quote:
Op dinsdag 25 oktober 2011 21:08 schreef FoXje het volgende:Nu komt vandaag een brief van hun rechtsbijstand, of we even aansprakelijkheid willen erkennen. Niet dus.
Maar hoe gaat dit eindigen? Het is het woord van de getuige tegen mijn woord ...
Als ze de schade verhaald willen zien, en je betaalt niet vrijwillig, zullen ze moeten dagvaarden. Dan zullen zij (artikel 150 Rv) ook de feiten moeten bewijzen op grond waarvan een rechtsgevolg zou moeten worden aangenomen, waar de wederpartij zich op beroept. Met andere woorden: bewijzen dat jullie kind de auto heeft bekrast.
In de praktijk werkt het als een weegschaal. Als aan de ene kant voldoende wordt gelegd, dan zal de wederpartij ook iets in de weegschaal moeten leggen om het te ontkrachten (heet stellen en betwisten, de ene partij stelt iets gemotiveerd, de andere partij moet dat dan ook gemotiveerd betwisten). Is er onvoldoende betwist, dan wordt een feit als bewezen aangenomen.
Afijn, nu is het verder wel zo dat aan verklaringen van *partij* getuigen minder waarde toekomt, namelijk niet ten aanzien van feiten die die partij moet bewijzen ter hunner voordeel. Alleen geldt die beperking dan weer niet voor schriftelijke bescheiden. Denkbaar is dus dat de buurvrouw (en ik begrijp trouwens dat ze ueberhaupt niet eens familie is, dus ook geen partijgetuige denk ik? Zou ik T&C erbij moeten pakken, weet ik zo niet) een verklaring opstelt en ondertekent, waarin zij aangeeft, dat zij heeft gezien dat jullie kind de auto heeft bekrast. Als je daar niets tegenover weet te stellen in een procedure, dan zal dat ook aangenomen worden. Het liefst stel je daar dan ook een schriftelijke verklaring tegenover van iemand die stelt dat dat kind de hele dag niet alleen is geweest.
Dikke kans dat er vervolgens een getuigenverhoor komt, omdat één van de partijen een bewijsopdracht krijgt (in deze situatie vermoedelijk de eisende partij, je buren dus).
En vervolgens komt er dan uitspraak. Als aan beide kanten de weegschaal in balans is, krijg je de conclusie dat de eisende partij niet is geslaagd in het bewijs van de feiten waar zij zich op heeft beroepen.
Opmerking verdient dat een kind weliswaar niet beëdigd als getuige gehoord kan worden (omdat hij de strekking van een eed of belofte niet geacht wordt te begrijpen), maar dat dit in theorie nog niet betekent dat hem geen vragen gesteld zouden kunnen worden door een rechter.
Al met al heeft deze zaak een behoorlijke potentie om tot aanzienlijk, maar dan ook aanzienlijk hogere kosten aan advocaten, proceskosten etc te leiden dan het belang van de zaak. Vooral als de auto niet meer zo nieuw is en "total loss" is door de krassen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Sessy op 25-10-2011 21:39:47 ]