OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Helaas gaat het soms, na een positieve test, na een mooie echo, of soms nog wel veel later in de zwangerschap mis.
In dit topic kan je je verhalen, je ervaringen en eventuele vragen kwijt.
In dit topic kan je je verhalen, je ervaringen en eventuele vragen kwijt.
Ik ben nog niet zo origineel...
Wat ben ik trouwens ontzettend blij dat ik deze topicreeks heb ontdekt!
thanks voor jullie medeleven
thanks voor jullie medeleven
Ik ben nog niet zo origineel...
@Fieder: Mijn miskraam was ook de eerste zwangerschap, mijn ma heeft 2 keer een miskraam gehad, voor ik geboren werd.
Het zegt niets!! Ik hou het erop "mijn tijd was het nog niet"
Het zegt niets!! Ik hou het erop "mijn tijd was het nog niet"
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fieder, dit was ook mijn eerste zwangerschap hoor
Ik heb vaak dezelfde gedachte als jij helaas, maar ik houd gewoon hoop dat het ons wel gaat lukken!
Weer een nieuw deel in deze verdrietige reeks... en nog met nieuwe users erbij ook... Zo jammer dat het nodig is
Dikke knuffel allemaal
Ik heb vaak dezelfde gedachte als jij helaas, maar ik houd gewoon hoop dat het ons wel gaat lukken!
Weer een nieuw deel in deze verdrietige reeks... en nog met nieuwe users erbij ook... Zo jammer dat het nodig is
Dikke knuffel allemaal
Dolfina-chica, wat een verdriet.. Een onverwacht wondertje die je dan zomaar weer wordt afgenomen..
Fieder, ik herken je angst ook maar volgens mij zegt het inderdaad niets. Ik ken best veel mensen die bij een eerste zwangerschap een miskraam hadden en later toch 1 of meer gezonde kindjes op de wereld hebben gezet. Dat moet ons dan ook wel lukken toch? Al is het heel eng en zo onzeker..
Ik zit vandaag wat in een dip.. Niet eens echt door de miskraam op zich maar ik voel me zo onbegrepen. Mijn beste vriendin laat niets van zich horen en negeert mijn toenadering naar haar toe. En ze woont ook te ver om even te bezoeken. En wat ik fout heb gedaan? Ik weet het niet..
Sinds de zwangerschap deed ze afstandelijk en na de miskraam hoor ik helemaal niets meer. En juist nu heb ik behoefte aan een vriendin die er voor me is!
Fieder, ik herken je angst ook maar volgens mij zegt het inderdaad niets. Ik ken best veel mensen die bij een eerste zwangerschap een miskraam hadden en later toch 1 of meer gezonde kindjes op de wereld hebben gezet. Dat moet ons dan ook wel lukken toch? Al is het heel eng en zo onzeker..
Ik zit vandaag wat in een dip.. Niet eens echt door de miskraam op zich maar ik voel me zo onbegrepen. Mijn beste vriendin laat niets van zich horen en negeert mijn toenadering naar haar toe. En ze woont ook te ver om even te bezoeken. En wat ik fout heb gedaan? Ik weet het niet..
Sinds de zwangerschap deed ze afstandelijk en na de miskraam hoor ik helemaal niets meer. En juist nu heb ik behoefte aan een vriendin die er voor me is!
Sparkling, wat rot die situatie met die vriendin van je. Ik kan me niet voorstellen dat jij iets verkeerd zou hebben gedaan. Misschien heeft zij wel erge moeite met je zwangerschap gehad, wil ze zelf misschien ook graag kinderen en is het nog niet gelukt? Misschien voelt ze zich dan nu wel schuldig over je miskraam dat zij er stiekum blij om is geweest? Je weet het niet...
Kan ik iets voor je doen? (PM-box staat open)
Voor mij was het de tweede zwangerschap die mis ging. De eerste resulteerde in een prachtig blond kereltje dat over ruim twee weken z'n tweede verjaardag viert. Ik wéét dat mijn lijf het dus wel kan. Maar misschien maakt dit mij ook nog ongeduldiger enzo dan bij een eerste. Ik zit nu de hele tijd met het idee dat ik niet teveel tijd tussen de oudste en de volgende zou willen hebben. Al hebben alle leeftijdsverschillen natuurlijk z'n voors en tegens...
Ik had gister trouwens een lief smsje van mijn schoonmoeder. Beetje laat, maar wel lief. Ze is me in ieder geval niet helemaal vergeten. (Mijn schoonvader is overleden op de dag dat mijn zoontje is geboren, vandaar alleen schoonmoeder)
Kan ik iets voor je doen? (PM-box staat open)
En toch hoop ik dat niemand dit topic nodig zal hebben.. Maar goed, ik ben sowieso al heel blij met alle lieve mensen hier in Fok OUD...quote:Op dinsdag 10 april 2012 21:03 schreef jesje1982 het volgende:
Wat ben ik trouwens ontzettend blij dat ik deze topicreeks heb ontdekt!
thanks voor jullie medeleven
Voor mij was het de tweede zwangerschap die mis ging. De eerste resulteerde in een prachtig blond kereltje dat over ruim twee weken z'n tweede verjaardag viert. Ik wéét dat mijn lijf het dus wel kan. Maar misschien maakt dit mij ook nog ongeduldiger enzo dan bij een eerste. Ik zit nu de hele tijd met het idee dat ik niet teveel tijd tussen de oudste en de volgende zou willen hebben. Al hebben alle leeftijdsverschillen natuurlijk z'n voors en tegens...
Ik had gister trouwens een lief smsje van mijn schoonmoeder. Beetje laat, maar wel lief. Ze is me in ieder geval niet helemaal vergeten. (Mijn schoonvader is overleden op de dag dat mijn zoontje is geboren, vandaar alleen schoonmoeder)
Lief Amoriel, dankjewel 
Wat een heftige dag is dat voor je man geweest toen lijkt mij. De geboorte van je knd en het overlijden van je vader. Dat zijn wel 2 hele tegenstrijdige gevoelens.
Wel heel fijn dat je toch nog een smsje hebt gehad van je schoonmoeder, beter laat dan nooit in dit geval. Wij kregen gisteren ook nog een telefoontje van een tante van mijn man. Ze zei dat ze heel lang in dubio had gezeten of ze moest bellen of niet omdat ze niet zo goed durfde maar het uiteindelijk toch heeft gedaan. Dat zijn fijne dingen
[ Bericht 50% gewijzigd door .Sparkling. op 11-04-2012 21:47:52 (Iets te veel informatie) ]
Wat een heftige dag is dat voor je man geweest toen lijkt mij. De geboorte van je knd en het overlijden van je vader. Dat zijn wel 2 hele tegenstrijdige gevoelens.
Wel heel fijn dat je toch nog een smsje hebt gehad van je schoonmoeder, beter laat dan nooit in dit geval. Wij kregen gisteren ook nog een telefoontje van een tante van mijn man. Ze zei dat ze heel lang in dubio had gezeten of ze moest bellen of niet omdat ze niet zo goed durfde maar het uiteindelijk toch heeft gedaan. Dat zijn fijne dingen
[ Bericht 50% gewijzigd door .Sparkling. op 11-04-2012 21:47:52 (Iets te veel informatie) ]
Ik denk dat alle dames wel zullen beamen dat je na een miskraam zult twijfelen over je lichaam.. of het nou de eerste is of de 5de... Bij de eerste ga je denken: "kan mijn lichaam het niet?" bij de 5de: "kan mijn lichaam het niet meer?"quote:
Fieder, dit was ook mijn eerste zwangerschap hoor
Ik heb vaak dezelfde gedachte als jij helaas, maar ik houd gewoon hoop dat het ons wel gaat lukken!
Weer een nieuw deel in deze verdrietige reeks... en nog met nieuwe users erbij ook... Zo jammer dat het nodig is
Dikke knuffel allemaal
Net als wat als vragen ook zo ontzettend herkenbaar... "als ik nou... beter gegeten had, als ik nou niet gerookt had... als ik nou... vul maar in"
Dat is normaal dat we dat denken..
En ik heb vooral gedacht: "wow.. stap 1.. shit stap 2... mijn lichaam toch niet 100%"
En dan hoor je mensen om je heen...
Zucht...
Jammer dat ik niet nog een dagje "knijn" dag kan hebben, heb daar wel zin in eigenlijk... even mezelf zielig vinden
Ja, nogal onverwachts... maar positief gezien, ik heb stap 1 gehad!!quote:
Dolfina-chica, wat een verdriet.. Een onverwacht wondertje die je dan zomaar weer wordt afgenomen..
Ik zit vandaag wat in een dip.. Niet eens echt door de miskraam op zich maar ik voel me zo onbegrepen. Mijn beste vriendin laat niets van zich horen en negeert mijn toenadering naar haar toe. En ze woont ook te ver om even te bezoeken. En wat ik fout heb gedaan? Ik weet het niet..
Sinds de zwangerschap deed ze afstandelijk en na de miskraam hoor ik helemaal niets meer. En juist nu heb ik behoefte aan een vriendin die er voor me is!
Er kan natuurlijk van alles zijn...
Zo heeft mijn vriendin 2 gezonde kindjes (3 en 4 jaar) die greep me 2 maand geleden bij de mouw en zegt: "meis, ik heb mijn spiraal laten verwijderen, dit weet niemand, maar ik kan jou het niet aandoen om je voor blok te zetten als ik wel zwanger ben. Dus nu kan je je een beetje voorbereiden"
Ene kant doet het pijn, andere kant... ik ben blij dat ik weet dat zij bezig is.. en dat ze niet ineens voor me staat... "heej wijffie, ik ben zwanger" zou out of the blue.
je weet niet waarom een vriendin zo reageert... misschien zit ze wel in hetzelfde schuitje, maar durft ze haar mond nog niet open te trekken..
Geef haar af en toe een smsje.. met ik denk aan je, gaat het goed?
Ik weet dat "wij" nu egoïstisch kunnen zijn met ons eigen verdriet, maar ik weet ook dat er meer mensen met verdriet zitten..
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Zou best kunnen... ik heb vaak genoeg gedacht: "elke idioot... en ik wil graag... "quote:
mijn vriendin was toen zwanger... ik wilde graag, lukte niet... durfde echter niet naar gyn, dus gewoon door "oefenen".. maar iedereen die zwanger werd... was bij mij in gedachte een klojo... want ik wilde toch!!!
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Dat heb ik ook hoor, een vriendin van mij is op haar 19e voor het eerst moeder geworden, dwars door de pil heeb, en heeft inmiddels vier dochters. Fantastisch voor haar dat dat kan natuurlijk, maar ondertussen heb ik er nul. En voel ik me tegelijkertijd schuldig omdat ik het haar dan weer misgunquote:Op woensdag 11 april 2012 11:22 schreef dolfina-chica het volgende:
[..]
Zou best kunnen... ik heb vaak genoeg gedacht: "elke idioot... en ik wil graag... "
mijn vriendin was toen zwanger... ik wilde graag, lukte niet... durfde echter niet naar gyn, dus gewoon door "oefenen".. maar iedereen die zwanger werd... was bij mij in gedachte een klojo... want ik wilde toch!!!
Zoals ik in het tweede streepjes-topic ook al vertelde: pas was ik met mijn vriend en een paar collega's een dagje in de dierentuin, waar nu natuurlijk allemaal jong grut rondkruipt, vliegt en zwemt. Toen vroeg ik me af waarom een achterlijke kaketoe het wel kan, maar ik niet
Slaat natuurlijk he-le-maal nergens op, maar dat soort dingen horen nou eenmaal bij het verwerkingsproces, denk ik dan maar
Oh, maar begrip voor haar heb ik absoluut. Ik laat heel vaak weten dat ik aan haar denk en tijdens mijn zwangerschap heb ik bewust gekozen om niet te veel over de zwangerschap te praten met haar, maar meer over gewone normale dingetjes die spelen in het leven.
Een paar maanden voor mijn zwangerschap hadden we er ook al eens een discussie over. Ik heb sowieso vaak het idee dat onze vriendschap voornamelijk vanuit mijn kant komt. In periodes dat zij het zwaar heeft neemt ze veel contact met me op maar in periodes dat ik wat moeilijkers mee maak (toen was dat dat mijn opa overleed en ik daar toch best veel moeite mee had) hoorde ik echt niets van haar. En nu dus ook weer. Ik ben best geduldig en denk vaak dat ik het maar moet laten gaan maar het is ook een keertje klaar voor mij. En misschien is dat in dit geval heel egoistisch maar ja..
Een paar maanden voor mijn zwangerschap hadden we er ook al eens een discussie over. Ik heb sowieso vaak het idee dat onze vriendschap voornamelijk vanuit mijn kant komt. In periodes dat zij het zwaar heeft neemt ze veel contact met me op maar in periodes dat ik wat moeilijkers mee maak (toen was dat dat mijn opa overleed en ik daar toch best veel moeite mee had) hoorde ik echt niets van haar. En nu dus ook weer. Ik ben best geduldig en denk vaak dat ik het maar moet laten gaan maar het is ook een keertje klaar voor mij. En misschien is dat in dit geval heel egoistisch maar ja..
quote:
[..]
Dat heb ik ook hoor, een vriendin van mij is op haar 19e voor het eerst moeder geworden, dwars door de pil heeb, en heeft inmiddels vier dochters. Fantastisch voor haar dat dat kan natuurlijk, maar ondertussen heb ik er nul. En voel ik me tegelijkertijd schuldig omdat ik het haar dan weer misgun
Zoals ik in het tweede streepjes-topic ook al vertelde: pas was ik met mijn vriend en een paar collega's een dagje in de dierentuin, waar nu natuurlijk allemaal jong grut rondkruipt, vliegt en zwemt. Toen vroeg ik me af waarom een achterlijke kaketoe het wel kan, maar ik niet
Slaat natuurlijk he-le-maal nergens op, maar dat soort dingen horen nou eenmaal bij het verwerkingsproces, denk ik dan maar
ik ben niet de enige die zo denkt sorry...
die stomme kaketoe... botvier ik ook op mensen...
mijn nicht: altijd geroepen... ik moet geen kinderen... ik heb altijd geroepen: ik wil er 2 of 4...
mijn nicht heeft er 2...
misgunnen is groot woord... maar waarom zij wel en ik niet??andere nicht... beviel in maart.. (vorig jaar) ik had in april gemoeten...
zij wilde ook geen kinderen...
zij blij... ik blij voor haar... maar toch... het steekt
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Dat is dus het dubbele.. mijn vriendin hield zich ook aardig stil over d'r zwangerschap.. en ik wilde erbij betrokken worden.. zij is mijn "alles" staat voorop bijna alles!quote:
Oh, maar begrip voor haar heb ik absoluut. Ik laat heel vaak weten dat ik aan haar denk en tijdens mijn zwangerschap heb ik bewust gekozen om niet te veel over de zwangerschap te praten met haar, maar meer over gewone normale dingetjes die spelen in het leven.
Een paar maanden voor mijn zwangerschap hadden we er ook al eens een discussie over. Ik heb sowieso vaak het idee dat onze vriendschap voornamelijk vanuit mijn kant komt. In periodes dat zij het zwaar heeft neemt ze veel contact met me op maar in periodes dat ik wat moeilijkers mee maak (toen was dat dat mijn opa overleed en ik daar toch best veel moeite mee had) hoorde ik echt niets van haar. En nu dus ook weer. Ik ben best geduldig en denk vaak dat ik het maar moet laten gaan maar het is ook een keertje klaar voor mij. En misschien is dat in dit geval heel egoistisch maar ja..
alleen heb ik er wat van gezegd: "ik wil alles weten, het wordt ook mijn kindje!!" (zo gaan we met elkaar om.. aangezien ik ook 1 a 2 keer per week de kids op zou gaan vangen)
En ja, soms zou het steken, maar geeft niets... die kids van jou worden ook mijn alles..
Toen de eerste geboren was en ik haar in mijn armen had... heb ik alleen maar gehuild...
ik heb de kersverse paps en mams de kamer uit gestuurd... en op dat moment was ze echt even van mij... Dat had ik nodig op dat moment.
als jij het gevoel hebt dat de vriendschap van 1 kant komt, dan zul je een beslissing moeten gaan nemen.. ik heb gelukkig voordeel gehad, dat onze vriendschap echt van 2kanten kwam.
maar lieve dames, ik ga eens even aan het werk... mag vanmiddag met mijn 2 adhd'ers op pad
zwaar middagje... en even niet aan dit alles denken...
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Het allervervelendste vind ik nu eigenlijk dat gevoel en verstand gewoon hélemaal niet op één lijn liggen.
Mijn verstand kan prima omgaan met zwangere vriendinnen etc.. maar dat rotgevoel wat je soms ineens bekruipt.. dat groene jaloezieduiveltje enzo.. bah...
Zo heb ik voor komende maandag een afspraak staan voor een kraamvisite bij een vriendin... Haar eerste is drie maanden jonger dan mijn ventje, maar was haar heel erg gegund na IVF trajecten en alles... en de tweede was wel gewenst, maar absoluut nog niet gepland omdat ze dacht dat dat ook niet spontaan zou gaan gebeuren... Ik ga wel maar zal ook maar een pakje zakdoekjes meenemen, want ik ga het vast niet droog houden...
Ik vind het ook heel moeilijk wat te zeggen als mensen nu vragen hoe het gaat. Op zich, lichamelijk gezien gaat het best goed (al heb ik het echt gehad met dat vloeien, blegh) En eigenlijk gaat het geestelijk ook best goed, alleen kan ik soms door iets heel kleins ineens volledig in een dip zitten. Het zinnetje "je wilde zo graag" in een smsje bijvoorbeeld..
Werk-ze Dolfina!
Mijn verstand kan prima omgaan met zwangere vriendinnen etc.. maar dat rotgevoel wat je soms ineens bekruipt.. dat groene jaloezieduiveltje enzo.. bah...
Zo heb ik voor komende maandag een afspraak staan voor een kraamvisite bij een vriendin... Haar eerste is drie maanden jonger dan mijn ventje, maar was haar heel erg gegund na IVF trajecten en alles... en de tweede was wel gewenst, maar absoluut nog niet gepland omdat ze dacht dat dat ook niet spontaan zou gaan gebeuren... Ik ga wel maar zal ook maar een pakje zakdoekjes meenemen, want ik ga het vast niet droog houden...
Ik vind het ook heel moeilijk wat te zeggen als mensen nu vragen hoe het gaat. Op zich, lichamelijk gezien gaat het best goed (al heb ik het echt gehad met dat vloeien, blegh) En eigenlijk gaat het geestelijk ook best goed, alleen kan ik soms door iets heel kleins ineens volledig in een dip zitten. Het zinnetje "je wilde zo graag" in een smsje bijvoorbeeld..
Werk-ze Dolfina!
Wat fijn dat je het op die manier kan delen, Dolfina-chica.
Ik ga nog eens goed nadenken. Ik heb haar vanochtend weer een berichtje gedaan, de derde in korte tijd. Even kijken of ik nu wel reactie krijg.
Dat dubbele gevoel ken ik ook zo goed, daarom heb ik dit in geval misschien ook wel zoveel begrip voor mijn vriendin. Ik gun het iedereen wel, als ik met mijn verstand kijk. Maar mijn gevoel roept soms hele andere dingen, waar ik me soms gewoon voor schaam. Dan geef ik mezelf even een schop onder de kont want iedereen verdient een kindje als die gewenst is. Maar soms dat duiveltje inderdaad.. Ik heb dat vooral bij mijn neef, ik zei het al vaker. Hij en zijn vrouw zijn 2 dagen verder dan ik zou zijn, iets meer dan 17 weken nu. En hij is heel lief voor mij, vraagt heel vaak hoe het gaat en of ik het nog trek. En echt waar, ik gun ze dat kleintje zo ontzettend en ik ben er van overtuigd dat het kindje geen betere ouders kan krijgen maar dan komt er zo af en toe het gevoel: "waarom zij wel? zij waren ook al sneller zwanger". Dat is gewoon onzin, mijn man en ik hebben pech dit keer..
Dus ik probeer maar een beetje mee te genieten en steeds te herhalen dat onze tijd nog wel komt. En zo af en toe verschuil ik me gewoon eventjes om ongeneerd te huilen en die rotgedachtes toe te staan Om daarna weer op te staan en weer realistisch te kunnen denken.
Ik ga nog eens goed nadenken. Ik heb haar vanochtend weer een berichtje gedaan, de derde in korte tijd. Even kijken of ik nu wel reactie krijg.
Dat dubbele gevoel ken ik ook zo goed, daarom heb ik dit in geval misschien ook wel zoveel begrip voor mijn vriendin. Ik gun het iedereen wel, als ik met mijn verstand kijk. Maar mijn gevoel roept soms hele andere dingen, waar ik me soms gewoon voor schaam. Dan geef ik mezelf even een schop onder de kont want iedereen verdient een kindje als die gewenst is. Maar soms dat duiveltje inderdaad.. Ik heb dat vooral bij mijn neef, ik zei het al vaker. Hij en zijn vrouw zijn 2 dagen verder dan ik zou zijn, iets meer dan 17 weken nu. En hij is heel lief voor mij, vraagt heel vaak hoe het gaat en of ik het nog trek. En echt waar, ik gun ze dat kleintje zo ontzettend en ik ben er van overtuigd dat het kindje geen betere ouders kan krijgen maar dan komt er zo af en toe het gevoel: "waarom zij wel? zij waren ook al sneller zwanger". Dat is gewoon onzin, mijn man en ik hebben pech dit keer..
Dus ik probeer maar een beetje mee te genieten en steeds te herhalen dat onze tijd nog wel komt. En zo af en toe verschuil ik me gewoon eventjes om ongeneerd te huilen en die rotgedachtes toe te staan
Om daarna weer op te staan en weer realistisch te kunnen denken.
Ja, en dat deed het dus weer he?quote:
...
Dus ik probeer maar een beetje mee te genieten en steeds te herhalen dat onze tijd nog wel komt. En zo af en toe verschuil ik me gewoon eventjes om ongeneerd te huilen en die rotgedachtes toe te staan
Ik ga maar eens een lunchwandeling maken.. even uitwaaien.
Over een paar maanden gaan we gewoon gezellig met z'n allen verhalen over zwangerschapskwaaltjes uitwisselen in het andere topic 
Afgesproken?
Afgesproken?
lijkt me een goed planquote:
Over een paar maanden gaan we gewoon gezellig met z'n allen verhalen over zwangerschapskwaaltjes uitwisselen in het andere topic
Ik ben nog niet zo origineel...
Mijn zus is 5 jaar geleden bevallen van een meisje en ik ben haar peettante. Mijn zus heeft na de geboorte van haar dochtertje er heel veel alleen voor gestaan omdat haar man veel weg was, die zat, bleek achteraf, liever bij andere vrouwen. Hoe dan ook, ik heb veel klaar gestaan voor mijn zus en mijn nichtje en ik ben zo gek op haar Ik zou mijn leven geven voor dat kleine meisje dat al denkt zo groot te zijn. Maar het doet soms ook weer pijn, als ik haar zie dan schreeuwt mijn hele lichaam dat ik zo'n gaaf exemplaar van mezelf wil. Eentje die ik niet terug hoef te geven..
In februari werd ze vijf en ze had van mijn man en mij een dagje Plopslaland gekregen, die we later dit jaar zouden gaan doen. Maar omdat ik nu niet meer over de 30 weken zwanger ben in de zomervakantie hebben we het plan veranderd. We nemen haar mee naar Disneyland! Dat weet ze zelf niet, dat vertellen we haar pas als we al in Parijs zijn. Zo'n zin in!
Ook een beetje dubbel, ik vind het heel leuk maar als ik zwanger was geweest waren we niet gegaan. Bah, ik vind het allemaal zo gek. Ik maak allemaal plannen voor de zomer en die hadden eigenlijk niet moeten kunnen!
Ik zou mijn leven geven voor dat kleine meisje dat al denkt zo groot te zijn. Maar het doet soms ook weer pijn, als ik haar zie dan schreeuwt mijn hele lichaam dat ik zo'n gaaf exemplaar van mezelf wil. Eentje die ik niet terug hoef te geven.. In februari werd ze vijf en ze had van mijn man en mij een dagje Plopslaland gekregen, die we later dit jaar zouden gaan doen. Maar omdat ik nu niet meer over de 30 weken zwanger ben in de zomervakantie hebben we het plan veranderd. We nemen haar mee naar Disneyland! Dat weet ze zelf niet, dat vertellen we haar pas als we al in Parijs zijn. Zo'n zin in!
Ook een beetje dubbel, ik vind het heel leuk maar als ik zwanger was geweest waren we niet gegaan. Bah, ik vind het allemaal zo gek. Ik maak allemaal plannen voor de zomer en die hadden eigenlijk niet moeten kunnen!
Snap ik, hier hetzelfde eigenlijk. Ook plannen voor vakantie gecanceld i.v.m zwangerschap, maar nu toch voor zomervakantie aan het kijken. Heel dubbel allemaal. sterktequote:
Mijn zus is 5 jaar geleden bevallen van een meisje en ik ben haar peettante. Mijn zus heeft na de geboorte van haar dochtertje er heel veel alleen voor gestaan omdat haar man veel weg was, die zat, bleek achteraf, liever bij andere vrouwen. Hoe dan ook, ik heb veel klaar gestaan voor mijn zus en mijn nichtje en ik ben zo gek op haar
In februari werd ze vijf en ze had van mijn man en mij een dagje Plopslaland gekregen, die we later dit jaar zouden gaan doen. Maar omdat ik nu niet meer over de 30 weken zwanger ben in de zomervakantie hebben we het plan veranderd. We nemen haar mee naar Disneyland! Dat weet ze zelf niet, dat vertellen we haar pas als we al in Parijs zijn. Zo'n zin in!
Ook een beetje dubbel, ik vind het heel leuk maar als ik zwanger was geweest waren we niet gegaan. Bah, ik vind het allemaal zo gek. Ik maak allemaal plannen voor de zomer en die hadden eigenlijk niet moeten kunnen!
Ik ben nog niet zo origineel...
)
Ohh meiden dikke knuffel van mij! Het is ook gewoon zo moeilijk. Alle dromen/ plannen die in duigen vallen. En dat mensen je dan ook nog niet goed begrijpen en steunen.
En bedankt voor de lieve geruststellingen, soms schiet ik gewoon even in de pieker modus.
Ik ben weer fulltime aan het werk en 's avonds gesloopt, dus lees/ reageer niet meer zoveel als ik zou willen. Maar denk aan jullie.
Dat duiveltje heb ik ook hoor! Is heel moeilijk uit te leggen vind ik. Je bent blij voor een ander maar je wilt zelf ook zo graag. Rotgevoel is dat!
Ik merk dat ik zelf heel snel anderen ga troosten. Als ik vertel dat ik een miskraam heb gehad en ze zo geschokt en meelevend gaan kijken... Dat ik dan zelf zeg dat het ok is en dat ik gelukkig nog niet zo ver was, al die rotcliches dus.
Stom he??
Amoriel Je bent alweer een week dichter bij het andere topic, probeer het maar zo te bekijken. Maar verdriet mag natuurlijk altijd hoor, begrijp me niet verkeerd.
Jaaaaa!!!
En bedankt voor de lieve geruststellingen, soms schiet ik gewoon even in de pieker modus.
Ik ben weer fulltime aan het werk en 's avonds gesloopt, dus lees/ reageer niet meer zoveel als ik zou willen. Maar denk aan jullie.
Dat duiveltje heb ik ook hoor! Is heel moeilijk uit te leggen vind ik. Je bent blij voor een ander maar je wilt zelf ook zo graag. Rotgevoel is dat!
Ik merk dat ik zelf heel snel anderen ga troosten. Als ik vertel dat ik een miskraam heb gehad en ze zo geschokt en meelevend gaan kijken... Dat ik dan zelf zeg dat het ok is en dat ik gelukkig nog niet zo ver was, al die rotcliches dus.
Stom he??Amoriel
Je bent alweer een week dichter bij het andere topic, probeer het maar zo te bekijken. Maar verdriet mag natuurlijk altijd hoor, begrijp me niet verkeerd. quote:
Over een paar maanden gaan we gewoon gezellig met z'n allen verhalen over zwangerschapskwaaltjes uitwisselen in het andere topic
Jaaaaa!!!
Mijn vriend riep gisteren: "ik wil je niet aandoen wat je al een keer hebt meegemaakt"quote:
Over een paar maanden gaan we gewoon gezellig met z'n allen verhalen over zwangerschapskwaaltjes uitwisselen in het andere topic
Ik geloof dat ie een beetje bang is..
mijn reactie was alleen maar: "It takes two" En ik zie een last van zijn schouders vallen.
Wat een goed idee, naar disney!!! leuk om naar uit te kijken!!
Zaterdag is "mijn" ventje jarig wordt alweer 3.. ondertussen denk ik.. ja, weer een jaar voorbij... Die kleine van mij was 1 geworden.. Heel dubbel en ik mag niet terug kijken, maar zo nu en dan doe ik dat... Vanaf maandag niet meer! Dan weer verder...
En dan inderdaad richting een topic om dus de kwaaltjes uit te wisselen?
Dat ken ik...quote:Dat duiveltje heb ik ook hoor! Is heel moeilijk uit te leggen vind ik. Je bent blij voor een ander maar je wilt zelf ook zo graag. Rotgevoel is dat!
Ik merk dat ik zelf heel snel anderen ga troosten. Als ik vertel dat ik een miskraam heb gehad en ze zo geschokt en meelevend gaan kijken... Dat ik dan zelf zeg dat het ok is en dat ik gelukkig nog niet zo ver was, al die rotcliches dus.
Dat zit in je.. is het bezorgde .. een echte mama merk ik al...
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Dat heb ik ook Fieder! Mensen troosten om 'ons' verdriet.
Mijn schoonvader vroeg maandag hoe het is gegaan in het ziekenhuis en ik zag ze heel geschokt kijken. Ik praat er dan ook zo makkelijk over alsof ik het niet zelf heb meegemaakt, meer alsof ik het via via heb gehoord. Raar hè? Gewoon een verhaal vertellen zonder emotie..
Mijn schoonmoeder daarintegen zei: "het is verbazend hoe snel je een een band voelt met je kindje hè? En wat verdrietig dat het dan wordt weggenomen". En toen gingen de sluisdeuren weer open..
Dolfina, mijn man is ook heel bang om het me nog eens door te laten maken. Dat vind ik echt onzin, wel heel lief maar ja, hij maakt het net zo goed mee. Maar hij heeft het zo moeilijk gevonden om de pijn te zien en het verdriet. Dat vindt hij moeilijker dan de miskraam zelf.
Maar ik loop honderd keer liever nog eens risico op een miskraam dan het niet meer proberen uit angst. De wens voor een kindje is zo sterk!
Ik wil nog even zeggen dat ik dit zo'n fijn topic vind en jullie zijn allemaal zo lief!
Mijn schoonvader vroeg maandag hoe het is gegaan in het ziekenhuis en ik zag ze heel geschokt kijken. Ik praat er dan ook zo makkelijk over alsof ik het niet zelf heb meegemaakt, meer alsof ik het via via heb gehoord. Raar hè? Gewoon een verhaal vertellen zonder emotie..
Mijn schoonmoeder daarintegen zei: "het is verbazend hoe snel je een een band voelt met je kindje hè? En wat verdrietig dat het dan wordt weggenomen". En toen gingen de sluisdeuren weer open..
Dolfina, mijn man is ook heel bang om het me nog eens door te laten maken. Dat vind ik echt onzin, wel heel lief maar ja, hij maakt het net zo goed mee. Maar hij heeft het zo moeilijk gevonden om de pijn te zien en het verdriet. Dat vindt hij moeilijker dan de miskraam zelf.
Maar ik loop honderd keer liever nog eens risico op een miskraam dan het niet meer proberen uit angst. De wens voor een kindje is zo sterk!
Ik wil nog even zeggen dat ik dit zo'n fijn topic vind en jullie zijn allemaal zo lief!
Net eventjes met mijn vriendin gesproken. Een beetje dubbel gevoel heb ik. Ze zegt dat ik haar het idee heb gegeven dat mijn miskraam het enige was dat er toe deed. Nu geef ik toe dat ik in de weken tussen het horen dat het mis was en de daadwerkelijke miskraam erg in mijn eigen wereld leefde. Ik interesseerde me weinig in mensen en had eigenlijk meer dan genoeg aan mijn eigen verdriet. Dus ik begrijp dat ze dat denkt. Aan de andere kant snap ik niet waarom ze daar geen begrip voor had. Het was mijn kindje die dood ging en waar ik 1,5 maand dood mee heb rond gelopen. Dan is het toch niet zo gek dat ik eigenlijk alleen met de miskraam bezig was?
Ik heb mijn excuses aangeboden omdat ik nooit het idee heb willen geven dat ze haar verhaal niet bij me kwijt kan en dat spijt me ook echt. Bah, zit te huilen in bad nu. Ik heb er wel een knoeiboel van gemaakt zeg..
Ik heb mijn excuses aangeboden omdat ik nooit het idee heb willen geven dat ze haar verhaal niet bij me kwijt kan en dat spijt me ook echt. Bah, zit te huilen in bad nu. Ik heb er wel een knoeiboel van gemaakt zeg..
Sparks
Het komt wel goed. Dit is uit te praten... Je weet nu in ieder geval wat er bij haar stak, en als jullie er over praten zal ze ook wel inzien dat het jouw bedoeling niet was om haar buiten te sluiten. Het is gewoon een rotsituatie, ook voor buitenstaanders, juist ook voor buitenstaanders, omdat het zo moeilijk is om te reageren. Je zei zelf ook al dat je soms meer bezig bent 'anderen te troosten'..
Het komt wel goed...
Het komt wel goed. Dit is uit te praten... Je weet nu in ieder geval wat er bij haar stak, en als jullie er over praten zal ze ook wel inzien dat het jouw bedoeling niet was om haar buiten te sluiten. Het is gewoon een rotsituatie, ook voor buitenstaanders, juist ook voor buitenstaanders, omdat het zo moeilijk is om te reageren. Je zei zelf ook al dat je soms meer bezig bent 'anderen te troosten'..
Het komt wel goed...
Mama van Lars & Femke
Mijn vriend heeft mij niet meegemaakt in die periode zelf.. Wij zijn pas juni pas 1 jaar samen (al kennen we elkaar wel langer) .. Maar hij heeft wel naar Knijn gevraagd, want die staat gewoon, op goede dagen in de huiskamer.. En in slechte dagen bij mij in bed. En zo heb ik ook en sleutelhanger met een hand waarin een kindje ligt.. (gekregen voor mijn zwangerschap.) dus de verhalen kent hij. En hij weet van vroeger, van de schop die ik gehad heb. Dus ja, hij weet wat af en toe mijn verdriet is.quote:Op woensdag 11 april 2012 20:05 schreef .Sparkling. het volgende:
Dat heb ik ook Fieder! Mensen troosten om 'ons' verdriet.
Mijn schoonvader vroeg maandag hoe het is gegaan in het ziekenhuis en ik zag ze heel geschokt kijken. Ik praat er dan ook zo makkelijk over alsof ik het niet zelf heb meegemaakt, meer alsof ik het via via heb gehoord. Raar hè? Gewoon een verhaal vertellen zonder emotie..
Mijn schoonmoeder daarintegen zei: "het is verbazend hoe snel je een een band voelt met je kindje hè? En wat verdrietig dat het dan wordt weggenomen". En toen gingen de sluisdeuren weer open..
Dolfina, mijn man is ook heel bang om het me nog eens door te laten maken. Dat vind ik echt onzin, wel heel lief maar ja, hij maakt het net zo goed mee. Maar hij heeft het zo moeilijk gevonden om de pijn te zien en het verdriet. Dat vindt hij moeilijker dan de miskraam zelf.
Mee eens, ik ga niet op save spelen uit angst.quote:Maar ik loop honderd keer liever nog eens risico op een miskraam dan het niet meer proberen uit angst. De wens voor een kindje is zo sterk!
Ik wil nog even zeggen dat ik dit zo'n fijn topic vind en jullie zijn allemaal zo lief!
ook ook mee eens!! heerlijk om zo je hart te luchten, ondanks dat het voor mij al langer geleden is.
Je hebt er geen knoeiboel van gemaakt meis, je hebt op dat moment je eigen wereld gemaakt. Dat is normaal!!! Ik heb dat ook gehad, ik heb mijn wereld ook klein gemaakt op dat moment en heel eerlijk ik vind dat jij je wereld al snel weer groter maakt, in vergelijking tot mij. Ik heb van Sept. tot januari een hele kleine wereld gehad.quote:
Net eventjes met mijn vriendin gesproken. Een beetje dubbel gevoel heb ik. Ze zegt dat ik haar het idee heb gegeven dat mijn miskraam het enige was dat er toe deed. Nu geef ik toe dat ik in de weken tussen het horen dat het mis was en de daadwerkelijke miskraam erg in mijn eigen wereld leefde. Ik interesseerde me weinig in mensen en had eigenlijk meer dan genoeg aan mijn eigen verdriet. Dus ik begrijp dat ze dat denkt. Aan de andere kant snap ik niet waarom ze daar geen begrip voor had. Het was mijn kindje die dood ging en waar ik 1,5 maand dood mee heb rond gelopen. Dan is het toch niet zo gek dat ik eigenlijk alleen met de miskraam bezig was?
Ik heb mijn excuses aangeboden omdat ik nooit het idee heb willen geven dat ze haar verhaal niet bij me kwijt kan en dat spijt me ook echt. Bah, zit te huilen in bad nu. Ik heb er wel een knoeiboel van gemaakt zeg..
En sorry dat ik het zeg... maar een echte vriendin begrijpt dat!! Dat je er sorry voor zegt naar haar toe, snap ik helemaal.. heb ik achteraf ook gedaan. En mensen die je goed kennen en weten hoe je bent, hadden ook kunnen zeggen: "Sparkling, ik moet mijn verhaal kwijt!! Ik zou het fijn vinden als je heel even kan luisteren, daarna gaan we weer terug in jouw wereldje!" Dan had je geluisterd..
Probeer dit los te laten!! Zij had duidelijk moeten zijn en iets meer na moeten denken hoe het voor jou is.
ook hier geldt.. pm staat open.. dm staat open voor jullie allemaal natuurlijk 
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Nou Sparkling, mijn verhaal was uiteraard totaal anders, maar zelfs daarmee heb ik 3 weken in een cocon gezeten. Niet eens omdat ik dat per se wilde, maar gewoon omdat het zo allesomvattend was dat er gewoon echt geen ruimte voor andere dingen was in mijn hoofd.
In jouw geval dus nog eens dubbel versterkt omdat jij je kindje zo heel graag wilde. Ik vind het eerlijk gezegd maar vreemd dat jouw vriendin daar geen begrip voor heeft... Ik zou het mezelf iig niet enorm aantrekken hoor. Je hebt genoeg aan je hoofd en dit ligt echt niet bij jou of aan jou!
In jouw geval dus nog eens dubbel versterkt omdat jij je kindje zo heel graag wilde. Ik vind het eerlijk gezegd maar vreemd dat jouw vriendin daar geen begrip voor heeft... Ik zou het mezelf iig niet enorm aantrekken hoor. Je hebt genoeg aan je hoofd en dit ligt echt niet bij jou of aan jou!
***
Wat een lieve reacties hier. Dankjewel
Ik heb erg slecht geslapen hierdoor. Ik krijg vandaag nog een mailtje als het goed is dus even kijken wat daar in staat. Ik denk dat ze nog nooit een miskraam in haar directe omgeving heeft meegemaakt en dus niet weet wat voor impact het heeft. Jammer.. En inderdaad, als ze me had gezegd dat ze ergens mee zat had ik tijd gemaakt, natuurlijk! Ik vind het rot dat een vriendschap van meer dan 10 jaar zo moet lopen..
Dolfina, ik vind het helemaal niet gek dat jij je nog langer in je wereldje hebt opgesloten hoor! Het was nogal wat! Ik wist dat ik zwanger was. Jij kreeg tegelijk te horen dat je zwanger was geweest en dat het mis was. Dat zijn 2 hele grote schokken tegelijk..
Ik heb erg slecht geslapen hierdoor. Ik krijg vandaag nog een mailtje als het goed is dus even kijken wat daar in staat. Ik denk dat ze nog nooit een miskraam in haar directe omgeving heeft meegemaakt en dus niet weet wat voor impact het heeft. Jammer.. En inderdaad, als ze me had gezegd dat ze ergens mee zat had ik tijd gemaakt, natuurlijk! Ik vind het rot dat een vriendschap van meer dan 10 jaar zo moet lopen..
Dolfina, ik vind het helemaal niet gek dat jij je nog langer in je wereldje hebt opgesloten hoor! Het was nogal wat! Ik wist dat ik zwanger was. Jij kreeg tegelijk te horen dat je zwanger was geweest en dat het mis was. Dat zijn 2 hele grote schokken tegelijk..
Wat je kan doen is op papier zetten wat er in je om is gegaan en dat je het vervelend vindt dat je je vriendin er mee gekwetst hebt. Maak wel duidelijk dat op dat moment alles anders was voor je.quote:
Wat een lieve reacties hier. Dankjewel
Ik heb erg slecht geslapen hierdoor. Ik krijg vandaag nog een mailtje als het goed is dus even kijken wat daar in staat. Ik denk dat ze nog nooit een miskraam in haar directe omgeving heeft meegemaakt en dus niet weet wat voor impact het heeft. Jammer.. En inderdaad, als ze me had gezegd dat ze ergens mee zat had ik tijd gemaakt, natuurlijk! Ik vind het rot dat een vriendschap van meer dan 10 jaar zo moet lopen..
En sorry dat ik het zeg, maar een goede vriendin begrijpt naar mijn idee toch echt wel dat met sommige gebeurtenissen je een eigen wereld creeert?
Dat is ook weer waar, plus dat mijn toenmalige vriend mij gedumpt heeft in okt/nov. Dus alles hakte er gelijk 2 x zo hard in.quote:Dolfina, ik vind het helemaal niet gek dat jij je nog langer in je wereldje hebt opgesloten hoor! Het was nogal wat! Ik wist dat ik zwanger was. Jij kreeg tegelijk te horen dat je zwanger was geweest en dat het mis was. Dat zijn 2 hele grote schokken tegelijk..
Vandaag werkt niet echt mee, dat het zulk "zeik" weer is...
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Dit dus. Ik word persoonlijk nogal pisnijdig als ik lees hoe zij reageerde.quote:
Ik vind het eerlijk gezegd maar vreemd dat jouw vriendin daar geen begrip voor heeft... Ik zou het mezelf iig niet enorm aantrekken hoor. Je hebt genoeg aan je hoofd en dit ligt echt niet bij jou of aan jou!
Poeh Coco, ik schrok even toen ik jou als laatste poster zag in dit topic...
Hoe is het nu Sparks?
(Ik wil van dat bloeden af.. heb Libresse nu inmiddels wel genoeg gesponsord )
(Oops.. zie net dat ik mijn vorige post niet netjes onder deze kloon had gepost... Nah ja, iedereen weet het inmiddels toch wel)
Hoe is het nu Sparks?
(Ik wil van dat bloeden af.. heb Libresse nu inmiddels wel genoeg gesponsord
)(Oops.. zie net dat ik mijn vorige post niet netjes onder deze kloon had gepost... Nah ja, iedereen weet het inmiddels toch wel)
Ik heb nog altijd geen idee wie jij bent als niet-kloon, zeg maarquote:
Poeh Coco, ik schrok even toen ik jou als laatste poster zag in dit topic...
Hoe is het nu Sparks?
(Ik wil van dat bloeden af.. heb Libresse nu inmiddels wel genoeg gesponsord
(Oops.. zie net dat ik mijn vorige post niet netjes onder deze kloon had gepost... Nah ja, iedereen weet het inmiddels toch wel)
En niet mijn bedoeling om iemand te laten schrikken! Maar lees uiteraard gewoon mee hier en reageer van tijd tot tijd
Ik kan me voorstellen dat dat bloeden langzaamaan echt heel vervelend begint te worden. Zelf geen ervaring met curettage, kan het zijn dat het dan langer blijft bloeden? Bij mij begon het bloeden toen op zaterdagavond, zondagochtend rond 6u verloor ik het vruchtje, en ik denk dat ik toen een dag of vijf nog heb gebloed. Was vergelijkbaar met een wat langere menstruatie, qua duur.
Dat had ik inderdaad ook... 1 dag "ongesteld" toen vruchtje verloren en daarna nog een 5 dgn gebloed.. Dus inderdaad iets langer als normale ongesteldheid.quote:
[..]
Ik heb nog altijd geen idee wie jij bent als niet-kloon, zeg maar
En niet mijn bedoeling om iemand te laten schrikken! Maar lees uiteraard gewoon mee hier en reageer van tijd tot tijd
Ik kan me voorstellen dat dat bloeden langzaamaan echt heel vervelend begint te worden. Zelf geen ervaring met curettage, kan het zijn dat het dan langer blijft bloeden? Bij mij begon het bloeden toen op zaterdagavond, zondagochtend rond 6u verloor ik het vruchtje, en ik denk dat ik toen een dag of vijf nog heb gebloed. Was vergelijkbaar met een wat langere menstruatie, qua duur.
Hoe zit het met curettage dan, wat is "normaal"?
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Mss dat de duur ook nog wel mee speelt. Ik kan me voorstellen dat je langer bloed als je al iets verder was. Ik heb geen idee wanneer er een placenta gevormd word en die ook vastraakt aan je baarmoederwand, maar dan is het wondje natuurlijk iets groter.
Mijn currettage is nu 2w2d geleden en ik verlies nog steeds wel wat bloed.
Mijn currettage is nu 2w2d geleden en ik verlies nog steeds wel wat bloed.
***
Placenta wordt volgens mij rond week 11 gevormd.
Ik was overigens net geen 8 weken toen ik de miskraam kreeg (en vermoed zelf dat het 'echt' is misgegaan tegen de 7 weken aan). Kan me goed voorstellen dat je meer bloed verliest naarmate je verder in de zwangerschap bent.
Daarbij lijkt het mij logisch (gevoelsmatig) dat een curettage sowieso meer bloedverlies met zich meebrengt (aangezien het toch een medische ingreep is).
Ik was overigens net geen 8 weken toen ik de miskraam kreeg (en vermoed zelf dat het 'echt' is misgegaan tegen de 7 weken aan). Kan me goed voorstellen dat je meer bloed verliest naarmate je verder in de zwangerschap bent.
Daarbij lijkt het mij logisch (gevoelsmatig) dat een curettage sowieso meer bloedverlies met zich meebrengt (aangezien het toch een medische ingreep is).
De kans is erg groot dat het bij mij ook is mis gegaan. Ik denk dat ik afgelopen zondag het vruchtje ben verloren na een week van wat bloedverlies in de ochtend. Nadat ik vruchtje verloren heb, had ik spontaan geen bloedingen meer. Dat begon wel weer een beetje de volgende dag maar sinds gisteren is het helemaal gestopt. Morgenvroeg krijg ik een echo om te kijken of het echt allemaal weg is. Ik heb er zelf niet meer veel vertrouwen in. Ons zeer onverwachte cadeautje is ons ruw weer afgepakt. Ik kan er wel goed - zowel geestelijk als lichamelijk - mee om gaan. Met twee kinderen en werk moet je ook wel doorgaan. Alleen vraag ik me wel af en toe af waarom ik zwanger ben/was als het toch niet goed was. Deze zwangerschap hoefde op zich niet meer ivm mij leeftijd en voorgeschiedenis. Voor ons was dat boek eigenlijk gesloten. Nou ja, daar krijgen we natuurlijk nooit antwoord op.
Make love, not war ☮
Crap Diaan, ik sta te trillen op mijn benen omdat ik je naam zag staan en dacht dat je vanochtend de echo had.. Heel veel succes morgen, ik zal aan je denken en ik blijf duimen tot de laatste snik
3!
dankjewel lieverd!quote:
Crap Diaan, ik sta te trillen op mijn benen omdat ik je naam zag staan en dacht dat je vanochtend de echo had.. Heel veel succes morgen, ik zal aan je denken en ik blijf duimen tot de laatste snik
Make love, not war ☮
Och Diaan
en even een hart onder de riem voor alle dames in dit topic voor wie van toepassing: sterkte, en hopelijk snel weer over naar z&g!
en even een hart onder de riem voor alle dames in dit topic voor wie van toepassing: sterkte, en hopelijk snel weer over naar z&g!
Oh Diaan ik heb je verhaal in het andere topic gevolgd en ook ik blijf duimen voor je hoor. Maar als het toch mis is dan kan je hier terecht. Dat rotwachten ook...
Over duur van bloedverlies: de 1e week na de curettage heb ik bijna niet gebloed, de tweede week best wel veel. Toen een paar dagen niks, toen een paar dagen bruinverlies, nu al een dag mooi witte prut . Waar een mens niet blij mee kan zijn. Ik heb van het ziekenhuis begrepen dat 3 weken zeker niet uitzonderlijk is.
Ik heb zelf het idee dat het wondje soms weer wat opengaat, zo voelt het dan iig.
Sparkling, jeetje meid, wat een rotsituatie zit je nou weer in. Ik vind persoonlijk dat je echt niks verkeerd hebt gedaan. Ook ik heb weken niemand gesproken en als iemand dat na uitleg van de situatie nog erg zou vinden zou ik er helemaal klaar mee zijn!
Begrijp ik het goed als je vriendin zelf ook een verhaal kwijt moest bij jou? Dat ze daarom zo boos is? Of zou het zijn omdat je haar niet meteen gebeld hebt?
Ik snap dat je haar al heel lang kent en haar niet wilt kwetsen maar je hebt niks verkeerd gedaan, echt niet!
Laat je geen schuldgevoel aanpraten hoor!! Je had tijd nodig, heeeeel normaal.
Wat stond er nog in de mail?
[ Bericht 16% gewijzigd door Fieder op 12-04-2012 17:50:42 ]
Dat rotwachten ook... Over duur van bloedverlies: de 1e week na de curettage heb ik bijna niet gebloed, de tweede week best wel veel. Toen een paar dagen niks, toen een paar dagen bruinverlies, nu al een dag mooi witte prut
. Waar een mens niet blij mee kan zijn. Ik heb van het ziekenhuis begrepen dat 3 weken zeker niet uitzonderlijk is. Ik heb zelf het idee dat het wondje soms weer wat opengaat, zo voelt het dan iig.
Sparkling, jeetje meid, wat een rotsituatie zit je nou weer in. Ik vind persoonlijk dat je echt niks verkeerd hebt gedaan. Ook ik heb weken niemand gesproken en als iemand dat na uitleg van de situatie nog erg zou vinden zou ik er helemaal klaar mee zijn!
Begrijp ik het goed als je vriendin zelf ook een verhaal kwijt moest bij jou? Dat ze daarom zo boos is? Of zou het zijn omdat je haar niet meteen gebeld hebt?
Ik snap dat je haar al heel lang kent en haar niet wilt kwetsen maar je hebt niks verkeerd gedaan, echt niet!
Laat je geen schuldgevoel aanpraten hoor!! Je had tijd nodig, heeeeel normaal.
Wat stond er nog in de mail?
[ Bericht 16% gewijzigd door Fieder op 12-04-2012 17:50:42 ]
Nou ja, over dat bloedverlies... ik bloedde al een tijdje voordat ik wist dat ik zwanger was enzo. Denk dat ik morgen al 7 weken continu 'ongesteld' ben, dus het begint te vervelen.'Het is nu net 8 dagen na de curettage, dus het zal ook nog wel even aanhouden ook
Ik had die van jou helemaal gemist trouwens BE... Sterkte!
En Diaan, ik duim mee dat het toch gewoon goed is! Succes morgen!
Ik had die van jou helemaal gemist trouwens BE...
Sterkte!En Diaan, ik duim mee dat het toch gewoon goed is! Succes morgen!
Lief van je, maar zoals gezegd, mijn situatie is totaal anders, ik heb geen miskraam gehad.quote:
Ik had die van jou helemaal gemist trouwens BE...
Wel een currettage, dat was de reden dat ik mijn ervaring erin gooide, omdat het zo recent is dat ik nog precies weet qua vloeien enzo. [ Bericht 0% gewijzigd door BE op 12-04-2012 17:43:28 ]
***
Ik heb jouw verhaal ook helemaal gemist BE? Mag ik vragen waarom je gecuretteerd bent? Bijna tegelijkertijd met mij dan. 
Ja tuurlijk Amoriel jij hebt vooraf ook nog bloed verloren. Ik heb dat niet, dus sta daar steeds niet bij stil. Blegh 7 weken!
Ik snap dat je t zat bent. Het zal binnenkort wel stoppen hoop ik voor je.
Hoe zat het nou ook alweer? Moet je een week bloedvrij zijn? Of gewoon dag of 3?
Ik snap dat je t zat bent.
Het zal binnenkort wel stoppen hoop ik voor je. Hoe zat het nou ook alweer? Moet je een week bloedvrij zijn? Of gewoon dag of 3?
Ik vind dit wel heeel lang hoor...quote:
Nou ja, over dat bloedverlies... ik bloedde al een tijdje voordat ik wist dat ik zwanger was enzo. Denk dat ik morgen al 7 weken continu 'ongesteld' ben, dus het begint te vervelen.'Het is nu net 8 dagen na de curettage, dus het zal ook nog wel even aanhouden ook
Ik had die van jou helemaal gemist trouwens BE...
En Diaan, ik duim mee dat het toch gewoon goed is! Succes morgen!
Ik had na mijn miskraam na 2 wkn al een moe gevoel enz. bleek dat ik tegen bloedarmoede aanliep, dus medicatie gekregen om het bloeden te stoppen.
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
