Gebruik de basisregel:quote:Op vrijdag 9 september 2011 12:51 schreef minibeer het volgende:
Begonnen met mijn studie wiskunde
Gelijk een vraagje: Is er een manier om een reeks samengestelde producten (bijvoorbeeld a2 - b2, mijn terminologie zal wel voor geen meter kloppen, maarja) te ontbinden in factoren?
Dus om in te zien dat bijvoorbeeld a2 - b2 = (a+b)(a-b)?
Ik dacht namelijk zoiets een keer geleerd te hebben op de middelbare school, maar ik weet het niet meer zeker... (Als ik er over nadenk lijkt het me onlogisch, maar ik denk ik vraag het toch maar even)
Maak je vectoren vetgedrukt (bold) anders sticht je voor jezelf en voor anderen alleen maar verwarring.quote:
Stel a = 0, dan maakt het niet wat x. Stel x = 0, dan maakt het niet wat a is.quote:Op zaterdag 10 september 2011 15:24 schreef Anoonumos het volgende:
Hoe volgt uit de axioma's van vectorruimten dat als ax = 0, dat dan geldt a = 0 of x = 0?
Ik heb al bewezen dat 0 * x + 0, maar verder kom ik niet. Iemand een tip welke axioma('s) ik nodig heb?
Je bedoelt in een vectorruimte...quote:Op zaterdag 10 september 2011 17:26 schreef Anoonumos het volgende:
Het optellen van functies f en g (Lineaire algebra) schrijf je zo:
(f+g)(x) = f(x) + g(x)
Hoe schrijf je dan (f+g) + h ?
((f + g)(x) + h)(x) of ((f+g)+h)(x)?
ax = 0 = a 0quote:Op zaterdag 10 september 2011 15:24 schreef Anoonumos het volgende:
Hoe volgt uit de axioma's van vectorruimten dat als ax = 0, dat dan geldt a = 0 of x = 0?
Ik heb al bewezen dat 0 * x + 0, maar verder kom ik niet. Iemand een tip welke axioma('s) ik nodig heb?
Lijkt een beetje op eerste college infi Aquote:Op vrijdag 9 september 2011 22:54 schreef Mathemaat het volgende:
PS: ben je aan de universiteit Utrecht begonnen?
Dat klopt (als je de nulvector tenminste noteert als 0), maar gevraagd wordt nu juist het omgekeerde te bewijzen.quote:Op zaterdag 10 september 2011 17:37 schreef Mathemaat het volgende:
[..]
Stel a = 0, dan maakt het niet uit wat x is. Stel x = 0, dan maakt het niet uit wat a is.
Kan je iets duidelijker uitleggen wat je met het dikgedrukte bedoelt?quote:Op zaterdag 10 september 2011 21:50 schreef Anoonumos het volgende:
Bedankt voor de hulp.
Ik heb hier nog een vraag over:
Zijn dit vectorruimtes?
The field R and the set V of all functions f: R --> R with f(3) = 0, together with the usual addition and scalar multiplication.
The field R and the set V of all functions f: R --> R with f(3) = 1, together with the usual addition and scalar multiplication.
Ik zou bij beide zeggen van niet, omdat -3 nu geen positieve tegenhanger heeft z.d.d x + x' = 0, maar ik twijfel omdat ik het vreemd vind dat ze dan 2 keer hetzelfde vragen.
Ken je de definitie van een vectorruimte wel?quote:Op zaterdag 10 september 2011 21:50 schreef Anoonumos het volgende:
Bedankt voor de hulp.
Ik heb hier nog een vraag over:
Zijn dit vectorruimtes?
The field R and the set V of all functions f: R --> R with f(3) = 0, together with the usual addition and scalar multiplication.
The field R and the set V of all functions f: R --> R with f(3) = 1, together with the usual addition and scalar multiplication.
Ik zou bij beide zeggen van niet, omdat -3 nu geen positieve tegenhanger heeft z.d.d x + x' = 0, maar ik twijfel omdat ik het vreemd vind dat ze dan 2 keer hetzelfde vragen.
Kijk, dat is mooi. Dan hoef je dus alleen maar na te gaan of de eis f(3)=0 een lineaire deelruimte definieert. Commutatieve, associatieve en distributieve eigenschappen hoef je dus niet meer na te gaan. Je hoeft alleen te controleren of de verzamelingquote:Op zaterdag 10 september 2011 22:51 schreef Anoonumos het volgende:
De verzameling functies f: R --> R voldoet (denk ik) aan alle eisen.
Haakjes wegwerkenquote:Op zondag 11 september 2011 16:09 schreef Maryn. het volgende:
Ik heb hier een opgave, ik kom er niet uit.
Simpfily this:
√5 −√3
______
√5 +√3
Dan doe ik dit:
(√5 −√3)(√5 −√3)
______________
(√5 +√3)(√5 −√3)
Maar hoe nu verder? het antwoord is 4-√15 maar daar kom ik niet op.
BVD!
Oke maar dat doe ik op een of andere manier niet goed dan:quote:
De stap √25 - √15 - √15 + √9 = √4 klopt niet. √25 = 5, √9 = 3, je krijgt dus 8-2√15 in de teller. Dat delen door twee levert het goede antwoord op.quote:Op zondag 11 september 2011 16:50 schreef Maryn. het volgende:
[..]
Oke maar dat doe ik op een of andere manier niet goed dan:
(√5 −√3)(√5 −√3)
______________
(√5 +√3)(√5 −√3)
=
√25 - √15 - √15 + √9
_________________
5-3
=
√4
__
2
Gaat niet goed volgens mij.. Wat doe ik fout?
quote:Op zaterdag 10 september 2011 21:12 schreef Riparius het volgende:
[..]
Dat klopt (als je de nulvector tenminste noteert als 0), maar gevraagd wordt nu juist het omgekeerde te bewijzen.
thankssssquote:Op zondag 11 september 2011 16:53 schreef M.rak het volgende:
[..]
De stap √25 - √15 - √15 + √9 = √4 klopt niet. √25 = 5, √9 = 3, je krijgt dus 8-2√15 in de teller. Dat delen door twee levert het goede antwoord op.
Wiskunde is ook een tijdsintensieve discipline. Je raakt eraan gewend naarmate tijd vordert en jij ermee bezig blijftquote:Op zaterdag 10 september 2011 22:51 schreef Anoonumos het volgende:
Ik ben deze week met de studie begonnen, en ik moet eerlijk zeggen dat ik dit vak nu het lastigste vind. Dus het zou kunnen dat ik de definitie verkeerd heb.
Wat is je vraag?quote:Ik zal proberen uit te leggen wat ik denk:
The field R and the set V of all functions f: R --> R with f(3) = 0, together with the usual addition and scalar multiplication.
Om te bepalen of dit een vectorruimte is, moet je bepalen of het voldoet aan alle axioma's.
De verzameling functies f: R --> R voldoet (denk ik) aan alle eisen.
f(3) = 0 betekent dat als je een 3 in een functie stopt, er 0 uitkomt. Ik zou niet weten hoe dit nu verschilt met alleen f: R --> R.
Ik was even vergeten dat ik hier gepost had, en excuses dat ik daarom een beetje laat reageerquote:Op vrijdag 9 september 2011 22:54 schreef Mathemaat het volgende:
[..]
Gebruik de basisregel:
Stel:
dan volgt:
Is het duidelijk?
PS: ben je aan de universiteit Utrecht begonnen?
Algemene regels of algoritmen zijn er niet, anders kon je wel een willekeurig polynoom in Wolfram Alpha stoppen en laten ontbinden. En het hangt ook een beetje af van wat je toestaat. Voor a2 - b2 kun je (a + b)(a - b) schrijven, maar a2 + b2 is dan weer niet te ontbinden als je binnen de reële getallen wil blijven. Je kunt dit echter wel schrijven als (a + bi)(a - bi).quote:Op zondag 11 september 2011 18:26 schreef minibeer het volgende:
[..]
@Riparius, ik denk dat ik inderdaad de polynoom staartdeling bedoelde. Mijn vraag was misschien niet helemaal duidelijk omdat ik maar één voorbeeld gaf, maar ik bedoelde dus echt of er een methode was om formules makkelijk te ontbinden in factoren. Ik eigenlijk dat daar geen algemene methode voor was, maar omdat ik me wel zoiets herinnerde dacht ik van ik vraag het even.
Tja, alleen helpt Cardano je niet echt als je een derdegraadspolynoom met drie reële nulpunten wil ontbinden, want die reële nulpunten zijn dan niet zonder derdemachtswortels van complexe getallen uit te drukken, die je niet algebraďsch kunt herleiden (casus irreducibilis).quote:Anyway, ik realiseer me net dat er zulke methodes zijn, namelijk de abc formule en de formule van Cardano, want wat ik bedoelde is eigenlijk equivalent aan de nulpunten van een vergelijking vinden. Het wordt nog wat met die studie.
In ieder geval bedankt voor de reacties en hulp.
Ik bedoelde ook dat je eigenlijk betrekkelijk weinig polynomen op die manier kan oplossenquote:Op zondag 11 september 2011 18:53 schreef Riparius het volgende:
[..]
Algemene regels of algoritmen zijn er niet, anders kon je wel een willekeurig polynoom in Wolfram Alpha stoppen en laten ontbinden. En het hangt ook een beetje af van wat je toestaat. Voor a2 - b2 kun je (a + b)(a - b) schrijven, maar a2 + b2 is dan weer niet te ontbinden als je binnen de reële getallen wil blijven. Je kunt dit echter wel schrijven als (a + bi)(a - bi).
[..]
Tja, alleen helpt Cardano je niet echt als je een derdegraadspolynoom met drie reële nulpunten wil ontbinden, want die reële nulpunten zijn dan niet zonder derdemachtswortels van complexe getallen uit te drukken, die je niet algebraďsch kunt herleiden (casus irreducibilis).
1 2 3 | 2 z _ - ______ 1 1-z |
1 2 3 | 2(1-z) z _ - ______ 1-z 1-z |
1 2 3 | 2 - 2z - z _____ 1-z |
1 2 3 | 2 - 2z - z _____ (1-z)(1+z) |
Hier maak jij het linker getal groter, maar het rechter getal 6/(2z+1) niet.quote:Dus alles vermenigvuldigen met 1-z,
Thanks again.quote:Op maandag 12 september 2011 12:49 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Hier maak jij het linker getal groter, maar het rechter getal 6/(2z+1) niet.
Het antwoord op je vraag is:
Als je 1/ax + 1/bx =2 hebt, en je wil die breuken bij elkaar optellen, dan moet je gelijke noemers maken. Probeer dat eens.quote:Op maandag 12 september 2011 13:34 schreef Maryn. het volgende:
[..]
Thanks again.
Nog een laatste vraag:
1/ax + 1/bx =2
Waarom is dit gelijk aan onderstaande?
a+b/abx =2
en
abx = a/2 + b/2
I see. dus dan krijg je:quote:Op maandag 12 september 2011 13:37 schreef thenxero het volgende:
[..]
Als je 1/ax + 1/bx =2 hebt, en je wil die breuken bij elkaar optellen, dan moet je gelijke noemers maken. Probeer dat eens.
De laatste stap is eigenlijk twee stappen in 1. Er wordt met abx vermenigvuldigd en gedeeld door 2.
ok idd.quote:Op maandag 12 september 2011 13:49 schreef thenxero het volgende:
Let wel op je haakjes. Je krijgt dan (a+b)/abx = 2. Als je het zonder haakjes schrijft dan staat er in feite a+(b/abx) = 2.
Snap je nu abx = a/2 + b/2 ?
quote:Op maandag 12 september 2011 13:51 schreef Maryn. het volgende:
[..]
ok idd.
Ik snap het dusver:
a+b
____ = 2
abx
Nu gaan a en b naar de andere kant maar welke regel is dat? Dat snap ik dus niet
Snap je dit niet?quote:De laatste stap is eigenlijk twee stappen in 1. Er wordt met abx vermenigvuldigd en gedeeld door 2.
Begin met teller en noemer van de breuk in het linkerlid met (1-z) te vermenigvuldigen. De breuk in het rechterlid laat je nog even ongemoeid. Dan krijg je na uitwerken:quote:Op maandag 12 september 2011 12:30 schreef Maryn. het volgende:
Als je deze vergelijking wilt oplossen dan begin je met de breuk weg te werken:
[snip]
Dankje, nu snap ik hem eindelijk.quote:Op maandag 12 september 2011 14:33 schreef thenxero het volgende:
Wat gebeurt er als je (a+b)/abx = 2 (aan beide kanten) vermenigvuldigt met abx? Dan delen door twee. (andersom kan ook maar dit is wat simpeler)
Nee zo gaat het niet. je moet de termen met x (en dus ook Acx) naar het linkerlid overbrengen en samennemen. Maar volg gewoon mijn suggestie bij je oorspronkelijke opgave om kruislings te vermenigvuldigen.quote:Op maandag 12 september 2011 15:59 schreef Maryn. het volgende:
[..]
Dankje, nu snap ik hem eindelijk.
Nu heb ik nog zoiets:
ax + b
--------- = A
cx + d
Dus dan vermenigvuldigen met cx+d, dan krijg je:
ax + b = A(cx + d)
ax + b = Acx + Ad
ax = Acx + Ad - b
x = (Acx + Ad - b) / a
Maar hoe moet die laatste Acx nu weg? Moet je 'm delen oid of alleen x delen?
x = (Acx + Ad - b) / aquote:Op maandag 12 september 2011 16:06 schreef Riparius het volgende:
[..]
Nee zo gaat het niet. je moet de termen met x (en dus ook Acx) naar het linkerlid overbrengen en samennemen. Maar volg gewoon mijn suggestie bij je oorspronkelijke opgave om kruislings te vermenigvuldigen.
Dit gaat helemaal niet goed. Je had:quote:Op maandag 12 september 2011 16:24 schreef Maryn. het volgende:
[..]
x = (Acx + Ad - b) / a
x - Acx = (Ad - b) / a
x = (Ad - b) / a - Acx
Hoe neem je dat samen, zodat je Ac overhoudt?
nvm, ik ging verder op jouw foute uitwerking.quote:Op maandag 12 september 2011 16:24 schreef Maryn. het volgende:
[..]
x = (Acx + Ad - b) / a
x - Acx = (Ad - b) / a
x = (Ad - b) / a - Acx
Hoe neem je dat samen, zodat je Ac overhoudt?
Wat doet die = daar? Idem voor je laatste regel.quote:Er geldt: P(A)<P(A|B) = P(A)<P(AdB)/P(B) aangezien P(B)>0
want het teken klapt om bij negatieve P(B).quote:Als we links en rechts vermenigvuldigen met het positieve getal P(B) krijgen we
Die = klopt niet inderdaad.quote:Op maandag 12 september 2011 23:33 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Wat doet die = daar? Idem voor je laatste regel.
[..]
want het teken klapt om bij negatieve P(B).
Mijn docent hecht veel waarde aan bewijzen in verhaalvorm, zeker omdat we net beginnen met bewijzen. Ik zelf zie deze stap ook direct maar mocht het vorige keer ook niet zo opschrijven..quote:Ik zou hem korter opschrijven:
P(A) < P(A|B) = P(AdB)/P(B)
dus P(B) < P(AdB)/P(A) = P(B|A).
Hoe verder je komt hoe meer stappen ze weglatenquote:Op dinsdag 13 september 2011 00:02 schreef Physics het volgende:
Mijn docent hecht veel waarde aan bewijzen in verhaalvorm, zeker omdat we net beginnen met bewijzen. Ik zelf zie deze stap ook direct maar mocht het vorige keer ook niet zo opschrijven..
Je hebt een tekenfout gemaakt bij de laatste x2; dit moet -x2 zijn, zoals ik heb gequote.quote:Op dinsdag 13 september 2011 12:03 schreef Maryn. het volgende:
Ik heb hier de volgende functie:
C(x) = 1000 + 300x + x2
Bereken nu dit: C(x+1) - C(x)
Dus dan zo:
C(x+1) - C(x) = 1000 + 300(x+1) + (x+1)2 - 1000 + 300x - x2
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |