Borstvoeding deel 118

quote:

Op dinsdag 17 januari 2012 22:34 schreef mignonne het volgende:

[..]

Lijkt me niet met dat dieet? T was al zoveel wat er niet genomen werd.
Hooguit gluten of tarwe ofzo, maar ook daar ben ik nog niet van overtuigd. En ze krijgt nu ook gewoon gluten natuurlijk.

Je weet dat Arwen met haar 3 net 6 dingen ofzo kon verdragen ? Dus t kan wel hoor.. Hoop het niet maar dacht breng t toch even onder je aandacht..

Of we generaliseren het met zijn allen als voeding. Net als opvoeding.
Ook geen discussies meer want de subgroepen (bv, kv en de opvoedstijlen) zijn ook geschrapt .

quote:

Op dinsdag 17 januari 2012 23:33 schreef MamaPurk het volgende:
Mijn meiden worden dus groot op kv maar ik heb echt dikke respect voor moeders die bv geven.

+1

Zo en nu ga ik slapen... Krijg honger van die voedingdiscussies

quote:

Op dinsdag 17 januari 2012 23:32 schreef DaviniaHR het volgende:

[..]

Dit.

En wat zou het mooi zijn als de trotse bv-posts en aanverwante opmerkingen gewoon naast de kunstvoedingsvragen gepost kunnen worden in het babytopic (babietjestopic dus ) zonder dat iemand er aanstoot aan neemt.

+1

quote:

Op dinsdag 17 januari 2012 23:34 schreef _evenstar_ het volgende:

[..]

Je weet dat Arwen met haar 3 net 6 dingen ofzo kon verdragen ? Dus t kan wel hoor.. Hoop het niet maar dacht breng t toch even onder je aandacht..

ook weer zo.
Nouja we merken het wel, als ze het op kunstvoeding beter doet dan op moedermelk dan zal ze ongetwijfeld in de komende maand of de komende twee maanden flink groeien.

Eigenlijk heb ik nog geen enkele moeder die begonnen is met voeden horen zeggen dat ze er gewoon geen zin meer in heeft. En dat is omdat dat vrijwel nooit het geval is. Bijna iedereen heeft moeite om te (moeten) stoppen. Of dat nou na 2 weken, 2 maanden of 2 jaar is.
Zeg dan ook niet dat die moeders nou eenmaal voor KV hebben gekozen en achter hun keuze moeten gaan staan. Dat vond ik een nogal lompe opmerking, waarbij totaal geen rekening wordt gehouden met de moeite voordat die keuze is gemaakt. Bovendien voelt het vaak helemaal niet als een keuze, dat zie je als mensen vertellen waarom ze gestopt zijn.
En als je dat soort verhalen hoort als zwangere, kan ik me ook best voorstellen dat je er maar liever niet aan begint.

En met voorlichting is niet elke borstvoeding te redden. Ik kreeg bij mijn oudste voorlichting genoeg tijdens de kraamtijd (en daarvoor had ik me ook wel een beetje ingelezen), maar had niet zoveel energie meer toen ik tegen problemen (borstontsteking) aanliep. Bovendien was ik ook wat labiel vanwege hormonen, waardoor ik minder assertief was. En natuurlijk had ik ook een goede reden om te stoppen ( ), ook ik heb me erg lang schuldig gevoeld dat ik niet zelf voedde. Wellicht was er nog wat aan te redden geweest, misschien ook niet, maar ik maak me er al lang niet meer druk om. Ik wist alleen dat ik bij de 2e direct zou opgeven, als ik weer zo'n start zou hebben ('t is anders gelopen).

Maar ik ben ook altijd ontzettend nieuwsgierig waarom mensen geen borstvoeding geven. Meestal vraag ik er niet naar, vaak vertellen ze zelf wel een en ander.
En ik maak ook wel eens opmerkingen die niet altijd even handig zijn. Zoals bij m'n zusje, toen mijn nichtje moest huilen en ze bezig waren met een potje eten klaar te maken: "op zulke momenten was ik blij dat ik ze nog even rustig kon krijgen aan de borst".
Uit frustratie, vanwege de opmerkingen die ik kreeg als langvoedster .

Ja, maar als iemand beledigd moet zijn door jouw "wat was ik blij dat ik nog voed, want dan krijg ik hem zo makkelijk rustig als hij 's nachts loopt te spoken" dan heb ik ook zoiets van

Ik ben blij als hij 's nachts in 2 minuten weer stil is omdat ik hem gewoon kan aanleggen, en voel ik me daar beter door? Nee, maar god wat is het heerlijk makkelijk.
En nee, ik post het niet als een opmerking naar de KV-moeders, ik ben op dat moment gewoon oprecht blij dat een dramanacht een stuk minder drama is dan het anders zou zijn.

Vrijwel niemand krijgt het cadeau om (zo lang) zelf te voeden, en als ik heel eerlijk moet zijn; het ging me 20 jaar geleden een stuk makkelijker af, en dat zonder een informatie-avond, terwijl BV geven helemaal nog niet zo gestimuleerd werd, en het woord "Google" nog gewoon als een spelfout gezien zou worden.

Grijs, ik had er gewoon geen zin meer in.

Rienk had een te korte tongriem. Dat had het zkh niet gezien, het cb niet en wij hadden er nog nooit van gehoord.. Het wad altijd stress aan de borst. Aanpappen en loslaten, drukdoen, niet stil willen liggen en vooral HEEL VEEL voedingen. Ik vond er -ondanks dat ik toch genoot - geen klap aan. Toen Rienk 3 maanden was leerde ik McLaura kennen en zij zag het! Er hadden een oorzaak \o/
Zijn tongriem is vervolgens geknipt, (God wat is dat sneu ) en het drinken ging iets beter. Maar de fles pakte hij nog steeds niet. Toch steeds blijven oefenen en met vier maanden pakte hij eindelijk een fles. (de brede difrax) ik wat er inmiddels helemaal klaar mee. Dat gedoe. Hij dronk namelijk nog steeds niet rustig en regelmatig.

Ik besloot om te stoppen.
En binnen een week waren we over op kv. Geen stuwing niks. Wat was ik opgelucht. Heel veel voedingen heb ik toen volgens mij ook uitbesteed. Wat vond ik het heerlijk om mijn handen vrij te hebben!

Nu is het een ander verhaal. Jelte ligt goed te drinken. Komt duidelijk aan en drinkt lang zo veel niet als zn broer toen.

Dit ga ik nog heel lang volhouden!

quote:

Op dinsdag 17 januari 2012 22:54 schreef Cantare het volgende:
Los van wat Claudia zegt - en waar ik het volkomen mee eens ben - vraag ik me af of het "kutsmoesje" waar de vrouw in kwestie mee komt wel altijd de werkelijke reden(en) van stoppen weergeeft. Ik vind het zo makkelijk om over iemands keuze te oordelen op basis van een paar zinnetjes, zonder enige belangstelling te tonen voor wat er wellicht allemaal achter de genoemde reden schuilt.

Als iemand hier verhaal doet en uitlegt waarom zij is gestopt met de borstvoeding, zal niemand zeggen dat ze een smoesje vertelt. Want dan gaat het ineens om een reëel persoon en een invoelbare situatie. Ik denk dat je er vanuit mag gaan dat een groot deel van de moeders zo'n verhaal kan vertellen als zij daar de zin en woorden voor heeft, en dat een ander groot deel heeft gehandeld uit onmacht/onwetendheid.

Dat weet je heel goed te verwoorden. Het was ook wat ik probeerde te benadrukken: je hebt het over mensen, en achter elk persoon schuilt een verhaal. Daar wordt hier (en bijvoorbeeld op Dragen en Voeden) vaak best hard over geoordeeld en gesproken, wat ik lastig te rijmen vind met bijvoorbeeld het respect dat samengaat met methodes als attachment parenting. _{Ik weet dat niet iedereen hier dat aanhangt, maar er is wel een correlatie tussen het geven van borstvoeding en het aanhangen van zulke methodes.}

Is het nodig om uit te halen naar anderen omdat je jezelf tekort gedaan voelt? Kun je anderen niet het beste benaderen zoals je zelf benaderd zou willen worden? Ik probeer dat te doen en heb hier op het forum eigenlijk nog nooit het idee gehad dat er geen plaats was voor het delen van ervaringen over bijvoorbeeld borstvoeden.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2012 23:29 schreef Reilain het volgende:
Iemand zei tegen mij vlak nadat ik volledig gestopt was (1 week volledig, en uiteindelijk 3.5mnd dat het langzaam uitdoofde zeg maar tot de laatste druppel er echt uit was)
Hele waslijst met dingen.... dit al geprobeerd? Dat al geprobeerd.. ja, ja, ja en ja... allemaal..
Ow.... *Stilte*...... "Dan moest je het toch echt langer proberen"... Aan alle criteria voldaan maar toch had ik het niet goed gedaan zeg maar...

En misschien had ze ook wel gelijk. Als je het langer had gedaan, als je het intensiever had gedaan, als.. als.. als... Maar het doet er niet toe. Jij hebt je keuze gemaakt en hoe haalt een ander het in zijn of haar hoofd om je daar een rotgevoel over te geven? Jij hebt je redenen gehad en gezien de omstandigheden de beste keuze voor jezelf gemaakt.

Er is ook gewoon een tijd en plaats voor dit soort opmerkingen. Iemand die hier komt, uitlegt wat een reden was om de eerste keer te stoppen en graag een volgende keer wil voorkomen dat de borstvoeding 'mislukt' kan hier natuurlijk zulk commentaar verwachten. Maar als je net gestopt bent zit je daar niet zo op te wachten. Dan wil je volgens mij gewoon wat medeleven en begrip. Of met rust gelaten worden, dat kan natuurlijk ook.

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 01:06 schreef Leandra het volgende:

Ik ben blij als hij 's nachts in 2 minuten weer stil is omdat ik hem gewoon kan aanleggen, en voel ik me daar beter door? Nee, maar god wat is het heerlijk makkelijk.

Wat ben je toch heerlijk pragmatisch, Leandra.

Mag ik nog een spuit 11 doen??

Wat nou als je kind inderdaad niet genoeg heeft aan borstvoeding?? En je simpelweg voor de keuze komt te staan, opname of bijvoeden...

Zelfs dan krijg je nog van fanatiekelingen te horen dat je toch beter niet kan bijvoeden.. Like WTF? Makkelijk gezegd als het een kind van een ander is. Nee dan moest ik die en die maar eens contacten, want die had ervaring met het centrifugeren van melk... Ik contact opnemen, zegt de betreffende persoon, ja dat kan wel, maar het is natte vinger werk.. Ik zou het niet aandurven om dat toe te passen.. Prima.. Krijg je daarna nog, ja maar in amerika heb je nog fortifier op mensenmelk basis... Die is veeeeeeeel beter, die je nu geeft is gif (jij slecht ontaarde moeder. Mooi verhaal dat dat spul uit de vs en rete duur is en dus niet te betalen als je verzekering niet gaat bijspringen, en het is vloeibaar en daarmee amper naar nederland te krijgen als particulier.... Maar ja... Ik deed het toch niet goed hoor.

En ik wist echt dat ik de juiste keus maakte voor Leyla om haar die extra voeding te geven.

Met wie praat jij dat je dat soort onzin naar je hoofd krijgt?

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 08:51 schreef Vanyel het volgende:
Met wie praat jij dat je dat soort onzin naar je hoofd krijgt?

ik zit nogal in dat wereldje....

quote:

Op dinsdag 17 januari 2012 22:39 schreef Zoheetik het volgende:
Weet je wat ik niet snap? Dat bv maffia wordt genoemd.
Ik (zal maar geen "wij" gebruiken daar krijg je zo'n sektegevoel v an...)heb het toch ook niet over kv-maffia...

Wel valt het me op dat mensen die goed over hun keuze nadenken toch het liefst bv (willen) geven. Dus los van hun lichamelijke gesteldheid of omstandigheden. Dan zou je kunnen stellen dat de meest natuurlijke keuze een keuze is van de niet-kuddedieren (ben ik nog te volgen?). En zoogdieren, dat zijn wij mensen, zijn toch echt kuddedieren .

bv dwang dan een beter woord? ik heb ravi pas mogen zien na de geboorte toen ik akkoord ging met het overwegen van borstvoeding. eerst een dik uur op de ic na de ks, daarna met zich op de couveuses werd er 3 kwartier op me ingepraat.

Dat méén je niet simmu!! Je eigen kind! Zijn ze helemaal gek geworden!

zoveel mensen, zoveel verhalen. en wat voor de een een keuze is, is voor de ander totaal geen optie. tuurlijk moet zo'n keuze gebaseerd zijn op feiten, maar het blijft wel ieders eigen keuze waar een ander feitelijk geen zak mee te maken heeft. ik erger me trouwens ook aan het gebruik van "smoesjes", "je kind tekort doen", "opgeven" enzovoorts, wanneer je geen borstvoeding geeft. lijkt me in beginsel respectvoller wanneer je er vanuit gaat dat iemand een weloverwogen keuze maakt. dus niet dat je het vooraf, zonder iemand verder gesproken te hebben, het hebt over "smoesjes". je hoort mij ook niet zeuren over openbaar voedende vrouwen (erger nog, ik heb de neiging om op zo'n moment vertedert te kijken en/of kindjelief een aai te geven ) of langvoedsters. het is toch zeker niet zo dat je tegen bv bent als je kv gegeven hebt? of andersom? het is de toon die de muziek maakt en sommige dingen klinken wel nogal denigrerend en doen echt tekort aan mensen.

Wat erg Simmu!!

Even tussen de discussie door.. Ik heb volgens mij een borstvoedingsdip. Voor het eerst sinds 5 maanden..

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 10:00 schreef simmu het volgende:
zoveel mensen, zoveel verhalen. en wat voor de een een keuze is, is voor de ander totaal geen optie. tuurlijk moet zo'n keuze gebaseerd zijn op feiten, maar het blijft wel ieders eigen keuze waar een ander feitelijk geen zak mee te maken heeft. ik erger me trouwens ook aan het gebruik van "smoesjes", "je kind tekort doen", "opgeven" enzovoorts, wanneer je geen borstvoeding geeft. lijkt me in beginsel respectvoller wanneer je er vanuit gaat dat iemand een weloverwogen keuze maakt. dus niet dat je het vooraf, zonder iemand verder gesproken te hebben, het hebt over "smoesjes". je hoort mij ook niet zeuren over openbaar voedende vrouwen (erger nog, ik heb de neiging om op zo'n moment vertedert te kijken en/of kindjelief een aai te geven ) of langvoedsters. het is toch zeker niet zo dat je tegen bv bent als je kv gegeven hebt? of andersom? het is de toon die de muziek maakt en sommige dingen klinken wel nogal denigrerend en doen echt tekort aan mensen.

Goed verwoord, Simmu en totaal mee eens

quote:

Op dinsdag 17 januari 2012 23:33 schreef MamaPurk het volgende:
Blij dat ik hier nog even lees. Pvoess jou kant van het verhaal heb ik idd nooit bekeken. Maar als ik het zo lees dan krijg je als langvoeder dus commentaar, maar als ja geen bv of kort bv geeft krijg je ook commentaar.

In feite kijken we allemaal TV en zegt deze dat je precies 6 maanden volledig bv geeft en je daarna automatisch stopt en op KV overstapt.

Ook ik heb verschillende fases meegemaakt en ik ben me in de afgelopen 18 maanden gaan realiseren dat iedereen er anders in staat. Ook ik ben veroordelend geweest maar eigenlijk gaat het daar totaal niet om (weet ik nu), het gaat erom dat we elkaar als moeders helpen. Het moederschap is sowieso een uitdaging die ons hele leven gaat duren en in de eerste 4 jaren van een mensenleven gebeurt er ontwikkelingspsychologisch en neurologisch ontzettend veel, dit zorgt niet voor alleen maar makkelijke situaties. Als we elkaar dan kunnen helpen met bv slaapproblemen (waarvoor dank aan Claudia) of voedingsissues waar evenstar en mignonne door ervaring veel van weten is dat toch juist heel handig??? Als we het nu gewoon eens gaan accepteren?

Ik ben eigenlijk benieuwd hoe lang het duurt voordat de voeding op gang komt? is bij iedereen natuurlijk verschillend maar hoeveel borstvoeding heeft een kind na een week nodig?

Met Sarah ben ik namelijk na 14 dagen gestopt, omdat ik elke voeding maar 10, 20, soms met moeite 30cc had. Ze kwam niet genoeg aan. En ze viel steeds in slaap aan de borst.
Met Kevin wilde ik het weer proberen, maar het ging precies zoals met Sarah. Veel slapen, hij viel in 3 dagen meer dan 10% af, was bleek en slap. Veel aanleggen en kolven geprobeerd maar kwam ook maar 10 à 20cc uit per voeding.
Na 3 dagen kwam er een wisseling van kraamverzorgster en die schrok toen ze Kevin zag, heeft 1 dag meegekeken met de bv en zei dat ze direct contact op zou nemen met een lactatiekundige om te overleggen.
Omdat ik zo weinig kolfde, was dat niet genoeg om te geven en moest er dus ook kv gegeven worden. Na een dag was Kevin weer levendig, meer alert en had hij weer kleur.
Ondanks dat wilde ik doorzetten (kraamverzorgster bleef 4 dagen langer om te helpen met de bv) is zelfs na 14 dagen m'n productie niet omhoog gegaan (nog steeds 15 à 20cc).
We bleven contact houden met de lactatiekundige maar die zei op de laatste dag dat als ik wilde gewoon door kon gaan met deze manier (dus bv en fv) maar dat het niet erg was als ik ermee wilde stoppen. Ze dacht dat de bv niet meer op gang zou komen. Verder sliep Kevin nog steeds erg veel, na 2 minuten sliep hij al weer aan de borst. Het koste hem teveel kracht, dus ik ben toen gaan afbouwen en al snel wilde Kevin m'n borst niet meer (bijten, hard schudden met z'n hoofd, hij was gefrustreerd dat hij zoveel moeite moest doen.
Na 7 dagen kreeg ik wel bijna een borstontsteking, en heb toen moeten kolven maar kwam maar 30 of 40 uit incl de pijnlijke dikke stukken (auw). Daarna geen last meer gehad.

Nu wil ik het eigenlijk weer proberen, hopelijk lukt het deze keer wel en komt m'n productie wel op gang.
Maar wat had ik meer kunnen doen? Of anders?

Is het erfelijk, weinig voeding hebben? (mijn oma en moeder vertelden nl dat het bij hun precies zo ging. En toen de kraamhulp bij m'n moeder weg ging en zij weer meer moest doen had ze binnen een paar dagen geen melk meer).

Ik denk dat velen het gevoel hebben: hoe je het ook doet, je doet het nooit goed, vooral ook moeders die nog geen (praktische) ervaring hebben.

Ik stond helemaal in het begin ook op het punt om te stoppen met bv, omdat mijn zoontje te veel was afgevallen en niet aan de borst wou drinken. Heb ik meer doorzettingsvermogen dan anderen, nee. Ik heb gewoon gedaan wat ik dacht dat voor mijn situatie onder die omstandigheden het juiste zou zijn. Ik kan mij nog goed het onzekere gevoel en de vermoeidheid van de eerste dagen herinnern. Voor hetzelfde was ik wel volledig op kv overgestapt, want niemand kon mij zeggen of het nog wel ging goedkomen met de bv. En iedereen met een kleine baby zit in een situatie dat de baby wel moet drinken, je hebt vaak geen dagen de tijd om je besluit weloverwogen te nemen. Ik heb er begrip voor moeders die een andere keuze maken. Iedereen moet dat zelfs weten en voor zichzelf kunnen verantwoorden.
Onzekerheden en keuzes maken horen bij het moederzijn. Ik word gek van vaak tegenstrijdige adviezen, die een zegt zo de ander weer zo....lastig...ik doe inmiddels gewoon dat, wat ik denk dat goed is en als dat niet werkt, proberen wij gewoon weer iets anders.

CM, ik weet niet of het erfelijk is. Misschien is het handig om voor de geboorte van je beebje een plan op te stellen met een lactatiekundige om je productie meteen zo hoog mogelijk te krijgen? Ik denk dat bijvoorbeeld aan elk uur aanleggen of meteen gaan bijkolven en zorgen dat je heel veel drinkt (ik roep maar wat), zorgen dat je zo veel mogelijk tijd exclusief kan doorbrengen met de baby. Is natuurlijk erg moeilijk met nog 2 andere kinderen, maar misschien kan je die ergens onderbrengen? Sowieso direct na de geboorte een LK laten meekijken zodat er snel bijgestuurd kan worden als het drinken niet goed gaat?

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 10:15 schreef pessie het volgende:
*knip*
het gaat erom dat we elkaar als moeders helpen. Het moederschap is sowieso een uitdaging [...]
*knip*

Ik heb hier in dit topic iemand eens zien posten dat ze in zichzelf moest lachen toen ze een moeder, terwijl haar kind huilde, zichtbaar opgelaten en gestresst een flesje melk klaar zag maken in een openbare ruimte. Want gnagnahahaha zie eens hoe moeilijk ze het had...
Srsly?!?
Voor hetzelfde geld had die moeder net de vorige dag moeten besluiten om voor wat voor reden dan ook te stoppen met de bv, maar zelfs al was dat niet zo... Ik voel alleen maar sympathie met elke ouder die ik waar dan ook zie 'worstelen' met een huilend kind...
En vaak kan ik maar net de neiging bedwingen om te zeggen 'zal ik hem/haar even overnemen zodat u rustig af kan rekenen' oid.