Topinkomens, vijf jaar later

Ik ga weer mario spelen, als iemand mijn bazookatechnische kennis nodig heeft hoor ik het wel.

Dit artikel gaat over dit onderwerp, wel interessant:

http://www.businessweek.c(...)02152012_page_1.html

Vooral dat CEO's niet worden afgerekend wanneer ze fouten maken, wat het goede zou moeten zijn van het bonussysteem. Ze krijgen meer wanneer ze het goed doen, maar niet minder wanneer het slecht gaat. Het is niet een rationele vrije markt.

quote:

Executives who were shielded from losses chased the upside and exposed their firms to excessive risk—Bernie Ebbers at WorldCom and Ken Lay at Enron being just two examples. When bucketfuls of options were awarded year after year, executives had nothing to lose. In 2008, after promoting Vikram Pandit to CEO, Citigroup (C) gave him $29 million in stock awards plus $8.4 million in options. Alas, the stock cratered. Compensating Pandit (but not, of course, the public shareholders) for this bad luck, Citi’s directors last year agreed to 500,000 more stock options and a $10 million stock award. These will reward Pandit for earning back the capital that, under his tenure, Citi had previously lost. The problem is systemic. From 2000 to 2010, shareholders lost 14 percent playing the S&P 500. But CEOs kept raking it in.

De top van een bedrijf verdient teveel geld als er in hetzelfde bedrijf mensen werken die amper kunnen rondkomen van hun salaris en ongelukkig zijn. Ik denk dat je met gelukkige en positief ingestelde mensen meer kunt bereiken.

Dat komt eerder omdat mensen te weinig netto van hun bruto krijgen en de lasten te hoog zijn omdat de overheid zo geldgeil is.

quote:

Op maandag 20 februari 2012 12:09 schreef Comp_Lex het volgende:
De top van een bedrijf verdient teveel geld als er in hetzelfde bedrijf mensen werken die amper kunnen rondkomen van hun salaris en ongelukkig zijn. Ik denk dat je met gelukkige en positief ingestelde mensen meer kunt bereiken.

Bij welke organisaties is dit het geval?

5 jaar na de start van wat later een eclatant succes zou blijken, werd het tijd om het lustrum van deze fantastische reeks te vieren: er was immers voldoende stof tot nadenken. En zo geschiedde, op instigatie van onze redder in donkere dagen: de gewaardeerde heer EchtGaaf.

Om dit te vieren had hij een feestmaal voorbereid geheel conform zijn innerlijke overtuigingen waarop de term gastronomische sensatie naar zo later bleek niet van toepassing was. We namen plaats in EG zijn huiskamer met als speelde naam de "socialistsalon". Maarliefst 4 gangen, van klein naar groot, met geheel in stijl van de progressieve belastingtarieven een toenemende pH-waarde.

De eerste gang betrof een amuse met de speelse naam "partijprogrammaatje". Het stelde, helaas geheel in de trent van het linkse gedachtegoed, weinig voor. De zure smaak overheerste en de gastheer keek vooral angstvallig of de ene amuse niet miniem groter was dan de andere, om vervolgens keihard her te verdelen.

Met de dranken was het ondertussen niet veel beter gesteld. Een wat dubieus drankje, afkomstig uit de "herbronnen". Geen pit, geen prik: wederom een teleurstelling. Een alternatief van linksdraaiend melkzuur was ook niet het gewenste succes.

De tweede gang was kippensoep, getrokken van voornamelijk ideologische veren, omgeven door een overjarige herengracht van taaie croutons. De gastheer was eerst voornemens tomatensoep te maken, maar nu er in het land alleen maar rotte tomaten de boventoon voerden, zat dit er niet in

Tegen beter weten in bleven wij hopen op het hoofdgerecht. Echtgaaf stelde deze cours voor als "de partijleider": een papperige, halfgare aardappel, die zoals Echtgaaf verklaarde, maar niet te ontdooien bleek te zijn. Qua presentatie hieldt het ook niet over: een soort kieltje van kleffe spinazie met karige peen-julliene erboven op. Ook het stukje vlees, een spekmannetjezo naar later bleek, kon de boel niet redden. Om zelf het gerecht enigzins te redden stelde hij 29 zoutzakjes beschikbaar, maar zelfs die konden wanneer ze alle 29 rondom de partijleider-aardappel opgesteld waren, nog niet leiden tot een aangename smaak.

Het toetje bleek een met azijn gelardeerde fopspeen te zijn. Navraag leerde ons dat het percentage azijn 60% bedroeg: bij minder zou volgens EchtGaaf dit gerecht de vereiste zuurtegraad niet halen, die in het verleden nodig bleek om zijn linkse tafelgenoten te "pleasen".

Al met al een bittere en vooral zure pil, helaas geheel in lijn met wat hier door de gastheer de afgelopen 5 jaar te berde is gebracht.

quote:

Op maandag 20 februari 2012 13:43 schreef Reya het volgende:

[..]

Bij welke organisaties is dit het geval?

Foxconn

Erik tilt dit topic naar een hoger niveau.

quote:

Op maandag 20 februari 2012 21:23 schreef GSbrder het volgende:
Erik tilt dit topic naar een hoger niveau.

Een inkomen van +3 ton voor het leiden van een bejaardentehuis is absurd, idem met andere organisaties binnen de zogenaamde semipublieke sector. Wat een privaat bedrijf doet moet dat bedrijf zelf weten maar het lijkt mij duidelijk dat het is aangetoond dat de vakbonden zeker niet overbodig zijn geworden. Bedrijven kunnen niet vragen om loonmatiging wanneer ze overduidelijk geld genoeg hebben om hun topmensen een miljoenensalaris te geven.
Over die bejaardentehuizen gesproken, ik weet van zo'n bejaardentehuis waarbij die directeur 3,5 ton per jaar krijgt maar de klanten moeten voor hagelslag betalen. Die hagelslag is zo bekostigd wanneer die man met een beetje minder salaris genoegen neemt. Ik zou graag eens willen weten waarom juist in die zogenaamde semipublieke de topsalarissen zo hoog zijn aangezien het besturen van dergelijke instellingen juist relatief eenvoudig is, of kan zijn.

_{* op de publieke tribune plaatsneemt}

quote:

Op dinsdag 21 februari 2012 01:32 schreef waht het volgende:

[..]

De beloning van bestuurders in de (semi)publieke sector worden aan banden gelegd.

Het onderscheid tussen de publieke en private sector is van belang.

Bewaar die quote maar voor als dit topic over vijf jaar weer voorbij komt..

quote:

Op dinsdag 21 februari 2012 01:32 schreef waht het volgende:

[..]

De beloning van bestuurders in de (semi)publieke sector worden aan banden gelegd.

Het onderscheid tussen de publieke en private sector is van belang.

Ook wanneer dit onderscheid niet eenduidig is? Zoals de private banken waarvan het vallen zulke publieke consequenties heeft dat het uiteindelijk van belastinggeld gered moet worden?
Of een bedrijf als de ns wat ondanks de privatisering een enorm publiek belang heeft?

quote:

Op maandag 20 februari 2012 02:10 schreef Nemephis het volgende:

De excuses die je hoort, voor exorbitante beloningen, dat de juiste mensen anders weg gaan: Dat is volgens mij een non-argument eerste klas.

Welke bank was het ook alweer waar de bonussen afgeschaft werden, de mensen vervolgens vertrokken en het toen asociaal was dat ze ergens anders gingen werken?

Het is geprobeerd en verdomd dat het niet waar was... men vertrok gewoon.

quote:

Op dinsdag 21 februari 2012 02:33 schreef oompaloompa het volgende:

[..]

Ook wanneer dit onderscheid niet eenduidig is? Zoals de private banken waarvan het vallen zulke publieke consequenties heeft dat het uiteindelijk van belastinggeld gered moet worden?
Of een bedrijf als de ns wat ondanks de privatisering een enorm publiek belang heeft?

Welke privatisering?

De beloningen en bonussen zijn inderdaad voor een hoop lui compleet ontspoord. En ik vind het niet erg als iemand rijk wordt doordat hij een goed idee heeft of hard werkt. Maar in dit geval is er een groep bezig die vooral bezig is om bedrijven en instellingen te slopen door er zoveel mogelijk geld uit te graaien.

Dit moet gewoon een keer flink aan banden worden gelegd met Europese regels. Snel geld pakken ten koste van de samenleving moet tot het verleden gaan behoren.

quote:

Op dinsdag 21 februari 2012 11:53 schreef Scorpie het volgende:

WAT ZEG JE ME NU, MENSEN GAAN VERTREKKEN ALS ZE ERGENS ANDERS MEER GELD VERDIENEN, IK VAL HIER VAN MIJN STOEL!

Ja, dat had je niet verwacht!

Daarom pleit ik ook voor het verbieden van bonussen. Dan heeft men geen keus.

quote:

Op dinsdag 21 februari 2012 12:29 schreef Arolsen het volgende:
Daarom pleit ik ook voor het verbieden van bonussen. Dan heeft men geen keus.

Het enige wat er dan gebeurd is dat ze de lonen verhogen.

Schiet je niks mee op.

quote:

Op dinsdag 21 februari 2012 12:30 schreef Voorschrift het volgende:

[..]

Het enige wat er dan gebeurd is dat ze de lonen verhogen.

Schiet je niks mee op.

In combinatie met een salarisplafon en een verbod op truukjes om het te omzeilen

quote:

Op dinsdag 21 februari 2012 12:31 schreef Arolsen het volgende:

[..]

In combinatie met een salarisplafon en een verbod op truukjes om het te omzeilen

Met welk doel?

Nogal arbitrair om een grens te stellen.

zodra je het hier en/of in europa gaat veranderen, dan zijn er best snel andere landen die even hier mensen komen strikken en het dubbele verdienen omdat ze in het buitenland wel de bonus krijgen

quote:

Op dinsdag 21 februari 2012 12:31 schreef Voorschrift het volgende:

[..]

Met welk doel?

Het voorkomen dat een kleine groep bobo's de macht aangrijpt om zich ten koste van de samenleving exorbitant te verrijken en daarmee een extreme kloof tussen arm en rijk te laten ontstaan. Bovendien verrijkt men zich vaak ten koste van werknemers en consumenten.

quote:

Op dinsdag 21 februari 2012 12:33 schreef Arolsen het volgende:

[..]

Het voorkomen dat een kleine groep bobo's de macht aangrijpt om zich ten koste van de samenleving exorbitant te verrijken en daarmee een extreme kloof tussen arm en rijk te laten ontstaan. Bovendien verrijkt men zich vaak ten koste van werknemers en consumenten.

En bij een salarisplafond ga jij bepalen dat iemand die meer verdient als een ton een bobo is en iemand die 99.999 euro verdient geen bobo is bijvoorbeeld?