R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Games kunnen echt wel maatschappelijk relevant zijn hoor..quote:Op donderdag 20 oktober 2011 12:31 schreef Thanatos45 het volgende:
[..]
Wel herkenbaar... ik heb het zelf met computergames, alleen is dat helaas niet zo maatschappelijk relevant dus heb ik er niks aan
Heb ik ook hoor! Ben bijna klaar met mn universitaire studie maar er gaat haast geen dag voorbij dat ik denk: had ik maar voor geneeskunde gekozen.....quote:
Zijn er hier meer die bepaalde 'obsessies' in zichzelf herkennen?
Ikzelf wil heel graag 1 bepaalde richting op, wat werk betreft. Deze richting is echter niet tot nauwelijks in te komen en dat is al jarenlang zo... maar toch kan ik het nooit los laten. En eigelijk wil ik het ook niet loslaten. Het is voor mij een echte obsessie, want er gaat geen dag voorbij dat ik eraan denk en dat ik ga zoeken op internet naar mogelijkheden... en dat blijkt elke keer weer tevergeefs en elke keer weer mondt het uit in teleurstellingen waar ik bijna depressief van wordt. Heel jammer en vervelend, want zo kan ik eigelijk ook niet genieten van de dingen die ik wél doe...
Anyone?
Nu is het niet dat ik een foute keuze heb gemaakt, maar ik heb mezelf pas heel laat leren kennen en mijn sociale vaardigheden zijn ook pas laat op gang gekomen (wilde eerst geen 'sociale' opleiding volgen). Maar ja, om nou 12000 euro per jaar neer te leggen voor zoiets gaat me wel te ver helaas
I never think of the future - it comes soon enough. - Albert Einstein
Ik zag gisteren een mooie, eloquente advocate op TV. Ze heet Dieuwke. Mooie vrouw en praat me toch mooi tijdens het pleiten en zo charmant. 
Haar man moet toch wel heel gelukkig met haar zijn.
Zelden zo gezien.
Juristenvrouwen vind ik prachtig.
[ Bericht 7% gewijzigd door EchtGaaf op 21-10-2011 12:20:21 ]
Haar man moet toch wel heel gelukkig met haar zijn.
Zelden zo gezien.
Juristenvrouwen vind ik prachtig.
[ Bericht 7% gewijzigd door EchtGaaf op 21-10-2011 12:20:21 ]
Een mede autist meld zich. Ik ben gediagnosticeerd met; ADHD, een autisme verwante ontwikkelingsstoornis, PDDNOS, en een onderliggende depressie.
Momenteel is het herfstvakantie. Ik heb een tijd lang in de kinderopvang gewerkt, en daarna in de gehandicaptenzorg. Hier ben ik mezelf ontzettend tegen gekomen. Het was een zeer leerzame tijd, en ik heb me ontwikkeld, maar ik heb de SPW opleiding niet kunnen halen helaas. Nu moet ik beroep op mijn wajong uitkering, en thuisstudie.
Heeft iemand zich weleens verdiept in: novreflextherapie? Dit heb ik gevolgd, en het heeft mij wel verbeterd. Zie google voor haar website, en mijn recensie.
Nu volg ik een vitamine A protocol. Vandaag is het mijn laatste dag daarvoor. Hopelijk verbeterd het iets. Sowieso is het belangrijk dat ik heel schoon eet, want anders heb ik niks aan mezelf, waardoor ik totaal niet productief ben.
Ik kwam hier het begrip: "zolderautist", tegen. Dit is ook wel iets waar ik onder val. Alhoewel ik nu vaker probeer af te spreken met mensen. Zonder sociaal contact voel ik me zo rot. Ik heb toch ook mijn behoeftes, en ik moet zeggen dat ik hard werk aan mijn strategie om onvervulde behoeftes te vervullen. Dat is hard werken, maar het loont. Investeer in de toekomst zeg ik altijd:)
Momenteel is het herfstvakantie. Ik heb een tijd lang in de kinderopvang gewerkt, en daarna in de gehandicaptenzorg. Hier ben ik mezelf ontzettend tegen gekomen. Het was een zeer leerzame tijd, en ik heb me ontwikkeld, maar ik heb de SPW opleiding niet kunnen halen helaas. Nu moet ik beroep op mijn wajong uitkering, en thuisstudie.
Heeft iemand zich weleens verdiept in: novreflextherapie? Dit heb ik gevolgd, en het heeft mij wel verbeterd. Zie google voor haar website, en mijn recensie.
Nu volg ik een vitamine A protocol. Vandaag is het mijn laatste dag daarvoor. Hopelijk verbeterd het iets. Sowieso is het belangrijk dat ik heel schoon eet, want anders heb ik niks aan mezelf, waardoor ik totaal niet productief ben.
Ik kwam hier het begrip: "zolderautist", tegen. Dit is ook wel iets waar ik onder val. Alhoewel ik nu vaker probeer af te spreken met mensen. Zonder sociaal contact voel ik me zo rot. Ik heb toch ook mijn behoeftes, en ik moet zeggen dat ik hard werk aan mijn strategie om onvervulde behoeftes te vervullen. Dat is hard werken, maar het loont. Investeer in de toekomst zeg ik altijd:)
......
Ja, net als Inez Weski!quote:Op vrijdag 21 oktober 2011 12:12 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik zag gisteren een mooie, eloquente advocate op TV. Ze heet Dieuwke. Mooie vrouw en praat me toch mooi tijdens het pleiten en zo charmant.
Haar man moet toch wel heel gelukkig met haar zijn.
Zelden zo gezien.
Juristenvrouwen vind ik prachtig.
'Here are the young men, the weight on their shoulders,
Here are the young men, well where have they been?
We knocked on the doors of Hell's darker chamber,
Pushed to the limit, we dragged ourselves in...' ('Decades' van Joy Division)
Here are the young men, well where have they been?
We knocked on the doors of Hell's darker chamber,
Pushed to the limit, we dragged ourselves in...' ('Decades' van Joy Division)
Welkom bij de club!quote:
Een mede autist meld zich. Ik ben gediagnosticeerd met; ADHD, een autisme verwante ontwikkelingsstoornis, PDDNOS, en een onderliggende depressie.
Momenteel is het herfstvakantie. Ik heb een tijd lang in de kinderopvang gewerkt, en daarna in de gehandicaptenzorg. Hier ben ik mezelf ontzettend tegen gekomen. Het was een zeer leerzame tijd, en ik heb me ontwikkeld, maar ik heb de SPW opleiding niet kunnen halen helaas. Nu moet ik beroep op mijn wajong uitkering, en thuisstudie.
Heeft iemand zich weleens verdiept in: novreflextherapie? Dit heb ik gevolgd, en het heeft mij wel verbeterd. Zie google voor haar website, en mijn recensie.
Nu volg ik een vitamine A protocol. Vandaag is het mijn laatste dag daarvoor. Hopelijk verbeterd het iets. Sowieso is het belangrijk dat ik heel schoon eet, want anders heb ik niks aan mezelf, waardoor ik totaal niet productief ben.
Ik kwam hier het begrip: "zolderautist", tegen. Dit is ook wel iets waar ik onder val. Alhoewel ik nu vaker probeer af te spreken met mensen. Zonder sociaal contact voel ik me zo rot. Ik heb toch ook mijn behoeftes, en ik moet zeggen dat ik hard werk aan mijn strategie om onvervulde behoeftes te vervullen. Dat is hard werken, maar het loont. Investeer in de toekomst zeg ik altijd:)
De combinatie autisme + ADHD wordt wel the ultimate challenge genoemd.
Je situatie moet wel tamelijk wanhopig zijn wil je voor zolderkamerautist kunnen doorgaan. Dat is als je totaal geen binding voelt met mensen en kiest voor een autistische leefstijl. En je behoefte voor sociaal contact sterk is verminderd. En vakantie... daar moet een zolderkamerautist niet eens aan denken. De dagelijkse, veilige structuur opgeven? Komt niks van in.
Je hebt een prima baan gehad. Helaas komen mensen met Autisme Spectrum Stoornis zichzelf vaak tegen in sociale situaties, en dus ook op het werk. Heeft het met beperking te maken dat je je opleiding niet kon afronden? En wat wil je zoal proberen te gaan bereiken in de komende jaren?
Ik spreek ook niet zo vaak af met mensen: omdat ik op werk al voldoende contact heb. Maar slecht... nee, zo wil ik mijn situatie niet bestempelen, integendeel zelfs.
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Aha, "the ultimate challenge". Ik kan me er wel in vinden. Als ik structuur en rust heb, verlang ik naar actie, humor en chaos. Hoe gelukkig ik me ook voel, aan de overkant lijkt het altijd groener te zijn.quote:
[..]
Welkom bij de club!
De combinatie autisme + ADHD wordt wel the ultimate challenge genoemd.
Je situatie moet wel tamelijk wanhopig zijn wil je voor zolderkamerautist kunnen doorgaan. Dat is als je totaal geen binding voelt met mensen en kiest voor een autistische leefstijl. En je behoefte voor sociaal contact sterk is verminderd. En vakantie... daar moet een zolderkamerautist niet eens aan denken. De dagelijkse, veilige structuur opgeven? Komt niks van in.
Je hebt een prima baan gehad. Helaas komen mensen met Autisme Spectrum Stoornis zichzelf vaak tegen in sociale situaties, en dus ook op het werk. Heeft het met beperking te maken dat je je opleiding niet kon afronden? En wat wil je zoal proberen te gaan bereiken in de komende jaren?
Ik spreek ook niet zo vaak af met mensen: omdat ik op werk al voldoende contact heb. Maar slecht... nee, zo wil ik mijn situatie niet bestempelen, integendeel zelfs.
Mijn plan is nu om in een lab te gaan werken. Er schijnen ook al MBO3 opleidingen te zijn, waarmee je aan de gang kunt gaan in een lab. Eerst ga ik wajong uitkering ontvangen, een aantal dagen in de week werken om mijn eenzaamheid te verminderen, en me verdiepen in alles wat je op de HAVO krijgt. Uiteindelijk wil ik ook nog een HAVO diploma halen.
De reden waarom ik moest stoppen, was omdat ik tegen teveel dingen aanliep; ik kon heel slecht de situaties aanvoelen, ik kon me slecht in de clienten inleven, mijn mening over mezelf was te sterk, ik communiceerde slecht (stelde bijv. weinig gerichte vragen), en ze wouden mij zeker niet als collega hebben. Dit doet pijn. Wel was ik leergierig, had ik doorzettingsvermogen, en maakte ik snel contact met mensen. Ook voelde ik me steeds zenuwachtig in sociale situaties, en had ik moeite om het rode draad te volgen, om mijn hoofd erbij te houden...
Nu lees ik zoveel mogelijk boeken en leer ik mezelf zoveel mogelijk nieuwe dingen aan. Morgen ga ik me verdiepen in geschiedenis, en daarna waarschijnlijk in algebra. Ik wil graag een plek veroveren in de maatschappij, en gelukkig worden met een vrouw.
......
Ja, diequote:
[..]
Jij bedoelde dat vrouwtje in DWDD? Ik vond het allemaal wat magertjes.
Maar tijdens het pleiten in de rechtszaal kwam ze heel sterk over.
Een bezoekje aan de autismesoos... mijn ouders hebben het idee dat ik daar wat somber van kan worden, zeker nu in een goede periode zit.
Hoe denken jullie daarover?
Goed kunnen omgaan met mensen om je heen die sociaal verder zijn is een zegen. Enige relativering kan toch geen kwaad? En nee, die krijg ik niet door een willekeurige sociale dienst binnen te lopen ;P
Of ik over 2 weken na een of andere familieverjaardag wil... voel me eerlijk gezegd een beetje geclaimed. Is dit vreemd? Wil best op een andere datum komen, als het wat rustiger is. Heb net allerlei nieuwe sociale situaties achter de rug (was heel leuk hoor) en heb echt niet de gemakkelijkste weg gekozen.
[ Bericht 8% gewijzigd door schaal_9 op 21-10-2011 19:45:04 ]
Hoe denken jullie daarover?
Goed kunnen omgaan met mensen om je heen die sociaal verder zijn is een zegen. Enige relativering kan toch geen kwaad? En nee, die krijg ik niet door een willekeurige sociale dienst binnen te lopen ;P
Of ik over 2 weken na een of andere familieverjaardag wil... voel me eerlijk gezegd een beetje geclaimed. Is dit vreemd? Wil best op een andere datum komen, als het wat rustiger is. Heb net allerlei nieuwe sociale situaties achter de rug (was heel leuk hoor) en heb echt niet de gemakkelijkste weg gekozen.
[ Bericht 8% gewijzigd door schaal_9 op 21-10-2011 19:45:04 ]
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Een gigantisch dilemma, waar 90% van de mensen met Asperger (en vaak en IQ van 130) mee te maken hebben. Leren omgaan met Asperger kan een lang proces zijn als je er te veel over leest. Een te sterke mate van perfectionisme kan het ook lastig maken. Ook zijn mensen met Asperger buitengewoon eerlijk: soms, maar niet altijd een voordeel. Het kan zijn dat je met je diagnose een stap terug zet: dingen die je vroeger nog deed, maar voortaan wel uit je hoofd laat vanwege de inspanning die het vergt. Heb ik ook wel een beetje hoorquote:
[..]
Dat mensen rekening met me kunnen houden en dat mensen begrijpen waar eventueel "vreemd" gedrag vandaan komt. Daarnaast heb ik geen zin om overal omheen te moeten lullen want het grootste gedeelte van mijn leven staat op dit moment in het teken van het leren omgaan met en accepteren van dat ik asperger heb en alle beperkingen die daar voor mij bij komen kijken. Als ik dan niet zou vertellen dat ik asperger heb blijft er voor mij op dit moment bitter weinig over om over te praten wanneer het mijn leven betreft.
Maar goed, dat verschilt per persoon natuurlijk. Als autisme voor jou niet meer is dan een labeltje wat je ooit opgeplakt hebt gekregen, je je problemen hebt overwonnen en het nu geen noemenswaardige rol meer speelt in je leven kan je het bij de meeste contacten idd achterwege laten, alhoewel ik het bij liefdesrelaties en hechte vriendschappen zowiezo wel zou vertellen, maar dat ben ik dan weer.
Als ik nieuwe mensen ontmoet, ga ik het niet zomaar vertellen. Je zou kunnen zeggen dat ik problemen min of meer heb overwonnen dankzij degene die mij heeft aangenomen.
Echt inderdaad, wat een bagger! Qua beeldschermen zijn we er sterk op achteruit gegaan, en ook qua keuze in resolutie.quote:
Een matscherm is inderdaad erg goed. Mijn vorige laptop had ook een glanzend scherm en dat kan best irritant zijn. Er hoeft maar een heel klein beetje licht op te vallen en je kunt er al last van hebben.
Ben op zoek naar een nieuwe woning. Een woning in een rustige buurt met weinig prikkels om me heen. Erg lastig om te vinden.
Het wonen... dat is een opgave ja
Voor stelletjes waarbij beide partners 1,5 tot 2 keer modaal verdienen is het niet zo bijster moeilijk. Maar probeer met 926,99 euro netto maar eens een woning in een rustige buurt te vinden. Wellicht heb je gewoon werk?
[ Bericht 3% gewijzigd door schaal_9 op 21-10-2011 20:04:30 ]
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Ik ben nog nooit naar die autismesoos geweest, maar hangt daar een beetje een depri sfeer?quote:
Een bezoekje aan de autismesoos... mijn ouders hebben het idee dat ik daar wat somber van kan worden, zeker nu in een goede periode zit.
Hoe denken jullie daarover?
Goed kunnen omgaan met mensen om je heen die sociaal verder zijn is een zegen. Enige relativering kan toch geen kwaad? En nee, die krijg ik niet door een willekeurige sociale dienst binnen te lopen ;P
Of ik over 2 weken na een of andere familieverjaardag wil... voel me eerlijk gezegd een beetje geclaimed. Is dit vreemd? Wil best op een andere datum komen, als het wat rustiger is. Heb net allerlei nieuwe sociale situaties achter de rug (was heel leuk hoor) en heb echt niet de gemakkelijkste weg gekozen.
En over verjaardagen, gelukkig doen mijn ouders daar niet zo moeilijk over.
signatuurloos
Ben maar één keer geweest (spelletjesavond). De sfeer valt wel mee, zijn allemaal gelijkstemden.quote:
[..]
Ik ben nog nooit naar die autismesoos geweest, maar hangt daar een beetje een depri sfeer?
En over verjaardagen, gelukkig doen mijn ouders daar niet zo moeilijk over.
Dat is fijn, dat ze daar niet zo moeilijk over doen. Vier je je eigen verjaardag?
Verjaardagen: vind het zo vermoeiend om naar allerlei gesprekken van (vele) anderen te luisteren. Dus ik kom dan meestal op een andere dag, als het wat rustiger is.
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Daarvoor hoef ik het zeker niet te doen, genoeg op de bankquote:Op vrijdag 21 oktober 2011 21:16 schreef robin007bond het volgende:
[..]
Ik vier het altijd voor het geld
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Op mijn leeftijd is het wel prettigquote:
[..]
Daarvoor hoef ik het zeker niet te doen, genoeg op de bank
Afgelopen jaar heb ik een paar vrienden uitgenodigd, maar niet uitgebreid met familie. Dat doe ik al jaren niet meer.quote:
signatuurloos
Soms ga ik wel mee naar verjaardagen, maar dan vooral van kennissen die ouder zijn (vrienden van m'n ouders) omdat ik dan mensen tegen kom waarmee ik leuke (lees diepergaande) gesprekken kan hebben.quote:
Maar verjaardagen van leeftijdsgenoten, nee, dat hoeft wat mij betreft niet. Mijn eigen verjaardag heb ik ook al sinds jaren niet meer gevierd, geen goesting om een hele dag mensen om mij heen te hebben.
Mijn huisje is daar sowieso te klein voor.quote:
[..]
Soms ga ik wel mee naar verjaardagen, maar dan vooral van kennissen die ouder zijn (vrienden van m'n ouders) omdat ik dan mensen tegen kom waarmee ik leuke (lees diepergaande) gesprekken kan hebben.
Maar verjaardagen van leeftijdsgenoten, nee, dat hoeft wat mij betreft niet. Mijn eigen verjaardag heb ik ook al sinds jaren niet meer gevierd, geen goesting om een hele dag mensen om mij heen te hebben.
signatuurloos
Vandaag met een arts en een financieël medewerker 2,5 uur om de tafel gezeten om mijn kennis over een nieuwe financieringsstructuur te delen c.q. beiden er een beetje wegwijs in te maken.
Dat vind ik nou leuk, om mijn kennis met anderen te delen, en dat ik er ook nog wat geld mee kan (bij)verdienen maakt het alleen maar beter.
Dat vind ik nou leuk, om mijn kennis met anderen te delen, en dat ik er ook nog wat geld mee kan (bij)verdienen maakt het alleen maar beter.
De vraag is die je aan jezelf moet stellen is: waarom wil jij daarheen? Met welke motivatie.quote:
Een bezoekje aan de autismesoos... mijn ouders hebben het idee dat ik daar wat somber van kan worden, zeker nu in een goede periode zit.
Hoe denken jullie daarover?
Zoek je echt sociaal contact, buiten je werk om? Heb je vrienden, ook buiten je werk om? Mijn indruk is eigenlijk dat je naast je werk weinig contacten hebt en dat je veel vrije tijd achter je computer doorbrengt. Daar is verder niks mee hoor, het is even voor de beeldvorming.
Ik geloof best dat je ouders dat afvragen. Ze zijn natuurlijk bang dat je misschien terugvalt in een sombere periode, die je vast hebt gehad toen je deze baan nog niet had.
Mijn idee is dat je motivatie om daar heen te gaan, meer gericht is op het observeren van lotgenoten. Ik denk dat jij heel sterk de neiging hebt om het verschijnsel sterk te analyseren en te vergelijken van andere lotgenoten. Misschien wil je met een goed gevoel naar huis, van zo.....die mensen hebben het erger? ---->>feel good gevoel. Is dat het?
Ik ben eigenlijk een beetje bang, sinds ik je meemaak op dit forum dat het jou kan triggeren.Ik dacht ook dat je juist nogal moeite had om auti's in het echt te ontmoeten, omdat het dan te dicht bij je komt. Klopt dat?
Mijn indruk is een beetje dat je best ambivalent in het geheel staat. Aan de ene kant zou je liefst van de diagnose afwillen, toch fascineert het jou en het houd je best bezig is mij idee.
Probeer ook bij je gevoel te blijven. Hoe voelt zo'n bezoek voor je? Voelt het goed?
Ik merk dat het een beetje veel voor je wordt, maar kan je dat niet bespreken met dat familielid? Zo van, het komt mij even niet uit, kan het later?quote:Of ik over 2 weken na een of andere familieverjaardag wil... voel me eerlijk gezegd een beetje geclaimed. Is dit vreemd? Wil best op een andere datum komen, als het wat rustiger is. Heb net allerlei nieuwe sociale situaties achter de rug (was heel leuk hoor) en heb echt niet de gemakkelijkste weg gekozen.
Nou mooi toch, als je dit aankunt ?quote:
Vandaag met een arts en een financieël medewerker 2,5 uur om de tafel gezeten om mijn kennis over een nieuwe financieringsstructuur te delen c.q. beiden er een beetje wegwijs in te maken.
Dat vind ik nou leuk, om mijn kennis met anderen te delen, en dat ik er ook nog wat geld mee kan (bij)verdienen maakt het alleen maar beter.
Veel succes ermee.quote:
Vandaag met een arts en een financieël medewerker 2,5 uur om de tafel gezeten om mijn kennis over een nieuwe financieringsstructuur te delen c.q. beiden er een beetje wegwijs in te maken.
Dat vind ik nou leuk, om mijn kennis met anderen te delen, en dat ik er ook nog wat geld mee kan (bij)verdienen maakt het alleen maar beter.
signatuurloos
Dank voor je reactiequote:
[..]
De vraag is die je aan jezelf moet stellen is: waarom wil jij daarheen? Met welke motivatie.
Zoek je echt sociaal contact, buiten je werk om? Heb je vrienden, ook buiten je werk om? Mijn indruk is eigenlijk dat je naast je werk weinig contacten hebt en dat je veel vrije tijd achter je computer doorbrengt. Daar is verder niks mee hoor, het is even voor de beeldvorming.
Ik geloof best dat je ouders dat afvragen. Ze zijn natuurlijk bang dat je misschien terugvalt in een sombere periode, die je vast hebt gehad toen je deze baan nog niet had.
Mijn indruk is een beetje dat je best ambivalent in het geheel staat. Aan de ene kant zou je liefst van de diagnose afwillen, toch fascineert het jou en het houd je best bezig is mij idee.
Probeer ook bij je gevoel te blijven. Hoe voelt zo'n bezoek voor je? Voelt het goed?
[..]
Ik merk dat het een beetje veel voor je wordt, maar kan je dat niet bespreken met dat familielid? Zo van, het komt mij even niet uit, kan het later?
Inmiddels ben ik sociaal zo ver dat ik het met plezier naar het Sinterklaas- en kerstfeest van mijn werk kan. En daar kunnen we het tenminste nog over de economie hebben
Op de excursie was ik de enige alleenreizende. Dat is niet zo gemakkelijk, maar contact verliep redelijk goed. Ik heb een paar mensen gevraagd of ze even een foto’tje van mij wilden maken, ging prima
Maar ergens ben ik het een beetje zat, dat ik als alleenstaande vaak extra moeite moet doen; je hebt meer kans op miscommunicatie. Dus wat dat betreft ben wel een beetje op zoek naar een feel goed-gevoel (relativering is een beter woord). Het onderwerp Autisme en toekomst past dan weer mooi bij mijn werk in de sociale zekerheid. Goed excuus om erheen te gaan. Het zal inderdaad wel deels observeren zijn, daarin heb je gelijk.
[ Bericht 3% gewijzigd door schaal_9 op 21-10-2011 22:44:01 ]
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Mooi dat je ook naar sociale aangelegenheden kunt gaan in je werksituatie, je doet het toch maar.quote:
[..]
Dank voor je reactie
Inmiddels ben ik sociaal zo ver dat ik het met plezier naar het Sinterklaas- en kerstfeest van mijn werk kan. En daar kunnen we het tenminste nog over de economie hebben
Op de excursie was ik de enige alleenreizende. Dat is niet zo gemakkelijk, maar contact verliep redelijk goed. Ik heb een paar mensen gevraagd of ze even een foto’tje van mij wilden maken, ging prima
Maar ergens ben ik het een beetje zat, dat ik als alleenstaande vaak extra moeite moet doen; je hebt meer kans op miscommunicatie. Dus wat dat betreft ben wel een beetje op zoek naar een feel goed-gevoel (relativering is een beter woord). Het onderwerp Autisme en toekomst past dan weer mooi bij mijn werk in de sociale zekerheid. Goed excuus om erheen te gaan. Het zal inderdaad wel deels observeren zijn, daarin heb je gelijk.
Maar, is het dan juist niet leuk om het dan over wat anders te hebben dan over economie? Oeps, dat is toch wel heel moeilijk hoor, zo'n situatie waarin je als enige alleenreizige bent.
Toch erg knap dat je dan toch nog redelijk goed contact hebt gehad; want met stelletjes kom je 100 keer moeilijker ergens tussen, Goed dat je anderen foto van jou hebt laten maken Als alleenstaande heb je het in sociale aangelegenheden het inderdaad veel moeilijker dan stelletjes. Ik zou bijvoorbeeld never nooit alleen naar een bruiloft gaan. (een bruiloft vind ik sowieso een van de meeste verschrikkelijke aangelegenheden trouwens).
Dat was precies de reden dat ik precies één excursie maakte. Vergeet niet, iedere excursie heeft weer een andere groep. Dit gezegd hebbende, dankzij deze vakantie gaan andere sociale gelegenheden weer gemakkelijker. Bruiloften houd ik ook niet van, maar komt bijna nooit voor.quote:
[..]
Mooi dat je ook naar sociale aangelegenheden kunt gaan in je werksituatie, je doet het toch maar.
Oeps, dat is toch wel heel moeilijk hoor, zo'n situatie waarin je als enige alleenreizige bent.
Als alleenstaande heb je het in sociale aangelegenheden het inderdaad veel moeilijker dan stelletjes. Ik zou bijvoorbeeld never nooit alleen naar een bruiloft gaan. (een bruiloft vind ik sowieso een van de meeste verschrikkelijke aangelegenheden trouwens).
Ik heb met één echtpaar nog leuk contact gehad trouwens
Zij vonden het best knap dat ik alleen reisde!
Ga je zelf weleens naar verjaardagen?
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Dat is een hele stap hoor, die je doet. ik blijf dat knap vinden.quote:
[..]
Dat was precies de reden dat ik precies één excursie maakte. Vergeet niet, iedere excursie heeft weer een andere groep. Dit gezegd hebbende, dankzij deze vakantie gaan andere sociale gelegenheden weer gemakkelijker. Bruiloften houd ik ook niet van, maar komt bijna nooit voor.
Ik heb met één echtpaar nog leuk contact gehad trouwens
Zij vonden het best knap dat ik alleen reisde!
Ga je zelf weleens naar verjaardagen?
Het is zelfs voor een NT-er al heel knap dat iemand alleen reist.
Zeker als zo'n reis toch al niet naast de deur is... Tja, verjaardagen. Je kan er niet altijd omheen. Je moet er altijd alleen heen. Naar je eigen direct familie is dat allemaal niet zo lastig hoor. Nooit druk en zo. Dat scheelt. Bij drukke verjaardagen vind ik het ook lastig om een gesprek te volgen als iedereen door elkaar heen praat. Teveel aan prikkels, en wij hebben wat lastiger met het filteren in gesprekken.
