Ksst, ga es niet Livalo pestenquote:
ow ik dacht dat het kookkonijnen warenquote:Op zondag 29 juli 2012 20:26 schreef Miss_Isis het volgende:
[..]
Ksst, ga es niet Livalo pesten![]()
Mijn ouders legden het mij altijd zo uit toen ik klein was: je hebt knuffelkonijnenen opeetkonijnen
![]()
En die van Livalo vallen in categorie #1 als ik het zo inschat
Even een laatste topickaping want ik ga morgen op vakantie voor 10 dagen! Hierna zullen ze al echte konijntjes zijn. Ze doen het super goed (ze eten en slapen, perfect dus) en hebben prachtige kleurtjes. Heb ze alle 4 weer ontdekt, ze slapen echt op elkaar en wassen elkaar ook al. Pap heeft een eigen hokje gemaakt waar moedeer nog wel bij kan, maar waardoor ze extra rust hebben en moeder ook naar beneden kan. Daar is moeders erg blij mee, dus goede tip van het 'huisje' gemaakt van een plank.quote:Op zondag 29 juli 2012 20:23 schreef Miss_Isis het volgende:
[..]
Ze zijn al hard gegroeid zeg! De vacht komt al goed door, ze doen het hartstikke goed zo te zien. Ik zie er volgens mij minimaal 3 op de foto, misschien zelfs 4. En het ziet er uit als een heel leuk bont gezelschap, ben benieuwd hoe ze er straks uit zullen zien als ze een week of 3 zijn. Rond de 3-4 weken zijn ze op hun schattigst vind ik; nog zo klein maar al net echte konijntjes![]()
Wat betreft mijn schapen'allergie': ik merkte het voor het eerst toen ik Willow in huis nam om met de fles op te voeden (nu ruim 10 jaar geleden). Na een week of wat kreeg ik ineens last van bultjes en jeuk op mijn onderarmen als ik haar op de arm had gehad. Daarna kreeg ik het ook als ik mijn minivarkentje uitgebreid had geaaid (grappig genoeg heb ik bij de grote varkens die we nu hebben nergens last van). Bij de geboorte van lammetjes merk ik het ook, het slijm dat op de pasgeboren lammetjes zit irriteert op m'n onderarmen. En dus ook speeksel zoals toen Vita aan m'n wang likte. Gelukkig gaat het snel over als ik me was met koud water en zeep. Ik laat me er dan ook niet door tegen houden
denk niet dat er genoeg vet aan zit! Alleen knuffelbaar dusquote:
Wat groeien ze al hard zeg! En ze zijn echt heel schattig, en leuk zo met al die bonte kleurtjesquote:Op woensdag 1 augustus 2012 16:54 schreef livalo het volgende:
[..]
Even een laatste topickaping want ik ga morgen op vakantie voor 10 dagen! Hierna zullen ze al echte konijntjes zijn. Ze doen het super goed (ze eten en slapen, perfect dus) en hebben prachtige kleurtjes. Heb ze alle 4 weer ontdekt, ze slapen echt op elkaar en wassen elkaar ook al. Pap heeft een eigen hokje gemaakt waar moedeer nog wel bij kan, maar waardoor ze extra rust hebben en moeder ook naar beneden kan. Daar is moeders erg blij mee, dus goede tip van het 'huisje' gemaakt van een plank.
Bij deze nog het kleine konijnen fotootje:
[ afbeelding ]
Blijf het raar vinden van die allergie, metname omdat het dan je enige allergie is em toch redelijk duidelijk zichtbaar als een allergie.wel fijn dat het smelovergsat dan met water en zeep, her zou pas echt balen zijn als je er de hele dag last van had. Gelukkig heb ik veel allergieen, maar die dan weer niet!
[..]
denk niet dat er genoeg vet aan zit! Alleen knuffelbaar dus.
