Wat is jouw levensbeschouwing?

Hoe heet dat ook al weer dat je niet weet of er een god is?
Ik ben gewoon mijn levensbeschouwing vergeten

Aanvankelijk was ik christelijk opgevoed, maar ja, vooral door andere invloeden (ook uit FOK! ja) geloof ik niet meer. Toch kun je het nooit helemaal zeker weten.

Oh kijk, hier kan het wel.

Ik weet niet wat de naam is voor mijn levensbeschouwing. De kern is dat ik geloof in reincarnatie en dat we hier zijn om te leren en zodoende te groeien binnen de verschillende niveaus van ontwikkeling.

quote:

Op dinsdag 28 februari 2012 21:17 schreef LunaAurea het volgende:

[..]

Agnost

Bedankt. Ik kon niet meer op de naam komen.

Oja, TS begint

Ik heb nooit wat van iemand aangenomen, of van een bepaalde groep of geloof.
Ik ben alleen zelf heel erg na gaan denken over het leven.
Toen kwam ik er niet uit.
Niks is zeker in dit leven, ook niet wat er daarna gebeurd.
Maar volgens mij moet je toch je best doen om er wat van te maken, daar gaat het om.

quote:

Op dinsdag 28 februari 2012 21:23 schreef LunaAurea het volgende:

[..]

Op het moment ben ik een 'zwevende kiezer'. Ik ben er nog niet uit waar ik wel/niet in geloof.

Ik zou voor Diederik Samsom gaan.

quote:

Op dinsdag 28 februari 2012 21:23 schreef LunaAurea het volgende:

[..]

Op het moment ben ik een 'zwevende kiezer'. Ik ben er nog niet uit waar ik wel/niet in geloof.

Sowieso is het goed om zo'n periode door te maken. Zowel geloven als niet geloven zonder er over nagedacht te hebben is een heel slecht idee.

quote:

Op dinsdag 28 februari 2012 21:24 schreef Strani het volgende:

[..]

Sowieso is het goed om zo'n periode door te maken. Zowel geloven als niet geloven zonder er over nagedacht te hebben is een heel slecht idee.

Je kunt nadenken wat je wilt. Maar op het eind kun je daar ook geen touw meer aan vast knopen als je iets zoekt waarin je kunt geloven.
Volgens mij valt er vrij weinig te geloven, waar je over na kunt denken in dit leven. Ik heb in ieder geval nog nooit iets concreets gevonden in mijn hersenpinsels
Is ook logisch, anders was de definitie van ''geloven'' niks waard.
Volgens mij heeft geloven niks met nadenken te maken. Het is voor mij meer een onderbuikgevoel.

quote:

Op dinsdag 28 februari 2012 21:27 schreef kornuitbuffel het volgende:

[..]

Je kunt nadenken wat je wilt. Maar op het eind kun je daar ook geen touw meer aan vast knopen als je iets zoekt waarin je kunt geloven.
Volgens mij valt er vrij weinig te geloven, waar je over na kunt denken in dit leven. Ik heb in ieder geval nog nooit iets concreets gevonden in mijn hersenpinsels
Is ook logisch, anders was de definitie van ''geloven'' niks waard.
Volgens mij heeft geloven niks met nadenken te maken. Het is voor mij meer een onderbuikgevoel.

Niet alleen een onderbuikgevoel. Mijn geloof is gebaseerd op heel veel nadenken en voor mij kwam deze overtuiging er uit als logisch gevolg van mijn conclusies.

Iedereen denkt op een andere manier na.

Atheist, maar ik ontken dat het een levensbeschouwing is.

ik ben een pantheïst en een filharmoon, ook ben ik een beetje anarchist en punk

ik vind pantheïsme echt DE oplossing voor het geloofsvraagstuk, gewoon alles goddelijk noemen en hier voor de rest geen religieuze handelingen mee associëren.

Ik ben een 'out-of-the-box' christen. Ik ben als christen niet in een hokje te plaatsen.

quote:

Op dinsdag 28 februari 2012 21:40 schreef Molurus het volgende:
Atheist, maar ik ontken dat het een levensbeschouwing is.

Het is ook geen levensbeschouwing, maar meer een manier om te ontkennen dat er een God is, dit hoeft niet eens zo heel veel consequenties te hebben voor je leven. Op welke manier kijk je tegen het leven aan? (behalve dat er dus geen God is) Heeft het leven zin? Wat is de zin van het leven? Of, wat is het doel van het leven? Geloof je verder nog in een begrip als 'leven na de dood' of reïncarnatie? etc.

hoe denken atheïsten eigenlijk te verklaren dat ze zeker van zijn dat er geen god is? het kan toch ook zijn dat hij zich niet meer met ons bemoeit (het zogenaamde deïsme) of dat je na, en misschien onbewust voor je leven iets anders meemaakt? er is ook geen bewijs uit het ongerijmde dat hij niet bestaat.

quote:

Op dinsdag 28 februari 2012 22:15 schreef naatje_1 het volgende:

[..]

Het is ook geen levensbeschouwing, maar meer een manier om te ontkennen dat er een God is, dit hoeft niet eens zo heel veel consequenties te hebben voor je leven. Op welke manier kijk je tegen het leven aan? (behalve dat er dus geen God is) Heeft het leven zin? Wat is de zin van het leven? Of, wat is het doel van het leven? Geloof je verder nog in een begrip als 'leven na de dood' of reïncarnatie? etc.

Het is ook niet direct een ontkennen dat er een god is, maar meer het verwerpen van de hypothese. (Dat is niet geheel hetzelfde.)

'Zin hebben' heeft alleen betekenis mbt een (intelligente) entiteit met belangen en doelen. Buiten het leven op aarde zijn er ieg niet dat wij weten dergelijke entiteiten, in die zin kunnen we dus ook niet veronderstellen dat er buiten het aardse leven om belang bestaat bij aards leven.

Maar dat wil uiteraard niet zeggen dat ik geen zin heb in het leven. Dat is iets heel anders.

Leven na de dood? Als ik dood ga gaat het leven gewoon door ja. Maar als je bedoelt dat 'mijn geest' dan op een bepaalde manier voortbestaat? Nee, alleen in de herinnneringen van mensen, maar verder keer 'ik' terug naar de staat waarin ik verkeerde voordat ik verwekt werd: niet-bestaan.

[ Bericht 0% gewijzigd door Molurus op 07-03-2012 14:35:46 ]

quote:

Op dinsdag 28 februari 2012 22:24 schreef Molurus het volgende:

[..]

Het is ook niet direct een ontkennen dat er een god is, maar meer het verwerpen van de hypothese. (Dat is niet geheel hetzelfde.)

'Zin hebben' heeft alleen betekenis mbt een (intelligente) entiteit is met belangen en doelen. Buiten het leven op aarde zijn er ieg niet dat wij weten dergelijke entiteiten, in die zin kunnen we dus ook niet veronderstellen dat er buiten het aardse leven om belang bestaat bij aards leven.

Maar dat wil uiteraard niet zeggen dat ik geen zin heb in het leven. Dat is iets heel anders.

Leven na de dood? Als ik dood ga gaat het leven gewoon door ja. Maar als je bedoelt dat 'mijn geest' dan op een bepaalde manier voortbestaat? Nee, alleen in de herinnneringen van mensen, maar verder keer 'ik' terug naar de staat waarin ik verkeerde voordat ik verwekt werd: niet-bestaan.

Opvallend, dat standpunt is dan dus eigenlijk overeenkomstig de oerknal die aan de massa wordt verteld: iets komt uit niets. Er zijn denk ik meer mensen die aannemen dat er niets is na je dood, dan dat er mensen zijn die menen dat er niets uit iets kan ontstaan (en vice versa), terwijl het in essentie hetzelfde betekent...

quote:

Op dinsdag 28 februari 2012 22:31 schreef naatje_1 het volgende:

[..]

Opvallend, dat standpunt is dan dus eigenlijk overeenkomstig de oerknal die aan de massa wordt verteld: iets komt uit niets. Er zijn denk ik meer mensen die aannemen dat er niets is na je dood, dan dat er mensen zijn die menen dat er niets uit iets kan ontstaan (en vice versa), terwijl het in essentie hetzelfde betekent...

Hm, ten eerste impliceert de oerknaltheorie niet dat iets uit niets is gekomen. Het idee dat de totale energie in het universum 0 is en uit niets ontstaan zou kunnen zijn is modieus in de wetenschap, maar de oerknaltheorie zelf doet daar bij mijn weten geen uitspraken over.

Dat zou mbt het universum best eens kunnen kloppen, dat laat ik liever over aan kosmologen. Maar met betrekking tot leven en mijzelf: het is niet het geval dat dat uit niets is ontstaan. Bijna niets, ok. Maar niet niets.

Als ik doodga dan is het niet zo dan de hersenen die mijn bewustzijn voortbrengen (als emergent verschijnsel van de struktuur) ophouden te bestaan. Het zaakje vervalt, of wordt verbrand in het geval ik mij laat cremeren. En evenzo bestond al de materie waaruit mijn hersenen bestaan ook voor mijn geboorte. Het was toen alleen niet in het soort struktuur dat een bewustzijn kan voortbrengen.

Hopelijk verduidelijkt dat een en ander.

quote:

Op dinsdag 28 februari 2012 22:36 schreef Molurus het volgende:

[..]

Hm, ten eerste impliceert de oerknaltheorie niet dat iets uit niets is gekomen. Het idee dat de totale energie in het universum 0 is en uit niets ontstaan zou kunnen zijn is modieus in de wetenschap, maar de oerknaltheorie zelf doet daar bij mijn weten geen uitspraken over.

Dat zou mbt het universum best eens kunnen kloppen, dat laat ik liever over aan kosmologen. Maar met betrekking tot leven en mijzelf: het is niet het geval dat dat uit niets is ontstaan. Bijna niets, ok. Maar niet niets.

Als ik doodga dan is het niet zo dan de hersenen die mijn bewustzijn voortbrengen (als emergent verschijnsel van de struktuur) ophouden te bestaan. Het zaakje vervalt, of wordt verbrand in het geval ik mij laat cremeren. En evenzo bestond al de materie waaruit mijn hersenen bestaan ook voor mijn geboorte. Het was toen alleen niet in het soort struktuur dat een bewustzijn kan voortbrengen.

Hopelijk verduidelijkt dat een en ander.

Wat betreft het eerste: dat weet ik, daarom ook de nadruk op de massa. 'de oerknal die aan de massa wordt verteld'

Maar, dan ben je dus aanhanger van het determinisme?

Atheïst, Noorse en Griekse mythologie vind ik interessant.

Abrahamitische religies vind ik een wanvertoning in de Europese geschiedenis en het heden. Of het nu paddo etende mozes, halfgod jezus of Mo met zijn epileptische aanvallen is. Het blijven voor mij zandbak verhalen van herders volkeren.

oh dus jij bent een theoloog?
ik heb me er nooit zo in kunnen verdiepen hoor al die religie, na op school over de RKK te leren had ik er wel weer genoeg van.

Ik heb een sterk gelovige achtergrond, grootste gedeelte van mijn familie zijn kan ik wel zeggen godsdienst waanzin.

Ik zelf heb het ook geërfd, geobsedeerd bezig zijn met religie en ons bestaan. Ik zelf ben overtuigd atheïst, om het een plek te geven. Maar ik besteed wel veel tijd aan religie en mythologie.

Constant oorlog in mijn kop, is een onderdeel van wie ik ben.