quote:
Mwa. Misschien.
quote:
Vriendengroep. Twee hebben er zitten lullen over mij, dingen als "ja die zei dat die zich niet geaccepteerd voelt in onze groep en vindt ons tweede keus", heb ik nooit gezegd. Iedereen boos op mij. Ik was dus alleen, volle laag gekregen van zes anderen, yay

. En dat was op vrijdag.
Zaterdag gingen een paar van die mensen uit en kwamen ze erachter waar die twee nou eigenlijk mee bezig waren. Toen begrepen ze me ineens wel, goh, daar had ik erg veel aan natuurlijk, ik was toch al vriendloos.
Hebben ze me toch nog het hele weekend genegeerd (msn/WA/sms/postduif/whatever). Ik wist toen dus ook nog niet dat ze van gedachte veranderd waren en ik dacht dat iedereen me nog steeds haatte. Ik had dus écht geen zin in school maandag

.
Maandag, ik kom op school aan, hele groep gewoon normaal (of zelfs aardiger dan anders), op die twee na, die stonden ergens apart. Ik begreep er echt geen neuk van, maar blijkbaar ben ik nu wel weer lief

.
En later hoorde ik dus verhalen van dat er nog meer gebeurd was en dat niemand die twee nog moet.
Kortom: boos omdat gelul dat niet waar was en opgelucht omdat het nu beter gaat dan ooit.
Maar ik had geen zin om hier te gaan klagen van "huuuu ik ben alleen" etc. Dus volgens mij heeft niemand het hier gemerkt (dit weekend dus).
INB4 "omg je praat steeds over
die twee".
Als je mij ziet posten ben ik verdwaald in het verleden of mis ik jullie