Ik heb mijn rijbewijs nog maar kort, 1,5 maand. En ik ben zo'n onzekere lesklant geweest, ik zweette regelmatig peentjes in de auto. En ook ik heb hem wel eens drie keer laten afslaan en omdat ik in paniek raakte had ik dan niet door dat wegrijden in de derde versnelling niet handig is

. Ik heb hem trouwens tot de laatste les af laten slaan, alleen toen kon ik er adequaat op reageren. Mijn lesauto was geen diesel maar een benzine-auto.
Dus dan is het simpel: Niet te dicht erachter zitten bij het stoplicht en wat geduld hebben. Het gaat echt niet sneller als je duwt erachter.
En misschien is het handig om te bedenken dat het nooit kwade wil is van degene in de lesauto. Niemand zit in een lesauto met de gedachte "laat ik het eens vervelend maken voor de andere automobilisten" (die fase komt later wel bij sommige mensen

). Een lesauto maakt fouten niet voor het plezier en is vaak al zenuwachtig genoeg.
Soms is het onhandig. Zoals dat ze de snelweg proberen in te voegen met 70. Ik moet direct zeggen dat ik me hier zelf ook schuldig aan heb gemaakt. Ik vond dat invoegen hartstikke eng en was zo druk bezig met wat er op de snelweg reed en waar ik ertussen moest dat ik mijn snelheid vergat, ik had dan ook oprecht niet door dat ik zo langzaam reed.
De vraag is waar een instructeur ingrijpt. Ik heb het nu al meegemaakt dat ik achter een lesauto zat die 60 bleef rijden, waardoor het voor mij ook moeilijk werd om in te voegen. Uiteindelijk kwam die lesauto in de problemen met een vrachtwagen en heeft de instructeur op dat moment ingegrepen. Ik kon probleemloos achter de vrachtwagen invoegen en ik denk wel dat de lesser nu goed gezien heeft waarom het belangrijk is om op de snelheid te letten, dus dat die er waarschijnlijk meer van leert. Prima dan toch? Als ik nu een lesauto voor me zie bij het invoegen bouw ik voor de zekerheid wat meer afstand op, zodat ik zelf de kans heb om snelheid te maken als de lesauto dat niet doet.
Anticiperen, is een groot onderdeel van goed kunnen rijden. Dus je anticipeert ook op een leswagen.
Ik zie hier wat mensen zeggen "maar als ik voorrang heb neem ik die wel gewoon!". Dat lijkt me eigenlijk volkomen logisch. In de lesauto vond ik niks zo verwarrend als mensen die me voorrang gaven terwijl ik dat niet had. Ik weet of ik voorrang heb of niet, waarom geef je me dan voorrang als ik het niet heb? De bedoelingen zijn hartstikke goed, maar een lesklant is er echt niet mee geholpen als iedereen zich aanpast op manieren waarop het niet nodig is.
Wat ik wel prettig vond was als mensen wat langzamer passeerde in smalle straatjes (als je altijd een fiets gewend bent kan het heel moeilijk zijn om de breedte van die auto in te schatten), niet gaan zitten drukken als ze bezig zijn met een parkeermanouvre, niet heel dicht erop achter het stoplicht (lessers moeten steeds de spiegel in de gaten houden, ik was me er altijd van bewust dat er iemand heel dicht achter stond en werd dan nerveus of ik hem niet af zou laten slaan. Waarmee de kansen op afslaan alleen maar groter werden) en gewoon algemeen een beetje geduld hebben.
(geduld is trouwens imho een toverwoord in het verkeer waar niet alleen lesauto's baat bij zouden hebben)