http://www.scheldekat.nl
Scheldekat is een kleine stichting die zich bezighoudt met onder andere het helpen van zwerfkatten op het eiland Walcheren, vooral in het haven- en industriegebied dat zich langs de Westerschelde uitstrekt van Vlissingen tot en met Borssele zitten heel veel zwerfkatten.
Door middel van vang- en castratie-acties worden zwerfkatten gevangen, gecastreerd, tamme katten herplaatst bij kattenliefhebbers en kittens gesocialiseerd in gastgezinnen en eveneens ter adoptie aangeboden.
De dierenarts onderzoekt en castreert/steriliseert de gevangen zwerfkatten, die na hun castratie nog enige dagen in de dierenkliniek ter observatie blijven. De katten worden ontvlooid, ontwormd en (preventief) behandeld tegen oormijt. De echt wilde katten worden gechipt en geoortipt teruggezet in hun leefgebied.
Voor die teruggeplaatste katten wordt in samenwerking met bedrijven ter plaatse een kattenhuis ingericht waarin de verwilderde katten kunnen schuilen, eten en slapen. Door regelmatige controle van de kattenhuizen wordt de zwerfkattenpopulatie goed beheersbaar gehouden. Nieuwe (tamme gedumpte) katten worden snel gesignaleerd en gevangen, zodat de populatie zich niet kan uitbreiden en door natuurlijk verloop zelfs gaat afnemen.
Dat deze aanpak werkt is gebleken door Scheldekat's allereerste project op het terrein van voormalig scheepswerf "de Schelde". Tien jaar geleden zwierven daar tientallen katten rond maar na vang- en castratie-acties samen met het consequent vangen en herplaatsen van nieuw gedumpte katten leven er bij "de Schelde" nog maar vier inmiddels bejaarde wilde katjes in hun kattenhuis.
Stichting Scheldekat verzorgt momenteel meer dan 100 verwilderde zwerfkatten op 8 locaties met verschillende kattenhuizen. Om hen te verzorgen gaan er maandelijks honderden kilo's voer doorheen.
Voorheen hebben we wat kittens opgevangen voor het inmiddels opgeheven dierenasiel in Middelburg. Één van die kittens is in juli vermist geraakt en Marleen, de oprichtster en drijvende kracht achter de stichting stond gelijk klaar om ons te helpen hem terug te krijgen bij zijn baasjes. Het contact met haar was zo leuk geweest dat we haar wilden gaan helpen en sindsdien zijn we opvanggezin voor Scheldekat.
De katten blijven in principe bij ons tot er een nieuwe eigenaar voor ze is.
Sinds eind juli van dit jaar hebben we deze opvangers in huis gehad;
De onderste vier katten, Tony & Robin, Maya & Mascha wonen op dit moment nog bij ons, we zoeken nog baasjes voor hen !
In dit topic zul je verder ook af en toe onze eigen katten tegenkomen dus die stel ik ook even voor, met de klok mee vanuit de linkerbovenhoek huiskat kater Ernesto, zijn zus Mimosa, Somali kater Flynn en Heilige Birmaan kater dEUS;
Van onze eigen katten is Flynn degene die de opvangers het leukste vindt en het meest meehelpt aan de opvoeding van de kittens (in dit geval Jefrey).
Denk ook eens aan stichting Scheldekat wanneer je van iemand in Zeeland (daarbuiten doen we ook wel, we brengen vanuit de stichting de katten meestal zelf weg) hoort dat diegene een kat of kitten zoekt. Naast in gastgezinnen gesocialiseerde kittens en tamme gedumpte katten hebben we ook vaak ex-zwervers ter herplaatsing, ideaal voor mensen die op een boerderij of iets dergelijks wonen en een kat zoeken die niet per sé binnen wil of hoeft te leven. De katten zijn onvruchtbaar gemaakt en gechipt, de stichting vraagt dat de dieren onderdak (in een beschutte schuur of ander gebouw) en voedsel krijgen, plus natuurlijk de noodzakelijke medische verzorging.
Voor de mensen die wel eens iets bij Zooplus.nl bestellen is er een manier om de stichting te helpen die niks kost; op de homepage www.scheldekat.nl staat een banner van Zooplus, wanneer je via die banner doorklikt naar de Zooplus website krijgt de stichting een percentage van het bedrag wat op de site wordt besteed.
Ze ligt ook eigenlijk nooit gewoon op haar buik, meestal op haar zij. Voor de rest stuitert ze vrolijk door het huis maar de buik zit af en toe dus wel in de weg. Ik kan hem er echt wel af kijken, want het is uiteindelijk toch niet normaal. Ze blijft onder controle van de dierenarts staan en als hij nog steeds niet weg gaat zal weer verder onderzocht worden waar het aan ligt. Ze kan niet gecastreerd en geplaatst worden tot ze in orde is.quote:Op zaterdag 31 december 2011 11:35 schreef Mry het volgende:
Leuke update weer!
Ik vind vooral die foto's van Maya in het mandje super schattig. Hopelijk komt ze nog van die dikke buik af want het lijkt me erg oncomfortabel.
Omdat dit een nieuw topic is nog even wat foto's van de huidige opvangers;
Knuffelgarfield Robin;
Tony;
Samen;
Mascha;
Maya;
Samen;
De dames lijken al best wel groot maar het zijn nog echt (halfwas) kittens, ze zijn een maand of vijf oud. Wanneer je ze naast een volwassen kat zet zie je ineens dat ze nog best klein zijn.
Maya is vorige week voor het eerst krols geworden en toen ging ze proberen onze alpha cat Ernesto te verleiden, dat zag er dus niet uit vanwege het verschil in grootte
;
Ook wel leuk om Robin's reactie te zien, een paar weken geleden dragonflyden we nog op deze manier; Robin ging onder een eetkamerstoel zitten, ik moest zo ver mogelijk weg gaan staan en dan met uitgestrekte arm die dragonfly langs de tafel zwiepen, hij sloeg er dan naar van onder z'n stoel. Wanneer hij nu de dragonfly hoort staat hij meteen naast me
Gisterenavond laat had ik de lasertoy aangezet en toen kwam ze de woonkamer in om samen met de andere katten het lichtje te vangen. Daarna ging ze weer even terug naar de bijkeuken. Ik zat op de bank en toen ik haar riep kwam ze heel blij aanlopen, helemaal naar de andere kant van de woonkamer dus (ons huisje is nogal een pijpenla, vanaf de bijkeuken heb je eerst de open keuken, dan het eetgedeelte en daarna pas het zitgedeelte van de woonkamer).
Toen ze bij me kwam zat Maya voor m'n voeten met de cat is senses rail te spelen, dat vond Mascha er ook leuk uitzien dus hebben ze samen gespeeld. Mascha was heel relaxt, misschien ook omdat het heel laat was en dan is het toch stiller in huis.
En Robin is natuurlijk geweldig. Dat die nog niet geadopteerd is!Maya met haar geschoren buikje (nou ja, buik) Ik vind haar zó snoezig !
Samen met Mascha, die met sprongen vooruit gaat nu ze eindelijk in de woonkamer rondloopt.
Maya ziet er zo schattig uit, maar ze laat zich absoluut door niemand de kaas van het brood eten. En ze is altijd héél blij met een lekkere knuffel, wanneer ik haar roep dan komt ze al zwaaiende met haar kleine staartje aangetrippeld. Het is echt een heerlijk meissie.
)Hoop dat ze snel lieve baasjes krijgen.
Robin gaat sinds deze week steeds heel uitnodigend op de vensterbank liggen, hij draait dan een beetje op zijn rug en laat me z'n buikje zien. Dan moet ik hem op z'n koppie kriebelen, ik hoef me nog geen dingen in m'n hoofd halen over buikje kroelen
Altijd leuk om katten bezig te houden; wat brokjes in het frummelbord;
Veel katten vinden brokjes uit de kommetjes halen in het begin heel moeilijk maar Robin is een natuurtalent;
Mascha en Ernesto (en de andere katten, maar die kwamen later pas hun deel opeisen) kregen ook brokjes, maar dan in de cat-it senses voertoren;
Mascha zat mooi te zijn op de bankleuning, ik heb een tijdje met een verenstokje staan zwaaien om te proberen haar zo te laten verzitten dat ze ook haar staartje liet zien, maar helaas;
Maya zag me wapperen met het verenstokje en liep op de bank heen en weer te rennen met zo'n hoofd van "Speel ook met mij !! Pick me ! Pick me ! "
De snoes.
Maar ik blijf fan van Robin.
(heb zelfs nog gebedeld bij broerlief voor hem, maar ze hebben momenteel geen plek en aandacht en ruimte ervoor..)
In het begin durfde ze overdag bijna niet rond te lopen, kwam ze pas als het donker was onder de bank vandaan en waren wij ook ineens weer heel eng wanneer we liepen. Knuffelen moest ook ineens weer héél voorzichtig om haar niet te laten schrikken.
Dit is wel normaal voor schuchtere katten die aan een nieuwe ruimte moeten wennen heb ik gemerkt, pas wanneer ze vertrouwd zijn geraakt met de omgeving voelen ze zich genoeg op hun gemak om hun vertrouwen te schenken aan de mensen en dieren die er zijn.
Inmiddels loopt zo ook overdag rond, komt ze zelf om aandacht vragen en gaat ze ook naar Duncan toe.
Mascha zat voorheen alleen 's nachts met Maya samen, na een paar dagen fulltime samen zitten hebben ze elkaar weer helemaal gevonden. Ze slapen vaak samen in het krabpaaltje naast het dressoir, de één in het holletje en de ander in de hangmand. Maar tegen elkaar aan in een mand kruipen is ook fijn;
Verder lopen ze lekker samen te donderjagen. Ik merk aan Maya dat ze het heel fijn vindt om met iemand van haar eigen formaat te spelen. Op deze foto lag ze eigenlijk te slapen, maar vlak nadat ik de foto nam trok Mascha het kussen uit de hangmand
Mascha kwam 's avonds meestal wel even bij me op de bank voor een knuffel, maar gisteravond kwam ze voor de eerste keer telkens even bij me gekropen, zó lief
En zomaar een losse foto van Tony met zijn mooie glimvacht;
[ Bericht 1% gewijzigd door pumpkin_Ruby op 09-01-2012 15:19:17 ]
Voorlopig hopen we dus op iemand die ze als setje een thuis wil bieden.
Robin kruipt vaak lekker tegen Tony aan, hier kroop hij al ronkende tussen Tony's voorpootjes met de bedoeling dat Tony hem zou wassen;
Jammer genoeg heb ik geen leuke foto's dat ze samen in een mandje liggen, want meestal wurmt Tony zich er - zoals hier - gelijk uit omdat hij een knuffel bij me wil komen halen
Tony alleen;
Robin;
Bij het opruimen van schone was had ik net gewassen blauwe mandje eventjes op een ander mandje neergelegd, Robin heeft het toen ingenomen want zo zakt hij een beetje meer weg in de mandjes en dat ligt lekker.
Met een Ikea-knuffelrat waar valeriaan ingenaaid is ( ik werk rode ogen altijd weg in paint maar bij Robin lukt dat niet altijd goed, hier ook een beetje raar resultaat
) ;
Samen met Maya kijken wat Mascha aan het doen is;
Allevier de opvangers op één foto;
Mascha nam de rat ook te grazen;
De meisjes hebben veel plezier samen, ze stoeien veel;
En ze slapen lekker samen;
Zelfde soort foto's, maar op een andere dag genomen;
Mascha;
Mascha blijft vooruitgang boeken, ik ben zo trots op haar
Elke avond komt ze uitgebreid op schoot, het doet me echt wat dat ze haar vertrouwen aan me geeft. Ze blijft met bepaalde dingen heel voorzichtig, we krijgen morgen iemand op visite en overmorgen nog drie mensen, ik ben benieuwd of ze zich gaat laten zien.Ze is ook al een paar keer bij Duncan op de bank geklauterd maar op schoot nog niet, er is één moment van de dag wanneer ze zijn grote vriendin is en dat is voor het slapen gaan, dan maakt hij een kwarteltje schoon en voert dat aan de katten. Mascha zit dan meestal bij mij op schoot maar ze houdt Duncan de hele tijd in de gaten en zo gauw hij het kwarteltje pakt en dat gaat schoonmaken rent ze naar hem toe en begint rond zijn benen te draaien of klimt op de vriezer om te kijken of hij wel opschiet;
Ook al heeft ze een eigen schoteltje met hetzelfde voer, ze eet gezellig met Ernesto mee;
Maya is het papa's meisje, ze is ook echt het type wat Duncan leuk vindt; klein en schattig om te zien maar met een karakter om u tegen te zeggen;
Maya is op controle geweest en de dierenarts leek in principe wel tevreden, ze vond mevrouw enkel véél te dik. Dat klopt, ze heeft het voor elkaar gekregen in de maand dat ze bij ons was in gewicht te verdubbelen. Nou had ze al een dikke buik toen ze bij ons kwam, maar dan met magere pootjes. Na diverse onderzoeken was de dierenarts van mening dat de buik zo dik was vanwege gas.
Omdat de dierenarts tevreden was over Maya's toestand hebben we afgesproken dat ze gecastreerd zou worden, maar omdat ik zelf nog niet helemaal tevreden was over haar ademhaling zouden ze wel een röntgenfoto van haar longen maken van te voren.
Op de foto was een waasje te zien, dus er zat toch wat vocht. Maya is daarna toch gelijk gecastreerd. Ze heeft een antibioticakuur meegekregen voor twee weken, na afloop van de kuur laten we weer een foto maken om te kijken hoe haar longen er dan uitzien. de dierenarts denkt dat het ook nog een restje kan zijn van de longklachten die ze op haar vorige adres heeft gehad.
De dikke buik bleek inmiddels niks meer te maken te hebben met gas, er zat enorm veel vet van binnen. Maya staat nu dus op een streng dieet.
Ons kleine haaibaaitje begrijpt er allemaal niks van en is het er niet mee eens. Eten wil ze, méér !!
Maar ze moet echt afvallen voor haar gezondheid.
Ik schaamde me echt rot bij de dierenarts want ze is dus gewoon moddervet terwijl ze die buik ook al had toen de rest van haar lijfje veel magerder was. Maar ja, toen had ze nog lintworm en gasdarmpjes.
Vanwege de echo eerder had ze al een kaal buikie, maar nu dus met ritssluiting;
Willen jullie Maya en Mascha eigenlijk ook samen laten adopteren? Ik vind ze zo lief samen!
(Misschien dat je dat al ergens gezegd hebt hoor, ik kon het alleen zo snel even niet terugvinden)
Je ziet het er niet aan af maar Maya is stiekem gewoon een kleine pluizige dictator-in-de-dop, op haar vorige adres was ze binnen no time de baas over de twee volwassen katten, de buitenformaat witte herder en grote schnauzer
Met Mascha samen gaat het heel goed, die trekt zich gewoon niks aan van haar kapsones en Maya is al blij zat dat ze een maatje heeft. Robin is aardig tegen Maya maar ze hebben niet zoveel met elkaar en Tony verkoopt ze meestal een mep als hij te dicht bij komt . Inmiddels hoeft ze alleen maar met haar pootje zijn kant uit te wapperen om hem netjes afstand te laten houden.
Bij onze eigen katten hoeft ze niet zoveel te proberen, die zijn groter en niet meer onder de indruk van een kitten meer of minder, dus met hen gaat het wel goed. Maar het lijkt me het leukste voor haar om ergens te gaan wonen waar ze wel de keizerin van het huis kan zijn.
Voor Mascha is het natuurlijk heel fijn om iemand te hebben die ze kent wanneer ze verhuist, Mascha is nog lang niet zo stoer als Maya natuurlijk dus een verhuizing zal voor haar ingrijpender zijn.
Maya en Robin spelen met een stukje cadeaulint:
Mascha uitgeteld
Het is echt een leuk stel samen, we zien ze ook nog steeds telkens een beetje meer naar elkaar toe trekken.
En zo vallen ze dan op een hoopje in slaap;
Een Janus kop...quote:
En zo vallen ze dan op een hoopje in slaap;
[ afbeelding ]
Ik zou ze zo oppikken maar ik denk niet dat ons kleine monster een ander lieftallig poesje (of twee) zou dulden... De grote wel, die vindt het allemaal wel best. Maar die kleine komt nu al aandacht te kort. Zelfs als ik even op m'n kop krab, komt hij al aanzeuren dat ik hem moet krabben en niet mijn eigen hoofd
ter geruststelling: bij Amy krijgen we het eraf met de helft van het voer dat ze eerst kreeg. het is alleen wel lastig uitleggen dat je het doet voor haar bestwil, ja...
Volgens mij is Maya al wat afgevallen dus haar dieet lijkt wel goed te gaan, alleen vandaag niet. Toen ik vanochtend in de keuken kwam bleek dat m'n man na het voeren de rest Maya's dagportie voer op het aanrecht had laten staan, en nu was het allemaal op. Dus alles wat ze vanavond nog krijgt is extra.quote:
Wat een mooie tieners allemaal! Ik moest wel even lachen om Maya's dikke buik... Blijkbaar is ze net als onze Amy: alleen maar vetopslag op haar buik. Als je amy van boven ziet, is het en mooi slank poesje met zelfs een taille (en dat wil wat zeggen voor een Brit!) maar als ze gaat zitten og liggen... Ahum, vloer dweilen, anyone?
ter geruststelling: bij Amy krijgen we het eraf met de helft van het voer dat ze eerst kreeg. het is alleen wel lastig uitleggen dat je het doet voor haar bestwil, ja...
Vetopslag onder de navel vind ik wel normaal maar Maya had echt een rare buik die aan de zijkanten uitstak, net alsof ze hoogzwanger was. Als je van bovenaf keek zag ze er niet normaal uit maar alsof ze een tennisbal had ingeslikt. Inmiddels is dat vrijwel weg en heeft ze een "gewone" dikke buik.
Eindelijk eens wat foto's van Mascha zonder flits waarop haar mooie kleur goed te zien is;
Maya heeft als nieuwe hobby donderjagen in de tas die ik gebruik om oud papier mee te nemen naar de container bij de supermarkt.
En dan lekker met Mascha spelen, maar soms lopen de dingen niet helemaal zoals je had verwacht en dan komt ineens Ernesto langs
Robin heeft een nieuwe slaapplek ontdekt, in een bak met speelgoed bovenop de hoge vrieskast.
Er ligt een mandje naast maar hij wil per sé in de bak;
Gewoon omdat zijn snoetje zo leuk is nog eentje van dichterbij;
En dan gelijk op de uitgang liggenquote:
En dan lekker met Mascha spelen, maar soms lopen de dingen niet helemaal zoals je had verwacht en dan komt ineens Ernesto langs
Fantastisch filmpje! (vooral als je ziet hoe ze er uit komt: snel wegwezen!) Wat een leuke update weer!
Zo gauw ik op de bank zit komt ze al spinnend en kopjes gevend bij me gekropen, zó lief ! Of ze loopt in de keuken te miepen met haar schorre mauwtje, dan roep ik haar en dan komt ze heel snel naar me toe gerend En dat terwijl ze zo'n voorzichtig poesje is, dat doet me echt wat. Duncan heeft een zacht plekje voor Maya, dat verwachtte ik ook wel want pittige poezemeisjes wonden hem altijd al snel om hun pootjes en Maya is een poesje waarbij alle karaktertrekjes nog eens extra uitvergroot lijken. Ze kan zo'n snoesje zijn en vol overgave komen knuffelen en het andere moment staat ze Ernesto een mep te verkopen omdat zij dan wel klein is maar toch voor niemand aan de kant gaat. Je kan dan niet anders dan haar bewonderen en ze is ook behoorlijk grappig.
Het is 's avonds heel gezellig op de bank, de katten liggen zowat in ploegendienst, normaal Ernesto, nu ook nog Mascha, en op een gegeven moment had ik ineens Maya, Flynn en dEUS. (en later op de avond lekker Tony op schoot, moet ik ook nog eens een foto van laten maken)
Mascha was maar op de andere bank gaan liggen op een grijs kleedje wat haar ook wel staat;
Mascha en Maya samen op de bank;
Momenteel liggen de dames het liefste samen in deze mand, past wel toch ? Mascha met het puntje van haar tongetje eruit
Na het maken van de voorgaande foto was Mascha achter me aan gekomen, Maya vond het niet gezellig in haar eentje in de mand dus die kwam er gelijk achteraan en ging dus maar gewoon op de vloer tegen Mascha aan liggen.
Nog een foto van een andere keer;
Maya is dus op dieet, ze probeert nu om bij ons gast aan tafel te spelen. Hmmmm, pannenkoeken !!
Robin, Tony, Maya en Mascha zijn nog steeds hier. Het tijdschrift Hart voor dieren is zo lief geweest om een advertentie voor ze op hun site te plaatsen inclusief een verwijzing op de homepage. Afwachten of dat misschien een leuk telefoontje oplevert.
De AH had kattengras in de aanbieding, 3 voor 5 euro, voor de meeste mensen misschien een beetje veel van het goede maar bij ons kwam het prima uit; eentje boven, eentje in de woonkamer en eentje in de kamer van Tony en Robin. Binnen de kortste keren hadden ze het vakkundig kort gekauwd.
Tony vond het wel gezellig dat z'n pleegmama ziek op de bank lag want dan kon hij lekker op me komen liggen.
Robin was natuurlijk ook in de buurt;
Op een gegeven moment ging Robin van de vensterbank af en alsof het de normaalste zaak van de wereld was liep hij over m'n benen naar Tony toe en vleide hij zich op m'n schoot tegen hem aan. Kunnen jullie je voorstellen hoe blij ik was met zo'n bijzondere actie
Maya's laatste afspraak bij de dierenarts was heel goed, ze is gezond verklaard en klaar om te plaatsen. Ze vonden haar ook al minder dik, al is ze niet heel veel afgevallen maar ze is gelukkig wat in de lengte gegroeid.
Ze is nogal gehaaid en glipt regelmatig bij Tony en Robin naar binnen om eten van hen te stelen. Wanneer onze katten en Mascha eten krijgen zetten we Maya met haar eigen portie apart in het halletje, maar Ernesto kan de deur naar de hal open maken en hij laat haar er soms uit
Mascha blijft vooruit gaan, Duncan mag haar nu aaien wanneer hij wil en wanneer hij haar roept komt ze naar hem toe. Ze houdt in de gaten of ik op de bank ga zitten want ik zit vaak nog niet of ze staat al op m'n schoot.
Veel foto's van Maya en Mascha samen omdat ik ze samen zo schattig vind.
Maakt niet uit hoe groot of klein een mandje is, ze passen er altijd wel in omdat ze desnoods gewoon op elkaar gestapeld gaan liggen.
Maar het wordt nu wel hoog tijd dat ze allemaal een blijvend huisje krijgen zeg!
helemaal voordat al die kleine kittens weer worden geboren...Wij willen als iedereen geplaatst is graag even een rustpauze houden, dus ik hoop dat de stortvloed kittens niet al te vroeg komt dit jaarquote:
Wat een lieve foto's
Maar het wordt nu wel hoog tijd dat ze allemaal een blijvend huisje krijgen zeg!
En aangezien zowat iedereen liever zo jong mogelijke katten adopteert zal dat de adoptiekansen van onze opvangers niet ten goede komen nee.
Maar....Tony is vanavond gereserveerd. We hebben aan een aantal mensen die alleen Robin wilden hebben nee verkocht omdat Tony en Robin zo'n goede combinatie zijn en we ze het allerliefst samen zouden plaatsen, maar inmiddels moeten we ze al een tijd apart houden en we merken dat ze daardoor een beetje beginnen te verpieteren dus toen de allereerste aanvraag voor alleen Tony binnenkwam via een heel leuk mailtje hebben we die mensen toch maar uitgenodigd om kennis te komen maken. Ik heb ze over Robin verteld en de link naar m'n blog gegeven zodat ze ook konden nalezen hoe goed de heren met elkaar kunnen opschieten.
Vanavond hebben we dit nog een keer besproken en ze gevraagd erover na te denken, dat zouden ze doen.
Ze waren wel al helemaal verliefd op Tony, hij is in het echt ook veel knapper dan op de foto's, flink gebouwd met grote poten maar lief en voorzichtig in plaats van lomp. Tony lijkt zelf niet te weten dat hij in een stoer lichaam zit en dat is soms best vertederend.
In het begin van het bezoek vond hij het allemaal nog eng, hij verdween onder de bank en het leek er even op dat hij niet meer tevoorschijn zou komen, maar met behulp van interessant speelgoed en veel snoepjes kwam het allemaal goed, uiteindelijk kwam hij naast ze op de bank zitten en liet hij zich aanhalen.
Blijkbaar hadden ze een hele goede uitstraling want Maya was niet weg te slaan, die ging uiteindelijk met alle vier haar pootjes tegen de vrouw aan liggen slapen, nadat ze een snoepje had gehad werd ze uiteraard helemaal een vriendin voor het leven
. Robin hield nog wel wat afstand maar heeft wel voortdurend overal met zijn neus bovenop gezeten alsof hij helemaal niet zo verlegen is, volgens mij vond hij ze ook leuk. Zelfs Mascha is van onder de bank vandaan gekomen en rustig open en bloot in een mandje gaan liggen. Dit was de eerste visite die haar zo te zien kreeg.Vrijdag gaat Tony al verhuizen, het zou fantastisch zijn als Robin toch ook mee mocht, zo niet dan hebben we nog een aanvraag voor hem alleen lopen waar ik nog meer informatie van moet krijgen. Hij moet in elk geval bij andere katten, Tony is een echte mensen-kat maar Robin wat meer een katten-kat.
(oh, ook nog veel beterschap gewenst voor de verzorgster van die lieve beestjes!)
). Ik ga duimen voor Robin!Goed om even pauze te nemen, die hebben jullie echt verdiend!
Hebben de nieuwe baasjes van Tony ook besloten Robin erbij te nemen?
Helaas niet. Gisteren sprak ik een vriendin van ons die ook opvangt voor de stichting en zij had misschien nog een leuk adres (bij iemand die we via haar ook kennen), dus ik hoop dat diegene contact met ons opneemt. En anders vinden we wel iemand anders voor hem, voorheen ook genoeg aanvragen gehad voor hem alleen.quote:
En?
Hebben de nieuwe baasjes van Tony ook besloten Robin erbij te nemen?
Toen we thuiskwamen hebben we Robin gelijk los laten lopen omdat Ernesto, Mimosa en dEUS boven lagen te slapen. Flynn was beneden maar die heeft niet moeilijk tegen hem gedaan, meestal kregen ze ook pas mot nadat Flynn achter Tony aan gegaan was. Robin heeft lekker lopen stoeien met Mascha en leek Tony niet te zoeken ofzo.
Tony hebben we vanochtend weggebracht en die wordt echt het prinsje op zijn nieuwe adres. Helaas had hij dat zelf nog niet door en verstopte hij zich, maar wie weet kruipt hij vannacht wel bij ze op bed ofzo. We blijven het jammer vinden dat er nu geen kat bij hem is maar hij gaat geen aandacht tekort komen.
Dat klinkt alsof hij vooral aan zijn nieuwe omgeving moet wennen.
Bij het uploaden van foto's vond ik nog een laatste van Tony, Maya en Mascha rossen de kattentunnel door de hele woonkamer heen, Tony vond dat ze hem wel erg handig hadden neergelegd, als pootsteuntje.
Robin wilde de camera van dichterbij bekijken
Robin loopt nu lekker los met zijn twee blauwe vriendinnetjes, ze waren net met z'n drieën aan het voetballen met een balletje met een belletje er in wat heel veel herrie maakte, en een lol dat ze hadden. Wanneer we Robin apart zetten willen Mascha of Maya vaak wel mee dus dan zit hij gelukkig niet alleen.
's Avonds is het knuffelspitsuur, dan komen de katten om beurten of soms met meerdere tegelijk bij ons op de bank.
Eerst was dEUS aan de beurt bij Duncan;
En toen Maya;
Ik heb sowieso altijd Ernesto en Mascha. Mascha snapt op schoot zitten niet, ze zit liever op m'n boezem maar dat is voor mij iets minder comfortabel (m'n haar zit meestal netter hoor).
Hier zat ik met Maya aan m'n voeten. Toen kwam Flynn en die kroop lekker tegen Maya aan, waar zij zelf ook erg tevreden mee was.
Daarna kwam ook Ernesto nog op schoot liggen, Maya ging door zijn vacht woelen met haar pootjes en dat mocht blijkbaar van hem. Ik snap niet zo goed waarom maar poesjes mogen van Ernesto van alles wat hij van katertjes nooit zou toelaten.
Dan maar weer de gebruikelijke foto's van Maya en Mascha;
Stapelen in een mandje;
Mislukte foto maar ik vind dat Mimosa echt zo kijkt van: "jullie zijn goed gek dat jullie zo liggen, er zijn genoeg mandjes voor iedereen hoor !"
[ Bericht 0% gewijzigd door pumpkin_Ruby op 03-03-2012 13:50:39 ]
Robin vind ik zo leuk
en de dames ook met z'n tweetjes 
Hier waren we al een tijdje bezig dus werd het spel wat lui;
Vrienden van ons zijn ook gastgezin bij Scheldekat en zij hebben vorig jaar bij een vriend van hen een kitten geplaatst die maar iets jonger is dan Robin. Dat katje leek af en toe wat eenzaam dus wilde zijn baasje er eigenlijk wel een kat bij. Onze wederzijdse vriendin had een foto van Robin laten zien en dat leek hem wel wat. Hij is komen kijken naar Robin en vrijdagavond hebben we hem weggebracht. Normaal gesproken brengen we liever 's avonds geen katten weg maar zaterdag zouden wij de hele dag weg zijn naar de FelCan kattendag in Utrecht en dan zat Robin alleen, plus dat zijn nieuwe baasje nu het hele weekend vrij had om met z'n katten door te brengen.
Robin's nieuwe kattenvriendje heet Hein en lijkt in de verte wel wat op Tony. Ik kende Hein van z'n kittenfoto's dus leuk om hem eens in het echt te ontmoeten, hij kwam echt als een schatje over dus hopelijk wordt hij een fantastisch vriendje voor Robin.
Robin heet vanaf nu trouwens Boes (naar de os uit de tekenfilm) maar daar ben ik nog niet zo aan gewend.
Robin hebben we eerst apart gezet in de slaapkamer en zoals verwacht verdween hij gelijk onder het bed.
Hein amuseerde zich ondertussen met het uittesten van speelgoed uit het kittenpakket;
Toen het bedtijd was zijn de katten omgewisseld en heeft Robin 's nachts in alle rust het huis kunnen verkennen. 's Ochtends kwamen Hein en Robin elkaar toch tegen en toen zijn ze samen onder bed gaan zitten zonder ruzie te maken. De volgende dag zat Robin al bij zijn nieuwe mens op de bank (!!) en toen Hein kwam kijken en even ging blazen ging Robin op zijn rug liggen en liet zijn buikje zien, Hein reageerde daarop door ook maar op zijn rug te gaan liggen. Het zal wel een grappig gezicht geweest zijn.
Het zal wel goed komen tussen die twee, dat kan bijna niet anders met zo'n sociale kat als Robin.
20 maart komen er mensen kennismaken met Mascha en Maya. Ze hebben een Shih Tzu, die komt ook mee dus spannend hoe ze daar op gaan reageren. Maya heeft natuurlijk al met grotere honden samen geleefd.
Ik ga voor het bezoek wel mijn eigen katten boven zetten en de kattenluikjes goed dichtdoen, vooral Flynn heeft een bloedhekel aan honden en vliegt ze echt aan.
Maya lekker in een stoeltje;
Mascha;
Maya kon vanochtend niet gewoon in de krabpaal zitten;
En Maya is echt een deugniet, dat straalt er gewoon vanaf! (is er ook een met standaard een glimlach om haar lippen!)
Wij vinden het ook echt leuk, zeker omdat het bij iemand is die we viavia kennen, zaterdag gaan we naar een verjaardagsfeestje dus dan zullen we wel in persoon horen hoe het gaat, dan hoor je toch sneller iets dan wanneer mensen steeds moeten mailen.quote:
Goed te horen dat Robin (Boes) ook goed terecht is gekomen!
En Maya is echt een deugniet, dat straalt er gewoon vanaf! (is er ook een met standaard een glimlach om haar lippen!)
Tja, en Maya, dat is me er eentje. Duncan heeft het al een beetje moeilijk met het vooruitzicht dat ze weg gaat.
Ik zou nog foto's doorgestuurd krijgen maar ik heb op zijn telefoon al bewijsmateriaal gezien dat Boes en Hein lekker samen op de bank liggen en dat Hein Boes wast.
Voor Maya en Mascha hebben we gisteren visite gehad, 2 jonge mensen en hun Shih Tzu hondje. Ze hebben sinds kort een eigen huis en het hondje verhuist wel mee maar de katten blijven bij de ouders. Het hondje woont nu dus al met katten samen die lekker tegen hem aan slapen en hij wilde graag kennismaken met de poesjes. Maya moest nog niks hebben van het hondje en verdween onder de bank, maar aan het einde van het bezoek kwam ze toch tevoorschijn. In elk geval beter dan waar ik bang voor was, namelijk dat ze hem misschien in elkaar zou proberen te rossen, want daar zag ik haar eigenlijk ook wel een beetje voor aan. Mascha vond het zoals eigenlijk wel verwacht allemaal vreselijk eng maar zij zal gewoon tijd nodig hebben om nieuwe mensen te gaan vertrouwen.
We hadden al niet verwacht dat de meiden zich van hun beste kant zouden laten zien maar gelukkig snapte hun visite dat wel. Zij hadden mijn blog gelezen en verwachtten dat dat een beter beeld gaf van hoe Maya en Mascha onder normale omstandigheden zijn.
We gaan Maya en Mascha zaterdag wegbrengen en we hebben het er eerlijk gezegd best wel een beetje moeilijker mee dan normaal om ze te zien gaan. Ze zijn ook best lang hier geweest en ik ben zelf extra betrokken geraakt bij Mascha om hoe ze hier kwam, hoe ze vooruit gegaan is en de verstandhouding die we met elkaar hebben. Het idee dat ze naar iemand anders gaat en zich daar waarschijnlijk niet gelijk prettig zal voelen valt me zwaar, alsof ik haar verraad.
Maya zal het overal wel naar haar zin hebben maar die gaat gewoon een levensgroot gat achterlaten waar haar enorme aanwezigheid eerst zat. Duncan heeft het er ook al veel over dat hij haar zo zal gaan missen en dat het afscheid niet mee zal vallen.
Maar goed, ze gaan het vast goed krijgen en wij kunnen gewoon onze groep niet permanent uitbreiden, dat is niet eerlijk tegenover onze eigen katten. En Scheldekat heeft ons nog nodig als opvangadres, wanneer we katten houden kan dat ook niet blijven doorgaan.
Nog een keertje het mooiste en liefste opvangpoesje van de wereld dan maar;
Na het wakker worden moet ze zichzelf wel gelijk mooi maken:
Duncan maakt nooit foto's maar vandaag ineens wel "nu het nog kan", deze zijn van hem;
Heel erg fijn dat ze een huisje hebben gevonden! Maar niet gek dat jullie het er zo moeilijk mee hebben. Verwen ze nog maar goed voordat het zaterdag is
En ook fijn dat Robin zo goed terecht is gekomen en dat jullie nog regelmatig updates krijgen
Die onderste foto is ook zo leuk! En wat fijn dat ze samen gaan verhuizen Veel sterkte met het komende afscheid
Dat dat dan ineens ook allemaal zo achter elkaar gaat in de afgelopen weken, maakt het ook wel dat je ineens straks een 'leeg' huis hebt.
Snap trouwens reuzegoed dat je het er moeilijker mee hebt dat de 2 meiden weggaan, heel veel sterkte morgen, jullie zijn kanjers, en de dames hadden het niet beter kunnen treffen!
Sinds Robin verhuisd is kan iedereen weer de bijkeuken gebruiken en dat wordt dan ook enthousiast gedaan. Op een middag kwam ik thuis en trof ik dit aan;
Dit zijn trouwens alledrie katten met dominante karakters, je zou denken dat dat enorm botst maar het lijkt wel alsof ze naar elkaar toe trekken, ook met andere opvangkittens hadden de brutaaltjes duidelijk veel streepjes voor.
Misschien ben ik wel per ongeluk een vergadering over wereldoverheersing binnengevallen.
Vanmiddag hebben we Mascha en Maya naar Axel gebracht, Marleen reed en de meiden zaten saampjes in een grote kennel bij Duncan op de achterbank. Ze deden het buitengewoon goed in de auto, ze hebben rustig naast elkaar gelegen en niet gemiauwd.
Op de plaats van bestemming aangekomen hebben we ze geinstalleerd in de slaapkamer en daarna zijn we naar beneden gegaan voor het papierwerk. De dames heten vanaf nu Roxy en Ruby. Omdat Roxy een wat brutale naam is die natuurlijk aan Maya gegeven, en Ruby, tja dat hebben ze niet geweten
.Nadat we alles hebben doorgesproken zijn we nog even afscheid gaan nemen en toen naar huis gegaan. Hopelijk wennen ze snel aan hun nieuwe adoptie ouders en aan het hondje.
Het is nu nog rustiger in huis dan ik dacht.
Flynn lag vanavond op de bank op m'n voeten, af en toe dacht ik dat ik uit m'n ooghoeken Maya naast hem zag liggen, dat is dus nog wennen. dEUS was zo lief om op het kussen bij m'n hoofd te komen liggen, normaal gesproken zat ik daar zo;
Dit was dus het staartje van ons opvangseizoen 2011, hopelijk kunnen we nu even flink pauze houden. Wanneer de kittens binnen beginnen te komen staan wij achteraan de lijst, maar helaas is onze lijst met opvanggezinnen niet zo lang.
Volwassen katten opvangen willen we niet meer omdat dat teveel stress geeft voor onze eigen katten en eigenlijk ook voor ons. De uitzondering daarop zijn onze eigen opvangers mochten die onverhoopt weer opvang nodig hebben. Hopelijk krijg ik de komende tijd wat leuke updates van de Scheldekatjes uit 2011 om in dit topic te plaatsen en anders blaas ik het weer leven in wanneer het eerste kleine grut weer arriveert.
Je hebt het super gedaan dit seizoen! Geniet van de tijd zonder kittens
van de baasjes van Belle en Sebastiaan (Floortje en Gijsje) kreeg ik een heel leuk berichtje;
Foto's van de tuinafzetting;quote:Zo ff een kleine update
Kan alleen maar zeggen ze zijn de leukste katjes ter wereld
Het gaat goed met Floortje & Gijsje....ze groeien (te) goed), eten (te) goed, spelen erg leuk saampjes maar ook met ons.
In februari zijn ze geholpen...dus konden ze daarna veilig naar buiten.
Tuin is afgezet.....vliegen dus door de gehele tuin heen.
Het gaat gewoon lekker...en daar zijn wij heel blij mee!!
En de mooie tuinkasten met plek voor katten;
Kleine Sebasjes worden groot;
Kleine meisjes ook;
Gezellig samen op de bank;
Over Tony (nu Tommie) heb ik een leuk mailtje gehad dat het goed met hem gaat, dat hij graag vogeltjes kijkt en dat hij verder vooral knuffelt met zijn nieuwe baasjes. Ook speelt hij zoveel dat hij al een aantal speelgoedmuizen heeft versleten.
Met Robin (Boes) gaat het goed maar hij en zijn nieuwe kompaan Hein zijn nog wel aan het uitmaken wie er de baas is. Gelukkig wordt er ook wel gespeeld en gewassen.
Minder goed ging het met Maya en Mascha (Roxy en Ruby). De dames wonen sinds gisteren weer bij ons, hun nieuwe baasjes zagen het niet meer zitten omdat het echt niet goed ging met het hondje en dat werkte het wennen van Mascha aan hen blijkbaar ook nog tegen. Na het telefoontje wilde ik ze zo snel mogelijk weer hier hebben, ik moest gisteren werken maar toevallig moest er een poesje van de stichting naar het dierenziekenhuis in de stad ernaast dus konden m'n vriendinnen van de stichting de dames ophalen en hierheen brengen. Ik denk dat het maar goed was dat ik er niet bij was want er was het één en ander aan de hand waardoor de dames van de stichting het fijn vonden dat de katten weer naar mij terug gingen.
Ze zijn drie weken weg geweest, alle kleine kittens die we na een maand weer bezocht hebben kenden ons niet meer maar Maya en Mascha zijn natuurlijk wat ouder en ons duidelijk niet vergeten. Ze lijken ook enorm. blij weer hier te zijn Maya trok echt zo'n "hey, jij bent het !" koppie toen ze me zag, Mascha zat verstopt in het holletje van de krabpaal maar ze stak haar hoofd eruit toen ik haar riep. Al snel ging ze rondlopen en aan het einde van de avond liep ze al rond in de woonkamer en klom ze dolgelukkig in m'n armen alsof ze nooit anders heeft gedaan
Ik was daar enorm blij mee want ik was bang dat we weer opnieuw zouden moeten beginnen.
Toen ze hier kwam was ze zo, grommend en voortdurend verstopt in haar tentje;
Maar al snel was ze gewoon een ontspannen knuffelpoes;
Ik had de dames de eerste uren dus even apart gezet in de bijkeuken, op een gegeven moment kwam Duncan thuis en toen Maya hem door het kattenluik heen zag begon ze keihard te gillen. Ze wist dat hij de man van het eten is !! Toen hij binnenkwam is ze hem heel overdreven kopjes gaan geven en gaan miepen om eten. Hij heeft haar een halve kwartel gegeven en die heeft ze belachelijk snel naar binnen gewerkt, ze leek wel een boa constrictor die probeerde een grote prooi in één keer te verorberen
Later heeft ze ook nog eten van mijn katten gestolen. Zucht. Nu nog een nieuw baasje voor ze zoeken, dat gaat wel pijn doen hoor. Ook al is de reden niet zo leuk, we vinden het stiekem wel heerlijk dat deze twee weer hier zijn. Oh we hebben alweer zo gelachen om Maya. We hadden bij plaatsing als voorwaarde gesteld dat wanneer het met Mascha niet goed zou gaan ze niet van Maya zou worden gescheiden maar dat ze in dat geval samen terug zouden komen, en hun vorige baasjes snapten dat ook, dus daar was gelukkig geen discussie over. Uiteraard gaan ze nu weer samen. Zeker voor Mascha vind ik dat heel belangrijk.
Ik was de dag ervoor toevallig al gebeld dat we mochten kiezen of we een opvangpoesje in huis wilden nemen of dat ze naar een ander gezin zou gaan, we hebben toen gevraagd haar naar het andere gezin te laten gaan omdat we momenteel toch nog wel genoten van de rust. Gelukkig wel want nu waren we nog vrij voor deze meiden.
Maar wat jammer dat het niet gelukt is met Maya en Mascha
het klinkt ook niet goed dat ze nu weer zo blij zijn om bij jullie te zijn 
(een teken dat ze zich bij jullie goed voelen maar bij de vorige baasjes niet).Hopelijk komt er alsnog snel een baasje voor die mooie dames voordat er weer zoveel kittens worden geboren.
Ik ben dan toch wel blij dat ze nu weer bij jullie zijn
De andere updates zijn gelukkig wel fijn. Wat zijn Belle en Sebastiaan gegroeid zeg! Het klinkt alsof ze lieve blikopeners hebben gevonden
Mascha en Maya zijn nu een week terug, het is alsof ze nooit zijn weggeweest. Het enige wat we hebben gemerkt is dat ze zich de eerste dagen enorm hebben uitgeleefd door al het speelgoed af te gaan en samen extra door het huis te rauzen.
Ook zijn de krabpalen geïnspecteerd, een kat heeft geurkliertjes tussen de voetzooltjes waarmee een geurstofje wordt achtergelaten tijdens het krabben, ik zie mijn katten ook vaak snuffelen wie er aan hun krabpalen gezeten heeft.
Verder plakken ze meer aan ons dan voorheen.
Met Mascha op de bank;
Met Maya achter de computer;
Sinds ze terug is vindt Mascha Duncan ook ineens wat leuker, eerst was ze toch wat meer eenkennig maar nu gaat ze ook bij hem op schoot.
Na het sporten geeft hij altijd zijn bezwete shirt een tijdje aan Flynn want die vindt het luchtje van zijn favoriete mens zo heerlijk, nu legde hij z'n t-shirt op de grond en zaten er binnen no time twee katten op. Nadat Flynn weg ging heeft Mascha zich er nog helemaal overheen gerold
Maya is helaas weer een paar ons aangekomen in de tijd dat ze elders woonde. Ze kan inmiddels zelfs op haar rug liggen zonder om te rollen (wij noemen die houding "de walvis"
). We gaan dus weer op volle kracht verder met haar dieet.
Het is af en toe wel weer wennen dat we zo op moeten letten. Een paar dagen geleden hoorde ik ineens het geritsel van de zak met plasticafval, toen ik ging kijken zag ik dit. Kijk eens naar Maya's onschuldige kopje, zij was écht niks van plan hoor (wel vreemd dat haar adem naar pastasaus rook);
Mascha zat lekker te doezelen in het zonnetje;
Wakker;
Kijken naar de tuin;
Hier is wel ruimte voor een kat (of twee..) erbij maar onze dominante kater gaat vermoedelijk niet goed met de wat angstig aangelegde Mascha. Ik hoop echt dat ze een fijn (blijvend) huisje zullen vinden. Hier is ook ruimte voor een kat (of twee :p) erbij, maar er loopt hier ook nog een hele bijdehandte Heilige Birmaan rond, ik weet niet of dat goed zou gaan. En tis ook wat snel, ik moet eerst nog wennen aan het feit dat mijn andere kat er niet meer is (sinds donderdag pas)
Maar ik ben wel een beetje verliefd! Mascha doet me qua uiterlijk heel erg denken aan Mischa, mijn eerste kat. En dan ook nog eens bijna dezelfde naam
Die blik van Maya bij het afval. Dat heeft Maya ook wel goed bekeken, is toch ook haar tas. Staat pet's place op.
Bedankt, ze zijn ook echt heel leukquote:
Wat zijn dat twee verschrikkelijk leuke poezen zeg! Ik ben oprecht onder de indruk van ze
Mascha is naar andere katten niet bang en heel sociaal, dat zou waarschijnlijk niet eens een probleem zijn, maar Maya wil ook graag de baas zijn en het mooiste zou zijn als ze ergens heen kunnen zonder andere katten (en zonder honden of kinderen) waar zij lekker de koningin van het huis kan zijn.Wat naar van je kat, sterkte. Wel toevallig van die naam ja.quote:
Oooh... wat zijn Maya en Mascha leuk!
En tis ook wat snel, ik moet eerst nog wennen aan het feit dat mijn andere kat er niet meer is (sinds donderdag pas)
Maar ik ben wel een beetje verliefd! Mascha doet me qua uiterlijk heel erg denken aan Mischa, mijn eerste kat. En dan ook nog eens bijna dezelfde naam
Na meer dan een maand wordt het echt hoog tijd voor een update
;Maya en Mascha zijn nog steeds bij ons, ze hebben al wel een keertje visite gehad en dat ging op zich heel goed, Maya vindt visite wel leuk en Mascha kwam na een half uurtje vanzelf onder de bank vandaan om snoepjes aan te pakken van die mevrouw en ze heeft zich ook laten aaien. We hebben tijdens het bezoek benadrukt dat we echt een huis voor altijd zoeken en dat ze er dus eerst goed over na moest denken of ze de meiden een goed blijvend thuis kon geven, zowel financieel als qua huisvesting, tijd etc. Na de visite hebben Duncan en ik overlegd en we hadden er allebei toch niet helemaal een goed gevoel over. Daarna kregen we een mailtje dat die mevrouw erover nagedacht had maar dat ze het toch maar niet ging doen omdat ze schuldsanering had aangevraagd. Nou gelukkig dan maar dat ze zo eerlijk was naar ons en zichzelf.
De stichting wordt momenteel alweer overspoeld met kittens maar ik hoop dat er nog leuke mensen zijn die twee lieve dames van negen maanden willen adopteren ipv die kleintjes.
Maya was op het vorige adres helaas 300 gram aangekomen en we hebben het er nog niet af gekregen. We zijn in elk geval blij dat ze niet aankomt. In haar zoektocht naar aanvulling op haar dieet blijft de vuilnisbak vreselijk interessant, op deze foto zat ze lege chipszakjes uit de iets te volle vuilnisbak te pulken. Mascha zit erbij om te leren van de prof
;
Van de week zaten er tot grote fascinatie van de katten een jonge merel die nog niet konden vliegen in de tuin;
Nadat ik de foto van het vogeltje had gemaakt draaide ik me om en zag ik deze twee verwijtende koppen achter het keukenraam;
Kleine kadee Maya weegt inmiddels meer dan dEUS (die bestaat voornamelijk uit pluishaar) en vindt het eigenlijk nét iets te leuk om hem te plagen.
Even checken wie er aan hem zat;
Zoals altijd zoekt Flynn toch het meeste contact met de opvangers, maar Mimosa en Ernesto gaan ook goed met hen om, er kan regelmatig een lik over een kopje vanaf.
Maar het meeste hebben ze toch aan elkaar;
Van de week zat Maya in mijn tas met schoonmaakspullen te rommelen en begon de radiatorborstel uitgebreid kopjes te geven;
Wat uitmondde in een gevecht met de borstel. Flynn kwam erbij zitten om te kijken wat die gekke poes nu weer aan het uitspoken was;
Hier viel Maya's begerig oog op de speelgoedmuis van Flynn ;
Even in positie gaan zitten om de muis te stelen;
Een splitsecond na deze foto gaf Flynn haar een pets op haar poot want hij liet z'n muis niet zomaar afpakken;
Mimosa zat in een papieren zak en voelde er niets voor om hem aan Mascha af te staan;
Nadat Mimosa eruit ging was Maya er als de kippen bij er in te kruipen;
Nog een portretje van Mascha;
En eentje van Maya;
wel jammer dat Maya en Mascha nog geen plekje gevonden hebben.Gelukkig zijn er altijd mensen die juist geen kittens willen, maar nu er weer volop kittens zijn is de kans 2 poezen van 9 maanden te plaatsen wel kleiner dan in de winter toen de mensen weinig te kiezen hadden. Voor de stichting zou het ook fijn zijn als de dames geplaatst werden want dan hebben wij weer plek om kittens op te vangen, maar ze zitten gewoon niet op de schopstoel, ze mogen blijven tot we een goed adres gevonden hebben.quote:
Misschien een rare vraag, en geheel niet negatief bedoeld want vind het fantastisch wat jullie allemaal doen, maar is het realistisch dat deze lieve poezen geadopteerd zullen worden komende tijd? Ik heb altijd zo'n gevoel dat mensen altijd meer focussen op kittens, en gezien de tijd (en de vele topics hier) stroomt dat aantal ook alweer over! Wat doen jullie anders?
Mijn moeder kwam bij me eten, ik was aan het koken en Mascha zat daarbij op de "bar", ze zit daar graag om toezicht te houden wanneer ik aan het aanrecht bezig ben. Ik had een theedoek gebruikt en toen ik hem terug wilde hangen besloot Mascha dat zij hem wel vast zou houden voor me, kijk haar eens serieus haar taak uitoefenen;
Toen mijn moeder binnenkwam verdween ze zoals altijd onder de bank maar na vijf minuten kwam ze al spelen;
Gisteren hebben we een vriendin op visite gehad maar toen bleef Mascha stug onder de bank zitten. Het ging toch al een beetje raar, Flynn is helemaal uitgeflipt tegen die vriendin, geen idee waarom, het enige wat ik kon bedenken was dat ze krakende slippers aan had of dat ze flink zwanger is, misschien rook dat vreemd ofzo ? Anyway, onze eigen katten gingen uit zichzelf boven zitten, Flynn hebben we boven moeten opsluiten omdat hij ging gillen, blazen en wilde aanvallen, Mascha bleef onder de bank zitten, alleen Maya deed normaal, die is naast haar gaan liggen op de bank.
Maya poseert even;
Stichting Dierenhulp heeft een flinke hoeveelheid voer geschonken aan Stichting Scheldekat, er is hier ook wat gebracht om voor de opvangers te gebruiken. Dat kon natuurlijk rekenen op warme belangstelling van vooral Maya (die al strategisch in de tas is gaan zitten waar het voer in ging :B )
Vanochtend hoorde ik Flynn mopperen, toen ik ging kijken bleken hij en Maya allebei in de zonnestraal in de keuken te willen liggen. Maya zat aan zijn staart te rotzooien.
Toen draaide hij zich om en ging ze aan zijn poten friemelen;
Zo kreeg ze uiteindelijk haar zin;
Maar verder vindt hij haar wel lief hoor;
Ik houd echt van beestjes met een sterk dominant karakter, vind het echt jammer. Hoop dat ze een super leuk huisje krijgen.
Maar...vandaag komt er een stel uit Hilversum, als het een klik is dan gaan we gelijk mee om ze weg te brengen.
Zoals jullie kunnen lezen hebben de dames dus eergisteren visite gehad en aangezien het allemaal goed liep zijn we daarna met z'n allen naar Hilversum gegaan. Mascha ging vorige keer makkelijk in een reismandje en was ook heel rustig in de auto maar dit keer probeerde ze zich te verstoppen toen ze de reismand zag en in de auto lag ze er maar zielig bij. Gelukkig had ze haar vriendinnetje naast zich die haar tijdens de reis af en toe lief over haar kopje waste
Mascha is omgedoopt tot Puk en Maya tot Mila. De dames kregen een mooie zolderkamer om eerst in te wennen, Maya/Mila ging gelijk op onderzoek uit en probeerde toen we weggingen als vanzelfsprekend de kamer mee uit te lopen om ook de rest van het huis te gaan bekijken
Mascha/Puk verstopte zich, maar dat hadden we ook wel verwacht.We hebben ook hun nieuwe huisgenoot Toeter gezien, een blacktabby blotched poesje met een prachtige diepe kleur, ze leek bijna wel een gemarmerd Bengaaltje. Maar goed, aardige baasjes, leuk huis met zo te zien een fijne tuin, we zijn echt met een goed gevoel weer naar huis gegaan, terwijl we het van tevoren wel een beetje moeilijk hebben gehad hoor
En nu krijg ik dus al hele fijne berichten. Mascha is vanavond zelfs al uit zichzelf OP SCHOOT GEWEEST
bij haar nieuwe vrouwtje die me daar gelijk een opgetogen email over stuurde Maya moet af en toe de kamer uit om Mascha rustig te laten eten want dat deed ze vanwege de spanning nog niet zo goed, ze heeft het huis al een beetje verkend en al gegluurd naar Toeter. Dan doet ze blijkbaar heel stoer om daarna snel weg te lopen, de kleine bazige bluffer dat ze is Ik heb de laatste foto's die ik nog had even uitgezocht.
Mascha vol overgave aan het spelen met een ballenbaan;
Maya wil ook meedoen;
Maar dan moet Mascha toch eerst de bal loslaten;
Maya op de vensterbank (aangezien ons huis aan de voorkant direct aan de straat grenst is het net een beetje alsof ze in de etalage ligt);
Maar ze is daar gewoon om naar de vogels op het grasveld te kijken;
Ein-de-lijk haar grappige snorharen die eigenwijs omhoog staan goed kunnen vastleggen;
Niet scherp maar wel leuk;
Mascha met alleen haar bips in de etalage;
Mascha probeerde de druiven uit m'n fruitsalade te pikken om ermee te kunnen voetballen;
Duncan aan het multitasken; TV kijken, Flynn aaien en met Maya en Mascha dragonflyen;
Mascha had het grootst deel van de tijd de dragonfly bij zich gehad dus nu komt Maya hem opeisen:
OK, dan geeft hij hem wel;
Mascha had de dragonfly weer terug;
Ha, nomnomnom !
Maya is niet helemaal te spreken over deze gang van zaken;
Nee, haar koppie spreekt boekdelen;
Er zaten nog twee hele schattige kittens bij iemand anders van de stichting in de vooropvang, die zouden maandag naar ons komen. Maar ze zijn zó schattig dat het tijdelijke gastgezin ze niet kwijt wilde
Dus wij zijn nu eventjes kittenloos en dat is ook wel lekker. Het kan ook zomaar weer over zijn, we weten nog kittens te lopen die nog gevangen gaan worden. Die klein bolle ziet zeker liga's en fruithapjes in haar toekomst 
En Puk is natuurlijk al een goede naam, dus dat moeten wel goede baasjes zijn
En wat een mooie laatste foto's, die ogen! Klinkt alsof ze een superhuisje hebben gevonden!
De mensen die op vakantie gaan hadden zelf een zwerfpoes met kittens opgevangen. Omdat zij vandaag vertrokken gingen we gisteren het gezin ophalen en vang ik ze verder op.
Moederpoes is 4 weken geleden op een tuinstoel in hun achtertuin bevallen, die meneer had er vanuit de keuken foto's van gemaakt;
Er zijn 6 kittens geboren, twee rode poesjes, twee roodwitte katertjes, een blacktortie met wit (lapje) en eentje zonder (schildpadje).
Na de bevalling is de moeder gevangen en hebben ze haar met haar kittens in een bench in hun kapsalon gezet;
Helaas zijn de drie kleinste kittens, de twee tortie poesjes en een roodwit katertje, later overleden.
Onder de link een foto van de drie kittens na overlijden;
http://i463.photobucket.c(...)%206-12/IMG_5497.jpg
Een rode poes kan alleen rode katers voortbrengen, de kleur van de poesjes zal een combinatie zijn van de kleur van de moeder en de vader. Rode poes x rode kater geeft alleen rode poezekittens, Rode poes x zwarte kater geeft alleen tortie poezekittens.
Hoe kan het dan dat er in dit nestje zowel rode als tortie poesjes zitten ? Bij katten is het mogelijk dat een nest meerdere vaders heeft. Moeder is waarschijnlijk eerst gedekt door de plaatselijke topkater Garfield (hij heeft zijn nootjes inmiddels moeten inleveren bij de dierenarts
) en later door een zwarte kater. We hebben gisteren een zwarte kater met een klein beetje wit gezien die we nog niet hebben gevangen en gecastreerd, die zou het heel goed geweest kunnen zijn. Die moeten we dus ook nog vangen.
Moeder met de drie overgebleven kleintjes in de bench in de kapsalon;
Later is de bench verhuisd naar een schuurtje zodat ze wat rustiger zaten. Hier begonnen de kittens te lopen:
Het roodwitje is dus een katertje en de twee geheel rode kittens zijn poesjes;
Inmiddels zitten ze dus bij mij thuis, in het toilet. De kittenkamer is te groot voor zulke kleine kittens en zo'n wilde moeder. De kittens hebben hun moeder nog nodig maar ik vind het wel een beetje zielig voor haar, ze is best bang ineens in een nieuwe omgeving. Maar als we haar nu lieten castreren konden we haar nog niet terugzetten omdat die mensen met vakantie zijn. Hopelijk went ze snel wat meer zodat ze eventueel ook in de kittenkamer kan. De kittens zullen sowieso aan leven in huis blootgesteld moeten worden.
Ze zien er gezond uit, alleen wat vuiltjes aan hun neusjes die ik nog moet weghalen. Ze zitten allemaal ruim boven de 500 gram.
We hebben de moederpoes Ruby genoemd, het katertje Carmine (karmijnrood), het lichtste poesje Scarlett en het donkerste (blotched/gemarmerde) poesje Lava.
Ruby in het krabpaaltje met Lava en Carmine op een hoopje ernaast;
Scarlett;
Lava
Carmine;
Scarlett blaast soms nog een beetje maar andere keren mag ik haar aaien, draait ze op haar rugje zodat ik haar buikje kan kriebelen en spint ze. Carmine lijkt de voorlijkste te zijn maar ook het moederskindje. Scarlett en Carmine heb ik allebei al wat babybrokjes zien eten. Lava lijkt nog niet geïnteresseerd in eten.
De kattenbak snappen ze ook nog niet dus ik heb alweer een mandje voor in de was.
Lava; "huuu, een broek !"
Aan het einde laat Lava even zien dat je als kitten alles moet uittesten;
Leuke naam Lava. En ook een mooie kleur rood. Moederpoes is ook een mooie zeg!
Sneu van de overleden kleintjes.
Hopelijk vangen jullie de katers zodat ze gecastreerd kunnen worden.
Mama heeft inderdaad goed voor ze gezorgd. Ze zijn nu vier weken en 2 dagen, geboren op 25 mei, Lava is de oudste, die is geboren om 17 uur. Voorheen alleen moederloze kittens gehad, dit is de eerste keer dat ik het zo precies weetquote:
Wat een prachtige kittens! En wat een mooie gewichtjes! Ze zijn nog maar 4 weken (toch?) en 2 al zwaarder dan mijn kittens haha. Moeder heeft slagroom
Dat is ook wel een keer leuk! Ga je de moederpoes ook in de ruimtes laten waar je eigen katten komen? Of gaat ze terug zodra ze gecastreerd is?quote:
[..]
Mama heeft inderdaad goed voor ze gezorgd. Ze zijn nu vier weken en 2 dagen, geboren op 25 mei, Lava is de oudste, die is geboren om 17 uur. Voorheen alleen moederloze kittens gehad, dit is de eerste keer dat ik het zo precies weet
Laat je de kittens ook 13 weken bij hun moeder? Of is dit te lang in deze situatie?
Geweldig dat jullie dit doen...!!
Wel heel zielig dat het er eigenlijk 6 waren
En die schrikreactie van Lava
En zwaarder dan de mijne met 4 weken.quote:
Wat een prachtige kittens! En wat een mooie gewichtjes! Ze zijn nog maar 4 weken (toch?) en 2 al zwaarder dan mijn kittens haha. Moeder heeft slagroom
Mooie poesjes zeg.
Enig idee waarom de andere kittens overleden zijn? Dat is zo te zien heel kort na de bevalling gebeurd.Het lijkt me vooralsnog voor alle partijen fijner om Ruby apart te houden. De kittens willen we sowieso als ze wat ouder zijn aan de rest van het huis en de andere katten laten wennen.quote:
[..]
Dat is ook wel een keer leuk! Ga je de moederpoes ook in de ruimtes laten waar je eigen katten komen? Of gaat ze terug zodra ze gecastreerd is?
We zullen moeten kijken hoe goed het hier met Ruby gaat. We willen haar zo lang mogelijk bij de kittens laten, maar als haar angst de socialisatie van de kittens gaat hinderen zullen we ze moeten scheiden. Als het voor haar niet te doen blijkt bij ons binnen dan laten we haar castreren op het moment dat ze weer terug kan naar haar oude plek. Mocht het heel goed gaan dan kan ze langer blijven of kunnen we zelfs kijken of we haar ergens anders kunnen plaatsen, eventueel met één van haar dochters (maar dat lijkt me niet de waarschijnlijkste optie).
Bij een tamme moeder is dat aan te bevelen, bij een wilde moeder kan het zijn dat de kittens haar (nadelige) gedrag over gaan nemen en dan is het beter ze eerder te scheiden.quote:Op zondag 24 juni 2012 15:30 schreef mangalie het volgende:
Laat je de kittens ook 13 weken bij hun moeder? Of is dit te lang in deze situatie?
Na terugkijken vind ik het ietsje minder grappigquote:
Volgens mij kun je op 00:35 een flitsje zien als ze mijn broek aanraakt, ze kreeg waarschijnlijk een statisch schokje.Waarschijnlijk is het gebeurd omdat de waterbak in de bench was omgevallen en de mand alle vocht had opgezogen waardoor de kittens een flinke tijd in een drijfnatte mand gelegen hebben en onderkoeld zijn geraaktquote:
[..]
En zwaarder dan de mijne met 4 weken.
Mooie poesjes zeg.
Die mensen hebben dat helaas veel te laat gemerkt. (was ook geen gastgezin van ons oid, gewoon twee oudere mensen met veel zwerfkatten in de achtertuin)
Aan de andere kant, als die mensen het hele nest niet zo belangeloos hadden binnengehaald dan hadden ze het waarschijnlijk geen van allen gered. Bevallen bovenop een tuinstoel... hoe verzon moeder het.
Hopelijk kan ze toch een beetje aan jullie wennen zodat haar verblijf niet te stressvol wordt.Ik vind ze zó leuk, ik blijf maar foto's maken
De kleintjes hebben het gezellig met z'n drieën, ze beginnen elkaar al een beetje te slopen, vlnr Carmine, Lava en Scarlett;
Lava;
Carmine;
Scarlett;
Scarlett wilde graag slapen maar haar nestgenootjes hadden andere plannen;
Ruby heeft op het vorige adres 4 weken in een bench gezeten en was daar al flink gewend, hier heeft ze al stukken meer bewegingsruimte maar ze moet wel erg wennen aan al het nieuwe. De eerste dag en nacht heeft ze nauwelijks gegeten, is niet naar de bak geweest en verstopte zich óf achter de toiletpot óf ze ging lekker hoog en veilig op de vensterbank van het wc-raampje zitten.
Wanneer ze achter de toiletpot verstopt lag bleven Carmine en Scarlett net zo lang onder haar wroeten tot ze een beetje rechtop ging zitten en ze konden drinken. Lava is niet zo'n dwingelandje dus was elke keer als laatste aan de melkbar. Ik heb haar nog niet zelf zien eten dus het verbaasde me niet dat ze gisteren een paar gram is afgevallen. Carmine en Scarlett eten al wel wat zelf, die waren wel aangekomen.
Carmine is een klein varkentje met eten;
Lava (boven) en Scarlett;
Carmine kwam er ook gezellig bij;
Lava leek te dromen over drinken oid;
Vannacht om 1 uur hoorde ik Ruby uitgebreid op de bak gaan, vanochtend bleek dat ze een heel bord eten heeft leeggeten en trof ik de hele familie gelukkig zo aan, Ruby lag Lava te zogen in de krabpaal;
vooral lava
Ruby speelt met de muis (groen/witte ding) terwijl Lava zoogt, Scarlett slaapt en Carmine met het eten aan het klooien is;
Nog wat foto's van Scarlett;
Lava heeft net een plasje op de bak gedaan
[ Bericht 3% gewijzigd door pumpkin_Ruby op 25-06-2012 21:19:54 ]
Hopelijk komt moeders snel nog wat losser onder invloed van goed eten en de nodige valeriaan en relaxende hormoontjes van het zogen
De foto's met Lava en Scarlet
edit: net bijgelezen, wat enorm sneu van die drie kittens
ik zou me daar zo schuldig/naar over voelen [ Bericht 56% gewijzigd door Mama_Mia op 25-06-2012 22:22:14 ]
Dit is één van haar favoriete poses;
Scarlett en Lava;
Scarlett en Carmine, maar Lava ligt er opgekruld tussenin;
De favoriete dagbesteding van de kleine belhamels is natuurlijk elkaar slopen;
Terwijl de kittens naast me in de groene mand aan het spelen waren zat Ruby aan de andere kant van het vertrek. Hoe langer ik er zat hoe meer ze ontspande. In het begin zat ze me in de gaten te houden, maar al snel deed ze haar oogjes dicht;
Toen de kittens sliepen had ik daar even niets te doen dus ben ik elke keer een stukje dichter bij Ruby gaan zitten tot ik tegen het toilet aan zat met m'n elleboog op het deksel. Ik verwachtte dat ze er elk moment vandoor zou gaan maar ze bleef gewoon zitten, viel niet tegen . Toen ik opkeek van m'n boek bleek dat ze me rustig zat te bestuderen. Maar ik moest geen onverwachte bewegingen maken want dan hoorde ik haar al inademen voor een goede blaas.
Later op de avond ging ik de weegschaal halen en toen ik terugkwam trof ik dit mooie schouwspel aan;
Klaar met drinken;
En dus tijd om elkaar weer te lijf te gaan !
Soms doen ze zelfs brutaal tegen mama;
Carmine en Lava;
Lava love..
Scarlett met valeriaanmuis;
De kittens hebben erg goed gegeten vanmiddag, Scarlett begon zelf te eten, toen heb ik Carmine een beetje van mijn vingers gegeven en bij het schoteltje gezet waar hij lekker mee begon te kanen;
Lava zat in haar mand en toonde zoals gewoonlijk geen interesse. Ik heb weer een beetje voer in haar bekje gestopt en toen begon ze ineens keihard te smakken. Toen ik haar bij het schoteltje zette snapte ze niet wat ze daar moest. Ze ging snuffelen en werd een beetje driftig, ze rook wel eten maar hoe moest ze het pakken ? Ze duwde tegen mijn vingers want daar had ze daarvoor ook van gegeten. Ik ben haar weer van mijn vinger gaan voeren en bracht die dan steeds naar het schoteltje toe, na een keer of vijf viel het kwartje en begon ze enthousiast van de schotel te eten.
Lava aan het eten, na afloop leek ze en beetje verbaasd dat haar bekje vies was
Carmine ging zich lekker liggen wassen en viel uitbuikend in slaap;
Ik dacht dat Lava ook wel een tukje zou gaan doen maar ze ging tijdens het wassen al met een muisje spelen:
En daarna hadden zij en Scarlett het ook nog heel druk;
Ik vind ze alledrie (en mama!) onwijs lief om te zien, maar ik ben toch ook wel erge fan van Carmine!
*smelt*
(Ook hier weer 'allergische vriend', 'te weinig geld' en 'Puk net overleden dus nog effe niet' argumenten. Maar anders wist ik het wel.....
)
Scarlett zocht het hogerop;
Gezellige familie, Lava en Scarlett waren wat dieper in dromenland maar Carmine werd af en toe wakker, tutte dan even bij mama en viel weer in slaap;
Zelf ben ik steeds dichterbij gegaan en dat mocht van Ruby, uiteindelijk heb ik nog een tukje gedaan met mijn hoofd waar op deze foto het groene mandje lag. Ik heb haar af en toe voorzichtig een voorzichtige aai gegeven en ze lag te lekker om daar echt op te reageren.
Carmine vindt de camera nogal interessant dus hij gaat er telkens netjes naar zitten kijken wanneer ik foto's maak;
Vooral Lava, die is opvreetbaar mooi rood!
Maar vier is echt genoeg, dus het blijft bij kijken...
Het weekend is heel druk geweest, zaterdag voedselactie gehad (daarover later meer) en zondag ben ik met Marleen meegegaan om Ruytertje weg te brengen. Ruytertje is gedumpt bij het Admiraal de Ruyter ziekenhuis in Goes, na een tip begin april is Scheldekat haar gaan vangen. Ze had zich onder de huisartsenpost (portocabins) verstopt maar had flinke honger waardoor ze haar gelukkig snel de kooi in konden lokken. Ze was een ieniminie poesje wat eruit zag als een kitten maar toen de dierenarts haar ging steriliseren bleek ze al wel zwanger te zijn. Er was even sprake van dat Ruytertje door ons opgevangen zou worden maar toen kwamen Mascha en Maya weer terug. Inmiddels had ze de dierenartsassistente helemaal ingepakt dus er werd besloten dat Ruytertje voor zolang als het duurde bij de dierenarts mocht blijven als praktijkpoes. Ze liep rond in de opnameruimte, de keuken en kon zelfs naar een zoldertje klimmen.
Zondag hebben we haar naar hele aardige mensen in Prinsenbeek gebracht.
De meeste mensen lijken vanaf de foto's op Lava te vallen maar ik kan inmiddels helemaal niet kiezen, Carmine houdt tot nu toe het meeste van aaien en oppakken dus die vind ik de liefste, Lava vind ik het mooist en grappigst en Scarlett het schattigst en slimst, ze is altijd de eerste die ergens op klimt en de beste speelgoedmuizenvanger. En Ruby is het aandoenlijkst, ze lijkt me niet als bedreiging te zien maar aaien mag toch ook niet, kon ik haar maar uitleggen dat ik het alleen maar goed met haar voor heb.
Groepsfoto;
Ruby op het krabpaaltje, Carmine erin;
Wat een schattig mannetje is het toch (ik vind vooral de vlekjes op zijn pootjes leuk, die worden één vlek als hij ze bij elkaar houdt)
Het kleine schorriemorrie heeft zin om te donderjagen;
Het is gedaan met moeders rust;
Chaos (*naar Cat22)
Carmine was van het paaltje gelazerd (op Ruby) en was even in het holletje gekropen, de dames wachten tot hij terug is ofzo;
Met mama als opstapje ben je zo weer boven;
Lava met muis;
Ruby;
Carmine;
Met z'n allen;
Tijs om gekke bekken te trekken !
En de andere foto's zijn gewoon garantie tot smelten
Scheldekat vangt en castreert zwerfkatten, de echte wilde worden teruggezet en van onderdak en voedsel voorzien. Aangezien we inmiddels meer dan 150 katten onder beheer hebben is voedsel een grote kostenpost, toen ik las dat Zwerfkat in nood in Limburg met succes voedsel inzamelde bij supermarkten heb ik contact opgenomen want dat wilde ik ook voor Scheldekat.
Zaterdag is de allereerste Scheldekat voedselactie gehouden bij de Albert Heijn XL in Vlissingen.
Mensen konden voer kopen bij de AH en dat doneren aan de stand van de stichting in de hal.
Om de actie aan te kondigen hebben we affiches opgehangen bij de AH, een persbericht naar de lokale weekbladen gestuurd en is woordvoerster Renske op omroep Zeeland radio geweest.
De AH heeft 2000 blikken AH paté laten aanrukken zodat we voldoende voorraad zouden hebben en een actiekop met wasmiddel omgebouwd naar blikvoer. Wij hebben 's ochtends een stand opgezet met flyers, een collectebus en kratten voor het ingezamelde voer.
We begonnen om 10 uur en toen was het gelijk heel druk, Marcel sprak mensen aan bij de ingang en gaf ze een flyer, ik stond in de winkel bij het kattenvoer en vroeg mensen iets te doneren, Marleen en Renske bemanden de stand en Duncan zorgde dat het schap gevuld bleef, bracht volle kratten weg, etc. 's Middags kwamen er nog drie personen extra helpen.
We wilden de grens om te doneren zo laag mogelijk houden dus de blikken die we besteld hadden kostten 44 cent, en een traytje van twaalf blikken 5.24 euro. We waren blij met elk blikje, maar het was wel leuk dat veel mensen een heel traytje meenamen. Sommige mensen gingen zelf allerlei luxe voer uitzoeken, er waren twee oudere dames die een hele winkelwagen vol droogvoer kwamen brengen. Hoe dan ook, allemaal erg lief. Uieindelijk heb ik zelfs mensen die zeiden niet van katten te houden zo gek gekregen één of meerdere blikjes mee te nemen
Om 17 uur waren we allemaal behoorlijk de punt af maar bleek dat we bij elkaar meer dan 1000 euro aan voer ingezameld hadden, en in de donatiebus zat ook nog eens 275 euro
Deze foto vond ik ook nog leuk, onze rockers Dunc en Marcel met een deel van de opbrengst. Mannen die van katten houden
en mooie opbrengst met die actie!
en wat super leuk Maar vooral volgen voor fotomodel Lava
En wat een smelt foto's weer van de poesjes en katertje en ruby.
Carmine;
Scarlett slaapt en Lava neemt een soort bevallige playboy-poezenpose aan
;
Hier had ik haar op haar buikje gekriebeld en bleef ze gewoon zo liggen wanneer ik mijn hand weghaalde;
Scarlett;
Ik heb het grut maandag voor het eerst een deel van de dag in de bijkeuken gelaten en dinsdag de deur permanent open gezet.
Klein katertje in een grotere kamer;
Het eerste wat de kittens in de bijkeuken ontdekten was het "flowerpower" speelgoed. Vooral Lava kan er geen genoeg van krijgen.
Moeder en zoon op verdere verkenning van hun nieuwe ruimte;
Ruby ontdekt de krabpaal (ze heeft een paar minuten zo staan nadenken)
Naar buiten kijken (helaas alleen uitzicht op de tuinmuur);
Flynn kwam even buurten, iedereen kwam even kijken wat die grote meneer nu met hun bak aan het doen was;
dEUS kwam later ook even kennismaken, dEUS is onze kleinste kat maar alsnog groter dan Ruby, Carmine vond het best spannend;
Lava kwam echt aanzetten met zo'n houding van "ik ben heus niet bang van jou, grote poes !"
Ruby stelt zich niet bezorgd en al helemaal niet agressief op als andere katten komen kijken. Ze vindt onze katten juist enorm interessant, wil graag kennismaken. Helaas voor haar krijgt ze meestal nog een blaas. dEUS is tot nu toe nog de vriendelijkste.
Toen Flynn eens aan het rondsnuffelen was heeft Scarlett hem uit speelsigheid in zijn staart gehapt. Hij schrok, draaide zich om en gaf haar een tik. Ik weet niet of hij haar nu ongelukkig raakte of dat het de schrik was maar ze zette al haar haren rechtop en begon keihard te blazen. Dat doet ze nu elke keer als één van onze katten haar benadert. Hopelijk raakt ze daar na een tijdje nog overheen.
Hier roept Ruby met een hoop prrr prrr haar kinderen bijeen om te komen drinken, de eerste avond moesten ze daarvoor nog mee naar hun vertrouwde kamertje;
Toen ik na een poosje om het hoekje gluurde zat ze Carmine zittend te zogen terwijl de zusjes aan het stoeien waren;
Nog wat later trof ik ze zo aan;
Het komt op de foto niet zo over maar het zag eruit alsof Carmine elk moment naar beneden kon storten;
Uiteindelijk was het Scarlett die er af viel;
Groepsfoto op de wasmand;
En die twee rode dames zijn ook wel een mooi duo zoals ze naast elkaar liggen
Wordt moeders inmiddels al iets minder bang tegenover mensen? Of zal ze toch als zwerfkat teruggeplaatst moeten worden?Na haar castratie kan ze terug naar de achtertuin van de kapsalon waar ze elke dag eten krijgt.
Ik doe m'n best en blijf tegen beter weten in hopen dat er nog een knopje omgaat bij haar maar ik denk het dus eigenlijk niet.
Hoe lang blijven ze nog bij je?Of anders zo lang ze nog geen baasjes hebben gevonden.
Leuke foto's en leuke kittens (de grote katten ook hoorquote:
Het gaat gelukkig al beter nu ze wat groter zijn maar de afgelopen tijd leek het soms wel alsof er een bom ontploft was wanneer ik 's ochtends het kamertje in kwam, overal grit en meestal ook water/voer waar de kleintjes doorheen gebanjerd waren. Dan eerst maar even mandjes en kleedjes in de was gooien, de vloer aanvegen, voer en water verversen. Tijdens het vegen joeg Lava dan op de stoffer. Hier had ik hem even neergelegd en zat ze er gelijk bovenop;
[ afbeelding ]
Carmine;
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Scarlett slaapt en Lava neemt een soort bevallige playboy-poezenpose aan
[ afbeelding ]
Hier had ik haar op haar buikje gekriebeld en bleef ze gewoon zo liggen wanneer ik mijn hand weghaalde;
[ afbeelding ]
Scarlett;
[ afbeelding ]
Ik heb het grut maandag voor het eerst een deel van de dag in de bijkeuken gelaten en dinsdag de deur permanent open gezet.
Klein katertje in een grotere kamer;
[ afbeelding ]
Het eerste wat de kittens in de bijkeuken ontdekten was het "flowerpower" speelgoed. Vooral Lava kan er geen genoeg van krijgen.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Moeder en zoon op verdere verkenning van hun nieuwe ruimte;
[ afbeelding ]
Ruby ontdekt de krabpaal (ze heeft een paar minuten zo staan nadenken)
[ afbeelding ]
Naar buiten kijken (helaas alleen uitzicht op de tuinmuur);
[ afbeelding ]
Flynn kwam even buurten, iedereen kwam even kijken wat die grote meneer nu met hun bak aan het doen was;
[ afbeelding ]
dEUS kwam later ook even kennismaken, dEUS is onze kleinste kat maar alsnog groter dan Ruby, Carmine vond het best spannend;
[ afbeelding ]
Lava kwam echt aanzetten met zo'n houding van "ik ben heus niet bang van jou, grote poes !"
[ afbeelding ]
Ruby stelt zich niet bezorgd en al helemaal niet agressief op als andere katten komen kijken. Ze vindt onze katten juist enorm interessant, wil graag kennismaken. Helaas voor haar krijgt ze meestal nog een blaas. dEUS is tot nu toe nog de vriendelijkste.
Toen Flynn eens aan het rondsnuffelen was heeft Scarlett hem uit speelsigheid in zijn staart gehapt. Hij schrok, draaide zich om en gaf haar een tik. Ik weet niet of hij haar nu ongelukkig raakte of dat het de schrik was maar ze zette al haar haren rechtop en begon keihard te blazen. Dat doet ze nu elke keer als één van onze katten haar benadert. Hopelijk raakt ze daar na een tijdje nog overheen.
Hier roept Ruby met een hoop prrr prrr haar kinderen bijeen om te komen drinken, de eerste avond moesten ze daarvoor nog mee naar hun vertrouwde kamertje;
[ afbeelding ]
Toen ik na een poosje om het hoekje gluurde zat ze Carmine zittend te zogen terwijl de zusjes aan het stoeien waren;
[ afbeelding ]
Nog wat later trof ik ze zo aan;
[ afbeelding ]
Het komt op de foto niet zo over maar het zag eruit alsof Carmine elk moment naar beneden kon storten;
[ afbeelding ]
Uiteindelijk was het Scarlett die er af viel;
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Groepsfoto op de wasmand;
[ afbeelding ]
) Dit nestje kan zo op zoetsappige Hallmark valentijnskaarten gezet worden! En die groepsfoto's
Wat een heerlijkheid die foto's en wat bijzonder dat mams andere katten niet erg vindt, maar 'mensen' toch wel eng vindt.
Maar het ziet er allemaal weer heel lief, knuffelig en gezellig uit daar bij je!
Ook zijn er twee kittens gevangen van de witte poes waar ik het eerder over gehad heb. Zij had ook nog een wit kitten, maar die was nu nergens te vinden. Moederpoes moet dus ook nog gevangen worden. Alle gastgezinnen zitten vol, dus waar ze heen moeten is sowieso nog even puzzelen, ze zitten nu bij de dierenarts.
Ruby en haar kroost hebben het prima naar hun zin in hun uitgebreide onderkomen.
Lava in het kaasblok;
Carmine was zus Scarlett aan het slopen;
Maar hij wil ons doen geloven dat hij een braaf katertje is die haar lief een wasbeurt geeft;
In de hangmat;
Scarlett is de zwaarste, niet zo gek want ze slaapt net iets meer dan de rest;
Carmine;
Scarlett is gaan verliggen, maar slechts voor de helft;
De rest ligt nog in de mand
Er wordt ook lekker melk gedronken in de hangmat;
Lava;
Carmine speelt met de dragonfly;
De dragonfly heeft ook de aandacht van mams getrokken, even later heeft ze herm 1 keertje gevangen;
Wat hebben ze het toch goed bij jullie.!! Ditquote:
Ze is gastouder en Maya vindt de kinderen erg leuk, ze knuffelt ermee en heeft zich zelfs een soort kunstje aangeleerd wat ze uithaalt als de kinderen iets te eten hebben; ze "bedelt" door op haar kontje te gaan zitten met haar voorpootjes omhoog.
Inmiddels is ze al wel 200 gram afgevallen en is ze helemaal getraind om bij etenstijd netjes te wachten tot haar eigen portie is afgewogen.
Mascha is ook al aan de oppaskinderen gewend en loopt beneden rond als ze er zijn.
Hier ligt ze op de bank;
Maya ook op de bank;
Ze mogen inmiddels ook allebei al in de tuin komen, vooral Maya vindt het geweldig. Mascha vindt het ook leuk maar als haar vrouwtje naar binnen gaat loopt ze snel mee.
Mascha vindt het schijnbaar leuk om over de vijver te struinen en dat ze dan af en toe natte pootjes krijgt lijkt haar niet te deren;
Maya;
Vorige week twijfelde ik al of Lava geen katertje was. Marleen is zelfs nog komen kijken maar zowel Lava als Scarlett zagen er toch uit als poesjes vond ze. Dit weekend kwamen we toch tot de conclusie dat wat eruit zag als een spleetje een soort huidplooitje was en dat Ruby dus drie katerkittens heeft !! Lava blijven we gewoon Lava noemen maar Scarlett moesten we echt omdopen. We hebben er Coral van gemaakt.
Coral raakt er zelf een beetje van in de knoop;
Meneer Lava;
Carmine;
Carmine, Lava en Coral lekker aan het eten.
Het was de laatste paar dagen best warm. Ik had een bak ijs opengemaakt en Ruby likte dankbaar het aangevroren vocht van het cellofaantje;
Ruby durft inmiddels lekkers van mijn vingers te likken, dus dat gaat al een klein beetje vooruit.
We hebben helaas wel te horen gekregen dat ze niet terug gezet mag worden waar ze vandaan kwam, dus de stichting zal zelf een nieuw adres voor haar moeten zoeken.
Ehmmmm...quote:
Ook zijn er twee kittens gevangen van de witte poes waar ik het eerder over gehad heb.
.....
Alle gastgezinnen zitten vol, dus waar ze heen moeten is sowieso nog even puzzelen, ze zitten nu bij de dierenarts.
Meet Fera;
En Feline;
Het zijn twee poesjes en ze zijn behoorlijk wild. Ze zouden geboren zijn op de verjaardag van de man van de meldster, dat is 28 april, dus ze zijn zo'n 10 weken. Ze wegen net zoveel als de kittens van Ruby die geboren zijn op 18 mei. Fera heeft me al een paar keer gebeten maar inmiddels lijkt dat over te zijn. Feline lijkt ietsje banger dan Fera maar beet gelukkig helemaal niet. Ze lijken erg op elkaar maar Fera heeft een bruiner neusje.
Ze zitten apart op het toilet, hopelijk gaat het knopje snel om dan kunnen ze bij de tamme kittens zodat ze een goed voorbeeld hebben.
Ik neem ze af en toe op schoot, Fera bleef al zo rustig zitten dat ik haar los kon laten en kon voeren. Ze leek het niet helemaal eens met de gang van zaken, eigenlijk wilde ze weglopen maar ik had lekker eten. Niet eerlijk !
Gisteren zijn we gaan vangen in Krabbendijke, er zat een zwartwit kitten in een houtstapel onder de carport bij de buren van de kapsalon.
Terwijl we bezig waren is de witte moederpoes van Fera en Feline nog komen kijken. Zij heeft nog 1 wit kitten wat eerst ook in de houtstapel zat maar zij heeft het verplaatst. Toen ze wegliep is Marleen er nog achteraan gegaan om te kijken of ze naar het kitten toeging, maar helaas hebben we het nog niet gevonden.
Na de halve ochtend en middag gewacht te hebben (afkeurend gadegeslagen door de leden van de gereformeerde kerk die de kerk uit- en later weer in gingen) besloten we dat het kitten echt niet van plan was in de kooi te gaan lopen en hebben we haar uiteindelijk uit haar schuilplaats weten te krijgen en gevangen met een schepnet.
Terug naar Vlissingen gereden en het poesje bij Renske en Marcel afgeleverd voor socialisatie.
Toen verder gegaan want in Vlissingen moesten we ook nog iets doen. Een mevrouw van de thuiszorg had op vrijdagavond gebeld dat er al bijna een jaar een kater zat te verkommeren in de tuin van de onderburen van haar client. Hij is daar achtergelaten door zijn eigenaar die met de Noorderzon vertrokken was. De woningbouw heeft het huis gewoon leeg laten staan.
Diverse buurtbewoners hebben alle instanties afgebeld; de dierenpolitie, het asiel, de dierenambulance en de dierenbescherming. Niemand wilde iets doen. Dat zou tegen de wet zijn en de mensen moesten de kat maar niet meer voeren.
Een tamme kat, aan zijn lot overgelaten, alleen wat tuinmeubilair als beschutting (ook afgelopen winter) , een wond op zijn rug, niks doen en dan ook nog zeggen dat hij geen eten meer moet krijgen "want dan gaat hij vanzelf wel weg " !! Dit is niet de eerste keer dat we horen dat de instanties hier zich er zo vanaf maken, dit gebeurt veel te vaak.
Marleen is zaterdag even gaan kijken, ze mocht de kater aaien. Er bleek ook nog een zwart poesje met een kitten rond te lopen, maar die leken wat schuwer.
Zondagmiddag kwamen wij daar aan. De kater kwam om de hoek van de straat gelopen, zag ons, en maakte dat hij wegkwam. Beetje raar aangezien hij de dag ervoor niet bang was.
Dit was de tuin;
Het zwarte poesje kwam kijken toen we eten neerzetten in de hoop de wit/rode kater te lokken, het poesje zag eruit alsof ze alwéér zwanger was
We troffen een aantal dingen aan in de tuin die ons opvielen, een stok;
En een mes;
Toen we de mevrouw van de thuiszorg spraken kwamen we erachter waarom die spullen daar rondslingerden. Een paar huizen verderop wonen een stel niet al te snuggere mensen. In korte tijd hebben ze al 8 katten gehad. Ze nemen telkens kittens en als daar het kleinste en schattigste af is doen ze die weg en nemen ze nieuwe. De zwarte moederpoes was van hen geweest, die hebben ze "weggedaan" (op straat gezet).
Die ochtend zag de thuiszorgmevrouw die mensen bezig in de tuin van de onderbuurman van haar client. Ze is gaan kijken en ze waren met een nijptang, een mes, een laken en een stok in die tuin aan het rotzooien. Ze vroeg wat ze aan het doen waren. Ze wilden het kitten vangen en grootbrengen zeiden ze. Gelukkig is met een stok in de heg slaan geen efficiente manier van kittens vangen.
De mevrouw van de thuiszorg heeft de dierenbescherming gebeld en haar verhaal gedaan. De dierenbescherming zei dat ze het kitten best mochten meenemen. Die mevrouw sputterde nog tegen dat onze stichting die dag zou komen vangen, maar dat maakte geen verschil.
Daarna heeft ze de politie gebeld, die zijn gekomen en gingen de mensen die het kitten wilden hebben mee helpen zoeken
Ze zijn zelfs aan de deur geweest bij een mevrouw op de hoek van de straat ernaast die de katten wel eens eten gaf, om het kitten op te eisen. Die mevrouw was daarvan nogal onder de indruk, zomaar de politie aan de deur
Het kitten zat niet in haar tuin dus ze kon het ook niet geven. Gezien wat er die ochtend gebeurd was vonden we het niet meer zo vreemd dat de kater die we kwamen halen het op een lopen zette toen hij ons zag. De bovenbuurvrouw zei ons dat we even moesten gaan informeren bij die mevrouw op de hoek. Wij daarheen, het bleek een hele aardige, nette dame.
Ze vertelde ons dat toen het zwarte poesje steeds onder haar carport kwam zitten ze geprobeerd had haar terug te brengen naar haar "eigenaren" , maar die hadden simpelweg gezegd; "die kat was wel van ons maar nu hebben we die niet meer" en daarmee was voor hen de kous af.
Ze wilde helemaal geen kat en was dus niet gelukkig met de situatie, maar omdat ze het ook niet over haar hart kon verkrijgen om ze te laten verhongeren is ze gaan voeren. Daardoor vertrouwden de volwassen katten haar al goed.
We hebben een aantal reismanden achtergelaten en een tray kattenvoer waarmee ze de katten in die reismanden kon lokken, waarna ze simpelweg de deur kon dichtdoen. Daarna kon ze ons bellen, wij zouden dan voor de rest zorgen.
Toen we wat eten hadden neergezet kwam het zwarte poesje gelijk de tuin in en nam haar kitten mee, een leuke verrassing want wij hadden het kitten zelf nog niet gezien maar het bleek echt een plaatje te zijn. Ze ging eten en daarna liet ze zich wassen door haar mama en ging ook lekker met haar spelen.
We zijn vertrokken en 's avonds belde die mevrouw dat ze de kater in de reismand had zitten. Duncan en ik zijn hem gaan ophalen en daarna hebben Marleen en ik hem naar de dierenarts gebracht. Toen we net weg waren belde die mevrouw geschrokken naar Marleen dat die man die het kitten wilde hebben bij haar voor de deur stond, hij had ons zien vertrekken met een reismand en wilde weten of ze zijn kitten toch niet had weggegeven.
Vanochtend stond die man alweer bij haar voor de deur, of ze het kitten nog had gezien. Ik heb geprobeerd contact op te nemen met de wijkagent maar die was helaas op vakantie, ik heb wel een melding laten maken.
Vandaag zijn moeder en kitten gevangen, ze zitten nu bij de dierenarts, hopelijk vindt die het nog niet te laat om abortus te plegen. Ze kunnen sowieso door naar een pleeggezin. Het kitten is op straat geboren en nog wat schuw naar mensen, maar gelukkig is moeder vrij tam en zal zij het goede voorbeeld geven.
Hopelijk heeft die mevrouw nu geen gedoe met die man die zo nodig een kitten op wil eisen (en als die dan weer groot is, mag die ook weer de straat op, of als ze een keer per ongeluk iets sloopt, ergens plast of doet...)
En oh oh oh, die twee op de wc.
Hoop dat ze snel bijkomen in gewicht en dat ze snel wat tammer worden en dan bij de andere kittens kunnen.
Is dat ook raadzaam met iets minder sociale (naar mensen) moederpoes erbij? Of zal dat niet veel effect hebben omdat die andere 3 wel goed reageren op mensen en aandacht?
En waarom kan Ruby niet teruggeplaatst daar buiten?
Situatie gewijzigd of onveilig?
Ik verbaas me erover hoeveel gekke mensen er bestaan, zomaar overal aanbellen om een kitten op te eisen.
We hebben al een paar katten teruggezet op de plek waar Ruby vandaan komt en de man van dat stel wil niet dat er nog meer terugkomen. Anders was Ruby deze week misschien wel teruggegaan.quote:
En oh oh oh, die twee op de wc.
Hoop dat ze snel bijkomen in gewicht en dat ze snel wat tammer worden en dan bij de andere kittens kunnen.
Is dat ook raadzaam met iets minder sociale (naar mensen) moederpoes erbij? Of zal dat niet veel effect hebben omdat die andere 3 wel goed reageren op mensen en aandacht?
En waarom kan Ruby niet teruggeplaatst daar buiten?
Situatie gewijzigd of onveilig?
Ruby is een supermoeder die echt nog niet van plan lijkt de kittens te spenen dus ik ga ze deze week zo langzaamaan zelf een beetje losweken, kittens steeds meer de woonkamer in en Ruby in de bijkeuken.
Hoe ik dat met Fera en Feline ga doen wanneer die de wc ontgroeid zijn moet ik tegen die tijd maar verzinnen. Ik heb Feline al aan Ruby laten ruiken, ze begon gelijk tegen Feline te prrrprrr-praten en haar te wassen
Ik zou ze er graag bij zetten maar dat kan niet, F&F zijn zo bang voor mensen dat de bijkeuken totaal ongeschikt voor hen is.Hij is 5 jaar oud, zwart met wit, gecastreerd, geen chip of tattoo en kwijt geraakt bij de nieuwbouw wijk "De Tuin van Vlissingen" (tegenover de Gamma de nieuwe wijk) we wonen daar sinds November en daarvoor op een flat in de van Dishoeckstraat (daar kwam hij niet buiten). Ik hoop dat jullie hem misschien ergens tegen komen en hem terug naar huis kunnen brengen!
We lopen iedere dag een paar rondjes in de buurt op zoek naar hem en we zijn ook al bij het oude huis gaan kijken (je weet maar nooit ook al kwam hij niet buiten).
We hebben ook nog een poes, ook zij is er van uit haar doen
Alvast bedankt!
Amivedi advertentie : http://amivedi.nl/DierDetail.aspx?MeldingId=763052
En wat is het toch een mooie familie, vooral die diepe kleur van Lava De rest van je update is nogal verdrietig, fijn dat de katten gevangen zijn maar oh oh wat jammer dat er niet meer aan zulke dingen gedaan wordt!
@Mjahtogh, hopelijk is jullie kater snel weer veilig thuis!
8 kittens 'verslijten' binnen korte tijd en ze elke keer op straat dumpen zodra ze niet meer leuk zijn, zodat ze daar alleen maar meer kittens gaan maken! Ik weet niet of ik netjes zou kunnen blijven tegen zulke mensen, die wil je toch gewoon het liefst met hun hoofd tegen de muur slaan totdat ze begrijpen wat ze verkeerd doen Groot respect voor jou en Scheldekat dat jullie steeds maar weer de 'rommel' van dit soort mensen opruimen.
tijd voor een leegruim-actie van de dierenbescherming en verbod op dieren houden lijkt me een goed idee Fijn dat het met roodjes goed gaat en toch allemaal katertjes!
Ik dacht van de week bij een foto van Lava al "lijkt misschien wel een mannetje" - edit - hier dus:Zou hem er BIJNA bij willen nemen
Is er geen kans dat Fera en Feline minder schuw worden als ze bij de rooien mogen?
die doen me zo aan Lynn denken die ik vorig jaar heb opgevangen. Zo kwaad kunnen ze kijken he En wat baal ik toch van die allergie van mijn vriend. (Hij kan er natuurlijk niks aan doen, maar als ik al die topics zie met opvangkittens, en op mijn werk nu ook verwilderde kittens zie (Daar ben ik nu met de dierenbescherming me ebezig), dan zou ik er toch zou graag een paar een fijn thuis geven.
Maar goed, deze lieve leukerds vinden wel een mooi huisje, dat moet wel!
De zwarte moederpoes met kitten bleek gelukkig niet al opnieuw zwanger
en is gewoon gecastreerd.Al bijna twee weken niet gekeken hier, Duncan had Songpop ontdekt op Facebook dus die heeft onze enige PC de meeste tijd ingepikt, en daarnaast had ik ineens wat meer klein grut om m'n tijd aan te spenderen.
Ik had nog grappige foto's gekregen van Maya, die had een hele avond in een maffe houding op schoot gelegen, met haar pootjes omhoog.
Het vrouwtje van Tony (nu Tommie) is hier op visite geweest vorige week, ze is nu een weekje met vakantie en Tony is naar een pension. Ben benieuwd wat hij daarvan vond.
Met de kittens gaat alles prima, de rode heren zijn gisteren alweer 9 weken geworden en worden aankomende week ingeënt. Fera en Feline zijn vandaag twaalf weken geworden en zitten nu ook goed over de kilo dus die kunnen dan ook gelijk mee.
Komende week gaan ze ook allemaal ter adoptie op de website.
Sinds m'n laatste post mochten Coral, Carmine en Lava de woonkamer gaan verkennen. In het begin deden ze dat hooguit een kwartiertje en daarna gingen ze snel terug naar mama die het maar niks vond dat de deur van haar kamertje open ging en veilig op de vensterbank naast de krabpaal bleef zitten.
Ruby ging wel al wat vooruit, ze hield op met blazen wanneer ik haar benaderde en durfde zelfs wat vitaminepasta van mijn vinger te likken. Ze vindt het zo lekker dat ze op een gegeven moment zelfs in mijn vinger ging bijten.
In het begin zoogde ze liever niet op haar zij wanneer ik erbij was, daar heeft ze nu ook geen moeite meer mee. Hier lag ze nog wel veilig in het hoekje achter de krabpaal.
Carmine drinkt nog het vaakst. Ik vind die pootjes zo schattig.
Met Coral;
Nu de deur open staat wil Flynn ook wel in de hangmat liggen. Dat is niet altijd rustig;
Lava;
Coral;
Samen;
Lekker kattengras !
Fera en Feline waren dus erg bang, maar bij de tweede verplichte knuffelsessie werd Fera al nieuwsgierig toen ik met mijn vingers wiebelde, ze probeerde mijn vinger te vangen. Ik wil kittens niet leren met mijn vingers te spelen dus ik haalde een lintje uit m'n broekzak. Dat vond ze ook leuk (niet zo'n mooie foto want enorm ingezoomd omdat Duncan niet wilde storen);
Later nog met Feline erbij met het lintje gespeeld, Fera nam het voortouw en Feline bekeek het steeds vanuit een wat meer beschutte plek.
Maar na een tijdje kon ze het dan toch niet laten om ook mee te spelen (Feline links). Zo gauw ik een onverwachte beweging maakte blies ze en zat ze in een flits weer in of achter het krabpaaltje.
Normaal hebben ze trouwens een kleed op de vloer maar dat had ik net weggehaald omdat ze dat kleed als kattenbak gebruikten. Op een nieuw kleed werd weer geplast en gepoept. Er zaten houtkorrels in de kattenbak en die werd wel gebruikt, maar aan de hoeveelheden te zien maar door één poesje. Toen hebben we ook een bakje met kleigrit erbij gezet, dat bleek de oplossing, ze gingen allebei netjes daarop, geen ongelukjes meer.
Ik houd nieuwe kittens minstens een week apart, al nam ik deze dames wel steeds een uurtje in de woonkamer op schoot omdat ik kittens van deze leeftijd toch wel wilde blootstellen aan de rest van het huis. Verder hebben we veel gespeeld, de dames werden steeds een beetje vrijer, Fera voorop.
Tot mijn grote verrassing was Feline de eerste die op schoot ging spinnen. De overgang van toilet naar bijkeuken heb ik overgeslagen en een kittenkooi in de woonkamer opgezet zodat ze van daaruit steeds onze katten konden zien en ook de rode kittens die daar rondliepen en niet bang voor ons zijn.
Feline (voor) en Fera in de kittenkooi;
Wassen;
En katjesspel;
Wanneer ik er was mochten ze loslopen, natuurlijk gingen ze gelijk onder de bank, maar met behulp van een speeltje kwamen ze meestal wel weer tevoorschijn;
Fera;
Carmine had de kittenkooi ook al snel ontdekt en ging er graag in liggen slapen wanneer hij open stond. Wanneer de kooi dicht was kon hij erg verontwaardigd reageren, heel grappig. Hij zit zo graag in die kooi dat we hem maar aan een laboratorium moeten verkopen ofzo
Hier zat hij samen met Feline - die er nog even niet uit durfde - te kijken naar wat Fera aan het doen was;
De foto hierboven ziet er gezellig uit maar in werkelijkheid blijven de jongens en de meiden nog een beetje apart. De eerste keer dat Carmine Fera in de woonkamer zag lopen liep hij op haar af en mepte haar zonder aarzelen vol in haar gezicht
Coral wil nog wel eens blazen naar de meiden. Lava is nog de vriendelijkste, maar de dames bliezen wel eens tegen hem. Het geblaas en gemep lijkt nu wel over maar ze zoeken elkaar nog niet op. Ik vind het eigenlijk een beetje gek want ik heb wel vaker kittens bij elkaar gezet en dat leken ze altijd gezellig te vinden. Ruby probeert wel eens een beetje te moederen over F & F maar ze reageren niet echt op haar roepjes en als ze hen probeert te wassen lopen ze gewoon weg.
In het begin zaten de dames vooral onder de bank wanneer ze uit de kittenkooi mochten maar na verloop van tijd begonnen ze ook het krabpaaltje naast de TV te gebruiken. Fera zag de slinger van de klok en wilde die wel vangen;
Fera kon ik wel pakken als ze losliep, die was altijd veel te gefocust op al het speelgoed wat ik haar voorhield. Feline was meer op haar hoede, wanneer ik haar terug in de kittenkooi wilde doen draaide het er meestal op uit dat ik de bank moest verschuiven omdat ze daar onder verschanst zat.
Zo, nu ben ik ongeveer bijgewerkt tot vorige week, morgen waarschijnlijk de rest.
De rode kittens raakten vanzelf steeds meer op hun gemak in de woonkamer. Lava at niet meer in de kittenkamer maar ging gewoon mee-eten met de grote jongens. Dat is een voordeel van vers voer, het is geschikt voor alle leeftijden.
Carmine met balletje, hij voetbalt erg graag en draagt graag dingen in zijn bekje, ik heb hem met zowat elk balletje wat geschikt is om op te pakken rond zien lopen. Op de achtergrond Ruby die af en toe voorzichtig de woonkamer kwam verkennen;
Van Lava's spannende avonturen in de woonkamer heb ik nog meer foto's zie ik;
Lava durft best de grote speelgoedrat te pakken te nemen;
De Roomba robotstofzuiger, een beetje spannend maar niet echt eng. Wanneer ik hem aanzet komt er altijd wel een kitten aanrennen wat de stofzuiger gaat besluipen en er stoere hoge rugjes naar trekt wanneer het ding toevallig in zijn richting rijdt.
Helemaal boven op de krabpaal;
Coral op de bank;
Maar uiteindelijk bleef de krabpaal in de bijkeuken toch hun thuisbasis voor slaapjes en drinken bij mama.
Het kan wel wat krapjes zijn op de krabpaal, Ruby ligt hier ergens onder die stapel kittens en Carmine hangt te drinken;
Hier kunnen alle kittens op het plankje liggen omdat Ruby ze zittend laat drinken;
Groepsfoto's;
Fera en Feline hadden een nieuwe verstopplek gevonden die ze veel leuker vonden dan onder de bank, namelijk tussen de verwarming en de vensterbank. Ze werden heel snel tammer dus de kittenkooi kon ik na een paar dagen alweer opruimen.
Fera durfde zich al heel vrij te bewegen maar ook Feline kwam ineens veel meer uit haar schulp en kwam gelijk naar me toe wanneer ik met het lintje zwaaide;
Ze bleek het ook erg leuk te vinden om over de vensterbank te paraderen, daar vliegjes te vangen en naar buiten te kijken;
TV kijken bleek ook erg interessant, hier kwam er ineens een muis/rat (?) op TV en die moest gevangen worden;
Beide dames hebben zich ontpopt tot grote knuffelmonsters, ze vinden het heerlijk om geaaid te worden, beginnen dan keihard te ronken van plezier en geven graag kopjes. Visite vinden ze over het algemeen ook niet echt eng, Op deze foto zat ik op de bank met mijn moeder naast me en Feline kwam gewoon naast ons liggen.
Fera ligt ook graag bij me;
Feline is nog wel de schrikachtigste, Fera is de brutaalste.
Ik maak echt o-ve-ral foto's van want dat lijkt me leuk voor de nieuwe eigenaren, die beestjes zijn maar 1x zo klein.En heel erg leuk voor de mensen die je topic volgenquote:
Ik ben nog niet eens klaar
Wat een leuke foto's en wat fijn dat het met Fera en Feline ook al zo goed gaat en ze al zo tam zijn!!quote:
Ik ben nog niet eens klaar
Wat doe je met de foto's voor de nieuwe eigenaren? Brand je die op een dvd of zo voor ze?
DVD's, het past meestal niet op eentjequote:
Wat doe je met de foto's voor de nieuwe eigenaren? Brand je die op een dvd of zo voor ze?
.Ruby durfde steeds vaker uit de bijkeuken te komen, hier houdt ze toezicht op de kittens terwijl ze spelen;
Wat lijkt Carmine toch een engeltje hier. Zijn echte karaktertje is pas goed tot uiting gekomen sinds hij in de woonkamer loopt; hij is een behoorlijk dominant en ondeugend kereltje. Echt ons type
Lava "verstopt"
Carmine die Lava aan het slopen is;
Maar ze kunnen ook gezellig samen slapen;
Coral had een lekker bedje voor zichzelf gemaakt door mijn vest van een stoel af te trekken;
Ruby durft nu heel de woonkamer te gebruiken en ze heeft ontdekt dat de bank het comfortabelst ligt. Mocht ze zich onzeker voelen dan kan ze ook onder de bank gaan liggen. Af en toe hoor ik ineens keihard geronk vanonder mij komen als ik op de bank zit, dan ligt er daaronder een kitten bij haar te drinken.
De kittens zijn flink gegroeid en het lijkt nu af en toe alsof Ruby helemaal onder ze wordt bedolven;
Ruby is een enorm lieve moeder. De kittens mogen nog steeds zowat onbeperkt bij haar drinken, ik heb haar nog maar één keer een kitten (voorzichtig) weg zien duwen, na 30 seconden aandringen mocht hij toch drinken. Hier komen ze ook weer allemaal naar de melkbar toe;
Tevreden en slaperige Coral;
Lava;
Carmine heeft één van de kattenstoeltjes ontdekt en slaapt er nu vaak in;
Maar lekker op schoot voor buikje kriebelen kan ook;
Fera en Feline hebben inmiddels het paaltje naast de TV tot thuisbasis gekozen, Feline links, Fera rechts;
Feline;
Fera links;
Fera, op deze foto is te zien dat ze nog mager is terwijl ze in twee weken 400 gram is aangekomen, In het begin was ze nog magerder, ik was bang dat ik haar pijn deed als ik haar knuffelde.
Af en toe zie ik dit in mijn keuken;
Dat is Feline die in een hinderlaag ligt voor de vissen;
De mensen die vanavond zijn komen kijken hebben gelijk Lava gereserveerd. Ze gaan nog wel op vakantie dus hij blijft tot na zijn tweede enting. Hij gaat dan in Middelburg wonen bij een mooie lapjespoes van 2 jaar oud, in een huis met een dakterras.
Gisteren zijn de kittens allemaal ingeënt en gechipt. De jongens deden een beetje zielig en de meiden heel stoer.
Er zijn buiten blijkbaar allerlei vogels in de rui, ik vind steeds mooie veren op straat die ik meeneem voor de katjes. Ruby toonde zich heel blij met een staartveer van een ekster, en Fera pikte gelijk deze kraaienveer in;
Feline moest niet denken dat ze hem kreeg;
In het begin dacht ikd at ik moederpoes wel apart zou moeten houden van mijn katten, maar ze gaan tot nu toe vrij relaxt met Ruby om. Grote baas Ernesto ligt gewoon samen met Ruby en Lava in de gang;
Ik was Feline aan het knuffelen maar binnen de kortste keren kwamen de heren zich er ook mee bemoeien;
Carmine op de schone was;
Lava ging hem wassen;
Chillende Ruby;
Ze lag opgerold in deze mand te doezelen, ik had haar voorzichtig langs haar slapen geaaid, toen ging ze rechtop zitten. Ze durfde even niet relaxt te gaan liggen maar haar ogen waren ook wel zwaar dus toen doezelde ze maar rechtop verder;
Fera;
Lava vond dat Flynn's buik er uitnodigend fluffy uitzag en besloot om bij hem in de mand te kruipen en op zoek te gaan naar een tepel. Mocht niet van Flynn dus is hij er maar naast gaan liggen. Hij toont sowieso weinig interesse in de rode kittens.
Ruby, Fera en Coral eten wat vitaminepasta van mijn vingers;
Gekke bek van Fera;
En van Feline;
We noemen Coral altijd de dramaqueen omdat hij nogal overdreven kan reageren wanneer iemand hem laat schrikken. Slapen kan hij ook heerlijk theatraal;
en erg leuke foto's die je gemaakt hebt! Altijd leuk om ze te zien, niet te geloven hoe groot ze zijn geworden. Belle vond ons eng dus die ging snel naar binnen maar Sebasje bleef lekker zitten. Z'n nieuwe baasjes vertelden dat hij pas zijn eerste mus heeft gevangen en waarschijnlijk heeft opgegeten. Belle was de dag ervoor in de vijver gevallen, het is gelukkig een katveilige vijver met geleidelijk aflopende oever dus ze liep er zo weer uit, haar ego leek niet eens erg beschadigd.Ze ging daarna gewoon weer de vissen beloeren.
Ik heb even wat foto's van Esther's facebook gepikt;
Belle en Sebastiaan op hun eigen zitplekjes in de tuinkasten;
Tony is helaas ziek terug gekomen uit het pension, maar gelukkig lijkt hij inmiddels wat aan de beterende hand.quote:
Het vrouwtje van Tony (nu Tommie) is hier op visite geweest vorige week, ze is nu een weekje met vakantie en Tony is naar een pension. Ben benieuwd wat hij daarvan vond.
Carmine is gereserveerd, hij gaat bij een gezin wonen wat een fruitteeltbedrijf heeft. Ze hebben nog een andere kat van drie jaar.
Ik heb nog een balletje opgegooid of ze Ruby niet een bakje voer en een plekje in de schuur wilden bieden, helaas zat dat er niet in, maar er gaat voor haar rondgevraagd worden bij andere fruitbedrijven.
Deze foto kreeg ik per e-mail van de nieuwe baasjes van Lava, Tim had hem gemaakt toen ze op visite waren;
Ze komen eind deze week nog eens op visite, vanwege hun vakantie moeten ze nog een maand wachten en dat is natuurlijk wel lang
Het is een paar dagen goed warm geweest, de kittens gingen dan veel in het voorraam liggen, dat ligt op het noorden en is dus relatief koel. We hebben geen voortuin, het raam ligt direct aan de stoep op een route naar het station waar best wat mensen langslopen. Het is dus niet verbazend dat er regelmatig iemand staat te kijken naar al dat schattigs in onze "etalage". Ik ben zelf ook even gaan kijken hoe dat er van buitenaf uitzag, hier een stukje Ruby met alledrie haar zoons;
Pffff, warm;
Ik zat aan tafel en hoorde Flynn op een gegeven moment mopperen. Toen ik ging kijken bleek dat niet één van de kittens maar Ruby met zijn staart aan het spelen was
Lava was erg geïnteresseerd in de kraan terwijl ik mijn contactlenzen in aan het doen was, toen heb ik de kraan op druppelen gezet voor hem. Binnen de kortste keren zaten de kleuters alle vijf geboeid te kijken rond de gootsteen;
De jongens en meiden beginnen steeds vaker dingen samen te doen. Het is begonnen met Ruby die regelmatig naar Fera en Feline riep alsof het haar eigen dochters waren. Op een gegeven moment besloot Fera dat ze dan best wat kon gaan drinken bij Ruby;
Bij Feline is dat kwartje nog niet helemaal gevallen, ze doet af en toe een halfslachtige poging om bij Ruby aan de melkbar te schuiven maar meestal komt ze bij mij aan m'n vingers sabbelen. Halverwege dit filmpje moet ik haar optillen en hoor je haar de rest van de tijd ronken naast de camera. Ruby kijkt wel eens met een scheef oog alsof ze het er niet mee eens is dat die laatste nog niet van haar is.
Hier probeert Fera om bij Lava te drinken
Nog eentje, ik moet telkens Feline vasthouden tijdens het filmen, hier hoor je haar op mijn vingers sabbelen;
---------------------------------------------------------------------------------------------
We zijn gebeld door een mevrouw dat er katten en kittens liepen te zwerven bij de McDonalds in Goes. Ze had alle reguliere instanties al afgebeld maar helaas gaven die weer eens met allerlei smoezen nul op het rekest bij een terechte hulpvraag.
Ze had zelf geen internet en heeft met veel kunst- en vliegwerk allerlei telefoonnummers van kattenopvangorganisaties bij elkaar geprokkeld en die afgebeld. Uiteindelijk kreeg ze een organisatie in Amsterdam aan de lijn die haar heeft doorverwezen naar ons. Wij zitten vol maar ze wilde de kittens best zelf opvangen, een hart van goud dus !
Gisteravond zijn we gaan vangen, Marleen, ik en Henk (vriend van het gastgezin). Het was daar echt gevaarlijk voor katten, er hing veel jeugd rond met getunede auto's die zo hard mogelijk door de ingang van de parkeerplaats en de McDrive scheurden waar ook de kittens steeds de straat overstaken. Soms leek het wel expres
Terwijl we aan het opzetten waren werden we al hardop uitgelachen door het aanwezige publiek, want;
1 katten zijn heus niet zo dom om in een kooi te lopen
2 waarom die katten vangen, die hebben het prima, genoeg voer van McDonalds
1 we hadden binnen vijf minuten het eerste kitten gevangen, toen werd het wat stiller aan de overkant
2 gisteren was het lekker weer maar als het najaar wordt en gaat vriezen is het prettiger voor die katten om lekker bij iemand in huis te kunnen wonen. Met normaal voer in plaats van oudbakken friet, en veilig op een woonerf oid ipv doodgereden worden bij de McDrive.
Er hing sowieso een onaangename sfeer met die scheurende auto's en keiharde hardcore muziek, al hebben ze na middernacht (ze gingen helaas niet weg toen de Mac dicht was) nog speciaal voor ons één of ander hiphop liedje gedraaid met het woord kattenstront in de tekst
Het eerste poesje wat we hadden gevangen;
Al snel volgde een tweede kitten;
Ondertussen zagen we nog twee volwassen katten lopen, een helemaal rode en een tortietabby met wit. Die laatste liep op elke nieuw geparkeerde auto af en ging op haar kontje zitten wachten of ze eten uit de auto zouden gooien. Zij leek tam, ze liep op een gegeven moment ook naar mij toe. Ze zal wel gedumpt zijn. Helaas konden we haar nu even niet meenemen, we zitten propvol en vanwege vakanties bij de dierenartsenpraktijk is ons gevraagd even geen poezen voor castratie van straat te halen. Zo gauw het kan gaan we deze dame (en de rode kat natuurlijk ook) zeker oppikken;
Er liep ook nog een veel kleiner rood kitten rond wat veel schuwer leek dan de kittens die we al gevangen hadden. Die hebben we gisteren niet weten te vangen. Na middernacht zijn we maar gaan inpakken, we moesten onze vangst nog naar het gastgezin in Yerseke brengen. Uiteindelijk waren we om kwart voor drie thuis. Marleen ging het vanavond weer proberen.
De kittens die we nu gevangen hebben schatten we op zo'n 4 maanden, maar ze zijn niet vreselijk wild, geen geblaas, gehap of extreme angst. Waarschijnlijk zijn ze een paar weken geleden gedumpt.
[ Bericht 0% gewijzigd door pumpkin_Ruby op 29-07-2012 23:35:44 ]
Super dat jullie die twee gevangen hebben
de anderen komen nog wel. Heb je andere updates hierboven met veel plezier bekeken, er zitten zóveel ontzettend toffe, mooie, lieve en grappige foto's tussen, wauw!
Wat heb je toch een prachtig stel zo alles bij elkaar Ondanks dat Tony ziek is geworden, hoop dat hij snel opknapt.
Is hij ziek geworden van heimwee, of door met andere beestjes/voedsel/omgeving in aanraking gekomen?
Je huidige stel, wat gaat dat toch weer flitsend, en hoe mams die andere twee r even bij adopteert alsof het haar eigen zijn. Heerlijk om te zien.
En dan met z'n 5en rondom een gootsteen
Hoop dat ze allemaal gauw een nieuw plekje krijgen, en dat er ergens in een schuur voor Ruby een plekje te vinden zal zijn, met veel muisjes en vooral rust voor haar!
Vervelend verhaal zo bij de Mac, en dan die hangjeugd, volgens mij zou ik bij zoiets enorm mezelf in moeten houden om te voorkomen dat het escaleert in een lesje opvoeding van dat soort 'tuig', en dus eigenlijk ze tegen zouden werken.
Maar hoe mensen het in hun hoofd ook krijgen om een beestje daar te dumpen?
Ik ben best erg, meeste dierenleed verhalen lees ik niet op het nieuws, ik word daar altijd zo verdrietig/boos/ kwaad/ gefrustreerd en weet ik wat allemaal van...
Zo ook weer bij dit verhaal..
Té triest gewoon!
Daarom ben ik zo blij dat er mensen zoals jullie (en ook de andere opvang-blikopeners hier met hun verhalen/foto's) zijn, om te zien dat het goed komt.
Zou graag willen dat ik het kon, maar ten eerste geen ruimte, ten tweede geen tijd met onregelmatigheid en dan ten derde een vriend die het niet ziet zitten... En dan maar niet te spreken over het feit dat ik dan binnen no time een huis vol katten zal hebben, omdat ik er geen afscheid van kan/wil nemen!
Dus dan maar lurken, duimen en de succesverhalen van hier lezen!
En natuurlijk mijn geldelijke bijdragen doen her en der, dierenvoer kopen bij het tuincentrum en in de daarvoor bestemde bak deponeren, of zoals ik van het weekend heb gedaan, mijn bestelling bij Zooplus gedaan via Scheldekat zodat daar ook een kleine bijdrage weer naartoe gaat!
gewoon even 2 kittens erbij nemen, wat mooi! Goed ook voor de meisjes, toch nog "echte" moederliefde krijgen
De symptomen die zijn baasje beschreef klinken als Herpes (een niesziekte virus wat oa op de ogen slaat), daar leek hij als kitten ook last van gehad te hebben. Het kan zijn dat dat door stress is opgeflakkerd.quote:
Fijne update van je voormalige opvangers!
Ondanks dat Tony ziek is geworden, hoop dat hij snel opknapt.
Is hij ziek geworden van heimwee, of door met andere beestjes/voedsel/omgeving in aanraking gekomen?
Ik vind Ruby echt zo lief met de kittens, ik geniet er wel van om ook eens een mamapoes erbij te hebben.quote:Je huidige stel, wat gaat dat toch weer flitsend, en hoe mams die andere twee r even bij adopteert alsof het haar eigen zijn. Heerlijk om te zien.
Ja bedanktquote:of zoals ik van het weekend heb gedaan, mijn bestelling bij Zooplus gedaan via Scheldekat zodat daar ook een kleine bijdrage weer naartoe gaat!
We hebben onlangs 76 euro gekregen van Zooplus. Is toch weer mooi meegenomen. Hopelijk is het volgende keer nog ietsje meer omdat steeds meer mensen weten dat ze ons gratis kunnen steunen wanneer ze iets gaan kopen bij Zooplus. Altijd even via de zooplusbanner op www.scheldekat.nl naar die website gaan als je er iets wilt kopen
Marleen heeft gisteren weer twee kittens gevangen bij de McDonalds in Goes (27 km verderop), een lapje en een roodwitte. Ook heeft ze nog drie kittens en een moederpoes gezien, wat betekent dat er daar nog minstens 6 katten lopen te zwerven, eerst dus 10 stuks. Dit gaat dus nog een aantal avondjes kosten.
Vanmiddag is Marleen gemaild door mensen in Schore (35 km verderop) dat er bij hen in de buurt kittens op straat zwerven, de Dierenbescherming kon niets doen zeiden ze, die hebben doodleuk naar ons doorverwezen. Er heeft zich een nieuw gastgezin aangemeld, hopelijk wil die deze kittens al hebben want alle andere gezinnen zitten vol.
Zo dadelijk dus de deur uit naar Schore.
Ik had nog een paar foto's en filmpjes;
of Lava lekker ligt vraag ik me niet af, hij heeft zowat een uur zo gelegen dus dat zal wel. Wat ik me wel afvroeg toen ik Feline zo aantrof was of ze nu toch eens een lekker slokje gedronken heeft bij Ruby;
Fera (voor), Coral en Feline;
Lava en Coral "helpen" met dweilen;
Carmine ziet er heel schattig uit, maar hij is wel een héél fel verdediger van zijn speelgoed. Dramaqueen Coral vindt z'n broertje maar eng uit de hoek komen;
Mooie update weer.
En oooh wat is Ruby
een supermama, ze adopteerd er ook nog even F&F bij Ik bestel regelmatig/bestveel bij Zooplus, ik ga vanaf nu via jullie banner bestellen, jullie verdienen het zo.
We zijn maandag gaan vangen in Schore, heel de buurt wist dat die kittens er liepen en we kregen best wat hulp. We werden ontvangen door de meldster en twee buren. De buurvrouw vertelde dat ze zelf een witte ongecastreerde kater had. In het nestje zwerfkittens zat een wit katertje, wij hebben uitgelegd dat hij dus waarschijnlijk de vader is van de kittens maar daar wilde ze niet van horen, dat was de verantwoordelijkheid van de eigenaren van de poes. Het is een zwerfpoes, die heeft geen eigenaren, dus afschuiven klopt dan niet. Ander buren vertelden ons dat ze al langer proberen die kater gecastreerd te krijgen, maar ze zeggen steeds dat het niet mag van hun geloof. Ik neem vanavond een aantal papieren met fatwa's mee waaruit blijkt dat castreren van katten niet haram is.
We hebben de kooi opgezet en zijn gaan wachten op het stoepje ertegenover achter een geparkeerde auto. Het huis daarachter was van een gezin met jonge kinderen en die twee jongetjes vonden het allemaal erg spannend. Ze vertelden dat ze elke avond vanuit hun slaapkamerraam keken of de kittens uit de bosjes kwamen. Ze brachten ons een blikje kattenvoer voor de katjes. De kleinste bood aan zijn schepnet te halen zodat hij kon helpen
Net voordat hij naar binnen ging kwam er al een katje op de kooi af. We vingen die avond met een bench waarvan we het deurtje dichttrokken via een touwtje. Terwijl we wachtten tot het kitten ver genoeg de bench ingelopen was hád het kleine jongetje het niet meer, ik hoorde hem steeds fluisteren dat we aan het touwtje moesten trekken.We hebben een wit katertje en een blacktabby met wit poesje gevangen. De buurvrouw met de witte kater kwam vragen of ze het witte kleintje ook mocht hebben maar dat hebben we uit haar hoofd gepraat. Er liep nog een kitten waarvoor we vanavond teruggaan, de meldster zou zorgen dat het kitten elke dag voer kreeg op de vangplek.
De kittens zijn naar het gastgezin gegaan waar ze samen zitten met Mora en Mara, de zwarte moeder met het tortietabby kitten wat achterna gezeten werd door die mensen waar ik begin juli over heb geschreven. Moederpoes Mora heeft zich over de kittens ontfermd en Mara is heel blij dat ze nu speelkameraadjes heeft.
Bij de McDonalds is nog een rood katertje gevangen van 8 of 9 weken oud.
________________________________________________
Ruby is de kittens deze week serieus gaan spenen. Ze gaat het grootste deel van de tijd apart liggen, wanneer haar melkpakketten vol zijn gaat ze naar de kittens toe en meldt ze dat ze mogen drinken. Wanneer ze er genoeg van heeft loopt ze gewoon weg. De kittens lopen er dan achteraan en proberen het nog één of twee keer maar leggen zich er dan bij neer dat het klaar is. Het gaat allemaal heel soepel.
De rode jongens hadden het hiervoor meestal veel te druk om uitgebreid te kroelen, ik merk nu ook dat de kittens veel meer zin krijgen om met ons mensen te knuffelen nu mama iets minder beschikbaar is. Of misschien is het de goede invloed van knuffelbeestjes Fera en Feline, wie weet.
Carmine ging woensdag verhuizen. Ook al was hij bijna 11 weken, het was toch wel even slikken voor ons, We hebben nog nooit eerder een moederpoes in huis gehad dus ook nooit eerder een kitten bij zijn mama hoeven weghalen. En dan net Carmine die zo graag melk drinkt. Gelukkig was Ruby hem dus goed van zich aan het losweken.
Nog even snel wat laatste groepsfoto's gemaakt;
Met Lava op het kleedje wat hij meekreeg naar zin nieuwe huis;
We hebben dinsdagavond nog het hele huis afgezocht naar Carmine's favoriete balletje (ik had er maar eentje van) en knispermuis. Ik snapte er niks van want ik had hem er 's middags nog mee zien spelen. Uiteindelijk bleek hij zijn kostbaarste bezittingen samen opgeborgen te hebben onder een boek wat van het dressoir gevallen was en al een week oid achter het krabpaaltje lag. Toen Duncan dat boek oppakte kwam Carmine gelijk kijken wat er met zijn spullen ging gebeuren. Die gingen dus in zijn verhuispakket.
In zijn nieuwe huis is hij in de woonkamer neergezet en hij ging gelijk de boel verkennen. Daar had hij het heel druk mee maar hij speelde af en toe ook even met de dochter des huizes;
Op een gegeven moment waren we hem kwijt maar we hoorden hem wel roepen. Het kwam vanaf het dressoir maar hij zat er niet onder. Ik heb al vaker meegemaakt dat kittens via de achterkant in laadjes wisten te kruipen dus toen hebben we maar in de lades gekeken en ja hoor, daar zat hij;
De al aanwezige kat Mickey lag eerst nietsvermoedend te slapen op de bank. Toen ze wakker werd ging ze kijken, Carmine gelijk eropaf met z'n staartje in de lucht om te neuzen. Mickey schrok er behoorlijk van en ging grommen, Carmine liet zich niet kennen en ging stoer terug doen. Mickey besloot daarop maar even naar de keuken te gaan.
Ik heb al e-mail gehad dat het prima gaat, Carmine heeft het hele huis al verkend, nog wat tukjes gedaan in een lade van het dressoir, een nieuwe bergplaats voor zijn speelgoed ingericht onder de kast, kortom, hij is al behoorlijk thuis. Mickey is over de eerste schrik heen. Carmine gaat verder onder de naan Mouse.
De andere kittens en Ruby lijken Carmine niet te missen.
Van Feline en Fera heb ik even niet zoveel foto's want ze hebben helaas een entreactie gekregen en zien er niet zo netjes uit. Fera heeft een beetje een nat oogje en Feline heeft echt prutoogjes en een snotneusje gekregen. Met veel zalven is het gelukkig al een stuk verbeterd.
Ze zijn verder gelukkig miet hangerig maar goed actief.
Fera ligt hier niet in de houdgreep, ze ligt gewoon graag zo met haar buikje omhoog.
Zuslief was haar zachtjes aan het wassen;
Fera en Lava;
Coral en Lava zoeken steeds meer toenadering tot Ernesto en Flynn.
Lava en Ernesto;
Coral ging steeds een beetje dichter bij Flynn in de buurt liggen;
Tevreden katje;
Fera;
Nog meer Coral;
Lava heeft gisteren weer bezoek gehad van zijn toekomstige baasjes, hij gaat daar Guus heten.
Vorige keer dat ze hier waren was het heel warm en waren de kittens behoorlijk rustig, dus het was wel leuk voor ze om nu het verschil te kunnen zien. Fera en Feline zaten toen vooral onder de bank maar nu speelde Fera lekker mee en zat Feline ook steeds in de buurt te kijken.
En die voetjes
En die combi's grote en kleine kat
Fijn dat Carmine/Mouse zich al zo thuis voelt in het nieuwe huis
Wanneer vertrekt Lava?
Ik moest het woord 'entreactie' echt een paar keer lezen voordat ik snapte wat er stond.
"Entre-actie? Wat is dat nou weer? 
"Haha, die had ik nog nooit zo gelezen. Ik heb in mijn kerstpakket ooit eens 'voetengel' gekregen. Leek me een hemels spulletje.quote:
Die foto's.
Ik moest het woord 'entreactie' echt een paar keer lezen voordat ik snapte wat er stond.
Ik moest weer even goed lezen voordat ik het begreep.quote:
[..]
Haha, die had ik nog nooit zo gelezen. Ik heb in mijn kerstpakket ooit eens 'voetengel' gekregen. Leek me een hemels spulletje.
Owh fijn, dan zie ik nog wel wat foto's van Lava de komende weken hoop ikquote:
Lava's blijft nog ongeveer 3 weken omdat zijn nieuwe baasjes eerst op vakantie gaan.
en Mouse voelt zich al helemaal thuis Heeft Coral ook al een nieuw baasje?Hopelijk daarna ook, de man van het stel maakt hele mooie foto's heb ik al gezien.quote:
[..]
Owh fijn, dan zie ik nog wel wat foto's van Lava de komende weken hoop ik
Dat zou tof zijnquote:
[..]
Hopelijk daarna ook, de man van het stel maakt hele mooie foto's heb ik al gezien.
Voor de rest hoor ik af en toe dat er voorzichtige interesse is maar die mensen hebben mij allemaal nog niet gebeld. Nee dus.quote:
Maar niet te lang, want Lava had dorst. Ruby ging daar eventjes in mee, maar al snel ging ze bij mij bedelen om lekkere multivitamine pasta. Dat kreeg ze dan natuurlijk ook. Het is alweer een piepklein stapje vooruit dat ze zelf naar me toekomt.
De twee rode broers;
__________________________________________
Gisteren zijn Marleen en ik weer gaan vangen in Schore. We hadden daar afgelopen maandag een wit katertje (Malo) en een blacktabby poesje met veel wit (Maeve) gevangen. Een laatste kitten en de moederpoes liepen er nog.
We waren wat vroeg in de avond gegaan omdat we hadden gehoord dat de katten altijd om 7 uur gevoerd werden. Groot nadeel was helaas wel dat de complete bevolking van Schore met een leeftijd onder de twaalf jaar nog op straat rondliep en niet weg kon blijven van wat we aan het doen waren, er kwamen af en toe complete hordes kinderen aanzetten. Wegsturen hielp telkens maar eventjes.
De moederpoes liep gewillig de kooi in maar dat schoot niet op, we moesten éérst het kitten vangen want dat laten we niet achter zonder moeder. Het kitten hadden we afgelopen maandag ook al even in de kooi gehad maar toen is het met grote schrik eruit gevlucht, dat had het duidelijk onthouden want het wilde er nu echt niet meer in. Het liep er maar omheen te drentelen en ging er zelfs tegenaan liggen slapen !
Moeder zat lekker in de kooi te eten en kitten zit ervoor.
Tot overmaat van ramp kwamen de eigenaren van de ongecastreerde witte kater ook nog opdagen, die mevrouw liep (in haar nachthemd !!) recht op de kooi af en er ging er pontificaal voor staan "om foto's te maken" . Moeder en kitten waren natuurlijk gelijk weg. Ze wilde nog niet weggaan ook, het kwam bijna tot een woordenwisseling maar uiteindelijk bleef ze nog lang in haar nachtkleding op de stoep staan terwijl ze vertelde hoe goed ze voor haar (vieze, magere, mottige) kater zorgde en dat hij verdrietig was dat we zijn kittens hadden weggehaald. Maar gelukkig (?!) waren er genoeg ongeholpen poesjes in het dorp waar hij wel nieuwe kittens zou kunnen maken
Na een tijdje gingen we weer verder met vangen. Marleen besloot dat we het moesten proberen met een gewone reisbench met een touwtje aan de deur, daar liep het kitten onmiddelijk in
Moeder zat daarna ook binnen mum van tijd in de kooi, dus toen konden we huiswaarts, wel via Middelburg, onze dierenarts is altijd zo lief dat we katten 's avonds na het vangen mogen brengen. Moederpoes wordt gecastreerd en daarna gaan zij en haar kitten naar hetzelfde gastgezin als waar Malo en Maeve al zijn ondergebracht.
Daar komen dus weer andere kittens van, want die laat haar kater dus niet castreren Goed werk weer!
zo doen jullie al het werk voor niks. BahTerugzetten mocht niet meer omdat de mensen die haar de eerste weken hebben opgevangen vonden dat er al genoeg katten zijn teruggezet bij hen. We gaan mikken op een plekje als kat die binnen mag in huis maar verder haar eigen gangetje mag gaan, ze hoeft niet per sé als schuurpoes. Haar echt als huispoes te plaatsen vind ik nog niet kloppen naar de nieuwe eigenaren of naar Ruby, maar ze is hier nu zes weken en ze doet het eigenlijk best OK, wie weet wat er van komt als ze hier langer is of wanneer ze langere tijd bij iemand woont.quote:
Mogelijk heb ik het gemist, maar wat gaat er nu gebeuren met Ruby? Wel weer naar buiten of proberen een gezinnetje te vinden?
ik heb al een kat en een appartement dus dat wordt m niet, maar ooit, in de toekomst, als mijn kleintje overleden is, dan denk ik dat ik voor zo'n kat ga, want alle kittens en supersociale katten worden al zo snel geadopteerd, en deze mooie dames en heren hebben ook liefde nodig Jeetje, om moedeloos van te worden die mevrouwquote:
Ruby heeft gisteren eventjes voor me geposeerd;
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Maar niet te lang, want Lava had dorst. Ruby ging daar eventjes in mee, maar al snel ging ze bij mij bedelen om lekkere multivitamine pasta. Dat kreeg ze dan natuurlijk ook. Het is alweer een piepklein stapje vooruit dat ze zelf naar me toekomt.
De twee rode broers;
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
__________________________________________
Gisteren zijn Marleen en ik weer gaan vangen in Schore. We hadden daar afgelopen maandag een wit katertje (Malo) en een blacktabby poesje met veel wit (Maeve) gevangen. Een laatste kitten en de moederpoes liepen er nog.
We waren wat vroeg in de avond gegaan omdat we hadden gehoord dat de katten altijd om 7 uur gevoerd werden. Groot nadeel was helaas wel dat de complete bevolking van Schore met een leeftijd onder de twaalf jaar nog op straat rondliep en niet weg kon blijven van wat we aan het doen waren, er kwamen af en toe complete hordes kinderen aanzetten. Wegsturen hielp telkens maar eventjes.
De moederpoes liep gewillig de kooi in maar dat schoot niet op, we moesten éérst het kitten vangen want dat laten we niet achter zonder moeder. Het kitten hadden we afgelopen maandag ook al even in de kooi gehad maar toen is het met grote schrik eruit gevlucht, dat had het duidelijk onthouden want het wilde er nu echt niet meer in. Het liep er maar omheen te drentelen en ging er zelfs tegenaan liggen slapen !
[ afbeelding ]
Moeder zat lekker in de kooi te eten en kitten zit ervoor.
Tot overmaat van ramp kwamen de eigenaren van de ongecastreerde witte kater ook nog opdagen, die mevrouw liep (in haar nachthemd !!) recht op de kooi af en er ging er pontificaal voor staan "om foto's te maken" . Moeder en kitten waren natuurlijk gelijk weg. Ze wilde nog niet weggaan ook, het kwam bijna tot een woordenwisseling maar uiteindelijk bleef ze nog lang in haar nachtkleding op de stoep staan terwijl ze vertelde hoe goed ze voor haar (vieze, magere, mottige) kater zorgde en dat hij verdrietig was dat we zijn kittens hadden weggehaald. Maar gelukkig (?!) waren er genoeg ongeholpen poesjes in het dorp waar hij wel nieuwe kittens zou kunnen maken
Na een tijdje gingen we weer verder met vangen. Marleen besloot dat we het moesten proberen met een gewone reisbench met een touwtje aan de deur, daar liep het kitten onmiddelijk in
Moeder zat daarna ook binnen mum van tijd in de kooi, dus toen konden we huiswaarts, wel via Middelburg, onze dierenarts is altijd zo lief dat we katten 's avonds na het vangen mogen brengen. Moederpoes wordt gecastreerd en daarna gaan zij en haar kitten naar hetzelfde gastgezin als waar Malo en Maeve al zijn ondergebracht.
Maar jullie doen goed werk, dus niet écht moedeloos worden hoor
Gelukkig is de moederpoes gevangen en het kleine kitten ook.
Flynn lijkt mij zo'n lieverd met de kleintjes.
Nog hier samen met zijn broer (en moeder op de achtergrond)
Coral;
Saampjes op Coral's verhuisdekentje;
Coral in zijn nieuwe huis, hij durfde eerst niet uit de reismand maar zijn nieuwe baasje had een veilig plekje voor hem gemaakt in een mand met een dekentje erover;
Hier stak hij al voorzichtig zijn koppie eruit;
Hij was al snel meer op zijn gemak gelukkig. De andere katten waren ook vriendelijk, dus dat hielp.
Lava gaat eind deze week verhuizen, zijn nieuwe baasjes zijn nog op vakantie.
Één van zijn favoriete speeltjes is een meeuwenveer;
Lava loopt nog steeds vooral achter Flynn aan;
Met mama Ruby gaat het ook goed, ik heb haar nog nooit gewogen mar ze ziet eruit alsof ze wat aankomt. Vorige week zat ze ineens naast Duncan, ze zit nu elke avond op die stoel of de stoel ertegenover, we worden steeds minder eng.
Ze komt af en toe ook echt vragen om wat lekkers, maar aaien mag helaas nog steeds niet.
Ze kijkt graag TV dus ik heb de DVD van Winged Migration maar weer tevoorschijn gehaald. Ze is nog niet zo'n fan als Robin maar ze vindt het wel leuk.
Fera, erg lief en verdeelt alles heel eerlijk, ze is zo'n poesje wat als ze mij een knuffel heeft gegeven naar Duncan toegaat om hem ook een knuffel te geven;
Hier zag ze een wapperend blaadje aan een spindraadje hangen, dat moest natuurlijk beslopen worden maar het hing te hoog om te vangen (en het zat toch aan de buitenkant);
Feline;
Ernesto pakte haar staartje;
Feline loopt me vaak een hele tijd achterna, en als ik haar dan niet oppak klimt ze op tafel oid en springt ze zelf in mijn armen
Iemand gaat twee hele leuke katjes hebben aan deze knuffelmeisjes
We hebben sinds vorig weekend twee nieuwe opvangers in huis, twee tamme kittens die langs de kant van de weg gevonden zijn. Ze hebben ongeveer dezelfde leeftijd als Fera en Feline. De kittens zijn eerst naar een ander gastgezin gegaan maar door omstandigheden zijn ze hierheen gekomen. Ze heetten eerst Droopy en Fairy maar wij hebben ze omgedoopt.
We hebben de naam van het poesje veranderd naar het iets stoerdere Fay ;
Het katertje is een mooi roodharig kereltje, we wilden hem een ierse naam geven, aangezien de andere kittens ook namen met de F hebben is het Fearghal geworden (geinspireerd op de naam van Undertones zanger Feargal Sharkey)
In het begin waren Fay en Fearghal nog een beetje onder de indruk van de verhuizing. Ze aten niet zoveel dus voerden we een beetje met de hand, vreemd genoeg durven bange kittens dan altijd wel te eten.
Lekker aan het spelen;
Verder is er bij onze dierenarts een doodziek kitten binnengebracht wat was geboren op een zorgboerderij (de zaakjes met de katten zijn daar dus niet op orde, moeten we nog achteraan), Het kitten is na behandeling naar een gastgezin gegaan.
Er zijn nog vier katten gevangen op verschillende plaatsen in Vlissingen, maar daar weet ik nog niet precies alles van.
Verder zijn er bij de fosforfabriek twee kittens gevonden, eentje duidelijk gedumpt, hij liep op de parkeerplaats bij alle mensen om aandacht te vragen. Hij mag uiteindelijk bij de vinder blijven wonen. Een ander kitten is zwaar ondervoed en uitgedroogd gevonden en naar een gastgezin gegaan.
Er is nog een kitten gespot, als dat gevangen wordt komt het naar ons.
Bij ons stroomt het aardig door momenteel, Lava is gisteren verhuisd. Hij woont nu met twee mensen en een lapjespoes in Middelburg.
Lava nog hier met Feline;
Met Lilly (na nadere inspectie bleek Fay's broertje een zusje te zijn);
Lava lekker aan het slapen;
Samen met Fera aan het drinken bij Ruby;
Ruby is gek op Fera, zo schattig. Ze zou Feline, Fay en Lilly ook wel willen adopteren maar die dames vinden dat niet nodig.
We zijn met het hele spul naar de dierenarts geweest voor entingen en het chippen van Fay en Lily.
Ze hebben het heel goed gedaan in de auto, ze gaven geen piep. Al kun je op de foto zien dat het prikje zelf natuurlijk niet zo leuk is (Feline op de foto):
En een filmpje van het chippen van Fay.
Fay en Lilly zijn ook al besproken, ze gaan in Sint Laurens wonen bij een gezin met twee dochtertjes. Zij hebben ook de naam van Lilly bedacht, want Lilly + Fay = Lillifee
(voor de mensen die daar nog nooit van gehoord hebben, dat is een suikerzoet cartoonprinsesje)Lilly en Feline;
Lilly hangt zich te wassen aan de buitenkant van een mandje alsof het een doodnormale en comfortabel plekje is
We hadden vorig weekend visite die mosselen kwam eten, Ernesto is de enige van onze eigen katten die mosselen lust, maar tot zijn grote verdriet bleken de kittens het ook lekker te vinden. Hij zal niet iets opeten wat de kittens ook willen eten. Hij liet de kittens alles pakken maar zat er toch een beetje beteuterd bij te kijken, gelukkig hadden de kittens al snel genoeg en at hij toen wel wat.
Lilly geeft graag kusjes en likjes, ze had de visite ook helemaal ingepakt door zijn hand uitgebreid te likken, als hij had gekund had hij haar meegenomen;
Hier met mijn vinger;
Fera (links) en Feline;
Ik heb helaas geen gelukte foto's van Fay, maar het is echt een lief poesje. Ze kruipt bij ons allebei op schoot, ze zit nu bij Duncan op de bank en ik kan haar hier horen spinnen
Lilly heeft een heerlijk vachtje, ze is kortharig maar voelt aan als een zijdezacht langhaarkatje.
En dan hebben we nog Feline en Fera, die houden misschien nog wel meer van knuffelen. Ze worden allebei ook graag rondgedragen. Fera knuffelt graag met ons allebei, Feline is meer op mij gericht en geeft me dan maar aandacht voor twee.
Met vier van die knuffelpoesjes in huis ontstaat er af en toe zelfs een soort wachtrij wanneer ik op de bank zit omdat ze allemaal willen kroelen en ik maar twee handen heb.
En wat lief, allemaal knuffeltjes, ze hebben het maar goed bij jullie!Fay en Lilly zijn vanochtend verhuisd, dat ging heel goed.
Marleen heeft net een rood kitten gevangen bij de McDonalds wat ze straks komt brengen.
Maar waarom ik even iets móet schrijven hier; Ruby heeft net uitgebreid met me gespeeld
quote:
Maar waarom ik even iets móet schrijven hier; Ruby heeft net uitgebreid met me gespeeld
Ik ben wel al mijn Facebook er vol mee aan het spammen. Als je ooit een britse korthaar binnenkrijgt heb ik daar wel een baasje voor. Jeej!!quote:
Maar waarom ik even iets móet schrijven hier; Ruby heeft net uitgebreid met me gespeeld
Wat jullie geduld en liefde allemaal in het vrouwtje losmaakt....
Tussendoor even poseren;
's Avonds moest er natuurlijk weer gespeeld worden, samen met Feline en vooral met Ruby's favoriete pleegkind Fera;
Feline (voor) en Fera;
Fera;
Eindelijk ook wat foto's van Fay;
Fay was echt enorm gezellig, zodra er iemand op de bank ging zitten of liggen was ze van de partij;
Afgelopen dinsdag zijn Lilly en Fay verhuisd, toen ze hier kwamen waren ze behoorlijk onder de indruk dus ik was benieuwd hoe het in hun nieuwe huis zou gaan. Sommige kittens gaan in het begin onder de bank zitten oid maar deze dames hebben gelijk hun nieuwe woning helemaal verkend;
De volgende dag kreeg ik al deze foto, vanuit bed verstuurd met de telefoon;
Van de nieuwe baasjes van Lava (nu Guus) kreeg ik deze foto:
Over Carmine kregen we te horen dat het heel goed met hem gaat en dat hij gisteren zijn eerste muis gevangen en opgegeten heeft.
Het vrouwtje van Tony (Tommie) heeft zijn andere baasje omgepraat en nu heeft Tony er sinds vorige week een klein poezenvriendinnetje genaamd Belle erbij, dat lijkt hij wel gezellig te vinden. Het arme poesje stond op marktplaats aangeboden, ze had enorm ondergewicht, bij ophalen had ze "ineens" vlooien, etc. Het kleine beestje is genetisch zwart van kleur maar haar vachtje is momenteel gedeeltelijk grijs van de ontbering. Gelukkig wordt er goed voor haar gezorgd en komt ze flink aan.
De hoogzwangere poes van de McDonalds in Goes heet nu Flora, zij is op 1 september in een pleeggezin bevallen van 5 kittens. Er is inmiddels nog een hoogzwangere poes gevangen bij de Mac, die mag bevallen bij een vriendin van het pleeggezin van Flora, dus dat is best gezellig voor de pleegmoeders ook, alles gaat zo'n beetje gelijk op straks. We hebben nu vooral kittens van een maand of 3/4, hopelijk plaatsen we die dus een beetje vlot want de nieuwe lichting is dus alweer op komst.
Afgelopen dinsdag is er dus ook een rood katertje gevangen bij de Mac, de eerste keer dat er daar gevangen werd was ik ook mee, toen hebben we hem al gezien. Hij was toen heel voorzichtig en argwanend, geen wonder dat het vier weken geduurd heeft hem te vangen en dat hij behoorlijk bang bleek.
Bij binnenkomst heb ik gelijk goed zijn geslacht gecheckt
, het is écht een katertje dus we hebben hem Fearghal McDonald genoemd. Hij heeft Stronghold gehad en is gewogen, een bang kitten laat zich niet wegen in een schaaltje dus daarom weeg ik zo'n kitten in een reismandje voor hamsters;
Wij mensen waren wel erg eng maar toen hij de andere katten hoorde vrolijkte hij een beetje op. Hier hoorde hij Flynn miauwen aan de andere kant van de deur en liet hij zelf zijn hulproepje horen;
Op deze foto is het kleintje al wat meer relaxed;
Mooie ogen heeft ie in dat filmpje!
Bij de stichting is het net zo druk als van de zomer, het kittenseizoen was ook duidelijk nog niet afgelopen. In de laatste twee maanden zijn er 48 nieuwe katten en kittens binnengekomen.
Een flink aantal kittens van onze vanglocaties in industriegebied Vlissingen-Oost, ze leefden daar bv op een vuilnisbelt of op de kale asfaltvlakte vol vrachtwagens van een overslagbedrijf.
Maar we kregen ook weer veel hulpvragen in verband met katten in nood buiten ons eigenlijke werkgebied, oa gedumpte katten in Oost-Souburg en de Vlissingse binnenstad, een kitten in een sloot, een kitten langs de westerscheldetunnelweg, een zwervende kater met een pussende wond onder zijn oksel van een ingegroeide vlooienband, vader, moeder en vier kittens in een achtertuin in Yerseke, een superlieve kater die al maanden op een bedje van blaadjes sliep buiten een hotel in Middelburg (vandaag geadopteerd
), en gisteren is er nog een tam kitten uit een boom gehaald waar het al meer dan 5 uur zat te schreeuwen.Er is een kolonie katten weggevangen rond het gasthuis in Goes en het project bij de McDonalds in Goes is ook afgerond. Er zijn daar een paar wilde poezen na hun castratie teruggezet, zij hebben eet- en slaaphuisjes gekregen op het terrein van een gebouw vol grafische bedrijven waar het veel rustiger is dan bij de McDrive even verderop. Ze slapen er al en worden door een vrijwilligster voorzien van echt kattenvoer zodat ze niet meer hoeven te gaan bedelen om friet en kipnuggets.
De laatste katten in Krabbendijke zijn ook gevangen
De moeder en het zusje van Fera en Feline hebben Marleen's geduld flink op de proef gesteld maar ze heeft ze te pakken gekregen. Ze zijn allebei wit en de moederpoes had al allemaal korstjes op haar oren omdat haar witte huidje telkens zo erg verbrandde in de zon. We hebben nu nog 6 (moeder)poezen in de opvang van dit project, allemaal in meer of mindere mate wild. Normaal zouden we ze na castratie terugzetten op de vangplek maar dat kan helaas niet, hun veiligheid is daar niet meer gegarandeerd. We zoeken voor deze prachtige maar schuchtere poezen adressen met veel vrijheid, denk aan een functie als muizenmanager bij iemand met een paardenstal of een boerderij. Voor het juiste tehuis bieden wij deze gecastreerde, gechipte, ingeënte, ontwormde, ontvlooide poezen voor nop aan.In de laatste post had ik Fearghal voorgesteld, hij was gevangen bij de McDonalds. Zoals ik hem daar "in het wild" heb zien rondlopen was hij erg op zijn hoede, andere kittens liepen zó de kooi in maar hij zat ons vanaf de overkant van de straat (ver weg !!) te observeren en ging er uiteindelijk gewoon vandoor om niet meer terug te keren. Ik was erg blij dat Henk en Marleen hem uiteindelijk hebben weten te vangen.
Eenmaal bij ons was hij wel erg bang maar hij ging echt met sprongen vooruit. In het begin was het wel even moeilijk dat hij echt álles eng vond, welk speeltje ik hem ook aanbood hij deed er niks mee en vond het zelfs eng, zelfs als ik het alleen maar neerlegde aan de andere kant van de kamer.
Op het filmpje zie je hem in actie met een vogelveer, hij lijkt het een zeer gevaarlijk object te vinden;
Ook wanneer ik een lintje over de vloer liet kronkelen zat hij me een beetje onnozel aan te kijken, Feline wilde héél graag een kijkje komen nemen wie er dan in de WC zat dus die heb ik toen even laten voordoen wat je met een lintje doet. Toen viel het kwartje en kon ik beginnen hem naar me toe te lokken;
Wanneer ik hem oppakte vond hij dat erg eng, maar eigenlijk ook wel gezellig want hij was toch een klein kitten wat daar in z'n eentje zat. Na een tijdje aaien ontspande hij zich, vlijde zich lekker tegen mij (en m'n behaaglijke fleecedeken) aan en ging spinnen. Ik was blij verrast dat het na twee dagen al zo goed ging
Wanneer het op een gegeven moment te spannend werd wilde hij weer in z'n mandje, ook goed, dan las ik wat in m'n boek. Hier lag ik op mijn buik te lezen en toen was hij langs me heen gelopen en had zich lekker op mijn benen geïnstalleerd
Ik moest wel oppassen met eten geven anders at hij zich helemaal het schompes en dan kreeg hij zo'n buik;
Na een weekje intensieve socialisatie mocht hij ook in de bijkeuken, ik zette de deur open en ging zelf aan het andere eind van de bijkeuken zitten om rustig te observeren.
De meeste katjes gaan voorzichtig de ruimte verkennen, sommigen blijven zelfs liever nog even in het toilet zitten tot ze wat moed bij elkaar geraapt hebben, ik ben dan vaak ook weer een beetje enger dan in hun vorige vertrouwde kamertje dus om niet te storen kan ik beter niet rondlopen.
Fearghal liep de deur uit, stak in één rechte lijn de hele bijkeuken over naar mij toe en gaf me een kopje. Daarna ging hij eens rustig rondkijken. Wat later ontmoette hij Flynn en Fera & Feline, dat vond hij heel leuk maar de meiden leken een beetje jaloers.
Omdat het eigenlijk heel goed ging hadden we 's nachts het kattenluik naar de woonkamer open gelaten, zo konden de andere katten in- en uit lopen en als Fearghal erdoor zou gaan leek me dat niet zo'n ramp.
Duncan was de volgende ochtend als eerste uit bed en kwam melden dat toen hij de katten eten gaf in onze keuken Fearghal ook ineens naast hem stond alsof hij nooit anders gedaan had.
De bank was de eerste week wel zijn uitvalsbasis, als we rondliepen wilde hij er nog wel eens onder schieten maar hij kwam steeds snel weer tevoorschijn. De eerste avond kwam hij al gezellig met een lintje spelen op de bank;
En tot Feline's onvrede moest ze me tijdens het bankhangen met een extra katje delen (bankhangen is een verplicht onderdeel van mijn dagschema);
Eigenlijk was ik toch wel een beetje erg verliefd aan het worden op dit manneke, zo leuk en zo lief, maar ja, wij houden geen opvangers, we hebben al genoeg katten en zullen er ook nooit tekort komen. Als we opvangers gaan houden staat Peter van der Vorst straks voor m'n deur.
Op een avond had Fearghal ineens een pijnlijk pootje, hij hield het opgetrokken en strekte het zelfs niet wanneer hij lekker bij me lag;
Volgende dag dus maar gelijk naar de dierenarts geweest, ik had al het idee dat het minder werd, ik had hem de dag ervoor voor het eerst op het aanrecht zien klimmen en eraf zien springen (
) dus misschien was het wat verzwikt oid, ik wilde al een paar dagen met Fera naar de DA dus we konden het mooi combineren. Volgens de dierenarts was er niets mis, ze heeft hem gelijk ingeënt en gechipt. Toen we net de spreekkamer binnenkwamen ging ze ineens een beetje smoezen met de assistente over dat ze "verstandig moest zijn", de assistente liep Fearghal de rest van het consult op te hemelen en toen we gingen afrekenen zei ze met een knipoog dat ik maar wat foto's naar de dierenarts moest mailen.
Thuis wat extra foto's gemaakt en opgestuurd;
De volgende dag was Fearghal gereserveerd
Gevalletje liefde op het eerste gezicht. De dierenarts had een paar dagen later vakantie en wilde dan zelf de rest van de socialisatie doen, dus hij ging vrij abrupt verhuizen. Misschien maar goed ook, want hij is véél te leuk. De dierenarts woont een flink eind weg, op Goeree-Overflakkee, maar hij was heel rustig in de auto en op zijn nieuwe adres heeft hij gelijk best wel stoer de woonkamer verkend. Hij was ook niet extreem onder de indruk van zijn nieuwe huisgenoten, een deftige Heilige Birmaan dame en een Boerenfox die van katten houdt. Het hondje wilde hem heel graag meteen inspecteren en met hem spelen maar dat ging Fearghal net iets te ver.
Er was ook nog een andere kat maar die liep buiten toen wij er waren. Fearghal mag op termijn ook naar buiten en daar is het een ideale omgeving voor.
Het gaat goed in zijn nieuwe huis, hij is een knuffeldoosje maar dat wisten we al.
Dat was het verhaal van Fearghal. Ruby, Fera en Feline zijn hier nog steeds en we hebben ook drie nieuwe kittens, later meer over hen.
Wat een prachtbeestje! Ik geloof dat ik toch een zwak heb voor rode haarballenquote:
Ik zou echt ieder beestje willen houdenquote:
Op respect hoor!Ruby, Feline en Fera zijn dus ook nog steeds hier.
Mooie Ruby;
Fera had zich erbij geperst in de mand;
Ruby is nog steeds Fera's "moeder", Fera sabbelt nog regelmatig bij haar terwijl Ruby volgens mij al lang geen melk meer geeft. Maar goed, ze vinden het meestal allebei gezellig. Feline ligt er hier ook bij maar die heb ik nog nooit zien drinken;
Soms lijkt Ruby er iets minder blij mee te zijn dat Fera steeds iets van haar wil, maar ja, ze is ook weer te lief om te weigeren;
Onze krabpaal met bananenblad mandjes was na vier jaar tot op de draad versleten dus we hadden een nieuwe exemplaar gekocht. Dat ding heeft heel lang in de doos gestaan omdat Ruby er zo graag op zat en zich ook prima vermaakte met het afknabbelen van het karton;
Fera had zich ook weer eens bij Ruby gemeld;
Wel stil blijven liggen tijdens het wassen;
Fera klom op een gegeven moment steeds in de wasmachine om daar een tukje doen, maar wanneer ik daar een foto van wilde maken kwam ze natuurlijk gelijk naar me toe.
Feline en Fearghal;
Feline op de bank;
Ik had een nieuw speeltje gekocht wat geluid maakt als je er tegen slaat, de dames en Ernesto komen even kijken wat dat nu is;
Even voorzichtig voelen;
Dan moet de andere natuurlijk ook;
Nee, nee, hebbes ! Het van mij !
Na een tijdje had Ernesto had bemachtigd en keek de tweeling beteuterd toe;
Ik zou haar meteen nemen als ik geen katten zou hebben...We hadden Fearghal dus rondlopen maar we merkten dat hij bij geen van de katten echt aansluiting vond, het leeftijdsverschil met Fera en Feline was ook best groot. We hadden dus tegen Marleen gezegd dat wanneer ze een kitten alleen zou vinden ze het naar ons mocht brengen als speelmaatje voor hem.
Op de fosforfabriek waar John & Paul, Belle & Sebastiaan ook vandaan komen staat een caravan waar de katten die we hebben gecastreerd kunnen eten en slapen. Personeel van de fabriek had gemeld dat er twee zwartwitte kittens waren gezien, dus collega's van de stichting gingen erheen om ze te vangen. Toen ze aankwamen en door een raampje van de caravan gluurden zagen ze een poesje dat in een mandje lag te slapen. Geen zwartwit kitten maar een blauwwitte. Ze hebben gauw de uitgangen afgesloten, zijn de caravan binnengegaan en hebben het kitten (een felle tante die inmiddels letterlijk in de gordijntjes hing) met wat moeite gevangen. De zwartwitte kittens hebben ze die avond niet meer gezien. Deze dame was nu voor ons als maatje voor Fearghal.
Ze moest alleen wel eerst even in quarantaine en in die tijd is Feargal ineens gereserveerd
Ze vond ons erg eng maar ze was zo fel dat ik tijdens de nodige handelingen bij binnenkomst ook een beetje bang werd van haar gemep en gehap
Ik dacht dat het een lastig klusje ging worden om deze dame een beetje tam te krijgen, ik was de volgende dag vrij dus toen ben ik flink bezig gegaan haar lekkers te voeren en met haar te spelen. De volgende avond mochten Dunc en ik haar allebei al aaien !! We snapten er niks van, was ze misschien tam en gedumpt of een opportunistisch brutaaltje ? Dat weten we natuurlijk nooit.
Er zat in elk geval een lekker eigenwijs koppie op, zoveel was duidelijk. De vergelijking met Maya drong zich al een beetje op.
Op schoot;
Gekke geeuwbekkies trekken tijdens het spelen met een lintje;
Marleen is twee dagen later met Kelly teruggegaan naar de fabriek want de zwartwitte kittens moesten nog gevangen worden. Die avond belden ze me ineens op; "we hebben weer een blauwwit kitten gevangen in de caravan. Lijkt precies dat poesje wat jullie al hebben, het is vast een nestgenootje. Mogen we die ook brengen ?" Dat vonden we OK.
Toen ze aankwamen bleken ze in de tussentijd nog een kitten te hebben gevangen, deze was zwartwit maar had dezelfde tekening in zijn gezichtje en leek even groot/oud.
Deze kittens waren vreselijk bang bij aankomst en zochten steun bij het eerste poesje wat zelf al compleet op haar gemak was. Zij lag tegen het krabpaaltje en de andere twee kropen bovenop haar. Kelly heeft er net na aankomst een foto van gemaakt met haar telefoon ;
Het zwartwitje is een katertje wat alles maar over zich heen laat komen, het nieuwe blauwwitje een poesje wat nog feller is dan haar zusje ! Ze heeft me meermalen dwars door m'n handschoenen heen gebeten (geen vanghandschoen maar tuinhandschoenen).
Ze hebben namen gekregen uit het oeuvre van de band Orchestral Manoeuvres in the Dark (OMD), ik vind hun nummer Tesla girls erg leuk dus dat is de naam van poesje 1 geworden; Tesla Girl met als roepnaam Tesla.
In het nummer "Electricity" zit de zinsnede "Electric blue for me" en wanneer ik dat hoorde dacht ik altijd; leuke naam voor een blauwe poes. Dus dat is poes nummer 2 met als roepnaam Elektra.
Dan bleef het katertje over, om een beetje in het energiethema te blijven heb ik gekeken in de rest van de songtekst van Electricity en daar viel me het woord Carbon op, koolstof in het Engels maar in het Nederlands vooral bekend van carbonpapier waarmee je doordrukkopietjes kan maken. Ik vond het toepasselijk omdat deze meneer zwart is en omdat hij een soort zwart doordrukkopietje lijkt van zijn blauwe zusjes. Zijn sjieke naam is daarmee Carbon Copy geworden, als roepnaam Carbon. (op z'n Engels uitgesproken).
Tesla Girl zit op haar gemakje te eten terwijl Electric Blue achter de krabpaal schuilt en Carbon Copy achter zijn zus;
Tesla vond het allemaal best, zij was van alle gemakken voorzien en haar nestgenootjes moesten maar voor zichzelf zorgen.
Het eten was lekker;
Lekker spelen;
Onderwijl hielden broer en zus zich koest in een hoekje (de acherkant van het toilet is hol dus dat heb ik afgeplakt zodat ze daar niet in kruipen);
Of in de kattenbak (echt stressy gedrag)
Ik vind dit een leuke foto van Carbon maar let op zijn wittige neus, een witte neus kan soms wijzen op uitdroging, bloedarmoede of andere aandoeningen, maar het kan ook een teken zijn van schrik of stress. Nu hij wat meer op zijn gemak is is zijn neus gewoon roze. Op de foto hierboven zie je ook best verschil tussen de neus van Carbon en Elektra.
Toen ze iets meer op hun gemak waren gingen ze liever achter het krabpaaltje liggen, vooral Elektra;
Erg fijn dat ze elkaar hadden;
Tesla liep gewoon rond en gaf het goede voorbeeld met spelen ed;
Dat wilde Carbon dan ook wel proberen;
En als ik heel voorzichtig deed Elektra ook wel:
Carbon durfde zelfs in het mandje te gaan liggen (helaas voor hem sprong Tesla dan vaak bovenop hem)
Groepsfoto, vlnr Elektra, Tesla en Carbon
[ Bericht 4% gewijzigd door pumpkin_Ruby op 06-11-2012 18:25:24 ]
ze mochten de bijkeuken in. Elektra vond dat in het begin nog niet zo'n goed idee, zij bleef liever veilig achter haar mini-krabpaaltje zitten. Tesla vond het geweldig om eindelijk verder te mogen verkennen. Vanwege al haar branie durfde ik haar wel gelijk in de woonkamer te laten wanneer ze daarom vroeg. Ze liep natuurlijk gelijk rond alsof het huis van haar was en plofte als vanzelfsprekend naast Flynn op de bank neer;
Helaas kreeg ze daarna ineens last van een soepoog, ze was ook niet zo lekker, had een beetje koorts. Ze wilde toen zelf niet meer de woonkamer in, ze bleef bij haar nestgenootjes in de bijkeuken. Ze kreeg oogzalf en Ab van de dierenarts en pas toen de kuur klaar was ging Tesla weer op verkenning in huis.
Fera en Feline leken het in het begin niet zo leuk te vinden dat ze niet meer de jongsten waren, en vooral Fera ging steeds kijken om af en toe een beetje te mopperen. Wat de dames wél leuk leken te vinden was dat ik het chipluikje in de deur naar de bijkeuken had geactiveerd en hun chips had ingelezen waardoor zij wel vrij de bijkeuken in- en uit konden lopen maar Tesla, Carbon en Elektra niet. Na een paar dagen leken ze al wat meer gewend en trof ik Fera af en toe in de bijkeuken aan terwijl zij als een soort leidster allerlei dingetjes voordeed aan de anderen die om haar heen zaten te kijken.
Tesla, Carbon en Elektra hadden al snel de hoge krabpaal tot hun hoofdkwartier benoemd. Elektra zat meestal veilig in het holletje, Tesla en Carbon wisselden meestal tussen de hangmat en de bovenste plank.
Hier zitten broer en zus gezellig samen in de hangmat, Fera zit een plankje hoger en Flynn kijkt uit het raam;
Terwijl ik de volgende foto maakte hoorde ik ineens een verschrikte piep, Tesla had blijkbaar toegehapt;
Tesla met een bezitterig pootje op de enige echte Flynn (ze heeft een half uur zo gelegen, toen ging hij weg);
Carbon showt zijn stippelteentjes;
Tesla;
Tesla wast Elektra;
Feline slaapt heel vaak zo; een beetje gedraaid;
Soms is het druk op de bank, maar Fera kan best even een knuffel krijgen;
Ruby op de krabpaal;
Maar natuurlijk nooit lang alleen;
OK doei, met een kopje van Fera;
Volgens mij zijn Carbon en Elektra heel snel gewend omdat Tesla de boel alvast verkend had. Elektra en Carbon zijn niet zulke helden, nadat de deur naar de woonkamer permanent open ging spendeerden ze het grootste gedeelte van hun tijd toch liever in de bijkeuken, lekker veilig.
Hier trof ik Elektra ineens op de bank aan met haar zus, ik vond het erg leuk dat ze dat durfde;
Hier kwam ze nieuwsgierig naar de camera kijken en liet zich zelfs even aaien. Het is vaak nog wel eerst even blazen maar desondanks vindt ze het eigenlijk behoorlijk lekker om op haar koppie gekroeld te worden.
En lekker spelen met de "achtbaan";
Allevier de meiden bij elkaar, vlnr Tesla, Elektra, Feline en Fera. Ik vind dat je op deze foto goed het verschil kan zien tussen Fera en Feline, Fera kijkt wat feller/slimmer.
Deze foto vind ik leuk omdat dit heel duidelijk Feline is;
Vanaf de zijkant kan ik het verschil met haar zus dan weer minder goed zien;
Fera spelend met een vogelveer;
Nu alle kittens lekker rondlopen in de woonkamer is het grote integreren begonnen. Ruby is ook goede vriendjes met de drie nieuwelingen dus dat is erg gezellig. Alleen wel eens jammer voor haar dat ze vaak op het bovenste plankje van de krabpaal willen slapen waar zij ook graag ligt.
Ach, ze kan die blagen desnoods als hoofdkussen gebruiken;
Chillen met Tesla;
Deze foto is genomen om half vijf. Rara, waarom stond onze klok af en toe ineens achter ?
Gni Gni...
Carbon is mentaal gezien een echt watje, maar fysiek groeit hij echt de pan uit, het wordt vast een flinke kater;
Elektra;
Het haar op Fera's achterhoofd werd uitgebreid getoupeerd door Elektra;
Fera was ineens aan het knoeien met een waterfontein. Ik heb het haar hiervoor en hierna nooit meer zien doen.
Begin november hadden we dus 6 opvangers in huis, Ruby, Fera en Feline, Carbon, Tesla en Elektra. Zelf hebben we ook vier katten. Alle tien tegelijk op de foto is me nog nooit gelukt met deze foto heb ik ons huidige persoonlijk record gevestigd op 7 stuks. De krabpaal brengt zijn geld wel op zoals je kunt zien. je zou bijna denken dat ze geen spullen hebben terwijl we op deze verdieping nog drie krabpalen hebben staan.
In het bovenste mandje Carbon, daaronder Mimosa die lijkt te denken dat Carbon elk moment op haar hoofd kan vallen, Fera op de counter, Elektra in de mand, Flynn in de hangmat, Ruby aan het krabben en Tesla aan het spelen met een balletje wat aan de mand hangt.
Fera was inmiddels 6 maanden maar voelde zich toch echt niet te oud om zich nog lekker in de watten te laten leggen door haar pleegmama Ruby;
Er werd nog regelmatig aangeschoven aan de melkbar.
En je bent ook nooit te groot om je lekker te laten poetsen door mama;
Onze mooie pleegmama Ruby, inmiddels niet te verlegen om gewoon naast me op tafel te zitten;
Flynn, Fera, Feline, Elektra én Ruby spelen met het automatische laserspeelgoed (tip; 00:38) ;
Tesla is een beetje flieft geworden op een stoere kater, de liefde lijkt niet wederzijds maar dat deert ons brutaaltje niets. Ze kruipt steeds lekker tegen Flynn aan en als hij protesteert blijft ze gewoon liggen. Hij laat het dan maar zo.
Hier zit ze hem stiekem aan te raken met haar pootje;
Er was een dekentje van de bank gevallen, ik had het van een eindje teruggegooid en het was op Flynn terechtgekomen. Geeft niet, Flynn ligt graag lekker warm. Tesla greep het aan als excuus om niet tegen hem aan maar óp hem te gaan liggen
En nog een foto in dezelfde trant (met photobomb door Fera)
Fera en Tesla saampjes in de mand achter m'n beeldscherm;
Fera en Carbon in de hangmat;
Feline op de bank;
Feline zit mooi te zijn onder de sidetable;
Fera en Feline zijn erg lang hier geweest, ondanks dat we (per PM via dit topic) al aanvragen voor ze gehad hadden van een aantal erg leuke mensen. Normaal kunnen de kittens verhuizen wanneer ze ingeënt, gechipt en gezond en goed sociaal zijn. Dat waren ze allemaal, maar Fera plaste regelmatig buiten de bak en dat is natuurlijk geen goed recept voor een succesvolle verhuizing. We hebben haar lichamelijk laten nakijken inclusief een urinetest maar op dat vlak mankeerde ze niets. Wel viel ons op een gegeven moment op dat ze altijd erg grote plassen deed en ook vaak rond hetzelfde tijdstip, alsof ze de boel zat op te houden. We begonnen te vermoeden dat ze de bakken niet schoon genoeg vond. We hebben 8 bakken in huis staan waarvan 5 op de benedenverdieping, ze worden elke dag helemaal schoongemaakt maar mevrouw vond ze blijkbaar tussendoor toch te vies worden. Toen ik extra ging scheppen bleek dat de oplossing.
Toen wij het aandurfden om ze te gaan plaatsen kwamen er twee mensen uit Axel bij ons op visite die wel twee gestreepte katjes wilden adopteren. De dames vonden het behoorlijk spannend maar deden goed hun best, Fera is er altijd bij als er wat te spelen valt en met wat snoepjes wilde Feline ook wel komen kijken. Het bezoek had blijkbaar een goede uitwerking op katten want zelfs Ruby kwam op een gegeven moment naar ze toe om een snoepje te halen, terwijl veel andere visite haar niet eens te zien kreeg. Wij duimden dus erg hard dat Fera en Feline hun zouden weten te overtuigen. En hoera, dat is gelukt !
Nadat Fera en Feline gecastreerd waren en een tijdje bijgekomen mochten ze naar hun nieuwe baasjes verhuizen.
Na hun castratie liep Feline thuis gelijk rond alsof er niets bijzonders was gebeurd maar Fera leek een beetje te trippen op de middelen die ze had gehad. Ze was ineens bovenmatig geïnteresseerd in de druppeltjes die opspatten als ze met haar pootje op het water van het aquarium sloeg (oooh...druppels...mooi....pets pets.....hap hap....zulke mooie druppels....) en leek niet te merken dat ze wel érg ver in het aquarium hing
Even later ging ze gewoon vrolijk verder.... Toen ze de volgende ochtend weer nuchter was gelukkig niet meer.
Ik ben altijd een beetje bezorgd dat de katjes bang van me worden als ik ze voor zoiets vervelends heb meegenomen naar de dierenarts, maar Felientje had me 's avonds duidelijk alweer vergeven;
Ze zijn inmiddels verhuisd en dat was wel even wennen voor ze, maar hun nieuwe baasjes zijn geduldig en lief dus de dames kruipen hoe langer hoe meer uit hun schulp. Fera heet op haar nieuwe adres Lola en heeft laten zien dat ze haantje de voorste is, ze laat zich door allebei knuffelen en speelt veel. Feline heet nu Pippa, zij is veel verlegener dan haar zus en ook wat eenkennig, maar met haar nieuwe vrouwtje knuffelt ze al volop, ook op schoot.
Maar goed, soms ben ik niet zo verstandig om nee te zeggen als ik weet hoe krap we zitten of als dat betekent dat ik een nestje uit elkaar moet halen. Om Tesla heb ik zelf gevraagd, dat Carbon en Elektra een paar dagen later kwamen was niet helemaal gepland en toen hadden we er bij elkaar 10.
Ruby kreeg ik steeds maar héél moeilijk (zeg maar; niet) in een reismandje dus die was nog niet geholpen. Carbon,Tesla en Elektra moeten toch ook wel zo'n 5 á 6 maanden zijn. Carbon leek écht nog niet te weten waar je de mosterd haalt maar het werd me veel te spannend met drie ongecastreerde poesjes in huis. We planden dus castraties voor het hele clubje.
Toen kreeg ik een minder leuke boodschap, Lava is bij ons zonder gezondheidsklachten vertrokken maar hij had bij zijn nieuwe baasjes chronische diarree. Ze hebben met hem de deur bij de dierenarts platgelopen zonder dat er zelfs maar een duidelijke diagnose uit is gekomen en waren aan het einde van hun Latijn. Ik kreeg een mailtje waarin de woorden "naar een boerderij" en zelfs "inslapen" vielen. In ons plaatsingscontract staat niet voor niets dat er altijd eerst met ons moet worden overlegd wanneer er aan herplaatsing gedacht wordt. Natuurlijk namen we hem terug en gingen we proberen hem weer gezond te krijgen. Lava was inmiddels 6 maanden oud met hele grote knikkers dus we hebben hem ook gelijk laten castreren.
Hij is op maandag bij ons teruggekomen en op woensdag had hij alweer volstrekt normale ontlasting. We denken daarom aan een soort van voedselallergie oid, wij voeren versvleesvoeding en dat wordt over het algemeen ook door overgevoelige katten erg goed verdragen.
Hij liep hier alweer gelijk rond alsof hij nooit was weggeweest.
Onze eigen katten hebben alleen bij aankomst naar hem geblazen, daarna werd hij weer opgenomen in de groep.
Lava en de OMD kittens kenden elkaar natuurlijk niet, Lava vindt het erg leuk om de meiden af en toe te klieren maar verder kunnen ze het wel goed vinden.
Met Elektra op de bank;
Met Dunc;
Bij mij op schoot;
Ruby en hij hebben eigenlijk helemaal geen toenadering meer gezocht tot elkaar. Ik denk dat Ruby na 6 maanden gewoon echt klaar is met het hele mama zijn. Haar lievelingskind Fera is weg en de OMD kittens lijkt ze niet te zien als kittens die ze onder haar hoede moet nemen maar meer als gezelschap.
Ze kan nu lekker de jonge meid zijn die ze is zonder kittens om voor te zorgen, ze speelt graag, vooral met lintjes;
Een ander favoriet speeltje van haar is de "disco-egel". Het ding lag bij de AH tussen de Sinterklaas schoenkadootjes, Voor de katten is hij ideaal, het ding is erg licht en daardoor zelfs voor een voorzichtig spelend poesje als Ruby makkelijk over de vloer te rossen. Door de uitsteeksels en het geringe gewicht kunnen ze hem ook in het bekje dragen. Er zit een hengseltje aan om hem voor de kat heen en weer te zwaaien en als de kat er hard genoeg tegen slaat gaat hij licht geven. Dat alles voor 1 euro
Mochten er in Vlissingen kinderen zijn die om om de één of andere reden graag een lichtgevende rubberen egel in hun schoen hadden gekregen dan hebben ze pech want ik heb de hele voorraad opgekocht
Fijn dat het meteen weer goed lijkt te gaan, maar wel balen
Hopen dat er een goed baasje komt dat ook vers vlees wil voeren Op schoot alsof hij nooit weggeweest is.Mooi-boy!
Het is dat ik niet mag van m'n vriend, maar anders..
En is het heel erg dat ik de kriebels krijg van mensen die een kat in willen laten slapen of wegdoen vanwege gedrag dat niet 'normaal' is?
Mijn ene kat pist de boel onder, en we zijn al zo ver dat hij Clomicalm krijgt, geheel tegen mijn principes in, maar zo is het voor hem én ons wel te doen.
Hij wat duffer misschien, maar na 3/4 jaar aanprutsen met allerhande geurtjes/dingetjes/Feliway, duizend en 1 kattenbakken en weet ik wat de beste optie.
Wij niet meer boos en gefrustreerd, hij kennelijk ook niet.
Hij heeft niet voor mij gekozen, ik voor hem, en ik vind dat wat dan ook er voor moet zorgen dat het leefbaar en haalbaar is om hem een fijn plekje te geven en oud te laten worden.
(heel cru gezegd, een kind doe je toch ook niet weg om z'n allergie/ziekte?)
En wat doen ze het allemaal goed samen! Altijd een fijn topic om te lezen dit Lava, de mooie jongen terug... Ik hoop dat hij snel een plek vindt waar hij het wel goed doet.
We willen eerst zeker weten dat hem echt verder niets scheelt en dan zoeken we inderdaad een nieuw adres voor hem. Hij is een relaxt type en lijkt gelukkig niet van zijn stuk door het verhuizen.quote:
Gaat Lava nou niet meer terug naar de vorige baasjes?
Lava gaat hier in elk geval lekker in het groepje, hij plaagt de andere kittens wel eens maar blijkbaar niet al te erg want Tesla en Elektra komen regelmatig bij hem liggen.
Tesla en Lava, Elektra die haar neusje likt en Flynn die geniet van de verwarming die aan staat;
De dames vinden het tijd voor een wasbeurt;
Pas toen al het haar op Lava's achterhoofd overdwars lag was Tesla tevreden en konden ze samen een tukje doen;
De laatste tijd is Elektra ineens omgeslagen van het kitten waar ik nog het minste mee kon tot het kitten waar ik het meest mee kan. Ze vindt het gewoon héérlijk om gekriebeld te worden. Als ik haar te abrupt benader blaast ze af en toe nog voor de vorm naar me of doet een halfslachtige poging om op te staan, maar zo gauw ik haar dan aanraak is het goed, want geaaid worden vindt ze vreselijk lekker, vooral op haar kopje. Ze komt zelfs wanneer ik haar roep.
Ze is ook helemaal niet eenkennig, Duncan kan óók haar kopje kriebelen dus die is net zo tof. Sterker nog, een vrijwilligster van de stichting wist Elektra vanonder de bank te lokken met wat snoepjes en kriebelde haar daarna op haar kopje. Gelijk goedgekeurd.
Hopelijk blijft ze zo consequent en vindt ze iedereen die vingers heeft om haar lekker te kriebelen vanzelf OK.
Onze banken staan in een hoek tegen elkaar en Elektra zit nu meestal op een plekje waar Feline voorheen graag zat, zo'n beetje aan mijn linkerarm op de andere bank;
Maar als er op "mijn" bank iets te doen is durft ze daar ook wel te zitten. Ik heb hier een lintje vast wat ze goed in de gaten houdt;
Op de leuning;
Tesla ligt het liefste op "mijn" bank waar Flynn meestal op het voeteneinde ligt. En het maakt haar niets uit dat ik daar ook wil zitten, als ik maar niet teveel aan haar zit want dat vind ze een beetje irritant.
Foto's maken van Tesla is lastig want ze knijpt altijd haar ogen dicht voor de flits;
Ze kan heerlijk liggen genieten zoals alleen katten dat kunnen;
We willen de twee zusjes liever niet samen plaatsen omdat ze soms echt ruzie hebben dat de vonken ervanaf vliegen, ze hebben allebei een nogal sterk karakter en dat botst blijkbaar. Maar als je dan deze foto ziet dan zou je denken dat ik maar wat bazel...
"Wasda ?!"
Elektra vér in dromenland;
Ruby en Carbon bewaar ik even tot volgende keer.
Haar laatste foto's bij ons thuis;
Ruby is verhuisd naar Terneuzen waar ze in een groot huis woont waar ze alles mag en niets moet. Haar nieuwe baasjes hebben ervaring met schuwe katten en wilden graag een schuwe kat een kans geven die ze anders niet zou krijgen. Ze zijn vanwege hun bedrijf regelmatig weg, dan wordt ze verzorgd door de oppas en heeft de rest van de tijd het rijk alleen. Ter zijner tijd kan ze daar ook rustig naar buiten.
Haar nieuwe vrouwtje houdt ons heel leuk op de hoogte, Ruby ging al snel op verkenning in haar nieuwe domein en inmiddels slaapt ze zelfs gewoon op de bank. De heer des huizes heeft er al naast gezeten. Komt helemaal goed.
Ruby in haar nieuwe huis;
Naar buiten kijken;
Carbon blijft het meest verlegen katje van allemaal. Ik heb het idee dat hij Ruby ook wel een beetje mist want zij was veel minder bazig dan zijn twee zussen. Hij zit ook het liefste in de bijkeuken of in de krabpaal op de overgang tussen de keuken en de woonkamer, bij ons op de bank zitten is nog wat té. Carbon vindt het gelukkig wel lekker om gekroeld te worden.
Een tijdje terug zag ik ineens dit vanaf de bank;
Met Lava;
Na de castratie van Tesla en Elektra gingen Marleen en ik ze ophalen bij de dierenarts, hij heeft een eenvoudige praktijk in de stad en een uitgebreidere praktijk op het platteland waar hij operaties doet. Toen we terugreden zagen we bij een T-splitsing naar de rondweg ineens een klein kitten door de berm huppelen ! Marleen is om de bocht in de berm gestopt om mij eruit te laten, ze duwde me een zakje natvoer wat op haar dashboard lag (echte catlady auto, dat begrijpen jullie wel) in m'n handen. Mijn goede winterjas was eerder die week gescheurd dus ik droeg het andere warme wat ik aan de kapstok had hangen, een soort cape. Terwijl ik door de berm liep te rennen bedacht ik dat het een raar schouwspel moest zijn voor mensen die mij tegemoet kwamen, een vrouw met een groene cape aan die door de berm van de snelweg rent met een zakje Whiskas in haar hand
Marleen ging de auto keren, terugrijden en parkeren. Ik zag onderwijl het katje de weg oversteken. Ik stak ook over en liep verder over het fietspad. Een jongetje op een fiets met een hele grote boekentas op zijn bagagedrager zag het katje en mij lopen en stapte af om te helpen. Op dat moment kwam ook Marleen eraan en we zagen het katje een weiland met wat struiken in banjeren. We wilden het beestje niet laten schrikken dus Marleen ging er in haar eentje op af met het zakje voer. Het voer trok duidelijk de aandacht van het katje wat zich met een beetje geduld zó in haar handen liet lokken. Ik viste de autosleutels uit haar zak en we gingen snel binnen zitten. We hadden geen extra reismand mee dus we moesten creatief zijn en hebben het kitten in een kartonnen doosje vervoerd tot we bij mij thuis waren.
Eenmaal bij ons thuis hebben we het kleintje op het toilet eruit gelaten;
Het bleek een poesje te zijn, ze was best vies maar lief en tam.
Ze was enorm blij met het bakje eten wat we haar gaven maar wel erg wantrouwig of we het niet zouden willen afpakken;
Ze had een wormenbuik maar was verder erg mager, je kon haar ruggegraatje gewoon zien. Ook rochelde ze best erg. Ze is behandeld tegen vlooien en wormen en de dierenarts schreef antibiotica voor tegen het rochelen. Ze was echt heel klein maar duidelijk al ver ontwikkeld, haar tandjes waren ook al helemaal gewisseld, de dierenarts schatte haar op 6 maanden.
We hadden een nieuw gastgezin wat haar wilde opvangen, helaas bleek één van de katten daar compleet overstuur te raken van een kitten in huis en kregen we het kleine meisje na één nacht weer terug.
De volgende dag vond ik haar er al veel beter uitzien dan de eerste dag, ze was schoner en haar pluche-achtige vachtje lag veel mooier aan. Het was natuurlijk niet zo gek dat ze opknapte, ze had nu eten in haar buikje in plaats van wormen en door de antibiotica voelde ze zich misschien ook al wat beter.
Hier zit Duncan haar wat te voeren;
"Meneer, mag ik alstublieft nog wat van dat lekkere eten ?"
Toen mocht ze rechtstreeks uit het kuipje eten, dat was nog beter;
Later is ze opgehaald door een ander gastgezin die haar Mini hebben genoemd. Dit gastgezin is erg creatief en heeft Mini de postergirl van onze kerstcampagne gemaakt;
En nog een snoezige foto bij het nieuwe gastgezin;
Ze is inmiddels gereserveerd, maar ze moet eerst nog wat aansterken.
En op een ochtend ging de telefoon bij Marleen....het plaatselijk asiel.
Een ongediertebestrijder was die ochtend met katten aan komen zetten. Het asiel zit overvol en moet noodgedwongen met een wachtlijst werken, dus ze wilden de katten niet aannemen maar meneer had gedreigd de katten anders te zullen verdrinken.
Deze katten kwamen van één van de bedrijven waar we een castratie en voerproject hebben. Tien jaar lang leefden de katjes op deze plek als graag geziene gasten die de muizen en ratten onder controle hielden op dit bedrijf wat oud voedsel verwerkte tot veevoeder. Ze hebben de stichting zelfs om meer katten gevraagd, maar dat hebben we niet gedaan.
Onlangs is er een nieuwe bedrijfsleider (tevens mede-eigenaar ) gekomen en die wilde dat de katten DIRECT weg zouden gaan. We hebben toen de eethuisjes verhuisd naar een ander bedrijf, de katten volgen dan vanzelf.
Blijkbaar was dit niet genoeg voor de bedrijfsleider, want drie dagen later was de ongediertebestrijder de katten aan het vangen, nota bene met rattenkooien waar sommige katten zich aan hebben verwond. De katten werden inmiddels dus op een ander terrein gevoerd maar als je ze gaat lokken met lekker aas komen ze natuurlijk wel.
Drie van de katten zaten in Vlissingen in het asiel, eentje zat er in Goes. We vonden dat andere organisaties niet met katten van onze projecten hoefden worden opgezadeld dus we zijn ze gaan halen. Twee hebben we in benches in onze schuur ondergebracht en twee andere zijn regelrecht naar de dierenarts gegaan. Er zaten ook ongecastreerde katten bij, waarschijnlijk heeft het bedrijf die zelf ergens opgescharreld en op hun terrein neergeplant toen ze meer katten wilden en van ons niet kregen.
's Nachts kregen we nog telefoon van een werknemer van het bedrijf dat de ongediertebestrijder de kooien onbeheerd had laten staan en dat er een poes in zat die dus de hele nacht moest blijven zitten in het slechte weer. Marleen is haar gaan halen en ze is ook in onze schuur gezet.
Vanwege het verhaal dat de ongediertebestrijder de katten dreigde te vermoorden als de asielen ze niet opnamen hebben we de dierenpolitie ingeschakeld, die hebben dat bedrijf laten weten dat nieuw gevangen katten naar onze dierenarts gebracht moesten worden. De volgende dag kreeg de dierenarts dus bezoek van die man die de kat uit een rattenkooi schudde waardoor onze dierenarts een wilde kat mocht gaan vangen in zijn praktijkruimte
De drie katten die bij de dierenarts zaten zijn inmiddels gereserveerd. Deze drie zitten bij mij;
Grote jonge kater, heeft veel praatjes maar is stiekem toch erg bang voor ons. Deze kat is dit jaar nog door ons gevangen, gecastreerd en met goedkeuring van het bedrijf teruggezet.
Zwarte kat, bangste van het stel. Is ook al door ons gecastreerd.
Lapje, niet bij ons bekend, geen knipje in het oor zoals de rest (onze dierenarts zet bescheiden knipjes dus je ziet ze niet goed op de foto's maar bovenstaande twee hebben ze echt). Lapje moet dus nog door ons gecastreerd, gechipt etc worden voor plaatsing. Als je goed kijkt zie je een rood vlekje op haar neusbrug, dit is een wondje van de kooi;
Ze hebben nog geen namen, behalve de bovenste kater maar die heet naar het bedrijf en dat wil ik graag nog veranderen.
Bij het zwartje kropen de wormen er zowat vanzelf uit, ik heb ze allemaal ontwormd met een Milbemax pil in een beetje leverpastei, dat hebben ze blijkbaar allemaal braaf opgegeten want de dagen daarna kwam er toch eens een berg wormen uit...blech.
Hopelijk vinden we snel een geschikte boerderij voor deze katjes.
Ik wist trouwens niet dat een ongediertebestrijder ook katten mocht vangen. Ik begrijp het ook niet zo goed want ze trekken vanzelf wel weg als ze geen eten krijgen.
En wat moeilijk voor de katten, hun hele leven al half wild leven en dan in een bench te moeten zitten. Je kunt niet anders, maar nu maar snel hopen op een adresje waar ze terecht kunnen.
Maar ik zie het al helemaal voor me hoe je daar loopt te rennen in de berm in een groene cape met een zakje voer
Maar fijn dat Ruby een plekje heeft! En al zo parmantig het huis door stapt!
Jullie gaan echt door vuur voor alle katjes. Geweldig!Dank je wel. Niet alleen Marleen en ik maar ook de rest van onze vrijwilligers, we hebben er dit jaar gelukkig weer een paar hele goede bij gekregen.quote:
Ruby, wat doen jij en Marleen toch fantastisch werk!
Op het moment dat ik uit die auto stapte en door de berm liep te rennen liep ik ook nog eens mijn zonden te overdenken, want ik had een beetje gemopperd tegen Marleen en Renske dat er eens wat minder binnen moest komen, we zaten propvol dus ze moesten toch eens vaker proberen nee te zeggen hoe moeilijk dat ook is (want als we iemand niet kunnen helpen maken we ons gewoon zorgen). En daar liep ik dan, vastbesloten dat kitten te pakken te krijgen. Instant karma. De andere dames hebben me gelukkig niet al te erg geplaagdquote:Op dinsdag 11 december 2012 19:46 schreef lisa het volgende:
Wat een idioten om de poezels te vangen met een rattenkooi. En ik denk dat het bedrijf snel terug gaat komen van deze beslissing. Die zitten binnen de kortste keren met een muizen- of rattenplaag.
Ik wist trouwens niet dat een ongediertebestrijder ook katten mocht vangen. Ik begrijp het ook niet zo goed want ze trekken vanzelf wel weg als ze geen eten krijgen.
En wat moeilijk voor de katten, hun hele leven al half wild leven en dan in een bench te moeten zitten. Je kunt niet anders, maar nu maar snel hopen op een adresje waar ze terecht kunnen.
Maar ik zie het al helemaal voor me hoe je daar loopt te rennen in de berm in een groene cape met een zakje voer
Die ongediertebestrijder wrijft natuurlijk in zijn handjes, die wordt eerst betaald voor het vangen van de katten en mag nu lekker muizen en ratten bestrijden.
Nou is de voorzitster van onze stichting toch al niet zo geliefd onder ongediertebestrijders want ze komt aan hun handel. Zo is ze ook mede-oprichtster van de landelijke werkgroep duivenoverlast, een werkgroep die gemeentes helpt om duivenoverlast op een slimme en dierenvriendelijke manier te bestrijden. Daar is ze mee gestart nadat zij en een vriend ervoor hebben gezorgd dat het doden van stadsduiven in Vlissingen is gestopt.
De duivenpopulatie in Rotterdam wordt geschat op zo'n 7000 duiven. De roteb vangt en doodt elk jaar opnieuw 7000 duiven. Dat heeft dus geen enkele zin. Net als dat voor het oplossen van het zwerfkattenprobleem castreren, castreren en castreren de enige oplossing is moet ook bij duiven het voorkomen van voortplanting het speerpunt van beleid zijn. De werkgroep duivenoverlast adviseert gemeenten die niet langer nutteloos stadsduiven willen afmaken (het is niet alleen dieronvriendelijk maar het kost ook nog eens veel geld terwijl het niet helpt!) en heeft zelfs een kant-en-klaar concept aan te bieden in de vorm van een duiventil waar de duiven gevoerd worden en waar hun eieren worden weggehaald. Amsterdam heeft bijvoorbeeld een veel beter beleid, ook opgezet in samenwerking met de werkgroep duivenoverlast.
Ongediertebestrijders hebben natuurlijk liever dat ze wél duiven mogen vangen want dat is nu eenmaal hun werk.
Zwerfkatten worden trouwens niet veel beter behandeld dan duiven, ze mogen ook worden doodgemaakt. Er worden jaarlijks meer dan 10.000 zwerfkatten afgeschoten in Nederland, dat is gewoon legaal.
Onze Scheldekatjes hadden nog de mazzel dat ze "van ons" zijn, alle katten die wij terugzetten zijn gechipt juist om ruiming te voorkomen. Voor de wet zijn dieren een ding en deze "dingen" zijn eigendom van de stichting dus die mogen niet zomaar worden doodgemaakt.
Eind 2011 zijn we wekenlang bezig geweest een nestje katjes die langs de snelweg uit de auto waren gezet te vangen, twee daarvan zijn bij ons in de opvang terecht gekomen (Maya en Mascha) maar het laatste kitten hebben we nooit kunnen vangen, we hebben het nooit meer gezien nadat er in de buurt een jager liep te knallen dus we hebben een bang vermoeden wat er met dat diertje gebeurd is....
Hopelijk vinden we inderdaad snel een boerderij voor deze katten want dat ze nu in onze schuur zitten is inderdaad sneu. Enige lichtpuntje is dat ze nu lekker uit de wind zitten en smakelijk eten krijgen waar ze het ook echt schandalig goed van nemen
Raemon is verhuisd naar een mooie woonboerderij in Ossenisse, samen met een andere kater die op 16 januari nog op hetzelfde bedrijf gevangen is. Voor Manon en Misa hebben we helaas nog geen plekje gevonden.
Door wat persoonlijke issues heb ik een aantal weken weinig tijd besteed aan Scheldekat, de verzorging van de opvangertjes ging natuurlijk wel door maar het online bijhouden van hun avonturen zat er weer even niet in. Ik heb dus nog foto's van de kerst
Dit was de eerste keer dat ik een kerstboom zette terwijl we kittens in huis hadden, dus ik was benieuwd of ze alles een beetje heel zouden laten. Zo gauw ik de boom had neergezet was Elektra helemaal gefascineerd, ze liep non-stop rondjes om de boom heen en kauwde af en toe op de uiteinden van de takjes. En na een tijdje ging ze aan de kerstballen voelen, telkens met twee pootjes tegelijk;
Pets !!
Alweer op de uitkijk naar een andere kerstbal om aan te zitten;
Dat viel allemaal nog erg mee, Elektra was de enige die ergens aan zat en zij deed best rustig, dus ik zag de toekomst nog redelijk zonnig in voor de kerstboom. Maar de volgende dag hadden Lava en Tesla ook ineens bedacht dat ze er mee konden spelen;
Tesla moest even keuren;
Ze haalden steeds de linten eruit om mee te spelen;
Lava kroop uiteindelijk zelfs in de boom. Tesla leek ze ook steeds in de boom te willen klimmen, ze stak haar kop en voorpootjes er in maar als ze zich dan met haar achterpootjes moest afzetten voor het sprongetje erin dan leek het alsof ze niet durfde. Dan maar Lava meppen wanneer hij wél in de boom zat;
De volgende dag had ze blijkbaar haar moed bij elkaar geraapt want toen zat ze er ineens wel in.
Ze maakte het zich echt gemakkelijk.
Tik tik;
Hap hap;
Hmmm, wat zal ze nu eens onderhanden nemen;
Lava nam regelmatig een flink aanloopje en sprong daarna zonder vaart te minderen de boom in. Tesla deed dat ook nog weleens. Dat ging niet altijd goed. Voor volgend jaar heb ik alvast maar wat onbreekbare ballen gekocht om de laatste glazen ballen in de boom mee te vervangen.
Carbon heeft eigenlijk geen kattekwaad uitgehaald met de kerstboom.
Tesla probeerde nog steeds om aan te pappen met Flynn maar van zijn kant komt er nog steeds weinig enthousiasme. Hier was ze bij hem gaan liggen op de bank en schoof ze telkens wat dichterbij;
Tot ze met haar pootje op zijn oor lag. Daar was ze blijkbaar al best tevreden mee;
Lekker wassen;
Met Duncan en Flynn;
Een tijdje terug dacht ik; "oh kijk dan, ze heeft het voor elkaar ! Ze ligt over hem heen en hij moppert niet eens !" Maar toen ik beter keek bleek het om Elektra te gaan. Die mag dat blijkbaar wel. Ik vind het toch een beetje oneerlijk.
En Ruby
wat leuk om te lezen dat ze een huisje heeft.Heerlijke foto's weer
Plus dat het wel handig lijkt om het een en ander juridisch uit te zoeken inderdaad van hoe het bedrijf om is gegaan met de situatie.
Vanaf nu werken we met een contractquote:
wat ik me afvraag, was er geen contract met dat bedrijf? Want als de katten eigendom zijn van de stichting, lijkt me dat toch wel handig?
Plus dat het wel handig lijkt om het een en ander juridisch uit te zoeken inderdaad van hoe het bedrijf om is gegaan met de situatie.
Die kattenkolonie daar is jaren geleden gevangen, gecastreerd en teruggezet, toentertijd deed de oprichtster vrijwel alles nog alleen en in goed vertrouwen.Het bijhouden van het topic schiet er de laatste maanden echt schandalig bij in, het achterstallig onderhoud is nog nooit zo groot geweest maar ik ga weer eens proberen de achterstand weg te werken. Ik was nog steeds bij de periode rond de kerstdagen.
Zwartwitte Mini die we langs de snelweg uit de berm hebben gevist kreeg een vriendinnetje, rood poesje Guinney. Dat was tenminste de bedoeling maar helaas is Guinney vrij snel na binnenkomst overleden. Ze was erg verzwakt en had een enorme worminfectie. Enorm verdrietig, zeker voor haar pleeggezin.
In de decemberkou liepen er ook op verschillende plaatsen oude mannekes op straat te zwerven, zoals Timmy van 15 jaar en blinde kater Homie (Homerus). Moet je je eens voorstellen, een lief oud blind ventje wat zich op straat moet zien te redden in de winter !
Timmy is geadopteerd door de lieve mensen uit Kamperland die ons een tijdje daarvoor hebben ingeschakeld om kittens en een moederpoes te vangen waar niemand naar omkeek en die aan het verhongeren waren op straat. Ook Homie vond al snel een nieuw tehuis bij mensen die hun hart lieten spreken in de kersttijd.
De dagen voor kerstmis mocht Marleen nog flink aan de bak, ze heeft een moeder met vier al wat oudere kittens gevangen in Goes. Moeder Maria en de kinderen Nadal, Natalia, Jolie en (Kris)Toffel. De hele groep zit samen in een gastgezin. De kittens zijn helaas niet zo jong meer en moeten nog flink gesocialiseerd worden.
Toffel is echt cool;
Zus Jolie;
De dagen na kerstmis waren er nog katten te vangen die waren achtergelaten bij panden die gesloopt gingen worden. Om een mij verder duistere reden hebben ze de namen gekregen van Volendamse artiesten, Nick, Simon en Jantje.
Jantje heeft al een thuis gevonden.
Simon;
Het zijn leuke grote katers en Nick heeft een aparte tekening, ticked tabby. Dat zie je niet heel vaak bij huiskatten.
En dan weer verder met het geboefte bij ons in huis, Lava special ;
Lava;
Hij wil altijd graag bij de stoere jongens horen, en stoerder dan Ernesto heb je ze niet. Dus dan ga je je daar zo dicht mogelijk bij in de buurt liggen wanneer hij het niet merkt;
Carbon is zeker geen stoere jongen maar daar kan hij ook wel tegenaan kruipen als het moet:
Met Tesla samen liggen is ook wel gezellig;
Maar Lava is inmiddels vooral dikke vriendjes geworden met Elektra. Hij vindt het ook nog steeds leuk om haar te plagen, want ze laat zich zo lekker op de kast jagen
maar meestal zijn ze gezellig samen. 
Het is nog wel een beetje druk op de bank;
[ Bericht 0% gewijzigd door pumpkin_Ruby op 08-03-2013 23:33:14 ]
Het is gelukkig beter geworden de afgelopen 20 jaar, maar nog steeds durf ik het niet aan om er eentje te adopteren, hoe zeer ik dat ook zou willen. Die allergie is er nog steeds...
Doe de groeten aan Duncan, ik geloof dat ik hem ken.... of is die Federer-fan die in in Rotterdam ontmoette, zijn één-ei-ige tweelingbroer?
Dunc is waarschijnlijk een beetje allergisch, sinds wij katten hebben heeft hij voortdurend last van z'n neus en ruikt hij slecht, maar hij wil er niet over horen dat het wel eens door zijn beestjes kan komen
Gelukkig is het niet erger dan dat.Hij vond het trouwens erg jammer dat hij niet wist dat jij achter de naam HetKluskonijn schuilging, want hij vond dat altijd al een coole naam + ondertitel
Verder met onze katjes;
Elektra;
Eerst liet ze zich graag op haar kopje kroelen maar niet meer dan dat. Inmiddels zit ze ook graag bij je op de bank.
Lekker genesteld;
Maar ja, wanneer Lava aan komt lopen schiet ze tevoorschijn om hem een kusje te gaan geven;
Samen bij je pleegpapa liggen is gezelliger dan alleen;
Lava, Flynn en Tesla kijken samen naar de sneeuw buiten;
Maar eigenlijk kijken ze natuurlijk naar de vogeltjes die rozenbottels komen eten in de struiken voor ons huis;
Misschien herinneren jullie je het zwartwitte poesje Mini nog, het katje wat we ziek en uitgehongerd in een wegberm hebben gevonden. Mini was besproken maar ze moest nog gezelschap krijgen op haar nieuwe adres. We hadden bedacht dat Tesla waarschijnlijk goed bij haar zou passen dus het beoogde personeel van Mini kwam ook bij ons kijken. Tesla zette haar beste beentje voor want zij zag het wel zitten, er was een duidelijke klik tussen haar en haar nieuwe vrouwtje !
Mimosa zou ook wel zo lekker op haar kopje gekroeld willen worden volgens mij
;
Tesla verhuisde vier dagen later, maar die dag hebben we eerst nog bellen geblazen, want dat vonden zij en Lava erg leuk;
Tesla en Mini werden op hetzelfde moment naar hun nieuwe adres gebracht. Mini durfde veel eerder op verkenning te gaan, bij Tesla ging dat wat langzamer. Omdat de opvangers bij ons alleen op de benedenverdieping leven was de trap naar beneden een nieuw verschijnsel voor haar, ze ging voetje voor voetje eraf
Mini kende ze ook nog niet dus dat was nog wat blazen en mopperen in het begin. Ik vond deze foto erg grappig, even het dekbed omhoog tillen om naar Mini (die nu Amie is gedoopt) te loeren;
"De Graal op Pootjes" zoals Midas Dekkers het ooit zo fraai uitdrukte.
Daar valt gelukkig nog gewoon wel mee te leven, al is het wel irritant...quote:
Allergie is gewoon oneerlijk
Dunc is waarschijnlijk een beetje allergisch, sinds wij katten hebben heeft hij voortdurend last van z'n neus en ruikt hij slecht, maar hij wil er niet over horen dat het wel eens door zijn beestjes kan komen
Als kind kreeg ik gewoon super-zware asthma-aanvallen als er ook maar een katje in de buurt was binnenshuis.
Gelukkig is dat met de loop der jaren beter geworden... niet alles wordt rotter als je ouder wordt, gelukkig
, ik kan nu gewoon bij vrienden de hele avond de poezel op schoot hebben, zolang ik wel altijd eerst mijn handen was voordat ik mijn neus of ogen aanraak als ik de kat heb zitten aaien, want dan is het dus weer "feest". Maar niet zo erg als vroeger, meer als een uit de hand gelopen hooikoorts-aanval. Maar om zelf een katje te nemen - ik durf het risico niet te nemen, allergie kan ook erger worden als je vaker in aanraking komt met de allergenen, zeker als je al een allergische dispositie hebt, zoals bij mij overduidelijk het geval is. Ik moet er niet aan denken om het beestje dan weer 'weg' te moeten doen...
Leuk om te horen!quote:Hij vond het trouwens erg jammer dat hij niet wist dat jij achter de naam HetKluskonijn schuilging, want hij vond dat altijd al een coole naam + ondertitel
Veel geklust in het verleden met een oud 1880-huis, helaas is dat door omstandigheden voorbij, maar ik bied nog steeds graag mijn klusexpertise aan in het K&W-forum - en natuurlijk ook in WGR.
Mijn hedendaagse klussen bestaan voornamelijk uit het bieden van sociaal-juridische ondersteuning aan 'kwetsbare' mensen, en dat vind ik erg fijn om te doen.
De maatschappij is namelijk wel heel erg aan het verharden, de afgelopen jaren...
Gelukkig zijn er altijd nog poesjes, "the beauty to save the world"!
Groetjes aan Dunc!
[ Bericht 0% gewijzigd door HetKlusKonijn op 01-04-2013 02:20:21 ]
Eerst Floortje en Gijsje (bij ons Belle en Sebastiaan). Nog een foto van rond de kerst, Floortje in de pot van de kerstboom. Aan de blik in haar oogjes te zien is ze niet van plan er zomaar uit te komen;
Haar personeel was eind januari nog in het ootje genomen door haar broertje Gijsje, hij plaste wel op de bak maar poepen ho maar ! Baasjes natuurlijk een beetje bezorgd en begonnen met lax-a-past in een poging de boel weer op gang te krijgen, maar toen smolt de sneeuw in de tuin en vonden ze daar de ontbrekende hoopjes...
Gijsje dacht blijkbaar dat dat witte spul in de tuin een soort nieuwe kattenbakvulling was
Dan hebben we nog Mila en Puk, bij sommigen misschien beter bekend onder de namen Maya en Mascha. Hun vrouwtje heeft ze allerlei trucjes geleerd, Maya heeft het het snelst op gepikt en kan op commando zitten, pootje geven en high fiven. Op de foto is ze gewoon aan het relaxen;
Mascha op de bank met een knuffelschaap waar ze regelmatig met haar pootjes op stampt;
Lola en Pippa (aka Fera en Feline), Feline vooraan;
De dames worden verwend en zijn erg blij met hun nieuwe baasjes, zoals je hier kan zien;
Ruby's vrouwtje kan mooi fotograferen;
En een collage, ze zit bij hen op de bank en slaapt op hun bed (als ze er niet zelf in liggen). En het is leuk vogels kijken door de schuifpui;
Binnenkort (nou ja, mij kennende; ooit) meer updates, want dit is de stand van zaken t/m januari.
Ah ja dus, gevonden!
Ruby is inderdaad de mama van Lava, Coral en Carmine.
Tesla was niet echt dikke vriendjes met de overgebleven kittens, maar na haar verhuizing veranderde er toch best wat. Carbon kwam ineens véél meer uit zijn schulp. Zo langzamerhand werd het tijd om de kittens beschikbaar te gaan stellen voor adoptie. Toch zaten we er een beetje mee in onze maag. We hadden drie katjes over, dus één stelletje en één katje wat in z'n eentje zou moeten verhuizen. Carbon en Lava vormen geen goed stel, Elektra kon het met hen allebei goed vinden en zou sowieso samen met iemand mogen verhuizen.
Maar met wíe dan ? Carbon was erg verlegen, het idee dat hij moest gaan wennen aan een nieuw huis, nieuwe mensen en ook nog een nieuwe kat die hem misschien niet moest en makkelijk kon gaan pesten vonden we heel naar. Lava kan makkelijk alleen verhuizen, kon het hier met zowat elke kat goed vinden, past zich makkelijk aan. Maar Elektra vond juist hém zo leuk...
Kijk dit lekkere stel dan;
Ik wilde een foto maken van Lava alleen;
Maar daar was ze alweer;
Ik ging even boodschappen doen en toen ik terugkwam stoorde ik geloof ik een beetje
Hij zat echt in haar nekvelletje te bijten en ze vond het prima. Voor mij een "oh wat ben ik blij dat jullie allemaal gecastreerd zijn"- momentje;
"Ehm, eigenlijk vinden we het een beetje genant dat je naar ons zit te kijken"
Carbon en Elektra konden ook wel knus zijn samen, maar dat mocht ik niet op de foto zetten van Carbon, dan liep hij weg.
Gelukkig wilde hij langzamerhand wel wat vaker voor me poseren;
Ik was geluidjes aan het maken en met allerhande voorwerpen aan het zwaaien zodat Carbon in de camera zou kijken, natuurlijk kwam Lava ook even kijken wat we aan het doen waren;
Die snor- en oogharen
Lava vond ook goed aansluiting bij de andere katten, zoals Flynn;
Lekker luieren op de bank in het weekend ;
Die tevreden koppies...Ik hoor ze bijna spinnen. Mooie foto's weer. Feel good topic..!! Tommie (aka Tony, voor wie hem niet kent zie hier en hier) met zijn vriendinnetje Belle, zij zat in een doosje;
Dat kon hij natuurlijk ook;
De andere Belle (die van Sebastiaan, heet nu Floortje) in de tuin;
En kijk eens hoe het een paar weken na de verhuizing al ging tussen Amie (eerst Mini) en Tesla;
Nog twee poesjes die verhuisd zijn; wilde katten Michaëlla en Manon
Ze wonen nu in de paardenstal in Hoofdplaat. Veel leuker dan in ons schuurtje
Ik had foto's van ze gemaakt voor de advertentie maar dat was nog een hele klus.
Manon (Bollegraf) is namelijk nogal bang dus eigenlijk waren deze foto's al heel goed gelukt (één witte snorhaar
) ;
Michaëlla (Krajicek) is net andersom, zij is een echt kattekopje. Hoe langer ze bij ons was, hoe minder bang ze werd. Dat betekende niet dat ze ons aardiger ging vinden. Ze vond ons nog steeds even stom en nu durfde ze ons aan te vallen. Bij het voeren, drinken geven en kattenbak verschonen hield ik het blik van de stoffer en blik voor haar huisje zodat ze er niet uit kon om mij te grazen te nemen. En meppen dat ze dan deed tegen het blik ! Jammer want ik vind haar een beeldschoon poesje om te zien. Maar op de foto's kun je al zien dat ze altijd behoorlijk chagrijnig werd als ze ons zag;
Met de opvangers ging alles z'n gangetje. Lava en Elektra waren als vanouds gezellig, al is liefde soms best zwaar
Elektra kwam niet alleen maar bij ons zitten, maar zelfs op schoot
Ze heeft in het begin veel gehapt en nog best lang geblazen, toen dacht ik echt niet dat ze op een gegeven moment zo erbij zouden zitten;
Carbon bleef ook nog steeds vooruitgaan en bracht nu het liefst zijn tijd bij ons in de woonkamer door. In de mand op tafel;
Boomklimmen;
Jagen in de sneeuw;
En eenmaal binnen lekker geborsteld worden door de baas. Van zwerfpoesje naar verwende huiskat;
Tesla komt helemaal los bij haar nieuwe personeel. In het begin was ze nog wat eenkennig maar na een tijdje kreeg ook de heer des huizes zijn eerste kopje...onder de douche !! Hij voelde tijdens het haren wassen ineens iets aan zijn been en toen stond daar een gekke blauwwitte poes helemaal happy tussen de waterstralen en de shampoovlokken
Ze is sowieso helemaal gek van water geworden en kliedert graag haar hele drinkbak leeg met haar pootje. Ze kijkt hier wel wat betrapt;
Haar vrouwtje vertelt hele leuke verhalen over Tesla, ze knuffelt graag en gaat zelfs bij visite op schoot zitten. Er zijn regelmatig oppaskindjes in huis waar ze graag mee speelt en ze is zelfs al een keer gezien dat ze een huilend kindje troostte wat zich had bezeerd
Met Amie (aka Mini) is ze ook goede vriendjes geworden, grappig genoeg is kleine Amie de baas over grote, dikke, pittige Tesla
De dames hebben de stoel van hun vrouwtje ingepikt;
Amie is al wat minder mini, toen we haar vonden had ze een behoorlijke groeiachterstand vanwege de ondervoeding maar ze blijft gewoon gestaag doorgroeien om dat in te halen.
Dan weer terug naar de katjes hier in huis. Carbon's favoriete speelgoed is deze ballenbaan, hij lijkt het niet zo tof te vinden dat zijn zus ermee speelt;
Gauw erbovenop gaan zitten;
Elektra met Ernesto, poesjes mogen meestal wel tegen hem aanliggen, bij katertjes vindt hij dat toch minder goed:
Lekker onbeschaamd in de bananenbol liggen;
Onze kater dEUS is inmiddels behoorlijk klaar met al dat jonge grut in huis. Hij heeft eigenlijk ook gelijk, we hebben sinds juli 2011 maar 2 periodes van drie weken geen opvangkatten in huis gehad.
Onze andere volwassen katten stellen duidelijke regels naar de opvangkittens tot hoever ze mogen gaan en wanneer de kittens zich daar niet aan houden kunnen ze een paar corrigerende tikken krijgen. dEUS is veel te lief en zachtaardig om van zich af te meppen, waardoor de kittens bij hem veel vrijpostiger zijn. Daar raakte hij nu echt té gestresst van. Hij trok zich steeds meer terug op de voor de opvangers afgeschermde stukken van het huis en begon te sproeien. Ook geen pretje voor ons en het gaf duidelijk aan dat dEUS slecht in zijn vel zat. Wat nog het meest afweek van zijn normale doen was dat hij op oorlogspad ging tegen de opvangers, elke keer dat hij in de woonkamer kwam zocht hij ze op en sloeg ze. Nu kwam hij niet meer zo vaak in de woonkamer maar toch erg vervelend voor met name Carbon en Elektra. Zo gauw ze dEUS door het kattenluik hoorden komen zochten ze snel een veilig heenkomen; onder de bank, in het holletje van een krabpaal of heel lief met de pootjes om elkaar heen in de bananenblad bol waar ze zich veilig voelden.
Broer en zus hadden dus echt wel veel steun aan elkaar. Maar Elektra vond Lava duidelijk ook erg aardig. We bleven dus enorm dubben welke katjes we nu samen moesten laten verhuizen, Elektra met Carbon, nee, Elektra met Lava, maar dan is Carbon weer zo alleen, toch maar Elektra met Carbon, maar Elektra vindt Lava zo lief...
Uiteindelijk besloten we het maar gewoon te laten afhangen van voor welk koppeltje er zich eerst iemand zou melden, want voor allebei de combinaties bleef iets te zeggen. Op een gegeven moment belde er een mevrouw uit Rotterdam die al een tijdje op zoek was naar een broertje en zusje en haar oog had laten vallen op Carbon en Elektra. Zij en haar man klonken ideaal voor dit stel; groot huis, rustig huishouden zonder kinderen, kantoor aan huis waardoor ze veel tijd met de katten konden doorbrengen. Ze kwamen op visite, ik had uitgelegd dat Carbon zich nog nooit vrijwillig had laten zien aan bezoek, en wat doet 'ie, hij komt op een gegeven moment vanonder de bank vandaan en parkeert zich in de bol
We hebben de katjes ingescheept en zijn in de auto meegegaan naar Rotterdam. Deze twee zijn echt heerlijk terecht gekomen en het grappigste is dat onze bange Carbon in het nieuwe huis haantje de voorste was die zijn zusje de weg wees. Na een paar dagen liep hij al achter zijn nieuwe baasjes aan om te kijken wat ze gingen doen. Ik ben trots op ze.
Nog even knuffelen op Carbon's laatste avond bij ons;
Lava is als enige kitten achtergebleven maar voor hem was dat waarschijnlijk het minst erg, hij vind dat hij ook bij de grote jongens hoort;
En met ons had hij het ook wel gezellig;
Maar hij moest zich toch ook wat vaker in zijn eentje zien te vermaken. Gelukkig kon hij dat ook wel. Deze pijperager is altijd z'n favoriete speeltje geweest, hij liep soms luidkeels mauwend met het ding door de kamer om te laten zien dat hij hem gevangen had.
Dozen zijn ook altijd leuk om in te spelen;
Zeker als je eerst je pijperager erin legt;
Lava hielp ook wel eens mee met het huishouden door de stofzuiger aan te zetten (druk op de grote ronde knop in het midden en hij gaat aan het werk);
Wanneer ik de vaatwasser open deed klom hij er vaak in en als het ding gedraaid had wilde hij altijd op de klep zitten om van de warmte te genieten;
Eind april belden er een mevrouw naar Scheldekat dat ze een oude blinde poes op onze facebook hadden gezien en dat zij en haar man die poes wel wilden adopteren. Heel lief. Tijdens het telefoongesprek vertelde ze dat ze vier katten had die nog maar een paar jaar oud waren, en dat ze wat ander voer aan de katten voerde dan de meeste mensen, namelijk vers vlees. Toen wist Marleen nog wel een geschiktere kandidaat; onze Lava. Ze zijn op visite geweest en een tijdje later mocht Lava verhuizen naar Axel. Helaas was ik geveld door een soort buikgriep dus voor het eerst kon ik niet mee om een katje te gaan plaatsen. Het leken me al echte kattenmensen en ik hoorde van Duncan en Marleen dat het huis een waar kattenparadijs is.
Lava heet op zijn nieuwe adres Tizio. Hij leeft samen met drie Heilige Birmanen (dat soort katten was niet nieuw voor hem) en een huiskat. Hij speelt al af en toe met één van de poezen. De indeling van het huis is zo dat Lava voor de introductie eerst apart kon in een aparte ruimte met toegang tot de veranda, vanwaar hij en de al aanwezige katten elkaar kunnen zien door het glas;
Een lekker hoog slaapplekje gevonden:
En kletsen tegen het nieuwe personeel, hij is vast net zo spraakzaam als hier;
Lava was voorlopig ons laatste opvangertje. Na twee jaar bijna non-stop opvangkatjes in huis is het voor ons en onze katten hoog tijd voor een adempauze.
dEUS trok het op het laatst dus niet meer zo goed, toen Carbon en Elektra verhuisd waren merkten we al dat hij wat minder ging sproeien, maar pas nadat Lava verhuisd was vond hij alles weer normaal. Hij sproeide gelijk veel minder en heeft nu een week helemaal niet meer gesproeid. Aan zijn andere gedrag merken we ook dat hij veel lekkerder in zijn vel zit.
We kunnen niet opvangen als we daar een kat van onszelf mee in de vernieling helpen, over en half jaar willen we het nog wel eens voorzichtig proberen maar dan niet meer zoveel katjes tegelijk en ook niet meer steeds achter elkaar door maar met tussenpozen. Mocht dat dan ook teveel zijn voor hem dan doen we dat ook niet meer, maar dat zullen we tegen die tijd wel zien. Het kan ook zijn dat het nu te lang was en te veel en misschien ook wel te oude katjes waren.
Tis leuk met klein (en niet zo klein meer) grut in huis, maar snap wel dat een adempauze wel fijn zal zijn nu, geniet er maar van met jullie eigen beestjes! Hopelijk blijft dEUS lekker in z'n vel zitten nu 
In Krabbendijke zijn we ook nog langs de kapsalon gelopen waar een aantal van onze voormalige pleegkittens vandaan gekomen zijn. Een tijd terug heb ik weer eens gemaild met de mevrouw van de kapsalon, die de zwervende schuurkatjes in Krabbendijke eten gaf en ons destijds erg heeft geholpen met vangen. Zij verzorgt 6 wilde katjes die we na hun castratie hebben teruggezet. Ze stuurde foto's van dat groepje, leuk om te zien.
De dikke rode kater heet Garfield, als je zijn kop zo ziet dan kan het bijna niet anders of hij is de vader of een broer van Ruby, ze lijken zó veel op elkaar. (op de foto van Ruby verderop in dit bericht is de gelijkenis iets minder frappant, maar dat komt door de hoek denk ik)
Marleen en ik zijn destijds een middagje bezig geweest kitten Meadow (opgevangen door Renske) te vangen in de houtstapel van de buren, uiteindelijk is het gelukt door hulp van de buurman en zijn vijverschepnet
De zwartwitte poes op bovenstaande foto is haar moeder.Meadow als kitten (gefotografeerd door Renske) Ze ziet er zo schattig uit, maar ze was erg wild toen we haar vingen, Renske vertelde dat wanneer je in het begin naar haar keek ze gelijk één balletje rechtopstaande haartjes werd
:
Daar zitten ze, met z'n allen te wachten op hun eten. Toen ik daar destijds was om Ruby en zoons op te halen zat Siberi, de witte mama van Fera, Feline (en Polar, later gevangen en opgevangen door Joeke) daar pontificaal midden op de mat naar me te kijken door de hordeur. Maar dat was zo'n slimmerik, het heeft maanden geduurd voor zij gevangen is.
Ze hebben het goed van de kost, dat kun je wel zien;
Ruby in de tuin, thuis in Terneuzen;
Wel grappig, de katjes komen uit Krabbendijke maar zijn bijna allemaal vlakbij elkaar in Zeeuws-Vlaanderen terecht gekomen. Ruby in Terneuzen, haar zoontje Lava in Axel, Lava's broer Coral ook in Axel, Fera en Feline wonen zelfs maar twee straten van Coral af !
Als laatste Floortje en Gijsje (aka Belle en Sebastiaan) in de tuin;
