Vriendin gaat ervandoor met mijn beste vriend... na 4 jaar.

Hallo mensen, ik heb nog nooit wat op welke dan ook forum geplaatst, dus sorry als ik iets niet volgens de juiste “code” doe.

Ik zal bij het begin beginnen, het wordt een hoop tekst en hopelijk lezen sommige van jullie het uit.

Ik ga pseudoniemen, geen echte namen gebruiken in verband met respect en privacy. Geldt ook voor plaatsen, en steden.

Ex-Vriendin – Anna/ Beste vriend – Jan/ Steden kort ik af met een letter.
-----------------------------------------------
Ik heb Anna (ex-vriendin) voor het eerst ontmoet toen ik 16 was, 4 jaar geleden. Ik kwam bij Skihal (indoor skihal) aan, zoals gewoonlijk, zoals iedere dag, parkeerde mijn scooter op hetzelfde plek. Op het moment dat ik mijn helm af deed, kwamen er een paar mensen naar buiten. Ik kende iedereen daar, maar 1 iemand was nieuw, ik had meteen oogkontakt met haar (Anna)... Dat is toen de klik gebeurde. Ik kan nu heel moeilijk uitleggen wat ik toen voor haar voelde, maar het was iets wat ik in iedere geval nooit voor iemand heb gevoeld, en zo snel ook. Dat had ze ook voor mij (kwammen we van allebei achter, veel later pas). Ik kon op die dag gewoon niet normaal snowboarden, ik knalde tegen alles en iedereen aan, ging overal op me bek... was leuk om te zien, denk ik. Ik had maar 1 iemand in mij gedachtes en dat was die meid. Na een half uur “intensief” snowboarden ging ik even pauze houden, aan tafel met me vrienden. Ze zat daar... Ik stond heel even stil en toen het opviel, sloot ik mezelf aan bij hun aan tafel. Ze had auto sleutels vast, en was druk aan het praten met een vriendin (die vriendin kende ik dan weer wel). Ik was zo zenuwachtig dat ik niet eens haar kant durfte te kijken, dus ging ik in een gesprek met een paar gasten. (Wat ik dus niet wist en niet zach, omdat ik niet durfde te kijken, is dat ze heel de tijd naar mij keek, en slappe lachjes had met die andere vriendin.. kwam ik ook pas later achter). Omdat ze de sleutels in der hand had, nam ik aan dat ze 18 of ouder was, dat was dus 2 jaar ouder dan mij MINIMAAL, en dat was het punt dat mij tegenhield om interesse te tonen, of naja, een stap maken of wat dan ook. Dus dat deed ik ook niet. Ik ging weer snowboarden. Daarna naar huis. Heel de tijd zat ze in mijn kop, ik werd er gek van.

Rond 8 uur ’s avonds voegde iemand mij toe op msn... Ik heb letterlijk tegen het plafon aan gesprongen. Het was zij – Anna : ))) Dus gingen we praten, ze bleek 22 te zijn... JA, gewoon 6 jaar ouder dan mij!!! Na een tijdje (1 maand ong.) kregen we een relatie.

De eerste jaar was super, beste tijd van mijn leven! Nog steeds! Iedereen bij skihal kon het niet snappen, waarom ze juist voor mij koos, want ze had zoveel aandacht. Ik was er gewoon trots op. Het was gewoon een sprookje, voor haar en voor mij. Ze had 2 relaties achter de rug: eentje van 4 jaar en een andere van 3. Wij hebben veel leuke dingen samen gedaan, maar ook gewoon veel gesnowboard. Het was gewoon onze sport. Iedere dag was ik bij Skihal destijds, zelfs half jaar lang ECHT iedere dag. Anna kwam altijd op dinsdag, en soms in het weekend. De dagen wanneer ik haar niet zag gingen VEELS te langzaam en de dagen wanneer ik haar zag te snel... Kon ik die tijd maar terugdraaien.

Ik zelf kom uit “een andere land”, en ik was toen 4 jaar in NL en kon makkelijk, accentloos spreken en iedereen gewoon verstaan. Grammatica is nog steeds niet mijn beste vak Anna vond het alleen maar interssant dat ik uit “een andere land” kwam en toonde veel interesse erover, wat ik zelf heel fijn vond. Maar genoeg over mij en over het eerste jaar...

Tweede jaar ging wat minder. Leeftijdsverschil kwam naar boven, meningsverschil, ruzies enzv. Ik zal het meteen zeggen: communicatie op het gebied van relatie, praten over relatie, problemen, dingen die ons dwars zaten was niet onze beste punt.

En toch hebben we ons erdorheen “getrokken”. We gingen samen op wintersport, Anna is naar R. verhuisd, waar ik woonde (vanuit T.). Om dichter bij mij te wonen, dichter bij haar nieuwe vrienden, dichter bij skihal. Ik woonde nog bij mijn moeder, ik was pas 17.

Ik had een goede vriend, die Jan hette. Daar kon ik pas lol mee trappen, dingen die wij deden, gingen gewoon tever. Dat kon ik miet NIEMAND anders doen. Later werd hij gewoon mijn beste vriend. Ik zal het meteen verklappen: Anna had ooit, voor mij nog, een tijd met Jan gedate, maar het was niks geworden. Ze kwam mij namelijk tegen, bij skihal.

Ik ga nu veel overslaan, want a: teveel tekst b: ik was begonnen met blowen, waardoor mij geheugen op stil sloeg... Anna vond het eerst erg, maar na een tijdje niet meer. Een tijd later deed ze nog weleens mee (ja ik ben een slecht voorbeeld). Ik zal een stuk over Jan schrijven:

Ik leerde hem kennen bij skihal, VOOR Anna nog. In het begin was ik maar een jongentje van 14 en hij was 17 ofzo. Nou is dat zo dat bij skihal toen iedereen bij elkaar hoorde, leeftijd maakte niks uit. Maar natuurlijk had je soms eigen groepjes, meestal leeftijdsgroepjes. Ik denk anderhalf jaar later werd ik pas echt goed bevriend met Jan. Ik zeg meteen, ik weet niet veel meer over hoe ik echt met hem bevriend ben geraakt, maar weet wel dat hij opgegevement met ons mee (mij en mijn moeder en Anna) op vakantie ging. Zal meteen zeggen dat hij altijd al een proffiteur is geweest (hij kon altijd gratis met ons mee op vakantie’s en mee uit eten en hij was gewoon altijd en overal welkom. Niet alleen bij ons, bij meerdere mensen, maar dat komt omdat hij zijn praatjes heeft en HEEL sociaal is). Dat wist ik wel, maar het maakte mij niet uit, want hij was mijn goede vriend. Ik kon goed met hem praten over elke onderwerp, van alles met hem doen (gekke dingen die anderen niet durfde bijv onder een een stilstaande vrachtwagen langs de snelweg rijden, op dakken klimmen en daar chillen, op het dak van mijn auto surfen, zulke shit allemaal. Ik had toen een gare BMW en daar deden we alles mee. Zelfs toen hij mijn voorruit kapot maakte, omdat ik ineens remde, moest ik lachen. Dat is vriendschap voor mij). Gewoon DIK lol trappen. Hij snowboardt trouwens ook. Ik zal straks meer over hem vertellen, wanneer ik bij de psychologische kant van de verhaal kom. Nu terug op mij en Anna...

Het ging niet meer zo goed. Het werd “aan” en “ uit” relatie Maar zelfs dat stopte ons niet, wij hadden even tijd voor onszelf nodig, en na een tijdje kwamen wij bij elkaar. We hadden vaak ruzie, om kleine dingen, om jaloerzie, om van alles (oh kon ik maar terug gaan, en gewoon lachen en haar vast pakken...) Ik ga weer een stuk overslaan en messchien mis ik hier en daar wat, maar ik blowde steeds meer...

Het was een keer uit, en best kut ook, en ik had net voor dat het uit was al weinig gevoelens voor Anna, door al haar jaloerzie, gezeik enzv. Wat ik nu ga zeggen is waar, ben ik zelf achter gekomen, en als jullie mijn verhaal tot het einde lezen, bewijst het zichzelf nogmaals: Doordat Anna zo vaak jaloers tegen mij deed en mij niet vertrouwde in sommige dingen, heb ik toch wel goevoelens voor iemand anders gekregen. Dus hoe vaker iemand iets tegen jou zegt over dat je waarschijnlijk vreemdgaat, of iemand anders leuk vindt of dat je voor iemand anders gevoelens hebt, KRIJG je ze ook. Ik weet even niet hoe dit fenomeen heet, en ga gewoon verder schrijven. Dus ja, ik kreeg gevoelens voor iemand anders, een meisje uit N., Sandra. Ze was ook een snowboarder en 2 jaar jonger dan mij. Ze was heel intelligent, en appart, zat al op een universiteit, vanuit thuis blablabla. Ik had natuurlijk ook nog gevoelens voor Anna. Maar op dat moment meer voor Sandra, puur een afleiding, hoe ik het voor mijzelf uitlegde. Ik heb met Sandra een tijd gedate. Zoenen, bij haar in bed liggen, maar NIKS MEER (ze was nog minderjarig ffs, voor de viezerikken onder jullie , en ik zou dat ook niet tegenover Anna kunnen doen, niet zo snel)!!! Anna wist ervan, dat ik met Sandra omging en heeft met haar contact opgenomen, puur uit jaloerzie en omdat ze mij niet wilde laten gaan (!!!Hoe dom was ik!!!)
Weer een vage moment (al dat blowen). Wat ik me weer herinner, is dat ik bij Anna thuis zat, na een feestje bij haar thuis, met nog een paar andere man (ze kon toen weer beetje normaal tegen mij doen). Met Sandra ging het al gauw niet zo goed, door 2 redenen: 1. Ik had nogsteeds gevloelens voor Anna 2. Sandra was van haarzelf heel afstandig en bot. Nou, dus ik zat bij Anna, en ik was pretty fucking stoned, en toen was dat HEEL erg, want normaal ken ik mijn grens wel, zodat ik niet bad ga ofzo. Iedereen was weg, alleen ik en Anna waren nog over. Ze zei tegen mij dat ik wel daar kon blijven crashen, want anders moest ik zo nog naar huis en dat vond ze niet het beste idee. Opgegevement kwam ik bij, en weet niet hoe, maar we begonnen te stoeien, en ja... de rest kunnen jullie zelf raden.

Zover ik weet heb ik Sandra niks van mijzelf laten weten, maar zij ook niks van haar kant. Was alleen maar goed dus.

Ik weet even niet wanneer het gebeurde maar er was nog een verhaal met een meisje. Het was weer uit. En ik kwam mijn oude klasgenote tegen. We hadden ook gedate, gezoend en that’s it again. Nou komt iets wat mij aan denken zette. Tijdens dat ik met dat meisje (Sarah heet ze trouwens) datten, deed Jan dat ook. TEGELIJK. Sarah playde ons gewoon keihard. Jan wist ervan kwam ik later achter, ookal zegt hij tot de dag vandaag dat hij er niks van wist. Maar goed. Jan is trouwens echt DE player van R. toen geweest en heeft met weet ik hoeveel chicks geslapen. Het waren der in iedere geval HEEL fucking veel. (onthou dit) Hoofdstuk Sarah was afgesloten.

Weer een vage fase, want Anna had ook iemand, Peter, daar had ze een relatie mee, maar echt maar 1 maand, en die hebben ook niks boeiends gedaan. Ik belde zelf, en vroeg of het haar leuk leek als ik naar T. zou komen (ze was toen daar voor het weekend) en met haar chillen en goed afsluiten, als vrienden. We zijn naar een goede coffee shop geweest, daarna zijn we gaan zwemmen (ja, i know niet het beste wat we konden gaan doen maar het was gewoon uber warm). En ja, ’s avonds zouden we een joint roken. (oke, wij komen messchien over als junks, maar dat was gewoon onse hippie moment, meer de mijne, maar lees maar ). Anna had ietje teveel, en moest overgeven, en ik kon haar zo gewoon niet laten. Haar vriend zat aan de andere kant van NL en ouders in een andere land op vakantie. Dus ik besloot om te blijven... Ze viel in slaap op de bank, en ik bleef gewoon wakker. Ik keek naar haar, en kon mijn ogen en gewoon mijzelf niet geloven, waar ik mee bezig was. Na een halfuurtje werd ze wakker, van de dorst en zag mij. Ze snapte het even niet, dus ik legde het uit. Ik bracht haar naar bed, ze vroeg om te blijven. Ik kon het niet weerstaan. Gewoon niet... Ja, ze ging dus vreemd, met mij. (tussendoor: enigste wat mijn gevoel kan verbreken is dat als ze met die gast naar bed was geweest, maar haar kennende, heeft ze wat tijd nodig, zoals bijvoorbeeld met mij, alleen met mij heb ik het zelf voorgesteld en kwam erachter dat zij hetzelfde vond). Peter was pissed, snap ik wel, maar ergens begreep hij het, waarvoor ik hem heel dankbaar ben.

Een super leuke zomer, bracht ik 80% bij Anna thuis met vrienden en gewoon met haar alleen. Opgegevement nam ik mijn PC mee naar haar, en sliep daar gewoon idere nacht, en kwam soms naar huis, voor mijn Ma. Na een tijdje heb ik Anna voorgesteld om samen te wonen. Ze zei METEEN “JA”. Dus hadden wij een appartament gevonden in R.. Wij hebben Jan bij ons voor 1 maand laten wonen (Anna mocht hem niet echt) omdat hij een lastige situatie thuis had, namelijk geen vaste huis, omdat hij bij zijn moeder thuis wegging. Doordat hij bij ons was, hadden we veel ruzie erover met Anna. Maar na 1 maand was hij weg. Ik gamede destijds veel. Anna ook wel, maar ik ik was echt verslaafd, ik werkte niet, omdat ik niks kon vinden, en eerlijk niet voor iemand wilde werken, dus ik was bezig met projecten, samenwerking met “een andere land”, maar het leverde niks op en Anna betaalde alles alleen, en het was best een hoop. Dat spijt mij nog steeds. Tuurlijk had ik hier en daar wat geld, voor bepaalde dingen, en mijn modere hielp mij ook.
Ik snapte steeds meer dat ik er niet klaar voor was – samenwonen. Ik was gewoon niet klaar, ik wou nog chillen, gamen, enzv. Dat heb ik niet goed uitgelegd aan Anna, en uiteindelijk heb ik haar weggestuurd uit het appartament, omdat het niet anders ging. Ze ging ermee accord, het was heel moeilijk voor ons allebei, we zaten allebei in de shit. Niet alleen met onze gevoelens, maar ook mentaal. Anna ging tijdelijk terug naar T., naar der ouders. Ik bleef in het appartament. Lang leven de lol dacht ik. Niet bepaald. Maar dat is een andere verhaal.

Toen Anna terug in R. kwam, straat achter me te wonen, werden we weer bevriend. En uiteindelijk hadden we weer gevoelens voor elkaar. Het werd gewoon normaal. Blowen deed ik nog steeds. Ik werd gewoon mindfucked denk ik. Want ik herinner me alles wazig en door elkaar.

Na een tijdje had mijn moeder er genoeg van en nam mij terug bij haar in. Ze was zelf al verhuisd uit R., 130 km verderop. Ieder weekend kwam ik naar R., 130km heen en 130 terug.

Ieder weekend. Het werd steeds eerder. Ik werk op maandag en dinsdag van ’s middags tot ’s nachts vanuit huis. Dus opgegevement kwam ik woensdag-donderdag al naar R. om bij Anna te zijn. Ook al mijn vrienden zaten daar. Jan was nog steeds mijn super goede vriend, ookal mocht Anna hem niet. Naja soms wel soms niet. Soms hadden ze ruzie en tijdje later was het weer goed. Ik was er alleen maar blij mee toen het goed ging...

Dit gaat over de laatste half jaar van de 3,5 jaar. Iedere week ben ik in R. geweest. Ik ben laatste tijd heel erg intuitief geworden, en doe veel op mijn gevoel. 80% van de tijd klopt het. Het onderwerp Jan kwam steeds vaker aan boord. Ik weet niet meer wat en hoe maar het ging weer eens uit, omdat ik gewoon geen gevoel meer had. Ik heb het echt stom via een telefoon laten weten, want ik zou Anna huilend niet weer aan kunnen zien en rende voor mijn problemen weg. Het was voor goed afgelopen... Dacht ik... Totdat ik ineens realiseerde wat ik kwijt was. Mij verstand begon terug te komen. Ik heb huilend terug gebeld en gevraagd mij 1 laatste kans tegeven. Laatste. Als zij het zelf ook nog een kans wou geven. Ze wist het niet meer. Snap ik. Maar ze kwam. Godverdomme ze kwam gewoon hiernartoe gereden om met mij te praten. We hebben ALLES uitgepraat, ALLES, ik heb op mijn knien gestaan, gevraagd om mij te vergeven, en alles opnieuwe te beginnen. Al onze shit in zogenaamde stevige Albert Hein tassen te gooien en achterlaten. Ze vond het een goed idee, en wilde het zelf ook heel graag. Ik knufelde haar bijna heel de tijd, stopte mijn trots kei ver weg, en ging 100% voor haar, ik heb 2 banen, samenwerking met “een andere land”, nieuwe frisse auto, frisse kop, geen DROMEN meer, maar realistische doelen, waar ik naar toe aan het werken was, voor haar, voor ons. Ik ben naar “een andere land” geweest voor 4 dagen(soort vakantie). Ik ben terug gekomen, Ik ben GESTOPT met blowen, tot de dag van vandaag, en heb er absoluut geen behoefte meer aan. Mijn hoofd werd frisser. Ik wist nu wat ik wou. Haar, Anna.

Maar mijn intuitie zei foute dingen... Dingen die ik niet wou geloven.

De dag wanneer mijn wereld op zijn kop ging:
Normale dag, boodschappen gedaan, Anna had voor mij “cultureel” gekookt, na 3,5 jaar besloot ik het te proberen . En het was lekker haha. Alleen iets zat mij dwars. Anna was afstandig, heel erg. Als voordat ik in “een andere land” ben geweest. Ik gaf 100%, maar werd zowat afgeduwd, ik voelde dat, en zach het ook gewoon. Ik werd er een beetje down van, en liet dat ook gewoon zien, door zelf niet veel te zeggen en soms schaggie zijn. Ik snapte het niet, mijn gevoel, intuitie zei 1 ding, die ik niet wou geloven, en ik probeerde dat iets heel ver weg te stoppen. Maar het lukte niet. Jan. Die deed ook raar, die kon nooit meer zoveel afspreken. Dus ik vroeg het ook heel open, is er iets met Jan? Anna werd boos, en daarna maakte zelfs een grapje zo van: ja tuurlijk – met Jan, je weet hoe hij is .. haha...

Ja, dat weet ik, die krijgt een princes in bed, en die kent geen nee. Dat is Jan, of ie nou een relatie daardoor stuk maakt of niet, maakt niet uit, hij moet het krijgen. Maar niet verwacht dat dat mijn relatie zou zijn na alles wat ik voor hem heb gedaan, na alles wat mijn moeder voor hem heeft gedaan, na alles wat ik hem heb verteld. Na alles wat ik met hem heb meegemaakt.

Anna was aan het koken en pingen tegelijk met een smile op haar gezicht, dus ik vroeg, EN DAT DOE IK NOOIT, wie is dat? Ze zei dat dat een vriend was die een probleem met zijn chick had. Ik zei oke. We hebben gegeten. Ik ging achter de PC, en zij op de bank, met de telefoon constant in der handen. Dus ik keek op Whatsapp wanneer die ene vriend voor het laatsts online was... dat was gisteren. Ik sta op en kijk recht in haar ogen, met wie whatsapp je? Die ene vriend, ik zeg nee, hij is heel de dag en nacht niet online... Dus ik vraag zelf: is het Jan? Zegt ze: “Ja” – mijn hart draait een kwart slag, ik vraag mag ik lezen wat je schreef, zegt ze “Nee” ik heb het al verwijderd... Ik vraag, heb je gevoelens voor hem? Zegt ze “Ja” ... mijn hart... welke hart... die was toen weg......ik zakte op mijn knieen. Naja, daarna lang gesprek, wandeling, vervolgens ik ging ’s avonds weg, en ik belde Jan en zei “klootzak, je komt maar hierheen en zorgt dat Anna het goed heeft en niks met zichzelf doet (ze was aan het Janken, heel hard) ik kon het niet aan, heel de situatie, ik wilde WEG.

Later zei Anna dat hij niet kwam, dat zij hem had gebeld en gevraagd niet om te komen en ze 1 week denktijd nodig heeft om te snappen voor wie ze wat voelt. Maar ik was mezelf niet en kwam naar haar. Ze was eerst bij skihal, toen ik daar kwam was ze daar weg, ik belde haar en vroeg of Jan erbij is. “Nee” zei ze...terwijl mensen bij skihal zeiden dat ze samen net weg zijn. Dus ik meteen naar huis, daar was hij niet maar zij wel. Mijn andere goede vriend kwam mee, die mij laatste tijd met veel dingen hielp en ik heb thuis een briefje gevonden waar letterlijk op stond: Sorry voor het niet opruimen, ik heb me verslapen... hartje Jan.... in mijn bed (die stond daar) ..... in mijn fucking bed, terwijl Anna altijd riep dat bed heilig is en niemand mag erin slapen... Ik koos voor Anna, stopte met blowen, had werk, had mijn leven op orde... en toch gebeurde er dit allemaal. Sorry voor slordige tekst, ik werk echt emotioneel toen ik dit schreef.
Nogmaals, niet alles van de afgelopen 2 jaar kan in de juiste volgorde zijn geschreven, want ik herinner het me echt heel slecht...

Ik heb altijd psychologie leuk en interessant gevonden en daarom heb ik dit psychoanalyse gedaan:
--------------------------------------------------------------
Wij hadden altijd ruzies om kleine dingen of om Jan. Meestal begon het van haar kant. Irritatie, jaloerzie, weinig vertrouwen, gezeik – dat zijn de dingen die mij altijd wegduwde, en mijn gevoelens op halt zette. Vandaar dat ik soms makkelijk vond om weg te gaan. Inderdaad – ik deed niks anders dan weglopen van mijn problemen.

Nu ga ik terug in Anna’s jeugd. Haar vader hield nooit veel van haar, en ze wilden altijd iets aan hem bewijzen. Want bij haar, is vaderfiguur belangrijk in het cultuur (“andere cultuut”). De moeder van Anna was Nederlands, en Anna zag er gewoon Nederlands uit, een beetje getint. Dus veel liefde en aandacht van vaders kant was er niet. Ze moest ervoor vechten. Als ik naar haar relaties kijk voor mij, hoe zij het dan vertelde, was er ook altijd veel spanning in. Ik denk dat ze dat mee heeft genomen. Trouwens, bij haar laatste relatie, was haar vriend vreemd gegaan en ze heeft hem in bed betrapt, hoe zij het zei. Maar dat heeft ze hem vergeven, en uiteindelijk is ze zelf vreemdgegaan met Jan, ja met Jan. Ze kwam hem tegen, en ging met hem afspreken, terwijl ze iets met haar EX nog had. Dat is gewoon vreemdgaan, want vreemdgaan begint al in je hoofd. Tussen haar en Jan werd niks, ze kwam mij tegen... Wat ik hier uit kan concluderen is dat ze van chaos houdt, onbewust. Dus, dat ze iets goed moet maken, voor iets moet vechten, iets moet bewijzen. Op het moment dat er niks meer is om te verbeteren, of op moment dat het goed gaat, kan ze nergens meer aan irriteren, vast houden. Dat is nogmaals wat ik denk. Chaos is weg, ik had een baan, een auto, een toekomst, hield van haar, was heel makkelijk geworden, ging met alles accord. Geen spanning dus.

Jan.

Vanaf zijn klein afaan, hoe hij het aan mij vertelde, kreeg hij al het aandacht van chicks, en ging er heel makkelijk mee om, had nooit lange relaties.(ook moest hij altijd in alles eerste zijn.) Oke, hij had er een, van 1,3 jaar. Met een meisje, maar hij vertelde ooit dat ze niks hebben gedaan voor 1 jaar lang (reden hou ik prive). Nou ik er zo over denk, heeft hij gekregen wat hij wou, en was de “strijd” weg. Als hij een chick wilt, krijgt hij haar. In bed. Hij kan een princes in bed krijgen. Dat is Jan. Als ik nu zo alles terug kijk, heeft Jan afgelopen 3,5 jaar extra hard zijn best gedaan om zoveel mogelijk chicks te “leren kennen”. Ik denk als afleiding van Anna, ja zo insane is mijn gedachte, want Anna zou nooit voor iemand anders gaan, toen ze met mij was. Ze was gewoon zo niet, en dat was een van de redenen dat ik zoveel van haar hield. Van haar eerlijkheid. Ik kon haar vertrouwen. Terug op Jan. Ik denk dus dat Jan het gewoon niet los kon laten gaan, dat ze voor mij koos en niet voor hem. Ik vond het heel raar en ging laatst op internet een onderwerp bekijken: “ Hoe pak je iemands vriendin af “. Toen ben ik op een heel interssant forum gekomen, waar de volgende stond:
"""
- Zorg dat je goed (en liever meer dan goed) met het vriendje van het meisje kan opschieten. Want de jongen is dan ook positief over jou tegen zijn chick (ja dit klinkt zeer vals ) - IK
- Doe net of je een andere chick op het oog hebt zodat het vriendje je ook niet als concurrent ziet en jou wel zijn zijn meisje toe vertrouwd. – Alle andere chicks met wie Jan wat gedaan heeft. Deed hij heel openbaar over.
- praat met meisje als of het een van je goede vrienden is – Dat deed hij vaak, ik vond het alleen maar aardig van hem
- met meisje samenspannen tegen vriendje als grapje, een beetje stangen ( meisjes spelen dit spelletje altijd mee ) –Hier weet ik dus niks van.
- beetje lichtjes versieren maar niet te duidelijk – Hier heb ik vaak overgehoord, maar Jan kennende zat dat in zijn natuur
- beetje apart doen (maakt ze nieuwsgierig blijkbaar ) – Zo was hij ook
- doe verder als of je niet echt wat met ze wil (blijkbaar werkt dat mischien hard to get?) – Dat was OVERDUIDELIJK

Resultaat: meisjes wilden stiekem sex
"""
Het leek erop dat hij zo’n forum ook gevonden heeft... Jammer dit. Ik heb die persoon alles vertrowen, wat waarschijnlijk tegen mij werd gebruikt. Ik zeg dit niet met 100% zekerheid, vandaar dat ik dit ook hier plaats.
Ik geloof in balans in het leven. Zegmaar – “What goes around, comes back around.” Ik geloof dat ik nu betaal voor alles wat ik Anna heb aangedaan. En niet zo weinig ook. Ik weet dat ik dit verdien. Ik kan gaan zeggen `ja oke maar niet met mijn beste vriend` maar I guess je betaald altijd 2x zo hard voor wat je gedaan hebt...

Ik heb na alles nog een gesprek gehad met Anna, zei ik al eerder, en dat maakte alles alleen maar pijnlijker voor mij. Ik kwam achter dat ze elkaar al 3 weken lang leuk vonden, gevoelens voor elkaar hadden, en dat Jan dus tegen haar had verteld wat hij voor haar voelde. Ik kwam achter hoe en waar ze gezoend hebben, en dat was bij haar thuis op de bank, TERWIJL een vriendin van Jan, maar ook van Anna (niet de slimste meid en een golddigger, maar wel gewoon een ardige chick en een vriendin uit onze vriendenkring) thuis bij Anna achter de PC zat. Dat is zoooo iets voor Jan en niet voor Anna. Anna zat te huilen, toen ik wegging, want mijn hart was er niet meer, en ik kon niet bij haar thuis zitten, ik vond het heel moeilijk. Dus hoe ik al zei, ik belde Jan en zei tegen hem dat hij onmiddelijk naar Anna moest komen en haar rustig houden, zodat ze niks zichzelf aandeed. Ik kwam dus achter dat ze toen ook die avond gezoend hebben. Dat is puur Jan. Hij was er op het goede voor hem moment en maakte gebruik van haar situatie. Ik kan nogsteeds niet geloven dat zij hem gewoon terugzoende. Dat is Anna niet. Dat is Jan die achter haar staat en met haar emoties speelt, zoals met een pop met touwtjes...

Ik heb mijn facebook verwijderd, al mijn contacten, zogenaamde vrienden. Niemand maar ook NIEMAND vertelde tegen mij wat er aan de hand was, terwijl iedereen ervan wist dat ze elkaar leuk vonden. Niet idereen wist dat wij nog met elkaar bezig waren, maar van diegene die het wel wisten heb ik NIKS gehoord. Dat vond ik zeer jammer, want dat waren de mensen die ik des tijds vaak heb geholpen. Ook in relaties, mensen geholpen samen te brengen enzv. Ik voelde me genaaid. What goes around comes back around I guess. Maar zulke vrienden hoefde ik niet. Nu heb ik een contact, dat is een neutraal persoon, die ik nog niet zo lang ken, maar enigste wat hij nu doet is mij bellen en vertellen: “ Hey, wist je dat Anna en Jan relatie op facebook hebben?... Hey als jou bed weg is, gaan ze Jans bed ophalen..” zulke dingen hoef ik niet aan te horen, en waarom zou die persoon mij zoiets vertellen!? Maar alsnog die persoon heeft mij veel geholpen, ook toen ik achter dit allemaal kwam. Ik twijfel nu heel erg. En zit in de knoop. Puur met alles wat er gebeurd is. Ik weet dat het niet terug te draaien is. Mocht Anna ooit “wakker worden”, zou ik nooit met haar kunnen zijn. Ik zou dit niet over mijn hart kunnen krijgen... welke hart, daar zit een gat nu. Ik zeg niet dat dat gaat gebeuren, maar stel het voor...

Wat ik denk dat er gaat gebeuren, is dat na een tijdje komt Jans instinct weer naar boven komen, zoiets van “ik heb mijn doel bereikt, nu kan ik verder”. Ik denk dat dat in zijn natuur zit, enzo niet, dus stel dat hij ECHT van haar houdt, dan wens ik hun alleen maar geluk, en een mooie toekomst.

Ik zou hiermee maar moeten leven, en verder gaan. Dit is leven. Alles gebeurd met een reden. En heeft uiteindelijk zijn positieve kant. Dit is mijn les. Mijn ervaring. Mijn fout.

Tijd kun je niet terugdraaien, en alles moet nog komen, je moet je nooit haasten en altijd denken voordat je iets gaat doen, en waar de wegen je ook brengen, van je lot kun je niet ontkomen.

Bedankt voor het lezen. Jullie hoeven hier niet perse iets over te zeggen – ik ben al gelukkig dat ik dit heb geschreven.

Mijn motto blijft: Ik zeg nooit nooit.

Anoniem.

quote:

Op woensdag 10 augustus 2011 20:11 schreef rhubarbje het volgende:
ik heb het niet helemaal gelezen sorry het is echt gewoon veel te lang
ben naar het einde geskipt maar daar staat ook geen vraag of zo dus ik weet niet precies wat je wil?

anyway ik heb ooit in een zelfde situatie gezeten en het enige wat ik kan zeggen is dat je ze gewoon af moet schrijven
tijd om andere vrienden te zoeken
het is een kutstreek natuurlijk maar met er over blijven malen heb je alleen jezelf natuurlijk

en misschien heb je wat aan dit topic
De kunst van het loslaten van je ex #172

Thx, ik zal het strax doorlezen!

quote:

Op woensdag 10 augustus 2011 20:21 schreef dewshine het volgende:
Hmmm.... Idd vergeten dat mens,... Moet er wel aan toevoegen dat niet ieder meisje stiekem sex wilt, en als je dat onthoudt vindt je vanzelf de ware...

Heb ik ook niet geschreven, was een quote uit een random forum, maar ik ben er ook niet mee eens. Heb het over het hoofd gezien.

quote:

Op woensdag 10 augustus 2011 20:56 schreef Stink-ui het volgende:
diep respect voor je verhaal..

ong. 60% heb ik ook wel megemaakt met mijn ex

raar om dit te lezen...

Dankje!

quote:

Op woensdag 10 augustus 2011 21:31 schreef GeileSoeplepel het volgende:
Helemaal gelezen, maar het kostte moeite (dit moet wel een van de langste posts ooit hier zijn ).

Hoe dan ook, bij zo'n lange post past een heel kort antwoord, en wat dat betreft ben ik ook niet origineel tov de anderen hier: vergeet haar, haal hier een les uit (uit de post blijkt dat jij ook bij lange na niet het supervriendje was) en wees blij dat je nu je leven een beetje op de rails hebt, op haar en je "so called" vrienden na.

Geef ik ook toe, en ben ik ook heel erg eerlijk in, dat ik niet super was.

quote:

Op woensdag 10 augustus 2011 21:43 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

En nu heb je de kans om het met een nieuwe vriendin eens allemaal heel anders aan te pakken.

Nu heeft iedereen recht op een eigen topic, maar mijn commentaren in dit rebound of niet? topic zijn eigenlijk ook wel op jou van toepassing.

De kans heb, maar ik ben er nog niet klaar voor. Ik heb nu tijd voor mezelf, tijd om goed overna te denken wat ik wil. Ik weet dat je NIET zei dat het NU meteen moet, maar toch.
Ik kom hier wel uit, en als een sterker persoon. Dus hang hier maar een slotje op, ik wilde ook aan mensen laten zien, hoe het leven kan omdraaien, dus denk goed voordat je iets beslist.

quote:

Op donderdag 11 augustus 2011 14:55 schreef Javi het volgende:
What goes around comes around schreef je, maar dat gaat ook op voor Anna, als ze merkt dat haar nieuwe vriendje anders is dan dat hij is. Afwachten en dan zal het een les zijn voor iedereen.
We klote van mensen die je vriend pretenderen te zijn.

Ik ken al die "vrienden" 8 jaar. Net zolang als ik in NL ben. Ik heb dat hoofdstuk afgesloten en ben verder gegaan. Ik zeg niet dat IEDEREEN het wist en dat het een naaistreek van iedereen was, maar het doet me gewoon pijn om daar te zijn, bij hun te zijn. Serieus, ik wens hun het beste, allemaal. Maar zelf, kom ik daar niet meer.

quote:

Op donderdag 11 augustus 2011 16:26 schreef thorgal82 het volgende:
Ik heb gelezen tot de psygo analyse... wat een verhaal man... wel tof dat je dat allemaal met ons deelt.... herken het wel trouwens, delen, vooral meiden die dan voor een vriend gaan...

Enige wat je kan doen, je leven op de rails houden... en andere vrienden. Misschien lullig om te zeggen, maar geef Anna en Jan ook maar een kans (gaat toch niet lukken), maar jij hebt zat kansen gehad om het met Anna goed te doen. Zij heeft welliswaar de laatste poging verpest... maar dat is na een geschiedenis van verknallen door jou...

Sorry man...

Ik geef hun zeker de kans, ik wens ze geluk, en het beste (zoals ik al tegen Javi zei). Als hun maar gelukkig zijn. Het moet van 2 kanten komen, en onze relatie was al zo ingewikkeld. Ik weet dat het leven een balans heeft, maar dat is al hun verhaal.

quote:

Op donderdag 11 augustus 2011 17:07 schreef kippiedippie het volgende:
Ik vind dat je niet moet klagen, je was zo te lezen zelf ook niet bepaald heilig bezig.. Ga gewoon op zoek naar een meisje die wel bij je past, en niet zo jaloers e.d. is.

Heb ik geklaagd dan? : ) Ik wil dit verhaal alleen maar delen met mensen om te laten zien, hoe het leven kan lopen. Ik ben hier als een heel ander mens uitgekomen, mijn les geleerd. Voorlopig hoef ik niemand, zoals ik al zei. Thx voor je reactie.

quote:

Op donderdag 11 augustus 2011 20:08 schreef Alonso123 het volgende:
Ik heb alles gelezen en het kostte me totaal geen moeite.
Ondanks wat spellingsfouten (Wat je al aangaf, kan je niks aan doen) was het prima te lezen.
Maar echt joh wat heb jij een hoop meegemaakt in die 4 jaar.
Wees blij dat die hoerenvriendin van je weg is en die matennaaier ook, ze verdienen elkaar.
Het kost natuurlijk tijd om er helemaal overheen te komen maar je ontmoet zeker wel een meisje die jou liefde wél waard is.

Heel veel succes met alles!

Na alles wat ik zelf gedaan heb, tegenover haar, snap ik haar ergens wel. Had wel op eerlijkheid gehoopt, dat ik er niet zelf achter had moeten komen. Maar nogmaals, what goes around comes back around, maar dan 2x zo hard. Thx voor je reactie!