[Donnergate #1] Van Speculatie naar benoeming

quote:

Nee, het was geen opzet, zo verzekerde Mark Rutte ons met zijn bekende grijns, hij kwam 'toevallig' als de beste uit de bus. En iedereen die in een vroeger stadium meende dat hij kandidaat - of zelfs de enige kandidaat - was, 'die kletste', zo de kandidaat indertijd letterlijk zelf, 'uit zijn nek'.

Voor hoe onnozel verslijt de premier van de rechterhelft van Nederland eigenlijk de andere helft? Voor even onnozel als de Aptroots en de Leegtes in zijn eigen stemvee-fractie?

Het is niet de eerste keer dat Rutte door falend management ongeloofwaardig broddelwerk aflevert - maar waar nu het aanzien in het geding is van het hoogste adviescollege van de regering, dat sterk op morele en intellectuele onafhankelijkheid berust, is dat ernstiger dan voorheen.

Hypocrisie
Een fakeprocedure: anderszins valt de gang van zaken niet te betitelen, en het is terecht dat de nationale ombudsman na klachten van andere kandidaten een onderzoek verlangt. Geslotenheid onder het mom van openheid: dergelijke hypocrisie is veel erger dan wanneer de procedure gewoon gesloten was geweest.

Donner moest en zou het worden: andere serieuze kandidaten maakten geen serieuze kans. Niet Rinnooy Kan, die solliciteerde, en niet Hirsch Ballin, die wist dat dit zinloos was, omdat dat op een veto van Verhagen stuitte. Ene Bert Bukman schreef eergisteren in De Volkskrant bewonderend dat Verhagen 80 procent van het CDA-program in het regeerakkoord wist te krijgen. Fataler is dat Verhagen dankzij het regeerakkoord ook probeert 80 procent van zijn aanhangers benoemd te krijgen.

Voor hem is de wereld overzichtelijk: je hebt voorstanders van dit kabinet en tegenstanders, en de scheiding der geesten vond plaats op dat fameuze CDA-congres. De laatsten wordt de schanddaad van hun tegenstem nooit vergeven. Zulke mastodonten moeten hun leven lang op alle mogelijke manieren de voet dwars gezet worden, zoals Hirsch Ballin: no passaran! Wat dat betreft heeft de katholiek Verhagen het olifantengeheugen van het Vaticaan: het reikt minstens tot tweeduizend jaar terug.

Toffe jongen
Belangrijke overheidsfuncties zijn er voor hem vooral om met medestanders te vullen, opdat het risico van kritische tegengeluiden in de kiem wordt gesmoord. Het past bij deze coalitie in een gevaarlijke tendens: de gelijkstelling van zichzelf met het staatsbelang. L'etat c'est moi, dat is de Nieuwe Politiek van Rex Rutte. Alleen was Lodewijk XIV minder schijnheilig, en heeft die nooit de toffe jongen uitgehangen.

Het is namelijk niet de eerste keer. Neem Rosenthal met het ICTO, dat geen Israëlpropaganda wil verkondigen, Bleker met Staatsbosbeheer dat - in de woorden van Henks loopjongen Ger Koopmans - 'zijn goddelijke eigen gang gaat', Donner met gemeentes die niet meteen Haagse dictaten voor zoete koek slikken, maar zich op hun eigen democratische legitimatie beroepen.

Het brutaalst is Bleker, wiens financieel schimmige Groningse boerenbelangenpolitiek gisteren in de Volkskrant uit de doeken werd gedaan, en die het presteerde om te proberen de boetes die hem vanwege zijn natuurwanbeleid vanuit Brussel te wachten staan, naar de provincies door te schuiven.

