Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Vorige delen:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reėle grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Ben ik dus niet de enige die last heeft van misselijkheid in de ochtend..quote:Op zaterdag 20 augustus 2011 12:45 schreef Madame_Paon het volgende:
Deel 8 staat alleen nog niet in de OP.
Voor de rest ben ik net wakker, en misselijk.
Alweer.
Ik weet nog niet wat voor dag dit gaat worden. Ik hoop een goede, maar je weet maar nooit ...
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.S. 2014
J. 2016
quote:Op zaterdag 20 augustus 2011 15:48 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Goedemiddag!
Mijn kastje is klaarIk ben best wel trots op het resultaat, heb daarna wel 1.5 uur geslapen om een beetje bij te komen maar het mag de pret niet drukken! Het volgende project staat al in de grondverf
Goed, ik zal even moeten toegeven dat ik een onwijze noob ben als het op foto's erop zetten aankomt, dus ik ga even een linkje geven naar tinypicmooi hoorSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.zit ook echt gevoel in, tenminste dat zie ik er aan af.
Zou zelf ook weleens mijn gevoel in iets creatiefs willen leggen, helaas ben ik niet zo kunstzinnig aangelegd.
Een handenarbeid leraar vroeg mij ooit of ik soms gehandicapped was.![]()
hmm..tja volgens mij zijn er hier niet al teveel mensen met ptss. Maar ik weet ook niet van iedereen waarom ze angst en/of depressie hebben.quote:Op zondag 21 augustus 2011 00:04 schreef sweetdancegirl het volgende:
Hi there!
Nou, ik heb de verjaardag overleefd, me voornamelijk bezig gehouden met zusjelief die overduidelijk niet in orde was.
Zijn er hier trouwens meer mensen met PTSS? Ik weet wat het inhoudt enzo, maar lotgenotencontact mis ik wel.
Ja, ik ken 2 forums en op allebei ben ik weggetrapt. Had bij de een 3 dagen niet geschreven en gelijk een mail of ik nog wel lid wou blijven..stom gedoe.
Tja hoi maar echt praten doe ik niet echt... En ik ben al 3 dagen compleet van slag al gaat het vanavond even wat beter.quote:Op zondag 21 augustus 2011 00:04 schreef sweetdancegirl het volgende:
Hi there!
Nou, ik heb de verjaardag overleefd, me voornamelijk bezig gehouden met zusjelief die overduidelijk niet in orde was.
Zijn er hier trouwens meer mensen met PTSS? Ik weet wat het inhoudt enzo, maar lotgenotencontact mis ik wel.
Ja, ik ken 2 forums en op allebei ben ik weggetrapt. Had bij de een 3 dagen niet geschreven en gelijk een mail of ik nog wel lid wou blijven..stom gedoe.
Ik heb zo goed als heel mijn leven PTSS, wat zo'n 2 jaar (ben nu 28) pas volledig naar buiten kwam (toen begon voor mij de therapie pas echt en heb ook zo'n beetje alles daarvoor op zij gezet om beter te gaan worden) daarvoor is het altijd 'goed' verborgen geweest achter allerlei dwanghandelingen en verslavingen etc, waardoor ik mezelf en daarmee ook mijn gevoelens (vooral angst) niet echt ervaarde, ik was er eigenlijk nooit echt, ook voor mezelf niet, dus nooit geweten wie ik was, nu wordt het langzamerhand steeds duidelijker dat het de goeie kant op gaat, waar ik erg blij mee benquote:Op zondag 21 augustus 2011 00:04 schreef sweetdancegirl het volgende:
Hi there!
Nou, ik heb de verjaardag overleefd, me voornamelijk bezig gehouden met zusjelief die overduidelijk niet in orde was.
Zijn er hier trouwens meer mensen met PTSS? Ik weet wat het inhoudt enzo, maar lotgenotencontact mis ik wel.
Ja, ik ken 2 forums en op allebei ben ik weggetrapt. Had bij de een 3 dagen niet geschreven en gelijk een mail of ik nog wel lid wou blijven..stom gedoe.
tja, daar draait het uiteindelijk om. want wat de PTSS heeft veroorzaakt is goed om te weten, maar belangerijker is imo hoe je er vanaf kunt komen..en een "klachtenvrij" leventje kunt leidenquote:Op zondag 21 augustus 2011 07:54 schreef Canillas het volgende:
[..]
Ik heb zo goed als heel mijn leven PTSS, wat zo'n 2 jaar (ben nu 28) pas volledig naar buiten kwam (toen begon voor mij de therapie pas echt en heb ook zo'n beetje alles daarvoor op zij gezet om beter te gaan worden) daarvoor is het altijd 'goed' verborgen geweest achter allerlei dwanghandelingen en verslavingen etc, waardoor ik mezelf en daarmee ook mijn gevoelens (vooral angst) niet echt ervaarde, ik was er eigenlijk nooit echt, ook voor mezelf niet, dus nooit geweten wie ik was, nu wordt het langzamerhand steeds duidelijker dat het de goeie kant op gaat, waar ik erg blij mee ben
Ja, al zie ik het gelukkig niet meer als iets waar ik vanaf zou moeten komen, en zie bepaalde gevoelens en gedachtes niet meer als verkeerd of ongewenst, zijn ze er met een reden en het mag er allemaal zijn net zoals iedereen er mag zijn zoals hij of zij is. Er is niks in een mens wat het niet goed bedoelt, er bestaan wat dat betreft geen foutjes of dergelijke, al lijkt het wanneer je niet herkent dat het bij een overlevingsstrategie en oude overtuigingen hoort op het 1e gezicht wel zo. Daarom is acceptatie van jezelf erg belangrijk, omdat je het deel van je vermogen wat besteed aan dingen die er niet zou mogen (wat niet klopt; het is er dus het mag er zijn) zijn krijgt om positieve en leuke dingen voor jezelf te doen. Alles wat je bestrijd wordt alleen maar sterker, en het willen wegstoppen van bepaalde dingen zorgt ervoor dat ze des te harder terug komen, wat ook logisch is; ze verdienen aandacht. Er wint niemand bij een gevecht tegen jezelf, het gaat om het leren begrijpen en houden van jezelf, dat je dat altijd als basis hebt.quote:Op zondag 21 augustus 2011 11:23 schreef cafpow het volgende:
[..]
tja, daar draait het uiteindelijk om. want wat de PTSS heeft veroorzaakt is goed om te weten, maar belangerijker is imo hoe je er vanaf kunt komen..en een "klachtenvrij" leventje kunt leiden
Alsof ik over mezelf zit te lezen. Heel erg herkenbaar. Fijn, maar ook confronterend. Dubbel.quote:Op zondag 21 augustus 2011 12:23 schreef Canillas het volgende:
[..]
Ja, al zie ik het gelukkig niet meer als iets waar ik vanaf zou moeten komen, en zie bepaalde gevoelens en gedachtes niet meer als verkeerd of ongewenst, zijn ze er met een reden en het mag er allemaal zijn net zoals iedereen er mag zijn zoals hij of zij is. Er is niks in een mens wat het niet goed bedoelt, er bestaan wat dat betreft geen foutjes of dergelijke, al lijkt het wanneer je niet herkent dat het bij een overlevingsstrategie en oude overtuigingen hoort op het 1e gezicht wel zo. Daarom is acceptatie van jezelf erg belangrijk, omdat je het deel van je vermogen wat besteed aan dingen die er niet zou mogen (wat niet klopt; het is er dus het mag er zijn) zijn krijgt om positieve en leuke dingen voor jezelf te doen. Alles wat je bestrijd wordt alleen maar sterker, en het willen wegstoppen van bepaalde dingen zorgt ervoor dat ze des te harder terug komen, wat ook logisch is; ze verdienen aandacht. Er wint niemand bij een gevecht tegen jezelf, het gaat om het leren begrijpen en houden van jezelf, dat je dat altijd als basis hebt.
Ik heb geleerd dat het delen van mij zijn die nog niet verwerkt zijn en op die manier vast zitten in het verleden, in de trauma momenten, als overtuigingen diep in mijn onbewuste die oprecht geloven dat er vandaag de dag nog gevaar is voor mij om volledig mezelf te zijn, omdat het destijds te pijnlijk zou zijn geweest om mezelf volledig te ervaren. Verstoord gedrag in de zin van dat het je beperkt neemt je in beslag en houdt een deel van jezelf weg voor de wereld maar ook van jezelf, omdat dat op een bepaald moment vanuit een overlevingsstrategie het veiligst was om er niet te zijn. Van delen die wil ik zeker niet af, ze mogen geheeld worden zodat ze weer beschikbaar komen om lekker te gaan leven en zodat ik er volledig kan zijn als mezelf
is best balen. Heb je ooit geprobeerd uit te vinden wat bij jou die aanval triggert? Want in de meeste gevallen een trigger...iets wat ervoor zorgt dat je "knapt".quote:Op zondag 21 augustus 2011 22:09 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Goedenavond allemaal!
Wat een dag, wat een dag! Ik had 2 dagen geen paniekaanval gehad, en vandaag kwam het er volgens mij opgebouwd uit! Ik bleef achter mijn adem hangen en stikte zowat! Daarna veel last gehouden van duizelingen, nu net weer een beetje bijgekomen, En dan heb ik er zo de kolere in, want mijnwas er dit weekend, en dan ben ik de hele dag een soort out! En nu is mijn vriend weer naar huis! Ik voel mij ook erg verantwoordelijk voor zijn geluk ofzo, ik weet dat ik dat niet ben, maar dat moet er even uitslijten! Nog een weekje en dan gaan we lekker een midweek op vakantie! Heb er nu wel weer zin in, maar dat wisselt ook per dag en per stemming, terwijl ik wel weet dat als ik er ben, ik het heerlijk vind midden in het bos!
Woensdag gaan vriend en ik samen naar mijn psycholoog, mijn psych vond het nodig om hem er ook een keer bij te betrekken, dus ik ben benieuwd!
Hoe is jullie dag geweest?
Als je een angststoornis hebt, heb je een grote kans om een depressie te ontwikkelen. Dat komt omdat je dan in feite moe wordt van je eigen gedrag, bang dat het niet verbeterd etc. Als je bv sociale angst hebt, je niet op straat durft en weinig sociale contacten hebt.. wordt je depressief van het feit dat het je niet lukt.quote:Op zondag 21 augustus 2011 23:46 schreef minibeer het volgende:
Waarom eigenlijk depressie en angst? Komt dat vaak samen voor?
Hmm..tja ik kijk overal tegenop. Weer vroeg te moeten opstaan, in de regen en wind enz. naar school te fietsen. Weer 45 minuten praatjes van leraren aanhoren...waar ik de relevantie met de stof niet van snap. Het moeten voldoen aan eisen.quote:Op zondag 21 augustus 2011 23:46 schreef Forever152 het volgende:
Het is juist heel goed Cafpow, dat je bent begonnen op je nieuwe school. Wat een prestatie!
Waar zie je precies tegenop als ik vragen mag?
Hier gaat het wat minder. Heb weer een terugval. Het ging de laatste tijd zo goed eigenlijk, ja nouja niet perfect, maar over het algemeen was ik positief. Totdat ik vandaag weer de leuke ingeving kreeg dat ik toch niet zo leuk ben als ik eerst dacht, dat ik alle moeite moet doen om de mensen bij me te houden, dat niemand echt om me geeft etc. En ja, ergens weet ik dat het onzin is... maarja als het eenmaal in je hoofd zit he... pff.
Ik moet zeggen, dat bijna elke stoornis wel tot depressie kan leiden. Want een stoornis is een probleem in je funccioneren en zodra je die zelf merkt, heb je kans op ontevredenheid welke de circel van depressie kan openenquote:Op zondag 21 augustus 2011 23:50 schreef Forever152 het volgende:
[..]
Als je een angststoornis hebt, heb je een grote kans om een depressie te ontwikkelen. Dat komt omdat je dan in feite moe wordt van je eigen gedrag, bang dat het niet verbeterd etc. Als je bv sociale angst hebt, je niet op straat durft en weinig sociale contacten hebt.. wordt je depressief van het feit dat het je niet lukt.
Het komt dus wel vaak samen voor.
Waarom ze dat in één topic hebben gegoten, dat weet ik niet... maar het staat wel enigszins met elkaar in verband ja.
Ah, ok. Thanks voor de uitlegquote:Op zondag 21 augustus 2011 23:50 schreef Forever152 het volgende:
[..]
Als je een angststoornis hebt, heb je een grote kans om een depressie te ontwikkelen. Dat komt omdat je dan in feite moe wordt van je eigen gedrag, bang dat het niet verbeterd etc. Als je bv sociale angst hebt, je niet op straat durft en weinig sociale contacten hebt.. wordt je depressief van het feit dat het je niet lukt.
Het komt dus wel vaak samen voor.
Waarom ze dat in één topic hebben gegoten, dat weet ik niet... maar het staat wel enigszins met elkaar in verband ja.
Klinkt erg heftig, hoe dit zo allemaal weer terugkomt, als het gebruikt van dat (of een ander) medicijn je de ruimte geeft om ermee aan de slag te kunnen dan zou ik dat doen. Je zou contact met je huisarts op kunnen nemen, vertellen dat je symptomen zijn, je daar eerder die medicijnen voor gehad hebt en die nu weer wilt. Of zou je oude huisarts eventueel de informatie naar je nieuwe door willen sturen zodat je recept vernieuwd wordt?quote:Op maandag 22 augustus 2011 03:17 schreef Danaīdes het volgende:
Of ik hier juist post weet ik even niet, mocht het verkeerd staan excuus.
Ik zit momenteel voor mezelf met een, redelijk, groot vraagteken boven mijn hoofd.
In mijn jeugd/pubertijd (van 13-17/18) heb ik psychologische hulp gehad gecombineerd met medicatie gebruik (Efexor).
Dit omdat ik mijzelf zeer deed door dingen uit mijn verleden en dingen die op dat moment met mij gebeurde.
Ik had last van angst-paniek aanvallen, zeer negatieve gedachtens etc. Mijn arts heeft toen samen met mijn psycholoog Efexor voorgeschreven en dit hielp voor mij heel goed.. Ik heb dit 3 jaar genomen en daarna langzaam afgebouwd.
Het is nu echter ong 3 jaar later en mijn symptomen van toen zijn op dit moment zeer sterk terug aan het komen. Mijn angst, mijn huilbuien, onzekerheid, alles... Ik heb heel sterk de neiging om terug te gaan naar mijzelf te pijnigen maar ik kan het nog tegenhouden.
Slapen gaat slecht (zoals jullie kunnen zien aan mijn posttijd... zucht).
Door mijn angst de laatste tijd heb ik mijn studie opgegeven... Ik durfde niet, ik kon het niet... Waardoor ik nu thuis zit, op zoek naar een baantje die ik hopelijk een beetje fatsoenlijk kan uitvoeren.
Mijn vraag is eigenlijk... Ik weet niet zo goed wat ik moet doen nu... Ik voel me nu al zeker 2 maanden heel angstig, dat gevoel van overweldigende 'sadness' is volledig terug.. (het was altijd wel aanwezig maar het voelt nu al een hele lange tijd als een onzettend zware deken).
Is het een slim idee om terug te vallen op mijn vroegere medicatie? Is het slim om naar mijn huisarts te gaan hiermee? (Probleem dat ik hiermee heb is dat ik verhuist ben en nu een andere huisarts heb, vind ik heel eng als ik eerlijk ben..)
Dank jullie wel voor eventuele reacties.
Kan heel prettig zijn om een keer samen te gaan naar de psycholoog...quote:Op zondag 21 augustus 2011 22:09 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Woensdag gaan vriend en ik samen naar mijn psycholoog, mijn psych vond het nodig om hem er ook een keer bij te betrekken, dus ik ben benieuwd!
Ik kreeg na het stoppen van alcohol en drugs een burnout van alle dwanghandelingen die ik deed om niet te voelen wat ik voelde, dat legde me volledig in beslag en werd me na een tijd teveel, wat dat betreft was er dus een duidelijk verband.quote:Op maandag 22 augustus 2011 09:54 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
hier gaat het verder wisselend, ik ben veel dingen aan het herbeleven terwijl ik dacht dat die beerput goed dicht zat, zoals mijn pestverleden en het gevoel daarbij, best wel beangstigend en zo zijn er wel meer dingen die ineens weer terug komen! iemand die dit herkent? hoort het bij een burn-out?
Dit laatste is heel erg belangerijk, want anders maak je de burn-out alleen erger, doordat je weer over je grenzen heen gaat.quote:Op maandag 22 augustus 2011 10:02 schreef Canillas het volgende:
[..]
Maar dit alles in hele kleine stapjes natuurlijk, niks forceren maar vooral leren en lief voor jezelf zijn, de angsten, dwang, depressiviteit zijn er niet zonder reden
ging wel goed het gesprek. Eigenlijk druk gemaakt om niksquote:Op maandag 22 augustus 2011 15:57 schreef Spacekitten het volgende:
Cafpow, hoe ging het gesprek?
Hier gaat het wel redelijk, slaap nog steeds slecht en alles, maar door de drukte kan ik me niet al te druk maken over alles gelukkig.
wat fijn dat het beter gaat met je zus, dat moet wel voor veel meer rust zorgen denk ikquote:Op maandag 22 augustus 2011 17:09 schreef sweetdancegirl het volgende:
Goedemiddag,
Dagje thuis gebleven van werk vandaag. Zusjelief is de afgelopen 3 dagen ZH in en uit gegaan en het was voor haar, mijn ouders en mij erg vermoeiend en onzeker. Gelukkig gaat het nu weer goed met haar en is ze vanmiddag haar rooster op gaan halen.
Net geslapen, zo'n 2,5 uur en dat was wel ff lekker. Mn hoofd is rustiger en dat merk ik ook gelijk aan mn gedrag. Ben een stuk rustiger dan de afgelopen dagen. Vanavond lekker relaxen met mijn crime-avond
[Centraal] Medicatie bij psychische klachten #17 hierquote:Op maandag 22 augustus 2011 18:59 schreef DaviniaHR het volgende:
Klein vraagje: waar is het medicatietopic gebleven?
quote:Op maandag 22 augustus 2011 21:05 schreef Danaīdes het volgende:
Vandaag met een aantal mensen gepraat en iedereen zei ook, doe niet zo dom, ga naar je huisarts...
Dus ik ga morgen bellen... vindt het wel heel eng ><.
ach, wat leuk..zo blijf je wel bezigquote:Op dinsdag 23 augustus 2011 10:39 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
goedemorgen iedereen! wat een weer zeg, ik werd om half 9 wakker van het onweer en de regen! maar verder wel goed geslapen gelukkig! ik ga zo op pad om verf te komen en nieuwe penselen, en dan kan ik weer lekker schilderen, ik heb naar aanleiding van de foto van mijn kastje een verzoek gekregen van een 4 jarig jongetje of ik een cars op zijn stoeltje wil maken en voor zijn zus een hello kitty! het zijn hele schattige kinderen dus dat vind ik wel leuk!
hoe is het met jullie?
ach, asistentes en HA zijn er om dingen te proberen te begrijpen en ach..maak je niet druk als ze je niet zouden snappen zouden ze altijd nog kunnen doorvragen.quote:Op dinsdag 23 augustus 2011 11:05 schreef Danaīdes het volgende:
Uurtje of anderhalf uur geleden gebeld naar de huisarts, proberen uit te leggen aan mevrouw hoe en wat... Maar probeer maar eens door de telefoon uit te leggen hoe je je voelt als je stikt van de angst in je keel... Hoop dat ze me correct begrepen heeft.
Ik zou terug gebeld worden, ze ging overleggen of ze mij mijn oude medicatie mocht voorschrijven.
Verder wel vanacht fatsoenlijk geslapen, heb gisteren met mijn vader gesproken over mijn gevoel etc en nu net met mijn moeder... Reageerde gelukkig wel beter dan dat ik gedacht had, voelt wel fijn dat ze me begrijpen.
Ik zou zeggen bel nog een keertjequote:Op dinsdag 23 augustus 2011 16:36 schreef Danaīdes het volgende:
Vanochten gebeld.. niet terug gebeld.. met mijn hart in mijn keel vanmiddag nog een keer gebeld "Oh nee wij zijn u niet vergeten hoor, ik bel u zometeen terug, moet het even met de arts overleggen"...
Nog niets... Hulp
Heb je geen kalmeringsmiddelen? Want ik weet uit persoonlijke ervaring dat een bezoek aan de huisarts niet helpt als het door stress komt.quote:Op dinsdag 23 augustus 2011 16:36 schreef Danaīdes het volgende:
Vanochten gebeld.. niet terug gebeld.. met mijn hart in mijn keel vanmiddag nog een keer gebeld "Oh nee wij zijn u niet vergeten hoor, ik bel u zometeen terug, moet het even met de arts overleggen"...
Nog niets... Hulp
Jeetje, wat een gedoe zeg Cafpow! Is er niemand die jou even door kan geven wanneer je dan wel kunt bellen (secetaresse ofzow?)quote:Op dinsdag 23 augustus 2011 16:54 schreef cafpow het volgende:
Ja lekker, is dat ik bel net weer naar de psych is ze er al niet meerSoms voel ik me echt niet serieus genomen
Fijn dat in je in ieder geval je vriend hebtquote:Op dinsdag 23 augustus 2011 17:13 schreef Danaīdes het volgende:
Ben net teruggebeld.. Pff.. nou zeg... Of ik morgen langswilde komen...
Ik heb verder nix in huis nee :[. Naja.. Mijn vriend is thuis dus daar heb ik wel steun aan
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |