Crisis in Syrië #10 Bloedbad!

quote:

Russisch schip vol ammunitie op weg naar Turkije

Een Russisch schip dat eerder in Cyprus onderwerp van discussie was mag weer verder varen nadat de eigenaar heeft toegezegd om naar Turkije te varen in plaats van Syrië.

Het Russische schip dat een ongeplande tussenstop had gemaakt in Cyprus mag weer door varen nadat de eigenaren aangegeven hebben om de ammunitie niet naar Syrië te vervoeren. Eerder mocht het schip niet verder varen omdat er een embargo op dergelijke cargo naar Syrië heerst.

Waarom het schip naar Turkije gaat is onbekend.

quote:

Russisch schip met wapens in Syrië

Een Russisch schip met naar het zich laat aanzien wapens en munitie is in Syrië aangekomen. Het schip, de Chariot, was 9 december uit Sint Petersburg vertrokken. Scheepvaartbronnen in de Russische haven hebben vrijdag bevestigd dat het 11 januari arriveerde. Het had volgens de scheepvaartmaatschappij ,,een gevaarlijke lading '' aan boord.

quote:

2012 bombardment of Homs

quote:

The Bombardment of Homs by artillery shelling is a military operation being carried out by the Syrian armed forces and taking place within the scope of the Siege of Homs, in response to the 2011–2012 Syrian uprising. The event began on 3 February 2012 after the Free Syrian Army attacked Syrian Army checkpoints, killing 10 soldiers.[11][16]

quote:

Syria's Assad is hitting Homs with the heaviest mortars in the world (video)

quote:

From Peter Bouckaert, a senior researcher for Human Rights Watch, comes an indication why the death toll has been steadily climbing in Homs. He says a video from Homs that shows the fragments of a mortar the struck a building there is proof that Assad has deployed the Russian-made "Tulip" weapons system against the town, which fires the largest mortar round in any military's arsenal. The tank-like vehicle that serves as the firing platform can lob 240mm mortar rounds up to 20 kilometers away, and they carry over 70 pounds of explosives. The largest mortar used by the US, in contrast, is 160mm.

quote:

Op dinsdag 13 maart 2012 20:55 schreef Chooselife het volgende:

[..]

Dat ben ik niet met je eens. Als je de gebeurtenissen in Syrië in breder perspectief bekijkt en daarbij ook oog hebt voor de rol van de gewapende milities, dan blijkt de rol van Rusland een stuk genuanceerder. De meerderheid van de Syriërs (naar schatting 55%) staat nog steeds achter Assad en kent dus ook steun van Rusland. Zonder de vasthoudendheid van de Russen zouden ze ten dode opgeschreven zijn.

quote:

Aan jou het verzoek eens heel kritisch te kijken die nou precies die "vrijheidsstrijders" zijn en wat ze precies willen bereiken.

quote:

Video lynchpartij door Syrische strijders opgedoken

Gemaskerde rebellen hebben in de Noord-Syrische provincie Idlib een lid van een Assad-getrouwe militie opgehangen. Dat is te zien op videobeelden die in bezit zijn gekomen van een journalist van Associated Press en vandaag werden getoond.

De gehangene was een zogenoemde 'shabiha', een lid van een van de bendes die loyaal zijn aan president Bashar Assad. Hij zou op burgers hebben geschoten en voor het regime hebben gespioneerd.

De precieze gebeurtenissen die voorafgingen aan de lynchpartij, die half februari plaatsvond, konden niet worden geverifieerd. Maar een stem in de video zegt dat de man is gedood door strijders van het Vrije Syrische Leger. Deze strijdmacht zou de man hebben opgepakt omdat hij een begrafenisstoet zou hebben aangevallen.

'Hij gooide handgranaten naar de rouwenden', zegt de stem. 'Het Vrije Syrische Leger kwam tussenbeide en arresteerde deze criminele shabiha van Assads bendes. Hij had handgranaten bij zich en Russische munitie en schoot op de betogers en de rouwenden.'

Deserteurs en demonstranten
Het Vrije Syrische Leger is de grootste strijdmacht van de Syrische oppositie en bestaat uit legerdeserteurs en demonstranten die de wapens hebben opgenomen. Maar structuur en eenheid is er nauwelijks.

Saudi-Arabië en Qatar hebben voorgesteld de Syrische strijders te bewapenen, maar de Verenigde Staten en andere landen zijn hier huiverig voor. Zij vrezen dat het conflict op die manier alleen maar bloediger wordt.

quote:

Journalist recounts fleeing Syrian city under fire

Associated Press= ANTAKYA, Turkey (AP) — Explosions illuminated the night as we ran, hoping to escape Syria after nearly three weeks of covering a conflict that the government seems determined to keep the world from seeing. Tank shells slammed into the city streets behind us, snipers' bullets whizzed by our heads and the rebels escorting us were nearly out of ammunition.

It seemed like a good time to get out of Syria.

---

EDITOR'S NOTE: Award-winning journalists Rodrigo Abd and Ahmed Bahaddou sneaked into Syria and spent nearly three weeks reporting from opposition-held territory. Abd, an Associated Press photographer, is based in Guatemala. Bahaddou is a video journalist on assignment for the AP, based in Turkey.

---

With regime forces closing in on the rebel-held northern city of Idlib, Associated Press cameraman Ahmed Bahaddou and I set out Sunday for neighboring Turkey on a journey that would take us through a pitch-black passage and miles of muddy olive groves in the freezing cold.

We ran into delays and dangers with every step — from fighting between rebel and government forces to a missed connection with our guide.

We coordinated our escape with the Free Syrian Army, the rebel force fighting to hold onto Idlib, but the situation was deteriorating quickly. The snipers, shelling and explosions were growing ever closer.

"We are all going to be killed!" a terrified Syrian activist told me, collapsing into tears. An FSA fighter said the government troops were sure to take the city back, because the rebels were running out of ammunition.

A rebel commander said he understood if his fighters wanted to run away and save themselves.

"Whoever wants to leave and not fight, lay your Kalashnikovs here," he said.

Nobody did.

Last week, troops had encircled Idlib, and tank shells starting pounding the city from dawn until evening. Rebels dashed through the streets, taking cover behind the corners of buildings as they clashed with the troops. Wounded fighters were piled into trucks bound for places where they could be treated. I saw a man carrying a young boy, the child's jacket soaked in blood. I later learned the boy was dead.

On Tuesday, just one day after we made it out, government forces recaptured Idlib, although activists reported some pockets of resistance remained. Still, it was a blow to the rebels.

The regime says it is fighting foreign terrorists and armed gangs, denying that the yearlong uprising is a popular revolt. But what we saw in Idlib was nothing like what the government is describing. The townspeople support the uprising; every family seemed to have a fighter in the streets, or knew somebody who was fighting.

The FSA rebels were Syrians, from Idlib. We did not see any foreigners doing battle.

The biggest challenge for the rebels was not their fervor to fight; they all seemed willing to die to oust the regime of President Bashar Assad. They were armed with little more than rocket-propelled grenades, Kalashnikov machine guns and grenades.

The opposition's rallying cry in recent days has been an appeal for weapons. An influx of anti-tank missiles and other heavy arms could be a turning point in the conflict.

But as government forces moved in last week, all we could think of was Baba Amr — the neighborhood in the Syrian city of Homs that endured nearly four weeks of government shelling. Hundreds of people were killed in the siege, and the humanitarian situation was catastrophic. Among the dead were two journalists, Marie Colvin, a veteran American-born war correspondent for Britain's Sunday Times, and Remi Ochlik, 28, a French photojournalist. Both were cut down when a shell struck nearby.

Idlib was believed to be the next target now that the government had recaptured Baba Amr. As the rebels gathered on street corners, families packed a few possessions and rushed to leave the city. Women and children hid in basements to escape the shelling.

"Of course I am afraid!" a Syrian woman cried in one of the shelters, where a dozen women and children hid Saturday. "Even the men are afraid."

By Saturday, many people fled Idlib to reach surrounding villages. Electricity was switched off most of the day, lasting only about three hours, in what was likely an attempt by the government to clear out the population.

Everybody was preparing for a siege, making our escape all the more complicated. We decided to spend the night among the wounded in Idlib, delaying our departure, because we were too scared to move. As we drove through the dark streets, the driver turned off the headlights so nobody would detect us — even though that meant we could not see anything either.

The thundering "BOOM! BOOM!" from tank shells was relentless.

When we woke up the next morning, the toll of the violence we had somehow escaped was apparent: Wounded people, including children and women, were crowded around in bloodstained clothes. Many had clearly been hit by snipers in the legs and arms. Many had gaping wounds from shrapnel and died in their beds.

There was no space in the morgue for more corpses, so families arranged to bury the dead immediately. Funerals were out of the question because of the danger of being outside.

When evening fell, we decided to leave the city. The idea was to run over an open area overlooked by snipers and tanks, but our guides suggested we go underneath it, through a passage. We had to walk to it, led by an FSA fighter who kept us waiting for a half-hour while battles raged in the streets. We moved carefully through a city devoid of any normal sounds of life — no cars honking, no one on the streets — just silence broken by gunfire and explosions.

The corridor was cramped and so dark that we could not see our hands in front of our faces. Crouching to fit inside it, we moved for about 40 meters (130 feet) until we reached the other end, which was mercifully outside the regime's cordon. It was only after we emerged that we realized our escort was carrying homemade grenades on his vest, unstable explosives that easily could have blown us to bits while we were inside.

The next leg of our journey took us to a massive field of deep mud. There was no way to cross on foot or even in a car. But our contact on the Turkish side of the border had arranged the perfect mode of transport to ferry us into the country: a bright, red tractor.

We clambered aboard and rolled through the mud for a half-hour before crossing an unmarked, largely porous border. Nobody stopped us or even noticed.

Reporting from Syria had been risky, but it was the only way to cover the story properly, without being at the mercy of government minders who try to control what you see and whom you meet.

In the past year, Syria has severely restricted the number of visas it issues to journalists, and those who do get in must take trips accompanied by government escorts.

On Saturday, the Syrian Information Ministry issued a warning that journalists such as Ahmed and me who entered the country illegally "are accompanying terrorists, promoting their crimes and fabricating baseless news."

The statement alluded to the deaths of Colvin and Ochlik, saying media companies are "legally and morally responsible for anything that may result from what could happen to these journalists due to their accompaniment of terrorists."

But for Ahmed and me, the trip was an opportunity to present an honest picture of a conflict that remains largely hidden from the world.

quote:

'Syrische gevangenen op grote schaal vernederd, verkracht en gemarteld'

Syriërs die bij de protesten zijn opgepakt, worden stelselmatig gemarteld. Het regime vernedert en intimideert de slachtoffers om hen tot zwijgen te brengen. Dat schrijft mensenrechtenorganisatie Amnesty International vandaag.

Slachtoffers hebben tegen Amnesty verklaard dat de beulen een vast patroon volgen. Arrestanten worden eerst tot op het ondergoed uitgekleed en moeten tot 24 uur lang in de buitenlucht staan. Daar worden ze geslagen met stokken, geweerkolven, zwepen, kabels en vuisten. De folteraars noemen dat haflet al-istiqbal, Arabisch voor ontvangstcomité.

Tijdens verhoren lopen de gevangenen het meeste gevaar. Een van de slachtoffers zei dat de ondervragers met tangen stukken spier van zijn benen hebben gescheurd. Sommige mensen worden aan deuren of plafonds opgehangen, zodat ze geslagen kunnen worden.

Ook verkrachtingen komen voor. Een Syriër zegt dat hij moest toekijken, toen een andere gevangene werd verkracht. Dat zou in juli vorig jaar zijn gebeurd in een gebouw van de gevreesde militaire inlichtingendienst in de buurt van de hoofdstad Damascus.

'Ze trokken de broek van Khalid naar beneden. Hij had een wond op zijn linkerbovenbeen. De verhoorder verkrachtte hem tegen de muur. Khalid huilde en sloeg zijn hoofd tegen de muur', verklaarde de man tegen Amnesty.

quote:

'Leger Syrië heeft Idlib onder controle'

Het Syrische regeringsleger heeft de noordelijke stad Idlib in handen gekregen.

Rebellen zijn op de vlucht geslagen en militairen doorzoeken de huizen. Dat heeft een activist uit de stad vandaag gezegd. Berichten uit Syrië kunnen nauwelijks worden gecontroleerd.

Idlib ligt bij de grens met Turkije. De stad was een van de haarden van protest in Syrië. Het regime heeft Idlib 4 dagen lang belegerd. Eerder veroverden regeringstroepen al de stad Homs, waar ook fel werd gedemonstreerd.

quote:

'Assad verwerpt voorstellen Annan'

De Syrische dictator Bashar al-Assad verwerpt de voorstellen die de internationale gezant Kofi Annan heeft gedaan om het geweld in het land te beëindigen. Dat hebben drie bronnen rond de Amerikaanse regering dinsdag tegen nieuwszender CNN gezegd.

Voormalig secretaris-generaal van de VN Kofi Annan onderhandelde afgelopen weekeinde namens de VN en de Arabische Liga met Assad. De president van Syrië zou echter hebben geantwoord dat hij Annan niet erkent als vertegenwoordiger van de Liga en niets zal doen voordat de Syrische oppositie de wapens neerlegt.

quote:

Exclusive: secret Assad emails lift lid on life of leader's inner circle

quote:

• Messages show Bashar al-Assad took advice from Iran
• Leader made light of promised reforms
• Wife spent thousands on jewellery and furniture

quote:

The messages, which have been obtained by the Guardian, are said to have been intercepted by members of the opposition Supreme Council of the Revolution group between June and early February.

quote:

Op donderdag 15 maart 2012 01:27 schreef Billy-jazz het volgende:
Syria's turmoil has been laid bare on our TV screens for more than a year, but some networks are being accused of affecting rather than reflecting the conflict. Maria Finoshina reports now, on how there's more to the coverage on the Qatari-owned Al Jazeera TV channel, than meets the eye.

'Media - West proxy to fuel Syria conflict'

quote:

Op donderdag 15 maart 2012 01:59 schreef Billy-jazz het volgende:

[..]

Dat maakt al-Jazeera niet minder subjectief.