Geen probleem hoor dat je 'ertegenaan bemoeid', fijn juist! Wij hebben ons hele leven 2 vrouwtjeskonijnen gehad die elkaar al kenden, dus nooit echt ervaring gehad met kleine konijntjes enzo.quote:Op zondag 19 augustus 2012 11:02 schreef Miss_Isis het volgende:
Ohh, wat zijn ze leuk geworden livalo!Ik wil ze knuffelen
![]()
En ja, het is verslavend hè, dat kleine schattige grut! Ik kan inderdaad ook nooit ophouden met foto's maken (en hier spammen)
Fijn ook dat er al 2 à 3 bijna zeker zijn van een huisjeMaar toch wil ik me er nog eventjes tegenaan bemoeien
Een voedstertje bij de moeder laten is een goed idee, dat gaat meestal wel goed. Als de kleine een maand of 5/6 is wordt er soms wat geknokt, maar over het algemeen gaat dat wel weer over. Voldoende ruimte in het hok is wel erg belangrijk, die ren is daar een mooie manier voor. Een jong voedstertje koppelen aan de andere volwassen voedster kan goed gaan, maar kan ook erg mis gaan. Sowieso zou ik wachten tot het jonkie een week of 10 is (minimaal), en dan de tijd nemen en koppelen op neutraal gebied. Zomaar dat kleintje bij de volwassen voedster in het hok zetten kan erg fout aflopen. Als het jonkie in de puberteit raakt kan het alsnog mis gaan, maar als ze voor die tijd eenmaal goede vriendjes zijn is die kans wel kleiner. Hoe meer ruimte ze hebben, hoe meer kans van slagen de koppeling heeft.
Ik weet natuurlijk niet wat de eigenaren van de ram met een jong rammetje willen, maar als ze die willen om bij z'n vader te zetten wil ik daar toch voor waarschuwen. Een jong rammetje (van een week of 8/9/10) koppelen aan een volwassen ram gaat meestal in het begin wel redelijk goed (rammen zijn over het algemeen veel verdraagzamer dan voedsters namelijk) maar zodra het jonge rammetje in de puberteit komt gaat het bijna altijd erg fout. Als het jong geslachtsrijp wordt beginnen ze te rijden en vervolgens te vechten, en i.t.t. twee voedsters zullen twee rammen daar bijna nooit overheen groeien. Zeker als er ergens in de buurt voedsters zijn zodat ze die kunnen ruiken (kunnen dus ook wilde konijnen zijn die langs lopen) wordt er vaak tot bloedens toe of zelfs tot de dood gevochten. Ook veranderingen zoals een ander hok, of een (tijdelijke) verhuizing kunnen de vlam in de pan doen slaan. De enige manier waarop het tussen twee rammen goed kan gaan is als ze in een groep leven met voldoende beschikbare voedsters (niet zo praktisch i.v.m. alle jonkies die je dan krijgt) of als ze in een erg grote ren worden gehouden (denk: >60 m2) met aparte slaap- en schuilmogelijkheden. Een andere mogelijkheid is castratie van beide rammen, maar dat is geen garantie dat ze niet (meer) zullen vechten. En als ze toch gecastreerd zijn of worden kunnen ze beter elk aan een voedster gekoppeld worden omdat dat een betere combinatie is.
Zelf heb ik dit voorjaar meerdere verzoekjes gekregen om twee jonge rammetjes samen te verkopen, maar die mensen heb ik steeds moeten teleurstellen (met uitleg uiteraard). Het gaat veel te vaak mis en ik wil niet het risico lopen dat 'mijn' konijntjes eindigen in een asiel (of erger nog: 'vrij' gelaten in het wild). Die tip zou ik dus zeker mee willen geven: denk er goed over na waar en in welke situatie de kleintjes terecht gaan komen. Mocht je geen geschikt huisje kunnen vinden dan kun je ze ook altijd aanbieden bij een knaagdierenopvang. Het is tenslotte een zwerfkonijn dat jullie in huis hebben genomen, dus haar jonkies zijn niet per sé jullie verantwoordelijkheid. Bij een opvang kunnen ze trouwens ook helpen met het bepalen van de geslachten als ze een week of 7 zijn, mochten jullie dat niet zelf goed kunnen zien. Een dierenwinkel o.i.d. is daar géén goed adres voor, die zien zelf het verschil regelmatig niet en geven meestal ook geen goede voorlichting over konijnen.
Ok, heel verhaal weerSorry
Geniet vooral zo veel mogelijk van het kleine grut, voor je het weet zijn ze groot. En veel succes met het vinden van onderdak voor ze allemaal
Haha, wat een ondernemend beestje die Dora! En fijn dat jullie er goed op letten waar het grut terecht gaat komen, dat zouden meer mensen zo moeten doenquote:Op woensdag 22 augustus 2012 12:40 schreef livalo het volgende:
[..]
Geen probleem hoor dat je 'ertegenaan bemoeid', fijn juist! Wij hebben ons hele leven 2 vrouwtjeskonijnen gehad die elkaar al kenden, dus nooit echt ervaring gehad met kleine konijntjes enzo.
We zitten sowieso nog erg te twijfelen. Vroeger heeft het andere voedstertje altijd een maatje gehad, in tegenstelling tot moeders, en daarom vinden we het nu zo sneu dat ze alleen zit. Ook reageert ze (ze loopt veel door de tuin) bij de ren goed op de kleine konijntjes, maar we willen ook niet zorgen voor teveel stress. Het hok waar ze in zit is wel enorm, en vroeger hebben mijn ouders wel eens gewerkt met 'wennen' door middel van gaas tussen ze in. Maar we twijfelen dus enorm of we niet gewoon een konijn bij moeder laten en dit konijn maar lekker veel los laten lopen en gewoon haar eigen ding laten doen.
De eigenaren van papa hebben al een nieuw hok voor de ram! Ze hebben goede ervaringen met rammen (hebben nu al 2 knuffelhangoren) en willen daarom graag een extra jongetje, zodat ze later misschien wel samen door de tuin kunnen lopen. Ze hebben beloofd dat ze erg goed op hem zullen passen, en het idee van een apart hok daar kwamen ze zelf al mee gelukkig. Maar ze zijn nog niet weg gelukkig. Wel naar dat ze na 3 maanden al kinderen kunnen krijgen en pas na 6 maanden 'geholpen' kunnen worden, dus we moeten snel achter de geslachten aan!
Ik zal je nog wel even op de hoogte houden totdat ze allemaal een veilig plekje hebben gevonden, want dat is voor ons ook prioriteit nummer één. Als het aan mijn moeder ligt dan bouwt ze liever de hele achtertuin vol hokken dan dat ze ergens terechtkomen waar we niet weten hoe het met ze zal gaan. En deze twee hokken nemen al een hoop ruimte in beslag, haha.
Nog één vraagje trouwens. We hebben een aparte verhoging voor moeders zodat ze daar nog met rust gelaten wordt, maar we zagen dus pas iets.. De slimme van het stel, Dora de ontdekkingsreiziger genoemd, klimt letterlijk als een aap het gaas op zodat hij/zij via die manier bij moeders plankje komt.. We hebben hem nu wat verder van het gaas verplaatst, maar moeten we daar nog wat aan doen? Want moeders krijgt steeds minder haar eigen ruimte omdat de kleintjes alles kunnen, en blijkbaar zelfs kunnen klimmen (het zag er echt heel bizar uit). Het hok is nu erg groot, maar tja.. Misschien dat jij nog iets weet? Want af en toe heb ik zo'n medelijden met d'r met de 4 hupsjes.
Late to the party, maar wat een schatjes zijn het geworden!quote:Op zaterdag 18 augustus 2012 21:58 schreef livalo het volgende:
Zoals beloofd de recente foto's. Ze groeien als kool en hebben allerlei kleurtjes. Er zijn er 2 ontzettend harig en punkerig, en er zijn er twee (een zwart 'witte' en de kleine van het stel) die de haren van moeders hebben. De mensen met de hangoren waar ze een weekje heeft geleefd, zijn langs gekomen en hebben bevestigd dat ze op de vader lijken. Het zijn dus tamme konijnen, en dat is een hele geruststelling. Lekker knuffelen met ze dus.
[ afbeelding ]
Dit zijn ze alle 4 in de ren! We hebben een grote ren erbij gekocht als verlengstuk. Daarin liggen knuffels, grote buizen, een bal, een versterkte kartonnen doos waar ze in kunnen en een verhoging waar alleen mams nog op kan, zodat die ook een beetje rust heeft. Ze springen hier ontzettend veel rond en beginnen ook al echt te knabbelen aan appeltjes, maar zelfs het onkruid tussen de stenen.
[ afbeelding ]
Dit zijn de twee 'kortharige'. Het onderdeurtje en de 'zwart witte'. De zwart-witte is de ADHD'er van het stel.
[ afbeelding ]
Dit is de ontdekkingsreizig(st)er van het stel. Kon als eerste zelf naar beneden hupsen via het trappetje en zit ook veel op de tweede (van de 3) verdieping het overzicht te houden op broertjes/zusjes.
[ afbeelding ]
Hiervoor de 'blonde/oranje', is eigenlijk helemaal niet zo oranje. Aan de andere kant is ze namelijk bijna helemaal zwart op haar achterkant en achterpoot (ze wil alleen niet met de kant op de foto lijkt het wel). Bizar om te zien, want het zwarte stopt ook op het midden van de rug. Lijkt zo net alsof het twee konijnen zijn. Heeft ook een wit blesje op d'r hoofd, erg leuk
. Zoals je ziet erg harig, reageer ook het heftigst op dit konijn wanneer ik knuffel. Maar ze zijn het enorm waard
.
[ afbeelding ]
Mijn favoriet, het onderdeurtje.
[ afbeelding ]
3 van de 4, boven na een drukke middag om even bij te komen.
[ afbeelding ]
En hier de laatste foto. Nu zie je ook dat degene die tegen de muur aan zit ook enorm fluffy is, en ook super mooi. Hetzelfde witte puntje op het hoofd als zijn mede-fluffy-broertje of zusje.
Dit zijn maar een paar foto's van de miljoenen die ik heb gemaakt, want ze zijn echt leuk! Maar dan heb je een beeld van hoe ze nu zijn. Eentje houden we er sowieso zelf die bij moeder blijft (mits er een meisje bij zit), en als er nog een meisje bij is gaan we toch proberen of die bij het andere konijn past, die in het aparte hok zit. Ook (mits een jongetje) willen de mensen waar moeders een tijdje heeft gewoond en waar de vader leeft, ook heel graag een konijntje! 2 (misschien 3) hebben er dus sowieso een thuis als de geslachten een beetje meehelpen, dus dat is ook wel fijn.
Nogmaals bedankt voor de tips, het is nu fijn om te zien dat ze zo energiek en lief zijn. Snap goed dat jij ook zoveel foto's post, want ik kan er ook niet genoeg van krijgen.
Wat jammer dat je nu even zo'n grote 'hobby' (alhoewel het een stuk serieuzer is) opzij moet zetten, maar dat is nu natuurlijk niet anders. Hopelijk gaat het langzaam maar zeker steeds iets beter, succes ermee in ieder geval. En ook succes voor je ouders en man, aangezien die nu een flinke taak hebben, als je keek wat je allemaal deed voor je diertjesquote:Op donderdag 22 november 2012 20:49 schreef Miss_Isis het volgende:
Thanks Sigme!
Hernia gaat wel, het ging steeds ietsje beter maar is nu sinds een paar dagen ineens weer veel pijnlijker. Maar ik kan me redelijk redden en hoop dat het straks weer langzaam beter gaat. Gewoon afwachten dus maar![]()
Het is alleen wel jammer dat ik niet zo veel bezig kan zijn met de dieren als ik wel zou willen, en dat ik voor een groot deel van hun (en mijn eigen, trouwens) verzorging afhankelijk ben van mijn man en ouders.
Wat fijn dat ze allemaal zo goed terecht zijn gekomen! En leuk ook dat je van allemaal nog wat hoort en weet dat het goed met ze gaat. Dora ziet er mooi uit trouwens, een echte haarbal inderdaad. En voor alle konijntjes een huisje met gezelschap, lekker veel ruimte en aandacht, dat is het aller belangrijkstequote:Op woensdag 28 november 2012 09:18 schreef livalo het volgende:
[..]
Wat jammer dat je nu even zo'n grote 'hobby' (alhoewel het een stuk serieuzer is) opzij moet zetten, maar dat is nu natuurlijk niet anders. Hopelijk gaat het langzaam maar zeker steeds iets beter, succes ermee in ieder geval. En ook succes voor je ouders en man, aangezien die nu een flinke taak hebben, als je keek wat je allemaal deed voor je diertjes.
Trouwens nog een korte update, want alle konijnen hebben een huisje gekregen bij ons! Het enige mannetje zit bij zijn vader en stiefvader. Eigen hok voor het geval dat hij gaat pureren, maar scharrelt wel met ze buiten (de hele achtertuin van die mensen is een groot konijnenparadijs, prachtig om te zien) en dat gaat tot nu toe erg goed. Ook de castratie (voor alle 3 de mannetjes, aangezien ze toch al nageslacht hebben en dat niet de bedoeling was) is gepland dus dat is wel fijn. Aangezien de vrouw geen werk heeft is hij ook een enorm knuffel konijn geworden en 'een beetje een aandachtsgeiler'. Ik heb gehoord dat hij qua kleur, grootte en print precies hetzelfde is als pa dus de vraag wie vader is is beantwoord!
Dora de ontdekkingsreizigster hebben we bij haar moeder gehouden. Het hok bestaat nu uit twee rennen en ze loopt ongeveer 2 uur per dag buiten in onze tuin rond (tot afschuw van mijn vader want ze eet alles op wat eetbaar is!). Ze is enorm groot en een grote haarbal, het ziet er echt niet uit. Heb op dit moment maar een (redelijk onduidelijke) foto en kijk straks wel of ik hem erop kan plaatsen.
En als laatste de andere twee zusjes. Die zijn naar een boer gegaan twee straten verderop en hebben een binnenhof en een buitenhok met meer ruimte dan ik heb als student met mijn 15m2. Ze konden niet samen met de andere vrouwtjes konijnen daar maar hebben nu een vila gekregen, dus geef ze groot gelijk! Eentje is ook veranderd in een leeuw met enorm veel haren, terwijl de andere juist kortharig is gebleven! Mijn broertje gaat er nog vaak langs om te knuffelen en zegt dat het erg goed gaat.
Bij de dus mijn laatste nieuws over het, nu grote, grut. Nog heel erg bedankt voor de betrokkenheid die je toonde en de fijne tips. Ze zijn nu allemaal goed terecht gekomen gelukkig.
Foto van onze Dora:
[ afbeelding ]
Twee redenen:quote:Op donderdag 29 november 2012 21:41 schreef Isegrim het volgende:
Sigme, waarom wil je liever geen maïs?
Nee, ik ben stiekem een beetje een lafaard dus echt mee naar het afleveren bij de slager deed ik de vorige keer ook al nietquote:Op maandag 17 december 2012 18:12 schreef livalo het volgende:
Is dit de eerste keer dat je niet meeging of is dat wel vaker gebeurd? Want meestal ben jij er volgens mij het drukste mee toch? En merk je aan Flappie en Pim dat ze opeens veel vrolijker of juist verdrietiger zijn of valt dat mee? Dat er maar snel weer nieuwe varkentjes mogen komen en dat het vlees goed mag smaken (al komt dat volgens mij wel goed).
Bekappen is het bijsnijden/knippen/vijlen van de hoefjes. Dat moet bij alle hoefdieren af en toe gebeuren, met name bij paarden moet dat vrij vaak (dat doet bijvoorbeeld een hoefsmid ook, naast het beslaan van hoeven), maar bij geiten en schapen dus ook om de zoveel tijd. Als ze in een weiland lopen slijten hun hoefjes namelijk niet af en als het doorgroeit kunnen ze pijn krijgen en/of moeilijk gaan lopen. Als het echt uit de hand loopt kunnen ze zelfs ontstekingen krijgen aan hun hoef. Om de zoveel tijd worden onze schapen en geiten dus even gecontroleerd en knipt en snijd mijn vader met een nijptang en speciale bekapmesjes hun hoefjes bij zodat ze goed in vorm blijvenquote:
Bedankt voor het aanbod, maar scheelt maar een km of 30 met waar we de via-via ram dan zouden treffen. Dat is op die afstand dan ook niet meer zo verquote:Op woensdag 27 februari 2013 14:20 schreef oh-oh het volgende:
Vriendin van me in Arcen heeft keimooie rammen, daar mag je ook vast gaan laten dekken, is mss al iets minder ver.
Daar sluit ik me helemaal bij aan!quote:Op dinsdag 5 maart 2013 21:18 schreef FkTwkGs2012 het volgende:
blijft een leuk topic om eens in de zoveel tijd bij-te-lezen. dank je wel miss isis
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Over een paar weken volgt er ongetwijfeld nog meer, ik ga m'n best doen t.z.t. op leuke foto's van al het kleine grut
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
quote:Op dinsdag 2 april 2013 21:40 schreef Miss_Isis het volgende:
De eerste uitbreiding van dit jaar is inmiddels een feit!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Over een paar weken volgt er ongetwijfeld nog meer, ik ga m'n best doen t.z.t. op leuke foto's van al het kleine grut![]()
Gefeliciteerd!!
![]()
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
quote:Op maandag 13 mei 2013 19:30 schreef Miss_Isis het volgende:
Update, Flappie is rond 18.00 uur begonnen met werpen, en de teller staat op dit moment op 9 biggetjes!
Haha, ja dat zeg ik ook wel eens. Het verschil is echt wel opvallend, een mensenbaby heeft wel wat van een jong konijntje; bloot en kwetsbaar en het kan alleen maar geluid maken, drinken en poepenquote:Op maandag 13 mei 2013 21:50 schreef computergirl het volgende:
Grappig hoe 'compleet' deze biggetjes al zijn en veel kunnen vergeleken met je eigen kroost, of niet?
Goh wat hebben jouw varkentjes het toch goed. Je hoort verhalen over onverdoofd castreren in de bio-industrie in verband met die berengeur en daar werd ik toch sip van. Petje af voor het verdoofde castreren, en daarna lekker binnen in een opgestrooide schone stalquote:Op woensdag 5 juni 2013 14:00 schreef Miss_Isis het volgende:
Het was hier vandaag niet zo'n fijne dag om een jongetjesbig te zijn... De dierenarts is zojuist langs geweest en heeft alle beertjes gecastreerd. Ik heb er een fotoverslagje van gemaakt voor de geïnteresseerden (Let op: sommige foto's zijn nogal expliciet!).
De biggetjes waren vanochtend wat langer in de stal gebleven dan anders, en toen opeens alleen Flappie naar buiten mocht voelden ze al een beetje nattigheid:
[ link | afbeelding ]
De beertjes werden stuk voor stuk gevangen en kregen eerst twee injecties in de nek; één met een pijnstiller en één met antibiotica:
[ link | afbeelding ]
Daarna werden ze omgedraaid en op de kop vastgehouden voor de plaatselijke verdoving, ook per injectie:
[ link | afbeelding ]
Toen werden ze voorzien van een merkje zodat we konden zien welke al waren geweest terwijl de verdoving even in kon werken:
[ link | afbeelding ]
En dan het echte werk. De biggen werden opnieuw één voor een gevangen. Eerst werd de huid van het scrotum ontsmet:
[ link | afbeelding ]
Dan de eerste incisie:
[ link | afbeelding ]
De eerste testikel wordt naar buiten geduwd:
[ link | afbeelding ]
Daarna volgt een incisie aan de andere kant waarbij de andere testikel ook naar buiten wordt getrokken en de zaadleider door wordt gesneden:
[ link | afbeelding ]
De beide testikels werden door de dierenarts op ouderwetsche wijze op de grond gegooid voor de hond (ja ja, deze DA is nogal van de oude stempel):
[ link | afbeelding ]
Als laatste werd de wond ontsmet met antibioticaspray:
[ link | afbeelding ]
En dan heb je dus geen beertje meer, maar een borgje:
[ link | afbeelding ]
Al met al duurde deze exercitie (dus alle 6 de beertjes vangen, injecties geven, opnieuw vangen, castreren) ongeveer 20 minuten. Het daadwerkelijke castreren ging erg vlot en de biggen leken er niet heel erg veel van te voelen. Ze schreeuwden eigenlijk alleen op het moment dat ze gevangen werden en bij het op de kop vasthouden. De incisies leken ze niet te voelen en alleen op het moment dat de linker testikel vrij ver naar buiten werd getrokken en er dus ook aan die zaadleider werd getrokken gilden ze even. Toen na het hele spektakel de stal schoon op was gestrooid (ze moeten vandaag nog binnen blijven op schoon stro i.v.m. mogelijk infectiegevaar buiten) en Flappie weer naar binnen kwam gingen ze direct bij haar drinken en leek het ergste leed geleden. Als alle wondjes morgen mooi droog zijn mogen ze weer met z'n allen naar buiten, hopelijk zijn ze dit dan snel weer vergeten.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |