Depressie & Angst #14 ..... waar we het kabinet NIET leuk vinden

joehoe dames, ik woon partime in rotterdam! wanneer gaan we aan de sapjes??

@Sylvana, je moet even kijken hoe dat zit, en vooral goed denken of je tegen de drukte kan.
Verder weet ik ook niet veel te zeggen, behalve sterkte!

@Nyota, je hoeft maar 1 drankje teveel op en die dip kan de volgende dag echt hard inslaan..dat ken ik.
En wat fijn dat je niet teveel aan het denken bent, dat helpt altijd bij het beter voelen.

@Majo, fijn dat het iets beter gaat. En het is altijd leuk auto rijden zonder stress/paniek.

@summer2bird, fijn dat het wat beter gaat.

HIer is vandaag denk ik wel een redelijke dag, gisterenavond van 11 uur tot vanmorgen half 9 geslapen..en ik ben echt mega fris wakker geworden.
Even de 2 lessen van vandaag gevolgd, en nu beetje uitrusten, mischien straks even de straat op, wat deo kopen en iets passen in de H&M...omdat ik een donkere broek nodig heb..
En verder lekker weekend vieren

quote:

Op vrijdag 9 december 2011 13:18 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
joehoe dames, ik woon partime in rotterdam! wanneer gaan we aan de sapjes??

Zeg het maar hoor, maar part-time, leg dat eens uit(weekend/doordeweeks)?
Ik stuur je ook wel ff PM.

hey gewoonmezelf, dat is grappig dat je hier ook in de buurt woont Wat mij betreft meet je mee hoor. even kijken of het voor ons alledrie prettig is om meteen 2 nieuwe mensen te zien (of 3 nyota als je nog eens in de buurt bent?) of liever na elkaar ofzo. voor mij is 2 nieuwe mensen geen probleem. Ja, wel als ik me kut voel maar dan zeg ik sowieso af
sjonge... wij zijn binnenkort pilgenoot ook toch? (seroxat/paroxetine)

@majo: ja precies, omdat ik je al een jaartje of 3 (?) ken van hier merk ik je altijd wel op inderdaad. toen ik het dus las dat het kut ging zat ik hier echt gruwelijk te balen. dus daarom ben ik nu ook (voorzichtig) blij dat het weer beter gaat. gelukkig dat je van de angsten af bent. thank god! kutangst!

ik begin zondag met mn nieuwe pillen, dus weet nu nog niet hoe die bevallen hihihihi

quote:

Op vrijdag 9 december 2011 13:53 schreef Murmeli het volgende:
hey gewoonmezelf, dat is grappig dat je hier ook in de buurt woont Wat mij betreft meet je mee hoor. even kijken of het voor ons alledrie prettig is om meteen 2 nieuwe mensen te zien (of 3 nyota als je nog eens in de buurt bent?) of liever na elkaar ofzo. voor mij is 2 nieuwe mensen geen probleem. Ja, wel als ik me kut voel maar dan zeg ik sowieso af
sjonge... wij zijn binnenkort pilgenoot ook toch? (seroxat/paroxetine)

@majo: ja precies, omdat ik je al een jaartje of 3 (?) ken van hier merk ik je altijd wel op inderdaad. toen ik het dus las dat het kut ging zat ik hier echt gruwelijk te balen. dus daarom ben ik nu ook (voorzichtig) blij dat het weer beter gaat. gelukkig dat je van de angsten af bent. thank god! kutangst!

ik begin zondag met mn nieuwe pillen, dus weet nu nog niet hoe die bevallen hihihihi

Ik zit inderdaad aan de paroxetine bevallen mij prima hoor, ben benieuwd hoe jij er op gaat reageren.

Ik heb jullie net een pm gestuurd, tenminste ik ga ervan uit dat het gelukt is

Toch niet zo'n heel lekkere dag. Bijeenkomst van m'n vrijwilligerwerk ook afgebeld met een lame excuse...
Ik moest ook nog gaan nadenken wat ik bij zou kunnen bijdragen, waar ik mogelijkheden zag, maar daar helemaal niet mee bezig geweest. En dan toch weer mezelf hard tegen m'n kop slaan en heel hard beseffen dat dit nu dat ontwijkende trekje (of eigenlijk een grote trek) van me is. Die angst voor afwijzing.
Dan ging het me gisteren in het asiel toch een stuk beter af (zo veel schattige hondjes )

Tja, dus, goed. Bleh.

Oh, en als iemand laat weten welke R'dam datum er op het oog is, zal ik eens kijken of ik in de buurt ben (of er voor zorg in de buurt te zijn). Kan wel wat mensen gebruiken die enigszins snappen hoe ik me voel, zonder dat ik een poging moet doen het uit te leggen en het dan vervolgens niet willen proberen te snappen

o, ja ik stuur je wel ff een pm of stuur de pm's door

iemand ervaring met licht therapie?
ga maandag om 9uur beginnen (5x)

quote:

Op vrijdag 9 december 2011 18:17 schreef fespo het volgende:
iemand ervaring met licht therapie?
ga maandag om 9uur beginnen (5x)

ja, ikke!
ik vond het wel fijn. alleen de eerste paar dagen had ik wel hoofdpijn. depressie werd wel een stuk minder. denk dat het voor mij nu ook weer tijd wordt. zit me weer dood te ergeren aan het weer en daar word ik dan weer bluh van (was al bluh maar dit voelt anders ofzo)

oke ben benieuwd
merk je het direct of pas na de hele kuur?

quote:

Op vrijdag 9 december 2011 18:36 schreef fespo het volgende:
oke ben benieuwd
merk je het direct of pas na de hele kuur?

ik geloof dat ik na een dag of 3 wel zoiets had van: goh de wereld is wat minder zwart dan ik dacht. uiteindelijk ben ik 2 weken geweest (2x5 dagen) omdat ik zeker wilde weten dat ik alles eruit zou halen wat erin zit.
zorg wel dat je wat te lezen bij je hebt, tenzij ze daar wat hebben liggen natuurlijk, dat hadden ze bij ons wel. Anders is een half uur wel erg lang. maar als je zit te lezen is het zo voorbij. en je bent dan wel echt wakker

die van mij duurt 45min maar ik heb een dik boek voor Sinterklaas gehad dus dat wordt lekker lezen

quote:

Op vrijdag 9 december 2011 18:46 schreef fespo het volgende:
die van mij duurt 45min maar ik heb een dik boek voor Sinterklaas gehad dus dat wordt lekker lezen

zo dat is lang! maar dan kom jij je tijd wel door!

wat moet ik me voorstellen bij lichttherapie?

ik ga in de winter wel altijd minimaal 1x pw onder de zonnebank want anders kom ik de winter niet echt happy door!

Het wil niet, voelt als terug bij af...

quote:

Zelf een diagnose stellen moet je nooit doen. Wat je hier verteld kan ook bijvoorbeeld ADD zijn (je heel slecht kunnen concentreren) of bijvoorbeeld autisme (moeilijk contact maken met anderen). Gewoon dus wel naar de huisarts gaan voor een afspraak al is dat spannend, maar dit is toch ook geen doen voor je?

Ik probeer zelf geen diagnose te stellen daar word je alleen maar paranoia van, maar ik zoek wel oplossingen.

Toen ik klein was is er ADD geconstateerd door de psychiater. Dit komt omdat mijn vader en 2 oudere broers bij de psychiater liepen, omdat ze ADHD hadden. En volgens mij hadden mijn vader en moeder relatieproblemen in de communicatie ofzo

"En toen ben ik ook maar getest" althans zo ervaar ik het. Alhoewel veel dingen wel kloppen wil ik er niks van weten. Ik wil niet dat mijn leven door dit stempeltje beperkt word.

Op de middelbare school ritalin geslikt voor concentratie problemen (later een ander middel) maar na een tijdje gestopt (zonder dat m'n ouders dat wisten) Uiteindelijk dus terug gegaan naar Havo toen ik 18 was en in die 2 jaar mijn diploma gehaald (zonder medicijnen) maar dat komt ook omdat het mes op mijn keel stond want ik woonde op kamers en had alleen een tegemoetkoming scholieren dus falen was geen optie.

Ik wil geen stempeltje, omdat ik bang ben dat heel mijn leven dan een selffulfilling prophecy word: "Ik heb stempeltje X dus vrienden maken ziet er niet of nauwelijks in" "Tja dit ligt aan stempeltje X dus moet ik het maar accepteren" Herkennen jullie dit?

Aan de ene kant wil ik heel graag socialer zijn en deel uitmaken van een vriendengroep en deel uitmaken van de maatschappij (werk en collega's) maar aan de andere kant is het 'loner leventje' ook wel prettig ik ben er aan gewend.

Ik denk zelf dat het probleem is dat ik niet uit mijn comfortzone kom en geen uitdagingen aanga. Ik kan mij nog herinneren dat m'n shrink iets zei in de trand van "ballen laten zien" dat is mij wel bij gebleven iig en daar heeft die gewoon gelijk in. Ik ben tenslotte ook een man. Anyhow mijn probleem is niet alleen onzekerheid, maar ik raak heel snel geintimideerd. En als ik eenmaal zo'n negatief gevoel heb word ik daar door geleefd.

Op dit moment luister ik naar een audio sessie over sociale fobie en ik weet iig wel dat er heel veel gedachten fout in mijn hoofd zitten. Deze foute gedachten zitten er van jongs af aan in en dit belemmert mij in alles eigenlijk. Maar het is een lang proces om overheen te komen, want ze zitten diep in mijn onderbewuste.

Ik heb nog een hele lange weg te gaan en hoopte eigenlijk door dit allemaal op te schrijven dat ik mijzelf beter voel of dat iemand tips heeft. Misschien heeft iemand hier wat aan.

Diep van binnen weet ik dat ik als persoon de moeite waard ben, maar omdat ik mijzelf niet presenteer aan de buitenwereld krijgen mensen geen beeld van mij en word je als zo'n apart geval behandeld. Ik ben ook niet lelijk ofzo, maar wel heel erg onzeker niet normaal eigenlijk. Ik ben vroeger ook gepest, omdat ik altijd zo onzeker keek. Misschien is dit ook wel het probleem. En moet ik de pester confronteren lol.

Zoals ik al eerder zei ik wil eigenlijk niks van medicijnen en therapie weten, maar als dat echt helpt sta ik er nu wel voor open. Het moet nu maar eens afgelopen zijn ik word deze kerst 24..

quote:

iemand ervaring met licht therapie?
ga maandag om 9uur beginnen (5x)

En weet zeker dat je geen bipolaire stoornis hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 9 december 2011 13:53 schreef Murmeli het volgende:
hey gewoonmezelf, dat is grappig dat je hier ook in de buurt woont Wat mij betreft meet je mee hoor. even kijken of het voor ons alledrie prettig is om meteen 2 nieuwe mensen te zien (of 3 nyota als je nog eens in de buurt bent?) of liever na elkaar ofzo. voor mij is 2 nieuwe mensen geen probleem. Ja, wel als ik me kut voel maar dan zeg ik sowieso af
sjonge... wij zijn binnenkort pilgenoot ook toch? (seroxat/paroxetine)

@majo: ja precies, omdat ik je al een jaartje of 3 (?) ken van hier merk ik je altijd wel op inderdaad. toen ik het dus las dat het kut ging zat ik hier echt gruwelijk te balen. dus daarom ben ik nu ook (voorzichtig) blij dat het weer beter gaat. gelukkig dat je van de angsten af bent. thank god! kutangst!

ik begin zondag met mn nieuwe pillen, dus weet nu nog niet hoe die bevallen hihihihi

Al wel langer denk ik, 4 jaar ofzo Heb inmiddels al 2,5 jaar met mijn vriend, ik weet nog hoe enthousiast je was toen ik je dat vertelde dat ik hem had ontmoet Hoe zit het met jou en de liefde nu?

Ben benieuwd hoe het gaat bevallen

quote:

Op vrijdag 9 december 2011 21:06 schreef Klaasvaak87 het volgende:

[..]

Ik probeer zelf geen diagnose te stellen daar word je alleen maar paranoia van, maar ik zoek wel oplossingen.

Toen ik klein was is er ADD geconstateerd door de psychiater. Dit komt omdat mijn vader en 2 oudere broers bij de psychiater liepen, omdat ze ADHD hadden. En volgens mij hadden mijn vader en moeder relatieproblemen in de communicatie ofzo

"En toen ben ik ook maar getest" althans zo ervaar ik het. Alhoewel veel dingen wel kloppen wil ik er niks van weten. Ik wil niet dat mijn leven door dit stempeltje beperkt word.

Op de middelbare school ritalin geslikt voor concentratie problemen (later een ander middel) maar na een tijdje gestopt (zonder dat m'n ouders dat wisten) Uiteindelijk dus terug gegaan naar Havo toen ik 18 was en in die 2 jaar mijn diploma gehaald (zonder medicijnen) maar dat komt ook omdat het mes op mijn keel stond want ik woonde op kamers en had alleen een tegemoetkoming scholieren dus falen was geen optie.

Ik wil geen stempeltje, omdat ik bang ben dat heel mijn leven dan een selffulfilling prophecy word: "Ik heb stempeltje X dus vrienden maken ziet er niet of nauwelijks in" "Tja dit ligt aan stempeltje X dus moet ik het maar accepteren" Herkennen jullie dit?

Aan de ene kant wil ik heel graag socialer zijn en deel uitmaken van een vriendengroep en deel uitmaken van de maatschappij (werk en collega's) maar aan de andere kant is het 'loner leventje' ook wel prettig ik ben er aan gewend.

Ik denk zelf dat het probleem is dat ik niet uit mijn comfortzone kom en geen uitdagingen aanga. Ik kan mij nog herinneren dat m'n shrink iets zei in de trand van "ballen laten zien" dat is mij wel bij gebleven iig en daar heeft die gewoon gelijk in. Ik ben tenslotte ook een man. Anyhow mijn probleem is niet alleen onzekerheid, maar ik raak heel snel geintimideerd. En als ik eenmaal zo'n negatief gevoel heb word ik daar door geleefd.

Op dit moment luister ik naar een audio sessie over sociale fobie en ik weet iig wel dat er heel veel gedachten fout in mijn hoofd zitten. Deze foute gedachten zitten er van jongs af aan in en dit belemmert mij in alles eigenlijk. Maar het is een lang proces om overheen te komen, want ze zitten diep in mijn onderbewuste.

Ik heb nog een hele lange weg te gaan en hoopte eigenlijk door dit allemaal op te schrijven dat ik mijzelf beter voel of dat iemand tips heeft. Misschien heeft iemand hier wat aan.

Diep van binnen weet ik dat ik als persoon de moeite waard ben, maar omdat ik mijzelf niet presenteer aan de buitenwereld krijgen mensen geen beeld van mij en word je als zo'n apart geval behandeld. Ik ben ook niet lelijk ofzo, maar wel heel erg onzeker niet normaal eigenlijk. Ik ben vroeger ook gepest, omdat ik altijd zo onzeker keek. Misschien is dit ook wel het probleem. En moet ik de pester confronteren lol.

Zoals ik al eerder zei ik wil eigenlijk niks van medicijnen en therapie weten, maar als dat echt helpt sta ik er nu wel voor open. Het moet nu maar eens afgelopen zijn ik word deze kerst 24..

Je wil geen labeltje maar je labelt jezelf met sociale fobie? Sorry hoor maar dat slaat echt nergens op Je moet het ook niet zien als een labeltje maar als iets waardoor je jezelf beter leert begrijpen en waarna je naar oplossingen kan zoeken. Toen de diagnose ADD werd gesteld viel er een last van mijn schouders, ik voelde me eindelijk begrepen! Ik was altijd anders maar kon er nooit de vinger opleggen en nu kon ik weer verder. Ik zeg niet dat je per se naar de psych moet maar ik denk dat het je wel zou helpen, 'label' of niet.

quote:

Op zaterdag 10 december 2011 00:57 schreef MaJo het volgende:

[..]

Je wil geen labeltje maar je labelt jezelf met sociale fobie? Sorry hoor maar dat slaat echt nergens op Je moet het ook niet zien als een labeltje maar als iets waardoor je jezelf beter leert begrijpen en waarna je naar oplossingen kan zoeken. Toen de diagnose ADD werd gesteld viel er een last van mijn schouders, ik voelde me eindelijk begrepen! Ik was altijd anders maar kon er nooit de vinger opleggen en nu kon ik weer verder. Ik zeg niet dat je per se naar de psych moet maar ik denk dat het je wel zou helpen, 'label' of niet.

En in aanvulling hierop:
Een label is geen excuus (ik kan dit en dat niet want ik heb add), maar het geeft een handvat om je te helpen het toch te kunnen. (als jij weet dat je je bijv vanwege add niet goed kunt concentreren,kan je jezelf daarin trainen, op zoek gaan naar trucs die bij andere add-ers ook werken.)

@majo: ik zit sinds eind 2008 op fok
Mijn lovelife zuigt. Ik had een vriend tot deze zomer (2 jaar, met vallen en opstaan), maar hij heeft de relatie naar de maan geholpen met z'n geknipperlicht.

Oh en het is officieel: ik haat adhd. Kan godverdomme weer niet slapen, en ben continue opgefokt, kan niet stil zitten, niet ontspannen. Klotezooi. Goverdegodverdegodver! Nog ff en ik ga dr maar weer oxazepam in gooien. Moet toch n beetje slapen, moet morgen sinterklaas vieren aan de andere kant vh land.

Heb zin om iets kapot te slaan. Mn wastafelkastje ofzo, met een honkbalknuppel.

Kutadhd! (x100)

@murmeli, balen dat je niet kon slapen. Hopelijk lig je nu lekker te slapen.

Hier voel ik me ronduit slecht, gisterenavond weer een ruzie met mijn gehad. De ruzie is eigenlijk ontstaan door een groot misverstand. Ik kreeg weer eens een preek over het feit dat ik mezelf niet iedere dag was ed. Tussendoor was ik mijn handschoen aan het zoeken die ik 2 tellen geleden in mijn hand had en opeens niet.
Op bepaald moment word ma boos omdat ik tussendoor mijn handschoen zoek..en loopt ze boos weg, en zeg ik van:"gaan we weer", want dit is echt zo vaak hetzelfde.
Dat ze terwijl ze ene preek geeft ik nog met iets anders bezig ben..en dan word ze boos en loopt gekwets en boos weg.
En daarover ging dat "gaan we weer" en volgens haar had dat te maken met die preek.
En ze irriteerd zich eraan dat ik niet veel wil doen in huis, maar wanneer ik iets moet doen, doe ik dat. maar doordeweeks doe ik en krijg ik het ook niet voorelkaar om iets te doen, omdat ik dan al meer dan genoeg heb met gemiddeld 5 uur les.

En nu net begon ze dat ik maar met de psycholoog moet praten om te kijken wat vooor mogelijkheden er zijn om uit huis te gaan enz. omdat de situatie niet leuk meer is.
EN ik zeg nog van ja, leuk bedacht maar ik kan niet uit huis, ik heb het geld er niet voor. En ik wil gewoon iedere maand sparen omdat voor mij is het veel belangerijker om iedere zomer naar familie te kunnen.
En ik heb echt geen zin om badkamer/keuken/wc ed te moeten delen...daar zou ik niet tegen kunnen. En zelf een appartementje ofzo is onbetaalbaar van alleen studiefinanciering dus moet ik wel thuis zitten, en deels kies ik er zelf voor. Maar mijn ma accepteerd dat niet, omdat zij vind dat ik mezelf neit moet gaan benadelen vanwege het economische aspect.

En ik heb nu dus mega hoofdpijn door alles en ben moe, heb slecht geslapen..teveel gedroomd. Op bepaald moment droomde ik zelfs dat iemand met 1 vinger in mijn keel drukte waardoor ik geen adem kan halen.

Vervelend dromen is echt klote.
Ik heb er zelf alprazolam voor tegen nachtmerries maar dat werkt ook niet altijd.

quote:

Op zaterdag 10 december 2011 11:09 schreef cafpow het volgende:
@murmeli, balen dat je niet kon slapen. Hopelijk lig je nu lekker te slapen.

Hier voel ik me ronduit slecht, gisterenavond weer een ruzie met mijn gehad. De ruzie is eigenlijk ontstaan door een groot misverstand. Ik kreeg weer eens een preek over het feit dat ik mezelf niet iedere dag was ed. Tussendoor was ik mijn handschoen aan het zoeken die ik 2 tellen geleden in mijn hand had en opeens niet.
Op bepaald moment word ma boos omdat ik tussendoor mijn handschoen zoek..en loopt ze boos weg, en zeg ik van:"gaan we weer", want dit is echt zo vaak hetzelfde.
Dat ze terwijl ze ene preek geeft ik nog met iets anders bezig ben..en dan word ze boos en loopt gekwets en boos weg.
En daarover ging dat "gaan we weer" en volgens haar had dat te maken met die preek.
En ze irriteerd zich eraan dat ik niet veel wil doen in huis, maar wanneer ik iets moet doen, doe ik dat. maar doordeweeks doe ik en krijg ik het ook niet voorelkaar om iets te doen, omdat ik dan al meer dan genoeg heb met gemiddeld 5 uur les.

En nu net begon ze dat ik maar met de psycholoog moet praten om te kijken wat vooor mogelijkheden er zijn om uit huis te gaan enz. omdat de situatie niet leuk meer is.
EN ik zeg nog van ja, leuk bedacht maar ik kan niet uit huis, ik heb het geld er niet voor. En ik wil gewoon iedere maand sparen omdat voor mij is het veel belangerijker om iedere zomer naar familie te kunnen.
En ik heb echt geen zin om badkamer/keuken/wc ed te moeten delen...daar zou ik niet tegen kunnen. En zelf een appartementje ofzo is onbetaalbaar van alleen studiefinanciering dus moet ik wel thuis zitten, en deels kies ik er zelf voor. Maar mijn ma accepteerd dat niet, omdat zij vind dat ik mezelf neit moet gaan benadelen vanwege het economische aspect.

En ik heb nu dus mega hoofdpijn door alles en ben moe, heb slecht geslapen..teveel gedroomd. Op bepaald moment droomde ik zelfs dat iemand met 1 vinger in mijn keel drukte waardoor ik geen adem kan halen.

Waarom was je je niet elke dag?

quote:

Op zaterdag 10 december 2011 14:21 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Waarom was je je niet elke dag?

Als je erg depressief bent kan dat al een grote moeite zijn om te doen. Ik heb genoeg dagen/weken gehad dat ik blij was als ik uit idd en aangekleed was. Heb ook dagen/weken gehad dat ik alleen in mn pyjama/badjas rondliep. En heb nog wel van die dagen als ik me slecht voel...

Ik zie er altijd zo tegenop om dingen te doen.
Moet mezelf echt aansporen om elke dag uit bed te komen, ontbijten (sla ik heel vaak over), onder de douche (sla ik ook vaak over ) gezicht wassen, lenzen in, tanden poetsen, haar fatsoeneren.

Eerst had ik nog een dagopening op de afdeling maar daar ga ik ook al niet meer naar toe.
Ze komen me ook er niet meer voor halen, heeft toch geen zin.

quote:

Op zaterdag 10 december 2011 14:21 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Waarom was je je niet elke dag?

het is niet echt dat ik me niet iedere dag was, maar bijvoorbeeld als ik vroeg op moet, zorg ik ervoor dat ik de avond van te voren gewoon schoon naar bed ga.

En zoals gezegd word is uit bed komen al een gigantische klus..iedere ochtend.

Maar die post van mij ging niet om het feit dat ik die preek kreeg, maar dat ik die preek echt al meer dan 10 miljoen keer heb aangehoord..en dat als ik hier geen preek over krijg er wel iets anders te bedenken is. En ik ben ook geen kind van 10 jaar meer.

Maar het ging dus eigenlijk helemaal fout omdat ik toen zij begon met die preek zeg maar op zoek was naar een handshcoen en tussendoor ermee verder ging..

@Summer2bird Erg herkenbaar, ik mis om die reden ook de meeste dagopeningen op de afdeling.

Vandaag wel een redelijke dag. Vriendlief viert vanavond zijn verjaardag, dus druk met boodschappen, de was, opruimen, schoonmaken en hapjes maken. Gaat tot nu toe allemaal wel lekker gelukkig Denk ook wel dat ik hier ga slapen vannacht

Zolang ik maar bezig ben gaat het wel, maar zodra ik ga zitten gaat het mis

quote:

Op zaterdag 10 december 2011 17:06 schreef Sylvana het volgende:
@Summer2bird Erg herkenbaar, ik mis om die reden ook de meeste dagopeningen op de afdeling.

Vandaag wel een redelijke dag. Vriendlief viert vanavond zijn verjaardag, dus druk met boodschappen, de was, opruimen, schoonmaken en hapjes maken. Gaat tot nu toe allemaal wel lekker gelukkig Denk ook wel dat ik hier ga slapen vannacht

Zolang ik maar bezig ben gaat het wel, maar zodra ik ga zitten gaat het mis

Wat gaat er mis als je gaat zitten?

quote:

Op zaterdag 10 december 2011 17:11 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Wat gaat er mis als je gaat zitten?

Dan ga ik zitten piekeren, heb ik erg veel last van de stem in mn hoofd, krijg ik paniekaanvallen, ga dan hyperventileren en word erg suicidaal. Zodra ik maar bezig ben en afleiding heb kan ik stem en negatieve gedachten beter weerstaan.

quote:

Op zaterdag 10 december 2011 17:16 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Dan ga ik zitten piekeren, heb ik erg veel last van de stem in mn hoofd, krijg ik paniekaanvallen, ga dan hyperventileren en word erg suicidaal. Zodra ik maar bezig ben en afleiding heb kan ik stem en negatieve gedachten beter weerstaan.

Wat nou als mensen je positief benaderen en je wat rust geven?

quote:

Op zaterdag 10 december 2011 17:18 schreef Ewelina het volgende:
Slaat die medicatie nu nog niet aan Sylvana?

Stem is wel minder aanwezig dan eerst, maar nog lang niet weg helaas. En of AD helpt weet ik niet echt. Ben nog steeds erg depressief en somber, maar misschien dat het zonder AD nog wel erger zou zijn...

En hoe mensen me benaderen maakt weinig uit voor mijn eigen gedachten. Die blijven gewoon negatief.

woohoo ik heb een kerstboom gekregen van mijn ouders, en vanavond ga ik het huis in kerstsfeer brengen! helemaal leuk!

quote:

Op zaterdag 10 december 2011 17:44 schreef Ewelina het volgende:
Helpt cognitieve gedragstherapie niet een beetje? Die heb je toch eerder gehad?
Sertraline slaat er toch om bekend dat het de 2e keer niet zo goed aanslaat? (zoiets had je een keer gezegd iig) Sloeg het de vorige keer wel snel aan?

Het kon de tweede keer langer duren ja. Vorige keer sloeg 100 mg snel aan, nu niet. Slik het nu bijna 3 maand, dus misschien maar eens om verhoging vragen.

En cognitieve therapie helpt wel, maar krijg geen therapie en zelf doen is lastig vind ik.