Teleur gesteld zijn over het leven?

Leven had op sommige punten beter gekund maar helaas had ik dat punt (gezondheid) en de gevolgen daarvan zelf niet in de hand. Voor de rest vind ik het leven als 40+-er prima, veel meer zelfvertrouwen dan dat ik als tiener had en äls ik bij Pub de problemen lees dan denk ik .

Ik ben vaak teleurgesteld vanwege de vele overbodige spaties in geschreven teksten.
Maar ja, ik ben pas 30, dus wat weet ik er nou van?

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2011 13:25 schreef Biancavia het volgende:
Ik ben vaak teleurgesteld vanwege de vele overbodige spaties in geschreven teksten.
Maar ja, ik ben pas 30, dus wat weet ik er nou van?

Klopt, je weet er niets vanaf, kom maar terug als je 40 jaar of ouder bent.

Teleurgesteld in mensen in het algemeen, zeker. In sommige personen, zeker niet.

Beetje cryptisch, ik merk dat heel veel mensen tegenwoordig alleen nog maar aan zichzelf denken, maar zo af en toe kom je nog iemand tegen met een warm hart en dat stemt me dan weer optimistisch.

Of dat met mijn leeftijd te maken heeft, geen idee: misschien wordt ik soft op mijn oude dag

Wat mezelf betreft, ik had sommige dingen beter kunnen doen, maar terugkijken heeft niet zoveel zin, je kunt beter kijken of je het vanaf NU wat beter kunt doen.

Ik zou willen dat ik als 20er het zelfvertrouwen had gehad wat ik nu als (bijna) 40 jarige heb. Dan had ik wellicht wat andere keuzes gemaakt. Maar het leven loopt zoals het loopt en ik ben niet ontevreden over mijn leven zoals het nu is.

Hoe meer je verwacht, hoe groter de kans op teleurstellingen.

Zelf ben ik niet zozeer teleurgesteld in 'het leven'. Wel wat verwonderd, hier en daar. Soms ook wel een soort (her)ontwaakt. Maar vooral mijn verwachtingen bijgesteld, in de loop van de tijd. Soms noodgedwongen, soms geheel uit vrije wil, soms iets daar tussenin.

Ik ga langzaam naar de 40 toe, ben nu dan 38 jaar, maar ik merk wel dat ik veel negatiever ben geworden over het leven.
Dit komt ook omdat de wereld steeds kleiner lijkt te worden, mede door de tv & internet.
Je wordt meer geconfronteerd met de criminaliteit en sowieso alle ellende wereldwijd.
De wereld wordt steeds commerciëler en alles wordt ook maar duurder.
Alles wat mensen doen, is er op gericht zelf voordeel te krijgen, lijkt het wel.
Ik sta nu meer stil bij sommige dingen, waar ik vroegah b.v. nooit over nadacht.

Maar ik heb fantastische familieleden & vrienden, die echt altijd voor me klaar staan .
Je hoort vaak dat vrienden niets meer van zich laten horen, als het moeilijk wordt.
Ik heb juist het tegenovergestelde meegemaakt in een hele zware periode van m'n leven.
Dus beste mensen, tel je zegeningen en koester de mensen die je dierbaar zijn!

ik ben niet teleurgesteld in het leven maar in bepaalde mensen zeker wel.
misschien komt het omdat jezelf ouder wordt en anders aan gaat kijken naar bepaalde dingen.
maar ik merk wel dat de anders kijk naar dingen als 10 jaar geleden.
ik heb gemerkt dat ik veel vrienden heb maar daar zit maar 1 stel tussen die ik goede vrienden noem.
de rest zijn vage kennissen geworden (andere interesses).
ik heb 1 broer heb hem al jaren niet gezien (kan ook niet zeggen dat ik hem mis)
heb allebei me ouders nog (gelukkig) die ik zeker 2x per week zie
schoonfamilie ja wat moet ik daar over zeggen
me schoonouders zien we niet meer en me schoonzus komt 1x per week langs
maar die praat alleen maar over zich zelf (zijn altijd blij als ze weg is)

[ Bericht 0% gewijzigd door rennecke op 01-11-2011 10:39:33 ]

Kan iemand de TT aanpassen aub?

Ik vind het namelijk erg teleurstellend dat iemand van 40+ nog steeds niet normaal correct Nederlands kan schrijven.

quote:

en me schoonzus komt 1x per week langs
maar die praat alleen maar over zich zelf (zijn altijd blij als ze weg is)

Waarom laat je zo iemand in godsnaam nog langskomen?

Het heeft imo geen enkele zin om daar nog tijd en energie in te steken, en face it, op je 40ste begint je tijd en energie natuurlijk al danig op te geraken

Waarom zo negatief?

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2011 17:19 schreef Cat22 het volgende:
Ik zou willen dat ik als 20er het zelfvertrouwen had gehad wat ik nu als (bijna) 40 jarige heb. Dan had ik wellicht wat andere keuzes gemaakt.

Klinkt me als muziek in de oren. Ik was een onzeker typje, maar dat is bij het ouder worden, een stuk gegroeid. Nu laat het me koud wat mensen van me vinden of als ze over me roddelen. Kan me daar makkelijk vanaf zette, ook op fora.

En keuzes...ach, je kan beter zeggen: ik heb spijt van de keuzes die ik gemaakt dan dat je zegt: ik heb spijt dat ik geen keuzes gemaakt hebt. Of...beter: ik heb spijt dat ik dat en dat gedaan heb, dan dat je zegt: ik heb spijt dat ik dat en dat niet gedaan heb.

Eigenlijk hoef je helemaal geen spijt te hebben van de dingen die je gedaan hebt, het moet je spijten als je dingen niet gedaan hebt.

En ja, de wereld is de laatste 30 jaar als een razende veranderd (of ben ik zo traag geworden?): internet, vervoer, vliegen naar een ander continent...dat was 30 jaar geleden (bijna) onmogelijk .

Maar bedenk: je belangrijkste bezit is je lichamelijke en geestelijke gezondheid. Het spijt me wel eens als ik zie hoe ongezond jongeren leven tegenwoordig. Je hebt maar één lichaam; wees er zuinig op.

Het leven is wat jij ervan maakt.
Als je teleurgesteld bent in het leven dan ben je teleurgesteld in jezelf.

Ik vind mijn leven (als bijna 40-er) fantastisch. Als ik het over zou moeten doen dan zou ik het op dezelfde manier invullen inclusief alle dingen die ik verkeerd gedaan heb.

quote:

Op zondag 6 november 2011 16:45 schreef Freeflyer het volgende:
Het leven is wat jij ervan maakt.
Als je teleurgesteld bent in het leven dan ben je teleurgesteld in jezelf.

Gedeeltelijk mee eens. Je hebt zeker de eigen verantwoordelijkheid om er van te maken wat ervan te maken valt. Maar het kan ook zo zijn dat je door lichamelijke beperkingen of persoonlijkheidsstoornissen, gewoon niet "met de meute" mee kunt, (zou je dat al willen, denk ik nu). De één is gewoon wat sucecsvoller en gehaaider dan de ander. Vind dat in ene sociale samenleving met alle mensen rekening gehouden moet worden; d.w.z. de tragen af en toe een schop onder hun achterste en de snelle jongens een beetje afremmen d.m.v. een gele prent of een belangstingaanslag.

Mensen die het voor de wind gaat, denken vaak dat ze hun succes en welbevinden aan zichzelf te danken hebben.

quote:

Op zondag 6 november 2011 16:54 schreef blomke het volgende:

[..]

Gedeeltelijk mee eens. Je hebt zeker de eigen verantwoordelijkheid om er van te maken wat ervan te maken valt. Maar het kan ook zo zijn dat je door lichamelijke beperkingen of persoonlijkheidsstoornissen, gewoon niet "met de meute" mee kunt, (zou je dat al willen, denk ik nu). De één is gewoon wat sucecsvoller en gehaaider dan de ander. Vind dat in ene sociale samenleving met alle mensen rekening gehouden moet worden; d.w.z. de tragen af en toe een schop onder hun achterste en de snelle jongens een beetje afremmen d.m.v. een gele prent of een belangstingaanslag.

Als er iemand tegenslag in zijn leven gehad heeft dan ben ik dat wel. Ondanks die tegenslagen denk ik er zo over omdat ik het te gemakkelijk vind om mij te verschuilen achter die tegenslagen en mijn leven afhankelijk te maken van hoe anderen het dan voor mij in gaan vullen.

quote:

Op zondag 6 november 2011 16:58 schreef Disana het volgende:
Mensen die het voor de wind gaat, denken vaak dat ze hun succes en welbevinden aan zichzelf te danken hebben.

Verklaar je nader?

quote:

Op zondag 6 november 2011 16:58 schreef Freeflyer het volgende:

[..]

Als er iemand tegenslag in zijn leven gehad heeft dan ben ik dat wel. Ondanks die tegenslagen denk ik er zo over omdat ik het te gemakkelijk vind om mij te verschuilen achter die tegenslagen en mijn leven afhankelijk te maken van hoe anderen het dan voor mij in gaan vullen.

Verklaar je nader. Overigens heb ik meer tegenslagen in het leven gehad dan jij, mocht dat je troost bieden.

quote:

Op zondag 6 november 2011 16:58 schreef Freeflyer het volgende:

[..]

Verklaar je nader?

Ik zeg het toch duidelijk? Gezonde arbeidsgeschikte mensen denken dat ze hun geluk aan zichzelf hebben te danken, terwijl het in werkelijkheid afhangt van veel meer factoren dan eigen inzet. Zulke mensen stemmen ook vaak VVD, en dan zie je een geloof in de maakbaarheid van geluk dat niet gestoeld is op de werkelijkheid maar wel toegepast wordt op mensen die minder fortuinlijk zijn.

quote:

Op zondag 6 november 2011 17:03 schreef blomke het volgende:

[..]

Verklaar je nader. Overigens heb ik meer tegenslagen in het leven gehad dan jij, mocht dat je troost bieden.

Ik ga er geen spelletje van maken waarin we tegen elkaar opbieden en dus geloof ik je wat betreft de tegenslagen gewoon.

Tijdens de tegenslagen kun je je erbij neer leggen of verder gewoon en de controle over je eigen leven in eigen handen nemen. Klinkt eenvoudig en dat is het dus ook, zelfs wanneer je beperkingen hebt.

quote:

Op zondag 6 november 2011 17:05 schreef Disana het volgende:

[..]

Ik zeg het toch duidelijk? Gezonde arbeidsgeschikte mensen denken dat ze hun geluk aan zichzelf hebben te danken, terwijl het in werkelijkheid afhangt van veel meer factoren dan eigen inzet. Zulke mensen stemmen ook vaak VVD, en dan zie je een geloof in de maakbaarheid van geluk dat niet gestoeld is op de werkelijkheid maar wel toegepast wordt op mensen die minder fortuinlijk zijn.

Ik vind dat behoorlijk zwart wit en te kort door de bocht. Ieder zijn mening, ik ben het in ieder geval niet met je eens.

quote:

Op zondag 6 november 2011 17:10 schreef Freeflyer het volgende:

[..]

Ik vind dat behoorlijk zwart wit en te kort door de bocht. Ieder zijn mening, ik ben het in ieder geval niet met je eens.

Ja, ik lees hierboven dat je denkt dat het leven ook met beperkingen altijd maakbaar is. Ik vind dat altijd zo sneu voor de mensen die echt niet meer mogelijkheden hebben. Het is niet alleen zelfoverschatting maar het is ook nog eens snoeihard.

tvp

Er zijn twee soorten dingen in het leven: zaken die je niet kan veranderen en dingen die je wel kan veranderen. Als je de onveranderbare zaken accepteert en datgene dat je wel kan aanpakken probeert te veranderen, valt het best mee, dat leven.
Verwachten dat er iemand met een schaaltje geluk langskomt om alle wolken weg te vagen? Ja, dan word je teleurgesteld. Bovendien is wat regen op zijn tijd heel nuttig.
Ik ben dik 40+ en heb heus vaak gedacht "als ik het over kon doen dan ..." Maar als ik bepaalde zaken anders gedaan zou hebben (langer gestudeerd bijvoorbeeld, en in een heeeeel andere richting), had ik dan mijn fantastische dochter, leuke collega's, goede vrienden, optrekje in Frankrijk etc etc etc ook gehad? Vast niet, en ik zou ze niet willen missen.
Toegegeven, dan had ik andere dingen gehad die ik dan ook niet zou willen opgeven, maar die ken ik niet, en ik ben best tevreden met wat ik heb.
't Scheelt ook niet al te vaak met anderen te vergelijken, of voor de vergelijking niet naar miljonairs of supersterren te kijken...