Lieve meiden, ik ben vandaag naar de hematoloog geweest en wilde hier nog even neerzetten wat de uitkomst van het tweede bloedonderzoek is en wat de gevolgen zijn. Het tweede onderzoek is neatief voor het syndroom waaraan gedacht werd. Alles waarop ik ben onderzocht was goed; er is dus eigenlijk uit het tweede onderzoek naar voren gekomen dat ik geen stollingszieke heb. Hoera ende yay, want een sterk verhoogd risico op trombose, hart- en herseninfarct had ik er niet graag bij cadeau gekregen. Qua zwangerschappen daarentegen wel een beetje een niemandsland: en nu?
De arts twijfelde, want volgens het protocol is er nu geen enkele indicatie om mij de ascal nog door te laten slikken, er is onlangs een groot onderzoek afgerond waaruit is gebleken dat ascal niets doet indien er geen stollingsafwijking bestaat, máár... Zoals zij het zei, zij (en een hoop vooraanstaande artsen met haar) hebben vanuit praktijkervaring toch het gevoel dat die ascal in sommige gevallen wél het verschil maakt, ookal zegt een onderzoek van niet. Ookal zou zij vanuit het protocol geen enkele reden hebben het gevoel te hebben tekort te hebben geschoten wanneer zij mij nu van de ascal afhaalt en het daarna onverhoopt mis zou gaan, toch zou zij dat wel zo voelen. Zij wil nog steeds élke kans die er is geven aan deze zwangerschap, dus zij heeft me alsnog ascal voorgeschreven, welke ik zal blijven gebruiken tot de 18 weken. Wij zijn blij en opgelucht, het syndroom hebben zou ik geen feestje hebben gevonden en toch blijven de medicijnen, die ogenschijnlijk aan lijken te slaan, voorlopig de optimale omstandigheden creëren.
En ookal durf ik mezelf pas na 23 november (de volgende echo) écht zwanger te verklaren, ik ga hier voor nu wel afscheid nemen. Ik vind het stom naar jullie toe hier te blijven posten, terwijl ik zelfs al in het grote buikentopic sta.
Ik wens jullie állemaal, stuk voor stuk, het állerbeste, op het gebied van jullie wens, maar ook daarbuiten. Voor ieder van jullie zal ik kaarsjes branden, mee blijven duimen en blijven volgen hoe het met jullie gaat. Door wat wij het afgelopen jaar meemaakten besef ik me des te meer hoe gelukkig wij moeten zijn met het wonder dat nu een paar meter verderop in zijn bedje ligt, en wellicht zelfs met een tweede wonder onderweg. Een warm plekje bij mij, dat hebben jullie allemaal..

!!