misshcien is er hier iemand die je behandelaar voor je wil bellen?quote:Op woensdag 31 augustus 2011 08:32 schreef Nijna het volgende:
Waarom lijken dingen 's avonds altijd heel logisch als je ze bespreekt en als je ze dan de volgende ochtend moet gaan uitvoeren is er een drempel van heb ik jou daar...
Ik zou mn behandelaar bellen, maar de stap om de telefoon te pakken is veul te groot...
quote:Op woensdag 31 augustus 2011 08:59 schreef Nijna het volgende:
Drempel over gestapt... *applaus voor mezelf*. Nu wachten tot ik teruggebeld wordt...
Wat is er gebeurt dan?quote:Op woensdag 31 augustus 2011 13:03 schreef summer2bird het volgende:
Ik ben net terug van vakantie.
Volgende week afspraak met de psych.
Ik durf eerlijk gezegd niet te vertellen aan haar dat het op vakantie behoorlijk mis ging met mij.
Niemand weet het, ze vermoeden niks.
Godver, ik kan niet leven met mezelf.
Ik ben zo moe. Als het mocht lag ik de hele dag in bed.
Geprobeerd mezelf te verdrinken.quote:
dan ben je dus een gevaar voor jezelf en voor anderen. Ik zou persoonlijk zeggen dat misschien een opname een goed idee is.quote:Op woensdag 31 augustus 2011 13:37 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Geprobeerd mezelf te verdrinken.
Serieus overwegen om mezelf maar uit de auto te tiefen toen mijn vader met ons erin over de autobahn reed met 170 km/uur.
Voorbereidingen maken voor poging 3. Daar vervolgens mee gestopt uit schaamte en walging van mezelf.
Ik durf er met niemand over te praten uit schaamte en walging.
Misschien wel een idee ja.quote:Op woensdag 31 augustus 2011 13:39 schreef Maanvis het volgende:
[..]
dan ben je dus een gevaar voor jezelf en voor anderen. Ik zou persoonlijk zeggen dat misschien een opname een goed idee is.
Het is te snappen dat je je er niet goed bij voelt maar probeer toch te praten of ga even wandelen ofzo jezelf even afsluiten van allesquote:Op woensdag 31 augustus 2011 18:59 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
ik heb het even helemaal gehad!! mijn halve zachte vent is een beetje verkouden! en nu is de hele planning geschrapt voel ik me eenzaam en zit er een paniekaanval onder t oppervlak, die ik vooralsnog tegen probeer te houden! hij voelt mijn boosheid maar we zeggen er veide niks over dus we zijn samen op vakabtie, ik heb alles betaald en hij gaat in bed liggen omdat ie een snotneus heeft! zo klaar ermee!!!
ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik iets te hard ben geweest! hij heeft enorme hoofdpijn en buikkrampen en hij heeft het heel erg koud! we gaan morgen naar huis toe, na een goed gesprek hebben we besloten dat dat beter is en zodra ik verder ben in het proces van overwinnen van de burn-out boeken we een nieuwe vakantie! praten werkt soms echt wel :$quote:Op woensdag 31 augustus 2011 19:44 schreef cafpow het volgende:
[..]
Het is te snappen dat je je er niet goed bij voelt maar probeer toch te praten of ga even wandelen ofzo jezelf even afsluiten van alles
En vooral probeer toch te genieten
Als je een gevaar voor jezelf vormt, kun je opgenomen worden.quote:Op woensdag 31 augustus 2011 14:01 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Misschien wel een idee ja.
Zo kan het in ieder geval niet meer. Ik word helemaal moe van die buien. Straks doe ik mezelf nog echt iets serieus aan en dat is ook niet echt leuk voor mijn familie.
Maar hoe moet ik hulp zoeken?
Ik bedoel, ik heb dit in het verleden ook gehad, in mindere mate maar elke keer kreeg ik een receptje mee en dan hield het niet op. Die buien of die gedachtes.
Wat als ze me nu ook weer een receptje meegeven en dan maar denken dat alles goed komt.
Ik ben ook erg nerveus om te zeggen bij de psychologe volgende week dat ik 3x bijna het had gedaan. Wat zou haar reactie zijn en zouden er acties volgen?
Wat nou als ik weer iedereen pijn doe en eindig met een stel ouders dat mij niet gelooft (dat het aanstellerij is en dat ik heel vrolijk eruit zie en dat het dan verzonnen is volgens hen, en stel dat de psychologe gaat zeggen dat het wel "mee valt"
Moest er even uit, excuus.
zie je, soms zijn emoties enorme verraders..en zorgen ervoor dat je anderen heel verkeerd inschat.quote:Op woensdag 31 augustus 2011 21:11 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik iets te hard ben geweest! hij heeft enorme hoofdpijn en buikkrampen en hij heeft het heel erg koud! we gaan morgen naar huis toe, na een goed gesprek hebben we besloten dat dat beter is en zodra ik verder ben in het proces van overwinnen van de burn-out boeken we een nieuwe vakantie! praten werkt soms echt wel :$
Spacekitten, wat voor soort gedachten?(je hoeft ze niet per se te delen hoor). Ik snap wel precies hoe je je voelt, want bij mij is het exact hetzelfde de emoties komen en gaan. Het ene moment kan ik alleen huilen en het andere moment kan niks mij stoppen...quote:Op woensdag 31 augustus 2011 21:54 schreef Spacekitten het volgende:
Hey, zal eens wat vlug van me laten horen, ben nu zo bek af dat ik het kort houd, tis al heel de week een stroom aan gedachtes en gevoelens! Echt vermoeiend, maar ik lees nog steeds mee hoor!
Cafpow, goed dat je bent gegaan ondanks alles!
Summer, kaart het toch aan bij je psych, vraag haar/hem anders hoe je meer hulp kunt krijgen!
Gewoonmezelf, jammer dat je lief ziek is en goed dat je het dan later een andere vakantie inpland!
Zo nu is het genoeg, truste!
Lastig dit, maar goed, ik zou zeggen rust zoveel mogeijk en probeer de gedachtes hun vrije gang te laten gaan en ze van je af te gooienquote:Op woensdag 31 augustus 2011 22:26 schreef ayumu het volgende:
Heel erg moe... Veel gedachtes ondertussen over hoe en wat, en iemand vind mij een beetje leuk die nou niet echt zo oud is en heel stiekem begin ik dat wel leuk te vindendeels had ik allang het contact moeten verbreken maar ik kan het niet, Wat mij heel onzeker maakt en eigenlijk wil ik het ook niet bang dat er iets gebeurt met zo iemand.
Het kan heel makkelijk de EMDR zijn, ze zeggen dat je soms dagen nog last ervan kan hebben.quote:Op donderdag 1 september 2011 10:22 schreef Spacekitten het volgende:
Super goed dat je het allemaal gehaald hebt Cafpow!
En tsja ochtenhumeur... die heb ik ook en mijn vriend soms ook, kun je nagaan hoe gezellig het dan is 's ochtends
Ik ben nog steeds moe (stomme tijd van de maand) maar heb gelukkig redelijk geslapen, wel enorm gedroomden dat van de gedachtes, het springt echt alle kanten op, bijvoorbeeld van dat ik niets goed genoeg doe of ben tot dat de rest van de mensen alles fout doet en is. Kan ineens heel verdrietig zijn of super blij. Ik gok dat het een beetje de nasleep is van de emdr en dat mijn hormonen nu gewoon overhoop liggen
spannendquote:Op donderdag 1 september 2011 10:48 schreef Velp het volgende:
Ik heb vandaag een date!
Ook weleens leuk voor de afwisseling
he, jammer dat alles zo moest lopen..maar goed aan de ene kant mischien iets beter want nu heb je meer rust en tijd om met jezelf en je "knopen" bezig te zijn.quote:Op donderdag 1 september 2011 14:47 schreef Nyota het volgende:
Hi all,
Hier al een tijdje niet geweest. De afgelopen weken waren een grote vreselijke klote achtbaan. Ik voelde me al vreselijk en vervolgens heeft m'n werkgever me ook nog ontslagen. Jaja, ziek en ontslagen. Fantastisch, dat kon er ook nog wel bij. Een heel circus van bedenken hoe en wat en een jurist er bij om te kijken hoe en wat. Ik ben niet de enige die ontslagen is, maar wel de enige zieke.
Het is echt vreselijk bot gebeurd en wilde me eerst ook tot op het bot verzetten. Daarna dacht ik: dat kost me te veel negatieve energie. En straks kan er dan ook nog uitkomen dat ik er moet blijven werken: ik wil niet voor een bedrijf werken dat zo met mensen om gaat. Of te wel, we zijn er uiteindelijk onderling uitgekomen en nu wacht mij de oh zo fijne ziektewet.
Ik ben gebroken. Ik kan nu echt niet meer. Nu het allemaal zo goed als geregeld is, stort ik weer in en was ik waar ik drie weken geleden ook was, maar dan nog net wat kutter.
Ik houd mezelf voor dat ik me de komende tijd goed kan gaan bedenken wat ik wil, wie ik ben etc etc en als ik me hopelijk na een aantal maanden beter voel, kan ik weer een baan gaan zoeken. Echter ben ik nu al bang voor het UWV circus en vraag me vanalles af: de fijne UWV-arts: wat nou als hij zegt dat ik wel makkelijk weer kan werken? Echt, ik weet het even allemaal niet meer.
Wel heb ik een nieuwe psychotherapeute gevonden waar ik volgende week heen kan. Hopelijk klikt het met haar wel en kan ik beginnen om echt aan mezelf te werken en over een tijd weer beter functioneren. Tijd zat...
Als iemand trouwens de ins & outs van UWV en ziektewetuitkeringen en alle mogelijke valkuilen weet en goed tips heeft (want die UWV-site is nogal bout), please let me know.
Het is een nummer dat ik iemand heb belooft te bellen als ik weer wat van 'plan' benquote:Op donderdag 1 september 2011 19:22 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
wat is 113? of was het een tikfout?
Ik weet niet eens wie de decaan op mijn school isquote:Op donderdag 1 september 2011 19:35 schreef cafpow het volgende:
@ Summerbird, is het niet handig om 1 iemand in vertrouwen te nemen, zoals bijv. een decaan? Decanen Hebben zon geheimhoudingsplicht en zijn meestal best begripvol..en ze kunnen naar de praktische kant gaan kijken met jou:)
Ja, het werkt op dat moment wel, het is handig omdat ik dan even erover praat en weer even tot zinnen kom. Maar bij mij is het effect niet langdurig, maar als ik zo'n bui heb helpt het vaak wel (soms ook niet, ligt aan de sterkte van zo'n bui)quote:Op donderdag 1 september 2011 20:43 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
@ summer2bird ik wist helemaal niet dat zoiets bestond, maar wel prettig dat het er is! Heb je ook het idee dat het werkt voor jou? Kun je uitleggen wat het gevoel van dood willen triggert?
ik zou exact hetzelfde zeggen..zo rondlopen komt niemand ten goede in je omgevingquote:Op donderdag 1 september 2011 22:50 schreef Nijna het volgende:
Die inbrekers-angst... heel herkenbaar Summer. En volgens mij kan je in je angst ook rare dingen zien...
Trek aan de bel, zo door blijven lopen helpt niet...
kan je anders niet de HA bellen en vragen wanneer je hem kan gaan ophalen, en anders begin je maar te zeuren dat er spoed bij is enz.quote:Op zaterdag 3 september 2011 08:47 schreef Spacekitten het volgende:
Nou hier is t ook ff niets, ondanks dat ik lang en goed geslapen heb ben ik nog moe en het feit dat lief zoveel weg is begint me op te breken, maar hij wil niet minder geld binnen krijgen. Ik hoop echt dat we erdoor heen komen dit jaar! Gisteren wel een super leuke avond gehad met een vriendin, lekker een filmpje en eten samen. Vandaag eens wat huishoudelijke dingen doen als schoonmaken en ff richting t centrum voor wat dingetjes.
@cafpow, de verwijsbrief moet ik juist van de HA krijgen
Ik hoop voor iedereen die t nu slecht heeft dat het snel beter gaat!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |