Vond die hele discussie een paar pagina's terug wel interessant trouwens. Zie het zelf meer als als een verschil in generaties wat hier tot uiting komt. Voor de harde kern van hier zijn tracks als Kick this Mutha, Bombs Away, The prophecy of een Pure de start geweest, zegmaar het nulpunt van een lange tijdslijn.
Alle tracks die daarna (waaronder de crap van hierboven) zijn gekomen leg je dus langs een meetlat van ervaring die voor de meesten dus al bijna 10 jaar lang is. Hierdoor heb je meer vergelijkingsmateriaal en ben je over het algemeen beter in staat om tot een op ervaring gebaseerd oordeel te komen. Nieuwere generaties hebben echter een save your scrap of music made addict als nulpunt en kortgezegd is hun "ervaringsmeetlat" een stuk kleiner.
Nu kan je wel zeggen dat nieuwere generaties zich meer moeten verdiepen in de historie van de muziek (zoals een enkel hier ook heeft gedaan

) maar eigenlijk kan je ze dat helemaal niet kwalijk nemen als je je bedenkt dat :
• Het sounddesign de afgelopen jaren sterk verbeterd is (afgezien van die hele loudness war) waardoor veel platen van destijds een stuk minder klinken + het verschil in vinylrips destijds vs webreleases nu.
• Er zo verschrikkelijk veel hardstylereleases anno 2011 dat aan een geschiedenisles beginnen niet meteen voor de hand ligt.
P.S. Als ik een ander woord voor ervaringsmeetlat had kunnen bedenken dan had ik het wel gedaan.