Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 165

Wat ik nog aan de tips toe kan voegen, Spewey: spaarzaam zijn met boos worden en dat bewaren voor als een belangrijke regel wordt overtreden. Hier is een van die regels dat je elkaar geen pijn mag doen. Ik merk dat het bij Ivan goed werkt om even écht boos te worden. Hij schrikt ervan en merkt dan dat hij over een grens heen is gegaan.

Oh, en nog een tip voor omgaan met onwenselijk gedrag waarbij ingrijpen niet vereist is: negeren. Dat werkt niet alleen bij honden goed.

Davinia, zo'n dramaqueen meet klinkt goed!
Kunnen ze elkaar bitchslappen, stervende zwaan-acts opvoeren en als afsluiter gezondheid roepen.

Ivan kijkt dan ondertussen rustig Pingu en Harry roept 'Det!'. Als de suikertekorten beginnen doen de heren natuurlijk gewoon mee met de SZA!

Ik ben voor!
Meer liefhebbers?

We hebben hier wel een periode gehad van heel gemeen knijpen (met nageltjes ). Ik liet haar een paar keer voelen hoe dat voelde (uiteraard niet zo hard, maar dat het net een beetje pijn doet). Daar schrok ze van. Misschien pedagogisch niet verantwoord, maar ik vind wel dat ze een beetje moet voelen dat elkaar pijn doen niet tof is.

Slaan is nieuw hier, was dus echt flabbergasted toen 84cm kwaadaardigheid op me af kwam lopen en me een mep gaf.. (Ze komt ze ook gewoon af en toe een natte kus brengen tijdens het spelen, "mama kusss" en gaat dan weer verder)


Edit: En wat natuurlijk ook niet hielp is dat papa heel hard moes lachen toen ze het de eerste keer deed.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 19:55 schreef Keshet het volgende:
Davinia, zo'n dramaqueen meet klinkt goed!
Kunnen ze elkaar bitchslappen, stervende zwaan-acts opvoeren en als afsluiter gezondheid roepen.

Ivan kijkt dan ondertussen rustig Pingu en Harry roept 'Det!'. Als de suikertekorten beginnen doen de heren natuurlijk gewoon mee met de SZA!

Ik ben voor!
Meer liefhebbers?

Harry wil denk ik al eerder bonken met zijn hoofd
_{als ik zeg dat hij niet mag gooien met iets, als ik zeg dat hij zijn hand uit mijn shirt moet halen, als ik zeg dat hij nu geen tomaatje krijgt, als ik zeg...}

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 19:53 schreef Claudia_x het volgende:
Oh, en nog een tip voor omgaan met onwenselijk gedrag waarbij ingrijpen niet vereist is: negeren. Dat werkt niet alleen bij honden goed.

De Claudia Millan methode
Ik ga hem gebruiken want zeggen dat het niet mag maakt nog geen enkele indruk.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 19:55 schreef Keshet het volgende:
Davinia, zo'n dramaqueen meet klinkt goed!

!

Ivan is tegenwoordig vooral autoritair. Hij weet precies wat hij wil en hoe hij het wil. Vorige week was ik in de gratie en moest ik hem bijvoorbeeld voortdurend tillen. Deze week is zijn vader aan de beurt. En als iets hem niet zint, zegt hij gedecideerd: "Néé, mama. Néé."



Oh, en hij begint een voorkeur voor bepaalde kleding te ontwikkelen. Als er een beest opstaat is het goed. Mijn lief was vanochtend vroeg wasmanden aan het doorspitten op zoek naar een olifant.

Ivan

Liefhebber
Maar Mette is niet zo heel vaak een stervende zwaan meer gelukkig. Ze begint redelijk te worden en te begrijpen. Erg fijn.
Trouwens, Pingu is hier ineens ook een hit, wat grappig zeg. Ze heeft inmiddels natuurlijk ook al een pinguin knuffel, die gaat ze dan pakken als pingu op tv is, gaan ze saampjes kijken.

Met mn moppie gaat het gewoon goed, steeds meer woordjes en geklets, ze begint eindelijk een beetje los te komen op dat front. Ze is momenteel gewoon heel erg gezellig. Wel ontzettend mamahang (heel handig met een hoogzwangere buik, maar het gaat nog steeds, gelukkig is ze licht).
Oja ze kan de naam van haar toekomstige zusje zeggen als je vraagt 'hoe heet je zusje?'

Respect my authority!

Geweldig dat gedecideerde.

Oja en dat heel erg bewuste 'Nee' en af en toe 'Ja'. Maar echt zo bewust en op dezelfde manier als Ivan.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 19:59 schreef Spewey het volgende:

[..]

De Claudia Millan methode
Ik ga hem gebruiken want zeggen dat het niet mag maakt nog geen enkele indruk.

Leuk om te lezen wat voor karaktertjes jullie kleintjes hebben. Hier ook al een jongetje met een eigen wil.

En dat gillen, dat gebeurd hier als hij het er niet mee eens is. Maar gillen als communicatie middel is ook favoriet. Waar we ook zijn, als hij een ander kindje hoort gillen, gaat hij ook gillen. Meestal is het grappig, soms ook totaal niet handig.
Ben benieuwd of er straks of vakantie veel kindertjes zijn, dan kan hij zijn lol op. Is hij straks schoor

Nathan heeft ook echt een eigen wil, dan mag hij iets niet, kijkt me aan en doet zielig "WHAAA" en gaat dan verder met iets anders als hij merkt dat ik er niets aan doe.

Trouwens, vandaag betrapte ik hem op liggend spelen, hij lag op zn buik met een autootje te rommelen, dan doen ze toch pas als ze kleuter zijn?

En nog een mijlpaal: hij stond bij de tafel, keerde zich van de tafel af en liep 2 stappen richting zn speelgoed toen viel hij languit op de grond en ging hij met zn speelgoed spelen.

Wat goed van Nathan

En hier speelt Yaro ook wel eens liggend. Geen idee wanneer dat zou "moeten". Heb daar nooit over nagedacht.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 19:55 schreef octopussy het volgende:
We hebben hier wel een periode gehad van heel gemeen knijpen (met nageltjes ). Ik liet haar een paar keer voelen hoe dat voelde (uiteraard niet zo hard, maar dat het net een beetje pijn doet). Daar schrok ze van. Misschien pedagogisch niet verantwoord, maar ik vind wel dat ze een beetje moet voelen dat elkaar pijn doen niet tof is.

selene had met 2 en een half een "ik sla jou" fase. negeren werkte niet, uitleggen dat het niet lief is niet en tegen ravi op de peuterspeelzaal werd ze ook ruwer. na 2 weken was ik het heel erg beu en heb ik gezegd tegen haar "als je dat nou nmog een keer doet, dan sla ik net zo terug! want het voelt heel erg niet fijn dat je dat doet" en zij deed het en ik ook. heel gecontroleerd handje gepakt en heel duidelijk en bewust teruggemept. ze hoefde niet eens te huilen, maar ze was compleet flabbergasted! keek naar mij, keek naar haar arm, toen naar haar oma die erbij zat (en zei: 'ja meiske, zo voelt dat") en heeft het niet meer (zo dan iig ) gedaan.

ik heb wel de overtuiging dat die 'methode' alleen werkt wanneer je kind oud genoeg is om te begrijpen dat jij de actie van het kind kopieerd en het kind dan kan begrijpen dat jij doet wat zij doen. dus dat er dan een kwartje valt "oh! dat doet pijn bij die ander dan ". plus dat het natuurlijk niet moet gaan om slaan uit boosheid of frustratie, maar uit pure nieuwsgierigheid (remember; kindjes zijn kleine sociopaatjes. wij moeten ze empathie leren)

ravi ligt geregeld op zn buik voor het poppenhuisje met de poppetjes te rommelen hoor

Ja precies Simmu, ze is nog maar 18 maanden dus dan heeft dat nog absoluut geen zin, ze zal het niet snappen als ik haar een pets op haar handje geef.
Papa had gewoon niet zo stom moeten lachen, volgens mij denkt ze dat ze leuk bezig is als ze het doet.

Wij hebben hier nog een andere situatie. Thomas gaat zelf in de hoek zitten Daarnet wou hij op de knopjes van de dvd-speler drukken, dus ik zei: "Thomasje, dat mag je niet doen anders moet je in de hoek staan." Hij kijkt naar mij, draait zich om, wandelt naar de hoek, zet er zich in en zit heel bedrukt naar zijn handjes te kijken.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 20:50 schreef leonieke het volgende:
Wij hebben hier nog een andere situatie. Thomas gaat zelf in de hoek zitten Daarnet wou hij op de knopjes van de dvd-speler drukken, dus ik zei: "Thomasje, dat mag je niet doen anders moet je in de hoek staan." Hij kijkt naar mij, draait zich om, wandelt naar de hoek, zet er zich in en zit heel bedrukt naar zijn handjes te kijken.

Dat is toch te schattig

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 20:50 schreef leonieke het volgende:
Wij hebben hier nog een andere situatie. Thomas gaat zelf in de hoek zitten Daarnet wou hij op de knopjes van de dvd-speler drukken, dus ik zei: "Thomasje, dat mag je niet doen anders moet je in de hoek staan." Hij kijkt naar mij, draait zich om, wandelt naar de hoek, zet er zich in en zit heel bedrukt naar zijn handjes te kijken.

Maar loopt hij daar niet net zo hard weer weg dan als je hem daar neerzet?
Zoiets werkt bij Wolf dus echt niet.
Ik zeg dan kort en bondig dat het niet mag en waarom niet ''dan gaat de dvdspeler stuk oid'' leg dan de afstandbediening/watdanook weg

Pf ben benieuwd hoe het op de camping gaat volgende week, Wolf luistert dus echt (nog steeds) voor geen meter en trekt constant een sprintje de wijde wereld in als hij de kans krijgt zonder op of om te kijken en uiteraard botsend tegen anderen op e.d
De buggy is niet erg lang meer leuk, dus wil hij lopen en dan het liefst niet aan de hand
Ik was altijd fel tegenstander van zo'n tuigje, maar ik begin wel steeds meer te begrijpen waarom sommige ouders zoiets gebruiken.

Ow ik moet hier echt vaker komen, wat ben ik blij om te lezen dat er meerdere zijn met een "neee" dreumes
Dyon weet ook ineens heel goed wta hij wil. Als hij iets niet wil is het ook echt "neeeee". Hij is ook vrij sterk, dus wil hij niet in de stoel, fietsstoeltje, winkelkarretje dan is het ook echt niet mogelijk. In een gevecht heb ik geen zin, dus alleen als het echt moet dan is het dus wel doorzetten, (bijv. op de fiets van kdv naar huis. Helaas is hij niet meer hele snel af te leiden en blijft de boosheid nog een poosje.
Van z'n broer kan ik me dit helemaal niet herinneren die was zo snel weer af te leiden, maar het zal wel schelen dat Dyon natuurlijk veel van z'n broer ziet, alles na doet en sneller ee n eigen willetje krijgt.

@Poppejans: hij blijft er meestal toch een kleine minuut zitten en dan begint hij al te naderen. Tot nu toe (ja, tot nu toe, want ik kan me voorstellen dat een aantal keer in de hoek staan het een gewoonte zou maken en dat het niet meer indrukwekkend genoeg zal zijn) valt het dus nog redelijk goed mee en komt hij nog altijd een knuffeltje of een kusje geven als hij uit de hoek komt.

Ik moet inderdaad wel nog vaker zeggen waarom hij iets niet mag doen. Dat zit er nog niet genoeg ingebakken

Zal Wolf niet onder de indruk zijn van de nieuwe situatie? Misschien zal dat wat helpen? (alhoewel Thomas het ook wel leuk vond om het op een lopen te zetten toen we in een onbekend gebied aan het wandelen waren).

Oh en het op zijn buik storten kennen we ook wel. Alleen bonkt hij (nog) niet met zijn hoofd op de grond ofzo, maar begint hij vrij indrukwekkend te wenen. Dat kan hij wat mij betreft blijven doen. Ik heb hem ooit al zo genegeerd dat ik er gewoon over stapte alsof hij er niet was Hij vindt het niet zo fijn om genegeerd te worden, heb ik de indruk