Het grote "rammelaars"-topic deel 32

Verhip, ik ben ongesteld, dat is haast op het uur af 28 dagen

Fijn!

Icantrix

_{Ja, ik ben een kloon, en ja, ik heb eerder onder m'n gewone account in dit topic gepost. Maar ik wilde dit verhaal liever niet zo open en bloot onder die naam hier hebben staan.}

M'n hele lijf, elke vezel schrééuwt om een kindje.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op dinsdag 27 december 2011 12:19 schreef Elf. het volgende:
_{Ja, ik ben een kloon, en ja, ik heb eerder onder m'n gewone account in dit topic gepost. Maar ik wilde dit verhaal liever niet zo open en bloot onder die naam hier hebben staan.}

M'n hele lijf, elke vezel schrééuwt om een kindje.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Och Elf. Wat verdrietig

Rationeel hebben jullie volgens mij een wijs besluit genomen, ook in het belang van een eventueel kindje. Want je wil je kindje het beste kunnen bieden, voorbereid, veilig, met een buffer, en dan snap ik heel goed dat jullie dat risico nu niet wilden nemen. Maar dat moet pijn doen ja.
Ik kan me niet anders voorstellen dan dat je een supermama wordt. Maar dan straks, op het juiste moment.

Tot die tijd hoop ik dat de hormonen snel uit je lijf zijn en je vrede kunt hebben met je overweging. Ik denk dat ieder ander het zal snappen, nou jij zelf nog.

Sterkte

quote:

Op dinsdag 27 december 2011 12:40 schreef Mangostine het volgende:

[..]

Och Elf. Wat verdrietig

Rationeel hebben jullie volgens mij een wijs besluit genomen, ook in het belang van een eventueel kindje. Want je wil je kindje het beste kunnen bieden, voorbereid, veilig, met een buffer, en dan snap ik heel goed dat jullie dat risico nu niet wilden nemen. Maar dat moet pijn doen ja.
Ik kan me niet anders voorstellen dan dat je een supermama wordt. Maar dan straks, op het juiste moment.

Tot die tijd hoop ik dat de hormonen snel uit je lijf zijn en je vrede kunt hebben met je overweging. Ik denk dat ieder ander het zal snappen, nou jij zelf nog.

Sterkte

^^

Ik hoop dat je verdriet slijt

Elf

Elf, ik moet er een beetje van huilen. Rationeel een keus moeten maken die totaal tegen je gevoel ingaat, is alles behalve makkelijk. Jij wordt een supermoeder, als de tijd daar is. Ik hoop dat je de tussentijd op de best mogelijke manier kunt gebruiken .

_{Professionele hulp zoeken is ook geen schande, het is allemaal niet niks. Ik hoop dat je er in ieder geval met iemand over kan praten. PM'en mag natuurlijk altijd, maar ik begrijp ook dat ik op dit moment waarschijnlijk niet de meest geschikte persoon ben.}

Wow Elf... ik ben er stil van...

Elf, wat een dappere keuze.. ik vind het echt heel sterk van je, en hoop dat je er zelf ook zo over gaat denken.. het laat zien dat je er heel veel voor over hebt om je kindje zoveel mogelijk te bieden als maar kan, dat is iets om te koesteren en trots op te zijn naar mijn mening.
Maar dat maakt het voor je gevoel nu niet minder heftig en pijnlijk natuurlijk..

Bedankt voor jullie lieve reacties, ze doen me echt goed. Ik had er even enorm de behoefte aan om het er allemaal uit te gooien. De emoties die m'n vriend ervaart zijn vanzelfsprekend heel anders en ik merk dat hij niet zo goed meer weet hoe met de mijne om te gaan. Hoe zou 'ie ook - ik weet het zelf niet eens meer. De paar mensen die er in het 'echte leven' van weten, val ik er liever niet meer mee lastig. Ik weet ook niet zo goed wat ik zou moeten zeggen. Ik voel me gewoon af en toe zo vreselijk neerslachtig en ik probeer zo hard om schuldgevoelens niet toe te laten.

Hoe kun je aan iemand uitleggen hoe het voelt om iets zo vreselijk graag te willen dat het pijn doet?

Nogmaals, dank, dames. .

Elf, wat phaidra ook zegt, profi hulp is geen schande.

Elf wat heftig!

Hier heb ik zelf een beslissing genomen,manlief is het er nog niet helemaal mee eens.13 januari krijg ik nieuwe injecties als die goed aan slaan en ik weer beneden kan leven gaan we er voor,want ik word 39 en 40 is voor mij toch een grens,daar is het punt waar wij het oneens zijn,manlief zegt zolang je niet id overgang zit blijven we kans hebben. Hij weet hoe groot mijn wens is al jaren en ziet de pijn van het gemis. Misschien heeft hij wel gelijk. Maar voorlopig is voor mijn gevoel 13 januari mijn laatste kans op weer kunnen leven en nog een zwangerschap. Met alles duim ik dat het gaat lukken

Wat spannend Anitra!

Hallo, ik ga me hier ook maar even melden.

Ik ben nu 29 jaar en inderdaad de eierstokken rammelen een beetje en schijnbaar rammelt het ook volop bij mijn vriend. Dus dat is in ieder geval een positief iets.

We dachten er al een tijdje over maar vervelende omstandigheden hebben ons gedwongen om toch eens goed alles op en rijtje te zetten. Mijn moeder is namelijk net herstellende van een operatie vanwege darmkanker. Hoewel de uitslag redelijk positief zijn (geen uitzaaingen, alleen wel cellen in de darmlympf gevonden) heeft het er wel toe geleid dat we pas op de plaats hebben gemaakt en kritisch hebben gekeken naar wat we echt belangrijk vinden.

Gisteren een goed gesprek erover gehad en we willen er beide voorgaan. Alleen nu nog niet.
Want ik wil nog wachten of ik ergens de komende maand een vast contract krijg. Maar ook wil ik dat mijn vriend een goede baan eerst krijgt zodat we niet alleen emotioneel maar ook financieel deze beslissing goed kunnen maken.
Dus tot die tijd rammel ik nog even door.

Elf

quote:

Op woensdag 28 december 2011 11:56 schreef AnitraX het volgende:
Hier heb ik zelf een beslissing genomen,manlief is het er nog niet helemaal mee eens.13 januari krijg ik nieuwe injecties als die goed aan slaan en ik weer beneden kan leven gaan we er voor,want ik word 39 en 40 is voor mij toch een grens,daar is het punt waar wij het oneens zijn,manlief zegt zolang je niet id overgang zit blijven we kans hebben. Hij weet hoe groot mijn wens is al jaren en ziet de pijn van het gemis. Misschien heeft hij wel gelijk. Maar voorlopig is voor mijn gevoel 13 januari mijn laatste kans op weer kunnen leven en nog een zwangerschap. Met alles duim ik dat het gaat lukken

Anitra, heel veel succes gewenst!
Ik herken denk ik de jarenlange wens en de pijn van het gemis
(6 jaar gewacht op tweede , geboren 1 maand voor mn 43e... )
Hier was manlief degene die zei dat ik niet door moest gaan tot de overgang

ik duim met je mee

quote:

Op dinsdag 27 december 2011 12:19 schreef Elf. het volgende:
M'n hele lijf, elke vezel schrééuwt om een kindje.

Lieve Elf, wat een verdriet ik hoop voor je dat t slijt... heel veel sterkte gewenst

quote:

Op woensdag 28 december 2011 13:24 schreef Cooki het volgende:

[..]

Anitra, heel veel succes gewenst!
Ik herken denk ik de jarenlange wens en de pijn van het gemis
(6 jaar gewacht op tweede , geboren 1 maand voor mn 43e... )
Hier was manlief degene die zei dat ik niet door moest gaan tot de overgang

ik duim met je mee

Het stomme is dat ik tijdje geleden tegen iemand anders zei dat leeftijd geen grens moet zijn als de wens er is en nu doe ik het zelf
Maar mijn gevoel is zo sterk dat ik alles ga proberen denk ik
En ik heb goed gesprek gehad met schoonzus en bleek dat zij na de 2e niet meer begonnen was aan de pil en nu 4 jaar later pas zwanger is. Geen jaloerse gevoelens meer van mijn kant,super trots dat ik weer tante word!

Elf

Anitra! Ik duim mee dat de injecties aan gaan slaan

ik kan door praktisch te blijven denken mn gerammel best wat onderdrukken, maar nu we echt aan het puinruimen zijn wordt het wel even wat moeilijker, we zijn véél aan het wegdoen, maar zo ook wat doen we met de maxi cosi, de box, kleertjes die ik echt leuk vind?
En de slaapkamer worden allemaal anders hoe moet dat dan als we wel nog?! (komt tijd komt raad I know maar toch...)

Ik zou zo graag nog eens willen, nu en niet over 2 a 3 jr pas....

*rammel*

Voor de mensen die even niet zouden rammelen: *klik*

*zucht*

Zou 2012 trouwens het overtuig-je-partner-jaar of het alles-valt-op-z'n-plooi-en-we-kunnen-er-dus-aan-beginnen-jaar worden?
Dat zou wel mooi zijn

quote:

Op dinsdag 3 januari 2012 10:40 schreef leonieke het volgende:
Zou 2012 trouwens het overtuig-je-partner-jaar of het alles-valt-op-z'n-plooi-en-we-kunnen-er-dus-aan-beginnen-jaar worden?
Dat zou wel mooi zijn

die van mij laat het nu aan mij wanneer En eigenlijk heb ik het gewoon heel erg nodig dat hij zegt: ja NU. Anders ga ik weer teveel erover nadenken.

Elfje, ik krijg tranen in mn ogen van je bericht
Mijn pm-box staat altijd voor je open