Niet zo = 1000 + 300x + 300 + x2 + 1 - 1000 + 300x + x2quote:Op dinsdag 13 september 2011 12:09 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Je hebt een tekenfout gemaakt bij de laatste x2; dit moet -x2 zijn, zoals ik heb gequote.
Je vraag is onduidelijk.quote:Op dinsdag 13 september 2011 12:04 schreef Siddartha het volgende:
Ik zie het niet, maar waarom geldt deze vergelijking niet met x,y in het open interval (0,1) :
1-x-y+2xy=0
Ik moet laten zien dat voor alle x en y in het interval (0,1) de functiequote:
Zie dat je nog een tekenfout hebt gemaakt Dit soort opgaven kun je het beste doen met haakjes.quote:Op dinsdag 13 september 2011 12:18 schreef Maryn. het volgende:
Laatste post:
[..]
Niet zo = 1000 + 300x + 300 + x2 + 1 - 1000 + 300x + x2
maar zo:
= 1000 + 300x + 300 + x2 + 1 - 1000 + 300x - x2
= 600x + 301
edit: nu zal ik wel delen moeten door 300 oid, maar hoe kom ik daar aan?
awesome! thanks.quote:Op dinsdag 13 september 2011 12:28 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Zie dat je nog een tekenfout hebt gemaakt Dit soort opgaven kun je het beste doen met haakjes.
Ik denk vrij zeker te weten dat ze willen dat ik het probeer te bewijzen met inductie en bij andere vragen snap ik wel hoe dat werkt, maar hier heb ik geen idee hoe te beginnen.. Iemand ?quote:Claim: "For a ∈ ℕ, a² is a multiple of 7 ⇒ a is a multiple of 7. "
Is this claim correct? Explain the answer.
Lijkt me vrij eenvoudig zonder inductie. Als a namelijk geen priemfactor 7 heeft, dan kan a2 dat ook niet hebben. Ergo, als a2 wel deelbaar is door 7, dan moet a ook deelbaar zijn door 7.quote:Op dinsdag 13 september 2011 16:32 schreef Thas het volgende:
[..]
Ik denk vrij zeker te weten dat ze willen dat ik het probeer te bewijzen met inductie en bij andere vragen snap ik wel hoe dat werkt, maar hier heb ik geen idee hoe te beginnen.. Iemand ?
Lijkt me niet zo moeilijk als je het meetkundig bekijkt. De grafiek van 1 - x - y +2xy = 0 is een hyperbool die geen punten heeft in het gebied G := {(x;y) ∈ R2 | 0 < x < 1 ∧ 0 < y < 1}.quote:Op dinsdag 13 september 2011 12:27 schreef Siddartha het volgende:
[..]
Ik moet laten zien dat voor alle x en y in het interval (0,1) de functie
1-x-y+2xy
ongelijk aan 0 is.
Ik begrijp je probleem niet zo. De Taylorreeks voor ex is geldig (convergent) voor elke reële (en trouwens ook complexe) x en dus kun je hierin x = o∙√(t/n) substitueren, mits t ≥ 0. Je vergeet kennelijk alleen dat o∙√(t/n) niet differentieerbaar is naar t bij t = 0.quote:Op dinsdag 13 september 2011 16:53 schreef JohnSpek het volgende:
syntax =~ is "benaderd door"
Ik heb moeite met het begrijpen van de volgende opgave:
Establish the approximation [ afbeelding ]
dit hoort geen = teken te zijn, meer een =~, maar ik weet niet hoe wolfram precies werkt. Sowieso vind ik het een rare opdracht aangezien er nergens staat wat de variabelen of constanten zijn, maar ik neem maar aan dat ze t als variabel bedoelen.
De paragraaf waarbij deze opdracht staat is de Taylor formule.
Er staat ook dat in het geval dat een approximation nabij x = 0 en f(x) = e^x dan:
e^x =~ 1 + x/1! + x^2/2! ..enzovoort
Dit begrijp ik, omdat de nde afgeleide steeds e^x is en dus nabij x = 0 steeds 1 is
,zodoende hou je alleen de x'en over.
--
Nu heeft de docent bij de opdracht gezet: Tip gebruik x = o*sqrt(t/n)
Zo gezegd zo gedaan, als je in de hierboven genoemde reeks x = o*sqrt(t/n) invult dan krijg je inderdaad de approximation 1 + o*sqrt(t/n) + o^2*t/(2n)
Nu begrijp ik alleen niet waarom dit trucje werkt, waarom je o*sqrt(t/n) gewoon mag vervangen door x.
Als je deze approximation gewoon via de Taylor formule, en n = 2 (quadratisch), zou proberen te benaderen lijkt mij dat er een hele andere formule uitkomt.
Taylor formule:
f'(a) = afgeleide van f(t) op het punt a.
f''(a) = tweede afgeleide
f(a) + f'(a)*(t-a) + f''(a)*(t-a)^2
f(t) = e^(o*sqrt(t/n))
f(a) = 1
f'(t) = [ afbeelding ]
f''(t) = [ afbeelding ]
Op a = 0 dan krijg je dus
f'(a) = Error? Je mag niet delen door 0?
f''(a) = error? je mag niet delen door 0?
Ik kom er dus niet echt uit op deze manier.
edit, plaatjes en wat dingen herschreven.
2xy=x+y-1, linkerkant >0 dus x+y>1.quote:Op dinsdag 13 september 2011 12:27 schreef Siddartha het volgende:
[..]
Ik moet laten zien dat voor alle x en y in het interval (0,1) de functie
1-x-y+2xy
ongelijk aan 0 is.
Ik vraag mij af waarom dat zo is, aangezien het invullen van de Taylorreeks met deze functie niet kan omdat, zoals je zegt, de functie niet differentieerbaar is nabij nul.quote:Op dinsdag 13 september 2011 17:25 schreef Riparius het volgende:
[..]
Ik begrijp je probleem niet zo. De Taylorreeks voor ex is geldig (convergent) voor elke reële (en trouwens ook complexe) x en dus kun je hierin x = o∙√(t/n) substitueren, mits t ≥ 0. Je vergeet kennelijk alleen dat o∙√(t/n) niet differentieerbaar is naar t bij t = 0.
De Taylorreeks voor ex blijft gewoon een convergente reeks door de substitutie x = o∙√(t/n) (t ≥ 0). Maar dan is het geen Taylorreeks meer, want eo∙√(t/n) druk je dan niet uit als een machtreeks met gehele machten van je variabele t. En dus hoeft de functie ook niet differentieerbaar te zijn bij t = 0.quote:Op dinsdag 13 september 2011 18:21 schreef JohnSpek het volgende:
[..]
Ik vraag mij af waarom dat zo is, aangezien het invullen van de Taylorreeks met deze functie niet kan omdat, zoals je zegt, de functie niet differentieerbaar is nabij nul.
Maar het gaat bijvoorbeeld niet op voor deze e (als ik het goed bereken)quote:Op dinsdag 13 september 2011 18:35 schreef Riparius het volgende:
[..]
De Taylorreeks voor ex blijft gewoon een convergente reeks door de substitutie x = o∙√(t/n) (t ≥ 0). Maar dan is het geen Taylorreeks meer, want eo∙√(t/n) druk je dan niet uit als een machtreeks met gehele machten van je variabele t. En dus hoeft de functie ook niet differentieerbaar te zijn bij t = 0.
Je redenering gaat niet op omdat je alleen de eerste paar termen vergelijkt van twee oneindige reeksen die convergeren naar dezelfde waarde. Het feit dat ze allebei een benadering leveren van eenzelfde functie betekent niet dat die benaderingen ook identiek zijn, en dat zijn ze hier dan ook niet. En wat je met die 'truc' bedoelt begrijp ik niet, maar in ieder geval klopt het niet. Immers in je voorbeeld hierboven is toch ook x = 0 voor t = 0.quote:Op dinsdag 13 september 2011 18:38 schreef JohnSpek het volgende:
[..]
Maar het gaat bijvoorbeeld niet op voor deze e (als ik het goed bereken)
e^(3t+5) , ik neem x = 3t +5
Dat zou volgens de reeks voor e^x, met n is 2, 1 + x/1 + x^2/2! wordt dan..
1 + (3t+5) + (9t^2 + 25 + 6t)/2
Stel ik doe het via de taylorreeks
f(t) = e^(3t+5)
f'(t) = 3*e^(3t+5)
f''(t) = 9*e^(3t+5)
Dat zou het benaderd bij a = 0 zijn volgens de taylorreeks:
1 + 3*e^(3a+5)*(t) + (9*e^(3a+5)*t^2)/2 =
1 + 3*e^(3*0+5)*t + (9*e^(3*0+5)*t^2)/2
= 1 + 3*(e^5)*t + (9*(e^5)*t^2)/2
Dit is een hele andere formule.
Is het zo dat de truc van het simpelweg substituten door x alleen goed gaat als e^(x) uitkomt op e^(0) als je nul invoert voor t?
als x = 3t + 5, als t = 0 , dan is x = 5. Dat bedoelde ik.quote:Op dinsdag 13 september 2011 18:48 schreef Riparius het volgende:
[..]
Je redenering gaat niet op omdat je alleen de eerste paar termen vergelijkt van twee oneindige reeksen die convergeren naar dezelfde waarde. Het feit dat ze allebei een benadering leveren van eenzelfde functie betekent niet dat die benaderingen ook identiek zijn, en dat zijn ze hier dan ook niet. En wat je met die 'truc' bedoelt begrijp ik niet, maar in ieder geval klopt het niet. Immers in je voorbeeld hierboven is toch ook x = 0 voor t = 0.
Nee, want je vergeet dat de andere termen (3t + 5)n/n! met n > 2 ook een bijdrage leveren met t2.quote:Op dinsdag 13 september 2011 18:54 schreef JohnSpek het volgende:
Ik ging er dus vanuit dat sinds de e serie van de taylorreeks kwam, als je bijvoorbeeld e^(3t+5) invult in de 2 reeksen, dat je dan ook hetzelfde antwoord zou krijgen. Maar beide zijn dus valide kwadratische benaderingen voor deze functie?
RIP aan deze LaTeX baasquote:Op woensdag 14 september 2011 20:29 schreef GlowMouse het volgende:
Inderdaad. Hij was ook vrij anoniem, dus het is voor zover ik weet niet eens bekend of hij nog leeft.
Inzicht is beter dan regeltjes leren over wat 'mag' en 'niet mag'. Als je hebt:quote:Op donderdag 15 september 2011 00:19 schreef Maryn. het volgende:
Vraagje: Welke regel moet ik hier toepassen, ik moet oplossen..
Als ik de noemer gelijk maak krijg ik:
Maar hoe krijg ik in de laatste , 1/ weg..Mag ik het gewoon omdraaien?
Je kunt gebruiken datquote:Op donderdag 15 september 2011 13:14 schreef maniack28 het volgende:
Ben even de weg kwijt, wie helpt?
De integraal van p(x) = A e^(-lamda(x-a)^2)
Moet ik de vermenigvuldiging in de e-macht (x-a)^2 eerst uitwerken naar x^2 -2ax+a^2 en dan de e-macht opdelen in verschillende stukken, los integreren en dan samenvoegen? Of is er een makkelijkere oplossing...
En sowieso.. wat was de integraal van e^(x^2) ook alweer?
Ik vat 'm nog niet helemaal.quote:Op donderdag 15 september 2011 03:36 schreef Riparius het volgende:
[..]
Inzicht is beter dan regeltjes leren over wat 'mag' en 'niet mag'. Als je hebt:
1/p = 1/q,
waarbij we p en q beiden ongelijk aan nul veronderstellen, omdat de breuken anders geen betekenis hebben, en we vermenigvuldigen beide leden met het product pq, dan krijgen we:
pq/p = pq/q.
Nu is de breuk in het linkerlid te vereenvoudigen tot q/1 = q omdat teller en noemer een factor p gemeen hebben, en de breuk in het rechterlid is te vereenvoudigen tot p/1 = p omdat teller en noemer een factor q gemeen hebben. En dus resulteert inderdaad q = p oftewel p = q.
Weet je wat kruiselings vermenigvuldigen is?quote:Op donderdag 15 september 2011 16:14 schreef Maryn. het volgende:
[..]
Ik vat 'm nog niet helemaal.
als ik heb 1/s = (T-t)/tT hoe krijg ik dan s = tT/T-t (uit antwoordboek)?
Via kruislings heb ik hem nu opgelost.. thanks, maar wat bedoel je met dat laatste? * S?quote:Op donderdag 15 september 2011 16:53 schreef Siddartha het volgende:
[..]
Weet je wat kruiselings vermenigvuldigen is?
Of:
Weet je waarom je beide kanten met een getal(of letter!) mag vermenigvuldigen?
Jij had de vergelijking:quote:Op donderdag 15 september 2011 17:06 schreef Maryn. het volgende:
[..]
Via kruislings heb ik hem nu opgelost.. thanks, maar wat bedoel je met dat laatste? * S?
Amen... ik blijf dit soort dingen lastig vinden... practice makes perfect I guess.quote:Op donderdag 15 september 2011 16:03 schreef Haushofer het volgende:
Substitutie: noem u = -\lambda(x-a)^2, dan du -2\lambda(x-a) dx.
Dit kun je altijd doen als de macht van x in de exponent 1 hoger is dan de macht van x in de integraal
Dit is de opgave toch?quote:Op donderdag 15 september 2011 17:48 schreef Sokz het volgende:
volgende som (sqrt in een sqrt) staat gelijk aan C.
1....
1+R - A ............ = C
1....
1+R + B
Hoe krijg ik R hieruit? (let niet op de puntjes)
wat heb ik tot dusverre geprobeert:
A/B = C » A = C
A/B - C = 0 en dan verder uitwerken (kom ik ook niet verder)
A/B * B = C*B » A = CB kump ik ook niet verder
In het algemeen:quote:Op donderdag 15 september 2011 18:44 schreef Djoezt het volgende:
Weet iemand toevallig hoe ik deze recursieve definitie om kan schrijven naar een directe formule? Het is een beetje weggezakt, en een huisgenoot doet een één of ander bedrijfskundevak waar 't relevant is. Met een recursief programma kan ik 't nog wel oplossen bij n = 40, maar met het handje op 't tentamen is 't nogal wat werk..
Wat is f, wat is L, wat is N?quote:Op donderdag 15 september 2011 19:31 schreef Snuf. het volgende:
Hee jongens, ik heb weer een vraag
Kan iemand mij helpen met dit?
Bepaal de inverse functie van
N = f(L) = 1
Hoe zoek ik dan uit wat L is?
quote:Op donderdag 15 september 2011 19:03 schreef M.rak het volgende:
[..]
Dit is de opgave toch?
Eerst vermenigvuldigen we dan de teller en de noemer met 1+R:
Dan vermenigvuldigen we links en rechts met 1+B+BR:
Dan halen we de termen met R naar een kant:
Dan halen we R buiten haakjes:
En dan delen we door BC+A
Daar was ik me van bewust (met een sigmanotatie is het nog best overzichtelijk) maar dat lost het probleem nog niet op: n = 40 zonder grafische rekenmachine / computerquote:Op donderdag 15 september 2011 19:56 schreef thenxero het volgende:
[..]
In het algemeen:
Stel a0 = b en an+1 = c an + d.
Dan krijg je dus
a1 = c a0 + d = cb + d
a2 = c a1 + d = c(cb+d) + d = c²b + cd + d
a3 = c a2 + d = c(c(cb+d)+d) + d = c³b + c² d + cd + d
Aan het patroon zie je dat je dan krijgt
an = cn b + cn-1 d + ... + c1d + d
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |