Promoveren #8: Open Access Publibicaties en andere dure dingen

quote:

Op woensdag 30 mei 2012 21:12 schreef Shivo het volgende:

[..]

Natuurlijk is dat mierengeneuzel. Maar in een wetenschapperstopic moet dat kunnen, toch.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 16:43 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Het is een soort van rare angst waar ik nooit last van had. Mijn, ik zie wel wat er gebeurd, houding is compleet verdwenen. Dat komt ook omdat ik mezelf altijd heb wijsgemaakt dat AiO zijn gewoon een opleiding is... en dat ik nu echt aan het werk moet, dat grijpt me soms bij de keel weet nog niet hoe ik daar af moet komen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 2 juni 2012 15:06 schreef SuperWeber het volgende:

Ook kwam mijn prof bij me of ik wel even een paper wilde reviewen. Geen probleem van gemaakt natuurlijk. Alhoewel ik dacht dat hij gewoon geen tijd had. Later bleek dat hij er wel naar gekeken had, maar dat hij het net als ik zulke pulp vond, dat we allebei vonden dat er dat niet meer terug willen zien...

quote:

Op zaterdag 2 juni 2012 21:28 schreef Shivo het volgende:

[..]

Ik geef papers die ik review ook meestal aan een van mijn postdocs, om dat aantekeningen te vergelijken achteraf. Hoort er ook bij.

quote:

Op zaterdag 2 juni 2012 18:02 schreef Fogel het volgende:
Voor de zoekenden onder ons, als dit "PhD Candidate - Innovation and Entrepreneurship, Healthcare Innovation" klinkt als iets wat je interessant kan vinden, en je hebt zin om in Oslo te wonen/werken, klik dan hier http://bi.easycruit.com/vacancy/770637/45434?iso=no

Loon ligt normaal gesproken rond de 400.000NOK per jaar (ca 52k¤). Klinkt veel, maar het leven in Oslo is niet goedkoop, je mag bv blij zijn als je voor minder dan 12000 NOK/maand een apartement kan huren relatief centraal.

quote:

Op zondag 3 juni 2012 12:37 schreef Quoi het volgende:

[..]

Superleuk dat je dit post! Iets te business/economische inslag voor mij, maar toch.. Is het overigens niet zo dat mocht een 'buitenlander' worden aangenomen, er huisvestiging geregeld wordt vanuit de uni/instituut?

Update: leescommissie heeft nog 2 weekjes de tijd. Intussen begonnen bij nieuwe werkgever, wel tijdelijk ^{maar who knows?}. Leuk, proefschrift is ook even heel erg ver weg

quote:

Op zondag 3 juni 2012 14:35 schreef Fogel het volgende:

[..]

Huisvesting moet je gewoon zelf regelen waarschijnlijk. De universiteiten hebben wel een aantal apartementen/studios voor buitenlandse werknemers, maar daar is vaak een wachtlijst voor.
BI de Noorse Business School, dus logisch dat de focus economie is

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 09:38 schreef BrainTeaser het volgende:
Mijn vraag is eigenlijk in hoeverre promoveren te combineren is met een fatsoenlijk sociaal leven?

quote:

Bij deze vacature staat bijvoorbeeld dat het een 36-urige werkweek betreft, ik ben benieuwd hoeveel uur de gemiddelde promovendus echt maakt per week?

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 10:15 schreef Bosbeetle het volgende:
Ik had een prima sociaal leven tijdens mijn promotie, maar ik was ook veel op het lab, als je energie hebt om promotie en sociale dingen allebei te doen is het goed te doen. Vaak heb je als promovendus ook iets meer vrijheid om je tijd in te delen dus is het sowieso makkelijker om een keer iets door de week te doen.

ohja er staat altijd 36 urige werkweek maar daar kun je gerust 50 van maken

En kwa reistijd zit ik op 3 uur per dag en dat wil ook nog prima

Althans dat is hoe het bij mij was.

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 09:51 schreef Lyrebird het volgende:
Daarnaast is die investering MI alleen de moeite waard als je er uit komt als een top-PhD. Met een zozo-PhD blijf je aanmodderen (ik spreek uit ervaring), en een echte klapper maak je alleen als je een top-PhDer bent.

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 10:23 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

kwart voor 7, half 8 (op goede dagen, op vrijdagen is het heer 6:45, 22:00 )

En hoe ik dat volhoud, door niet zo'n goede aio/postdoc te zijn

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 10:28 schreef sheonlydreams86 het volgende:

[..]

Is dat zo? En de investering in jezelf, dat je uberhaupt zo een project hebt afgerond?

Of bedoel je qua uiteindelijk te behalen salaris, dat als je geen top PhD bent dat het gunstiger is om meteen te gaan werken?

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 10:38 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Ja zo bizar is dat toch niet

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 10:42 schreef thabit het volgende:
Er zijn veel te veel promotieplekken en veel te weinig mogelijkheden om daarna nog verder te gaan. Iedere boerenlul kan aan een promotieonderzoek beginnen, en universiteiten laten dat soort mensen maar al te graag promoveren want daar krijgen ze geld voor. Het gevolg is dat er ontzettend veel zwakke proefschriften worden geschreven, die beter niet geschreven hadden kunnen worden. Als je daarna nog verder wilt gaan, dan mag je de komende 10 jaar van het ene land naar het andere hoppen voordat je überhaupt zicht hebt op een wat vastigere aanstelling. Uiteindelijk zijn het dan ook niet de meest getalenteerde wetenschappers, maar degenen die die lifestyle het langst volhouden, die op de vaste plekken terechtkomen.

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 10:38 schreef Felagund het volgende:
Ik heb officieel maar een contract van 75%. (Hoewel dat exclusief thesis schrijven is, dat mag je in je vrije tijd doen.) Maar ik werk nog steeds 40+ uur per week.

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 11:02 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Maar hoe kom je aan een droom dat is mijn grote probleem ik vind alles wel leuk om te doen maar heb geen grote visie ofzo van ik wil dit of dat bereiken. Als je soms van die mensen hoort en hoe concreet ze zijn in wat ze willen, van die mensen die dan zeggen ik wil graag iets doen met SUMO en in het alzheimer veld met gebruik van 2d chromatografie.... Dan denk ik altijd "huh" hoe kom je erbij om zo precies te weten wat je wilt... Ik heb op mijn MBO planten pathologie gedaan in een stage, mijn HBO onderzoek was naar productie van medicijnen in in planten, daarna ben ik op de Universiteit gaan focussen op ubiquitine en receptor downregulatie en dat heb ik doorgezet in mijn promotie. Maar van geen van deze onderwerpen had ik vantevoren ik wil 'x' doen. En dat heb ik nogsteeds niet.

En een visie is niet iets wat je kunt aanleren.... helaas.

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 11:15 schreef BrainTeaser het volgende:
Als ik kijk naar mijn vriend heeft die het bijv. echt goed voor elkaar: vast contract bij een groot bedrijf met tal van doorgroeimogelijkheden, en toch is-ie elke dag op tijd thuis, hoeft thuis niets meer te doen en kan lekker genieten van z'n vrije tijd.

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 11:19 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Als je er niet vol tegenaan kunt/wil gaan dan zal je van een promotie plek niet gelukkiger worden. En voor het salaris moet je het al helemaal niet doen. Als ik jou zo hoor denk ik inderdaad niet dat het iets voor je is. Maar sluit het niet bij voorbaat uit misschien kom je een project tegen waarvan je wel zo blij wordt dat je die dingen voor lief neemt.

Een andere optie is natuurlijk om eerst aan het werk te gaan bij een plek waar ook mensen promoveren (ik weet je studie niet maar ik het laboratorium wezen is dat vrij eenvoudig) en dan later kijken of je nog wilt promoveren. Ik ken zat promovendi die vanuit een vaste baan promoveren.

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 12:09 schreef speknek het volgende:

[..]

Maar hij is geen doctor .

Je kunt natuurlijk ook gewoon na je promoveren het bedrijfsleven in. Ik ben het met je eens dat zolang we het grantsysteem hebben (en dat gaat nog wel lang zo blijven), alles na een promotie minder aantrekkelijk is dan het bedrijfsleven, en voor vrouwen helemaal.

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 12:20 schreef Grumpey het volgende:
Als je je motivatie voor een groot deel haalt uit salaris moet je het bedrijfsleven in, dan is promoveren niet de goede keus. Ook als je het gevoel wilt hebben je werk af te sluiten wanneer je de deur van je werkkamer dicht doet is promoveren niet de juiste keus.

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 12:25 schreef BrainTeaser het volgende:

[..]

Dat is het 'm inderdaad denk ik ja. Een paar maanden geleden zag ik echt een droomproject voorbij komen, waarvoor ik veel meer voor lief genomen zou hebben (maar helaas werd ik het niet). Maar tenzij het zo'n project is, weet ik ik niet of ik het er voor over heb / het vol hou.

Heb trouwens psychologie gestudeerd, dus ben zelf bang dat ik wel echt aan universiteiten en evt. UMC's gebonden ben voor promotieonderzoek...

[..]

Nee, hij is geen doctor!

En dat laatste vind ik inderdaad ook niet onbelangrijk. Ik ken echt wel genoeg vrouwen die ook een prachtige wetenschappelijke carričre hebben, maar daarvan zijn er verdacht veel ongetrouwd en/of kinderloos...

[..]

Dat dus...dat gevoel vind ik persoonlijk wel zo fijn ja..

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 12:28 schreef Bosbeetle het volgende:
Nouja ik heb mijn promotie op een UMC gedaan, en het was daar 80% vrouwen, ook in de hogere lagen... (nouja onder de profs was het 60% vrouw) En daarvan hadden alle profs gewoon kinderen.

Al snap ik wel heel goed dat je bij psychologie echt een stap terug doet als je het onderzoek ingaat.

quote:

Why women leave academia and why universities should be worried

A recent report reveals that only 12% of third year female PhD students want a career in academia. Curt Rice looks at the reasons why and warns that universities' survival is at risk

Young women scientists leave academia in far greater numbers than men for three reasons. During their time as PhD candidates, large numbers of women conclude that the characteristics of academic careers are unappealing, (ii) the impediments they will encounter are disproportionate, and (iii) the sacrifices they will have to make are great.

This is the conclusion of The chemistry PhD: the impact on women's retention, a report for the UK Resource Centre for Women in SET and the Royal Society of Chemistry. In this report, the results of a longitudinal study with PhD students in chemistry in the UK are presented.

Men and women show radically different developments regarding their intended future careers. At the beginning of their studies, 72% of women express an intention to pursue careers as researchers, either in industry or academia. Among men, 61% express the same intention.

By the third year, the proportion of men planning careers in research had dropped from 61% to 59%. But for the women, the number had plummeted from 72% in the first year to 37% as they finish their studies.

If we tease apart those who want to work as researchers in industry from those who want to work as researchers in academia, the third year numbers are alarming: 12% of the women and 21% of the men see academia as their preferred choice.

This is not the number of PhD students who in fact do go to academia; it's the number who want to. 88% of the women don't even want academic careers, nor do 79% of the men! How can it be this bad? Why are universities such unattractive workplaces?

Part of The chemistry PhD discusses problems that arise while young researchers are PhD candidates, including too little supervision, too much supervision, focus on achieving experimental results rather than mastery of methodologies, and much more. The long-term effects, though, are reflected in the attitudes and beliefs about academia that emerge during this period.

The participants in the study identify many characteristics of academic careers that they find unappealing: the constant hunt for funding for research projects is a significant impediment for both men and women. But women in greater numbers than men see academic careers as all-consuming, solitary and as unnecessarily competitive.

Both men and women PhD candidates come to realise that a string of post-docs is part of a career path, and they see that this can require frequent moves and a lack of security about future employment. Women are more negatively affected than men by the competitiveness in this stage of an academic career and their concerns about competitiveness are fuelled, they say, by a relative lack of self-confidence.

Women more than men see great sacrifice as a prerequisite for success in academia. This comes in part from their perception of women who have succeeded, from the nature of the available role models. Successful female professors are perceived by female PhD candidates as displaying masculine characteristics, such as aggression and competitiveness, and they were often childless.

As if all this were not enough, women PhD candidates had one experience that men never have. They were told that they would encounter problems along the way simply because they are women. They are told, in other words, that their gender will work against them.

By following PhD candidates throughout their study and asking probing questions, we learn not only that the number of women in chemistry PhD programs who intend to pursue a career in academia falls dramatically, but we learn why. (See also Why go for a PhD? Advice for those in doubt.)

This research and the new knowledge it produces should be required reading for everyone leading a university or a research group. The stories surely apply far beyond chemistry. Remember that it's not just women who find academia unappealing. Only 21% of the men wanted to head our way, too.

Universities will not survive as research institutions unless university leadership realises that the working conditions they offer dramatically reduce the size of the pool from which they recruit. We will not survive because we have no reason to believe we are attracting the best and the brightest. When industry is the more attractive employer, our credibility as the home of long-term, cutting edge, high-risk, profoundly creative research, is diminished.

The answers here lie in leadership and in changing our current culture to build a new one for new challenges. The job is significant and it will require cutting edge, high-risk leadership teamwork to succeed. Is your university ready?

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 12:35 schreef speknek het volgende:
Ik snap het wel. Ik heb nu weer een leuke baan etc., tenure track zelfs, maar het blijft knagen.

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 12:35 schreef speknek het volgende:

[..]

Ja maar op het UMC heb je gewoon een baan met baanzekerheid. Een MC is anders, want ze verdienen geld en als arts ben je dan ook een werknemer die daar aan bijdraagt. Je hoeft niet elke twee jaar een nieuw contract bij elkaar te bedelen of gedwongen naar het buitenland gaan omdat hier de subsidiekraan weer eens dichtgedraaid wordt. Veel vrouwen kunnen daar niet mee omgaan en geef ze eens ongelijk als je kinderen wil. Relevant stuk:

[..]

Guardian

Ik snap het wel. Ik heb nu weer een leuke baan etc., tenure track zelfs, maar het blijft knagen.

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 12:29 schreef RobertoCarlos het volgende:

[..]

Heb je zo voldoende antwoord op jouw vragen?

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 12:50 schreef Quoi het volgende:
Potverredikkeme, vind ik effkes een geweldige vacature. Ik zou ze bijna opbellen en zeggen: zoek niet verder!!

@Brainteaser: ik sluit me aan bij alle posts hierboven. Toch zou ik, ik weet niet hoe oud je bent, ook denken: 'werken' kan ik altijd nog. Een promotietraject geeft je ook - als het goed is - de vrijheid om je inhoudelijk in een onderwerp te verdiepen en jezelf te ontwikkelen op meerdere vlakken. Ik vermoed dat dat niet meer snel gaat gebeuren.

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 18:23 schreef Shivo het volgende:
Of je voor het bedrijfsleven kiest, of voor academia, is een persoonlijke keuze. Ik voel me maatschappelijk betrokken en doe mede onderzoek omdat ik geen loonslaaf by een pharma bedrijf wil zijn. Ik kan er niet achter staan wat pharma's uitspoken, hoewel ik best besef dat zonder pharma er weinig medicijnen zijn en er minder vooruitgang is.

Als verhuizen en reistijden in deze fase een probleem zijn, begin dan in godsnaam niet aan een PhD. De maatschappij investeert in jou als je een PhD doet en zonder speciale motivatie voor de wetenschap is dat zonde van de investering.

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 14:08 schreef Claudia_x het volgende:
BrainTeaser, in welk veld zou je willen promoveren?

Bij ons is het combineren van werk en gezin heel normaal. Ik heb tijdens mijn promotie nota bene twee kinderen gekregen. Dat vergde een hoop planning en ik heb het voor elkaar gekregen om drie jaar data te verzamelen zonder daar vertraging in op te lopen. Maar hey, de reden dat ik een goede promovendus ben is ook de reden dat ik werk en gezin goed kan combineren. Het is mijn promotie, mijn onderzoek, en het werk komt af, hoe dan ook en wanneer dan ook. Maar als het moet komt mijn gezin altijd voor en dat wordt bij ons geaccepteerd.

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 14:10 schreef sheonlydreams86 het volgende:

[..]

Waar is "bij ons"?

Ik heb het idee dat PhD + kinderen nog gaat, maar dat nogal wat invloed heeft op je verdere carriere. Ik zou, als ik tijdens met PhD 2 kinderen zou krijgen, na mijn PhD niet zo snel gaan verhuizen voor een postdoc.

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 14:40 schreef speknek het volgende:
Overigens heb ik zelf het idee dat er geen betere fulltime baan is om kinderen te krijgen dan aio. Maar ik ervoer dan ook niets van de werkdruk zoals sommigen het noemen, ik kwam gerust dagenlang niet opdagen, het was gewoon nog half een beetje betaald in je studentenritme zitten. Helaas waren wij allebei niet aan kinderen toe toen we aio waren.

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 14:42 schreef Claudia_x het volgende:
Het is eigenlijk heel gunstig om tijdens je promotie aan kinderen te beginnen. De werkgever krijgt keurig de 4 maanden absentie vergoed en die krijg ik vervolgens achter m'n promotie aan geplakt. In mijn geval komt dat neer op 8 maanden in totaal. En nog een beetje, omdat ik mijn aanstelling al vanaf het begin verlaagd heb van 1.0 naar 0.9 fte (zodat ik nog onderwijstaken ernaast kon doen).

Maar ik merk dat ik er langer uit ben geweest dan die 8 maanden. Zwangerschapskwalen, slapeloze nachten, kolven tussen het werken door - allemaal niet bepaald bevorderlijk voor de academische inspiratie. 't Is ploeteren geweest, en dus niet zo heel ideaal. Het is maar goed dat ik dat tevoren allemaal niet wist.

Wat doe je daar in Eindhoven inhoudelijk? En merk je verschillen in de universiteitscultuur?

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 15:05 schreef Jagärtrut het volgende:

[..]

Op de faculteit waar ik werk is 80% van de phd studenten getrouwd, en heeft 60 procent 1 of meerdere kinderen. Hier wordt het bijna aangemoedigd als zijnde de ideale tijd om kinderen te krijgen.

En er zit een enorme tijd ouderschapsverlof bij, wat ook prettig is.

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 15:15 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Haha ja mijn promotor raadde het de vrouwlijke phd's ook aan om kinderen te krijgen in het 4de jaar, zodat ze tijdens hun zwangerschap lekker konden schrijven

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 09:55 schreef Grumpey het volgende:

[..]

Probeer even af te komen van het standaardbeeld dat een PhD teert op belastinggeld: bij ons op de afdeling is 85% van alle aio's aangesteld op 3e geldstroom. Het is zo'n cliché beeld terwijl inmiddels binnen sommige onderzoeksrichtingen daar niet zoveel meer van waar is.

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 14:08 schreef Claudia_x het volgende:
BrainTeaser, in welk veld zou je willen promoveren?

Bij ons is het combineren van werk en gezin heel normaal. Ik heb tijdens mijn promotie nota bene twee kinderen gekregen. Dat vergde een hoop planning en ik heb het voor elkaar gekregen om drie jaar data te verzamelen zonder daar vertraging in op te lopen. Maar hey, de reden dat ik een goede promovendus ben is ook de reden dat ik werk en gezin prima kan combineren. Het is mijn promotie, mijn onderzoek, en het werk komt af, hoe dan ook en wanneer dan ook. Maar als het moet komt mijn gezin voor en dat wordt bij ons geaccepteerd.

Sorry voor het lange verhaal weer

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 17:22 schreef BrainTeaser het volgende:

[..]

Heb Biologische en Cognitieve Psychologie gestudeerd, dus daar wil ik het liefste in verder.

Zoals gezegd ben ik daarmee -volgens mij- vrijwel gebonden aan universiteiten en evt. UMC's (kan zelf niet heel veel toepassingen bedenken in het bedrijfsleven namelijk). Bijkomend probleem is dat er eigenlijk maar 1 of 2 steden met een uni of UMC zijn die te doen zijn qua reistijd, dus heel veel opties heb ik al niet.

Ik geloof ook wel dat het wel te combineren is als je het echt wilt. Maar ik kan de gedachte niet loslaten dat er dan iets moet wijken voor het ander (werk of gezin). En dat ligt niet echt in mijn aard: als ik ergens voor ga wil ik het ook écht goed doen.

Nu "hoef" ik ook niet per se te promoveren, wat mij betreft. Maar ik krijg van alle kanten opmerkingen als: "Ja, als jij al niet gaat promoveren, wie dan nog wel?" of "Nee, als we je hier aannemen, dan heb je binnen een paar weken alsnog een promotieplek gevonden en dan ben je weer weg!"

Laatst bij een 'gewone' baan (moest wel per se iemand van universitair niveau zijn), kreeg ik letterlijk de opmerking: "Tsja, die studieresultaten zijn wel een heel sterk punt, maar ook meteen je grootste zwakte hč?"

Dus ik krijg bijna het idee dat ik wel mķet promoveren, want daar gaat iedereen vanuit ofzo...

_{Sorry voor het lange verhaal weer}

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 19:42 schreef Claudia_x het volgende:
Ik vind dat je je iets te eenzijdig richt op hoeveel tijd een promotie op gaat slokken. Lijkt het je leuk om onderzoek te doen? Welke kanten van jezelf kun je ermee ontwikkelen? Zijn er onderwerpen waar je enthousiast van raakt? Lijkt onderwijs geven je leuk? Waar zou je expert in willen worden?

Heb je eigenlijk een idee wat een promotie in je vakgebied inhoudt? Ik had daar een vrij slecht beeld van indertijd.

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 20:41 schreef Quoi het volgende:

[..]

Vergeet werkelijk alles wat al die 'anderen' tegen je zeggen. Denk zelf na want jij moet het gaan doen. Praat anders eens met een promovendus in een vergelijkbaar vakgebied (waar jij bijv zou willen werken). Baseer je mening op de goede bronnen en niet op mensen die van die losse flarden naar je hoofd gooien

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 20:48 schreef BrainTeaser het volgende:

Ik ken ook wel een aantal promovendi uit mijn vakgebied, maar dat waren wel allemaal echte workaholics (kwamen zelfs regelmatig op zaterdag terug naar de uni ), dus misschien moet ik daar ook niet al te veel op af gaan!

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 21:08 schreef Shivo het volgende:

[..]

Ja, passie voor je onderzoek, het moet niet gekker worden.

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 16:44 schreef Shivo het volgende:

[..]

Waar denk je dat die derde geldstroom vandaan komt? Dat is ook publiek geld.

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 21:17 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Zo heb ik het ook gedaan.

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 21:20 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

haha zo herkenbaar zo was het in de US ook. Allemaal savonds laat nog aan het ploeteren maar om half 12 brak pas na de lunch komen opdagen

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 21:23 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Ik had dat ook omdat ik in zwolle woon ging ik vaak om 5 uur de deur uit... kreeg dan wel eens scheve blikken van andere aio's en blikken op horloge's. Maar ik zat er wel om 8 uur en soms half 8... ik heb ook wel eens langer doorgewerkt en toen bleken collega's die om 10 uur begonnen soms ook om half 6 al weg te zijn

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 21:34 schreef Jagärtrut het volgende:
als het nodig is werk ik rustig in het weekend. En ik maak vrij standaard ook meer dan 40 uur per week. Maar, ik merk ook dat ik eigenlijk de tijd in het weekend nodig heb om de volgende week hetzelfde level van productiviteit en helderheid in mn hoofd te hebben.

Maar bijvoorbeeld vandaag is een nationele feestdag hier, en iedereen is vrij. Ik vind het dan vrij onzinnig als ik geen andere plannen heb om niet te werken (plus, ik kon de tijd wel gebruiken), dus ik heb vandaag gewoon van 9 tot 18.30 gewerkt.

Wat ik wel merk is dat ik goed voor mezelf moet zorgen. Ik functioneer pas goed als ik 7.5-8 uur slaap heb gehad (helaas), en ik moet zorgen dat ik elke dag die slaap haal, anders ben ik weinig productief. Ik denk dat dat met 2 dagen weekend zo hetzelfde is...

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 21:34 schreef Jagärtrut het volgende:
als het nodig is werk ik rustig in het weekend. En ik maak vrij standaard ook meer dan 40 uur per week. Maar, ik merk ook dat ik eigenlijk de tijd in het weekend nodig heb om de volgende week hetzelfde level van productiviteit en helderheid in mn hoofd te hebben.

Maar bijvoorbeeld vandaag is een nationele feestdag hier, en iedereen is vrij. Ik vind het dan vrij onzinnig als ik geen andere plannen heb om niet te werken (plus, ik kon de tijd wel gebruiken), dus ik heb vandaag gewoon van 9 tot 18.30 gewerkt.

Wat ik wel merk is dat ik goed voor mezelf moet zorgen. Ik functioneer pas goed als ik 7.5-8 uur slaap heb gehad (helaas), en ik moet zorgen dat ik elke dag die slaap haal, anders ben ik weinig productief. Ik denk dat dat met 2 dagen weekend zo hetzelfde is...

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 22:03 schreef xienix84 het volgende:
Op mijn vorige lab waren er twee die een keer in de 1-2 maanden een paar nachten doorhaalden, maar dat kwam dan voornamelijk omdat ze de rest van de tijd op youtube doorbrachten en een deadline moesten halen .

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 22:10 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Tja de hoop dat ik ooit veel zal gaan verdienen heb ik wel naast me neer gelegd ik krijg af en toen een bemoedigend schouderklopje van mijn zus als het weer eens over salarissen gaat

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 21:08 schreef Shivo het volgende:

[..]

Ja, passie voor je onderzoek, het moet niet gekker worden.

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 21:16 schreef Bierie het volgende:

[..]

Er is verschil tussen passie en waanzin

quote:

Vaak heb ik het gevoel dat het ook een beetje competitie is. Kijk mij eens hier weer op zaterdag zitten.
...
Volgens mij zouden ze wanneer ze van 08:30 tot 17:00 zouden werken ongeveer op even veel uren uitkomen.

Ik denk dat promoveren heel erg goed te combineren is met een sociaal (normaal) leven. Zolang de discipline er maar is om ook te werken ook wanneer er geen deadline is over een week.

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 22:08 schreef speknek het volgende:

[..]

Voor de rest werk ik eerder standaard minder dan 40 uur dan meer.
...
Passie voor je werk is leuk, maar vrije tijd is nog leuker.

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 22:25 schreef BrainTeaser het volgende:

[..]

[..]

Dit dus!

[..]

Ja, dan werk ik inderdaad liever van 8.30-17.00u
Dan maar niet meedoen aan het "Kijk mij hier zitten"-spelletje

[..]

En dit dus

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 23:55 schreef Shivo het volgende:

[..]

Dan heb je in de wetenschap weinig te zoeken.

quote:

Op donderdag 7 juni 2012 00:04 schreef Bierie het volgende:

[..]

Alsof iemand enkel maar kan bijdragen aan wetenschap door 60+ uur er mee bezig te zijn. Dat vind ik wel erg zwart wit gesteld.

Nog argumentatie voor die mening?

quote:

Op donderdag 7 juni 2012 07:00 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Als je mee wil doen met de top ben je 60+ uur met wetenschap bezig. Het is best wel te vergelijken met topsport. Als je minder je best doet, dwz minder uren in je werk stopt of gewoonweg niet efficient bezig bent in vergelijking met je peers, dan kun je het schudden.

quote:

Op donderdag 7 juni 2012 08:17 schreef Bierie het volgende:

[..]

Ah maar dat is iets anders Als je mee wilt doen met de top dan zal je inderdaad die mate van commitment moeten tonen. Maar mijn punt is dat je met 40 a 45 uur prima ook een bijdrage kan leveren aan de wetenschap in het algemeen. Je moet dan enkel inderdaad niet de ambitie hebben om een hoge citing score te hebben etc.

Zoals gezegd is het niet zo zwart wit en zijn er gradaties imho.