Een gigantisch dilemma, waar 90% van de mensen met Asperger (en vaak en IQ van 130) mee te maken hebben. Leren omgaan met Asperger kan een lang proces zijn als je er te veel over leest. Een te sterke mate van perfectionisme kan het ook lastig maken. Ook zijn mensen met Asperger buitengewoon eerlijk: soms, maar niet altijd een voordeel. Het kan zijn dat je met je diagnose een stap terug zet: dingen die je vroeger nog deed, maar voortaan wel uit je hoofd laat vanwege de inspanning die het vergt. Heb ik ook wel een beetje hoorquote:Op woensdag 19 oktober 2011 16:37 schreef Thanatos45 het volgende:
[..]
Dat mensen rekening met me kunnen houden en dat mensen begrijpen waar eventueel "vreemd" gedrag vandaan komt. Daarnaast heb ik geen zin om overal omheen te moeten lullen want het grootste gedeelte van mijn leven staat op dit moment in het teken van het leren omgaan met en accepteren van dat ik asperger heb en alle beperkingen die daar voor mij bij komen kijken. Als ik dan niet zou vertellen dat ik asperger heb blijft er voor mij op dit moment bitter weinig over om over te praten wanneer het mijn leven betreft.
Maar goed, dat verschilt per persoon natuurlijk. Als autisme voor jou niet meer is dan een labeltje wat je ooit opgeplakt hebt gekregen, je je problemen hebt overwonnen en het nu geen noemenswaardige rol meer speelt in je leven kan je het bij de meeste contacten idd achterwege laten, alhoewel ik het bij liefdesrelaties en hechte vriendschappen zowiezo wel zou vertellen, maar dat ben ik dan weer.
Echt inderdaad, wat een bagger! Qua beeldschermen zijn we er sterk op achteruit gegaan, en ook qua keuze in resolutie.quote:Op woensdag 19 oktober 2011 14:17 schreef Riddler86 het volgende:
Een matscherm is inderdaad erg goed. Mijn vorige laptop had ook een glanzend scherm en dat kan best irritant zijn. Er hoeft maar een heel klein beetje licht op te vallen en je kunt er al last van hebben.
Ben op zoek naar een nieuwe woning. Een woning in een rustige buurt met weinig prikkels om me heen. Erg lastig om te vinden.
Ik ben nog nooit naar die autismesoos geweest, maar hangt daar een beetje een depri sfeer?quote:Op vrijdag 21 oktober 2011 19:40 schreef schaal_9 het volgende:
Een bezoekje aan de autismesoos... mijn ouders hebben het idee dat ik daar wat somber van kan worden, zeker nu in een goede periode zit.
Hoe denken jullie daarover?
Goed kunnen omgaan met mensen om je heen die sociaal verder zijn is een zegen. Enige relativering kan toch geen kwaad? En nee, die krijg ik niet door een willekeurige sociale dienst binnen te lopen ;P
Of ik over 2 weken na een of andere familieverjaardag wil... voel me eerlijk gezegd een beetje geclaimed. Is dit vreemd? Wil best op een andere datum komen, als het wat rustiger is. Heb net allerlei nieuwe sociale situaties achter de rug (was heel leuk hoor) en heb echt niet de gemakkelijkste weg gekozen.
Ben maar één keer geweest (spelletjesavond). De sfeer valt wel mee, zijn allemaal gelijkstemden.quote:Op vrijdag 21 oktober 2011 20:10 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Ik ben nog nooit naar die autismesoos geweest, maar hangt daar een beetje een depri sfeer?
En over verjaardagen, gelukkig doen mijn ouders daar niet zo moeilijk over.
Daarvoor hoef ik het zeker niet te doen, genoeg op de bankquote:Op vrijdag 21 oktober 2011 21:16 schreef robin007bond het volgende:
[..]
Ik vier het altijd voor het geld
Op mijn leeftijd is het wel prettigquote:Op vrijdag 21 oktober 2011 21:22 schreef schaal_9 het volgende:
[..]
Daarvoor hoef ik het zeker niet te doen, genoeg op de bank
Afgelopen jaar heb ik een paar vrienden uitgenodigd, maar niet uitgebreid met familie. Dat doe ik al jaren niet meer.quote:
Soms ga ik wel mee naar verjaardagen, maar dan vooral van kennissen die ouder zijn (vrienden van m'n ouders) omdat ik dan mensen tegen kom waarmee ik leuke (lees diepergaande) gesprekken kan hebben.quote:
Mijn huisje is daar sowieso te klein voor.quote:Op vrijdag 21 oktober 2011 22:06 schreef von_Preussen het volgende:
[..]
Soms ga ik wel mee naar verjaardagen, maar dan vooral van kennissen die ouder zijn (vrienden van m'n ouders) omdat ik dan mensen tegen kom waarmee ik leuke (lees diepergaande) gesprekken kan hebben.
Maar verjaardagen van leeftijdsgenoten, nee, dat hoeft wat mij betreft niet. Mijn eigen verjaardag heb ik ook al sinds jaren niet meer gevierd, geen goesting om een hele dag mensen om mij heen te hebben.
De vraag is die je aan jezelf moet stellen is: waarom wil jij daarheen? Met welke motivatie.quote:Op vrijdag 21 oktober 2011 19:40 schreef schaal_9 het volgende:
Een bezoekje aan de autismesoos... mijn ouders hebben het idee dat ik daar wat somber van kan worden, zeker nu in een goede periode zit.
Hoe denken jullie daarover?
Ik merk dat het een beetje veel voor je wordt, maar kan je dat niet bespreken met dat familielid? Zo van, het komt mij even niet uit, kan het later?quote:Of ik over 2 weken na een of andere familieverjaardag wil... voel me eerlijk gezegd een beetje geclaimed. Is dit vreemd? Wil best op een andere datum komen, als het wat rustiger is. Heb net allerlei nieuwe sociale situaties achter de rug (was heel leuk hoor) en heb echt niet de gemakkelijkste weg gekozen.
Nou mooi toch, als je dit aankunt ?quote:Op vrijdag 21 oktober 2011 22:20 schreef von_Preussen het volgende:
Vandaag met een arts en een financieël medewerker 2,5 uur om de tafel gezeten om mijn kennis over een nieuwe financieringsstructuur te delen c.q. beiden er een beetje wegwijs in te maken.
Dat vind ik nou leuk, om mijn kennis met anderen te delen, en dat ik er ook nog wat geld mee kan (bij)verdienen maakt het alleen maar beter.
Veel succes ermee.quote:Op vrijdag 21 oktober 2011 22:20 schreef von_Preussen het volgende:
Vandaag met een arts en een financieël medewerker 2,5 uur om de tafel gezeten om mijn kennis over een nieuwe financieringsstructuur te delen c.q. beiden er een beetje wegwijs in te maken.
Dat vind ik nou leuk, om mijn kennis met anderen te delen, en dat ik er ook nog wat geld mee kan (bij)verdienen maakt het alleen maar beter.
Dank voor je reactiequote:Op vrijdag 21 oktober 2011 22:23 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
De vraag is die je aan jezelf moet stellen is: waarom wil jij daarheen? Met welke motivatie.
Zoek je echt sociaal contact, buiten je werk om? Heb je vrienden, ook buiten je werk om? Mijn indruk is eigenlijk dat je naast je werk weinig contacten hebt en dat je veel vrije tijd achter je computer doorbrengt. Daar is verder niks mee hoor, het is even voor de beeldvorming.
Ik geloof best dat je ouders dat afvragen. Ze zijn natuurlijk bang dat je misschien terugvalt in een sombere periode, die je vast hebt gehad toen je deze baan nog niet had.
Mijn indruk is een beetje dat je best ambivalent in het geheel staat. Aan de ene kant zou je liefst van de diagnose afwillen, toch fascineert het jou en het houd je best bezig is mij idee.
Probeer ook bij je gevoel te blijven. Hoe voelt zo'n bezoek voor je? Voelt het goed?
[..]
Ik merk dat het een beetje veel voor je wordt, maar kan je dat niet bespreken met dat familielid? Zo van, het komt mij even niet uit, kan het later?
Mooi dat je ook naar sociale aangelegenheden kunt gaan in je werksituatie, je doet het toch maar.quote:Op vrijdag 21 oktober 2011 22:38 schreef schaal_9 het volgende:
[..]
Dank voor je reactie
Inmiddels ben ik sociaal zo ver dat ik het met plezier naar het Sinterklaas- en kerstfeest van mijn werk kan. En daar kunnen we het tenminste nog over de economie hebben
Op de excursie was ik de enige alleenreizende. Dat is niet zo gemakkelijk, maar contact verliep redelijk goed. Ik heb een paar mensen gevraagd of ze even een foto’tje van mij wilden maken, ging prima
Maar ergens ben ik het een beetje zat, dat ik als alleenstaande vaak extra moeite moet doen; je hebt meer kans op miscommunicatie. Dus wat dat betreft ben wel een beetje op zoek naar een feel goed-gevoel (relativering is een beter woord). Het onderwerp Autisme en toekomst past dan weer mooi bij mijn werk in de sociale zekerheid. Goed excuus om erheen te gaan. Het zal inderdaad wel deels observeren zijn, daarin heb je gelijk.
Dat was precies de reden dat ik precies één excursie maakte. Vergeet niet, iedere excursie heeft weer een andere groep. Dit gezegd hebbende, dankzij deze vakantie gaan andere sociale gelegenheden weer gemakkelijker. Bruiloften houd ik ook niet van, maar komt bijna nooit voor.quote:Op vrijdag 21 oktober 2011 22:55 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Mooi dat je ook naar sociale aangelegenheden kunt gaan in je werksituatie, je doet het toch maar.Maar, is het dan juist niet leuk om het dan over wat anders te hebben dan over economie?
![]()
Oeps, dat is toch wel heel moeilijk hoor, zo'n situatie waarin je als enige alleenreizige bent.Toch erg knap dat je dan toch nog redelijk goed contact hebt gehad; want met stelletjes kom je 100 keer moeilijker ergens tussen,
Goed dat je anderen foto van jou hebt laten maken
Als alleenstaande heb je het in sociale aangelegenheden het inderdaad veel moeilijker dan stelletjes. Ik zou bijvoorbeeld never nooit alleen naar een bruiloft gaan. (een bruiloft vind ik sowieso een van de meeste verschrikkelijke aangelegenheden trouwens).
Dat is een hele stap hoor, die je doet. ik blijf dat knap vinden.quote:Op vrijdag 21 oktober 2011 23:05 schreef schaal_9 het volgende:
[..]
Dat was precies de reden dat ik precies één excursie maakte. Vergeet niet, iedere excursie heeft weer een andere groep. Dit gezegd hebbende, dankzij deze vakantie gaan andere sociale gelegenheden weer gemakkelijker. Bruiloften houd ik ook niet van, maar komt bijna nooit voor.
Ik heb met één echtpaar nog leuk contact gehad trouwens
Zij vonden het best knap dat ik alleen reisde!
Ga je zelf weleens naar verjaardagen?
Welkom bij de club!quote:Op zaterdag 22 oktober 2011 13:05 schreef Lokasenna het volgende:
Ik ga deze reeks ook maar volgen denk ik.
Misschien post ik later nog wel over mezelf.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |