dan 50% te geven om de verwarming van 2 graden te voorkomen is een zesvoudige verbetering in het tempo nodig”. Het adviesbureau twijfelt dan ook aan de haalbaarheid van de doelstellingen. Doelstellingen van landen zijn in veel gevallen onvoldoende ambitieus en door de economische mailaise ligt de prioriteit vaak op het herstellen van de economie.
Europe loopt voorop
Uit het rapport Low Carbon Economy Index 2012 komt naar voren dat de Europese landen de snelste voortgangen boeken. Zo hebben Groot-Brittannië, Frankrijk en Duitslandhun hun O2-intensiteit tussen 2010 en 2011 met meer dan 6% procent verminderd. De Verenigde Staten realiseerde een afname van 3,5%. Het probleem ligt echter bij de grote opkomende landen – zo is de vermindering van CO2-uitstoot in bijvoorbeeld China en India in het afgelopen decennium tot stilstand gekomen.
Ecofys: 21 initiatieven
De waarschuwing van PwC is niet nieuw. Ecofys, een adviesbureau gespecialiseerd in duurzaamheid en klimaatverandering, heeft eerder dit jaar soortgelijke bevindingen naar buiten gebracht. Ook heeft Ecofys een aanpak ontwikkeld om de 2°C doelstelling alsnog te realiseren. Het Utrechtse adviesbureau heeft 21 concrete initiatieven opgesteld die samen de wereldwijde broeikasuitstoot kunnen verminderen met ongeveer 10 gigaton CO2 equivalenten (Gt CO2e) – genoeg om de kloof te dichten.
Eind november komen diverse landen weer samen voor milieubesprekingen van de Verenigde Naties.
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Het was 20 jaar geleden al een uitdaging die niet haalbaar bleek, en dat is nu een nog veel grotere uitdaging geworden die onmogelijk haalbaar is. We knallen gewoon al feestend en energieverspillend naar de 4+ graden en wat er dan gebeurt? Ach, dan leven de huidige generaties toch niet meer, dus ja, boeie!
Maar is dat wel zo? Ik zie kleine kinderen rondlopen die in de laatste 5 jaar geboren zijn. Als zij het geluk hebben om oud te worden zullen zij de bejaarden zijn aan het einde van deze eeuw.quote:
Ach, dan leven de huidige generaties toch niet meer
Ik vraag me af hoe de ouders van deze kinderen hun kinderen het beste op de toekomst kunnen voorbereiden. Want er zal zeker een schifting komen tussen hen die flexibel genoeg zijn om zich aan te passen,kunnen anticiperen. En hen die dat vermogen niet hebben meegekregen en kwetsbaar worden.quote:"Zelfs bij een verdubbeling van onze huidige inspanningen om de uitstoot te verminderen, zal die uitstoot groot genoeg blijven om te leiden tot een opwarming met 6 graden tegen het einde van de eeuw", schrijft PwC.
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Je hebt gelijk wat betreft die kinderen, de jongsten kunnen nog bij de volgende eeuwisseling aanwezig zijn. Maar zij hebben tot nu toe 0 keuzes (kunnen) maken voor wat betreft hun levensstijl, hen valt weinig aan te rekenen.
Wat betreft de voorbereiding op de toekomst: dit hangt heel erg af van je toekomstvisie. Sommigen denken dat we in een duurzame maatschappij zullen rollen waarbij eigenlijk niet zo gek veer veranderd. Een opleiding tot ik, noem maar wat. communicatieprofessional of financial controller kan dan nog best nuttig zijn. Er zijn ook mensen die denken dat een beschaving niet houdbaar is als o.a. voedselvoorziening onbetrouwbaar is, een soort van Mad Max wereld. In zo'n wereld is het juist handig om een echt vak te leren, voor timmermannen, loodgieters, mechaniciens en boeren is altijd vraag.
Persoonlijk zit ik wel na te denken of een carriere in toegepaste natuurkunde nu wel zo duurzaam is en probeer ik wat te lezen over biologische landbouw en hoe ik mijn zelfredzaamheid kan verhogen. Voorlopig blijft het bij fruitbomen, groente en een kas in mijn stadstuin waarop ik m'n groene vingers wat kan fijnslijpen. Naast isoleren van mijn woning, zonnepanelen, regenwateropvang en dat soort voor de hand liggende zaken natuurlijk.
Wat betreft de voorbereiding op de toekomst: dit hangt heel erg af van je toekomstvisie. Sommigen denken dat we in een duurzame maatschappij zullen rollen waarbij eigenlijk niet zo gek veer veranderd. Een opleiding tot ik, noem maar wat. communicatieprofessional of financial controller kan dan nog best nuttig zijn. Er zijn ook mensen die denken dat een beschaving niet houdbaar is als o.a. voedselvoorziening onbetrouwbaar is, een soort van Mad Max wereld. In zo'n wereld is het juist handig om een echt vak te leren, voor timmermannen, loodgieters, mechaniciens en boeren is altijd vraag.
Persoonlijk zit ik wel na te denken of een carriere in toegepaste natuurkunde nu wel zo duurzaam is en probeer ik wat te lezen over biologische landbouw en hoe ik mijn zelfredzaamheid kan verhogen. Voorlopig blijft het bij fruitbomen, groente en een kas in mijn stadstuin waarop ik m'n groene vingers wat kan fijnslijpen. Naast isoleren van mijn woning, zonnepanelen, regenwateropvang en dat soort voor de hand liggende zaken natuurlijk.
Inderdaad. Hen valt weinig aan te rekenen. Maar zij zullen wel de rekening gepresenteerd krijgen van het gedrag van de voorgaande generaties, en zullen creatief en inventief moeten zijn om opwarming trends te temperen, en zonder dat zij zelf het resultaat ervan zullen meemaken. Zij moeten dat doen voor de generaties van hun nakomelingen. Ik schat in dat waarschijnlijk de effecten van CO2 na 2050 wat serieuzer genomen worden dan nu, omdat het dan wat meer "zichtbaar en voelbaar" zal zijn. Zij zullen sowieso creatief en inventief moeten zijn om te kunnen dealen met alles.quote:
Als het zo is dat een 4+ of een 5+ opwarming niet te voorkomen is, ligt een enthousiaste positieve feedback loop in de vorm van het ontdooien van de permafrost voor de hand. In dit artikel op sciencedaily van 25 oktober j.l. las ik:
Dus de wereld kan dan zijn borst nat maken. Het is nogal een hoeveelheid broeikasgassen wat bovenop de menselijke bijdrage kan komen.quote:As much as 44 billion tons of nitrogen and 850 billion tons of carbon stored in arctic permafrost, or frozen ground, could be released into the environment as the region begins to thaw over the next century as a result of a warmer planet, according to a new study led by the U.S. Geological Survey.
Gelezen, ik geloof zelf niet in een Mad Max wereld scenario. En duurzaamheid... ik stel me dat ook niet te rooskleurig voor, maar de omstandigheden leveren natuurlijk wel een behoorlijke dwang om wat duurzamer te leven.quote:Wat betreft de voorbereiding op de toekomst: dit hangt heel erg af van je toekomstvisie. Sommigen denken dat we in een duurzame maatschappij zullen rollen waarbij eigenlijk niet zo gek veer veranderd. Een opleiding tot ik, noem maar wat. communicatieprofessional of financial controller kan dan nog best nuttig zijn. Er zijn ook mensen die denken dat een beschaving niet houdbaar is als o.a. voedselvoorziening onbetrouwbaar is, een soort van Mad Max wereld. In zo'n wereld is het juist handig om een echt vak te leren, voor timmermannen, loodgieters, mechaniciens en boeren is altijd vraag.
Persoonlijk zit ik wel na te denken of een carriere in toegepaste natuurkunde nu wel zo duurzaam is en probeer ik wat te lezen over biologische landbouw en hoe ik mijn zelfredzaamheid kan verhogen. Voorlopig blijft het bij fruitbomen, groente en een kas in mijn stadstuin waarop ik m'n groene vingers wat kan fijnslijpen. Naast isoleren van mijn woning, zonnepanelen, regenwateropvang en dat soort voor de hand liggende zaken natuurlijk.
Zelf ben ik op een leeftijd dat ik het allemaal niet meer zal meemaken. Maar ik denk soms aan wijlen mijn vader, in zijn leven ingenieur datacommunicatie, maar die even handig was met de draaibank, of met electronica of met bouwkunde, of gewoon inventief met praktische problem-solving. Twee rechter handen. Er voor zorgde dat hij alles ook zelf kon, tot het maken van zijn eigen gereedschappen, instrumenten of apparaatjes aan toe. Onafhankelijkheid en zelfvoorzienendheid als dat nodig was. Zijn mentaliteit, dat gun ik diegenen die over 50 jaar met de veranderende wereld van dan moeten dealen. Ik denk dat degenen die te afhankelijk zijn, (of door enkelvoudig specialisme niet flexibel) de kwetsbaren zullen zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door barthol op 12-11-2012 01:18:07 ]
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
13-11-2012
"Koolstof uit bodem sneller vrij door klimaatopwarming"
© thinkstock.
Als gevolg van erosie van de landbouwgronden is er heel wat koolstof opgeslagen in de bodem, en de helft daarvan belandt binnen 500 jaar opnieuw in de atmosfeer. Klimaatopwarming versnelt echter de ontbinding van organisch materiaal in de bodem, waardoor de koolstof eerder zal vrijkomen, blijkt uit onderzoek door geografen van de KU Leuven en de UCL dat zopas gepubliceerd werd in Proceedings of the National Academy of Sciences.
De wetenschappers onderzochten de bodem in het bekken van de Dijle. "Op basis van tientallen dateringen van bodems en sedimentlagen konden we er een analyse maken van de hoeveelheid koolstof die door erosie onttrokken is aan de atmosfeer gedurende de laatste 6.000 jaar. Sinds het ontstaan van de landbouw is bijna 40 procent van de hoeveelheid koolstof die door ontbossingen naar de atmosfeer werden uitgestoten als gevolg van erosie in de bodem opgenomen", zegt professor Gert Verstraeten (KU Leuven) in de Dagkrant van de KU Leuven.
Het opnieuw vrijkomen van deze hoeveelheden opgeslagen koolstof stelt in de toekomst echter een bijkomend probleem door de klimaatopwarming. "Op wereldschaal is erosie door de grootschalige ontbossingen en landbouw vooral de laatste 150 jaar sterk toegenomen. Een aanzienlijk deel van de koolstof die als gevolg van erosie tijdens die periode begraven ligt in de bodem zal in de toekomst nog vrijkomen en een belangrijke bron zijn voor koolstof in de atmosfeer", aldus professor Kristof Van Oost (UCL).
(HLN)
"Koolstof uit bodem sneller vrij door klimaatopwarming"
© thinkstock.
Als gevolg van erosie van de landbouwgronden is er heel wat koolstof opgeslagen in de bodem, en de helft daarvan belandt binnen 500 jaar opnieuw in de atmosfeer. Klimaatopwarming versnelt echter de ontbinding van organisch materiaal in de bodem, waardoor de koolstof eerder zal vrijkomen, blijkt uit onderzoek door geografen van de KU Leuven en de UCL dat zopas gepubliceerd werd in Proceedings of the National Academy of Sciences.
De wetenschappers onderzochten de bodem in het bekken van de Dijle. "Op basis van tientallen dateringen van bodems en sedimentlagen konden we er een analyse maken van de hoeveelheid koolstof die door erosie onttrokken is aan de atmosfeer gedurende de laatste 6.000 jaar. Sinds het ontstaan van de landbouw is bijna 40 procent van de hoeveelheid koolstof die door ontbossingen naar de atmosfeer werden uitgestoten als gevolg van erosie in de bodem opgenomen", zegt professor Gert Verstraeten (KU Leuven) in de Dagkrant van de KU Leuven.
Het opnieuw vrijkomen van deze hoeveelheden opgeslagen koolstof stelt in de toekomst echter een bijkomend probleem door de klimaatopwarming. "Op wereldschaal is erosie door de grootschalige ontbossingen en landbouw vooral de laatste 150 jaar sterk toegenomen. Een aanzienlijk deel van de koolstof die als gevolg van erosie tijdens die periode begraven ligt in de bodem zal in de toekomst nog vrijkomen en een belangrijke bron zijn voor koolstof in de atmosfeer", aldus professor Kristof Van Oost (UCL).
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Weer een positieve feedback in de co2 cyclus erbij. Wat zijn we toch goed bezig als mensheid zijnde om deze in ieder geval te identificeren.
Joe Bastardi is een complete idioot:
http://mediamatters.org/e(...)0120309-bastardi.flv
(Bron)
Sorry, een minder grove beschrijving volstaat gewoon niet....
[ Bericht 15% gewijzigd door cynicus op 18-11-2012 13:56:16 ]
http://mediamatters.org/e(...)0120309-bastardi.flv
(Bron)
Sorry, een minder grove beschrijving volstaat gewoon niet....
[ Bericht 15% gewijzigd door cynicus op 18-11-2012 13:56:16 ]
Maar dat is langzamerhand geen nieuws meer, toch?quote:
----
Overigens wel nieuw is een rapport van de wereldbank over klimaatverandering.
Met de indringende titel: Turn Down the Heat
en de ondertitel: Why a 4°C Warmer World Must be Avoided
Eigenlijk een dramatische oproep van Jim Yong Kim , president van de Wereldbank.
Hier de pdf van het rapport
Na PwC (PriceWaterhouseCoopers) en de IEA (International Energy Agency) nu dus ook de Wereldbank als degenen die aan de bel trekken. Eigenlijk oproepen gericht aan de beleidsmakers in vele landen.
[ Bericht 3% gewijzigd door barthol op 19-11-2012 05:25:39 ]
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Ja, dat van Bastardi is geen nieuws, zal wel teveel anabolen geslikt hebben ofzo. Maar ik werd gewoon wéér verrast door de onzin uit zijn mond.
Het werd hoog tijd dat dit soort grote instituten nu langzaam aan ook beginnen te snappen dat +2 C niet meer haalbaar is en +4C en hoger echt linke soep is. Clubs als IEA met beroeps-bureaucraten als onze ex-minister Van der Hoeven waren altijd het verlengstuk van de fossiele industrie en konden niks anders dan BAU continueren, net als de wereldbank met zijn eeuwige GDP groei. Dat ook zij het probleem beginnen te zien mag wel als een extra sterk signaal opgevat worden.
Het werd hoog tijd dat dit soort grote instituten nu langzaam aan ook beginnen te snappen dat +2 C niet meer haalbaar is en +4C en hoger echt linke soep is. Clubs als IEA met beroeps-bureaucraten als onze ex-minister Van der Hoeven waren altijd het verlengstuk van de fossiele industrie en konden niks anders dan BAU continueren, net als de wereldbank met zijn eeuwige GDP groei. Dat ook zij het probleem beginnen te zien mag wel als een extra sterk signaal opgevat worden.
Dit bericht kunnen ze natuurlijk jaarlijks naar buiten blijven brengen zolang we onze fossielle brandstoffen consumptie niet bijna op 0 gaan krijgen.quote:Greenhouse Gas Concentrations Reach New Record
WMO Bulletin highlights pivotal role of carbon sinks
Geneva, 20 November (WMO) – The amount of greenhouse gases in the atmosphere reached a new record high in 2011, according to the World Meteorological Organization. Between 1990 and 2011 there was a 30% increase in radiative forcing – the warming effect on our climate – because of carbon dioxide (CO2) and other heat-trapping long-lived gases......
Meer.....
Want? Op een gegeven moment wordt er een evenwicht in de concentratie verwacht zodra de uitstoot niet meer stijgt of zelfs daalt.quote:
[..]
Dit bericht kunnen ze natuurlijk jaarlijks naar buiten blijven brengen zolang we onze fossielle brandstoffen consumptie niet bijna op 0 gaan krijgen.
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Ow verklap ons eens wat meer over dat evenwicht wat er dan zou komen en uit welk onderzoek dat komt?quote:
[..]
Want? Op een gegeven moment wordt er een evenwicht in de concentratie verwacht zodra de uitstoot niet meer stijgt of zelfs daalt.
De toename van de CO2 concentratie is zover ik het begrepen heb juist doordat we juist CO2 uitstoten die bovenop de natuurlijk CO2 kringloop komt. Ook al verminderen we onze CO2 uitstoot met 90% dan nog zal er een 10% uitstoot per jaar zijn en dus een groei. Wat ik begrepen heb is dat het minstens 10000en jaren zal duren voordat al de CO2 die we uitgestoten hebben weer door natuurlijke processen opgenomen zijn (dus nieuwe olie gevormd, nieuwe calciumcarbonaat/ zure oceanen door meer CO2 opname)
Kijk eens naar emissie scenarios van het IPCC. Tot nu toe hebben we altijd één van de hoogste emissie scenario's gevolgd en de politieke wil om hier structureel wat aan te doen is ver weg, laat staan dat ze beleid implementeren waarmee binnen enkele decennia wereldwijd de CO2 uitstoot lager is dan nu of 10 jaar geleden. De enige mogelijke conclusie is dat jaarlijkse wereldwijde CO2 emissies de komende tiental(len) jaren zullen blijven stijgen en dus dat het CO2 gehalte in de atmosfeer met een aan absoluut grenzende zekerheid zal blijven toenemen.quote:
[..]
Want? Op een gegeven moment wordt er een evenwicht in de concentratie verwacht zodra de uitstoot niet meer stijgt of zelfs daalt.
( met de ondertitel: "Spread Truth. Destroy Denial" )
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
23-11-2012
Natuur bestrijdt gevaarlijk broeikasgas met groter leger dan gedacht
De natuur is veel beter bewapend tegen het zeer gevaarlijke broeikasgas lachgas dan gedacht. Dat blijkt uit nieuw onderzoek. Wetenschappers hebben een heel nieuw leger, in de vorm van micro-organismen, ontdekt dat het broeikasgas bestrijdt.
Het is al enige tijd bekend dat er een groep micro-organismen is die lachgas bestrijdt. De micro-organismen zetten lachgas om in het ongevaarlijke stikstofgas. Maar wetenschappers hebben nu ontdekt dat vele andere groepen micro-organismen daartoe in staat zijn.
Enzymen
Ze deden die ontdekking toen ze het genoom van micro-organismen onder de loep namen. Ze zochten daarin naar enzymen die een cruciale rol spelen bij het omzetten van lachgas. Tot hun verbazing bleken veel verschillende micro-organismen over enzymen uit deze klasse te beschikken. Microben met de vaardigheid om lachgas om te zetten in stikstofgas blijken in bijna alle – en mogelijk zelfs alle – soorten grond en sedimenten terug te komen. De onderzoekers moeten dan ook concluderen dat het leger dat de natuur moet beschermen tegen lachgas veel groter is dan gedacht.
Verklaring
Het onderzoek verklaart een hoop, legt onderzoeker Frank Loeffler uit. Zo hadden onderzoekers voor dit onderzoek al vastgesteld dat er een onbekende factor was die de uitstoot van lachgas terugbracht. Die factor is nu gevonden. Dankzij de ontdekking krijgen onderzoekers een beter beeld van hoe de natuur zich tegen het broeikaseffect wapent en welke gevolgen dat heeft voor de hoeveelheden broeikasgassen in de atmosfeer. “Dit stelt ons in staat om de consequenties die menselijke activiteiten op de vernietiging van de ozonlaag en de wereldwijde opwarming hebben beter te beschrijven en te voorspellen.”
Wanneer we denken aan klimaatverandering, denken we vaak ook aan de bekendste boosdoener: koolstofdioxide. Maar lachgas moeten we ook niet onderschatten: het is 300 keer krachtiger dan CO2 en in staat om elke keer als het in de atmosfeer terecht komt, de ozonlaag te vernietigen. Lachgas komt op verschillende manieren vrij, bijvoorbeeld door activiteiten in de landbouw en verbranding van fossiele brandstoffen.
(scientias.nl)
Natuur bestrijdt gevaarlijk broeikasgas met groter leger dan gedacht
De natuur is veel beter bewapend tegen het zeer gevaarlijke broeikasgas lachgas dan gedacht. Dat blijkt uit nieuw onderzoek. Wetenschappers hebben een heel nieuw leger, in de vorm van micro-organismen, ontdekt dat het broeikasgas bestrijdt.
Het is al enige tijd bekend dat er een groep micro-organismen is die lachgas bestrijdt. De micro-organismen zetten lachgas om in het ongevaarlijke stikstofgas. Maar wetenschappers hebben nu ontdekt dat vele andere groepen micro-organismen daartoe in staat zijn.
Enzymen
Ze deden die ontdekking toen ze het genoom van micro-organismen onder de loep namen. Ze zochten daarin naar enzymen die een cruciale rol spelen bij het omzetten van lachgas. Tot hun verbazing bleken veel verschillende micro-organismen over enzymen uit deze klasse te beschikken. Microben met de vaardigheid om lachgas om te zetten in stikstofgas blijken in bijna alle – en mogelijk zelfs alle – soorten grond en sedimenten terug te komen. De onderzoekers moeten dan ook concluderen dat het leger dat de natuur moet beschermen tegen lachgas veel groter is dan gedacht.
Verklaring
Het onderzoek verklaart een hoop, legt onderzoeker Frank Loeffler uit. Zo hadden onderzoekers voor dit onderzoek al vastgesteld dat er een onbekende factor was die de uitstoot van lachgas terugbracht. Die factor is nu gevonden. Dankzij de ontdekking krijgen onderzoekers een beter beeld van hoe de natuur zich tegen het broeikaseffect wapent en welke gevolgen dat heeft voor de hoeveelheden broeikasgassen in de atmosfeer. “Dit stelt ons in staat om de consequenties die menselijke activiteiten op de vernietiging van de ozonlaag en de wereldwijde opwarming hebben beter te beschrijven en te voorspellen.”
Wanneer we denken aan klimaatverandering, denken we vaak ook aan de bekendste boosdoener: koolstofdioxide. Maar lachgas moeten we ook niet onderschatten: het is 300 keer krachtiger dan CO2 en in staat om elke keer als het in de atmosfeer terecht komt, de ozonlaag te vernietigen. Lachgas komt op verschillende manieren vrij, bijvoorbeeld door activiteiten in de landbouw en verbranding van fossiele brandstoffen.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-11-2012
Zeediertjes zijn nu al de dupe van oceaanverzuring
Kleine zeediertjes in de Zuidelijke Oceaan verliezen hun beschermende huid door verzuring van de zee. De slakjes worden daardoor een makkelijker doelwit voor grotere roofdieren.
De ontdekking is volgens de onderzoekers het eerste echte bewijs dat de verzuring van de oceanen nu al consequenties heeft voor dieren die in die oceanen leven. Biologen vonden de diertjes in de Scotiazee, in het zuidwesten van de Antarctische Oceaan. De verzuring was het grootst aan het oppervlakte en vlak daaronder. De biologen publiceren hun onderzoek deze maand in Nature Geoscience.
CO2-uitstoot
De zeevlinders, zoals de slakjes worden genoemd, hebben een beschermende huidlaag, net als een gewone slak een huisje heeft. Dat ‘huisje’ wordt bij de zeediertjes afgebroken door de steeds groter wordende hoeveelheid CO2 in het water. In sommige delen van het bekeken gebied was het water zelfs zo zuur dat het de hoogste zuurgraad in 50 miljoen jaar heeft.
Kwetsbaar
De diertjes sterven niet direct zonder hun beschermende laag, zeggen de onderzoekers. Wel maakt het gebrek aan de beschermende laag hen veel kwetsbaarder voor roofdieren die boven hen in de voedselketen staan. De biologen zeggen al concrete aanwijzingen te hebben dat er meer zeevlinders door dit fenomeen sterven dan voorheen het geval was. “De zeevlinders hebben die beschermende laag nodig om niet door andere dieren te worden opgegeten,” vertelt één van de onderzoekers. “Ook zijn ze zonder huisje veel vatbaarder voor ziektes.”
Ecosysteem
De sterfte van de zeevlinders kan grote gevolgen hebben voor het lokale ecosysteem, waarin zij een grote rol spelen. De diertjes zijn namelijk voedsel voor veel grotere roofdieren. Het dieet van de Antarctische zeezalm bestaat bijvoorbeeld voor 90 procent uit de zeevlindertjes.
De oceanen verzuren in rap tempo, omdat ze wel een kwart van alle CO2-uitstoot op aarde opnemen. Vooral rondom de polen gebeurt dat sneller. Dat dat schadelijk is voor ecosystemen, is al langer bekend, maar het sterven van de zeevlinders is één van de meest concrete voorbeelden die er tot nu toe omtrent dit probleem gevonden zijn.
(scientias.nl)
Zeediertjes zijn nu al de dupe van oceaanverzuring
Kleine zeediertjes in de Zuidelijke Oceaan verliezen hun beschermende huid door verzuring van de zee. De slakjes worden daardoor een makkelijker doelwit voor grotere roofdieren.
De ontdekking is volgens de onderzoekers het eerste echte bewijs dat de verzuring van de oceanen nu al consequenties heeft voor dieren die in die oceanen leven. Biologen vonden de diertjes in de Scotiazee, in het zuidwesten van de Antarctische Oceaan. De verzuring was het grootst aan het oppervlakte en vlak daaronder. De biologen publiceren hun onderzoek deze maand in Nature Geoscience.
CO2-uitstoot
De zeevlinders, zoals de slakjes worden genoemd, hebben een beschermende huidlaag, net als een gewone slak een huisje heeft. Dat ‘huisje’ wordt bij de zeediertjes afgebroken door de steeds groter wordende hoeveelheid CO2 in het water. In sommige delen van het bekeken gebied was het water zelfs zo zuur dat het de hoogste zuurgraad in 50 miljoen jaar heeft.
Kwetsbaar
De diertjes sterven niet direct zonder hun beschermende laag, zeggen de onderzoekers. Wel maakt het gebrek aan de beschermende laag hen veel kwetsbaarder voor roofdieren die boven hen in de voedselketen staan. De biologen zeggen al concrete aanwijzingen te hebben dat er meer zeevlinders door dit fenomeen sterven dan voorheen het geval was. “De zeevlinders hebben die beschermende laag nodig om niet door andere dieren te worden opgegeten,” vertelt één van de onderzoekers. “Ook zijn ze zonder huisje veel vatbaarder voor ziektes.”
Ecosysteem
De sterfte van de zeevlinders kan grote gevolgen hebben voor het lokale ecosysteem, waarin zij een grote rol spelen. De diertjes zijn namelijk voedsel voor veel grotere roofdieren. Het dieet van de Antarctische zeezalm bestaat bijvoorbeeld voor 90 procent uit de zeevlindertjes.
De oceanen verzuren in rap tempo, omdat ze wel een kwart van alle CO2-uitstoot op aarde opnemen. Vooral rondom de polen gebeurt dat sneller. Dat dat schadelijk is voor ecosystemen, is al langer bekend, maar het sterven van de zeevlinders is één van de meest concrete voorbeelden die er tot nu toe omtrent dit probleem gevonden zijn.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Zeespiegel stijgt sneller dan is voorspeld
DOHA - De zeespiegel stijgt 60 procent harder dan de voorspellingen van de Verenigde Naties.
Dat staat in een onderzoek dat woensdag in het wetenschappelijk tijdschrift Environmental Research Letters werd gepubliceerd.
''De opwarming van de aarde is niet vertraagd en loopt niet achter op de voorspellingen'', zegt Stefan Rahmstorf, een van de auteurs van het artikel. Hij vergeleek de voorspellingen van de VN met wat werkelijk gebeurde tussen 1990 en 2011.
Volgens het onderzoek is de zeespiegel 3,2 millimeter per jaar gestegen. Dat is 60 procent sneller dan de 2 millimeter waar de VN van uitgaat. ''Dat suggereert dat de voorspellingen voor de toekomst ook onjuist zijn'', zegt Rahmstorf.
Eeuw
Rahmstorf zegt dat zijn voorspelling is dat de zeespiegel deze eeuw 50 centimeter tot een meter zal stijgen. De schatting van de VN is dat de stijging 18 tot 59 centimeter is.
In Doha in Qatar begon maandag de 18e VN-klimaatconferentie. Vertegenwoordigers van 193 landen proberen nieuwe afspraken te maken over het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen.
nu.nl
DOHA - De zeespiegel stijgt 60 procent harder dan de voorspellingen van de Verenigde Naties.
Dat staat in een onderzoek dat woensdag in het wetenschappelijk tijdschrift Environmental Research Letters werd gepubliceerd.
''De opwarming van de aarde is niet vertraagd en loopt niet achter op de voorspellingen'', zegt Stefan Rahmstorf, een van de auteurs van het artikel. Hij vergeleek de voorspellingen van de VN met wat werkelijk gebeurde tussen 1990 en 2011.
Volgens het onderzoek is de zeespiegel 3,2 millimeter per jaar gestegen. Dat is 60 procent sneller dan de 2 millimeter waar de VN van uitgaat. ''Dat suggereert dat de voorspellingen voor de toekomst ook onjuist zijn'', zegt Rahmstorf.
Eeuw
Rahmstorf zegt dat zijn voorspelling is dat de zeespiegel deze eeuw 50 centimeter tot een meter zal stijgen. De schatting van de VN is dat de stijging 18 tot 59 centimeter is.
In Doha in Qatar begon maandag de 18e VN-klimaatconferentie. Vertegenwoordigers van 193 landen proberen nieuwe afspraken te maken over het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen.
nu.nl
Dr. James Hansen, hoofd van NASA's Goddard institute for Space Studies, bekend van o.a. de GISS temperatuur dataset, gerenommeerd klimatoloog en klimaatactivist is in Nederland voor een tour langs universiteiten om jongeren te motiveren zich hard te maken voor de aanpak van klimaatverandering.
Hier een interview/discussie met hem bij Urgenda:
Ben je student grijp dan de kans om zo'n college bij te wonen. Alhoewel hij niet de beste spreken is, hij zou het liefst gewoon in het lab onderzoek doen, hij heeft een belangrijke boodschap.
Hier een interview/discussie met hem bij Urgenda:
Ben je student grijp dan de kans om zo'n college bij te wonen. Alhoewel hij niet de beste spreken is, hij zou het liefst gewoon in het lab onderzoek doen, hij heeft een belangrijke boodschap.
Voor diegenen die de colleges van Hansen niet bij kunnen wonen is dit de boodschap die Hansen daar ongetwijfeld zal uitdragen:
29-11-2012
Afname poolijs sinds jaren 90 verdubbeld
De ijskappen van Groenland en Antarctica zijn tussen 1992 en 2011 flink gekrompen. Het laatste decennium is het tempo waarmee dat gebeurt verdubbeld ten opzichte van de tien jaar daarvoor.
Foto: AFP
Dat concludeert een internationaal team van wetenschappers van onder meer de Universiteit Utrecht en de TU Delft op basis van drie verschillende satellietmetingen die de afgelopen twintig jaar plaatsvonden.De resultaten van het onderzoek verschijnen donderdag in Science.
Het poolijs kan afsmelten door de warmere lucht en zonlicht, maar vooral door warmer zeewater onder en aan de randen van het ijs. Gletsjers bewegen ten opzichte van elkaar en wanneer die 'stroomsnelheid' toeneemt kunnen ze gemakkelijker aan de randen in zee schuiven. Zo kan ineens een heel grote ijsschots verloren gaan.
In de zomer krimpt de ijskap, in de winter groeit deze weer, maar die groei lijkt de laatste jaren onvoldoende. Over dit smelten van de ijskappen woedt al decennia een wetenschappelijk debat. De schattingen van het smelten en de effecten daarvan op de zeespiegel lopen uiteen en er zijn zelfs deskundigen die stellen dat de ijskappen stabiel zijn.
Zwakheden
Volgens de auteurs van het nieuwe artikel komt dit voornamelijk doordat de meeste studies een te kort tijdsbestek analyseren en omdat elke methode zijn zwakheden kent. Daarom besloten ze de resultaten van metingen met verschillende technieken van een zo lang mogelijker periode naast elkaar te leggen: van 1992 tot nu.
Ze maakten gebruik van satellietmetingen van hoogte, stroomsnelheid en massaverandering van de ijskappen van Groenland en het Zuidpoolgebied. De eerste twee metingen werden sinds 1992 verricht, de massaverandering sinds 2002.
De verschillende methoden gaven niet precies dezelfde resultaten, maar zaten wel bij elkaar in de buurt. Er is natuurlijk nog wel onzekerheid, maar de combinatie van de metingen maakt die een stuk kleiner.
Krimp
De krimp neemt de laatste jaren sterk toe, blijkt uit de resultaten. In 1992 smolten de ijskappen nog gemiddeld 0,27 mm per jaar, nu is dat 0,95 mm, aldus de onderzoekers.
Vooral op Groenland is de afname groter dan eerder werd gedacht. De afname van de ijskap op Antarctica stelden de onderzoekers naar beneden bij ten opzichte van eerdere resultaten, maar ook daar is de krimp aanzienlijk. Alleen het oosten van Antarctica - het koudste gedeelte van het continent - kende een bescheiden toename van de ijsdikte.
Door het afsmelten is het zeewaterniveau de afgelopen 20 jaar met 11,1 millimeter gestegen. Dit is eenvijfde van de totale stijging van de zeespiegel in deze periode.
''Dit betekent dat de ijskappen van Antarctica en Groenland zeer significant bijdragen aan de huidige stijging van de zeespiegel en dat zij dat de komende decennia ook vrijwel zeker zullen blijven doen'', aldus mede-auteur Michiel van den Broeke, hoogleraar aan de Universiteit Utrecht.
Door: NU.nl/Jop de Vrieze .
(nu.nl)
Afname poolijs sinds jaren 90 verdubbeld
De ijskappen van Groenland en Antarctica zijn tussen 1992 en 2011 flink gekrompen. Het laatste decennium is het tempo waarmee dat gebeurt verdubbeld ten opzichte van de tien jaar daarvoor.
Foto: AFP
Dat concludeert een internationaal team van wetenschappers van onder meer de Universiteit Utrecht en de TU Delft op basis van drie verschillende satellietmetingen die de afgelopen twintig jaar plaatsvonden.De resultaten van het onderzoek verschijnen donderdag in Science.
Het poolijs kan afsmelten door de warmere lucht en zonlicht, maar vooral door warmer zeewater onder en aan de randen van het ijs. Gletsjers bewegen ten opzichte van elkaar en wanneer die 'stroomsnelheid' toeneemt kunnen ze gemakkelijker aan de randen in zee schuiven. Zo kan ineens een heel grote ijsschots verloren gaan.
In de zomer krimpt de ijskap, in de winter groeit deze weer, maar die groei lijkt de laatste jaren onvoldoende. Over dit smelten van de ijskappen woedt al decennia een wetenschappelijk debat. De schattingen van het smelten en de effecten daarvan op de zeespiegel lopen uiteen en er zijn zelfs deskundigen die stellen dat de ijskappen stabiel zijn.
Zwakheden
Volgens de auteurs van het nieuwe artikel komt dit voornamelijk doordat de meeste studies een te kort tijdsbestek analyseren en omdat elke methode zijn zwakheden kent. Daarom besloten ze de resultaten van metingen met verschillende technieken van een zo lang mogelijker periode naast elkaar te leggen: van 1992 tot nu.
Ze maakten gebruik van satellietmetingen van hoogte, stroomsnelheid en massaverandering van de ijskappen van Groenland en het Zuidpoolgebied. De eerste twee metingen werden sinds 1992 verricht, de massaverandering sinds 2002.
De verschillende methoden gaven niet precies dezelfde resultaten, maar zaten wel bij elkaar in de buurt. Er is natuurlijk nog wel onzekerheid, maar de combinatie van de metingen maakt die een stuk kleiner.
Krimp
De krimp neemt de laatste jaren sterk toe, blijkt uit de resultaten. In 1992 smolten de ijskappen nog gemiddeld 0,27 mm per jaar, nu is dat 0,95 mm, aldus de onderzoekers.
Vooral op Groenland is de afname groter dan eerder werd gedacht. De afname van de ijskap op Antarctica stelden de onderzoekers naar beneden bij ten opzichte van eerdere resultaten, maar ook daar is de krimp aanzienlijk. Alleen het oosten van Antarctica - het koudste gedeelte van het continent - kende een bescheiden toename van de ijsdikte.
Door het afsmelten is het zeewaterniveau de afgelopen 20 jaar met 11,1 millimeter gestegen. Dit is eenvijfde van de totale stijging van de zeespiegel in deze periode.
''Dit betekent dat de ijskappen van Antarctica en Groenland zeer significant bijdragen aan de huidige stijging van de zeespiegel en dat zij dat de komende decennia ook vrijwel zeker zullen blijven doen'', aldus mede-auteur Michiel van den Broeke, hoogleraar aan de Universiteit Utrecht.
Door: NU.nl/Jop de Vrieze .
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
De jaarlijkse AGU meeting is weer geweest en het geluk is met ons: vele presentaties staan online waaronder vele over het klimaat. De belangrijkste/interessantste/spraakmakendste hieronder voor een paar uurtjes kijk- en luisterplezier:
Een zeer belangrijke presentatie over Ocean Acidification:
Ray Pierrehumbert over de performance van vroegere voorspellingen:
Interessant: Hoe klimaatmodellen steeds beter worden:
Algemeen overzicht van de gevaren van klimaatverandering door Sir Bob Watson (voormalig IPCC hoofd):
Een zeer belangrijke presentatie over Ocean Acidification:
Ray Pierrehumbert over de performance van vroegere voorspellingen:
Interessant: Hoe klimaatmodellen steeds beter worden:
Algemeen overzicht van de gevaren van klimaatverandering door Sir Bob Watson (voormalig IPCC hoofd):