Maar het is speciaal Donner voor wie het recht zeer kneedbaar blijkt zodra dat de rechtse daden- en zendingsdrang van deze coalitie blokkeert: zie zijn afkeer van de WOB, het gehannes met de identiteitskaart en de onconstitutionele druk die hij tijdens de formatie uitoefende op Ferrier en Koppejan. Waar de Raad van State onder Tjeenk Willink gezag had gewonnen door niet mee te gaan in de waan van de dag van een regeerakkoord, dreigt zij nu met Donner het verlengstuk van die waan te worden.

In dat opzicht begint Rutterechts gaandeweg de autoritaire trekjes te vertonen van de even rechtse regering-Orban in Hongarije, die ook tegenstanders stelselmatig de mond snoert en de trias politica met een versterkte personele greep op de relevante instituties tracht te ondermijnen.

Dat de feitelijke achterkamertjespartij bij uitstek, PVV, ondanks haar populistische retoriek over gesloten regenteske elites, daarmee geen moeite heeft, verbaast gezien haar interne dictatoriale karakter niet. Voor de PVV geldt nog onverbloemder dat wie zijn stem tegen de Verwildersing van Nederland verheft en de handel en wandel van de Kleine Dictator bekritiseert, beroepsmatig moet worden kaltgestellt.

Rechtse retoriek
Het jongste beoogde slachtoffer is de directeur van het Bonnefantenmuseum in Maastricht, die van de PVV ontslagen moet worden. Daar zal dat niet lukken, want dat zou een publieke afgang voor Limburg betekenen.

Nee: in Nederland werkt dat anders - bij nieuwe benoemingen. Zie de blamage inzake de Hoge Raad, juist deze maand. Daar kon de zeer gerenommeerde jurist Diederik Aben, die aanvankelijk bovenaan op de voordracht stond, zijn promotie vergeten, omdat hij in het Wildersshow-proces een onwelgevallige kanttekening had gemaakt. PVV-Kamerlid Lilian Helder sprak haar veto uit, en de rechtse meerderheid van de Kamercommissie wilde na het gedoe rond Ybo Buruma niet nogmaals ruzie maken.

Het is het Poldermodel op zijn lafst: zonder eigen moreel kompas buigt rechts met alle winden mee. Toekomstige sollicitanten weten nu: wil ik niet mijn eigen glazen ingooien, dan houd ik over de zegeningen van Wilders evenzeer mijn mond als een Noord-Koreaan over die van Kim Jong-il.

Verloedering gaat sluipend. Dat VVD en CDA hierin zover mee zouden gaan, konden we bij het aantreden van het huidige kabinet inderdaad nog niet zeker weten. Maar het liet zich met enige kennis van het Nederlandse volkskarakter natuurlijk wel vermoeden. Eén voordeel heeft het: we weten nu ook wie, mocht dit land in een moment van Europese onoplettendheid ooit in een dictatuur veranderen, dan als eerste collaboreert.

quote:

Opstelten blijft erbij: benoeming Donner stond niet vast
ANP/Redactie − 16/01/12, 12:55

Minister Ivo Opstelten (Justitie) blijft erbij dat de benoeming van de nieuwe vicepresident van de Raad van State correct is afgehandeld. Sollicitanten voor de functie hadden bij de Nationale ombudsman geklaagd dat ze geen schijn van kans maakten, omdat de uiteindelijke benoeming van Piet Hein Donner al lang vast zou staan.

Maar Opstelten vindt dat op basis van speculaties in de de media niet kan worden gesteld dat de procedure partijdig was, schreef hij vandaag aan ombudsman Alex Brenninkmeijer. Hij herhaalt dat bij de kabinetsformatie geen afspraken zijn gemaakt over de benoeming.

Hij voerde met enkele van de 39 sollicitanten een aantal gesprekken. De klagers waren daar niet bij omdat aan de hand van hun brieven is geconcludeerd dat ze niet geschikt waren. Opstelten vindt dat hij gezien de vertrouwelijkheid van de procedure de grootst mogelijke openheid aan de dag heeft gelegd.

Brenninkmeijer moet nu beslissen of hij een onderzoek begint naar de benoemingsprocedure.