quote:
Op dinsdag 15 mei 2012 08:13 schreef Luttepetutje het volgende:Onlangs werd ik met m'n neus op de feiten gedrukt dat ik zo'n tien jaar geleden totaal de verkeerde keuze heb gemaakt. Ik heb toen het ene pad genomen, terwijl ik toch echt het andere pad had moeten kiezen. Helaas kan ik dat nu niet meer terugdraaien. Ik heb toen die keus gemaakt en zal ermee moeten leven dat ik een grote kans heb gemist.
Het is niet eerlijk om het zo simplistisch te stellen. Je weet niet of het andere pad beter was geweest. Keuzes zijn niet universeel en blijvend GOED of SLECHT - hun waarde is meerdimensionaal en verandert met de tijd, met jouw gedrag en ontwikkeling, en zelfs door het maken van de keuze verandert de waarde al. Zoals door mensen voor mij geopperd, wordt bij twijfelgevallen de keuze die je NIET hebt gemaakt vaak aantrekkelijker - want hij is spannender.
quote:
Natuurlijk, dat spreekt vanzelf en wist je diep van binnen al toen je je bericht schreef. Maar het is niet alleen belangrijk, het is ook je eigen verantwoordelijheid. Sta daar goed bij stil. Ook de keuze die je in deze situatie gaat nemen, is weer je eigen verantwoordelijkheid.
Dat "je eigen geluk ook belangrijk is" is op zichzelf waar, maar neem de bevestiging van die uitspraak voor wat het is. Het is NIET een groen licht voor eventuele beslissingen of acties die jij eventueel in je hoofd aan die uitspraak hebt verbonden. Dat groene licht (lees: die rechtvaardiging) kan alleen komen als jij de eventuele beslissingen los op hun waarde en op je verantwoordelijkheid beoordeelt.
De uitspraak "is mijn eigen geluk niet
ook belangrijk" heeft verder het gevaar dat je hem doortrekt naar het beeld, dat je huidige partner je gegijzeld houdt voor zijn eigen geluk en dat jij vanwege jouw geluk het recht zou hebben om je daarvan keihard los te breken. De werkelijkheid is dat jij een verantwoordelijkheid hebt om met hem te communiceren hoe je in de relatie staat (en waar het eventueel misgaat), en dat je dáárna het volste recht hebt om de relatie te verbreken. Niet omdat hij je geluk van je onthoudt (want dat doet
hij niet), maar gewoon omdat jij die keuze mag maken. Dat is een fundamenteel recht - daar hoef je geen excuus voor te bedenken die hem onterecht in een kwaad daglicht stelt. Dat is een fundamenteel recht precies omdat je geluk ook fundamenteel je eigen verantwoordelijkheid is.
quote:
Op dinsdag 15 mei 2012 08:59 schreef Luttepetutje het volgende:Na zoveel jaar samen wil ik hem het liefst geen pijn doen. Maar ik heb zijn geluk al zolang voorop gesteld dat ik nu ook wel eens zelf gelukkig wil zijn.
Dat heb jij gedaan, dat kun je hem niet kwalijk nemen tenzij je het duidelijk naar hem hebt gecommuniceerd. En dan nog blijf jij eindverantwoordelijk voor je eigen geluk. Dit mag je niet afschuiven. Jouw verantwoordelijkheid, jouw vrijheid van keuze, (deels) jouw taak om het op een nette manier af te handelen.
Kortom, ik zeg niet wat je moet doen, maar wel dat je dat op basis van een eerlijke en redelijke afweging van je emoties moet doen en niet vanuit rationalisaties. Emoties volgen is altijd risico nemen, maar als je zonder risico te nemen sowieso in een ongelukkige staat zou blijven zitten, dan heb je weinig te verliezen.
Bedenk jezelf ook dat de heftige verliefdheids emoties afnemen na verloop van tijd. Dat betekent mogelijk dat pad A niet beter is dan pad B, maar dat je weer op zoek bent naar die spanning.
quote:
Op dinsdag 15 mei 2012 08:38 schreef Waaghals het volgende:In 10 jaar kan veel veranderen, als je toen die ander had gekozen was je er nu misschien op uitgekeken.
Gevalletje weemoed.
[ Bericht 0% gewijzigd door Polarcat op 16-05-2012 17:34:00 ]