Borstvoeding deel 108

Dat vind ik ook zo jammer, dat ik niet weet hoe het verder gaat. Ja, als ze bij een volgende zwangerschap weer terugkomen, maar de meeste voeden dan niet meer.

Juud, in het begin zijn het ook 7-8 flessen per dag, daarna wordt de inhoud van de fles verhoogd en de frequentie dus verlaagd. MAar dan zit je nog met poeder kopen, flessen en spenen kopen, poeder afmeten, fles verwarmen, fles afwassen, spullen opruimen. Ik ga zitten, leg m'n kind aan en doe verder niks. Als we op pad gingen, nam ik een luier mee, billendoekjes en een spuugdoekje. Verder niks. Als je het mij vraagt, is borstvoeding normaal gesproken echt een stuk gemakkelijker en een grotere no-brainer dan kunstvoeding.

WW, je hoeft mij niet te overtuigen hoor.

Ben net een lang weekend weg geweest, dus heb nog eens ondervonden hoe makkelijk het is.
De hele dag op pad en af en toe even voeden, geen gedoe met opwarmen of melk meenemen.
Reservekleertjes en luiers, das alles wat ik bij me heb meestal.

Ik vind het zo enorm handig om haar eten altijd bij me te hebben, of een troostmiddel of een slaapmutsje.

Ook het samen slapen blijkt op vakantie prima te werken. Eerst een poosje in het campingbed, de rest vd nacht tegen mama aan.

Hersenloze gevallen ook die borstvoederts

Aoraki ik snap wel wat je bedoelt denk ik. Ik vind borstvoeding geven op zich wel een fijn iets en ik vind het mooie intieme momenten als ik daar dan foto's van zie van mezelf en oudste of jongste. Maar ik krijg er geen jubel-in-de-gloria gevoel van.
Maar weet je, ik denk dat dat maar weinig mensen zijn eigenlijk die echt zo enorm fanatiek zijn. Ik persoonlijk vind het altijd een beetje pijnlijk dat ik heel makkelijk in het hoekje van de fanatiekelingen gezet wordt door mensen in mijn omgeving, enkel en alleen maar omdat ik voed en omdat ik daar wel iets voor over heb zoals het dieet op dit moment. Het stempeltje wordt zo gemakkelijk gedrukt van och das weer zo'n fanatiekeling, jammer.

Ik vind sowieso dat heel veel mensen het zien als een enorme prestatie, en verbaasd zijn als ik ze vertel dat ik nog steeds bv geef, mijn kind is nog maar 16 weken tenslotte....waar hebben we het over.

Alsof flesvoeding de norm is en bv iets is wat sommige mensen doen, die dat dan zo nodig willen.
Eerlijk gezegd erger ik me daar dood aan, dat iets wat door moeder natuur zo is gemaakt, niet vanzelfsprekend zo ook wordt gebruikt.

Je hebt je boobies nu eenmaal om een kind mee te voeden. Ze zijn er niet opgezet om als lokmiddel te dienen ofzo...

Ohja en ik vind borstvoeding geven deze periode helemaal niet zo heel makkelijk, en best veel van mij vragen. Zeker de periodes dat jongste echt nog heel erg last had van de reflux en met name al die periodes van borstweigeren waren best wel vervelend.
Ik denk dat ik met redelijke zekerheid kan stellen dat als mijn jongste mn eerste kind was geweest, dat ik nu dan echt geen borstvoeding meer had gegeven. Door onervarenheid, door gebrek aan informatie en inzicht (ik had toen echt nog niet van reflux gehoord, en allergieën dat kon alleen bij flesvoeding...)

T is dat ik bij oudste zo'n gemakkelijke borstvoedingsperiode heb gehad zonder noemenswaardige problemen of regeldagen of wat dan ook, dan weet je hoe makkelijk en fijn het kan zijn en ben je al sneller geneigd om wat meer te proberen of wat eerder hulp in te schakelen omdat je weet dat het niet normaal is hoe het gaat.

hihi
fanatico

Ik vertelde niet meer dat ik nog voedde toen Senna ouder was dan een jaar. Alleen met sommige mensen had ik het erover. Vriendin van me ervaart het nu hetzelfde: zoveel mensen vinden het raar en reageren niet prettig, dat ze maar liever niets meer zegt en haar meiske is pas 15 maanden.

Jammer vind ik dat, maar ik vond het van mezelf zeker geen prestatie. Ik heb geen enkel probleem gehad tijdens de hele bv-periode, dus het was gewoon heel erg gemakkelijk en waarom dan ermee stoppen?

Ik vertel op m'n werk ook niet meer dat ik voed. Met een jaar of zo heb ik het nog eens verteld, maar daar werd zo verbaasd en vol onbegrip ("Whahaha, echt weer wat voor jou! ") op gereageerd, dat ik niet eens meer zin heb om ervoor te pleiten.

Ik vind borstvoeding geven nu ze er niet meer volledig afhankelijk van is pas echt makkelijk. Als ze honger heeft kan ze even iets anders eten, en als ik geen eten bij de hand heb kan ik altijd even de borst geven. Ideaal.

En oh wat was het heerljik om een paar weken lang niet te kolven! Er is vanzelf een nieuw ritme ontstaan doordat we voortdurend bij elkaar konden zijn. Ze heeft zelf de regie en dat bevalt uitstekend.

Als ze er naar vragen geef ik eerlijk antwoord. En dat gebeurt nog wel eens, ze hebben me immers tot anderhalf jaar zien kolven en bij ons gaat het gesprek nou eenmaal regelmatig over borstvoeding. Sommige mensen weten er inderdaad niet op te reageren, maar ja, dat is hun probleem denk ik dan. Voordeel is wel dat ze me inmiddels weten te vinden en dat ik tegenwoordig sneller wordt gebeld voor borstvoedingsproblemen dan menig collega.

Ik vind persoonlijk vooral de verdedigingsdrift vervelend.
Dan antwoord ik in een gesprek dat mijn jongste bv krijgt en dan krijg ik daar een heel vreemd nors antwoord op van oh nou die van mij krijgt gewoon een fles hoor, al dat gedoe met die bv-maffia enz enz, niks voor mij nee hoor, niks mis met een flesje daar worden ze ook gewoon groot van, ik bedoel, flesvoeding wordt allemaal gecontroleerd en er is echt niets mis met een flesje geven en t is ook niet zo dat ik nou een slechtere band heb met mn kind ofzo ik bedoel kom nou je houdt toch gewoon van je kind! nee hoor flesvoeding is allang niet meer slechter dan borstvoeding!

Euh ja... okay... alleen maar omdat ik míjn kind borstvoeding geef?
Het is me nu al een paar keer overkomen dat ik zo'n vreemd soort bijna spastisch pro-flesvoeding pleidooi krijg als het gesprek alleen maar zo gaat:
- heb je bv gegeven/krijgt ze flesjes?
- ze krijgt nog steeds bv/nee ze krijgt bv.
meer niet, ik zeg niets suggestiefs of wat dan ook (het zal mij aan mn derriere oxideren namelijk wat een ander doet is haar goed recht.)

Ik weet niet, ik voel me daar dan weer ietwat ongemakkelijk bij.

Herkenbaar, Mignonne. Mensen lijken het direct als verwijt op te vatten wanneer je alleen maar aangeeft bv te geven. Terwijl ze er juist zelf naar vragen. En het stomme is dat ik daardoor juist extra terughoudend ben om erover te beginnen uit angst voor die reacties. (ik schreef erecties ) Ik ga dan heel spastisch doen.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 14:17 schreef Ssserpente het volgende:
Ik vertel op m'n werk ook niet meer dat ik voed. Met een jaar of zo heb ik het nog eens verteld, maar daar werd zo verbaasd en vol onbegrip ("Whahaha, echt weer wat voor jou! ") op gereageerd, dat ik niet eens meer zin heb om ervoor te pleiten.

Of: " Ach als ze naar school gaat schaamt ze zich er vanzelf wel voor"

angst voor erecties, dat is een ander forumdeel

Haha Morretje, die ga ik onthouden!

Herkenbaar wel, mignonne, maar ik reageer(de) op die dingen gewoonweg met "oh" en klaar. Ik had geen zin mezelf te verdedigen of de ander te bevestigen in hun verhaal. Iedereen moet het gewoon doen zoals het goed voelt en klaar.

oh nee ik ga er ook niet op in inderdaad, net wat miss zegt.
meer dan uh ok komt er van mijn kant meestal niet uit.

Mja, en dat van m'n schoonzusje.. hihihaha Oh, en tekenend: ze is arts

Oh die opmerking kreeg je toegeworpen Ik dacht dat je dat had geantwoord op een suffe vraag.

Nee, helaas.. Ach nou ja, ik weet wel dat ze me raar vindt wb mijn kind en hoe ik de dingen doe

Mijn omgeving is nogal van het nuchtere zegmaar...
Voeden op verzoek....dan wordt ze veels te zwaar.
In ons bed slapen.....dan wil ze niet meer in haar eigen bed.
Niet laten huilen.....dan raakt ze verwend.

Enzenz.....

En ze vragen al of ze haar eerste hapje al heeft gehad, want dat vond die van hun ook zo lekker.

Ik ga me er gelukkig steeds minder aan storen, nu nog leren om mensen niet altijd te willen vertellen hoe het in mijn ogen wel 'hoort'.

De paar mensen die het dichtst bij me staan zijn het gelukkig altijd met me eens. Dat is pas fijn!

Och niemand hoeft het altijd met me eens te zijn, maar het is wel fijn als ze je in je waarde laten, vind ik dan.

Het heeft me wel moeite gekost, maar intussen trek ik me van niemand meer iets aan, alleen van schaap

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2011 14:51 schreef miss_sly het volgende:

Het heeft me wel moeite gekost, maar intussen trek ik me van niemand meer iets aanprobeer ik me van niemand iets aan te trekken, alleen van schaap Ravage