Mijn avonturen in het Dieren opvangcentrum

Helemaal prima. Kan het dan nu weer ontopic over het asiel? Fijn.

Ik lees hier regelmatig dat mensen bang zijn zich te hechten aan de dieren. Ik heb daar eigenlijk weinig last van, juist omdat ik weet dat ik ze nooit allemaal een goed huisje kan geven en er veel mensen zijn die dat wel kunnen.

Er zijn in het jaar dat ik nu bij het asiel werk drie dieren geweest waarvan ik het moeilijk heb gehad dat ze er niet meer zijn, maar dat is omdat deze dieren niet zijn geadopteerd maar geeuthanaseerd/overleden.

De eerste is Marie, zij kwam bij ons binnen als een hoopje ellende, erg mager, herpes, niesziekte en uitgedroogd, maar een ontzettend lieve grijs cyperse poes. Wij hebben alles gedaan wat we konden, de dierenarts heeft haar eerst aan het infuus gelegd zodat ze vocht binnen kreeg, met dat infuus kreeg ze ook meteen medicatie. Het leek de goede kant op te gaan. Na een week mocht ze van het infuus af en is ze verhuisd naar de ziekenboeg waar ze ingepakt in handdoeken en kruiken iedere dag werd verzorgd en gedwangvoerd. Uiteindelijk ging haar herpes over en kon ze redelijk zelf eten, toch hebben we haar nog regelmatig moeten dwangvoeren en water in haar bekkie moeten spuiten omdat ze zelf lastig water kon drinken. Helaas is ze, na twee weken aan de beterende hand te zijn geweest, ingestort en kon ze niet meer eten, drinken en kwam er op gegeven moment geen ontlasting meer, ondanks dat we dwangvoerden. De dierenarts heeft haar nagekeken en kwam tot de conclusie dat ze van binnen helemaal kapot was omdat ze zo lang geen eten en drinken heeft gehad en heeft toen besloten haar in te laten slapen. Daar had ik het best moeilijk mee, omdat dit in de vakantieperiode gebeurde en ik haar behoorlijk intensief verzorgd heb (meerdere dagen per week wezen kijken en knuffelen) en ze juist zo goed leek te gaan.

Gelukkig heeft Marie niet eenzaam hoeven sterven en had ze een warm en comfortabel bedje waar ze in lag toen ze het spuitje kreeg.

De tweede is Maik. Maik heeft een half jaar bij ons gezeten vanaf dat hij in beslag was genomen door de politie. Maik was een (zeer) grote Amerikaanse bulldog met een klein hartje. Een prachtig dier om te zien, ontzettend sterk, ondanks dat hij ontzettend mager was, geweldig lief en speels. Iedere zaterdag en zondag (toen ik de zondagen nog werkte) heb ik na het werk met hem gespeeld en geknuffeld. Maik is bij binnenkomst door de dierenarts onderzocht en we wisten dat hij een slechte rug en heupen had, hier kreeg hij medicatie voor (pijnstillers en ontstekingsremmers in de hoop dat hij op zou knappen en eventueel beter zou worden). Helaas werd Maik zijn rug slechter en slechter en kon hij ook minder goed lopen, ondanks de pijnstillers. Hij is toen nogmaals grondig onderzocht en door de dierenarts opgegeven .

De derde is Timo. Een 14 jaar oude open kater. Hij kwam bij mij op de quarantaine nadat hij door de dierenambulance was opgehaald. Een erg lieve, zwarte kater met felgroene ogen, een ontzettend brede katerkop en een wit puntje op zijn staart, vermagerd en wat verkouden, maar verder in relatief goede gezondheid voor zijn leeftijd. Iedere zaterdag en zondag (ik werkte toen nog beide dagen) begon hij hard te spinnen zodra je binnen kwam om te beginnen. Helaas hebben wij een niesziekte epidemie gehad en Timo is daar ook mee besmet geraakt. Hij is verplaatst naar de ziekenboeg en na twee weken knapte hij zienderogen op. Omdat hij, met zijn 14 jaar en kater zijnde, behoorlijk groot was en dus nog een kater die er jaren lustig op los heeft gepaard, is hij voor een quarantaineperiode en in afwachting van zijn castratie naar de kittenkamer gebracht om hem zo rust te geven (op de quarantaine zitten ook poezen), waar hij om en om lekker los heeft kunnen lopen. Hij is helemaal opgeknapt en werd nuchter gezet voor castratie. Hij is gecastreerd en vervolgens nooit meer uit zijn narcose ontwaakt .

Helaas heb je dit soort verhalen ook als je in het asiel werkt. Veel hoopvolle en mooie verhalen, maar ook verhalen die niet goed aflopen. Het troost mij dat de dieren in de tijd dat ze bij ons zijn iig nog warmte, liefde en goed voer en water hebben gehad, een goede verzorging en aandacht alle dagen van de week.

quote:

Op dinsdag 27 december 2011 16:27 schreef Oognip het volgende:
En of dat kan!
Sta jij altijd op de quarantaine, Sammz, of sta je ook weleens op de gewone kattenverblijven? En waarom?

Ik sta in principe altijd op de quarantaine, ik sta daar nu een jaar en ik ken de routine precies, werk snel en consequent, ik kan goed met katten omgaan (bang, boos of agressief, lief, knuffelig, enz.), ik kan medicijnen toedienen, zie aan een kat wanneer deze niet lekker in zijn vel zit (iets wat op de quarantaine erg belangrijk is i.v.m. ziektes) of iets onder de leden heeft. Verder ben ik ook heel secuur in het opschrijven van alle bijzonderheden, ik tel nog net de overgebleven brokjes niet na, bij wijze van .

Om de routine erin te houden, sta ik ook wel eens op de Lange Gang, maar dat is meer uitzondering dan regel. En meestal is dat ook alleen als er een kamer is die onder quarantaine staat (bijvoorbeeld ten tijde van de niesziekte epidemie, of toen we schimmel hadden). Bij de honden sta ik eigenlijk niet, ik wil binnenkort vragen of ik ook een paar weken bij de honden kan werken om daar ook ervaring op te doen .

Ik denk dat dit een reden is dat ik zo vaak op de quarantaine sta. Ik kan verder heel goed samenwerken met Yvonne, die de afdeling leidt, zeg maar.

quote:

Op dinsdag 27 december 2011 19:37 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Zo, gezellig

Wat? Dit topic gaat over het asiel waar ik werk, prima als het eventjes over dierenartskosten gaat, maar daar is dit topic niet voor en ik zou het jammer vinden als het topic gekaapt wordt en alleen daar maar over zou gaan .

De shar-pei waar ik het over had, is geadopteerd .

Morgen weer naar het asiel, meteen even kijken hoe het met Joe en Odie is en of ze nog op de quarantaine zitten en wanneer ze, wanneer wel, verplaatst worden naar de Lange Gang.

Ik hoorde zojuist dat eergisteren baby cavia's geboren zijn . Het zijn er drie. Morgen eens op kraamvisite .

Ze zijn vorige week al geboren, wakker . Maar wel heeel erg leuk !

Met Joe en Odie gaat het goed, Odie is nog steeds bang, ik kan hem aaien en dan ontspant hij wel, maar zodra je bezig gaat zit hij met verwijde pupillen in zijn kattenbak. Ik heb hem een ligbak met handdoek gegeven. Joe is aanhankelijk en kronkelt zich in alle bochten om geaaid te worden.

Vandaag drie nieuwe katten, Riekie, Sientje en Maik. Sientje is gevonden IN een kroeg in het centrum van Enschede, een heel mooi schildpadje, ze laat zich aaien, miauwt als een malle, maar is nog wel bang. Riekie laat zich ook aaien, maar is ook erg bang, zij heeft ook een ligbak. Maik is heel lief, vind niks erg en eet meteen goed.

Odie en Joe mogen als het goed is maandag naar de lange gang (we verhuizen nu niet meer ivm oud en nieuw en stress). Dan zijn ze ook adopteerbaar.

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 10:23 schreef Oognip het volgende:
Oh en wanneer komen Joe en Odie op de site, Samzz? Is dat pas als ze in de lange gang zitten?

Gewoon een hele simpele, makkelijk schoon te maken afwasbak met een handdoek erin. Hij plofte meteen neer toen ik 'm neerzette . Meteen helemaal tevreden, de pupillen werden een heel stuk kleiner, gelukkig.

Er kwam net, toen ik aan het afsluiten was zelfs een klein spinnetje uit .

Ze komen op de site zodra ze op de Lange Gang zitten .

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 10:29 schreef CherryLips het volgende:

[..]

Babycaafjes Die zijn al helemaal af

Ik ga volgende week in de opvang naar een tweedehands caaf kijken, als vriendje voor mijn bitches

Ja, ze zijn heel erg leuk, het zijn er drie en ze knallen als gekken door het hok . Ze zijn nu nog chocoladebruin met rode ogen, uiteindelijk worden ze roodbruin, die rode ogen blijven ze houden. Ze zijn alle drie gladharig, een effen gekleurde, een effen gekleurde met een blesje en een bonte .

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 12:04 schreef Mama_Mia het volgende:
Een spinnetje van Bliksem wat een lief nieuws ik vind het zo superfijn om te horen hoe het met ze gaat, kan je nagaan hoe blij Oognip is met al dit nieuws

Toch zijn ze nog wel onzeker, dat kun je heel goed zien. Zodra ik binnen kwam om ze te bekijken kwam Joe er meteen aangestuiterd, maar die kroop ook wel even in een hoekje zodra je dan het deurtje open doet. Hij werd wel opener, naarmate ik langer bezig was.

Odie (Zo heet hij hier) is echt heel erg mooi . Gelukkig eet hij goed, want dat was de afgelopen dagen wat slechter, o.a. door het castreren.

Ik heb zes katten aan de linker kant, waar Joe en Odie zitten, na het voeren zaten ze alle zes op dezelfde manier bij de voerbak te eten .

De honden en katten hebben deze hele week ivm het geknal Royal Canin calm brokjes gekregen, de ramen zijn dicht (normaal staan die op een kier) en de radio staat aan .

Bliksem heet Odie.

Zo, vandaag weer lekker gewerkt met de diertjes . Bij binnenkomst eerst even bij Joe en Odie gekeken, die zijn verhuisd naar de Lange Gang (Kamer 2, lekker samen) en dus adopteerbaar zijn. Naar omstandigheden gaat het goed. Joe komt wel naar je toe, Odie is nog steeds wat bang. Wel eten en drinken ze goed en gaat het met de andere katten ook prima, dus dat is mooi.

Ik wilde vandaag nog wat foto's maken, dus ik had de camera meegenomen, vergeten de accu op te laden, dus wel foto's, maar telefoonfoto's . Nou ja, het geeft een beeld.


Dit is Riekie. Zij is vorige week binnengekomen op de quarantaine, ze is 1,5 jaar oud en een erg mooie en aanhankelijke zwarte poes. Toen ik binnenkwam vond ik haar zittend in de kattenbak, haar handdoek erin gemoffeld. Na het schoonmaken heb ik haar een ligbak met handdoek gegeven, en jeeej, ze ging er meteen prinsesheerlijk in liggen .



Een voorbeeld van de ligbak. Bij katten die erg ziek zijn of onderkoeld e.d. wordt er een kruik met heet water in een handdoek gewikkeld en wordt de kat lekker warm in de ligbak gelegd. Katten die erg bang zijn en daarom in hun kattenbak wegkruipen, krijgen van mij ook een ligbak, katten horen niet in hun eigen uitwerpselen te liggen.



Dit is Riekie's buurvrouw, waar ik de naam niet van weet (schandalig ), een lieve kitten van 5 maand oud. Een enorme herrieschopper ook, ze heeft vandaag tot twee keer toe haar kattenbak omgegooid tijdens het spelen.


Dit is Maik, een erg lief en aanhankelijk mannetje van ongeveer 1 jaar oud. Hij is vorige week tegelijkertijd met Sientje (buurvrouw) binnengebracht. Maik geeft alleen maar kopjes.


Buurvrouw Sientje, zij is in een café in de binnenstad van Enschede gevonden. Sientje is een prachtige schildpadkleur dame met hele ronde wangetjes. Ze wil graag geaaid worden, maar voelt zich nog niet helemaal op haar gemak. Dit komt wel goed, want ze is, zoals gezegd, wel aanhankelijk. Hier is ook goed te zien dat de katten op zich nog wel wat ruimte hebben in hun hok (groter is natuurlijk altijd beter, maar dat is niet handelbaar). De plank waar ze op kunnen zitten zit precies in het midden, dus boven hebben ze even veel ruimte als onder.


Dit is Betsie, een kitten van 5 maand oud ongeveer. Ze zit onder de vlooien en wormen (waar ze voor behandeld is), is erg aanhankelijk en houdt van knuffelen. Zodra je binnen komt, komt ze meteen naar het deurtje toe en steekt ze haar beide pootjes door de tralies alsof ze zeggen wil: Kom me aaien, prrrrrr ! En dat doe ik dan ook, daar geniet ze zichtbaar van.


Deze statige (en moddervette) dame is Humma, Humma is al tien jaar en is gisteren van de ziekenboeg naar de quarantaine gekomen omdat ze genezen is van niesziekte. Humma moet nog twee weken in de quarantaine snot vrij blijven, daarna mag ze naar de Lange Gang na dierenarts controle. Humma is een lieve dame, een beetje onzeker, maar wel een echte knuffel.




Als je goed kijkt, zie je een glimp van de baby's. Als ze er volgende week nog zijn, wil ik betere foto's maken. Op de onderste foto staat Pa Cavia.



Gijsje is vandaag binnengebracht. Gijsje is een ruwharige middelgrote teckel (leeftijd weet ik zo niet). Gijsje heeft géén opvoeding genoten, is altijd heel erg verwend, hij bijt, kan niet met kinderen, andere honden en vreemde mensen. Onze gedragsdeskundige heeft een tijd met hem doorgebracht en ons laten weten dat hij geplaatst moet worden bij mensen die op hun strepen staan, Gijsje moet geen vinger toegestopt krijgen, want hij neemt je hele hand.
___________________

Ik vertelde net over twee kittens. Deze beide kittens barsten van de energie. En omdat ze op de quarantaine zitten, mogen ze niet uit hun hok, eigenlijk. Nu vind ik dat erg zielig voor ze en omdat er op de quarantaine geen ziektes rondwaren, mochten ze van mij in de kamer loslopen terwijl ik de afwas deed. Betsie en Kitten hebben dus in hun eigen kamer heerlijk losgelopen (ik heb ze een speeltje gegeven), geklommen, voor het raam naar buiten gekeken en gerend. Het liefst laat ik iedere kat loslopen, maar dit is onmogelijk omdat een aantal van de katten op de quarantaine heel erg bang zijn en mocht ik ze loslaten, zijn ze alleen maar met een vangstok te vangen. Omdat dit heel erg veel stress oplevert en het gewoon niet prettig is om te doen, mogen de bange katten niet uit hun hok.

Ik heb vandaag wel, omdat ik maar 8 katten op de quarantaine heb (gelukkig) dik anderhalf uur met alle katten kunnen knuffelen en kroelen. Vooral voor de bange katten is dit waardevol. Twee van de bange katten, Dora en Ina, heb ik uiteindelijk kunnen kroelen waardoor ze wat ontspanden. Vorige week kon je Dora nog niet aanraken, als je naar haar wees begon ze al te blazen en uit te halen. Deze week is er dus veel met Dora gesocialiseerd.

Humma is inderdaad erg leuk . En ook erg dik, van bovenaf is dat een peertje .

quote:

Op zaterdag 7 januari 2012 14:34 schreef CherryLips het volgende:
Is dat niet normaal Teckel-gedrag?

Ik ga trouwens volgende week een cavia uit de opvang halen een opvang hier in de buurt, dat wel

Nee, deze teckel is gewoon niet opgevoed . Dat hebben de baasjes ook toegegeven, ze waren er veel te lief voor.

quote:

Op zaterdag 7 januari 2012 14:35 schreef SiGNe het volgende:
Hoe zit het eigenlijk met de castratie van katten, vanaf welke leeftijd worden ze bij jullie gecastreerd?
Normaal gezien doe je dat als ze tussen de 6 en 8 maanden zijn maar ik kan me voorstellen dat het in asiels eerder gebeurt omdat ze daar al meer dan genoeg kittens hebben.

Dus stel een kater van 3-4 maanden komt bij jullie binnen, gaat die meteen onder het mes of wordt er dan nog even gedacht tot het beestje dicht bij die 6 maanden zit?

Van wat ik zo weet, worden de kittens pas met zes maanden geholpen. Tot die tijd zitten ze in de kittenkamer met andere kittens die nog geholpen moeten worden of bij een pleeggezin tot het zover is .

Echter hebben wij nu een niesziekte epidemie, dus de kittenkamer is omgetoverd tot extra ziekenboeg, ik weet dus niet hoe het nu opgelost wordt. Of kittens zo lang in de quarantaine blijven zitten, of toch naar de lange gang gaan, of eerder geholpen worden. Dat moet ik navragen .

quote:

Op zaterdag 7 januari 2012 14:56 schreef _Multiply86_ het volgende:

[..]

Haha ja.. maar dat is met zoveel rassen...als je ze niet goed opvoed..verpest je ze.
Maar goed,offtopic.

In welk asiel werk je eigenlijk Samzz, kan ik Gijsje op wat teckel forums plaatsen.

Het DOC in Enschede, omdat hij pas net binnen is gebracht, staat hij nog niet op de site en ik weet ook niet zeker of hij al adopteerbaar is (ook honden gaan eerst in quarantaine).

Ik kreeg via DM een vraag over wanneer er nu de meeste katten binnen komen. Ik denk dat het wel goed is om dat hier ook even te plaatsen. Overigens gaat dit wel voor alle dieren op, maar katten hebben we nu eenmaal het meeste.

De meeste katten komen, surprise surprise, in en rond de zomervakantie binnen. De stormloop begint rond de lente, wanneer de kittens geboren worden. Deze krijgen wij binnen via de Dierenambulance, vangkooien maar ook vinden wij ze gewoon in kartonnen dozen voor onze deur, in de regen, zonder handdoek. Soms zijn mensen zo aardig om ze toch nog zelf te brengen.

Wanneer dan de zomervakantie eraan komt, is de stormloop op volle sterkte en vangen we dagelijks een stuk of vijf/zes katten/kittens op. Deze zomervakantie hebben wij rond de 200 kittens opgevangen in het asiel of ondergebracht in pleeggezinnen over heel Enschede/Losser/Hengelo. Dan tel ik dus de volwassen katten niet mee, maar dat zijn er ook veel.

De meest gehoorde reden, als de katten al door mensen worden gebracht, is allergie, sloopgedrag of onzindelijkheid. De laatste twee komen bij ons in het asiel nooit naar voren, wij weten hoe laat het is als iemand in de zomer komt met een kat die onzindelijk is of waarvoor het kind allergisch is. Het diertje wordt gedumpt bij ons. Gelukkig wordt het dier wel gewoon bij ons afgegeven en niet, zoals vaak, gewoon in het bos gedumpt, in een doos voor de deur om er vervolgens overheen te rijden (waar gebeurd) of over het hek gegooid.

Dit laatste gebeurt in mindere mate met honden, deze worden meestal door de mensen zelf afgegeven of door de dierenambulance opgehaald. Een enkele keer is er eentje aan een boom voor het asiel vastgebonden. Konijnen en cavia's worden ook regelmatig gedumpt in een doos. We hebben van het zomer zelfs een geit vastgebonden aan de deur gevonden (deze had geen oormerk en zou afgemaakt moeten worden volgens regelgeving, maar hij is naar een hobbyboer gegaan ). Ook heeft er een keer een schorpioen in onze vuilcontainer gelegen (helaas al dood).

Gelukkig is de uitstroom bij ons aardig constant, al merk ik (maar dat kan ook aan mij liggen) dat er na Oud en Nieuw meer dieren geadopteerd worden. Echter is de uitstroom bij de katten veel minder dan de instroom, waardoor wij dus een redelijk katten overschot hebben (klinkt kut, maar zo is het wel), de kamers zitten vol (10 tot 15 katten per kamer, veel te veel), de ziekenboeg en de kittenkamer zitten vol (30 katten), de quarantaine gelukkig niet, maar ook daar zitten 8 katten. En dan tel ik de kittens bij gastgezinnen niet mee.

Dit is de reden dat het asiel de kattenafdeling uit wil breiden met een kattenhuis, zoals het genoemd werd in de nieuwjaarstoespraak. De financiën zijn bijna rond .

Overigens vangen wij niet alle katten op. Er is van de zomer een project gestart met vangkooien. De gevangen katten zijn vaak verwilderd, deze katten worden gecastreerd/gesteriliseerd en weer uitgezet (kittens worden WEL opgevangen). Zo hoopt de gemeente op de lange termijn het verwilderde katten overschot op een redelijk natuurlijke wijze in te perken .

Ja, het is echt niet leuk. Het meest schrijnende geval was nog wel de kittens die in een doos gedumpt werden (overigens voor het Roessingh en niet bij onze deur, foutje ) en vervolgens ook nog eens overreden werden.

Een van de drie kittens heeft het niet overleefd. Abeltje en Robin hebben een goed huisje gevonden.

De artikelen:
http://www.tctubantia.nl/(...)-en-overrijdt-ze.ece
http://www.tctubantia.nl/(...)eft-over-na-hype.ece

quote:

Op zondag 8 januari 2012 16:29 schreef OhGawd het volgende:
Echt sneu dat mensen hun dieren zo behandelen en gewoon dumpen zodat ze zelf op vakantie kunnen.

Nog even een vraagje vanwege die schorpioen, hebben jullie ook reptielen dan?

Nee. Die komen zelden en worden meteen doorgestuurd naar de reptielen opvang.

Vandaag weer een zeer drukke dag achter de rug. Ik begon met 14 katten in de quarantaine (1 nieuwe kat vers uit de nachtopvang), waarvan 1 kat medicatie krijgt (diazepam en metacam). Ik heb vanwege de drukte geen foto's gemaakt, ik moest van hot naar her, er zouden mensen komen voor Rollie (het katje op de foto waar mijn hand ook bij op staat ), Dora zou overgeplaatst worden naar de lange gang (beide werden ook meteen gechipt) en voor Maggie en Betsie kwamen mensen kijken. Verder heb ik op de kittenkamer 8 katten verzorgd, dit zijn de katten die vanuit de ziekenboeg eigenlijk naar de quarantaine moeten, maar omdat de niesziekte zo besmettelijk is, hebben we een extra overgangskamer ingebouwd, dat is dus de kittenkamer.

Nou ja, de dag begon zoals altijd, ik heb eerst de nieuwe kat, Zazoe, uit de nachtopvang gehaald. De nachtopvang is een kleine ruimte met een katten/konijnen/vogel afdeling en een hondenafdeling. De dieren die buiten de openingstijden van het asiel worden gevangen, worden daar door de ambulance afgezet. Ze krijgen daar water, voer en een deken en in het geval van katten een kattenbak.

Schoonmaken ging zoals gewoonlijk, lekker snel maar nauwkeurig. Tot ik in de rechter kamer zat, waar een heule heule heule boze kat zit. Hugo. Je mag meneer niet aanraken, je mag zelfs niet naar hem kijken. Oren constant plat op de kop, grommen, miauwen. Door hem te negeren heb ik het hok redelijk goed schoon kunnen maken, omdat ik Hugo niet teveel stress wilde bezorgen en mijn eigen gezicht me toch wel dierbaar is, heb ik de bovenste plank gelaten voor wat hij is (Hugo zat daar in een hoekje gedrukt), en de rest netjes schoon gemaakt. Na de grote schoonmaak heb ik wat feliway in de rechtse kamer gespoten omdat er naast Hugo, nog twee andere katten zaten die niet helemaal op hun gemak zijn en wat bangig/boos zijn. Hugo krijgt de medicatie door zijn voer omdat hij niet hanteerbaar is, maar wel goed eet.

Daarna heb ik de kittenkamer schoongemaakt, waar verder geen bijzonderheden zijn. Daarna geholpen op de ziekenboeg die helemaal vol zit met katten op de medicatie (eentje zelfs op de sondevoeding, maar voor haar zien we het somber in, ze heeft een zware vorm van niesziekte en haar neus en keel zitten helemaal dicht, ze lijkt het zelf ook op te geven) en wat op het dwangvoer. Vanaf de ziekenboeg is een kat overgeplaatst naar de kittenkamer omdat deze gezond is. In de kittenkamer zal ze nog een week of twee blijven om te bekijken of de symptomen van niesziekte terug komen of niet.

Ook heb ik nog even bij Joe en Odie gekeken. Met beide gaat het goed en mijn collega's zijn dol op ze . Ik heb gevraagd op te schrijven dat Joe en Odie samen geplaatst worden, Odie trekt zich namelijk heel erg op aan Joe, ze liggen constant samen te slapen, te spelen en te eten. Joe en Odie gaan dus alleen samen weg. Als mijn collega's aan het werk zijn, zitten ze samen in een van de hokken, vooral omdat Odie toch nog wat afwachtend is, maar hij wordt steeds losser. Toen we net voor sluitingstijd even gingen kijken nog, zat hij bovenop de krabpaal koning te zijn . Dat was mooi om te zien, omdat we hem normaal dus alleen in zijn hok zien liggen. Odie is dol op aandacht, een echte knuffel aan het worden, net als Joe.

Vandaag is helaas een kat weer terug gekomen, kitten Koen, hij was een week bij zijn nieuwe baasjes thuis en daar heeft hij overal en nergens geplast en gepoept en dat zagen de mensen niet meer zitten. Dus hebben ze hem terug gebracht. 1 kitten is opgehaald (kitten Rollie), 1 kat is gereserveerd (Levi, een prachtige exotic, spierwit en ontzettend lief). Kitten Punky is van de ziekenboeg naar de kittenkamer verplaatst en gaat met een van onze medewerkers mee naar huis.

Vandaag is ook Berner Sennenhond Badou geadopteerd. Al met al een prima dagje .

Ja, hij krijgt het ook om te kalmeren. Wij kunnen er echt niks mee nu hij zo is, dat is voor ons en voor de kat zelf gewoon gevaarlijk en heel stressvol.

En wat je als laatste zegt is waar. Ik sprak vandaag met een collega die twee mensen had geholpen. Die mensen hadden twee kittens van zes maanden oud, gewoon ook buiten meteen vanaf de eerste dag. Een van de kittens is dus doodgereden.

Deze mensen wilden graag een kitten van 5 maanden ophalen als gezelschap voor die andere, maar ook deze zou dan meteen naar buiten gaan e.d.. Toen heeft mijn collega gezegd dat ze er nog maar eens heel goed over na moesten denken en dat ze sowieso geen kitten mee zullen krijgen.

Aan de andere kant komen er ook genoeg mensen die zich wel hebben ingelezen of die veel advies vragen en eerst vaker komen kijken voor ze een keuze maken.

Ook raskatten worden wel eens binnengebracht ja, echter relatief weinig en meestal zijn het dan of Britse kortharen of perzen.

Wij hebben twee keer een heilige birmaan gehad, een keer een siamees, een Noorse boskat, een main coon en een keer een savannah en toevallig zit er nu een witte exotic (Levi). Maar verder valt het nog wel mee . Kruisingen komen nog wel eens binnen, kruising pers of zo.

Maar goed, dat is in Enschede. Er zijn meer asiels in het land en ook via de rasvereniging heb je vaak herplaatsingen geloof ik.

quote:

Op zaterdag 14 januari 2012 17:11 schreef Candaasje het volgende:
Ah ok, dus dan is het meer een kwestie van een keer 'geluk' hebben.
(Of inderdaad via de rasvereniging.)
Dank!

En tja, soms snap je de redenen van mensen om hun dier naar het asiel te brengen echt niet. Wij hebben eventjes mogen genieten van een schat van een kat, maar al heel snel kwamen we erachter waarom ze weg gedaan was: ze spuugde het hele huis onder. Bij de DA bleek ze geelzucht in een vergevorderd stadium te hebben. Dat het in het asiel niet opgemerkt was is één ding, maar dat de vorige eigenaren haar hadden weggedaan vanwege allergie (yeah right...) was toch wel echt walgelijk te noemen Dat doe je toch niet?

Ja, de eerste eigenaren zijn wel heel erg tekort geschoten. Het asiel had het ook kunnen opmerken, overigens. Maar goed, ik zal niet beweren dat er bij ons nooit iets doorheen glipt, in het asiel werken ook vrijwilligers en dat zijn ook mensen en waar mensen werken gaat het soms fout, vooral wanneer er 60 katten zitten om voor te zorgen.

Het is inderdaad geen reden om een dier weg te doen. Maar veel mensen schijnen toch wel te denken dat wanneer het niet gaat zoals gewenst, het dier maar gewoon weg moet en dat er wat moeite in steken toch teveel van het goede is, want stel je voor dat je na wat moeite het ideale en gezonde huisdier hebt.

Ik heb trouwens vandaag, ondanks de drukte, nog tijd vrij kunnen maken om te babbelen met Hugo. Om hem meer te laten wennen aan mensen. Aan het eind van de ochtend kon ik bij hem staan terwijl hij at, zonder dat hij ging grommen en miauwen, dus dat vind ik een goed teken.

Het geeft wel een goed gevoel dat je toch een extreem bange/boze kat relatief rustig kan krijgen door zelf heel rustig te blijven (ik maak zijn hok schoon zonder hem aan te kijken, maar wel rustig te praten) waardoor ze zelf ook wat meer relax zijn .

Ja. Al denk ik dat het lang gaat duren voor Hugo een baasje heeft. Hij moet sowieso nog een tijdje in de quarantaine doorbrengen ivm wondjes waar hij medicatie voor krijgt. Verder is hij ook een doodsimpele kater, totaal niet opvallend of zo.

DOC Enschede ja .

Wat leuk om te horen dat ze zo goed zin bij jullie . Zwart/witte poes zegt mij alleen niet zoveel... We hebben zoveel zwart/witte poezen en katers .

Dank je . Ik vind het ook echt leuk om dit topic bij te houden en te laten zien wat ik doe . Ik ben echt wel trots op mijn asieltje en de mensen die er dag in dag uit werken .

@ Tamashii, ons asiel heeft een non-euthanasie beleid, want dus inhoudt dat dieren zo lang als ze leven bij ons blijven (tenzij er een baasje komt, uiteraard). Ik kan niet voor andere asiels spreken, maar volgens mij zijn er nog maar weinig asiels die over gaat tot actieve euthanasie.

De enige dieren die bij ons ingeslapen worden zijn dieren die heel erg ziek zijn en in het verleden honden die van de overheid afgemaakt moesten worden (maar dat gebeurde dan niet bij ons, ze werden opgehaald, heb ik begrepen), maar dat is gelukkig verleden tijd.

Voor wat betreft voer en dekens en zo, dat is altijd welkom. Vooral voer, kattenbakkorrels en dergelijke zijn wij heel blij mee. In principe wordt er altijd eerst gebeld naar het asiel of de spullen wel bruikbaar zijn (meestal in geval van mensen die manden e.d. willen doneren) en wanneer de spullen gebracht dan wel opgehaald kunnen worden . Wat sowieso altijd gewaardeerd wordt:

- Plastic hondenmanden in alle formaten (ivm schoonhouden en ontsmetten, met riet is dat lastig);
- Badlakens en handdoeken; maar ook theedoeken, fleecedekens, vaatdoeken e.d.
- Katten- en hondenvoer (voor katten ook blikvlees);
- Kattenbakkorrels;
- Hooi, stro en zaagsel voor de konijnen en knaagdieren.

Dit is zo uit mijn hoofd de spullen die er bij ons heel hard doorheen gaan.

Bij ons kun je gewoon komen kijken, hoor . Echter zijn wij 's ochtends niet geopend (behalve op zaterdag), door de week tussen half twee en half vijf .

Ben je nog bij het asiel langsgeweest, monsterd ?

Dit weekend van mij geen update, ik kan zaterdag helaas niet werken omdat we naar Wicked gaan. Ik zit eraan te denken om zondag te gaan, maar mijn tentamenweken beginnen maandag en ik wil zondag eigenlijk leren.

Even zien dus. Misschien ga ik morgen, als er hulp nodig is.