kinderen twee- of meertalig opvoeden #2

Mooie kick in het andere topic, haha

Ik vind het lastiger dan ik had gedacht. De hele dag praat je Engels en dan ga je vaak automatisch in het Engels verder. We lezen wel Nederlandse boeken voor en probeer het toch zo vaak mogelijk.

Ik ga hier lekker mee lezen/kletsen
Ik ben zwanger van onze eerst kindje...Mijn moeder taal is Hebreeuws maar thuis met mijn man spreken we alleen Nederlands..
Mijn ouders spreken geen NL...wel Hebreeuws/Frans/Engels
Ik zou het leuk vinden als de kleine straks wel wat Hebreeuws kan...maar ik had dus vragen over het introduceren ervan als je het eigenlijk nooit spreekt..
Toch tegen haar in het Hebreeuws spreken dan, als we alleen zijn vooral anders is het ook niks voor mijn man...

Amaranta bedankt

Spaans gaat wel aardig. Dankje Dora the Explorer.

Hier 2talige opvoeding thuis (NL en Duits) en op het kdv wordt er Duits en Engels gesproken. Ik praat standaard NL tegen Lotte, tenzij we bijv. bij Duitse vrienden zijn of zoals Amaranta aangeeft, in bijv. de supermarkt aan de kassa. Ik merk bij Lotte dat ze allebei even goed verstaat en nu ze echt alles nazegt, ook beide napraat. Wel is haar Duitse woordenschat groter, maar dat is ook logisch, dat hoort ze het meeste. Tot nu toe gaat het zo dat ik NL praat en zij in het Duits antwoord, met af en toe een Nederlands woord er tussendoor.

Omdat er thuis dus geen Engels gesproken word, maar ik het wel wil stimuleren, naast het Engels wat ze op het kdv leert, kijken we vaak filmpjes op youtube of dvd's in het Engels. Engelse woorden zitten niet in haar dagelijkse woordenschat die ik thuis meekrijg. Ik zal eens vragen hoe dat op het kdv is..

Ik werk , als je het vrij zou kunnen vertalen, als taalpedagoog met meertalige kinderen in Zweden. Zelf heb ik twee dochters van 3,5 en 1. Mijn eigen kinderen spreken (de oudste dan) ook twee talen. Thuis Nederlands, met vriendjes en op school Zweeds.Geen enkel probleem. Jonge kinderen hebben het vermogen om probleemloos één of meerdere talen aan te leren. Taalverwerving op jongere leeftijd werkt echt als een spons. Bovendien kunnen kinderen moeiteloos switchen tussen de taal die ze thuis spreken, die ze op school spreken, met mama of met papa. Ik vind het nog steeds wonderbaarlijk om te zien hoe makkelijk de meeste kinderen hier mee omgaan.

De kinderen waar mee ik werk zijn grofweg te verdelen in drie categoriën. Voor het gemak pak ik dan de kinderen met "gemengde" ouders. De één Nederlands, de ander Zweeds

1. De kinderen waarvan één van de ouders consequent Nederlands met ze praat.
2. De kinderen waarvan de ouders beide Zweeds met de kinderen spreken en vaste momenten inbouwen voor het Nederlands. Denk aan boekjes lezen, Nederlands praten onder het eten enzovoort.
3. De kinderen waarvan de ouders altijd Zweeds spreken, geen vaste momenten hebben, maar wel willen dat opa en oma met de keinkinderen kunnen communiceren. Beetje los-vast zonder plan erachter

Lijkt mij onnodig om te zeggen dat de eerste categorie veruit het beste Nederlands praat. In mijn opvatting zijn alleen deze kinderen dan ook echt tweetalig. Ze begrijpen beide talen en kunnen in beide talen communiceren zonder al teveel moeite. In de meeste gevallen zie je wel dat één van de talen de overghand heeft. Vaak is dat de schooltaal. Zweeds dus.
De laatste categorie kan niet meer dan een aantal woordjes spreken en misschien tellen tot tien. Leuk voor opa en oma, maar is geen tweetaligheid.

Wil je je kind echt tweetalig opvoeden dan zul je daar tijd en moeite in moeten steken en zoveel mogelijk met je kind moeten spreken in jouw eigen taal. En natuurlijk zijn er situaties zoals hierboven beschreven waarbij het gepaster is om een keer niet in de de eigen taal te communiceren, maar de Gouden Regel is: Input leidt tot Output.

Ja ik ga er ook weer eens wat meer 'moeite' voor doen, 't is nog niet te laat!

Ah hier is het topic
In verwachting van ons eerste kindje. Ik ben totaal Nederlands en mijn vriend komt uit Tunesië.
Dus daar spreken ze Arabisch en Frans. 3 talen lijkt me wat teveel.
Dus we beginnen met Arabisch. Ik spreek zelf maar simpele "toeristische" zinnetjes Arabisch.
In onze kenniskring kennen we nog 1 ander stel dat tweetalig Ned/Arabisch wilde opvoeden maar dit is uiteindelijk opgegeven omdat het desbetreffende kind wel Arabisch verstond maar weigerde het te spreken.
Wat ontmoedigend werkte voor de vader die het uiteindelijk dan totaal heeft opgegeven.

Zoals Knutknuttson zeg, willen wij nummer 1 aanhouden. Waarin in de planning zit dat mijn vriend bijvoorbeeld boekjes in het Arabisch gaat voorlezen en tegen de tijd misschien ook wel een schotel aanschaffen zodat er Arabische tv kan worden gekeken.
Dit omdat Nederlands natuurlijk in overvloed word aangeboden en Arabisch een stuk minder want wij moeten natuurlijk ook nog werken

Ik ben benieuwd hoe het in de praktijk gaat en of we veel doorzettingsvermogen moeten hebben of dat het min of meer vanzelf gaat.

En al gaandeweg hoop ik automatisch ook wat meer Arabisch op te steken.
Anders versta ik straks mijn zoon niet

Mijn zoon heeft de 'harde G' al goed onder controle. Da's toch heel wat voor een Amerikaantje met ook een Nederlands paspoort.

Hij gebruikt wel veel Nederlandse woorden trouwens, 't is nog niet verloren: Bakje, lekker, goed zo, goedemorgen, doekje, 'groene bak' wat de tuinafval container is en nog wat meer.

quote:

Op zondag 25 september 2011 00:28 schreef TimeJumper het volgende:
Ah hier is het topic
In verwachting van ons eerste kindje. Ik ben totaal Nederlands en mijn vriend komt uit Tunesië.
Dus daar spreken ze Arabisch en Frans. 3 talen lijkt me wat teveel.

Wij zijn beiden (helaas) eentalig, en onze dochter dus ook, maar drie talen kan op zich best. Vrienden van ons voeden hun zoontje zelfs viertalig op (Nederlands, Engels, Russisch, Oekraīens), en dat pikt hij behoorlijk goed op.

quote:

Op zondag 25 september 2011 08:49 schreef amaranta het volgende:
Hoe oud is je zoon popolon?

Drie.

Mijn stiefzusje van 7 spreekt geen woord nederlands (vader in is hertrouwd met een amerikaanse).
Haar moeder wilde het niet, ze wil zelf ook geen andere taal leren.
Als mijn vader en ik Nederlands tegen elkaar praten dan worden we aangekeken met vuile blikken, want ze begrijpen het niet

quote:

Op zaterdag 24 september 2011 22:50 schreef Knutknuttsson het volgende:
Ik werk , als je het vrij zou kunnen vertalen, als taalpedagoog met meertalige kinderen in Zweden. Zelf heb ik twee dochters van 3,5 en 1. Mijn eigen kinderen spreken (de oudste dan) ook twee talen. Thuis Nederlands, met vriendjes en op school Zweeds.Geen enkel probleem. Jonge kinderen hebben het vermogen om probleemloos één of meerdere talen aan te leren. Taalverwerving op jongere leeftijd werkt echt als een spons. Bovendien kunnen kinderen moeiteloos switchen tussen de taal die ze thuis spreken, die ze op school spreken, met mama of met papa. Ik vind het nog steeds wonderbaarlijk om te zien hoe makkelijk de meeste kinderen hier mee omgaan.

De kinderen waar mee ik werk zijn grofweg te verdelen in drie categoriën. Voor het gemak pak ik dan de kinderen met "gemengde" ouders. De één Nederlands, de ander Zweeds

1. De kinderen waarvan één van de ouders consequent Nederlands met ze praat.
2. De kinderen waarvan de ouders beide Zweeds met de kinderen spreken en vaste momenten inbouwen voor het Nederlands. Denk aan boekjes lezen, Nederlands praten onder het eten enzovoort.
3. De kinderen waarvan de ouders altijd Zweeds spreken, geen vaste momenten hebben, maar wel willen dat opa en oma met de keinkinderen kunnen communiceren. Beetje los-vast zonder plan erachter

Lijkt mij onnodig om te zeggen dat de eerste categorie veruit het beste Nederlands praat. In mijn opvatting zijn alleen deze kinderen dan ook echt tweetalig. Ze begrijpen beide talen en kunnen in beide talen communiceren zonder al teveel moeite. In de meeste gevallen zie je wel dat één van de talen de overghand heeft. Vaak is dat de schooltaal. Zweeds dus.
De laatste categorie kan niet meer dan een aantal woordjes spreken en misschien tellen tot tien. Leuk voor opa en oma, maar is geen tweetaligheid.

Wil je je kind echt tweetalig opvoeden dan zul je daar tijd en moeite in moeten steken en zoveel mogelijk met je kind moeten spreken in jouw eigen taal. En natuurlijk zijn er situaties zoals hierboven beschreven waarbij het gepaster is om een keer niet in de de eigen taal te communiceren, maar de Gouden Regel is: Input leidt tot Output.

De zus van mijn schoonzus (Braziliaanse) was getrouwd met een Turk. Zij kregen 3 kinderen en deze zijn 3talig opgevoedt. Zij sprak Braziliaans (Portugees) met ze, hij Turks en met zijn allen onderling Nederlands. Vooral de laatste ging laat Nederlands spreken (ze was bijna 4 toen ze normaal Nederlands kon spreken), maar ik denk toch dat deze kinderen een stapje voor hebben. Logischerwijs is het foutloos Nederlands wat trager, maar ik zou dat persoonlijk niet op vinden wegen tegen de extra's die je ze meegeeft door ze meertalig op te voeden. Mijn schoonzus zelf heeft dit niet gedaan en haar kinderen spreken alleen maar Nederlands en geen Braziliaans; voor hen is dat heel jammer, als ze naar Brazilie gaan om familie te zien dan moeten ze Engels spreken om elkaar te begrijpen.

Het feit dat je kinderen misschien iets later foutloos Nederlands leren zou ik zelf dan maar voor lief nemen. Ze een voorsprong geven door ze meertalig op te voeden vind ik juist iets extra's wat je ze meegeeft.

Ik sprak op een ander forum eens met iemand uit voormalig Perzie. Haar kindje kon niet met haar ouders praten. Zij vond het Nederlands leren aan hem zo belangrijk, dat ze hem de oorspronkelijke taal niet leerde. Dat is jammer. Misschien zou hij wat later Nederlands gaan spreken, maar het feit dat hij zich zowel in de taal van zijn grootouders zou kunnen redden als in de taal van het land waar hij woont zou ik dan toch belangrijker vinden. Je geeft je kind iets extra's mee.

quote:

Op zondag 25 september 2011 08:48 schreef amaranta het volgende:
Schuilt het gevaar in het arabisch niet dat wij in Nederland klanken (letters?) hebben die daar niet voorkomen?
Ik was woensdag op een lezing, en die man vertelde dat, maar dat het vooral moeilijk is voor Arabische kinderen die Nederlands moeten leren. Zo kennen zij ook geen lidwoorden. Dus die moet je vaak benoemen.
Ja!dat is DE lepel

yep en het Arabisch heeft klanken die in het Nederlands totaal niet voorkomen. Je hebt bijvoorbeeld 1 letter "Ra", daarbij moet je het voelen in je keel, nou ik heb het nog niet onder de knie

En inderdaad geen lidwoorden.

quote:

Op zaterdag 24 september 2011 22:23 schreef bitterend het volgende:
Ik ga hier lekker mee lezen/kletsen
Ik ben zwanger van onze eerst kindje...Mijn moeder taal is Hebreeuws maar thuis met mijn man spreken we alleen Nederlands..
Mijn ouders spreken geen NL...wel Hebreeuws/Frans/Engels
Ik zou het leuk vinden als de kleine straks wel wat Hebreeuws kan...maar ik had dus vragen over het introduceren ervan als je het eigenlijk nooit spreekt..
Toch tegen haar in het Hebreeuws spreken dan, als we alleen zijn vooral anders is het ook niks voor mijn man...

Amaranta bedankt

Maar jullie wonen wel in Nederland ?
Ik ben ook zwanger van ons eerste kindje, en we wonen in Frankrijk.
Mijn man is Frans, en hij spreekt ook gewoon Nederlands
Maar zijn familie spreekt totaal geen Nederlands dus we willen ons kindje wel 2 talig opvoeden, plus als hij/zij eenmaal naar school gaat wil ik niet dat hij/zij achterloopt daarmee.

DuBecky ja we wonnen in Nederland en mijn ouders wonen in Frankrijk!
Gaat je kind straks naar een internationale school? ik zou dat wel graag willen

* devzero gaat dit topic volgen.

Ik heb een dochter van 13 maanden, dus daar komt nog geen zinnig woord uit,maar ik heb altijd Nederlands tegen haar gesproken. Mijn vrouw is Amerikaanse, maar heeft een duitse moeder en spreekt duits tegen onze dochter, dus eigenlijk wordt ze drietalig opgevoed. We wonen in de VS.

Die van ons gaan straks ook gewoon naar een gewone openbare Zweedse school. Ze zitten nu ook allebei op een gewone "voorschool"
Eerlijk gezegd zie ik er voor ons de voordelen ook niet in om ze naar een internationale school te sturen.

quote:

Op maandag 26 september 2011 19:31 schreef devzero het volgende:
* devzero gaat dit topic volgen.

Ik heb een dochter van 13 maanden, dus daar komt nog geen zinnig woord uit,maar ik heb altijd Nederlands tegen haar gesproken. Mijn vrouw is Amerikaanse, maar heeft een duitse moeder en spreekt duits tegen onze dochter, dus eigenlijk wordt ze drietalig opgevoed. We wonen in de VS.

Wat leuk!!!! Hier nog steeds jullie oude Jip en Janneke gordijnen in gebruik

quote:

Op maandag 26 september 2011 20:44 schreef amaranta het volgende:
Mijn kinderen gaan (straks) naar de openbare basisschool. Toevallig is de Internationale school even dichtbij als de dichtstbijzijnde openbare basisschool, maar de int.school is prive, dus het schoolgeld is ruim 2000 euro per kind per jaar... nou nee.

Overigens gaan we verhuizen, dus dan gaat bovenstaand verhaal sowieso niet meer op.

Later gaan mijn kinderen wel op Spaanse les. Speciaal voor Spaanse kinderen die in Nederland wonen. Beetje spelling, gramatica, lezen en kennis over Spanje, als ik me niet vergis.
Ik heb het zelf als kind ook gehad. Ben er nu wel blij om. Vond het toen verschrikkelijk.

Ik denk dat het ook heel belangrijk is voor kinderen die in een ander land wonen dan waar (1 van) hun ouders vandaan komen. Uiteindelijk gaan ze allemaal hun "roots" zoeken en dat ze dan daarbij de taal spreken van het land waar ze gaan zoeken is alleen maar handig Mijn zus kreeg haar kinderen in Duitsland (beiden ouders Nederlands). Ze waren nog heel jong, maar zij wilde toch de kinderen zo snel mogelijk Duits leren, omdat ze zich daar ook moesten zien te redden als ze eenmaal naar school gingen.

Het blijft wel lastig. Als ik bij mijn zus in Frankrijk ben dan spreken we altijd Nederlands (omdat mijn Frans nou eenmaal bar slecht is). Maar zij spreekt (en denkt) inmiddels alleen maar Frans. Naarmate je langer in een land woont, ga je ook steeds meer de taal spreken en "inburgeren". Op den duur lijkt het me lastig om je kinderen nog normaal 1 van hun oudertalen te leren spreken. Mijn schoonzus kwam naar Nederland toen ze 9 was. Ze spreekt zelf gebrekkig Braziliaans. Om die reden, en omdat ze haar kinderen volledig wilde laten integreren in de maatschappij heeft ze ervoor gekozen om ze alleen maar Nederlandstalig op te voeden. Maar die kinderen hebben ook nog steeds familie in Brazilie, waar ze dus niet normaal mee kunnen communiceren.

quote:

Op maandag 26 september 2011 22:36 schreef Troel het volgende:
Wat leuk!!!! Hier nog steeds jullie oude Jip en Janneke gordijnen in gebruik

Dat is lang geleden Ander land, andere vriendin, andere gordijnen. Ik zie in je FB dat jij ook niet hebt stil gezeten.

On topic. Als ik mensen vertel dat ik mijn dochter meertalig op wil voeden, dan krijg ik meestal licht negatieve reacties. Vaak is het van 'maar dan heeft ze moeite om talen uit elkaar te halen tot ze 7 is' etc. Ik haal dan mijn schouders op of pareer met nutteloze feitjes, bijvoorbeeld dat meertalig kinderen minder snel last van alzheimer zullen krijgen.

Ach, mijn broertje woont in Duitsland en heeft een zoon van ongeveer 5 (geboren in Duitsland en moeder is Duits) en die spreekt behoorlijk goed Nederlands en heeft amper moeite om de twee talen uit elkaar te halen. Dus ik heb een goed voorbeeld hoe het wel kan

edit; omdat hij zo 'dichtbij' woont (2 uur rijden), passen mijn ouders vaak op, dus heeft hij wat meer nederlandse voorbeelden dan ik

[ Bericht 16% gewijzigd door devzero op 27-09-2011 21:34:53 ]

quote:

Op dinsdag 27 september 2011 19:04 schreef devzero het volgende:

[..]

Dat is lang geleden Ander land, andere vriendin, andere gordijnen. Ik zie in je FB dat jij ook niet hebt stil gezeten.

On topic. Als ik mensen vertel dat ik mijn dochter meertalig op wil voeden, dan krijg ik meestal licht negatieve reacties. Vaak is het van 'maar dan heeft ze moeite om talen uit elkaar te halen tot ze 7 is' etc. Ik haal dan mijn schouders op of pareer met nutteloze feitjes, bijvoorbeeld dat meertalig kinderen minder snel last van alzheimer zullen krijgen.

En so what?? Dan heeft ze misschien meer moeite om de talen uit elkaar te halen tot haar 7e. Maar daarna heeft ze een enorme voorsprong op leeftijdsgenootjes die niet meertalig opgevoedt zijn.

quote:

Op dinsdag 27 september 2011 02:38 schreef childintime het volgende:
Mijn schoonzus kwam naar Nederland toen ze 9 was. Ze spreekt zelf gebrekkig Braziliaans. Om die reden, en omdat ze haar kinderen volledig wilde laten integreren in de maatschappij heeft ze ervoor gekozen om ze alleen maar Nederlandstalig op te voeden. Maar die kinderen hebben ook nog steeds familie in Brazilie, waar ze dus niet normaal mee kunnen communiceren.

Lijkt me toch een goede keuze, hoewel het vervelend is voor haar ouders. Een van de voordelen van je moedertaal spreken met je kinderen is juist dat ze een rijke taal aangeboden krijgen waarin je concepten goed kunt uitleggen. Mijn dochter is 9, en ik zou haar toch niet graag taal op dat niveau aanbieden als voorbeeld.

Hier overigens wel een internationale school (onze verblijfplaats is niet stabiel en lokaal onderwijs vaak niet naar onze standaard), maar eentje die erg veel waarde hecht aan moedertaalonderwijs. De kinderen hebben daarom binnen schooltijd 4 uur Nederlands per week. Dat ziet er erg grappig uit: als het 'world languages' tijd is, zwermen kinderen van twee jaargroepen (=10 klassen) hun klas uit, om naar hun eigen taal te gaan. Soms is dat verplicht 'extra Engels' voor kinderen die dat nog niet goed genoeg spreken, en voor kinderen met Engels als moedertaal of kinderen waarvan de moedertaal niet wordt aangeboden (er zijn er 13 dit jaar) is er keus uit 5 talen die op tweede-taal-niveau worden aangeboden.

Me pa is van Nieuw-Zeeland en me ma van Latijns-Amerika dus kreeg vroeger Engels, Spaans en Nederlands te horen thuis, dat plus een internationale school zorgt er voor dat ik met 27 jaar 6 talen vloeiend spreek en schrijf. Doen dus!

quote:

Op woensdag 28 september 2011 03:36 schreef beetotheizzo het volgende:
Me pa is van Nieuw-Zeeland en me ma van Latijns-Amerika dus kreeg vroeger Engels, Spaans en Nederlands te horen thuis, dat plus een internationale school zorgt er voor dat ik met 27 jaar 6 talen vloeiend spreek en schrijf. Doen dus!

Nou.... vloeiend..... Me pa en me ma?

Ik weet niet hoor, met dat vloeiend pas op hun 7e.. Ik was deze zomer au pair bij een Nederlands gezin in Spanje (Catalonië). Zij spreken thuis Nederlands, maar bij vriendjes en op school Catelaans, en keken daarnaast vaak ook nog eens Spaanse televisie.
Hoe hun kennis van het Spaans en Catelaans was weet ik niet zeker.. Maar hun Nederlands was in elk geval heel erg goed, en ze konden zich bij buren en vriendjes etc. die we tegenkwamen echt suupergoed verstaanbaar maken, dus ik denk dat het er ook aan ligt hoe frequent je iets spreekt, zij spreken op deze manier natuurlijk beide talen ongeveer 50/50.
Oh, het ging trouwens om twee kindjes van 3,5 en net 6.

Grappig dat ik me net tijdens het lezen trouwens ook besefte dat mijn grootouders een andere taal spraken dan ik. Fries, dat dan weer wel, maar toch. We zagen ze hooguit twee keer per maand, en met kerst en in de zomer een paar dagen. Tot mijn 16e ben ik daar dus redelijk geweest, maar mijn ouders hebben me nooit bewust geprobeerd Fries aan te leren, omdat we daar zelf niet wonen. Toch kan ik zonder moeite / ondertiteling Friese televisie volgen, en Friese boeken lezen. Dus ik denk dat onbewust, door het te horen je ook al een hoop meekrijgt
Alhoewel lezen en luisteren natuurlijk altijd sneller gaat dan praten en schrijven, want dat kan ik dan weer niet zo goed

quote:

Op woensdag 28 september 2011 03:30 schreef Gaoxing het volgende:

[..]

Lijkt me toch een goede keuze, hoewel het vervelend is voor haar ouders. Een van de voordelen van je moedertaal spreken met je kinderen is juist dat ze een rijke taal aangeboden krijgen waarin je concepten goed kunt uitleggen. Mijn dochter is 9, en ik zou haar toch niet graag taal op dat niveau aanbieden als voorbeeld.

Hier overigens wel een internationale school (onze verblijfplaats is niet stabiel en lokaal onderwijs vaak niet naar onze standaard), maar eentje die erg veel waarde hecht aan moedertaalonderwijs. De kinderen hebben daarom binnen schooltijd 4 uur Nederlands per week. Dat ziet er erg grappig uit: als het 'world languages' tijd is, zwermen kinderen van twee jaargroepen (=10 klassen) hun klas uit, om naar hun eigen taal te gaan. Soms is dat verplicht 'extra Engels' voor kinderen die dat nog niet goed genoeg spreken, en voor kinderen met Engels als moedertaal of kinderen waarvan de moedertaal niet wordt aangeboden (er zijn er 13 dit jaar) is er keus uit 5 talen die op tweede-taal-niveau worden aangeboden.

Maar ze spreekt zelf ook gebrekkig Nederlands. Als ze de kinderen met een boodschappenbriefje naar de winkel stuurde begonnen ze daar te lachen en wisten precies van wie die kinderen waren.... Dan maar gebrekkig Braziliaans bijleren icm met Nederlands van hun vader, op school en op straat. Dan hebben ze iig enige vorm van kennis van hun moedertaal. Hun grootouders zijn er niet meer; als ze dus naar Brazilie gaan is het om kennis te maken met hun neven en nichten en die kunnen ze dus niet verstaan. De kinderen van haar zus spreken als Hoofdtaal Nederlands, maar kunnen zich ook in het Turks of Braziliaans redden (misschien niet zoals de mensen die daar wonen, maar ze kunnen zich redden, ze hebben een basis).

@ejiraM, de taal die vanaf het begin het meest gebruikt wordt, is voor die kinderen de taal waarin ze ook "denken". Waarin ze begrippen leren. Als daar ineens een taal bijkomt die voor hen "vreemd" is moeten ze hun hele denken omgooien. Mijn andere zus woonde in Duitsland. Thuis werd Nederlands gesproken maar op de kinderopvang Duits. Die kinderen gingen op den duur allerlei technische begrippen omgooien. 1 Van hen schreef in en briefje aan zijn moeder dat hij "noch steeds dat ene wilde". Ze zullen dus langer fouten maken in het spreken/ spellen/ schrijven. Maar uiteindelijk komt dat wel goed. Ik denk dat als ze zo jong meerdere talen leren, je ook niet de nadruk moet gaan leggen op eventuele spreek/ schrijffouten. Het heeft dus allemaal wat tijd nodig.

quote:

Op zaterdag 24 september 2011 22:23 schreef bitterend het volgende:
Ik ga hier lekker mee lezen/kletsen
Ik ben zwanger van onze eerst kindje...Mijn moeder taal is Hebreeuws maar thuis met mijn man spreken we alleen Nederlands..
Mijn ouders spreken geen NL...wel Hebreeuws/Frans/Engels
Ik zou het leuk vinden als de kleine straks wel wat Hebreeuws kan...maar ik had dus vragen over het introduceren ervan als je het eigenlijk nooit spreekt..
Toch tegen haar in het Hebreeuws spreken dan, als we alleen zijn vooral anders is het ook niks voor mijn man...

Wij wonen in Israel, mijn vrouw is Engelse en ik ben in Nederland opgegroeid.
Vanaf het begin spreek ik consequent Nederlands met mijn kinderen en mijn vrouw Engels. Verder horen ze voornamelijk Hebreeuws.
Mijn vrouw heeft het nooit erg gevonden dat ik Nederlands met ze sprak, zij heeft het samen met de kinderen geleerd.
Onderling spreken ze voornamelijk Hebreeuws, maar tijdens rollenspellen bijv. spreken ze de taal van de persoon die ze spelen. Klinkt soms erg grappig!
Ook aardig is dat onze jongste twee een tweeling zijn, jongetje en meisje. Het meisje gebruikt meer Engelse woorden, het jongetje meer Nederlands. Hoezo rolmodellen ?

Toen ik mijn oudste dochter eens met haar huiswerk hielp, barstte ze eens in tranen uit. Ze wist het antwoord niet op een heel simpele vraag. Toen ik vroeg waarom ze het niet wist, snikte ze dat ze het antwoord niet in het Nederlands wist. Sindsdien doe ik hun huiswerk met ze in het Hebreeuws (tenzij het Engels is, dan doe ik het in het Engels met ze). Dat vinden ze heel normaal nu en iedereen is er tevreden mee. Ik heb gelukkig niet zoveel moeite met de switch tussen de talen, dus dat gaat gelukkig goed.

De omgeving reageert er voornamelijk positief op, men ziet wel in dat meertaligheid alleen maar een verrijking is.

Mijn tip aan jou dus: consequent één taal spreken, later naar omstandigheden aanpassen. Maak je over je man geen zorgen: als hij er geen moeite mee heeft en zelf ook wat Hebreeuws wilt oppakken, ook in zijn bijzijn Hebreeuws praten.

quote:

Op zaterdag 24 september 2011 22:25 schreef amaranta het volgende:
Ik spreek niet consequent Spaans. Is ook vrij lastig soms.
Mijn man spreekt geen Spaans, of ja, durft het niet te spreken. Denk dat hij het in ieder geval 'vloeiend' verstaat.
Er zijn gewoon regelmatig situaties waarin ik het ongepast vind om Spaans tegen haar te praten.
Daarnet in de supermarkt bijvoorbeeld, waren we in gesprek met de kassiere, het is dan een beetje raar om Spaans tegen haar te gaan praten. Vind ik. En soms bij vrienden heb ik het ook. Als we een gezamenlijk gesprek voeren, dan praat ik Nederlands tegen/met haar. Maar soms ook Spaans. Ik weet dat mijn vrienden daar geen moeite mee hebben.
Verder 1 op 1 bijna altijd Spaans. Al merk ik dat het mij zelf ook moeite kost. Ben zelf immers ook de hele dat Nederlands aan het praten, op mijn werk, met mijn man, met vrienden.
Desalniettemin spreekt ze echt heel goed Spaans.

Ik vraag ook weleens; en nu in het Spaans (y ahora en Espaņol zeg ik dan). En dan zegt ze het in het Spaans. En daarna zegt ze; en nu in het Engels mama!

Verder zorgen mijn ouders ook vaak voor haar. Zij praten altijd Spaans met haar. Dat heb ik expliciet zo aan ze gevraagd. En toen we laatst 3 wk in Spanje waren, srpak ze na een paar dagen alleen maar Spaans.

Ze pikt het dus goed op.

Maar voor mezelf zou ik er dus nog consequenter in moeten zijn. Wat ik wel lastig vind.
Maar goed, mijn belangrijkste doel is vooralsnog bereikt, ze begrijpt de taal, en kan ook wat terugzeggen in een gesprek. Dat Spaans wat achterblijjft op het Nederlands is wel logisch.

Ik spreek (afgezien van huiswerk dus) alleen maar Nederlands met ze, ook in de supermarkt, ook wanneer er vriendjes zijn. In de supermarkt levert dat soms leuke gesprekken op, met de vriendjes grappige momenten (dat ze ineens ook een woordje proberen na te zeggen). En soms ontdek je zo ook andere Nederlanders (ik heb wel eens een lifter meegenomen die Nederlands bleek te zijn, of in Suriname opgegroeid, of een paar jaar in Nederland gewoond).

Maar je moet doen waar je je goed bij voelt. Als jij je niet prettig voelt in een bepaalde situatie om Spaans te praten, moet je het ook niet doen. Het moet niet iets gekunstelds of dwangmatig zijn, de omgang met je kind moet vooral vrij zijn.

Kick!

Ik heb het topic doorgelezen en er staan herkenbare dingen in. Toch zou ik graag wel wat meer ervaring uitwisselen en vooral opdoen.

Wij voeden ons zoontje (16 maanden) tweetalig op volgens de OPOL-methode. Vriend spreekt uitsluitend Swahili, ik spreek uitsluitend Nederlands. Ik spreek zelf geen Swahili wat wel een voorkeur is bij opol maar ik heb wel het idee dat we op deze manier het meest consequent kunnen zijn. Ik begrijp het wel en voor mij zijn de gesprekken dan ook altijd een leermoment. Nu is het nog simpel, maar ik ben benieuwd hoe het zal zijn als M. ouder is.
Nu M. langzaam begint na te praten komen de eerste vragen bij ons naar boven. Ik wil heel consequent alleen in 'mijn' taal praten en verbeter mijn vriend ook als hij in het Nederlands iets tegen M. zegt. En dan komt het moment dat M. iets in het Swahili tegen mij zegt maar ik vind dat ik Nederlands moet antwoorden. Vriend niet, hij vindt dat ik 'poa' moet zeggen, dat is immers het antwoord op de vraag. En ik snap het wel, zonder nadenken doe ik dat ook. Maar als ik er teveel over nadenk dan klopt dat ook weer niet. Dus zeg ik 'goed'. Dat is m.i ook het antwoord op de vraag, alleen dan in 'mijn' taal.
Kortom: Vriend vindt het verwarrend voor M. als ik Nederlands antwoord op een Swahili vraag en ik vind het verwarrend voor M. als ik ineens Swahili ga spreken.
Er teveel over nadenken is vooral verwarrend voor mezelf.
Als compromis zeg ik nu beide. Eerst poa, dan goed.

Hoe gaan jullie hier mee om?

Om het allemaal nog verwarrender te maken spreken vriend en ik onderling voornamelijk Engels. Het liefst zou ik M. ook direct al Engels leren maar ik vind dit van ons beide niet goed genoeg om dat te doen.
Hoe kan ik dit het beste doen? Ik dacht zelf om ermee te beginnen als M. echt weet dat mama Nederlands praat en papa Swahili en ik kan aangeven dat we nu een Engels boekje gaan lezen.
Tips?

Grappig, wij voeden dus ook op via de OPOL methode. Had er nog nooit van gehoord

Mijn man is Fries en spreekt uitsluitend Fries tegen de kinderen.
Ik ben (wel Fries) maar Nederlands opgevoed en het Fries gaat mij minder makkelijk af en ik praat Nederlands tegen de kinderen. Wij samen praten onderling weer Fries.
Onze jongens zijn inmiddels 5 en 3 en verstaan zowel Fries als Nederlands (en wat Engels dankzij Dora ) maar praten alleen Nederlands terug. De oudste wil zn vader nog wel eens vertalen voor mij

Verder vind ik het moeilijk om tips te geven, als de kleine wat in het Swahili aan je vraagt zou ik hem ook in die taal antwoorden. Nederlands krijgt hij straks vanzelf wel mee als hij groter wordt en naar het kinderdagverblijf of naar (de peuter)school gaat.

quote:

Op maandag 30 maart 2015 12:26 schreef Mabawa. het volgende:
En dan komt het moment dat M. iets in het Swahili tegen mij zegt maar ik vind dat ik Nederlands moet antwoorden.

Mijn 4.5 jarige dochter praat bijna altijd in het Engels tegen mij en ik praat consequent in het Nederlands. Alleen soms, als mijn vrouw er niet bij is, dan spreekt ze soms halve zinnen Nederlands. Geen idee hoe ik haar Nederlandse grammatica kan bijbrengen, misschien eens op zoek gaan naar lesboekjes.

Tijdens de zomer zal mijn dochter 2 weken bij mijn ouders in Nederland blijven (met haar 2-talige Duitse neefje), dus dat zal een leuke uitdaging worden.

quote:

Op maandag 30 maart 2015 13:18 schreef Vlindur het volgende:
Nederlands krijgt hij straks vanzelf wel mee als hij groter wordt en naar het kinderdagverblijf of naar (de peuter)school gaat.

Tsja, dat gaat hier niet op. Op het kinderdagverblijf wordt Engels gesproken.

Naar mijn weten is het het 'beste' als je bij je eigen taal blijft, ook bij een vraag van het kind in de andere taal. De taal is zo'n beetje gebonden aan de persoon zeg maar (hij koppelt na een tijdje de betreffende taal aan de betreffende persoon en weet dat later heel goed te onderscheiden tegen wie hij wat moet praten). Dit is de informatie die ik heb gekregen op basis van Fries-Nederlands, maar ging over het algemeen tweetalig opvoeden.

Geen tweetalige opvoeding hier, maar het lijkt mij het meest logisch en minst verwarrend als je gewoon in je eigen taal (Nederlands) blijft antwoorden, Mabawa. Ook als hij een vraag in Swahili stelt. Als jij opeens ook in Swahili gaat antwoorden, dan gaat het zo door elkaar lopen en je loopt het risico dat je niet goed uit je woorden komt op een gegeven moment, wanneer de vragen en antwoorden ingewikkelder worden. Jij praat NL tegen hem en papa Swahili. Wat hij wil spreken, daar is ie nog druk mee bezig en hij ontdekt vanzelf dat ie het makkelijkst NL tegen jou kan spreken en Swahili tegen papa.

Wat je het beste met Engels kunt doen, dat weet ik niet, wellicht zijn daar opties voor binnen het onderwijs als ie wat groter is?!

Oh ja, over dat Engels, in dit geval de derde taal, zou ik inderdaad het als vast moment inplannen, een boekje lezen, liedje zingen. En als je dat kan inplannen in een vast moment dus, een 'Engels momentje', moet dat goed te doen zijn.

Wij spreken Nederlands tegen onze dochter (18 maanden), behalve als er mensen (zoals ons personeel) bij zijn die dat niet verstaan, want dat vind ik erg onbeleefd. Ook boekjes e.d. zijn Nederlands.
We willen haar straks wel graag naar internationaal (Engels talig) onderwijs sturen, maar hebben ervoor gekozen om haar nu eerst naar de peutergroep van de Nederlandse school te laten gaan, zodat Nederlands echt haar moedertaal wordt. Als ze straks naar internationaal onderwijs overstapt zijn we van plan om haar toch ook Nederlandse les te blijven laten volgen, bijv. middels programma's zoals van de wereld school.
Ik hoop van harte dat ze ook nog wat Swahili op pikt, maar mijn Swahili is niet voldoende om het haar te leren, dus dat moet ze dan toch vooral van het personeel hebben. En die spreken jammer genoeg vooral hun moedertaal (en minder de 'handelstaal' Swahili)...

Dit wordt voor ons ook een actueel topic. Mijn vriend is Duits, ik ben Nederlands (duh). We wonen nu nog in Zweden, maar zullen voor het kind geboren wordt naar Duitsland verhuizen, als alles goed gaat. Samen spreken we Engels, om het nog te compliceren.

Hoe we er nu instaan is dat we allebei onze eigen taal consequent zullen spreken. Mijn duits is een stuk beter dan m'n vriends Nederlands, maar dat leert hij wel. Ik ben alleen benieuwd wat de derde taal zal doen, of het kind het engels dat we samen spreken ook op zal pakken.

Goed, ik heb nog plus minus 23 weken om me in te lezen!

Maba, ik denk dat het beste is als je in het NL antwoordt. Dat is jouw moedertaald ie je foutloos kan. Dat is, zover ik begreep, de beste insteek bij OPOL.
Kinderen denken nog niet echt in taal als begrip. Ik merk het met een Mexicaans meisje in mijn groep. Als ik Spaans met haar praat kijkt ze me met grote ogen aan. Ze verwacht die woorden niet bij mij, maar alleen bij haar ouders. (Nee, het was geen onzinspaans ) Kinderen hebben (mits consequent gsproken) dan een moeder/vader/juf/oma-manier van spreken. Als je snapt wat ik bedoel.

Dat is voor mij ook de uitdaging. Mijn Noors is vloeiend en ik doe alles in het Noors, praten, dromen en denken. Als ik dus iets Noors hoor, antwoord ik Noors. En ik merk dat het me lastig afgaat om NL te praten tegen O als we bij Noren zijn. En dat is dus vaak. Ook vind ik het wat onbeleefd overkomen, ook al weet iedereen dat we tweetalig opvoeden. Ik moet daar dus erg op letten. Evengoed als ik Engels hoor, antwoord ik automatisch in het Engels.
Erg fijn, 3 talen vloeiend spreken, maar ik dek dus niet na over welke taal ik spreek. Gaat vanzelf, haha.

Nu even topic teruglezen

Wat een hoop reacties, fijn!

Ja ik blijf dan toch gewoon mijn gevoel en het strikte OPOL volgen. Uitgelegd aan vriend en hij twijfelt nog steeds over dit specifieke punt maar gelooft me wel. Hij is natuurlijk vooral bang dat M. uiteindelijk geen of slecht Swahili gaat spreken. Hij is de enige, of nja een van de weinige in onze directe omgeving die die taal spreekt. Maar ik wil zelf ook echt heel graag dat hij het onder de knie krijgt natuurlijk.

Vlindur wat lief, wel handig zo'n tolk!

devzero, hoe gaat het nu verder met Duits, spreekt of begrijpt je dochter dat ook?

Ja Hilmo, dat is een goed idee. Als hij iets ouder is wil ik daar mee beginnen. Boekjes, filmpjes en liedjes enzo.

Ela, ja ik heb al rondgekeken naar basisonderwijs waar ze niet pas in groep 7 met Engels beginnen, maar hier in de directe omgeving zit er niets. Nou hoop ik sowieso dat we kunnen verhuizen voor die tijd want die scholen hier... maar goed, dat is een ander onderwerp

Jammer elvy, kan je niet vragen dat als ze echt tegen haar spreken dat standaard in Swahili is? En hebben jullie geen kindjes in de omgeving die Swahili spreken?

Jagär, net zo'n constructie dus eigenlijk Spreken jullie helemaal geen Duits of Nederlands samen, echt 100% Engels? En hoe is de beheersing daarvan?
Hier 'moeten' we eigenlijk Nederlands spreken, vriend en ik, zodat vriend het nog sneller en beter onder de knie krijgt. Maar daar zijn we dan weer totaal niet consequent in. Soms verbaas ik me gewoon over het feit dat hij 'ineens' alweer zoveel beter Nls spreekt.

Goed voorbeeld Room! Even doorgegeven aan vriend en daar heeft hij altijd wel een zwak voor. Ben benieuwd hoe het bij jullie gaat lopen!

Leuk, nieuw leven in dit topic.

Ik blijf erbij; consequent OPOL bij ouders met verschillende moedertalen is veruit het beste voor jonge kinderen om tot tweetaligheid te komen. Input leidt tot output, ben ik 100% van overtuigd.

En in sociale situaties zal er (uit fatsoen?) vast wel eens mee worden geschipperd, maar dat dat is slechts een druppel op een gloeiende plaat en zal nauwelijks invloed op de taalverwerving op de lange termijn hebben.