Jeugdtrauma

Mijn moeder heeft er nog steeds de gewoonte om alles veel te lang op te laten staan. Echt...zij is de enigste persoon bij wie ik gewoon sperzieboontjes heb gezien die grijs waren gekookt :-)
Manlief komt uit een enorm culinaire familie en toen die voor het eerst bij mijn ouders ging eten wist ie niet hoe hij het binnen moest houden Wat ze ook heel vaak deed/ doet; dan laat ze de groentes al veel te lang koken, giet ze ze vervolgens af en dan stopt ze ze nog 10 minuten in een afgesloten pan omdat het vlees volgens haar nog niet klaar is of zo en die groente anders afkoelt. En dan garen die groentes nog meer door
De maizenasausjes waren ook volop aanwezig!

Maar waar mijn broer en ik nog echt van gruwelen....."feestmaal" op oudjaarsavond....spruitjestaart met een enorm zachte sompige bodem en vulling, met een maizenasaus er over gekwakt........blegh Aangezien wij niet op mochten staan voordat die meuk op was, hebben we zo ongeveer tot 12 uur half kotsend en ruziend aan tafel gezeten

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 17:50 schreef Selestha het volgende:

[..]

Ja herkenbaar! Margarine met pindakaas, ik kan nog steeds van de geur over mijn nek gaan Uberhaüpt wel van de stank van dat spul eigenlijk. Gelukkig hoefde ik geen margarine meer te eten van mijn ouders nadat ik er een keer van ziek werd in hun bijzijn.

Jeugdtrauma's hier ook ja, na een hap met teveel margarine en pindakaas op brood
Excuseert u mij, even naar de WC...

Poe zeg, heb echt medelijden met sommige mensen hier.. Dat ga ik mijn kinderen (als ik ze eenmaal heb) echt nooit aandoen!

At een tijdje terug bij een vriend van me, zijn vrouw had gekookt, ik nam wat uit beleefdheid, het was niet te vreten. Hun zootje luste het niet, die kreeg de wind van voren, arme joch, hij heeft gewoon gelijk, het was niet te vreten

Wat een verhalen hier... mijn ouders en de rest van de familie zijn behoorlijk culinair ingesteld dus van huis uit geen trauma's.

Wel herken ik de dik gesmeerde margarine van als ik eens tussen de middag bij een vriendje ofzo at, gatverdamme.

Oja en mijn schoonvader kan er ook niet veel van, als die macaroni maakt is het alleen de pasta zelf met zo'n zakje en verder geen groente ofzo, kortom saai en best smerig.

Hier ook alles te ver doorgekookt . M'n moeder was van het type alles tegelijkertijd opzetten (aardappelen, groente en vlees), tv kijken en half uurtje later opdienen. Alleen het vlees werd halverwege nog wel eens gekeerd

quote:

Op dinsdag 13 september 2011 14:14 schreef MaximusTG het volgende:

[..]

Zou het dan niet eerder zijn:

[ afbeelding ]

Basilicum Mozzarella Tomaat

Eh, caprese... maar dan wel met verse basilicum, echte buffelmozarella (goede) en rijpe tomaten, echte goede olijfolie (helaas vrijwel nergens verkrijgbaar). Als je dat proeft dan snap je pas waarom dit een populair gerecht is...

quote:

Op dinsdag 13 september 2011 18:24 schreef tjoptjop het volgende:
Hier ook alles te ver doorgekookt . M'n moeder was van het type alles tegelijkertijd opzetten (aardappelen, groente en vlees), tv kijken en half uurtje later opdienen. Alleen het vlees werd halverwege nog wel eens gekeerd

Wat is dat toch met die oudere generatie. Ik kreeg laatst haast een paniekaanaval toen ik mijn schoonma hoorde zeggen dat de (volkoren)pasta zeker nog een half uur moest koken.

quote:

Op dinsdag 13 september 2011 19:11 schreef _Arual_ het volgende:

[..]

Wat is dat toch met die oudere generatie. Ik kreeg laatst haast een paniekaanaval toen ik mijn schoonma hoorde zeggen dat de (volkoren)pasta zeker nog een half uur moest koken.

Wie weet wat de volgende generatie over ons zegt

quote:

Op dinsdag 13 september 2011 19:12 schreef Piles het volgende:

[..]

Wie weet wat de volgende generatie over ons zegt

Ja, daar ben ik ook benieuwd naar! Hoewel ik de generatie boven mij nooit heb horen klagen over de generatie dáár weer boven, ds misschien zijn we verwend.

quote:

Op dinsdag 13 september 2011 19:12 schreef Piles het volgende:

[..]

Wie weet wat de volgende generatie over ons zegt

Klootzakken, jullie hebben alle tonijn en kabeljauw opgevreten...

quote:

Op dinsdag 13 september 2011 07:30 schreef Dandilion het volgende:
Mijn moeder kan juist lekker koken. Als kind luste ik veel niet, Ik at bijna overal appelmoes bij.
Wanneer er witte rijst op de tafel kwam, kwakte ik er boter en suiker door. Lekker toen maar nu niet meer.

Owja, boter en suiker door de rijst!
Mijn moeder vertelde hier een keer over dat ze daar echt van gruwelde, witte rijst gekookt in de volle melk, steeds een scheutje erbij totdat alle melk was opgenomen. Dan werd het in een kommetje geschept, en kon je zelf basterdsuiker en roomboter erdoorheen scheppen.

Needless to say, de volgende dag belde ik gelijk mijn oma op

quote:

Op dinsdag 13 september 2011 19:22 schreef robuust89 het volgende:

[..]

Mijn moeder vertelde hier een keer over dat ze daar echt van gruwelde, witte rijst gekookt in de volle melk, steeds een scheutje erbij totdat alle melk was opgenomen. Dan werd het in een kommetje geschept, en kon je zelf basterdsuiker en roomboter erdoorheen scheppen.

Needless to say, de volgende dag belde ik gelijk mijn oma op

Rijstepap bedoel je?

sandwichspread op brood

quote:

Op dinsdag 13 september 2011 19:24 schreef _Ophelia_ het volgende:

[..]

Rijstepap bedoel je?

Ahja, zo heet dat! Gruwelijk lekker, en gruwelijk slecht voor de lijn

Ben bij studenten opgegroeid. Mijn moeder kon niet koken en deed dat ook niet. Mijn vader kookte maar wel onder bezielende leiding van mijn moeder. Ik heb in mijn hele jeugd werkelijk waar nog nooit een korrel zout op mijn bord gehad. Dat lijkt niet erg maar dat is het wel.

Andijvie en rabarber werd tot een pap gekookt. Witlofschotel was lof in plas water met daarom heen glibberig gekookte plakken schouderham. Macaroni met smac en tomatenzooi uit een doosje was serieus mijn favoriet. Pudding uit pakje met vel.
Ontbijt magere melk uit plastic fles, soms aangelengd met Roosvicee. Onbijt havermoutpap of fabrieksbrood met nepchocoladevlokken. Tussen de middag ook weer dat brood met te dikke plakken zweetplastic. (Kaas).

Toen ik op kamers ging zei mijn toenmalige vriendje "jij houdt niet van eten" .
Wist ik veel en nee, ik hield niet van eten omdat ik het ook echt verschrikkelijk vond.

Spitskool.
Alleen al bij de geur ga ik over mijn nek.

Witlof. Ik ging bij een vriendinnetje eten (ik was een jaar of 9 denk ik) en we kregen gekookte witlof. Geen sausje of kaas en het zag er nogal ontkleurd uit. Ik hoefde dat thuis niet te eten, dus ik zei tegen haar moeder dat ik het nooit had gegeten. Nee, ik moest het toch echt helemaal opeten. Met veel moeite opgegeten, blegh.

Zei ik na het eten tegen dat vriendinnetje dat ik dat nooit ophad, zegt die moeder: "Oh, had dat dan gezegd, dan had je het niet hoeven eten." Doe even lekker schijnheilig, ik heb dat zeker 3 keer gezegd aan tafel. Sindsdien nooit meer witlof op.

En op zaterdagavond kregen mijn broers, zus en ik allemaal een eigen bakje chips. Wat een luxe! Tot ik jaren later hoorde dat het cornflakes was

quote:

Op dinsdag 13 september 2011 20:19 schreef Filiassi_Jane het volgende:

En op zaterdagavond kregen mijn broers, zus en ik allemaal een eigen bakje chips. Wat een luxe! Tot ik jaren later hoorde dat het cornflakes was

quote:

Op dinsdag 13 september 2011 19:55 schreef Staal het volgende:
Ben bij studenten opgegroeid. Mijn moeder kon niet koken en deed dat ook niet. Mijn vader kookte maar wel onder bezielende leiding van mijn moeder. Ik heb in mijn hele jeugd werkelijk waar nog nooit een korrel zout op mijn bord gehad. Dat lijkt niet erg maar dat is het wel.

Andijvie en rabarber werd tot een pap gekookt. Witlofschotel was lof in plas water met daarom heen glibberig gekookte plakken schouderham. Macaroni met smac en tomatenzooi uit een doosje was serieus mijn favoriet. Pudding uit pakje met vel.
Ontbijt magere melk uit plastic fles, soms aangelengd met Roosvicee. Onbijt havermoutpap of fabrieksbrood met nepchocoladevlokken. Tussen de middag ook weer dat brood met te dikke plakken zweetplastic. (Kaas).

Toen ik op kamers ging zei mijn toenmalige vriendje "jij houdt niet van eten" .
Wist ik veel en nee, ik hield niet van eten omdat ik het ook echt verschrikkelijk vond.

Ok. Ik heb dus serieus medelijden met je.

quote:

Op maandag 12 september 2011 10:42 schreef Lonaa het volgende:
Chicken Tonight
Rijst met wokgroentes en kant en klare woksaus
Kip Tandoori en Kip madras uit een pakje.

Dat vind ik allemaal lekker ...

Mijn jeugdtrauma's? Altijd als mijn vader kookte. Als ik nu bij m'n vader ben, ben ik altijd degene die kookt. Hij bakte bijv. schnitzels in zoveel boter dat het helemaal doorweekt raakte.
En voor de rest veel soorten vlees, zoals rollade, karbonade en kipdrumsticks.
Dat was echt een drama. Ik hoefde maar een paar stukjes te eten, maar ik kreeg het echt niet naar binnen.
Ik kreeg er serieus kotsneigingen van. Een keer is mijn vader meer dan 2 uur bij mij aan tafel blijven zitten totdat ik iets van 8 kleine stukjes karbonade op had gegeten. Elke keer dat ik het probeerde, kon ik het niet binnenhouden.
Totdat mijn vader eindelijk naar de wc moest, en ik het in de prullenbak heb gegooid.
En m'n moeder kan goed koken, dus daar ligt het niet aan.
Zelfs in goede restaurants kan ik het vlees amper binnenhouden (en nee, ik ben geen vegetariër).

Ik heb eigenlijk wel heel veel dingen die ik niet lust. En dat heeft niks te maken met verwendheid, want ik heb veel dingen jarenlang proberen te eten. Maar de 100e keer was het nog even smerig als de 1e keer. Dus iets leren eten of drinken heeft bij mij niet zoveel nut.

Het echte trauma die ik heb aan vroeger is appelsap. M'n ene oma gaf dat altijd aan mij en m'n zusje omdat ze echt dacht dat we dat lekker vonden. We hebben er nooit iets van gezegd, want ze was al behoorlijk op leeftijd en daarna best mensenschuw, zelfs tegenover ons en mijn moeder. Ik heb wel eens gezegd dat ik Spa Citroen wilde (dat had ze voor m'n moeder en m'n tante in huis), maar ze vond me altijd te jong voor een glaasje prik. Appelsap, brrrrrr

Ik herken overigens wel veel hier. De smac in de pasta en nasi/bami en de doorgekookte groenten. Geen specifieke trauma's, maar ik heb inmiddels wel geleerd dat het ook anders kan. Ik probeer m'n zusje (die dus praktisch niets at) nog altijd te overtuigen dat sommige groenten erg lekker zijn, als je ze maar niet klaar maakt zoals m'n moeder dat deed.

Van die kant en klare sausen als chicken tonight met zulke ranzige en weke stukjes groenten erdoor dat ik er nog rillingen van krijg. Ik woon nu bijna vier jaar op mezelf en ik heb me heel lang niet aan dingen als paprika en ui door een saus gewaagd, vanwege die weke stukjes. Pas sinds kort dat ik 'geleerd' heb dat het spul heus niet alleen maar week hoeft te zijn. Alleen een vorm van een tomatensaus bij de pasta moet ik me nog eens aan wagen.

En nog even een positieve noot: de aardappels van m'n moeder Ik krijg mijn eigen gekookte aardappels nooit zo lekker, het soort dat zij koopt is hier niet verkrijgbaar.

quote:

Op dinsdag 13 september 2011 21:44 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Ok. Ik heb dus serieus medelijden met je.

Hoeft niet want inmiddels hou ik erg van eten en vind het echt leuk.

Ik herinner me er nog een. Onder het mom van "korstjes zijn gezond" moest ik ook de oranje korstjes van de kaas opeten. Zelfs als dat maar een klein randje was van bijvoorbeeld een plakje kaas, stikte ik daar soms half in. Gadver, nu snij ik het weg.

quote:

Op woensdag 14 september 2011 07:27 schreef _Arual_ het volgende:
Ik herinner me er nog een. Onder het mom van "korstjes zijn gezond" moest ik ook de oranje korstjes van de kaas opeten. Zelfs als dat maar een klein randje was van bijvoorbeeld een plakje kaas, stikte ik daar soms half in. Gadver, nu snij ik het weg.

kaas korstjes het lekkerste van het hele kaas.

_{vroeger at ik dat met plastic en al op}