Sorry dat ik jouw naam in mijn vorige post verkeerd schreef...quote:Op maandag 24 september 2012 01:45 schreef Mevr.Paddington het volgende:
_Joy_, ik snap dat jij (en waarschijnlijk mijn vader) daar moeite mee hebben en het soms in woedde uiten, en wat je zegt over mensen die je dat vergeven, dat is dus een van de problemen die ik ermee heb, ik zou zo iemand voor mijn vader moeten zijn. mijn instelling zou ook vergevingsgezind moeten zijn en ik zou er begrip voor moeten tonen, het erge is dus dat ik dat juist niet heb, en er juist een lichte vorm van haat ontstaat richting mijn vader, en ik wil eigenlijk weten of jullie dat abnormaal vinden?
verder heeft mijn moeder er veel last van, maar zij weet zich makkelijker te beheersen en heeft eigenlijk nooit tegen mijn vader in durven gaan (hij is niet altijd de makkelijkste geweest), mijn zusje is 13 dus zij kan al helemaal weinig doen, dus op hulp binnen mijn gezin hoef ik niet echt te rekenen. Ik ben zelf bijna 20, misschien ook een lastige leeftijd, alhoewel ik niet vind dat ik nog in mijn puberjaren zit (maar mijn vader zegt van wel) dus vind het moeilijk om te zeggen dat het aan de levensfase ligt waarin ik verkeer, maar zou er wellicht mee te maken kunnen hebben?
Omdat je er geen speciaal kamertje voor hebt?quote:Op maandag 24 september 2012 16:44 schreef Bubbles90. het volgende:
Het voelt wel echt heerlijk jaVoel me vooral heel erg opgelucht. Blij ook wel, maar ik ben niet echt van het juichen
Haha, dat ook! Staat zo voor paal, al juichend en springend door het ziekenhuis huppelenquote:Op maandag 24 september 2012 17:06 schreef _Joy_ het volgende:
[..]
Omdat je er geen speciaal kamertje voor hebt?
Been therequote:Op maandag 24 september 2012 19:15 schreef Bubbles90. het volgende:
[..]
Haha, dat ook! Staat zo voor paal, al juichend en springend door het ziekenhuis huppelen
Ik hou me in maar na goed nieuws loop ik met een smile van oor tot oor! Dat is voor mij echt het beste gevoel van de wereld.quote:Op maandag 24 september 2012 22:22 schreef TC_Artemis het volgende:
[..]
Been theremensen kunnen raar kijken maar dat is gewoon hun probleem.
Waar word je precies bestraald? Sterkte ermee, heb er zelf ook last van gehad (in 2002 in hals bestraald ivm uitzaaiing baarmoederhalskanker) en het was echt een ellende.quote:Op dinsdag 25 september 2012 11:30 schreef TC_Artemis het volgende:
Ja gewoon de hele dag door, slikken doet pijn en eten ook. Volgende week maandag de laatste
Gelukkig nog maar even doorbijten dus. Ik weet niet meer of het nou bij chemo of bestraling was maar het ging een stuk beter als ik maar regelmatig bleef drinken. Hoe langer je niet drinkt, hoe pijnlijker het wordt. Sterkte!quote:Op dinsdag 25 september 2012 11:30 schreef TC_Artemis het volgende:
Ja gewoon de hele dag door, slikken doet pijn en eten ook. Volgende week maandag de laatste
Gefeliciteerd!!quote:Op maandag 24 september 2012 14:45 schreef Bubbles90. het volgende:
Mn controle was weer primaer waren een paar waarden licht verhoogd, maar dat is niet spannend genoeg om nu verder te gaan onderzoeken. Dus ik ben weer helemaal blij en rustig
Ja, klopt. Eerste controle vond ik nauwelijks spannend, ik dacht: "er kan toch nog niets zichtbaar gegroeid zijn in zo'n korte tijd, zelfs als de boel niet grondig is uitgeroeid krijg ik nog een positieve uitslag". Deze controle des te meer, het voelde als de eerste echte controle.quote:Op zondag 23 september 2012 21:56 schreef Bubbles90. het volgende:
Kklone, dat is nog vrij recent allemaal! Nu 2e controle gehad na de laatste behandelingen?
Beenmergpunctie heb ik inderdaad ook twee keer gehad (1 voor en 1 na behandeling). Ik vond hem de eerste keer wel meevallen eigenlijk, de tweede keer is niet gelukt omdat ze niet door het bot heen kwamenquote:Op donderdag 27 september 2012 21:45 schreef TC_Artemis het volgende:
Hebben jullie ook zo'n afschuwelijke beenmergpunctie gehad? Ik heb echt gejankt als een klein meisjeterwijl het qua pijn wel meeviel opzich.
Ik ken letterlijk niemand in mijn omgeving, maar dan ben ik bang dat ik dus niet weet wat de symptomen zijn en hoe je weet of je kanker hebtquote:Op dinsdag 1 mei 2012 12:10 schreef kwiwi het volgende:
Ik denk dat iedereen wel mensen in zijn/haar directe omgeving kent met kanker.. Gelukkig hebben de meeste mensen in mijn omgeving het overleefd omdat ze er erg op tijd bij waren.
Helaas heeft ze het niet gered. Ze waren al wel onderweg, maar halverwege ging het niet helemaal goed en toen moesten ze weer terugquote:Op woensdag 5 september 2012 11:00 schreef Bubbles90. het volgende:
Moblo, wat leuk dat ze waarschijnlijk naar je uitreiking komt
quote:Op donderdag 4 oktober 2012 23:09 schreef _Joy_ het volgende:
En de medische mallemolen is weer begonnen...![]()
Sinds 1 oktober volg ik een jodiumvrij dieet, gisteren naar het ziekenhuis voor een kleine radioactieve slok en om bloed te laten prikken.
Vandaag scan van mijn hals gehad, daarna gesprek met de arts.
De scan is goed, er was niks op te zien. In de uitslag van het bloed zagen ze dat er nog schildkliercellen ergens in mijn lichaam zitten. Die kunnen goed- of kwaadaardig zijn, dat is niet bekend.
Om die reden moet ik volgende week een dag of 2 opgenomen worden en in quarantaine en dan krijg ik een grote radioactieve slok, net zoals ik vorig jaar heb gehad. Shit, ik hoopte echt dat alle cellen weg waren maar helaas...
Nouja, vorig jaar viel het ook wel mee dus hopelijk dit jaar ook. En ik hoop nog veel harder dat ik hierna nooit meer hoef!!
Nog even voor alle duidelijkheid: mijn vooruitzichten zijn gewoon hartstikke goed! Deze behandeling zal de cellen doden en dan moet het klaar zijn.
Klaar met alles, momenteel heel moe maar wel klachtenvrij. Kan alleen niet stilzitten en wil heel veel dingen doenquote:Op donderdag 25 oktober 2012 21:39 schreef _Joy_ het volgende:
Zo, de jodiumslok achter de rug, eerste uitslagen van de scan zijn goed!
Maar wat voel ik me beroerd![]()
Daar had ik bij de vorige slok, vorig jaar, minder last van. Ik voel me moe koud bibberig depressief en had van de week koorts.
Ik heb het ziekenhuis gebeld, volgens de arts klinkt het als een 'gewone' griep en is het toeval. Even uitzieken dan maar...
Hoe is het met de rest van de mensen in het topic?
Oh wat kut, Motorbloempje! Bij mijn moeder gaat het ook heel hard -vandaar dat ik tijdelijk uit 't topic hardlopen ben verdwenen, ik zit nu elke dag bij haar, alleen 'snachts is er nachtzorg. Ik begrijp uit dit stukje dat 't bij je schoonmoeder nu ook in de hersenen zit? Bij mijn moeder ging haar verstand heel snel achteruit nadat de uitzaaiingen in de hersenen waren gevonden, gelukkig heeft ze nog geen epileptische aanvallen. Gelukkig hebben we in de eerste paar weken nog heel veel herinneringen opgehaald enzo, daar hadden we nog wel tijd voor.quote:Op woensdag 14 november 2012 19:32 schreef motorbloempje het volgende:
Bij schoonmams gaan ze stoppen met chemo. Doet meer kwaad dan goed nu nog. Ze gaat ook best hard achteruit. Ze maken als het kán nog de sessie bestralingen af waar ze nu mee bezig zijn (om plekken die op de hersenen drukken die korte termijngeheugen verslechteren en epileptische aanvallen triggeren) en dan is 't schluss. Definitief wel. Hoe 't daarna gaat verlopen kan niemand ons (natuurlijk) nog vertellen.. maar dat is 't dan dus.
Vreemd genoeg voelt het bijna 'goed' (naast natuurlijk ontzettend klote), omdat je niet wilt dat kwantiteit over gaat nemen van kwaliteit... Hopen dat we op z'n minst nog een fijne kerst hebben..
Och ja, dat was ik gisteravond weer even kwijt, jij zit hier niet in NL... als ik zie hoe snel 't kan gaan, vooral het verstand en het kunnen praten/zich goed uitdrukken, zou ik zeggen, GAAN! Kerst is ver voor hersen-metastasen, ze zal er misschien nog wel zijn maar als jullie nog betekenisvolle dingen willen zeggen en willen delen, doe het dan zo snel mogelijk. Zolang je niet echt erdoor ontslagen wordt, is een sjacherijnige baas vanwege een moeilijke vervanging, of collega die moet invallen wel weer op te lossen, met je schoonmoeder krijg je geen nieuwe kansen meer.quote:Op donderdag 15 november 2012 13:21 schreef motorbloempje het volgende:
Mooi geschreven Sheriam!
En ja, ze heeft plekken in de hersenen. Op wel meerdere plekken, overigens, maar waar precies weet ik niet en dat doet er ook niet zoveel toe..
Fijn dat je wel veel tijd met haar door kan brengen. Dat kan mijn man/kunnen wij niet omdat we 'zo ver weg' wonen. Het is dan wel niet Zuid-Amerika of Nieuw Zeeland ofzo, maar toch is het (samen met de gewone werk- en studieverplichtingen) niet makkelijk om 'even' naar Nederland te komen. We zijn er sowieso dus met kerst, maar gaan proberen om ook eind deze maand nog een keer heen en weer te vliegen voor 'n paar dagen; probeer nu vrij te vragen op 't werk hiervoor voor één zaterdagochtend.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |