GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Turken op FOK!?
. Hè, wat doen die hier, waar komen ze vandaan?Nou eigenlijk begon het hiermee. User IHVK opende dit prachtige topic. Hij vroeg zich oprecht af hoeveel Turken er op dit forum aanwezig waren.
De Turken op FOK! bleven natuurlijk niet stil en de één na de andere meldde zich in dit topic. Zoveel Turken op FOK!? Iedereen schrok er wel een beetje van. Het leek wel bijna een tsunami,
. Na een dubieuze start mondde het topic toch uit in slowchat en uiteindelijk gaven Triggershot en yvonne de doorslag en is het topic veranderd in een echte GC-reeks.
De eerste paar topics van deze mooie reeks bestonden opvallend genoeg uit monologen van stukovich, Triggershot en Emel.
. En af en toe ook dialogen tussen deze users, 
. En iets tussen 2 van de drie, wat niemand begreep, 
. 
IHVK, Burakius, Saban en één of andere kangoeroe lieten zich ook wel eens zien. Eigenlijk moet ik ook zeggen dat zonder Emel dit topic waarschijnlijk allang doodgebloed zou zijn, maar dat mag je niet zeggen, dus dat doe ik niet.
Enfin, later zijn er wat andere users bijgekomen en sommige zijn weggegaan.
Leuke dynamische boel dus!
.
- De vorige delen van deze reeks. -
Wie zijn hier NIET welkom? Flamers, trollers en Turken/moslim-bashers.
.Kortom, mensen die zich niet volwassen kunnen gedragen.
Houd het netjes en gezellig! Veel plezier in het Turkentopic,
. - Statistieken van de Turken op FOK!-reeks. -
SPOILER: Memleketler!Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
This isn't even my final form.
Dank. We weten natuurlijk niet hoe waar het is, opvoeding is sowieso een lastig iets.quote:
Op
This isn't even my final form.
Tering wat triest zeg.quote:Op zondag 27 mei 2012 11:29 schreef Levolution het volgende:
[..]
Ja, maar niet uitgebreid. Misschien alleen lokaal. Was in Hengelo. Ik had gehoord dat die man naar een kahve o.i.d. was, beetje gedronken, daar hebben ze hem zitten opfokken van 'je dochter doet zus en zo', is hij naar huis gegaan en heeft-ie pistool gepakt ofzo voor die dochter. Vaag verhaal, maar toen heeft iemand de politie gewaarschuwd wegens huiselijk geweld en toen ze de man op straat aantroffen op weg naar zijn dochter ofzo, begon hij met zijn vuurwapen te zwaaien waarop een agent schoot. Bronnen te onbetrouwbaar voor details, maar bijna 100% zeker dat het om zijn dochter ging.
Kinderen zijn niet in staat om met vrijheid om te gaan. Je moet ze juist actief prikkelen, zodat ze hun potentieel maximaal benutten. Als je dat niet doet zal het kind kortetermijn geluk in de vorm van tv, games, spelletjes en snoep nastreven. Als verantwoordelijke ouder hoor je juist dicht op hun huid te zitten, en tijdig bij te sturen wanneer het dreigt af te glijden.quote:
[..]
Interessante vraag, ik vind ook dat Turken behoorlijk falen in opvoeden. Turken geven wel veel om hun kind, maar daardoor zijn ze vaak te streng. Turkse ouders denken dat ze hun kind niet verwaarlozen door er goed op te letten, maar ze verwaarlozen hun kind daardoor juist wel met andere dingen. Ik vind dat een kind zich goed moet gedragen uit respect voor zijn ouders, niet uit angst. Dat je je ouders niet teleur wil stellen door te gaan stelen bijvoorbeeld. Alleen dan is de motivatie om goed te leven 'echt'. Als de motivatie angst is, zal het kind op den duur toch over die angst heen groeien wanneer hij/zij ouder is en dus alles beginnen te doen (om het in te halen ofzo) wat de ouders juist niet willen.
Je kunt je kind wel vrijheid toestaan in de keuze voor hobbies, sporten en interesses, zolang die zijn ontwikkeling bevorderen. Zo niet, moet je corrigerend optreden. Daar zit het probleem van Turkse ouders: zij zijn onderontwikkeld, lezen nooit wat, hangen het liefst in het cafe of voor de tv, en dumpen hun kind op straat om van zijn gezeur af te zijn. Op straat ontplooid het kind zijn fysieke en sociale potentie (die voor de industriële revolutie nuttig waren), maar zijn intellectuele vermogen wordt onbenut (die sinds de industriële revolutie cruciaal is). Hij eindigt net als zijn vader als schoonmaker, trekt het lage loon en de lage status niet en klust bij als inbreker.
Wat kan de Turkse gemeenschap doen? De hoger opgeleiden kunnen vrijwillig huiswerkbegeleiding verlenen. Weer anderen kunnen saz, kemençe, ebru sanati of origami cursussen bieden. Als het kind maar intellectueel uitgedaagd wordt, is alles goed.
Ik ben het met je eens dat een kind intellectueel geprikkeld dient te worden. Als je naar Nederlandse kinderen kijkt, bespelen ze altijd wel een instrument o.i.d. Bizim Türk millet zegt: "aman napacan gitari".quote:
[..]
Tering wat triest zeg.
[..]
Kinderen zijn niet in staat om met vrijheid om te gaan. Je moet ze juist actief prikkelen, zodat ze hun potentieel maximaal benutten. Als je dat niet doet zal het kind kortetermijn geluk in de vorm van tv, games, spelletjes en snoep nastreven. Als verantwoordelijke ouder hoor je juist dicht op hun huid te zitten, en tijdig bij te sturen wanneer het dreigt af te glijden.
Je kunt je kind wel vrijheid toestaan in de hobbies, sporten en interesses, zolang die zijn ontwikkeling bevorderen. Zo niet, moet je corrigerend optreden. Daar zit het probleem van Turkse ouders: zij zijn onderontwikkeld, lezen nooit wat, hangen het liefst in het cafe of voor de tv, en dumpen hun kind op straat om van zijn gezeur af te zijn. Op straat ontplooid het kind zijn fysieke en sociale potentie (die voor de industriële revolutie nuttig waren), maar zijn intellectuele vermogen wordt onbenut (die sinds de industriële revolutie cruciaal is). Hij eindigt net als zijn vader als schoonmaker, trekt het lage loon en de lage status niet en klust bij als inbreker.
Wat kan de Turkse gemeenschap doen? De hoger opgeleiden kunnen vrijwillig huiswerkbegeleiding verlenen. Weer anderen kunnen saz, kemençe, ebru sanati of origami cursussen bieden. Als het kind maar intellectueel uitgedaagd wordt, is alles goed.
Maar het moet ook geen pushen worden. Je zegt dat kinderen niet om kunnen gaan met vrijheid: je moet ze er juist mee leren omgaan. Dus bijvoorbeeld zeggen dat ze een instrument gaan bespelen, maar dat ze wel zelf mogen kiezen. Als ze niet leren omgaan met vrijheid, gaat het dus mis wanneer ze plotseling, na een bepaalde leeftijd, wel opeens alle vrijheid hebben.
Geef het kind vrijheid, maar met voldoende toezicht. Laat een kind eens uitgaan, maar hang zelf niet in een kahve, zorg dat je als vader thuis bent om te kijken of je kind stomdronken thuiskomt of verantwoordelijk omgaat met zijn vrijheid. Laat je kind 'verkering' hebben, maar controleer of het een goede partner is. Turken daarentegen verbieden het volledig, waardoor het kind stiekem uitgaat op gure plekken of stiekem met verkeerde partners omgaat. Vrijheid met bijsturing.
This isn't even my final form.
Wat mij altijd opviel qua opvoeding was dat mijn Nederlandse vriendjes van een jaar of acht om acht uur naar bed gingen, dan nog een half uur mochten lezen en dan moesten slapen.
Mijn Turkse vriendjes bleven veel langer, gezellig TV kijken en waren de volgende dag moe of hyper en konden zich moeilijker concentreren.
Mijn Turkse vriendjes bleven veel langer, gezellig TV kijken en waren de volgende dag moe of hyper en konden zich moeilijker concentreren.
En vergeet niet dat ze daardoor minder goed groeiden.quote:Op zondag 27 mei 2012 12:55 schreef WammesWaggel het volgende:
Wat mij altijd opviel qua opvoeding was dat mijn Nederlandse vriendjes van een jaar of acht om acht uur naar bed gingen, dan nog een half uur mochten lezen en dan moesten slapen.
Mijn Turkse vriendjes bleven veel langer, gezellig TV kijken en waren de volgende dag moe of hyper en konden zich moeilijker concentreren.
Allemaal kortbenige Turkjes.
This isn't even my final form.
True, al waren mijn ouders daar nog redelijk streng in (tot een bepaalde leeftijd) merkte ik het wel erg bij andere Turken...quote:
Wat mij altijd opviel qua opvoeding was dat mijn Nederlandse vriendjes van een jaar of acht om acht uur naar bed gingen, dan nog een half uur mochten lezen en dan moesten slapen.
Mijn Turkse vriendjes bleven veel langer, gezellig TV kijken en waren de volgende dag moe of hyper en konden zich moeilijker concentreren.
quote:
Kinderen zijn niet in staat om met vrijheid om te gaan. Je moet ze juist actief prikkelen, zodat ze hun potentieel maximaal benutten. Als je dat niet doet zal het kind kortetermijn geluk in de vorm van tv, games, spelletjes en snoep nastreven. Als verantwoordelijke ouder hoor je juist dicht op hun huid te zitten, en tijdig bij te sturen wanneer het dreigt af te glijden.
Je kunt je kind wel vrijheid toestaan in de keuze voor hobbies, sporten en interesses, zolang die zijn ontwikkeling bevorderen. Zo niet, moet je corrigerend optreden. Daar zit het probleem van Turkse ouders: zij zijn onderontwikkeld, lezen nooit wat, hangen het liefst in het cafe of voor de tv, en dumpen hun kind op straat om van zijn gezeur af te zijn. Op straat ontplooid het kind zijn fysieke en sociale potentie (die voor de industriële revolutie nuttig waren), maar zijn intellectuele vermogen wordt onbenut (die sinds de industriële revolutie cruciaal is). Hij eindigt net als zijn vader als schoonmaker, trekt het lage loon en de lage status niet en klust bij als inbreker.
Ik geloof dat wij op hoofdpunten niet verschillen, maar alleen verschillende nadrukken leggen.quote:
[..]
(...)Je zegt dat kinderen niet om kunnen gaan met vrijheid: je moet ze er juist mee leren omgaan. Dus bijvoorbeeld zeggen dat ze een instrument gaan bespelen, maar dat ze wel zelf mogen kiezen. Als ze niet leren omgaan met vrijheid, gaat het dus mis wanneer ze plotseling, na een bepaalde leeftijd, wel opeens alle vrijheid hebben.
Geef het kind vrijheid, maar met voldoende toezicht. Laat een kind eens uitgaan, maar hang zelf niet in een kahve, zorg dat je als vader thuis bent om te kijken of je kind stomdronken thuiskomt of verantwoordelijk omgaat met zijn vrijheid. Laat je kind 'verkering' hebben, maar controleer of het een goede partner is. Turken daarentegen verbieden het volledig, waardoor het kind stiekem uitgaat op gure plekken of stiekem met verkeerde partners omgaat. Vrijheid met bijsturing.
Wanneer je een andere persoon iets wilt laten doen wat hij gewoonlijk niet doet, heb je drie opties:
1. Je beloont hem als hij doet wat je zegt
2. je straft hem als hij iets niet doet
3. je overtuigt hem (door te zeggen dat iets beter voor hem is).
Jij benadrukt de derde optie, zodat je kind op latere leeftijd in vrijheid goed gedrag blijft vertonen, maar als ik je goed snap sluit je de andere opties niet uit.
Overtuigen vind ik ook de beste optie, maar als het moet ben ik bereid te straffen en te belonen. Veel kinderen laten zich niet zo makkelijk overtuigen. Dat is begrijpelijk omdat een kind de levenservaring van een volwassene mist om de gevolgen van zijn daden te bevatten. In zijn basisbehoeften wordt automatisch voorzien, waardoor een stoïcijns hedonisme (aman banane, oynicam!) dreigt. Dan mag je hem niet zijn gang laten gaan.
Ontspoord een kind dat met straffen is getemd wanneer het ouder wordt? Ik denk het niet. Een jongere is ouder en wijzer waardoor hij in vrijheid tot de zelfde beslissingen als jij komt. Jouw voorbeelden over uitgaan en verkering tonen alleen aan dat er juist te weinig aandacht voor het kind was. Elke mogelijkheid om korte termijn pleziertjes na te jagen benut het kind, waardoor je die mogelijkheden juist moet beperken. 0-10 jaar: geen enkele vrijheid. 10-16: vrijheid in hobby's, instrumenten en boekkeuze. 16-21: geleidelijke overgang naar totale vrijheid.
Ik denk dat ook Nederlanders te lax zijn en wij Chinese moeders als voorbeeld moeten zien.quote:
Wat mij altijd opviel qua opvoeding was dat mijn Nederlandse vriendjes van een jaar of acht om acht uur naar bed gingen, dan nog een half uur mochten lezen en dan moesten slapen.
Mijn Turkse vriendjes bleven veel langer, gezellig TV kijken en waren de volgende dag moe of hyper en konden zich moeilijker concentreren.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Vorig jaar las ik het boek "Een strijdlied van de tijgermoeder" van Amy Chua, over haar ervaringen als Chinese moeder van twee kinderen in de Verenigde Staten (de vader (joods) bemoeide zich amper met de opvoeding). Haar 2 dochters mochten niet lager dan een 10 halen (behalve bij gym en toneel), mochten niet naar feestjes, mochten geen andere instrumenten bespelen dan piano en viool, moesten dagelijks na schooltijd uren oefenen met huiswerk en muziek enzo meer. Voorbeeldje: toen een dochter tweede van haar klas werd tijdens een wedstrijdje snel vermenigvuldigen heeft de moeder urenlang tot diep in de nacht met haar geoefend om weer 1e te worden. Een ander voorbeeldje: toen de vader van Amy in China zag hoe haar dochter tijdens een grote regionale wedstrijd tweede werd zei hij tegen zijn kind: "Wil je mij nooit meer zo vernederen".
Daarbij eist de Chinese tijgermoeder niet alleen het beste, maar zij volgt alles van haar kind, ondersteunt haar (door 's ochtends om 5 uur te beginnen met oefenen en na schooltijd weer uren te oefenen. Hoe anders is dat bij Turkse ouders?
quote:
[..]
Ik denk dat ook Nederlanders te lax zijn en wij Chinese moeders als voorbeeld moeten zien.Ouders met hun schuldgevoel.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Vorig jaar las ik het boek "Een strijdlied van de tijgermoeder" van Amy Chua, over haar ervaringen als Chinese moeder van twee kinderen in de Verenigde Staten (de vader (joods) bemoeide zich amper met de opvoeding). Haar 2 dochters mochten niet lager dan een 10 halen (behalve bij gym en toneel), mochten niet naar feestjes, mochten geen andere instrumenten bespelen dan piano en viool, moesten dagelijks na schooltijd uren oefenen met huiswerk en muziek enzo meer. Voorbeeldje: toen een dochter tweede van haar klas werd tijdens een wedstrijdje snel vermenigvuldigen heeft de moeder urenlang tot diep in de nacht met haar geoefend om weer 1e te worden. Een ander voorbeeldje: toen de vader van Amy in China zag hoe haar dochter tijdens een grote regionale wedstrijd tweede werd zei hij tegen zijn kind: "Wil je mij nooit meer zo vernederen".
Daarbij eist de Chinese tijgermoeder niet alleen het beste, maar zij volgt alles van haar kind, ondersteunt haar (door 's ochtends om 5 uur te beginnen met oefenen en na schooltijd weer uren te oefenen. Hoe anders is dat bij Turkse ouders?. En ouders die het zelf niet konden (worden) en dus maar de leven van hun kinderen verpesten.
Zoals Ekmel in Amsterdam? Is nog goedkoop en Turks, dus goed, ookquote:
Kinderen stop je gewoon in een internaat
problem solved.
Amy Chua had succesvolle ouders en is zelf professor Rechtsgeleerdheid aan Yale.quote:
[..]
Ouders met hun schuldgevoel.
Volgens een Chinees gezegde kunnen families nooit 3 generaties achter elkaar succesvol zijn. (Als de ene generatie hard werkt en hogerop komt, plukken de volgende generatie daar de vruchten van, zonder hard te hoeven werken waardoor decadentie optreedt). Dat wilde ze voorkomen.
In het Westen is vol afschuw op haar boek gereageerd, maar ik denk dat de Chinese groeicijfers genoeg zeggen.
Vraag eens aan haar en aan haar kinderen of ze gelukkig zijn.
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 27-05-2012 16:39:10 ]
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 27-05-2012 16:39:10 ]
Het vervelende aan Chinezen, ik werk weleens met ze, is dat hun hele leven om status draait.
Niet om onwikkelingen die niet samenhangen met de lust naar status.
Iets onbaatzuchtigs zal een Chinees niet zo snel doen, ook zijn ze vaak behoorlijk sociaal afgestompte figuren die extreem door hun familie in de watten zijn gelegd.
Dan is de Nederlandse manier van doen een mooi compromis, structuur maar ook ruimte tot ontplooiien van de eigen ik middels, spel/sport en andere bezigheden.
Niet om onwikkelingen die niet samenhangen met de lust naar status.
Iets onbaatzuchtigs zal een Chinees niet zo snel doen, ook zijn ze vaak behoorlijk sociaal afgestompte figuren die extreem door hun familie in de watten zijn gelegd.
Dan is de Nederlandse manier van doen een mooi compromis, structuur maar ook ruimte tot ontplooiien van de eigen ik middels, spel/sport en andere bezigheden.
Vraag jij eens aan een Turkse gedetineerde of zijn vrije opvoeding vruchten heeft afgeworpen?quote:
Vraag eens aan haar en aan haar kinderen of ze gelukkig zijn.
Obama's moeder Ann Dunham:
"She woke up well before dawn throughout her life. Now she went into her son's room every day at 4 a.m. to give him English lessons from a U.S. correspondence course. She couldn't afford the élite international school and worried he wasn't challenged enough."
http://www.time.com/time/(...)0.html#ixzz1w57J8C00
Stille wateren hebben diepe gronden. Een Westerling is een oppervlakkige manusjes-van-alles, die het Chinese intellect verveelt.quote:
Het vervelende aan Chinezen, ik werk weleens met ze, is dat hun hele leven om status draait.
Niet om onwikkelingen die niet samenhangen met de lust naar status.
Iets onbaatzuchtigs zal een Chinees niet zo snel doen, ook zijn ze vaak behoorlijk sociaal afgestompte figuren die extreem door hun familie in de watten zijn gelegd.
Dan is de Nederlandse manier van doen een mooi compromis, structuur maar ook ruimte tot ontplooiien van de eigen ik middels, spel/sport en andere bezigheden.
Ik heb het over geluk eh. En het lijkt erop dat je de ene extreme met de andere extreme vergelijkt, of probeert te vergelijken.quote:
[..]
Vraag jij eens aan een Turkse gedetineerde of zijn vrije opvoeding vruchten heeft afgeworpen?
Sure, als ouder moet je je best doen om het beste van je kind te maken. Aandacht schenken, opvoeden. Maar kom nou, je kan daar ook in uitschieten en overdrijven. Vergeet niet dat een kind een kind is, haal niet al het lol uit het leven van een kind.
Niet te strak en streng, niet te soepel en los.
Anders krijg je dit:
quote:Zelfmoord gebeurt in China de laatste jaren meer dan ooit. Het is de belangrijkste doodsoorzaak geworden onder jongeren tussen 15 en 34 jaar, aldus de gezondheidsdienst van Peking.
En de slachtoffers zijn niet alleen goed opgeleiden die de prestatiedruk van een ongekend snel moderniserende Chinese samenleving niet aankunnen. Ook onder laaggeschoolde vrouwen op het platteland is het een plaag.
Bron: http://www.volkskrant.nl/(...)door-zelfmoord.dhtml
Als we lachen zijn we allemaal chinees kardesquote:
Chinezen zijn een vies volk, ne pislik varsa onlarda.
Chinezen zorgen voor geen problemen in Nederland maar ze voegen ook niks toe aan de samenleving.
...
Akkoord, daar heb je wel een punt. Volgens deze lijst plegen 22 van de 100.000 Chinezen zelfmoord tegenover 17 in België, 9 in Nederland en 4 in Turkije.quote:
[..]
Ik heb het over geluk eh. En het lijkt erop dat je de ene extreme met de andere extreme vergelijkt, of probeert te vergelijken.
Sure, als ouder moet je je best doen om het beste van je kind te maken. Aandacht schenken, opvoeden. Maar kom nou, je kan daar ook in uitschieten en overdrijven. Vergeet niet dat een kind een kind is, haal niet al het lol uit het leven van een kind.
Niet te strak en streng, niet te soepel en los.
Anders krijg je dit:
[..]
Extreme werkdruk leidt niet alleen tot succes, maar ook tot zelfvertrouwen en erkenning door anderen. Als jij als 16-jarige in Carnegie hall piano mag spelen, voel jij je beretrots en kan je de hele wereld aan. Het kan ook andersom werken: Je ouders pushen je om tienen te halen, het lukt je niet, je verliest je zelfvertrouwen en iedereen kijkt op je neer. Daardoor plegen velen zelfmoord, denk ik. Oplossing: ouders moeten geen resultaatseisen stellen maar inspanningseisen.
quote:
Chinezen zijn een vies volk, ne pislik varsa onlarda.
Chinezen zorgen voor geen problemen in Nederland maar ze voegen ook niks toe aan de samenleving.
Meh, daar geloof ik niet. Elke bevolkingsgroep heeft zo z'n rotte appels.quote:
Chinezen zijn een vies volk, ne pislik varsa onlarda.
Turken zorgen voor problemen en voegen niets toe aan de samenleving.quote:Chinezen zorgen voor geen problemen in Nederland maar ze voegen ook niks toe aan de samenleving.
Het is makkelijk praten.
Kijk, dat is al heel wat anders dan dit:quote:
[..]
Akkoord, daar heb je wel een punt. Volgens deze lijst plegen 22 van de 100.000 Chinezen zelfmoord tegenover 17 in België, 9 in Nederland en 4 in Turkije.
Extreme werkdruk leidt niet alleen tot succes, maar ook tot zelfvertrouwen en erkenning door anderen. Als jij als 16-jarige in Carnegie hall piano mag spelen, voel jij je beretrots en kan je de hele wereld aan. Het kan ook andersom werken: Je ouders pushen je om tienen te halen, het lukt je niet, je verliest je zelfvertrouwen en iedereen kijkt op je neer. Daardoor plegen velen zelfmoord, denk ik. Oplossing: ouders moeten geen resultaatseisen stellen maar inspanningseisen.
quote:
Vorig jaar las ik het boek "Een strijdlied van de tijgermoeder" van Amy Chua, over haar ervaringen als Chinese moeder van twee kinderen in de Verenigde Staten (de vader (joods) bemoeide zich amper met de opvoeding). Haar 2 dochters mochten niet lager dan een 10 halen (behalve bij gym en toneel), mochten niet naar feestjes, mochten geen andere instrumenten bespelen dan piano en viool, moesten dagelijks na schooltijd uren oefenen met huiswerk en muziek enzo meer. Voorbeeldje: toen een dochter tweede van haar klas werd tijdens een wedstrijdje snel vermenigvuldigen heeft de moeder urenlang tot diep in de nacht met haar geoefend om weer 1e te worden. Een ander voorbeeldje: toen de vader van Amy in China zag hoe haar dochter tijdens een grote regionale wedstrijd tweede werd zei hij tegen zijn kind: "Wil je mij nooit meer zo vernederen".
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 27-05-2012 17:08:12 ]
De ondertitel van yvonne is "Valide Sultan". Zij is inderdaad de valide Sultana van FOK!. 
.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 27-05-2012 17:19:55 ]
.[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 27-05-2012 17:19:55 ]
+1quote:
Oplossing: ouders moeten geen resultaatseisen stellen maar inspanningseisen.
Goedemorgen,quote:Op zondag 27 mei 2012 17:19 schreef zarGon het volgende:
De ondertitel van yvonne is "Valide Sultan". Zij is inderdaad de valide Sultana van FOK!.
steen?
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Kusjequote:
[..]
Ik let nooit op ondertitels en signatures, ik lees de posts inhoudelijk.
En je staat nog wel in m'n sig
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Ik ondersteun Chua's methode niet op alle punten, en ook zij bekritiseert haarzelf ook regelmatig. Haar oudste dochter had amper het gepush van haar moeder nodig, omdat ze uit haar zelf een voorbeeldige leerling en muzikant was. Haar jongste dochter was geen mak schaap en stribbelde hard tegen. Na een openbare woede-uitbarsting in een restaurant in Moskou dacht Chua dat ze haar dochter kwijt zou raken en besloot om de regie over haar leven terug te geven.quote:
[..]
Kijk, dat is al heel wat anders dan dit:
[..]
Chua beweert niet dat ze de absolute waarheid in pacht heeft. Maar het is voor mij duidelijk dat zij veeeeeel beter bezig is dan een gemiddelde Turkse vader.
De Chinese zelfmoordcijfers zijn niet alarmerend hoog. Slechts 22 van de 100.000 Chinezen pleegt zelfmoord. Andersom pleegt 99.978 dus geen zelfmoord. Daarnaast: Westerse landen zijn ook niet vrij van zelfmoord, België ontloopt China nauwelijks. De nadelen zijn dus miniem. De voordelen: dikkere bankrekening, meer zelfvertrouwen, meer erkenning door anderen, optimale intellectuele ontplooiing.
Tot slot: vanuit het individu bezien valt er te discussieren over de beste opvoedmethode, maar vanuit het land bezien is er geen twijfel dat de Aziatische methode veel en veel succesvoller is.
Ik vind een avondje iets leuks doen met de mensen die je liefhebt, wel veel meer waard dan jezelf volproppen met kennis. Dat betekent niet dat je waardeloos hoeft te zijn. Je kan nog steeds succesvol zijn, maar misschien een graadje minder. Maar als je daarvoor een heleboel plezier terugkrijgt, is dat het waard.
This isn't even my final form.
Op 
.
Dat heeft ze dan weer wel goed gedaan; een stap terug kunnen zetten is belangrijk. Mwah, het is nog te vroeg om haar manier als 'beter' te zien. Dat zie je pas over een jaartje of 30/40.quote:
[..]
Ik ondersteun Chua's methode niet op alle punten, en ook zij bekritiseert haarzelf ook regelmatig. Haar oudste dochter had amper het gepush van haar moeder nodig, omdat ze uit haar zelf een voorbeeldige leerling en muzikant was. Haar jongste dochter was geen mak schaap en stribbelde hard tegen. Na een openbare woede-uitbarsting in een restaurant in Moskou dacht Chua dat ze haar dochter kwijt zou raken en besloot om de regie over haar leven terug te geven.
Chua beweert niet dat ze de absolute waarheid in pacht heeft. Maar het is voor mij duidelijk dat zij veeeeeel beter bezig is dan een gemiddelde Turkse vader.
Je legt de nadruk te veel op iets bereiken. Ja, de Turkse ouders moeten het anders aanpakken, daar geef ik je echt helemaal gelijk in. Sowieso houden de Turken hier in Nederland (de eerste en tweede generatie) te veel normen en waarden vast en passen zij zich niet aan. Dat is zowat het grootste probleem tussen de eerste twee en de de derde generatie.
Beetje ruimte om zelf te kunnen bepalen is gewoon fijn. Ja, ze (de Chinezen) zijn dan misschien succesvoller en bereiken meer, maar is dat wel hetgeen ze willen? Dat lijkt me pas ongemakkelijk, iets zijn wat je niet wil zijn en ermee moeten (leren!) leven.
Dikkere bankrekening: geld heeft me nooit aangetrokken. Als je genoeg verdient, is het al goed. Geld brengt allerlei ongemakken met zich mee; het ontbreken ervan ook. Meer zelfvertrouwen: Is het oprechte zelfvertrouwen of is het oppervlakkige zelfvertrouwen? Ik heb namelijk sterk het idee dat je ze flink kan pesten met allerlei leukigheden die het leven biedt die zij dan hebben gemist. Erkenning: dat is zeer belangrijk. Maar vergeet ook niet dat erkenning van de mensen waar je van houdt veel meer betekenen dan erkenning van de (niet-belangrijke) massa. En de intellectuele ontplooiing: tot een bepaald niveau. Niet alles draait om intellect; geniet gewoon ook van de simpele dingen.
Jij en ik verschillen in dit opzicht dus. Ik ben een middelmatige - geniet van het leven-type, jij bent een ambitieuze - haal alles uit het leven-type. Bij mij is het al genoeg als je er zelf plezier in hebt, bij jou moet de rest je opmerken.
Okay, zelfmoord relativeren. Laat ik het eens op jouw manier, maar dan anders doen. In China komst zelfmoord 5,6 keer vaker voor dan in Turkije. Verder wil ik een verschil van zo'n 20% niet nauwelijks noemen. Ja, natuurlijk, zelfmoord komt overal voor, maar ik wil je er slechts op wijzen dat succes boeken en succesvol niet betekenen dat de personen ook gelukkig zijn.quote:De Chinese zelfmoordcijfers zijn niet alarmerend hoog. Slechts 22 van de 100.000 Chinezen pleegt zelfmoord. Andersom pleegt 99.978 dus geen zelfmoord. Daarnaast: Westerse landen zijn ook niet vrij van zelfmoord, België ontloopt China nauwelijks.
De nadelen baseer je dus op het aantal zelfmoorden? Alles wat je noemt klinkt allemaal leuk in de oren hoor, maar is het ook leven wat je dan hebt?quote:De nadelen zijn dus miniem. De voordelen: dikkere bankrekening, meer zelfvertrouwen, meer erkenning door anderen, optimale intellectuele ontplooiing.
Het mag allemaal gebalanseerd(er). De balans is dus een beetje zoek.
Het lijkt me gewoon helemaal niets om alsmaar te moeten voldoen, te moeten presteren en te moeten leveren.
[ Bericht 11% gewijzigd door #ANONIEM op 27-05-2012 18:34:37 ]
Yani. Ik ben het vaak eens met je, zo ook dit keer.quote:
Ik vind een avondje iets leuks doen met de mensen die je liefhebt, wel veel meer waard dan jezelf volproppen met kennis. Dat betekent niet dat je waardeloos hoeft te zijn. Je kan nog steeds succesvol zijn, maar misschien een graadje minder. Maar als je daarvoor een heleboel plezier terugkrijgt, is dat het waard.
Komt omdat hemseri uit beste gebied van TR.quote:
[..]
Yani. Ik ben het vaak eens met je, zo ook dit keer.
This isn't even my final form.
Ik vind zelfmoordaantallen geen goede meter om aan te geven hoe ongelukkig mensen zijn, vooral als je een gelovige land als Turkije (waarbij je sowieso naar hel gaat als je zelfmoord pleegt) vergelijkt met een land zonder dat soort denken, kun je beter meten hoe vaak die mensen denken aan zelfmoord - dat lijkt me een betere manier om te meten hoe ongelukkig mensen zijn.
De mensen in het Westen zijn in ieder geval gelukkig. Gelukkiger dan de rest van de wereld.
Bron: Tabel 2.1 op pagina 16 en de grafieken vanaf pagina 30 in de World Happiness Report (In opdracht van UN General Assembly voor het United Nations Conference on Happiness.)
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 27-05-2012 18:55:56 ]
Bron: Tabel 2.1 op pagina 16 en de grafieken vanaf pagina 30 in de World Happiness Report (In opdracht van UN General Assembly voor het United Nations Conference on Happiness.)
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 27-05-2012 18:55:56 ]
We zijn het eens met je kern: opvoeding van Turken moet anders, intellectuele prikkeling is belangrijk etc. Maar dat Chinese gedoe is echt te hardcore.quote:Op zondag 27 mei 2012 19:31 schreef Bilge het volgende:
Waarom kunnen jullie het niet gewoon eens zijn met mij? Nu moet ik alles weer uitwerken.
This isn't even my final form.
Ik mis de nuancering in de Chinese manier van opvoeden. Dat stuit mij tegen de borst.quote:
Waarom kunnen jullie het niet gewoon eens zijn met mij? Nu moet ik alles weer uitwerken.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 27-05-2012 20:08:10 ]
Jullie pleiten dus allebei voor meer tijd voor pret ten koste van ontplooiing.
Vier bezwaren:
Ten eerste hoort pret geen doel op zich te zijn. Pret is een middel dat het voortbestaan van mensen dient. Vrijen, eten en menselijke interactie voelt fijn omdat we daardoor meer kans lopen om te overleven. Omgekeerd is verbranding, honger en eenzaamheid pijnlijk omdat onze kans op overleving afneemt. Plezier is dus een middel dat het doel overleving dient. Wanneer je het middel als hoofddoel ziet, ontstaan er problemen als overgewicht en meer in het algemeen hedonisme. Je prioriteiten raken in de war, je verkiest pret boven ontplooiing. De enige ware meetlat is overleving, de rest is bijzaak.
Ten tweede: als je dan toch pret verafgoodt, dan is het gehanteerde middel ineffectief: mét intellectuele verdieping word je nog gelukkiger dan zonder. Dat zit zo: door intellectuele verdieping ontvang je meer geld en hoef je minder te werken. Geld leidt niet tot geluk, maar levert wel een aanzienlijke bijdrage. Een noeste arbeider die tot zijn 65e in een mijn werkt kan best gelukkig zijn, maar hij zou nog gelukkiger zijn als hij rijker was, minder kopzorgen had over rondkomen, cadeau’s kon kopen voor zijn kinderen, vakantie kon vieren en eerder met pensioen kon. Dus ook voor een hedonist is geld van wezenlijk belang. Om een hedonistisch bestaan te kunnen veroorloven moet je dus in de boeken duiken. Op jonge leeftijd zijn je hersenen als een spons die nieuwe kennis beter op kan nemen. Het efficiënts is dus om kinderen op jonge leeftijd vol te drillen met kennis, opdat zij later de vruchten kan plukken.
Ten derde: in een rijker, onafhankelijker land zijn mensen gelukkiger dan in een arm land, omdat een rijk land een vangnet kan bieden aan minder bedeelden en geen speelbal is van wereldmachten. Rijkdom en macht zijn relatief: het gaat erom dat je je buurlanden voor bent. Zelfs het armste Afrikaanse land is ontwikkelder dan het oude Romeinse rijk, maar nu is het een ontwikkelingsland omdat andere landen weer veel verder zijn. Onafhankelijkheid en rijkdom bereik je net iets harder te werken dan andere landen. Uit de groeicijfers die China constant noteert blijken ze op de goede weg. Dit zal zich na een poosje uiten in een groter sociaal vangnet en minder dreiging van buitenaf.
Ten vierde: een opvoeder weet niet hoe zijn kind later zijn leven zal inrichten. Misschien wil het een levensgenieter worden, misschien een professor in de ruimtevaarttechnologie. Als je hem vrij opvoedt kan hij later nooit een professor worden, terwijl een strak gehouden kind later wel levensgenieter kan worden. Door middel van een strakke opvoeding hou je dus alle opties over en beperk je zijn opties niet.
Waag het niet hier tegenin te gaan.
Vier bezwaren:
Ten eerste hoort pret geen doel op zich te zijn. Pret is een middel dat het voortbestaan van mensen dient. Vrijen, eten en menselijke interactie voelt fijn omdat we daardoor meer kans lopen om te overleven. Omgekeerd is verbranding, honger en eenzaamheid pijnlijk omdat onze kans op overleving afneemt. Plezier is dus een middel dat het doel overleving dient. Wanneer je het middel als hoofddoel ziet, ontstaan er problemen als overgewicht en meer in het algemeen hedonisme. Je prioriteiten raken in de war, je verkiest pret boven ontplooiing. De enige ware meetlat is overleving, de rest is bijzaak.
Ten tweede: als je dan toch pret verafgoodt, dan is het gehanteerde middel ineffectief: mét intellectuele verdieping word je nog gelukkiger dan zonder. Dat zit zo: door intellectuele verdieping ontvang je meer geld en hoef je minder te werken. Geld leidt niet tot geluk, maar levert wel een aanzienlijke bijdrage. Een noeste arbeider die tot zijn 65e in een mijn werkt kan best gelukkig zijn, maar hij zou nog gelukkiger zijn als hij rijker was, minder kopzorgen had over rondkomen, cadeau’s kon kopen voor zijn kinderen, vakantie kon vieren en eerder met pensioen kon. Dus ook voor een hedonist is geld van wezenlijk belang. Om een hedonistisch bestaan te kunnen veroorloven moet je dus in de boeken duiken. Op jonge leeftijd zijn je hersenen als een spons die nieuwe kennis beter op kan nemen. Het efficiënts is dus om kinderen op jonge leeftijd vol te drillen met kennis, opdat zij later de vruchten kan plukken.
Ten derde: in een rijker, onafhankelijker land zijn mensen gelukkiger dan in een arm land, omdat een rijk land een vangnet kan bieden aan minder bedeelden en geen speelbal is van wereldmachten. Rijkdom en macht zijn relatief: het gaat erom dat je je buurlanden voor bent. Zelfs het armste Afrikaanse land is ontwikkelder dan het oude Romeinse rijk, maar nu is het een ontwikkelingsland omdat andere landen weer veel verder zijn. Onafhankelijkheid en rijkdom bereik je net iets harder te werken dan andere landen. Uit de groeicijfers die China constant noteert blijken ze op de goede weg. Dit zal zich na een poosje uiten in een groter sociaal vangnet en minder dreiging van buitenaf.
Ten vierde: een opvoeder weet niet hoe zijn kind later zijn leven zal inrichten. Misschien wil het een levensgenieter worden, misschien een professor in de ruimtevaarttechnologie. Als je hem vrij opvoedt kan hij later nooit een professor worden, terwijl een strak gehouden kind later wel levensgenieter kan worden. Door middel van een strakke opvoeding hou je dus alle opties over en beperk je zijn opties niet.
Waag het niet hier tegenin te gaan.
Je kinderen opvoeden... Ik breng mijn kinderen gewoon onder bij een roedel wolven, waarna ze zich daar vanzelf wel ontpoppen tot woeste krijgers en krijgsters.
Ik breng mijn kinderen gewoon onder bij een roedel wolven, waarna ze zich daar vanzelf wel ontpoppen tot woeste krijgers en krijgsters.
Deze man snapt hetquote:
Je kinderen opvoeden...
[ afbeelding ]
Eén kanttekening: je denkt in extremiteiten. Het tegenovergestelde van de 'Chinese opvoeding' is niet 'in een mijn werken'.quote:
Van spelen en andere vormen van pret kun je ook je intellect prikkelen. Net zoals wij nu voor onze lol op FOK! zitten, maar hier wel het één en andere leren. Dat geldt ook voor buitenspelen: je leert contacten maken (met veel intellect maar een teruggetrokken karakter schop je het ook niet ver).
This isn't even my final form.
Alleen al de vierde punt klopt niet. Zie je dat voor je? Iemand die zijn hele leven al strak in het gareel gehouden is, zijn hele leven moest toewerken naar een beroep met status (dokter/arts/chirurg, piloot, advocaat etc etc.) kan niet zomaar kiezen om iets anders te doen met een lagere status. Hij zal tegengewerkt worden door zijn omgeving, puur omdat hij niet begrepen zal worden. Het komt dan ook niet/weinig voor, ook door praktische en financiële redenen. En dan heb ik nog niets gezegd over de verantwoordelijkheden; die kun je niet zomaar even achter je laten.quote:Op zondag 27 mei 2012 20:09 schreef Bilge het volgende:
Ten vierde: een opvoeder weet niet hoe zijn kind later zijn leven zal inrichten. Misschien wil het een levensgenieter worden, misschien een professor in de ruimtevaarttechnologie. Als je hem vrij opvoedt kan hij later nooit een professor worden, terwijl een strak gehouden kind later wel levensgenieter kan worden. Door middel van een strakke opvoeding hou je dus alle opties over en beperk je zijn opties niet.
Waag het niet hier tegenin te gaan.
Alhoewel je alle opties denkt open te houden (en alle opties op zich ook open staan), zal hij/zij dat toch niet (zo snel) kiezen. Aan de andere kant is het wel zo dat als je eenmaal geld hebt, je wel makkelijker kan genieten. Maar dan ben je inmiddels 'oud' en is het 'te laat'. (Ja, het is eigenlijk nooit te laat, hence te aanhalingstekens.)
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 27-05-2012 20:23:05 ]
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |