Depressie & Angst #11

volgens mij kan paracetemol gewoon altijd hoor! je moet alleen oppassen met aspirine en ibuprofen, maar paracetamol mag eigenlijk altijd!

Gebeld, mag gewoon inderdaad. Het is moeilijk te zeggen, ik ben hartstikke verkouden, dus misschien komt die hoofdpijn ook wel daardoor...

dat kan ook heel goed vangoghfan!beterschap in ieder geval
ik kom net bij de huisarts vandaan want ik blijf zo benauwd en nu krijg ik een zwaardere kuur en hopen dat dat aanslaat want anders moet ik aan de prednison en dat wil ik toch liever niet! ik ga mijn bed weer in!

quote:

Op woensdag 12 oktober 2011 20:33 schreef cafpow het volgende:
Hier gaat het met heel erg veel ups and downs.
Het project heeft mij emotioneel deels toch uitgeput en krijg ik net te horen dat mijn oom kanker heeft, en mijn pa is op bezoek..en dit alles gooit mij compleet overhoop, ik slaap al dagen niet goed in.
Dus ik denk dat ik morgen de psycholoog ga bellen omdat ik niet goed weet wat te doen en de spanning veel te hoog oploopt.;(

he gatverdamme alles zo tegelijk stom!
goed dat je morgen meteen gaat bellen. Hoop dat ze je kan helpen

Sterkte cafpow...hoop dat de psycholoog de spanning wat kan wegnemen...

Ik merk dat ik veel minder twijfel de laatste dagen, ook in het verkeer, dus ik ga deze week maar met de trein ipv de auto, ben bang dat ik TE zelfverzekerd ga rondrijden, en niet goed uitkijk.Ik handel sneller/spontaner lijkt het wel...zit minder te tobben misschien...goed dat ik vrijdag een afspraak heb met de psychiater voor controle, kunnen we het even bespreken. Afgezien van dat, en de hoofdpijn 's ochtend, lijken de bij efecten mee te vallen. Hopen dat het zo blijft!

@ cafpow: pff, wat vervelend weer Wel een beetje kunnen slapen en al kunnen bellen vanochtend?

@vanGogh: is dat iets van de medicatie, dat effect, denk je? Voel je je er verder wel ok bij?

Ik voel me denk ik veel beter, ik heb nog wel veel stemmingswisselingen, maar blijf minder hangen in het negatieve. ik voel me eigenlijk in alles wat sneller. ondanks dat ik nog steeds erg moe ben. Ik ga op zich op tijd naar bed, maar gewoon zo moe de hele tijd...maar ik ben ook verkouden, dus odf dat van de pillen komt weet ik niet. Wel heb ik elke ochtend hoofdpijn sinds ik begonnen ben, dus daar zal wel een verband zitten.

quote:

Op donderdag 13 oktober 2011 09:41 schreef VanGoghFan het volgende:
Ik voel me denk ik veel beter, ik heb nog wel veel stemmingswisselingen, maar blijf minder hangen in het negatieve. ik voel me eigenlijk in alles wat sneller. ondanks dat ik nog steeds erg moe ben. Ik ga op zich op tijd naar bed, maar gewoon zo moe de hele tijd...maar ik ben ook verkouden, dus odf dat van de pillen komt weet ik niet. Wel heb ik elke ochtend hoofdpijn sinds ik begonnen ben, dus daar zal wel een verband zitten.

Nou, dat klinkt best goed eigenlijk toch? Ben je ook nog aan het werk? Hoe gaat dat met de vermoeidheid? En ondanks de vermoeidheid lukte autorijden nog wel (of is het niet zo lang dat rijden?)
Je klinkt in ieder geval alsof je er een goed gevoel over hebt en vertrouwen in hebt!

vangoghfan, slaap je wel goed? Hoofdpijn in de ochtend kan ook komen doordat je diep slaapt

@cafpow sterkte met alles meid, het komt wel allemaal tegelijk zeg! gatverdamme!

Nyota hoe is het nu met jou?

Hier gaat het eigenlijk wel goed, Ik merk dat ik weer veel met de toekomst bezig ben, en dat is iets wat ik een hele tijd niet heb gedaan, Om een voorbeeld te noemen, voordat ik op mn bek ging werd ik geteisterd door klapperende eierstokken, toen ging het heel slecht met mij en kon ik geen baby zien laat staan dat ik er zelf 1 wilde, maar nu begint het heel langzaam weer te kriebelen, en dat is voor mij een teken dat het beter gaat, En ik denk weer wat vaker aan de bruiloft van mij en mijn We hebben nog geen datum oid, want we weten niet hoe het herstel gaat, maar ik vind het wel weer leuk om jurken te kijken en dingen te bedenken! Al met al heb ik vertrouwen dat het goed komt! Nu weer opknappen van de longontsteking, en dan komt het allemaal goed, Morgen eindelijk naar de Kno arts om te overleggen ovr buisjes zodat ik eindelijk van de oorpijn afkom! Pfft

Gewoonmezelf: dat klinkt ook best aangenaam eigenlijk (behalve dan die oorpijn...). Denk je dat je die goede stemming een beetje vast kan houden?

Hier is het eigenlijk na gisteren gewoon allemaal grauw. Niet ontzettend slecht, maar ook niet goed. Gewoon voor me uit staren is erg verleidelijk, maar heb er verder niet heel erg negatieve gedachten bij. Eigenlijk is het een soort van eng stil. Gewoon staren zeg maar. En stiekem verlangen naar dingen die ik als kind nooit had, maar weet dat ik dat ook nooit meer zal krijgen op die manier.

Gisteren trouwens les 1 van Mindfulness gehad... Best relaxt. Behalve dan dat ik me daar dan met vlagen zit te denken dat de rest me echt raar, stom en lelijk vindt. Ok, misschien zit er toch ergens een kern van waarheid in die diagnose van een sociale fobie en depressie van m'n therapeute, hoewel ik het soms toch in twijfel trek.

En dus moet ik weer iets proberen te maken van vandaag. Zo naar buiten (met zonnebril ) en ga de brief van m'n uitkeringsaanvraag maar posten (ok, nu voel ik me wel echt even kansloos en mislukt) en vanmiddag eens goed wat dingen over mezelf opschrijven.

Ik weet het eigenlijk gewoon even allemaal niet zo goed. Het valt toch allemaal wel mee, ik moet gewoon wat gaan doen, dan heb ik vanzelf ook weer de kracht en zin om te gaan werken. Het feit dat ik nu in alle stomme dingen (huishouden, administratie, werk zoeken) geen zin heb, is dat niet gewoon omdat ik lui ben? En zeker zo na al die tijd al niet heel veel gewerkt te hebben (toen ik nog werk had).

Ok, daar zijn ze weer die gedachten. Kortom; hoe gaat het met mij? Ik heb werkelijk geen idee

quote:

Op donderdag 13 oktober 2011 10:33 schreef Nyota het volgende:
Gewoonmezelf: dat klinkt ook best aangenaam eigenlijk (behalve dan die oorpijn...). Denk je dat je die goede stemming een beetje vast kan houden?

Hier is het eigenlijk na gisteren gewoon allemaal grauw. Niet ontzettend slecht, maar ook niet goed. Gewoon voor me uit staren is erg verleidelijk, maar heb er verder niet heel erg negatieve gedachten bij. Eigenlijk is het een soort van eng stil. Gewoon staren zeg maar. En stiekem verlangen naar dingen die ik als kind nooit had, maar weet dat ik dat ook nooit meer zal krijgen op die manier.

Gisteren trouwens les 1 van Mindfulness gehad... Best relaxt. Behalve dan dat ik me daar dan met vlagen zit te denken dat de rest me echt raar, stom en lelijk vindt. Ok, misschien zit er toch ergens een kern van waarheid in die diagnose van een sociale fobie en depressie van m'n therapeute, hoewel ik het soms toch in twijfel trek.

En dus moet ik weer iets proberen te maken van vandaag. Zo naar buiten (met zonnebril ) en ga de brief van m'n uitkeringsaanvraag maar posten (ok, nu voel ik me wel echt even kansloos en mislukt) en vanmiddag eens goed wat dingen over mezelf opschrijven.

Ik weet het eigenlijk gewoon even allemaal niet zo goed. Het valt toch allemaal wel mee, ik moet gewoon wat gaan doen, dan heb ik vanzelf ook weer de kracht en zin om te gaan werken. Het feit dat ik nu in alle stomme dingen (huishouden, administratie, werk zoeken) geen zin heb, is dat niet gewoon omdat ik lui ben? En zeker zo na al die tijd al niet heel veel gewerkt te hebben (toen ik nog werk had).

Ok, daar zijn ze weer die gedachten. Kortom; hoe gaat het met mij? Ik heb werkelijk geen idee

stel nou dat je gedachtes je beleving creerden ipv beschreven.
Dan zou je kunnen zeggen dat je geen mislukkeling bent maar dat je dat nu van jezelf maakt.
Jij bent namelijk helemaal geen mislukkeling, dat is alleen wat je over jezelf denkt.
Just a random thought

quote:

Op donderdag 13 oktober 2011 11:04 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]

stel nou dat je gedachtes je beleving creerden ipv beschreven.
Dan zou je kunnen zeggen dat je geen mislukkeling bent maar dat je dat nu van jezelf maakt.
Jij bent namelijk helemaal geen mislukkeling, dat is alleen wat je over jezelf denkt.
Just a random thought

Je hebt ook gelijk. En het meest frustrerende is dat ik dat eigenlijk al wel weet. En dat maakt het alleen nog maar meer klote. En bij het uitdagen van m'n gedachtes, kan ik alleen maar dingen vinden die het negatieve versterken. Ik kan wel positieve dingen verzinnen, maar die vind ik vervolgens nogal 'klein' (bv: ik heb vandaag wel mooi vanalles al geregeld of ik heb ooit m'n studie gehaald: boeien, wat maakt dat nou uit in het groter geheel??).

Pff. En spreek net het uwv en meteen zit ik te huilen op de bank. Het was een zakelijk gesprek en gericht op mij weer aan het werk helpen, al is het vrijwilligerswerk. Nu had ik daar al naar zitten kijken, maar wist nog niet zeker of dat mocht. Dat mag dus wel Kan ik me misschien weer nuttig gaan voelen (maar wat als ze me daar nu ook raar of stom vinden? Het is wel weer een enorme drempel).

Dus feitelijk gezien was het een ok telefoongesprek, maar ik denk nu al weer dat ze toch niet naar me gaan luisteren en dat alles gewoon helemaal mis zal gaan. (ok, nu klink ik echt als iemand die niet wil werken maar wel geld wil vangen, of niet? Moet je eens raden wat die gedachte mij vervolgens verder weer laat denken).

Goed, ik begrijp dat er toch geen land me met te bezeilen is nu hier, dus ga maar een rondje wandelen buiten. Sorry for the fuss.

Lieve Nyoya,

Je klinkt helemaal niet als iemand die gratis geld wil vangen! Je klinkt als iemand waar het gewoon allemaal even te veel is, Ik kom voorheen dagen draaien van 7-18.00 en nu ben ik al blij als ik de dag doorkom zonder halverwege in slaap te vallen, dat is geen zwakte dat is een lichamelijke toestand, Kun je nu even niks aan doen, behalve je er aan overgeven, want verzet maakt het alleen maar erger.
Ook ik mag mij volgende week gaan melden bij het UWV want mijn contract wordt door ziekte niet verlengd, dus zou je kunnen zeggen dat ik ook gewoon mn hand op ga houden, maar zo zie ik t niet, ik heb keihard gewerkt de afgelopen jaren, en nu is het even op, Nu moet ik eerst beter worden, en dan ben ik blij dat er iets is van een inkomen waar ik recht op heb omdat ik zo hard heb gewerkt en zodra het weer kan weet ik zeker dat wij allebei weer lekker kunnen gaan werken, maar nu even niet! Jammer dan!

En alle kleine dingen die je doet op een dag zijn toch mooi meegenomen? Vergeet niet dat werken een verplichting is, dan MOET je bepaalde dingen doen, en nu niet, en als jou lijf of geest het nu niet aankan, dan kijk je morgen verder! Je huishouden kan je niet ontslaan omdat je t niet doet, en ze kunnen ook je loon niet inhouden omdat je de afwas niet hebt gedaan, Kortom probeer het een beetje los te laten, en iets te doen waar jij blij van wordt.

Ga lekker naar buiten en geniet van de zon, en geniet dan ook een beetje voor mij, want ik mag vanwegde de longontsteking niet naar buiten
Het komt allemaal goed, en wat betreft mijn stemming, ik merk dat het vaker en langer positief is, er zal heus wel weer een terugslag komen, maar daarna krabbel ik gewoon weer op!

quote:

Op donderdag 13 oktober 2011 10:05 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
vangoghfan, slaap je wel goed? Hoofdpijn in de ochtend kan ook komen doordat je diep slaapt

Ik slaap op zich prima! Maar ik voel me een beetje, alsof ik jaren lang niet goed geslapen heb, en heel veel verloren slaap aan het inhalen ben. Maar beter dan die manier van slapen die ik de laatste tijd had, dat ik voor mijn gevoel de hele nacht droomde, en dan van stress situaties, zodat ik al uitgeput wakker werd als de dag nog moest beginnen!
Morgen zie ik m'n pych om het eerste weekje pillen te evalueren...zal het allemaal maar even met hem bespreken. benieuwd of ik deze keer niet binnen een minuut aan z'n buro zit te janken, dat zou wel leuk zijn.
Had in de bus vanochtend even een hele diepe dip, en dacht even van kut, dat is dus weer zo'n dag. Maar ik heb het veel sneller dan normaal weten af te schudden. Ik hoop nou maar zo dat dit doorzet...dat die pillen blijven helpen...en dat julie hier allemaal je ook wat beter gaan voelen...

@gewoonmezelf: lief van je. Doet me een beetje goed. Wanneer loopt je contract af en kom je in de mallemolen?

Helaas ben ik inmiddels, na lekker buiten te zijn geweest, weer thuis kom en mijn mail lees, weer terug bij af De arbo wil stukken niet aanpassen waarin allemaal onwaarheden staan. Als ik dat aan het uwv geef, denken ze dat ik best kan werken. Alleen die arbo heeft vanalles bij elkaar verzonnen en wil het -zelfs nadat mijn ex-werkgever heeft aangegeven dat het niet juist is- niet aanpassen. Wat moet ik nu weer?
Weer allemaal dingen regelen, brieven schrijven, bellen, mailen. Ik wil dit niet meer. Ik wil rust, ik wil aan mezelf kunnen werken en daarnaast best voor een aantal uur gaan werken, desnoods vrijwilligerswerk.
Echt, ik zie het nu even helemaal niet meer zitten

En dan begin ik nu weer te denken: misschien hebben ze straks wel gelijk als ze zeggen dat ik gewoon weer 40 uur aan de slag kan en geen beperkingen heb. Schouders eronder en door gaan. Dat zeggen m'n ouders ook altijd, dus tja, waarom niet? En dan zegt dat andere stemmetje weer dat ik dat veel te lang altijd en doe en nu eens niet bij mezelf moet blijven wegrennen, want dit wordt een patroon van elke 5 jaar dat ik weer ergens in een stoel mag gaan zitten.

Maar hoe moet ik het nu voor mezelf erkennen, als anderen dat niet doen?

Zo'n zin om alles door de kamer te smijten en me te verstoppen.

mijn contract loopt de 31e af en inmiddels heb ik de goede papieren binnen, dus als ik volgende week weer naar buiten mag dan ga ik daar achteraan!

nyota je kunt volgens mij een second opinion aanvragen en dat gaat dan automatisch via het uwv, en ik denk dat het een goede keuze is om voor jezelf te kiezen, zeker als het anders iedere x herhaalt wordt,. en het uwv kijkt er hopenlijk wel doorheen!
dan even worst case scenario je moet meer aan het werk, dan hou je de proeftijd vol, dan draai je de ziektwet weer in en kom je bij een arbo arts, erkent die t niet nou dan vraag je een second opinion! maar dat is het ergste scenario in dit geval! ik zou eerst informeren bij het uwv en alle formulieren die je hebt overleggen!

vangoghfan je klinkt wel lekker positief, en goed dat de bui snel over was! de hoofdpijn kan ook goed vh slapen komen, op welk tijdstip neem jij eigenlijk je pillen in?

quote:

Op donderdag 13 oktober 2011 13:36 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
vangoghfan je klinkt wel lekker positief, en goed dat de bui snel over was! de hoofdpijn kan ook goed vh slapen komen, op welk tijdstip neem jij eigenlijk je pillen in?

Tja...ik had mezelf een paar jaar geleden al bi-polair gediagnoseerd met Wikipedia
Ik sla vrij snel door m'n stemmingen heen. Maar ik heb me in jaren niet zo vaak aan de postitieve kant gevoeld. Ik vertrouw het haast niet, ik verwacht telkens weer een klap naar beneden.
Ik neem de pillen een half uur tot een uur voor het slapen...dat is volgens de bijsluiter maar misschien moet ik het bij het avondeten gaan innemen.

ik weet niet of het mag met jouw medicatie maar soms helpt het om qua inname schema een beetje te spelen, mijn pillen moeten eigenlijk s'ochtends maar ik neem ze s'avonds om 10 uur in want daar reageer ik veel beter op.

quote:

Op donderdag 13 oktober 2011 13:15 schreef Nyota het volgende:
En dan begin ik nu weer te denken: misschien hebben ze straks wel gelijk als ze zeggen dat ik gewoon weer 40 uur aan de slag kan en geen beperkingen heb. Schouders eronder en door gaan. Dat zeggen m'n ouders ook altijd, dus tja, waarom niet?

Omdat het gewoon niet goed met je gaat? En je ook misschien het recht hebt om daar eerst wat aan te doen? Ga voor die second opinion. Het is mooi kut dat het moet, maar ga voor je gezondheid!

Ik ga me morgen ziek melden, omdat ik na het gesprek met de psych 's middgas waarschijnlijk wel weer aan puin lig, en geen zin heb om 's ochtends te werken en dan haasten om de afspraak te halen...ik slik AD's, geen smarties, ik heb verdomme een probleem, dus mag ik me best een dagje ziek melden om daar wat aan te doen! Ik heb dat nog nooit gedaan, het voelt als spijbelen...maar allejezus, mag ik weer gezond worden ?!

Lieve schatten, dank voor jullie rationele reacties.
Wat betreft die second opinion: zou dat nog zin hebben nu ik binnenkort sowieso al voor het eerst naar een UWV-arts moet?

Zit verder nog aan m'n juridisch adviseur te denken. Feit blijft stressfactor +6 is.

Kom later even terug om wat socialer te zijn.

Thanks

niet geschoten is altijd mis nyota! en je kunt altijd de juridisch adviseur raadplegen! en bedenk voor jezelf dat hoewel de stressfactor nu +6 is, maar dat kan straks gewoon +5 of lager zijn en dan heb je het prima gedaan! maak je NU druk om de dingen die je NU kan doen en later om de dingen die dan komen! klinkt simpeler dan t is maar als je het eenmaal kan geeft het rust!

Chronische vermoeidheid... Dat kan er ook nog wel bij

quote:

Op donderdag 13 oktober 2011 13:15 schreef Nyota het volgende:
@gewoonmezelf: lief van je. Doet me een beetje goed. Wanneer loopt je contract af en kom je in de mallemolen?

Helaas ben ik inmiddels, na lekker buiten te zijn geweest, weer thuis kom en mijn mail lees, weer terug bij af De arbo wil stukken niet aanpassen waarin allemaal onwaarheden staan. Als ik dat aan het uwv geef, denken ze dat ik best kan werken. Alleen die arbo heeft vanalles bij elkaar verzonnen en wil het -zelfs nadat mijn ex-werkgever heeft aangegeven dat het niet juist is- niet aanpassen. Wat moet ik nu weer?
Weer allemaal dingen regelen, brieven schrijven, bellen, mailen. Ik wil dit niet meer. Ik wil rust, ik wil aan mezelf kunnen werken en daarnaast best voor een aantal uur gaan werken, desnoods vrijwilligerswerk.
Echt, ik zie het nu even helemaal niet meer zitten

En dan begin ik nu weer te denken: misschien hebben ze straks wel gelijk als ze zeggen dat ik gewoon weer 40 uur aan de slag kan en geen beperkingen heb. Schouders eronder en door gaan. Dat zeggen m'n ouders ook altijd, dus tja, waarom niet? En dan zegt dat andere stemmetje weer dat ik dat veel te lang altijd en doe en nu eens niet bij mezelf moet blijven wegrennen, want dit wordt een patroon van elke 5 jaar dat ik weer ergens in een stoel mag gaan zitten.

Maar hoe moet ik het nu voor mezelf erkennen, als anderen dat niet doen?

Zo'n zin om alles door de kamer te smijten en me te verstoppen.

Je kunt het altijd via een andere weg proberen.
Of een klacht indienen.
Ik zeg maar wat.

@madame: yes, I know. Dank voor t meedenken. Echter heb ik de meeste opties inmiddels al geprobeerd en steds zonder succes ("zie je wel dat t steeds mis gaat").
Ben bijna aan de laatste optie nu, maar die kost veel stress en ben nu bijna zover dat ik denk: laat ook maar, bekijk het, ik trek het niet meer.
Gelukkig gaat vriendlief me nog helpen, want opgeven is niet heel handig nu.