Het grote "rammelaars"-topic deel 34

quote:

Op zaterdag 5 mei 2012 10:04 schreef HandigeHarriët het volgende:
Mag ik met jullie meerammelen?

We hebben 2 heerlijke meiden, een kleuter en een peuter, maar ik heb een hele grote wens voor een derde kindje. Alleen mijn man deelt de wens niet.
Ik heb altijd gezegd zijn nee te respecteren, maar heb er op het moment heel veel moeite mee. Ik mag er niet teveel over praten, want nee is nee. Dat betekent dus dat ik mijn gevoel voor een derde maar aan de kant moet schuiven. En dat lukt me niet. Waarom niet luisteren naar mijn ja? Als ik alleen al t gevoel, het niet compleet zijn, mag benoemen, zal me dat misschien al veel rust geven. Of t rammelen ooit ophoudt bij mij, nee, dat niet, ik ben zoals de vk zei, gemaakt om zwanger te zijn.

Hey HH, ik zit in precies hetzelfde schuitje! Jouw situatie=die van mij! Moeilijk hè, ik vind het soms zo frustrerend, waarom moet ik zijn 'nee' accepteren, maar hij mijn 'ja' niet?
Ik probeer soms gewoon toch even kort te laten merken hoe ik er over denk. Maar hij gewoon zo anti.
Hopelijk bedenkt jouw man zich, of wil hij er over nadenken. Dat alleen al zou fijn zijn...

Nou idd, heel frustrerend. Ik probeer het af en toe wel ter sprake te brengen, maar dan krijg ik of weinig reactie, of n grappige reactie (in zijn ogen, ik zou er gewoon graag eens over praten, zonder de gekheid)
Wat hier ook niet meehelpt is dat de meisjes geregeld vragen of er bij ons ook nog n baby komt. We hebben in dec n nichtje gekregen. Hebben een buurvrouw die in juli een tweeling krijgt. En al die kinderen op school/kdv die broertjes/zusjes krijgen.

Fijn dat er herkenning is, voel me soms zo alleen hierin.

Chan, wat lijkt me dat lastig zeg. Sterkte!

Ik kwam net al klikkend in het topic dat geopend was toen Oscar net geboren was en daar ging de boel toch nog wel even weer van klapperen hoor.
Zo ontzettend gaaf, zo'n kindje op de wereld zetten en helemaal leren kennen.

*nu de boel maar weer tot stilte maant...

Man geeft nog steeds aan het bij een te willen laten. Ik heb gemengde gevoelens, maar neig wel naar een tweede. Reden man is dat hij bang is dat er met mij iets gebeurt. Ik ben bij zwangerschap altiijd 'medisch' vanwege chronische hoge bloeddruk. Daardoor is risico op complicaties iets verhoogd (zw vergiftiging, lichte baby). Bij de eerste keer ging alles echter goed. Liep zelfs door tot en met 41 weken en baarde een 8,5 ponder. Zwangerschap probleemloos, geen centje pijn en kon doorwerken tot verlof, ben nu weer helemaal gezond en wel. Een ander bezwaar is ruimte, we hebben 3 slaapkamers en een grote zolderkamer, echter wij werken allebei veel thuis en hebben ruimte nodig. Verhuizen zit er gezien de crisis echt niet in. Nog een kind erbij is natuurrlijk ook duurder, en we houden nu al geen bakken over aan het eind van de maand...moeilijk hoor.

Lastig is dat hé! Wij wonen net in ons nieuwe huis met ook 3 slaapkamers waarvan er 1 als kantoor is ingericht omdat mijn vriend een eigen bedrijf heeft. Mijn vriend is ook overtuigd van 1 kind ook omdat hij financieel gezien de mogelijkheid wil hebben om Cas alle kansen te bieden qua opleiding etc. En op dat gebied ben ik het volkomen met hem eens, ik vind het een fijne gedachte dat Cas daardoor alles zou kunnen doen wat hij wil. Maar toch, een tweede lijkt me ook heel erg fijn! Maar zal er ooit weer zo'n leukertje komen als Cas? Want hij is in mijn ogen wel het allerleukste kindje wat er is!

Ach, ik snuif straks wel zo vaak mogelijk aan onze op komst zijnde nieuwe familielid. Schoonzusje staat op punt van bevallen

Oh dat lijkt me inderdaad heel moeilijk om mee om te gaan. Ik heb nu al aan mijn vriend doorgegeven, dat ik er 2 wil. Tot nu toe lijkt hij het ermee eens te zijn. Wij hebben ook een huis met 3 slaapkamers, en zijn van plan een tuinhuisje te bouwen, die te isoleren en dat als extra hobbyruimte te gaan gebruiken. We zien tegen die tijd wel of dat financieel haalbaar is. Anders hobbien we wel in de woonkamer.

Overigens vroeg ik hem gisteren of hij al een beetje wist wanneer hij een kindje wilde. Toen zei hij, wanneer we er klaar voor zijn. En toen ik zei dat het misschien wel nooit was, schudde hij heftig zijn hoofd, nee hoor ik wil echt wel kinderen. Uiteindelijk zijn we gekomen op volgend jaar. Nu nog even over een maand of 2 zeggen, dat ik de pil tot eind september heb....
Maar ben nu wel weer een beetje blijer.

quote:

Op maandag 7 mei 2012 12:19 schreef Aventura het volgende:
Man geeft nog steeds aan het bij een te willen laten. Ik heb gemengde gevoelens, maar neig wel naar een tweede. Reden man is dat hij bang is dat er met mij iets gebeurt. Ik ben bij zwangerschap altiijd 'medisch' vanwege chronische hoge bloeddruk. Daardoor is risico op complicaties iets verhoogd (zw vergiftiging, lichte baby). Bij de eerste keer ging alles echter goed. Liep zelfs door tot en met 41 weken en baarde een 8,5 ponder. Zwangerschap probleemloos, geen centje pijn en kon doorwerken tot verlof, ben nu weer helemaal gezond en wel. Een ander bezwaar is ruimte, we hebben 3 slaapkamers en een grote zolderkamer, echter wij werken allebei veel thuis en hebben ruimte nodig. Verhuizen zit er gezien de crisis echt niet in. Nog een kind erbij is natuurrlijk ook duurder, en we houden nu al geen bakken over aan het eind van de maand...moeilijk hoor.

quote:

Op maandag 7 mei 2012 12:29 schreef Cyntiaa het volgende:
Lastig is dat hé! Wij wonen net in ons nieuwe huis met ook 3 slaapkamers waarvan er 1 als kantoor is ingericht omdat mijn vriend een eigen bedrijf heeft. Mijn vriend is ook overtuigd van 1 kind ook omdat hij financieel gezien de mogelijkheid wil hebben om Cas alle kansen te bieden qua opleiding etc. En op dat gebied ben ik het volkomen met hem eens, ik vind het een fijne gedachte dat Cas daardoor alles zou kunnen doen wat hij wil. Maar toch, een tweede lijkt me ook heel erg fijn! Maar zal er ooit weer zo'n leukertje komen als Cas? Want hij is in mijn ogen wel het allerleukste kindje wat er is!

Ach, ik snuif straks wel zo vaak mogelijk aan onze op komst zijnde nieuwe familielid. Schoonzusje staat op punt van bevallen

Ja dat is inderdaad ook wel een lastige situatie. Het is natuurlijk altijd mogelijk om het tweede kindje op dezelfde kamer te laten slapen als die groot genoeg is maar dat is niet voor heel lang fijn voor het oudere kindje.
De kosten zijn altijd wel een probleem, maar ik denk dat de overstap van 1 naar 2 makkelijker op te vangen is dan van 0 naar 1. Want veel dingen heb je als het goed is nog, of moet je toch al halen voor het eerste kindje. Ook met de ervaring die je al hebt weet je waar je op moet letten.
Ik ga altijd te veel vooruit denken met dit soort dingen.. Dan denk ik, stel dat jullie kindje later ook een kind krijgt, dat kind heeft geen oom, geen tante, alleen zijn/haar ouder van die kant. Lijkt me wel eenzaam, ik zou mijn leven niet voor kunnen stellen zonder mijn zussen, en ben ook hartstikke blij als ze straks de levens van mijn kinderen mee kunnen maken . Maar dat is allemaal natuurlijk emotioneel bekeken . Maar kan altijd een beetje bij stilgestaan worden..
Succes in ieder geval!

quote:

Op maandag 7 mei 2012 12:50 schreef Risu het volgende:
Oh dat lijkt me inderdaad heel moeilijk om mee om te gaan. Ik heb nu al aan mijn vriend doorgegeven, dat ik er 2 wil. Tot nu toe lijkt hij het ermee eens te zijn. Wij hebben ook een huis met 3 slaapkamers, en zijn van plan een tuinhuisje te bouwen, die te isoleren en dat als extra hobbyruimte te gaan gebruiken. We zien tegen die tijd wel of dat financieel haalbaar is. Anders hobbien we wel in de woonkamer.

Overigens vroeg ik hem gisteren of hij al een beetje wist wanneer hij een kindje wilde. Toen zei hij, wanneer we er klaar voor zijn. En toen ik zei dat het misschien wel nooit was, schudde hij heftig zijn hoofd, nee hoor ik wil echt wel kinderen. Uiteindelijk zijn we gekomen op volgend jaar. Nu nog even over een maand of 2 zeggen, dat ik de pil tot eind september heb....
Maar ben nu wel weer een beetje blijer.

Oh dat is wel heel fijn! Duurt misschien voor je gevoel nog heel lang maar die tijd is zo voorbij!
Fijn dat je nu tenminste in een bepaalde mate wat 'duidelijkheid' hebt, of in ieder geval een beetje een beter beeld voor jezelf . Komt allemaal goed, maar hopen dat je vriend ook snel gaat rammelen.

Ik zie voor een tweede zo op tegen nog een keer kosten voor kinderopvang..

Wij houden ook geen bakken geld over, en dan zou er nog een keer zo'n bedrag afmoeten... Nu weet ik wel dat er meer kinderopvangtoeslag is als je een tweede kindje krijgt, maar hier moeten we of eens goed gaan rekenen, of zorgen voor een flinke buffer om het op te vangen...

quote:

Op maandag 7 mei 2012 14:55 schreef laiveneertiekje het volgende:
Ik zie voor een tweede zo op tegen nog een keer kosten voor kinderopvang..

Wij houden ook geen bakken geld over, en dan zou er nog een keer zo'n bedrag afmoeten... Nu weet ik wel dat er meer kinderopvangtoeslag is als je een tweede kindje krijgt, maar hier moeten we of eens goed gaan rekenen, of zorgen voor een flinke buffer om het op te vangen...

Halleluja eindelijk iemand die het ook eens een keer zegt.
Dat is dus ook ons probleem wel en ik verbaas me nogal over de makkelijkheid waarmee iedereen hier binnen OUD een tweede en/of derde lijkt te krijgen.

Ik heb aan een drukte maker voorlopig meer dan genoeg!
Wil ook niet mijn aandacht verdelen...maar ook geen ruimte, we zitten al krap in 50m2!

Wij hebben een grote (van 2 is 1 gemaakt) en een iets kleinere slaapkamer en een zolder. Bij ons is er wel de wens voor een tweede, de komende jaren zal dan de kleinste eerst bij ons op de kamer slapen en als ze groot geneog zijn om een kamer te delen, gaat ons bed op de kleinere kamer en gaan de kindjes samen op de grote kamer, daar hebben ze fijn de ruimte voor een eigen plek en zijn ze dan toch samen, dat lijkt ons fijn voor kindjes. Onze zolder dat is speelruimte voor de grote oppaskinderen, wasruimte en onze kledingkasten zijn daar. Dat willen we ook zo houden, we willen graag op dezelfde verdieping als ons mupke slapen.

De keuze voor een tweede op termijn vinden wij voor ons zelf fijn, maar vooral ook voor Lientje, wij komen beide uit een gezin van twee en weten hoe leuk het is om een broer/zus te hebben. Dus dat willen we ook graag voor haar. Ow en nog zo'n leukerd.... het lijkt me zo geweldig!

Drie zou een optie zijn bij een groter huis en een flinke bankrekening zodat ik niet zou hoeven werken, maar dat zit er niet in en daar heb ik eigenlijk ook wel vrede mee.
Nu blijf ik sowieso werken en komen er altijd nog extra kindjes in huis om voor te zorgen en dat vind ik ook fijn.

quote:

Op maandag 7 mei 2012 14:57 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:

[..]

Halleluja eindelijk iemand die het ook eens een keer zegt.
Dat is dus ook ons probleem wel en ik verbaas me nogal over de makkelijkheid waarmee iedereen hier binnen OUD een tweede en/of derde lijkt te krijgen.

Ik noemde het niet letterlijk, maar mijn 'we houden geen bakken met geld over' betekent ook dat ik niet weet of er nog wel zo'n fors bedrag aan kdv-kosten af kan. Wij nemen nu 2 dagen p.w. af en dat kost ons bruto al 589. Netto 400. Dat vind ik echt al een hele hap uit ons besteedbaar inkomen. We zijn hoog opgeleid, werken beiden ong, 36 uur en hebben een goed salaris, maar dan nog is het leven gewoon duur. Ik snap ook nooit hoe dat kan, 3 kinderen of meer. Waar doen ze 't van?

Ow en dat is bij ons dan een groot voordeel, ik werk als gastouder thuis, dus werk 40 uur of meer per week en maak zelf geen gebruik van kinderopvang. Voor mij zou het dus voorlopig ook totaal geen optie zijn om iets anders te gaan doen, dat zou ik pas doen als mijn eigen kindjes naar school gaan.

quote:

Op maandag 7 mei 2012 14:45 schreef Maxellera het volgende:

Ja dat is inderdaad ook wel een lastige situatie. Het is natuurlijk altijd mogelijk om het tweede kindje op dezelfde kamer te laten slapen als die groot genoeg is maar dat is niet voor heel lang fijn voor het oudere kindje.
De kosten zijn altijd wel een probleem, maar ik denk dat de overstap van 1 naar 2 makkelijker op te vangen is dan van 0 naar 1. Want veel dingen heb je als het goed is nog, of moet je toch al halen voor het eerste kindje. Ook met de ervaring die je al hebt weet je waar je op moet letten.
Ik ga altijd te veel vooruit denken met dit soort dingen.. Dan denk ik, stel dat jullie kindje later ook een kind krijgt, dat kind heeft geen oom, geen tante, alleen zijn/haar ouder van die kant. Lijkt me wel eenzaam, ik zou mijn leven niet voor kunnen stellen zonder mijn zussen, en ben ook hartstikke blij als ze straks de levens van mijn kinderen mee kunnen maken . Maar dat is allemaal natuurlijk emotioneel bekeken . Maar kan altijd een beetje bij stilgestaan worden..
Succes in ieder geval!

Ik denk er wel over na hoe het straks is voor Ventje. Ik heb zelf een tweelingzus en dan nog een zus en een broer, en dat vind ik hartstikke fijn. De vriend van mijn zus is enig kind, de hele familie bestaat uit hemzelf, zijn ouders en zijn oma (moeder's moeder). 4 personen. Terwijl ik uit een enorme familie kom met veel neven en nichten. Maargoed, dat vind ik geen doorslag geven in onze beslissing.

quote:

Op maandag 7 mei 2012 21:01 schreef Juud79 het volgende:
Ow en dat is bij ons dan een groot voordeel, ik werk als gastouder thuis, dus werk 40 uur of meer per week en maak zelf geen gebruik van kinderopvang. Voor mij zou het dus voorlopig ook totaal geen optie zijn om iets anders te gaan doen, dat zou ik pas doen als mijn eigen kindjes naar school gaan.

Ik werk 18 van die 36 uur thuis en ben er dus met uit bed halen, hapjes geven etc. Rest van de dag is hij bij papa Dat is heerlijk, 4 dagen de hele dag van huis zijn zou ik heel moeilijk vinden. Dit wil ik ook bij een eventueel tweede kind. Ik weet alleen niet of ik dan nog wel aan werken toe kom op zo'n dag

Dat is dan het voordeel van mijn onregelmatige werken. We hebben weinig opvang nodig. Sofie gaat gemiddeld 50 uur in de maand. We betalen wat we afnemen.

De kosten swingen hier ook de pan uit en ik zou ook niet weten hoe we twee kinderen tegelijkertijd in de opvang krijgen. Nog een voordeel dat Thomas hier vanaf november naar school gaat

quote:

Op maandag 7 mei 2012 14:57 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:

[..]

Halleluja eindelijk iemand die het ook eens een keer zegt.
Dat is dus ook ons probleem wel en ik verbaas me nogal over de makkelijkheid waarmee iedereen hier binnen OUD een tweede en/of derde lijkt te krijgen.

Een kind is zo gemaakt (meestal dan )

Ik denk dat niet alle moeders met 2,3,4,5 kinderen een baan hebben hoor. Ik zelf werk ook niet. Mijn 'salaris' zou ook niet opwegen tegen de kosten voor een opvang (van 3 kids..), denk ik.
Dus...ik blijf liever thuis

Mijn salaris is veel hoger dan kosten voor de opvang, ook bij 3 kids. Juist daarom kan en wil ik niet stoppen. Neemt niet weg dat het gewoon een aanslag is op je besteedbaar inkomen. Maargoed, dat is tijdelijk. Ik denk maar zo: nu stoppen met werken, een giga pensioengat creeeren en je kansen op de arbeidsmarkt met het jaar zien verdampen is op termijn veel duurder. Stoppen met werken om kinderopvangkosten op te vangen is (voor mij) kortetermijndenken.

Was een kind maar zo gemaakt dan had ik er hier waarschijnlijk nog één rondkruipen (en dat bedoel ik echt met een knipoog en niet een hallo-wil-je-eens-rekening-houden-met-het-feit-dat-het-niet-bij-iedereen-zo-simpel-gaat-post ).

Maar ik vind het omgekeerde ook moeilijk: ik hou van mijn uitdagende (soms wel iets te vermoeiende) job en zou eigenlijk niet willen thuis blijven (ik zou er echt ongelukkig van worden, denk ik ) maar onze fulltime jobs maken het er ook niet makkelijker op om voor een 2e te kiezen.

En dus ook hetgeen Aventura zegt
Ik mag er ook niet aan denken dat ik mijn job zou moeten laten schieten. Wat doe je dan 3 jaar later? Tevreden zijn met een minder leuke job omdat je toch weer aan het werk wil?

Al heb je geen opvangkosten als je thuis blijft met 3 kinderen vind ik het nog knap. Als al mijn kosten van het salaris van de meneer moeten houden we ook helemaal niks over. Dus ook als de moeder thuis zit snap ik nog niet hoe men het financieel doet. Nog minder zelfs.

quote:

Op maandag 7 mei 2012 21:44 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:
Al heb je geen opvangkosten als je thuis blijft met 3 kinderen vind ik het nog knap. Als al mijn kosten van het salaris van de meneer moeten houden we ook helemaal niks over. Dus ook als de moeder thuis zit snap ik nog niet hoe men het financieel doet. Nog minder zelfs.

Ja inderdaad! Dat snap ik ook niet, als je ervan uit gaat dat een modaal salaris 30.000 euro is. Maar zelfs anderhalf of twee keer modaal, dan hou je tussen de 2300 en 3300 euro netto over, daar kan je toch niet van leven met 2 volwassenen en 2 of 3 kids, of ik zie echt wat over het hoofd. Misschien dwalen we nu te erg af.

quote:

Op maandag 7 mei 2012 21:48 schreef Aventura het volgende:

[..]

Ja inderdaad! Dat snap ik ook niet, als je ervan uit gaat dat een modaal salaris 30.000 euro is. Maar zelfs anderhalf of twee keer modaal, dan hou je tussen de 2300 en 3300 euro netto over, daar kan je toch niet van leven met 2 volwassenen en 2 of 3 kids, of ik zie echt wat over het hoofd. Misschien dwalen we nu te erg af.

En toch zijn er zat gezinnen met 2 of 3 kinderen. Dus het kan wel
Je kan het ene gezin gewoon niet vergelijken met een andere.