Ben jij tevreden met alle keuzes die je hebt gemaakt?

Nee, want ik ben ook niet tevreden met het leven dat ik nu heb.

Maar OT: ik heb carierre technisch een hele andere keuze gemaakt. Dat heeft financieel en prive consequenties: minder verdienen, onregelmatiger werken. Maar ik heb dr zin an!

Soms moet je stoppen met de easy way en voor je passie kiezen.

quote:

Op dinsdag 15 mei 2012 12:25 schreef Luttepetutje het volgende:

Okay, wellicht dat ik het dan verkeerd heb omschreven in mijn OP. Don't shoot me. Het gaat mij er om hoe anderen erover denken. Of zij hebben geleerd van hun keuzes en of zij zich daar door laat leiden als ze voor een nieuwe keuze staan. En of ze zich dan juist door hun hart of verstand laten leiden.

Ik heb heel lang in een relatie gezeten waar die ander niet gelukkig was. Alles gedaan om haar gelukkig te maken, maar uiteindelijk werd ik daar zelf ook niet gelukkig van. Eerst probeerde ik het verstandelijk te benaderen. Ik probeerde dan in oplossingen te denken, pakte er boeken bij, praatte en overlegde enzovoort. Maar van een compromis heeft nog geen enkele vrouw een natte poes gekregen, pardon my French. Nu ben ik op een punt van mijn leven, dat ik voorrang geef aan gevoel.

De beste beslissingen worden gemaakt, wanneer je gevoel en je verstand beiden dezelfde richting op wijzen. Ik denk dat jij nu nog een verstandelijke redenering probeert te zoeken. Jouw gevoel heeft de beslissing allang gemaakt, krijg ik de indruk.

quote:

Op dinsdag 15 mei 2012 13:18 schreef -Strawberry- het volgende:
Nee, want ik ben ook niet tevreden met het leven dat ik nu heb.

Dit, helaas.

quote:

Op dinsdag 15 mei 2012 08:34 schreef Luttepetutje het volgende:
Korte extra toelichting... Ik ben niet gelukkig in mijn relatie. Ben dit al een tijdje, maar niets mee gedaan. Want het geluk van mijn partner ging altijd voor. Nu dus echter een oude bekende tegengekomen waarvoor ik toen niet gekozen heb vanwege de huidige partner. Waarom ik die keus toen heb gemaakt heeft meerdere oorzaken, maar heeft weinig te maken met liefde. Meer vlucht gedrag. Nu merk ik echter hoe verkeerd die keuze toen was. Op dat moment won mijn verstand en had ik eigenlijk naar mijn hart moeten luisteren. Overigens is er toen nooit iets tussen ons gebeurt. We weten pas sinds kort wat we toen voor elkaar voelden.

Dus ja, ik weet dat ik mijn partner heel erg veel pijn doe als ik voor mezelf kies. Want hij heeft tot nog toe altijd gedacht dat we gelukkig waren samen en oud zouden worden met z'n tweetjes.

Ga voor de liefde. En voor de liefde en het geluk van jouw (nu nog) vriend. Want als je nu bij hem blijft uit medelijden, dan doe je dat laatste in ieder geval niet. Hij heeft meer aan oprechte liefde dan aan een leugen...

Je bent een sukkel, dat je niet eerder de goede keuze hebt gemaakt. Maar je bent ook mens, en mensen zijn niet perfect en maken fouten.

Achteraf zijn er altijd wel dingen die je liever anders had gedaan, maar op het moment zelf 'wist' je domweg niet beter. Vaak zijn dat dan weer de dingen waar je het meeste van leert. Terug in de tijd kan niet, dus meer dan er van leren kun je niet. Het is gebeurd, klaar. Gewoon tevreden met jezelf in het 'nu' zijn als je tevreden bent met de dingen die je in het 'nu' doet. De rest is zelfkwelling en dat is zeker een keuze.

quote:

Op dinsdag 15 mei 2012 13:18 schreef -Strawberry- het volgende:
Nee, want ik ben ook niet tevreden met het leven dat ik nu heb.

Dit dus.

TS, ben je ooit vreemdgegaan tijdens de relatie met je huidige vriend?

Ik heb zeker niet altijd de juiste keuzes gemaakt, veel foute, veel van geleerd en veel zou ik anders doen als ik het over zou mogen doen.
Daarentegen is er geen man uit mijn verleden die zo'n indruk zou kunnen hebben op mijn huidige relatie.
Beter spijt van iets dat je wel hebt gedaan, dan spijt dat je het niet hebt gedaan.

Ik had gister vroeger naar bed moeten gaan, daar ben ik wel ontevreden over.

quote:

Op dinsdag 15 mei 2012 08:13 schreef Luttepetutje het volgende:
Onlangs werd ik met m'n neus op de feiten gedrukt dat ik zo'n tien jaar geleden totaal de verkeerde keuze heb gemaakt. Ik heb toen het ene pad genomen, terwijl ik toch echt het andere pad had moeten kiezen. Helaas kan ik dat nu niet meer terugdraaien. Ik heb toen die keus gemaakt en zal ermee moeten leven dat ik een grote kans heb gemist.

Het is niet eerlijk om het zo simplistisch te stellen. Je weet niet of het andere pad beter was geweest. Keuzes zijn niet universeel en blijvend GOED of SLECHT - hun waarde is meerdimensionaal en verandert met de tijd, met jouw gedrag en ontwikkeling, en zelfs door het maken van de keuze verandert de waarde al. Zoals door mensen voor mij geopperd, wordt bij twijfelgevallen de keuze die je NIET hebt gemaakt vaak aantrekkelijker - want hij is spannender.

quote:

Op dinsdag 15 mei 2012 08:13 schreef Luttepetutje het volgende:
Maar is mijn eigen geluk niet ook belangrijk?

Natuurlijk, dat spreekt vanzelf en wist je diep van binnen al toen je je bericht schreef. Maar het is niet alleen belangrijk, het is ook je eigen verantwoordelijheid. Sta daar goed bij stil. Ook de keuze die je in deze situatie gaat nemen, is weer je eigen verantwoordelijkheid.

Dat "je eigen geluk ook belangrijk is" is op zichzelf waar, maar neem de bevestiging van die uitspraak voor wat het is. Het is NIET een groen licht voor eventuele beslissingen of acties die jij eventueel in je hoofd aan die uitspraak hebt verbonden. Dat groene licht (lees: die rechtvaardiging) kan alleen komen als jij de eventuele beslissingen los op hun waarde en op je verantwoordelijkheid beoordeelt.

De uitspraak "is mijn eigen geluk niet ook belangrijk" heeft verder het gevaar dat je hem doortrekt naar het beeld, dat je huidige partner je gegijzeld houdt voor zijn eigen geluk en dat jij vanwege jouw geluk het recht zou hebben om je daarvan keihard los te breken. De werkelijkheid is dat jij een verantwoordelijkheid hebt om met hem te communiceren hoe je in de relatie staat (en waar het eventueel misgaat), en dat je dáárna het volste recht hebt om de relatie te verbreken. Niet omdat hij je geluk van je onthoudt (want dat doet hij niet), maar gewoon omdat jij die keuze mag maken. Dat is een fundamenteel recht - daar hoef je geen excuus voor te bedenken die hem onterecht in een kwaad daglicht stelt. Dat is een fundamenteel recht precies omdat je geluk ook fundamenteel je eigen verantwoordelijkheid is.

quote:

Op dinsdag 15 mei 2012 08:59 schreef Luttepetutje het volgende:
Na zoveel jaar samen wil ik hem het liefst geen pijn doen. Maar ik heb zijn geluk al zolang voorop gesteld dat ik nu ook wel eens zelf gelukkig wil zijn.

Dat heb jij gedaan, dat kun je hem niet kwalijk nemen tenzij je het duidelijk naar hem hebt gecommuniceerd. En dan nog blijf jij eindverantwoordelijk voor je eigen geluk. Dit mag je niet afschuiven. Jouw verantwoordelijkheid, jouw vrijheid van keuze, (deels) jouw taak om het op een nette manier af te handelen.

Kortom, ik zeg niet wat je moet doen, maar wel dat je dat op basis van een eerlijke en redelijke afweging van je emoties moet doen en niet vanuit rationalisaties. Emoties volgen is altijd risico nemen, maar als je zonder risico te nemen sowieso in een ongelukkige staat zou blijven zitten, dan heb je weinig te verliezen.

Bedenk jezelf ook dat de heftige verliefdheids emoties afnemen na verloop van tijd. Dat betekent mogelijk dat pad A niet beter is dan pad B, maar dat je weer op zoek bent naar die spanning.

quote:

Op dinsdag 15 mei 2012 08:38 schreef Waaghals het volgende:
In 10 jaar kan veel veranderen, als je toen die ander had gekozen was je er nu misschien op uitgekeken.
Gevalletje weemoed.

[ Bericht 0% gewijzigd door Polarcat op 16-05-2012 17:34:00 ]

quote:

Op dinsdag 15 mei 2012 08:44 schreef Luttepetutje het volgende:

[..]

Nee, want ik weet niet hoe het zou zijn gelopen als ik toen de andere keuze had gemaakt. Wie weet waar ik dan nu zou zitten. Dáár was ik graag achter gekomen.

En dan had je je afgevraagd hoe het geweest was als je wel deze keuze had gemaakt...

Mwah.. tot op heden redelijk...Maargoed dr komen nog veel keuzes aan

Nee, maar dat is het leven. Betekenis van existentie is het maken van keuzes (vrij vertaald: Sartre).

Tevreden? Nee. Ik had de keuze 2.5 jaar geleden van Londen naar New York te verhuizen, heb dat destijds niet gedaan. Tot op de dag vandaag enorme spijt van gehad. Zo'n beetje alles was al geregeld, en op het laatste moment is het toch niet door gegaan.

Niet gelukkig zijn over de toekomst. Slechte ervaringen op werkgebied, waardoor ik even niet weet wat ik moet doen. Weliswaar HBO diploma, maar het komt er gewoon allemaal niet uit wat erin zit.

Precies, en vooral ook dat je geen rationalisaties of redenen gaat bedenken, om je keuze beter voor jezelf te verantwoorden terwijl die rationalisaties iemand anders onterecht in een kwaad daglicht stellen. Je mag de keuze gewoon maken, daar hoef je niet voor vast te stellen (bijvoorbeeld) dat je nu "voor jezelf gaat" alsof je vrij breekt uit een gevangenis. Fundamenteel gezien maak je al je keuzes "voor jezelf", ook vroeger toen je ervoor koos om iemand anders gelukkig te maken. Alleen als er manipulatie in het spel is, ligt dat anders.

Veel succes.

je probeert nu rekening met hem te houden maar je bent wel vreemdgegaan in het verleden? ik vind je toon in je posts niet echt geloofwaardig.

verder zou ik je willen adviseren het zo snel mogelijk uit te maken. je ziet het blijkbaar als een foute keuze, je bent vreemdgegaan, en je denkt dat je liever een relatie hebt met je vlam uit het verleden. alle ingredienten om je huidige vriend niet langer voor de gek te houden. heb respect voor hem en laat hem gaan, zou ik zeggen.

Vreemdgaan is vreemdgaan. Hopelijk ben je ook zo eerlijk bij de relatietherapeut, want ik vind het nogal bizar dat je wel eerlijk kan zijn tegen een stel volslagen vreemden maar niet tegen je eigen vriend.

Met sommigen wel, met sommigen niet. That's life.

/einde clichematig antwoord.

quote:

Op vrijdag 18 mei 2012 22:16 schreef Luttepetutje het volgende:

[..]

Dit vind ik wel heel kort door de bocht genomen. Je hebt geen idee wanneer ik ben vreemd gegaan. Misschien helemaal in het begin, misschien van de week. Dat kan een heel verschil maken. Uiteraard nog steeds fout. Maar als je niet de volledige situatie weet kun je er ook niet zo kort op reageren.

En juist uit respect voor hem gaan we nu naar een therapeut. Omdat hij er alles aan wil doen de relatie te redden en ik iig hem die kans wil geven. Blijkt hieruit echter dat die kans er niet in zit, dan laat ik hem gaan.

ach kom, jij post hier dus kan ik erop reageren hoe ik wil.

of je nu of in het begin bent vreemdgegaan doet er niet toe. het is een soort bevestiging voor hoe je tegen hem en jullie relatie aankijkt.

verder snap ik dus echt niet hoe jij kunt zeggen dat je hem een kans wil geven de relatie te redden. wil jij dat wel? zoals ik het nu lees niet en dan lijkt het me niet echt respectvol hem in die waan te laten. wat doe jij om je relatie te redden?

Òm te reageren op TT; nee, niet tevreden, denk dat als ik in mijn relatie (die net ten einde is) een paar andere keuzes had gemaakt dat de keuze van mijn ex daardoor beïnvloed had kunnen worden en was ik nu nog in een relatie geweest. Heeft geen zin om daar bij stil te staan dat weet ik wel maar toch, ik zou die 2e kans grijpen.

Ik ben niet per se tevreden met alle keuzes die ik heb gemaakt maar heb ook geen spijt, op die momenten leek het om wat voor reden dan ook de juiste beslissing, stond ik achter die beslissing en heb er naar gehandeld. Dat dat niet zo uitpakte als ik had gehoopt/verwacht kan gewoon gebeuren en daar kun je van leren. Spijt is imo geen emotie waar je teveel aandacht aan moet geven.

Verder denk ik dat je je een beetje aanstelt. Je zegt dingen als 'een grote kans gemist' en 'ik zal er mee moeten leven' maar als je zo lang samen bent kan ik me niet voorstellen dat het zo verschrikkelijk was, anders was je wel eerder bij hem weggegaan.

Kies voor jezelf, zoals je al die tijd had moeten doen, maak het uit met je vriend, ga je eigen leven lijden. Dat je zulke gedachten hebt lijkt me voldoende zeggen over je relatie en dat je er een punt achter moet zetten, of die andere man nou hetzelfde doet of niet.

Verder ben ik het met dawg eens betreft de relatietherapie. De enige reden dat jij hier in mee gaat lijkt te zijn om hem het idee te geven dat je er nog voor wil vechten, maar uit je posts hier begrijp ik dat dat helemaal niet het geval is, je bent er gewoon klaar mee maar wil hem geen pijn doen. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Pijn gaat het toch wel doen, maar als hij er ooit achterkomt dat je hem nu nogsteeds voor het karretje spant doet het hem nog meer verdriet.

quote:

Op zaterdag 19 mei 2012 15:52 schreef dawg het volgende:

[..]

ach kom, jij post hier dus kan ik erop reageren hoe ik wil.

of je nu of in het begin bent vreemdgegaan doet er niet toe. het is een soort bevestiging voor hoe je tegen hem en jullie relatie aankijkt.

verder snap ik dus echt niet hoe jij kunt zeggen dat je hem een kans wil geven de relatie te redden. wil jij dat wel? zoals ik het nu lees niet en dan lijkt het me niet echt respectvol hem in die waan te laten. wat doe jij om je relatie te redden?

Dit snap ik ook inderdaad niet.. Een relatie redden doe je bovendien met z'n 2en, en laat je niet de ander in zijn eentje opknappen. Zo komt het wel over doordat jij zegt ''hem een kans te willen geven de relatie te redden''.
Als jij nu diep van binnen al weet dat dat niet meer gaat gebeuren, kan je er beter zo snel mogelijk mee kappen. Des te eerder kan hij beginnen met verwerken.

En TS, ik ben nou wel benieuwd.. Wanneer je bent vreemdgegaan, en met wie/waarom? En weet je vriend dit?

Jazeker! Elke keuze, iets kopen, haar wel uit eten vragen, die studie gaan doen, zijn mijn keuzes.

Ik gebruik dit:( Als je oud en uitgedroogd bent en terugkijkt op die dilemma, wat zou je eigenlijk doen?)

Al gaat het soms verkeerd, bushokje koppen, de sloot in flikkeren, heb ik nooit spijt van mijn keuzes.

Wel denk ik altijd na voordat ik iets doe. Of het altijd helpt? Nee....

Heb een paar jaar zitten klooien op diverse HBO-instellingen en daardoor veel tijd (en geld) verloren. Maar spijt.. ach het is nou eenmaal zo gelopen . En ik kan gelukkig al die kansloze pretopleidingen de schuld geven, scheelt mijn ego weer .

Kost alleen wat pijn en moeite om het in te halen, maar ben goed op weg..
Ben nu zeker wel tevreden met alles . Ook al ben ik nog lang niet waar ik heen wil qua "carriere".

Ik ben 100% tevreden met de keuzes die ik gemaakt hebt

Spijt heb ik wel bij sommige keuzes die ik heb gemaakt maar ik ben nu gelukkig, zou ik nu zijn waar ik nu ben als ik die verkeerde keuzes niet had gedaan? Vind het moeilijk om een correct antwoord te geven.

Wat een vage inleiding.

Ik vind het een lastige vraag. De 'wat als'-vraag is meestal niet te beantwoorden. Er spelen veel meer factoren mee dan alleen die keuze. Stel dat je bijvoorbeeld een andere studie had gekozen, het is niet gezegd dat je dan wel / ook een leuke baan had gevonden, etc.

Ik denk dat je altijd ambitieus moet blijven, maar ook dat je tevreden moet leren zijn met in het verleden gemaakte keuzes. Ik kan wel blijven jammeren dat ik bv. wat meer effort had moeten steken in studies of langer door had moeten studeren, maar dat heb ik niet gedaan. En dat geldt voor wel meer dingen. Sommige dingen zou ik met de kennis van nu anders hebben gedaan, maar je kunt de tijd niet meer terugdraaien en achteraf praten is altijd makkelijker. Gedane zaken nemen geen keer. So be it.

In enige mate tevreden zijn met wat je hebt en altijd de ambitie hebben om dingen te verbeteren. Zo zit ik in de wedstrijd.

quote:

Op zaterdag 26 mei 2012 09:00 schreef Halcon het volgende:
Wat een vage inleiding.

Ik vind het een lastige vraag. De 'wat als'-vraag is meestal niet te beantwoorden. Er spelen veel meer factoren mee dan alleen die keuze. Stel dat je bijvoorbeeld een andere studie had gekozen, het is niet gezegd dat je dan wel / ook een leuke baan had gevonden, etc.

Ik denk dat je altijd ambitieus moet blijven, maar ook dat je tevreden moet leren zijn met in het verleden gemaakte keuzes. Ik kan wel blijven jammeren dat ik bv. wat meer effort had moeten steken in studies of langer door had moeten studeren, maar dat heb ik niet gedaan. En dat geldt voor wel meer dingen. Sommige dingen zou ik met de kennis van nu anders hebben gedaan, maar je kunt de tijd niet meer terugdraaien en achteraf praten is altijd makkelijker. Gedane zaken nemen geen keer. So be it.

In enige mate tevreden zijn met wat je hebt en altijd de ambitie hebben om dingen te verbeteren. Zo zit ik in de wedstrijd.

Ik heb geen spijt van mijn eerdere daden, ook niet van de fouten die ik heb gemaakt. Soms moet je die maken om te leren dat het fouten zijn. Het zijn levenslessen die je laten inzien wat goed is.