Het peutertopic (2-4 jaar) deel 95

"Papa is een homo!"

Ik moet echt wat beter op mn woorden gaan letten.

[ Bericht 13% gewijzigd door Ssserpente op 23-02-2012 07:25:31 ]

Serpente

En over het financieel kunnen opbrengen om thuis te blijven, het is natuurlijk een keuze..ik kan ook full-time gaan werken, een huis kopen met een tuin en een auto/2auto's ed, maar wij kiezen ervoor dat ik bij T kan blijven en de dingen die we moeten laten/niet kunnen kopen dat is dan jammer, maar ik vind het vele malen belangrijker dat ik er al vanaf haar geboorte de hele tijd voor haar ben. Ik word juist weer een beetje kriebelig van mensen die zeggen dat ze hun kind wel móeten wegbrengen om dus in die luxe te kunnen blijven..
Ik zal vast mensen voor hun hoofd stoten, dat is niet mijn bedoeling, want wat ik al meerdere keren zei het is een keuze die je zelf moet maken!!

@DML: of ze nog thuisonderwijs krijgt als ze naar de middelbare school gaat weet ik niet. Als zijzelf uiteindelijk naar school wil, zal ik haar écht niet tegenhouden. Maar dan moet ze wel in staat zijn die keuze weloverwogen te maken, want in Nederland is er geen weg meer terug: als je eenmaal naar school bent geweest, kom je er niet meer vanaf... Over diploma's maak ik me geen zorgen, daar heb je staatsexamens voor.

Over dat wel of niet ongedwongen: die activiteiten die ik doe zullen écht niet een half uur later beginnen omdat we ons bed niet uit willen komen vandaag. Je hebt verschillende manieren van to geven: net zo strikt als een ouderwetse school (we gaan nú dít doen) maar ook los als een Dalton/Montessori of 'school voor het nieuwe leren'. (Ik heb alles in de buurt.) Dus wat dat betreft is to niet veel anders. Behalve dan dat je je eigen levensovertuiging een stuk beter na kan leven, zoals iedereen in Nederland zou moeten kunnen doen. Rooms-katholieken, protestanten en dergelijke hebben immers ook eigen scholen. Helaas is op die scholen geen plek voor magie en de Godin. Wel voor een god natuurlijk, maar eentje zónder hoorns...

En ik moet 'homo' ook helemaal niet als 'scheldwoord' gebruiken en ik heb ook helemaal niks tegen homo's en zo blabla.
Maar het bekt zo lekker.

En aan de discussie wij ik vanmiddag nog wel wat toevoegen.

quote:

Op donderdag 23 februari 2012 07:20 schreef Ssserpente het volgende:
"Papa is een homo!"

Ik moet echt wat beter op mn woorden gaan letten.

hahahahaha

Ik vind dat je vijf keer in de week een uurtje activiteiten zoals sport en muziek niet te vergelijken met het sociale van school.
Het lijkt me zo eenzaam voor een kind thuisonderwijs. Ik stel me dan zo voor dat het kind vanachter het raam groepjes kinderen lachend naar school ziet huppelen.

Ik las over dat als je eenmaal naar school gaat je niet meer terug kan. Is dat andersom ook niet ook in zekere mate? Maar als een kind na thuisonderwijs bv naar de middelbare school gaat valt het dan niet enorm buiten de boot?

Ik moet er wel bij zeggen dat ik waarschijnlijk een veel te eenzijdig beeld heb van to. Maar ik heb dan ook niet het geduld om zelf les te geven. En geen reden.

[ Bericht 5% gewijzigd door Estrys op 23-02-2012 08:07:14 ]

Wat zijn je bezwaren tegen school GWS? Wat is de reden dat je thuisonderwijs overweegt?

Dat zegt ze toch, ze wil magie en een godin en een god met hoorns!

Nou ja, ik vind sowieso dat onderwijs seculier zou moeten zijn. Omdat ik geloof een privézaak vind. Maar als ik zie hoe ik zelf de afgelopen tien jaar (ten positieve) ben veranderd ben ik blij dat ik mijn kinderen naar school heb gedaan.

Wel ben ik heel blij dat ik ze tot een jaar of drie voornamelijk zelf heb verzorgd en bijna alle slaapjes thuis of in mijn buurt zijn geweest. Het voelt als een warme veilige basis waar ik ze makkelijk vanuit kan loslaten. Wellicht dat ik dit bij dochters anders had ervaren. Het verraste mij te lezen in dat jongens hoe voed je ze op boek dat jongens tot een jaar of drie veel bij hun moeder zouden moeten zijn. Vanwege allerhande logische redenen.
Dat voelde als een bevestiging van een buikgevoel dat ik had.

Maar dit terzijde.

Alhoewel school absoluut een voor verbetering vatbaar concept is en mijn kinderen duidelijk 'anders' zijn wel blij dat ze daar naar toe gaan. Op het plein spelen, de wereld verkennen zonder de haviksogen van je moeder.... Heel gezond

Ik ben zo'n krampachtig geval, ik vind alles eng wat ze doet, het is dus maar goed dat ze nu 2 dagen KDV heeft en over een klein jaar naar school gaat waar ze gewoon de wildebras uit kan hangen

Nou, dat is een korte samenvatting van mijn tien jaar groei en haviksogen

En over zelf lesgeven aan mijn kind.. Ik vind het een soort van zelfverheerlijking De dingen waarvan ik bang ben dat ze ze niet meekrijgen zal ik op hen hart drukken. Verder hoop ik toch dat mensen die ervoor leren er wat beters van brouwen dan ik. School heeft natuurlijk ook een sociale functie en ik vind persoonlijk dat een kind tussen de kinderen hoort te zijn na een bepaalde leeftijd. Je zou maar jarenlang les krijgen van je moeder,

Ik denk dat het voor Senna ook heel gezond is om eens onder mijn radar vandaan te zijn

Kitty_hello, het is vaak niet de luxe waarvoor mensen blijven werken, maar noodzaak. Wij zouden het op alleen B.s salaris niet redden. Waarschijnlijk zouden we met een dag werk van mij het hoogst noodzakelijke binnen halen, maar een dag werken is geen optie, en dus kunnen we omdat ik ook werk ook nog leuke dingen doen, zoals op vakantie gaan

quote:

Op donderdag 23 februari 2012 09:01 schreef miss_sly het volgende:
Ik denk dat het voor Senna ook heel gezond is om eens onder mijn radar vandaan te zijn

Kitty_hello, het is vaak niet de luxe waarvoor mensen blijven werken, maar noodzaak. Wij zouden het op alleen B.s salaris niet redden. Waarschijnlijk zouden we met een dag werk van mij het hoogst noodzakelijke binnen halen, maar een dag werken is geen optie, en dus kunnen we omdat ik ook werk ook nog leuke dingen doen, zoals op vakantie gaan

kunnen jullie van alleen B.'s salaris echt helemaal niet rondkomen? Dus geen geld meer voor boodschappen ofzo?

Ik begrijp dat hypotheeklasten hoog zijn en dat er nog verzekeringen afmoeten en weet ik het wat. Maar ik verbaas me er altijd een beetje over als ik mensen zulke uitspraken zie doen. Ik krijg de indruk dat mensen altijd graag dezelfde leefstandaard aan willen houden, verse broodjes van de bakker, eens een dagje ergens iets leuks doen, nieuwe kleding voor het kind kopen, boodschappen bij de AH doen of thuis laten bezorgen.
Zulke dingen, daar kun je heel makkelijk stappen in terug doen. En dan wordt er vaak gezegd "maar ik wil niet bezuinigen op eten want ik vind dat goed en gezond eten erbij hoort" maar als je echt geen geld hebt, dan is eten het eerste waar je heel veel op kunt bezuinigen zonder daar veel op in te moeten leveren qua gezondheid. Vergeet niet dat de kosten kinderopvang volledig wegvallen als iemand thuis zou blijven, dat scheelt een slok op een borrel.

Het is geen persoonlijke aanval naar jou hoor miss maar ik vind het altijd frappant als er staat dat het echt de noodzaak is waardoor mensen blijven werken. Ik vraag me dan toch altijd een beetje af hoe dat kan, en hoe torenhoog de hypotheek wel niet is waar iemand zich aan verbonden heeft.

Ik snap wel wat Kitty_hello bedoelt, het is ook niet per se een luxe om thuis te kunnen blijven maar wel een keuze. Zo is het mijn keuze geweest om te gaan studeren. Ik krijg van heel veel mensen te horen dat het toch fijn is dat ik de luxe heb om zo'n keuze te maken. Wat die mensen niet zien is dat wij de komende vier jaar niet op vakantie kunnen, dat we geen dagjes weg gaan of kunnen gaan. Dat we onze boodschappen bij de lidl halen, uit de aanbieding en alles voorrekenen hoeveel we uit gaan geven. We geven zo'n 30 a 40 euro per week uit aan boodschappen, daar zit shampoo en gedoe bij.
Het is absoluut geen luxe maar wel een keuze, mijn meneer verdient namelijk net aan 1 keer modaal en ons huis kost ons 600 euro per maand (en daar gaat geen huursubsidie of hra nog vanaf). Er blijft niets over per maand en ieder dubbeltje wordt drie keer omgedraaid, over iedere uitgave wordt nagedacht.

Nouja kortom, heel relaas, ik wil er niemand mee voor het hoofd stoten, maar het is van beide kanten een "geen luxe" verhaal denk ik, en het lijkt me goed om dat in het achterhoofd te houden. Iemand die thuis blijft bij haar kind, of anderszins niet werkt, doet dat niet bij de gratie van het feit dat haar vent zo ruim verdient en dat het allemaal makkelijk kan. Die zijn er natuurlijk ook, heus vast, maar het gros maakt daar een bewuste keuze in en doet (soms flink wat) stappen terug in hun uitgaven.

_{disclaimer: nee er wordt nergens gesuggereerd dat het allemaal maar luxe is en weet ik het wat, dat is ook niet wat ik wil zeggen, ik weet ook niet waarom ik sly quote, sorry sly maar ik krijg nu zó vaak te horen dat het zo fijn is dat ik de luxe heb om te studeren dat ik het toch eens recht wil zetten, dit moet me toch van hart.}

Sommige mensen weten ook niet beter Mignonne, deze zijn gewend aan verse broodjes, of brood van de bakker, voor hen is dat geen luxe maar 'normaal' Want brood koop je immers bij de bakker..
(bijvoorbeeld)
Ik vind dat wij nu in luxe leven met een modaal inkomen omdat wij het de afgelopen 3 jaar niet breed hebben gehad, en dan bedoel ik ook echt niet breed.. als in voornamelijk in de - leven en hopen dat er nog 1 koffiepad over is Voor mij is het luxe dat we nu gewoon 3 volle zakken in de voorraadkast hebben liggen Voor een ander is Luxe elke week naar een fancy Spa en voor weer een ander is Luxe een dagje Ponypark Slagharen

Rondkomen daarentegen.. is idd nogal een zware uitdrukking voor iemand die dat waarschijnlijk nooit echt heeft hoeven doen

wat mignonne zegt
wij shoppen bij de aldi

en ik wil toch even iets kwijt over die binding waar sommigen het over hebben. omdat ravi en kiro zo lang in het ziekenhuis lagen waren wij toen erg bezorgd over binding (op alle fronten bij alledrie de kinderen). het bleek dat zolang kleine kinderen goed en liefdevol verzorgd worden door vaste begeleiders (verpleging, op een kdv, maakt niet uit waar eigenlijk) onder een regime van regelmaat, het echt niet zo nauw komt. pas wanneer het allemaal erg onregelmatig en onverschillig is, wordt het een probleem. dan wel gelijk een heel groot probleem met grote en langdurige gevolgen.

Ik heb mijn echt arme tijden ook wel gehad, hoor en dat had echt alles te maken met overleven en proberen rond te komen. Ik ben wel wat jaartjes ouder, inmiddels

Ik snap wel wat je bedoelt, mignonne. Ik kan niet voor anderen spreken, maar als ik naar onszelf kijk zouden wij inderdaad niet rond kunnen komen van B.s salaris alleen. Dan komen we echt niet uit. Dat wil niet zeggen dat we niet zouden kunnen bezuinigen op dingen, maar zelfs aan zouden we het denk ik niet redden. En wij hebben echt geen tophypotheek, want we zouden nog wel anderhalf-twee ton meer hebben kunnen lenen, maar dat wilden we niet. Wel was ht zo dat toen we dit huis kochten, we nog wel hoopten, maar niet verwachtten dat er nog een kind zou komen.
Maar zoals ik al zei: financieel gezien zou ik geen drie dagen hoeven werken, denk ik, om het wel rond te krijgen, maar een dag werk is niet echt een optie. Dus zijn het er drie en hebben we ook nog eens wat extra ruimte voor vakanties, brood van de bakker en wat luxe en uitstapjes

Wat betreft dat studeren: ik snap zeker wel dt dat een keuze is waar jullie ook de prijs voor betalen, maar tegelijkertijd is het ook wel luxe dat je die keuze kunt maken. Er zijn ook legio mensen die dat graag zouden willen, maar zich op wat voor manier dan ook niet kunnen veroorloven om die keuze t maken.

Kortom: het is altijd lastig om in andermans portemonnee te kijken en dat moeten we misschien niet eens willen. Het schiet bij mij alleen altijd een beetje verkeerd als iemand zegt dat mensen gaan werken voor de luxe van twee auto's en vakanties, want dat is echt niet altijd zo, ook al resulteert het wellicht ook in extra luxe omdat iemand blijft werken.

Oh Mignonne, spijker op de kop. Nou hebben wij het erg goed hoor, maar als ik ook zou werken konden we op vakantie naar weet ik waar, nu gaan we naar het huis van mijn vader. Ik heb laatst gekeken voor de meivakantie om een weekje Egypte te doen en ik viel zowat van mijn stoel damn! wat een geld.

Tja, ik kruip dan nog op mijn knieen door de Appie omdat eigen merk qua prijs niet zo verschilt van Aldi en Lidl maar moet wel opletten. Tja, dat is de 'prijs' die ik met liefde 'betaal' om thuis te zijn als mijn puber uit school komt, dat de jongens thuis een boterham eten, in de vakantie kunnen uitslapen en zo nog wat dingen die er vast niet toe doen maar wel erg lekker zijn.

Niks tegen op BSO of mensen die een andere keuze maken, maar het is in beide gevallen een keuze, geen moeten.

quote:

Op woensdag 22 februari 2012 23:21 schreef GreatWhiteSilence het volgende:
Ik wilde dat mijn man wat avontuurlijker was, dan emigreerden we gewoon naar België, Groot Brittannië, de VS (kan je trouwens asiel aanvragen wegens vervolging van je geloof, heeft een Duits gezin gedaan) of Canada. Canada heeft nog steeds mijn voorkeur, al sinds voordat ik tiener-af was... Maar ja, ik heb gekozen voor een niet-avontuurlijke man... *zucht*

Ik heb een man die er alleen maar over praat, dat schiet ook niet op. Canada is ook mijn droom!

Trouwens, mignonne, ik voelde me niet aangevallen, hoor, wilde wel nog even wat uitleggen in ht algemeen

wij kunnen het ook echt niet redden op 1 inkomen, of het zou de mijne moeten zijn en dan moet ik fulltime werken en alleen nachtdiensten ofzo.
en tja hypotheek etc etc etc....
dus hier geen keuze... maar idd noodzaak.

ik moet nu heel hard rennen voor mn bus dus even voor de goeie orde, ik zit niet mokkend in een hoekje nu. Ik ga mn luxe studie volgen

Natuurlijk is het een keuze. Wij zouden best rond kunnen komen van 1 salaris. Maar dan moeten we goedkoper gaan wonen, geen vakantie, een auto minder. Dat kan. Maar ik kies voor te werken 1. Omdat ik voor die luxe van twee inkomens kies 2. Omdat ik denk dat ik heel ongelukkig zal worden
als thuisblijfmoeder.
Maar daar betaal je als gezin een prijs voor dat klopt. Mijn kind moet dan naar de opvang. En sommige ouders vinden
dat bezwaarlijk, andere minder.

gelukkig mag je het allemaal zelf weten

de truc is denk ik 'gewoon' dat je dat kiest wat je past als gezin

quote:

Op donderdag 23 februari 2012 08:43 schreef debuurvrouw het volgende:
Nou ja, ik vind sowieso dat onderwijs seculier zou moeten zijn. Omdat ik geloof een privézaak vind. Maar als ik zie hoe ik zelf de afgelopen tien jaar (ten positieve) ben veranderd ben ik blij dat ik mijn kinderen naar school heb gedaan.

Wel ben ik heel blij dat ik ze tot een jaar of drie voornamelijk zelf heb verzorgd en bijna alle slaapjes thuis of in mijn buurt zijn geweest. Het voelt als een warme veilige basis waar ik ze makkelijk vanuit kan loslaten. Wellicht dat ik dit bij dochters anders had ervaren. Het verraste mij te lezen in dat jongens hoe voed je ze op boek dat jongens tot een jaar of drie veel bij hun moeder zouden moeten zijn. Vanwege allerhande logische redenen.
Dat voelde als een bevestiging van een buikgevoel dat ik had.

Maar dit terzijde.

Alhoewel school absoluut een voor verbetering vatbaar concept is en mijn kinderen duidelijk 'anders' zijn wel blij dat ze daar naar toe gaan. Op het plein spelen, de wereld verkennen zonder de haviksogen van je moeder.... Heel gezond

Het voelde voor mij als 'Ok, ik ben dus al vanaf het begin de mist in gegaan. *knoop in maag*