he gatverdamme alles zo tegelijkquote:Op woensdag 12 oktober 2011 20:33 schreef cafpow het volgende:
Hier gaat het met heel erg veel ups and downs.
Het project heeft mij emotioneel deels toch uitgeput en krijg ik net te horen dat mijn oom kanker heeft, en mijn pa is op bezoek..en dit alles gooit mij compleet overhoop, ik slaap al dagen niet goed in.
Dus ik denk dat ik morgen de psycholoog ga bellen omdat ik niet goed weet wat te doen en de spanning veel te hoog oploopt.;(
Nou, dat klinkt best goed eigenlijk toch? Ben je ook nog aan het werk? Hoe gaat dat met de vermoeidheid? En ondanks de vermoeidheid lukte autorijden nog wel (of is het niet zo lang dat rijden?)quote:Op donderdag 13 oktober 2011 09:41 schreef VanGoghFan het volgende:
Ik voel me denk ik veel beter, ik heb nog wel veel stemmingswisselingen, maar blijf minder hangen in het negatieve. ik voel me eigenlijk in alles wat sneller. ondanks dat ik nog steeds erg moe ben. Ik ga op zich op tijd naar bed, maar gewoon zo moe de hele tijd...maar ik ben ook verkouden, dus odf dat van de pillen komt weet ik niet. Wel heb ik elke ochtend hoofdpijn sinds ik begonnen ben, dus daar zal wel een verband zitten.
stel nou dat je gedachtes je beleving creerden ipv beschreven.quote:Op donderdag 13 oktober 2011 10:33 schreef Nyota het volgende:
Gewoonmezelf: dat klinkt ook best aangenaam eigenlijk (behalve dan die oorpijn...). Denk je dat je die goede stemming een beetje vast kan houden?
Hier is het eigenlijk na gisteren gewoon allemaal grauw. Niet ontzettend slecht, maar ook niet goed. Gewoon voor me uit staren is erg verleidelijk, maar heb er verder niet heel erg negatieve gedachten bij. Eigenlijk is het een soort van eng stil. Gewoon staren zeg maar. En stiekem verlangen naar dingen die ik als kind nooit had, maar weet dat ik dat ook nooit meer zal krijgen op die manier.
Gisteren trouwens les 1 van Mindfulness gehad... Best relaxt. Behalve dan dat ik me daar dan met vlagen zit te denken dat de rest me echt raar, stom en lelijk vindt. Ok, misschien zit er toch ergens een kern van waarheid in die diagnose van een sociale fobie en depressie van m'n therapeute, hoewel ik het soms toch in twijfel trek.
En dus moet ik weer iets proberen te maken van vandaag. Zo naar buiten (met zonnebril) en ga de brief van m'n uitkeringsaanvraag maar posten (ok, nu voel ik me wel echt even kansloos en mislukt) en vanmiddag eens goed wat dingen over mezelf opschrijven.
Ik weet het eigenlijk gewoon even allemaal niet zo goed. Het valt toch allemaal wel mee, ik moet gewoon wat gaan doen, dan heb ik vanzelf ook weer de kracht en zin om te gaan werken. Het feit dat ik nu in alle stomme dingen (huishouden, administratie, werk zoeken) geen zin heb, is dat niet gewoon omdat ik lui ben? En zeker zo na al die tijd al niet heel veel gewerkt te hebben (toen ik nog werk had).
Ok, daar zijn ze weer die gedachten. Kortom; hoe gaat het met mij? Ik heb werkelijk geen idee
Je hebt ook gelijk. En het meest frustrerende is dat ik dat eigenlijk al wel weet. En dat maakt het alleen nog maar meer klote. En bij het uitdagen van m'n gedachtes, kan ik alleen maar dingen vinden die het negatieve versterken. Ik kan wel positieve dingen verzinnen, maar die vind ik vervolgens nogal 'klein' (bv: ik heb vandaag wel mooi vanalles al geregeld of ik heb ooit m'n studie gehaald: boeien, wat maakt dat nou uit in het groter geheel??).quote:Op donderdag 13 oktober 2011 11:04 schreef DeZoektocht het volgende:
[..]
stel nou dat je gedachtes je beleving creerden ipv beschreven.
Dan zou je kunnen zeggen dat je geen mislukkeling bent maar dat je dat nu van jezelf maakt.
Jij bent namelijk helemaal geen mislukkeling, dat is alleen wat je over jezelf denkt.
Just a random thought
Ik slaap op zich prima! Maar ik voel me een beetje, alsof ik jaren lang niet goed geslapen heb, en heel veel verloren slaap aan het inhalen ben. Maar beter dan die manier van slapen die ik de laatste tijd had, dat ik voor mijn gevoel de hele nacht droomde, en dan van stress situaties, zodat ik al uitgeput wakker werd als de dag nog moest beginnen!quote:Op donderdag 13 oktober 2011 10:05 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
vangoghfan, slaap je wel goed? Hoofdpijn in de ochtend kan ook komen doordat je diep slaapt
Tja...ik had mezelf een paar jaar geleden al bi-polair gediagnoseerd met Wikipediaquote:Op donderdag 13 oktober 2011 13:36 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
vangoghfan je klinkt wel lekker positief, en goed dat de bui snel over was! de hoofdpijn kan ook goed vh slapen komen, op welk tijdstip neem jij eigenlijk je pillen in?
Omdat het gewoon niet goed met je gaat? En je ook misschien het recht hebt om daar eerst wat aan te doen? Ga voor die second opinion. Het is mooi kut dat het moet, maar ga voor je gezondheid!quote:Op donderdag 13 oktober 2011 13:15 schreef Nyota het volgende:
En dan begin ik nu weer te denken: misschien hebben ze straks wel gelijk als ze zeggen dat ik gewoon weer 40 uur aan de slag kan en geen beperkingen heb. Schouders eronder en door gaan. Dat zeggen m'n ouders ook altijd, dus tja, waarom niet?
Je kunt het altijd via een andere weg proberen.quote:Op donderdag 13 oktober 2011 13:15 schreef Nyota het volgende:
@gewoonmezelf: lief van je. Doet me een beetje goed. Wanneer loopt je contract af en kom je in de mallemolen?
Helaas ben ik inmiddels, na lekker buiten te zijn geweest, weer thuis kom en mijn mail lees, weer terug bij af De arbo wil stukken niet aanpassen waarin allemaal onwaarheden staan. Als ik dat aan het uwv geef, denken ze dat ik best kan werken. Alleen die arbo heeft vanalles bij elkaar verzonnen en wil het -zelfs nadat mijn ex-werkgever heeft aangegeven dat het niet juist is- niet aanpassen. Wat moet ik nu weer?
Weer allemaal dingen regelen, brieven schrijven, bellen, mailen. Ik wil dit niet meer. Ik wil rust, ik wil aan mezelf kunnen werken en daarnaast best voor een aantal uur gaan werken, desnoods vrijwilligerswerk.
Echt, ik zie het nu even helemaal niet meer zitten![]()
En dan begin ik nu weer te denken: misschien hebben ze straks wel gelijk als ze zeggen dat ik gewoon weer 40 uur aan de slag kan en geen beperkingen heb. Schouders eronder en door gaan. Dat zeggen m'n ouders ook altijd, dus tja, waarom niet? En dan zegt dat andere stemmetje weer dat ik dat veel te lang altijd en doe en nu eens niet bij mezelf moet blijven wegrennen, want dit wordt een patroon van elke 5 jaar dat ik weer ergens in een stoel mag gaan zitten.
Maar hoe moet ik het nu voor mezelf erkennen, als anderen dat niet doen?
Zo'n zin om alles door de kamer te smijten en me te verstoppen.
Als jij denkt dat je het nodig hebt, dan moet je gewoon bellen, ik heb ook wel eens 2 afspraken gehad in 1 week, de ene op woensdag en de ander op vrijdag, en dat voelde primaquote:Op donderdag 13 oktober 2011 18:50 schreef cafpow het volgende:
Vandaag uiteindelijk de psych niet gebeld omdat ik me vanmorgen veel beter voelde.
Maar nu voel ik me toch weer geïrriteerd. Pa is op bezoek voor een paar dagen en ik heb moeite met zijn verandering van de afgelopen jaren, hij is ouder. Zeurt en klaagt veel meer over de wereld ed. En ik heb er een enorme hekel aan als ik alleen ben met hem.
En dan ook nog dat van mijn oom. Van het project ben ik bijna af. Nog een inleiding en voorwoord typen.
Over het algemeen ben ik gewoon heel snel geïrriteerd.
Nu mijn vraag: ik heb volgende week vrijdag een gesprek met de psych. Zaterdag gaat mijn pa weg. Denken jullie dat het nog nut heeft om de psych morgen te bellen. Want dan kan ik misschien maandag of dinsdag terecht maar er staat al een afspraak voor vrijdag. Telefonisch kan ze waarschijnlijk niet veel doen.
Dus wat zeggen jullie bellen of niet?
Oh, hadden ze dat niet eerder kunnen bedenken? En nu, is daar nog iets aan te doen??quote:Op vrijdag 14 oktober 2011 09:08 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
ik heb mijn "ik voel me zo dom" moment weer gehad! zit ik om half 9 bij de kno arts voor mijn oren en eventueel buisjes, blijkt het helemaal niet uit mijn oren te komen maar van een disfunctioneel kaakgewricht! pffft zat ik daar voor niks! maar goed ik hoef dus geen buisjes!
verder gaat het wel goed hoor
Helemaal niet stomme jij! Het is gewoon kut als het ineens omslaat! En een rechte lijn omhoog heeft niemand hoor, een stijgende lijn is prima toch? en als we op onze bek gaan is er altijd wel iemand die ons omhoog trekt!quote:Op zaterdag 15 oktober 2011 10:34 schreef VanGoghFan het volgende:
Ik ben rustig vergeleken bij wat sommign op het moment meemaken. Maar de psych zat te zeggen hoe herstel geen rechte lijn omhoog zal zijn, maar toch echt vallen en opstaan. Hij heeft gelijk natuurlijk maar...ben zo moe van vallen.
Helel ochtend me lekker gevoeld, opeens gaat er weer een zwarte deken over...stomme ik.
Het is helemaal niet stom. Ik val en sta ook super vaak op en ben het ook zat.quote:Op zaterdag 15 oktober 2011 10:34 schreef VanGoghFan het volgende:
Ik ben rustig vergeleken bij wat sommign op het moment meemaken. Maar de psych zat te zeggen hoe herstel geen rechte lijn omhoog zal zijn, maar toch echt vallen en opstaan. Hij heeft gelijk natuurlijk maar...ben zo moe van vallen.
Helel ochtend me lekker gevoeld, opeens gaat er weer een zwarte deken over...stomme ik.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |