Het grote "rammelaars"-topic deel 33

Nou dan doen wij dat de komende 3 jaar dan maar even niet meer

Misschien behoort een tripje naar America wel tot de opties Leonieke?
http://nl.wikipedia.org/wiki/America_(Limburg)

quote:

Op vrijdag 24 februari 2012 09:18 schreef Keshet het volgende:
Misschien behoort een tripje naar America wel tot de opties Leonieke?
http://nl.wikipedia.org/wiki/America_(Limburg)

\

Ow jee, wij gaan volgend jaar naar Amerika

quote:

Op vrijdag 24 februari 2012 09:37 schreef miss_sly het volgende:
Ow jee, wij gaan volgend jaar naar Amerika

Ik zou extra voorzorgsmaatregelen nemen

Met Senna neem ik aan? Leuk! Waar willen jullie precies heen?

quote:

Op vrijdag 24 februari 2012 09:52 schreef Dizzy-Miss-Lizzy het volgende:

[..]

Ik zou extra voorzorgsmaatregelen nemen

Met Senna neem ik aan? Leuk! Waar willen jullie precies heen?

als het goed is, ben ik tegen die tijd gesteriliseerd, dus dat zou voldoende moeten zijn

B gaat voor zijn werk naar Seattle, en we moeten nog een route bepalen, maar of Senna en ik vliegen ook naar Seattle en we gaan vandaar verder reizen, of wij vliegen ergens anders heen en B neemt een binnenlandse vlucht daarheen. Het is afhankelijk van wanneer we gaan: februari of juli.

Amerika dus

Uh ooh.... Hier net terug uit new york en nog niet ongesteld geweest :x
Huwelijksnacht(on)gelukje

Vast niet

Ik geloof dat ik maar eens begin met plannen

quote:

Op vrijdag 24 februari 2012 13:42 schreef Poppedein het volgende:
Uh ooh.... Hier net terug uit new york en nog niet ongesteld geweest :x
Huwelijksnacht(on)gelukje

Vast niet

Wij gaan in augustus dus naar Florida
_{maar ik hoop uiteraard dat ik al zwanger op vakantie ga}

Whaaaa wij gaan volgend jaar zomer naar Amerika dus ik zeg net tegen lief.. als we nou uit Amerika terug komen.. zullen we dan babies gaan maken . Lief: misschien kunnen we dat dan wel doen ja..

Waar zit de stuitersmiley

Hahahah toch wel apart dat veel mensen naar Amerika gaan of zijn geweest en plannen hebben om zwanger te worden

Ik vroeg laatst aan mijn vriend: zou je niet nog bijvoorbeeld een grote reis willen maken voordat we kinderen krijgen (naar Amerika of Australie) zegt ie: neej ik wil veel liever kinderen (hetzelfde geld trouwens ook voor nieuwe meubels....hij wil liever een baby dan nieuwe meubels...)

Het is net of dit topic voor mij gemaakt is. Ik rammel al een paar jaar, (ben 27, vriend ook) maar sinds ik mijn mijn vriend en ik onze diploma's hebben (zelfde school, begin en half 2011) begin ik er langzaam doof van te worden. Vandaag op de negen maanden beurs ook al mezelf helemaal in moeten houden met kopen enzo. Wel al een mooi kamertje gezien voor later. Hou ik in mijn achterhoofd. Ook al wezen 'shoppen' voor kinderwagens.

Nou zijn we er zelf nog niet helemaal klaar voor. We wachten nog tot ons nieuwbouwhuis wordt opgeleverd, maar die heeft wel alvast 3 slaapkamers. De gespaarde centjes van t afgelopen jaar (woon bij schoonouders, scheelt super veel geld) gaan allemaal naar het huis en daarna gaan we sparen voor een kindje. Elke keer als ik er iets over zeg, zegt ie dat we er geen geld voor hebben, eerst huisje en even lekker met zijn 2 (dus zonder schoonouders) Hij heeft gelijk natuurlijk, maar nu dat huisje steeds dichterbij komt (mei, juni) gaat het niet meer kriebelen, maar gewoon keihard jeuken.
Dus zeg ik maar dat een trouwerij niet zo duur hoeft te zijn (want dat lees ik net hier) zegt ie..... Mja :-) dus dat komt allemaal nog wel goed. Geduld meiden, geduld... Schone zaak enzo.

Oh ja de info boekjes over flesjes en wagens en wipstoeltjes heb ik maar zonder te showen in de kast weggestopt, wil hem niet nerveus maken :-p heb hem schoonmaakdoekjes geshowed. Was ie ook heel blij mee, haha.

Zat gister in de auto bij een collega, wiens 36-jarige broer onlangs plotsklaps is overleden. Hij is zelf een jaar of 27 schat ik. Hij vertelde dat hij en zijn vriendin daardoor NU gaan doen wat ze willen. Verhuizen, trouwen en een kind, ze gaan er allemaal nu aan beginnen. Ik vond dat eigenlijk ook wel heel mooi. Timen is verstandig enzo, tegelijkertijd kun je niet in de toekomst kijken. Dat zette me wel aan het denken, vond het sws wel heel mooi. Moest ook even aan dit topic denken

quote:

Op vrijdag 24 februari 2012 20:43 schreef Aventura het volgende:
Zat gister in de auto bij een collega, wiens 36-jarige broer onlangs plotsklaps is overleden. Hij is zelf een jaar of 27 schat ik. Hij vertelde dat hij en zijn vriendin daardoor NU gaan doen wat ze willen. Verhuizen, trouwen en een kind, ze gaan er allemaal nu aan beginnen. Ik vond dat eigenlijk ook wel heel mooi. Timen is verstandig enzo, tegelijkertijd kun je niet in de toekomst kijken. Dat zette me wel aan het denken, vond het sws wel heel mooi. Moest ook even aan dit topic denken

Eens Aventura.

Mula hoe is het met jou?

quote:

Op vrijdag 24 februari 2012 21:50 schreef Kirb het volgende:


Mula hoe is het met jou?

Slecht en heel goed.

Heel goed, aangezien de behandelingen heel goed gaan. Chemo is enorm goed aangeslagen(tumor was niet eens terug te vinden) en operatie is meegevallen. Volgende week beginnen de bestralingen, dus over een paar weken zijn de meest ingrijpende behandelingen achter de rug. En mijn haar groeit. Ook belangrijk.


Slecht, omdat ik verschrikkelijk rammel. Mijn vriend rammelt. En het kan gewoon niet. Dat is zo moeilijk te behapstukken. Ik voel me nutteloos en ben afgrijselijk bang dat ik mijn vriend hierdoor ga kwijtraken. Mijn spiraaltje moet er binnenkort uit, omdat ik in de overgang wordt gebracht. En dat voelt zo verkeerd.

Oohhh jezus wat ontzettend klote zeg!

Heel fijn dat de behandelingen goed gaan. Kun je het er wel goed over hebben met je vriend, je onzekerheid kwijt? Is er een prognose voor wanneer je weer beter kunt zijn, wanneer je eventueel aan je gerammel gehoor kunt geven?

Pff konden we de klok maar een schop vooruit geven. Heel veel sterkte.

[ Bericht 6% gewijzigd door Kirb op 24-02-2012 22:15:17 ]

Ik moet 5 jaar hormonen slikken. Daarna is het afwachten hoe het met mijn vruchtbaarheid zit. Je kan door chemo en hormonen permanent in de overgang komen, maar dat hoeft niet. Het is gewoon afwachten. Vooral of er in de komende jaren uitzaaiingen komen...

Mijn vriend heeft het er moeilijk mee en daar kan ik heel moeilijk mee omgaan. Ik vind het zo pijnlijk dat het mijn lijf is die moeilijk doet. Over het algemeen heb ik wel het idee dat we op een lijn zitten, maar op de momenten dat we dat even niet zitten (zoals nu) is het enorm heftig en beangstigend.

Mula het is ook niet niks allemaal, en dat op zo'n korte tijd, heel veel sterkte

Hoi,

Ik kom mij hier maar eens voorzichtig melden... Ik lees hier (en het hele OUD forum) echt al heel lang mee, maar nooit gereageerd... tot nu!

Mijn vriend en ik zijn nu ruim 4 jaar samen, ik ben 28, hij 32 en we willen graag kinderen... Nu wonen we in een huurflat, 3 hoog, vage uitkeringstrekkers rondom.. kortom, echt geen plek waar we een gezin willen stichten, daarom hebben we een huis gekocht, een nieuwbouwwoning in een echte gezinswijk, die volgend jaar tussen februari en mei klaar zal zijn. Maar dat duurt nog zo lang! En ik rammel zo hard..

Aan de ene kant heb ik bij genoeg mensen in onze omgeving gezien dat het niet vanzelfsprekend is dat je snel zwanger bent, aan de andere kant kan het ook in 1 keer raak zijn... Hoe snel zou het bij ons gaan lukken? Hoe gaat een verhuizing met een klein baby'tje... Hoeveel stress levert het op als je zwanger gaat verhuizen? Wachten we niet te lang als we pas zouden gaan beginnen tegen de tijd dat het huis klaar is? Allemaal vragen die door ons hoofd zoemen... Ik ben al wel gestopt met de Nuvaring, zodat ik in ieder geval een paar keer ongesteld ben geweest, voordat we echt gaan beginnen. Mijn cyclus is nog nooit regelmatig geweest, dus ik ben benieuwd hoe dat loopt (1e cyclus was keurig 27 dagen, nu zit ik op dag 29, dus als het nu zou komen, gaat het goed...)

We zijn erg benieuwd of anderen ook voor deze beslissing (hebben ge-)staan en hoe jullie erover denken? Wij neigen er nu naar om in juli/augustus te gaan beginnen, zodat we in ieder geval in het nieuwe huis zitten, mocht het in 1 keer lukken...

Mula

Babbel ik zou persoonlijk liever verhuizen met baby dan terwijl ik zwanger zou zijn.. Tijdens mijn zwangerschap was ik dóódmoe, kótsmisselijk en kon niet meer lopen van de bekkenpijn.. Maar ja, elke zwangerschap is anders en voor hetzelfde geldt ben je super mobiel en heb je nergens last van tijdens je zwangerschap.. Maar ik zou er gewoon zsm voor gaan.. wiegje op je eigen slaapkamer zetten in het huidige huis en dan in het nieuwe huis een echte babykamer maken. Anderzijds.. best kans dat je dan uitgerekend bent zo rond de opleverdatum, dat is ook niet echt ideaal.. Maar nou ja, ik denk altijd maar: overal is een mouw aan te passen, welke keuze je ook maakt..

quote:

Op zaterdag 25 februari 2012 07:51 schreef Babbel1 het volgende:
Hoi,

Ik kom mij hier maar eens voorzichtig melden... Ik lees hier (en het hele OUD forum) echt al heel lang mee, maar nooit gereageerd... tot nu!

Mijn vriend en ik zijn nu ruim 4 jaar samen, ik ben 28, hij 32 en we willen graag kinderen... Nu wonen we in een huurflat, 3 hoog, vage uitkeringstrekkers rondom.. kortom, echt geen plek waar we een gezin willen stichten, daarom hebben we een huis gekocht, een nieuwbouwwoning in een echte gezinswijk, die volgend jaar tussen februari en mei klaar zal zijn. Maar dat duurt nog zo lang! En ik rammel zo hard..

Aan de ene kant heb ik bij genoeg mensen in onze omgeving gezien dat het niet vanzelfsprekend is dat je snel zwanger bent, aan de andere kant kan het ook in 1 keer raak zijn... Hoe snel zou het bij ons gaan lukken? Hoe gaat een verhuizing met een klein baby'tje... Hoeveel stress levert het op als je zwanger gaat verhuizen? Wachten we niet te lang als we pas zouden gaan beginnen tegen de tijd dat het huis klaar is? Allemaal vragen die door ons hoofd zoemen... Ik ben al wel gestopt met de Nuvaring, zodat ik in ieder geval een paar keer ongesteld ben geweest, voordat we echt gaan beginnen. Mijn cyclus is nog nooit regelmatig geweest, dus ik ben benieuwd hoe dat loopt (1e cyclus was keurig 27 dagen, nu zit ik op dag 29, dus als het nu zou komen, gaat het goed...)

We zijn erg benieuwd of anderen ook voor deze beslissing (hebben ge-)staan en hoe jullie erover denken? Wij neigen er nu naar om in juli/augustus te gaan beginnen, zodat we in ieder geval in het nieuwe huis zitten, mocht het in 1 keer lukken...

Ik zou zeggen ga er gewoon nu voor. Er is namelijk altijd wel iets waardoor het even niet uit zou kunnen komen, maar precies zoals Aventura hierboven beschreef: NU kan het, je weet niet wat er in de toekomst nog kan gebeuren. Dat was voor ons ook de reden om er nu mee te beginnen.. Hele volksstammen zijn al verhuisd terwijl ze zwanger zijn of een baby hebben dus waarom zou het jullie niet lukken?