Psychose, ervaringen?

Mijn oom had het ook, maar volgens mij is het gewoon beter om eerst rustig te doen en veel rusten, wanneer je voelt dat je er klaar voor bent, kun je langzaam meer dingen gaan doen!

Hoi lotgenoot.. Ik heb vijf jaar geleden ook een psychose gehad, en ben nog steeds herstellende.. Zoek vooral eens op google naar "herstel van psychose", ik denk dat je dan veel antwoorden kunt vinden.. Een psychose is bij iedereen weer anders..

Ben ook psychotisch, ik hoor stemmen en als ik m'n medicijnen niet inneem krijg ik angstaanvallen.
Heb er al 2 jaar last van, wil er zo graag van af komen.

quote:

Op maandag 25 juli 2011 20:23 schreef b4kl4p het volgende:

Wat betekent herstellende voor jou dan? Heb/had jij ook last van extreme vermoeidheid?

Nee, niet echt vermoeidheid, maar gewoon geen motivatie om iets te ondernemen.. Ik lig veel op bed, en zit heel de dag maar een beetje te FOKken.. Ik heb er wel vertrouwen in dat ik ooit wel weer ergens zin in krijg, maar voorlopig vind ik het wel best zo..

-weg-

Leer eerst maar eens wat een psychose is.

[ Bericht 91% gewijzigd door Daniel1976 op 25-07-2011 22:29:18 ]

quote:

Op maandag 25 juli 2011 22:16 schreef Nonverbaal het volgende:
-weg-

Leer eerst maar eens wat een psychose is.

Bravo
Ik was al benieuwd wie of wat als eerste zou reageren op deze onzin

Kun je helemaal herstellen/genezen van een psychose, eigenlijk?

heb het zelf niet ,maar wel iemand in mijn omgeving,
Wil het topic wel even volgen en je vooral veel sterkte wensen

Niet zelf gelukkig, maar wel een van mijn beste vrienden.
Ik heb zijn situatie van dichtbij meegemaakt en kan je zo'n beetje vertellen wat hij gedaan heeft.

Allereerst is hij na zijn gedwongen opname een tijdje lang amper naar buiten geweest, anders dan de noodzakelijke boodschappen te doen.

Maar die vermoeidheid en druk in jouw hoofd komt door de medicijnen. Je lichaam moet er nog aan wennen... maar helemaal wennen doet het schijnbaar niet.
Maar geen nood... je moet er even doorheen, maar als het goed gaat, kun je de medicijnen langzaam gaan afbouwen. Dus naast een lichte gewenning, kun je ook nog eens gaan afbouwen... vanaf dat moment gaat het weer beter. Eigenlijk zal het elke dag sowieso een miniscuul beetje beter gaan omdat je aan de gevolgen van de medicijnen wendt... maar de echte stappen maak je als de arts je verteld dat je weer wat kunt afbouwen.

Ik herinner me ineens dat hij inderdaad is gaan sporten (fitness met wat andere vrienden). Het beviel hem wel, maar nadat hij mocht stoppen met de medicijnen is hij er volgens mij niet lang mee doorgegaan...

Of hij vaak tussendoor sliep weet ik niet (we woonden tenslotte niet in een huis)... maar wat ik me wel herinner is dat hij wel een gat in de dag sliep.

Wat hij me wel nog vertelde is dat hij veel steun had gehad aan bepaalde vrienden, dat ze er gewoon voor hem waren (tijdens en na de psychose).
Nu zal elk persoon weer verschillend zijn, maar ik kan me zo voorstellen dat je niet meer kunt herinneren wat je tegen jouw vrienden hebt gezegd. Maar de vrienden die je nog steeds opzoeken, die snappen in elk geval wel dat 'jij niet bent, wie je was, toen je een psychose had.'

En dat zijn de vrienden die er toe doen... Mijn kameraad heeft een aantal voormalige vrienden op het 2e plan gezet, en een aantal waaronder ik werden nog belangrijker voor hem.
En nee ik ben geen psycholoog... maar ik denk dat dit een belangrijk ding was in zijn genezingsproces... en ik hoop dat dit het ook voor jou zal zijn.

Nogmaals, sorry allemaal niet uit de eerste hand, dus ik kan niet alles staven... maar hij was juist toen opener dan ooit.

Maar wat hij ook zei is dat hij nooit zo gelukkig is geweest als het moment dat hij in zijn psychose raakte, en dat hij bang was nooit meer zo gelukkig te worden als toen.
Na een tijdje nadat hij van zijn laatste medicijnen af was, heb ik hem dat nooit meer horen zeggen.

In elk geval veel succes gewenst. Ik vrees dat ik niet veel extra informatie heb op eventuele vragen... maar je kunt het altijd proberen. Deze situatie was ook al bijna 15 jaar geleden, misschien dat ik nog iets weet naar aanleiding van een specifieke vraag?

quote:

Op maandag 25 juli 2011 22:53 schreef capricia het volgende:
Kun je helemaal herstellen/genezen van een psychose, eigenlijk?

Er zijn mensen (mijn oom is daar 'n voorbeeld van) die één keer 'n psychose meemaken en daarna nooit meer.

quote:

Op maandag 25 juli 2011 22:53 schreef capricia het volgende:
Kun je helemaal herstellen/genezen van een psychose, eigenlijk?

Mijn kameraad was iets minder dan 15 jaar geleden psychotisch.. en hij is hersteld.
Wel blijft hij er vatbaar voor, als hij te vaak blowd.
Hij heeft daarna ook te vaak geblowd... maar is niet weer in een psychose terecht gekomen.

Kortom; blowen is een extra risico factor... maar om in een psychose terecht te komen moeten er meer factoren elkaar kruisen.

Maar als iemand die een psychose heeft gehad zoveel mogelijk risicofactoren vermeidt, dan komt het meestal wel goed. Maar zeker is het nooit.

quote:

Op maandag 25 juli 2011 20:31 schreef Woelwater het volgende:

[..]

Nee, niet echt vermoeidheid, maar gewoon geen motivatie om iets te ondernemen.. Ik lig veel op bed, en zit heel de dag maar een beetje te FOKken.. Ik heb er wel vertrouwen in dat ik ooit wel weer ergens zin in krijg, maar voorlopig vind ik het wel best zo..

Dit klinkt meer op iets waar ik wel persoonlijk over kan meepraten; een zware depressie.
Goed je bent niet suïcidaal (wat al positief is, een gedwongen opname is dan niet nodig)... maar wellicht wel zwaar depressief. Je hebt ze alle 13 nog op een rijtje, maar je zult minimaal aan wat medicijnen moeten om niet af te glijden.

Mijn vorige huisarts nam gelukkig genoegen met mijn verklaring met de vraag om medicijnen... lukt dat niet dan is een psychiater jouw lot. En wil je dit nu... dan moet je nu handelen, want over een paar maanden gaat de psychiater uit het zorgpakket.

-Edit- dat mag in feedback

[ Bericht 95% gewijzigd door Re op 26-07-2011 22:23:52 ]

Test (ik zie het topic niet)

Hoe ben je in die psychose geraakt dan? Zomaar, vanuit het niets?

Hey,

Ik heb zelf in 2008 een psychose gehad. Nu is het drie jaar later en alles loopt weer z'n gangetje zo'n beetje. Maar niet bij iedereen loopt het goed.

Over herstellen:

Het eerste jaar, misschien zelfs langer, moet je gewoon niks doen. Gewoon thuis zitten en jezelf laten verwennen door je moeder of een hulpverlener of zoiets. Stel dat jouw thuis situatie niet optimaal is, dan zou ik proberen om een instelling te vinden waar ze jouw kunnen helpen en begeleiden. In principe ben je de komende 2 jaren niet meer stress bestendig, dus je moet jezelf zo snel mogelijk uit stress-situaties halen voor een tijd.

Je mag wel gaan werken, sporten of studeren, ik raad het zelfs aan, maar je moet het alleen doen als het je niet te veel stress gaat bezorgen.

Vanwege je psychose, maar ook vanwege de medicijnen die je slikt, ben je heel moe. Ik raad je aan om niet zomaar met je medicijnen te stoppen. Als ik jou was, zou ik het minimaal een jaar blijven slikken, zelfs langer eigenlijk. Ik heb mijn medicijnen voor 1.5 jaar lang geslikt, tot zomer 2009. Er zijn verschillende negatieve bijwerkingen bij verschillende soort medicijnen. Ik gebruikte zyprexa en ik werd 20 kilo dikker, moe, lui, suf en kon niet concentreren. Dat vond ik het ergste van het herstellen. Door die factoren gaat je zelf-vertrouwen helemaal naar beneden (althans voor mij), maar het is natuurlijk beter dat je 1.5 jaar een beetje suf en dik bij loopt en de rest van je leven goed bent, dan dat je de rest van je leven psychotische aanvallen blijft hebben.

Vrijwel alle terugvallen van psychose heeft te maken met te vroeg stoppen met medicijnen en/of drugs gebruiken. Vooral cannabis lokt het uit.

Zoals ik al zei, ik ben nu drie jaar psychose vrij en 1.5 jaar zonder medicijnen. Het gaat nu vrijwel perfect met me. Ik sport regelmatig dus ik ben erg fit, ik doe een voltijd studie waar ik al mijn P heb en ik ga met mijn minor beginnen, ik heb een hele mooie en lieve vriendin, hobbies, vrienden, ik had een bijbaan (mee gestopt om meer op mijn studie te concentreren), enz.

Maar lang niet iedereen gaat het zo goed mee. Ik heb een keer gevraagd waarom het bij de ene wel lukt en de andere niet. Ik kon geen duidelijke antwoord krijgen, maar ze gaven wel wat tips om een terugval te voorkomen:

-Niet in sociale isolatie vallen. Ik had het geluk dat mijn moeder mij dwong om sociaal bezig te blijven. Cursussen volgen, sporten, contact met vrienden onderhouden en nieuwe vrienden maken.

Het is heel makkelijk om jezelf in sociale isolatie te laten vallen, omdat je moe bent en niet kan concentren en dat soort dingen. Je vrienden en familie zullen je als anders ervaren en je zal gewoon niet zo leuk en gezellig zijn zoals je vroeger was, totdat je helemaal hersteld bent en geen medicijnen gebruikt. Als je terugtrekt uit je omgeving, dan naai je jezelf op lange termijn.

Mijn advies alweer is om een goede instelling te vinden voor rehabilitatie. Ik ging toen naar ABC Utrecht: http://altrecht.nl/eCache/INT/52/098.html

Je krijgt een begeleider die jou helpt met je leven op orde krijgen (maar je moet het zelf doen), je mag een psycholoog spreken als je persoonlijke problemen hebt en ze hebben allerlei bijeenkomsten en spellen overdag voor clienten die aan het herstellen zijn. Zo raak je dus niet in sociale isolatie (tenminste, veel moeilijker).

-GEEN DRUGS. Zeker geen joint. Er is een overduidelijke verband tussen psychose/schizofrenie en cannabis gebruik. Ik weet niet of je blowt, maar als je niet blowt nooit aan beginnen en als je wel blowt zo snel mogelijk mee stoppen. Luister niet naar mensen die zeggen dat blowen onschuldig is. Voor jou is het niet onschuldig.

-Blijf je medicijnen nemen voor zo lang mogelijk en als je wilt stoppen, niet zomaar stoppen. Probeer je medicijnen minimaal 1 jaar lang te slikken (of zelfs 2 jaar lang). Psychiaters en hulpverleners zijn liever safe than sorry, dus misschien willen ze dat je het langer blijft slikken. Maar ze kunnen je met niks dwingen, dus als je uiteindelijk moe bent van je medicijnen, moet je hen gewoon vertellen dat je ermee wilt stoppen en daarop blijven staan. Dan gaan ze samen met jou helpen afbouwen. Als je in 1 keer mee stopt zonder begeleiding van een psychiater, is er een redelijk groot kans dat iets verkeerd gaat. Probeer het voor meer dan 1 jaar lang vol te houden.

Als je meer vragen hebt, moet je ze stellen.

Die rare druk in je hoofd herken ik. Ik ben niet psychotisch, maar zit wel in de risicogroep, oftewel de At Risk Mental State.
Chaos in je hoofd en je voelt je gedachten op je hersenen drukken, zeg maar.
Overdreven veel behoefte aan slaap heb ik ook, dus ik weet hoe lastig het is om 's middags niet te gaan slapen.

Er zijn helaas mensen die er nooit van herstellen, maar gelukkig zijn er ook genoeg mensen die er wél van herstellen.
Het duurt alleen wel een tijdje. Vaak wel een paar jaar.

quote:

Op dinsdag 26 juli 2011 23:34 schreef Keep_Walking het volgende:
Hey,

Ik heb zelf in 2008 een psychose gehad. Nu is het drie jaar later en alles loopt weer z'n gangetje zo'n beetje. Maar niet bij iedereen loopt het goed.

Over herstellen:

Het eerste jaar, misschien zelfs langer, moet je gewoon niks doen. Gewoon thuis zitten en jezelf laten verwennen door je moeder of een hulpverlener of zoiets. Stel dat jouw thuis situatie niet optimaal is, dan zou ik proberen om een instelling te vinden waar ze jouw kunnen helpen en begeleiden. In principe ben je de komende 2 jaren niet meer stress bestendig, dus je moet jezelf zo snel mogelijk uit stress-situaties halen voor een tijd.

Je mag wel gaan werken, sporten of studeren, ik raad het zelfs aan, maar je moet het alleen doen als het je niet te veel stress gaat bezorgen.

Vanwege je psychose, maar ook vanwege de medicijnen die je slikt, ben je heel moe. Ik raad je aan om niet zomaar met je medicijnen te stoppen. Als ik jou was, zou ik het minimaal een jaar blijven slikken, zelfs langer eigenlijk. Ik heb mijn medicijnen voor 1.5 jaar lang geslikt, tot zomer 2009. Er zijn verschillende negatieve bijwerkingen bij verschillende soort medicijnen. Ik gebruikte zyprexa en ik werd 20 kilo dikker, moe, lui, suf en kon niet concentreren. Dat vond ik het ergste van het herstellen. Door die factoren gaat je zelf-vertrouwen helemaal naar beneden (althans voor mij), maar het is natuurlijk beter dat je 1.5 jaar een beetje suf en dik bij loopt en de rest van je leven goed bent, dan dat je de rest van je leven psychotische aanvallen blijft hebben.

Vrijwel alle terugvallen van psychose heeft te maken met te vroeg stoppen met medicijnen en/of drugs gebruiken. Vooral cannabis lokt het uit.

Zoals ik al zei, ik ben nu drie jaar psychose vrij en 1.5 jaar zonder medicijnen. Het gaat nu vrijwel perfect met me. Ik sport regelmatig dus ik ben erg fit, ik doe een voltijd studie waar ik al mijn P heb en ik ga met mijn minor beginnen, ik heb een hele mooie en lieve vriendin, hobbies, vrienden, ik had een bijbaan (mee gestopt om meer op mijn studie te concentreren), enz.

Maar lang niet iedereen gaat het zo goed mee. Ik heb een keer gevraagd waarom het bij de ene wel lukt en de andere niet. Ik kon geen duidelijke antwoord krijgen, maar ze gaven wel wat tips om een terugval te voorkomen:

-Niet in sociale isolatie vallen. Ik had het geluk dat mijn moeder mij dwong om sociaal bezig te blijven. Cursussen volgen, sporten, contact met vrienden onderhouden en nieuwe vrienden maken.

Het is heel makkelijk om jezelf in sociale isolatie te laten vallen, omdat je moe bent en niet kan concentren en dat soort dingen. Je vrienden en familie zullen je als anders ervaren en je zal gewoon niet zo leuk en gezellig zijn zoals je vroeger was, totdat je helemaal hersteld bent en geen medicijnen gebruikt. Als je terugtrekt uit je omgeving, dan naai je jezelf op lange termijn.

Mijn advies alweer is om een goede instelling te vinden voor rehabilitatie. Ik ging toen naar ABC Utrecht: http://altrecht.nl/eCache/INT/52/098.html

Je krijgt een begeleider die jou helpt met je leven op orde krijgen (maar je moet het zelf doen), je mag een psycholoog spreken als je persoonlijke problemen hebt en ze hebben allerlei bijeenkomsten en spellen overdag voor clienten die aan het herstellen zijn. Zo raak je dus niet in sociale isolatie (tenminste, veel moeilijker).

-GEEN DRUGS. Zeker geen joint. Er is een overduidelijke verband tussen psychose/schizofrenie en cannabis gebruik. Ik weet niet of je blowt, maar als je niet blowt nooit aan beginnen en als je wel blowt zo snel mogelijk mee stoppen. Luister niet naar mensen die zeggen dat blowen onschuldig is. Voor jou is het niet onschuldig.

-Blijf je medicijnen nemen voor zo lang mogelijk en als je wilt stoppen, niet zomaar stoppen. Probeer je medicijnen minimaal 1 jaar lang te slikken (of zelfs 2 jaar lang). Psychiaters en hulpverleners zijn liever safe than sorry, dus misschien willen ze dat je het langer blijft slikken. Maar ze kunnen je met niks dwingen, dus als je uiteindelijk moe bent van je medicijnen, moet je hen gewoon vertellen dat je ermee wilt stoppen en daarop blijven staan. Dan gaan ze samen met jou helpen afbouwen. Als je in 1 keer mee stopt zonder begeleiding van een psychiater, is er een redelijk groot kans dat iets verkeerd gaat. Probeer het voor meer dan 1 jaar lang vol te houden.

Als je meer vragen hebt, moet je ze stellen.

Mijn kameraad is inderdaad wel perioden teruggevallen in het gebruik van joints. En hij heeft geluk gehad; een nieuwe psychose bleef uit... maar ook verder herstel bleef uit...
Wat dat betreft moet ik je gelijkgeven; stop met blowen... in elk geval op een regelmatige basis. Misschien een gram per weekend...( als het echt niet anders kan)... maar laat het verder staan.
Want een constante roes brengt je weer in de wereld van waandenkbeelden.

Zelf heb ik ook waandenkbeelden gehad (en zelfs niet eens eerder in een psychose verkeerd)... ik kon mijn waandenkbeelden de baas... maar als ik op regelmatige basis zou blowen, dan zou ik de kans hebben dat het in elkaar over zou gaan... dus hou je ver van dat!!!!

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 00:22 schreef Madame_Paon het volgende:
Die rare druk in je hoofd herken ik. Ik ben niet psychotisch, maar zit wel in de risicogroep, oftewel de At Risk Mental State.
Chaos in je hoofd en je voelt je gedachten op je hersenen drukken, zeg maar.
Overdreven veel behoefte aan slaap heb ik ook, dus ik weet hoe lastig het is om 's middags niet te gaan slapen.

Er zijn helaas mensen die er nooit van herstellen, maar gelukkig zijn er ook genoeg mensen die er wél van herstellen.
Het duurt alleen wel een tijdje. Vaak wel een paar jaar.

Je kunt echter wel te maken hebben met een depressie. En een redelijk zware ook... en nee, dan hoef je nog geen zelfmoordneigingen te hebben.... Een gebrek aan kracht om dagelijkse problemen te trotseren of zelfs meer dan 8 uur slaap per dag nodig te hebben, kan hier ook op wijzen.

En ja... mensen met zwaar depressieve klachten zijn vatbaarder voor een psychose... maar dat dit ooit zal gebeuren is niet gezegd. Je hebt zelf ook nog een vinger in de pap... Op tijd stoppen met verslavende middelen in een proces, dat is in elk geval heel belangrijk.
En voor de rest... dat moet je dag voor dag bekijken...

en andere APs zoals risperdal/invega/aricept/zyprexa etc? die hebben iets andere bijwerkingsprofielen dus misschien een alternatief?

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 16:18 schreef b4kl4p het volgende:

[..]

Nee ik heb medicijnen verkeerd gebruikt, in mijn psychose was ik ervan overtuigd dat ik die medicijnen nodig had om te overleven wat het alleen maar erger maakte.

Momenteel ben ik van de haldol af gelukkig. Wel hebben ze de slaapmedicatie (Lorazepam) vervangen voor seroquel voor slapen. Een nachtmerrie die doorgaat in de dag.

Nu al een week neem ik dat ding voor het slapen, ik val in slaap en droom een uur tot twee uur afschuwelijke nachtmerries. Dan word ik wakker, slaap niet meer en ga er 's ochtends maar uit. Hele dag voel ik me opgefokt en rond vier uur komt er nog eens een braak achteraan als afsluiting. Nu voel ik me weer beter worden. Seroquel is niets voor mij, vanavond neem ik gewoon weer een lorazepam.

Wat een rottijd is dit zeg, ik kamp dus ook al jaren met slaapproblemen . Iets wat nu gewoon doorgaat en ik absoluut niet kan gebruiken. Ik voel me net een zombie. Hopen dat dit ooit beter wordt.

Je kan beter stoppen met medicatie, en accepteren dat je geen ochtendmens bent.. Ga in de midagen of avonden werken, of werk een tijdje niet. Vind een ritme waar je je goed bij voelt. Ik kan je verzekeren dat je van medicatie op den duur kapot gaat.

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 00:22 schreef Madame_Paon het volgende:
Die rare druk in je hoofd herken ik. Ik ben niet psychotisch, maar zit wel in de risicogroep, oftewel de At Risk Mental State.
Chaos in je hoofd en je voelt je gedachten op je hersenen drukken, zeg maar.
Overdreven veel behoefte aan slaap heb ik ook, dus ik weet hoe lastig het is om 's middags niet te gaan slapen.

Ja, dit herken ik(helaas) ook. Ik ben in de ochtend ook zombie, omdat ik meestal heel laat inslaap, en verder ook heel onrustig slaap, en soms met een schreeuw of kreun wakker word.. Dan gaat mijn hart als een gek tekeer, en lijkt het net of ik de hele tijd mijn adem ingehouden heb.. Ik denk teveel, mijn hersenactiviteit is abnormaal hoog, een maalstroom.. Ik probeer er wel op te letten, mediteren enzo. Ook ben ik soms hyper en blijf ik soms te lang achter de pc/gamen/muziek maken/werken en geen pauze nemen etc.. Ik zie af en toe ook dubbel/scheel voor 5/10 minuten, en mijn hele ontlasting is ook ontregeld/onrustig..

Ik heb ooit van de GGZ wel medicatie gehad, want ze dacht dat ik baat kon hebben bij lichte dosering Zyprexa en Seroquel. Ik heb deze moderne antipsychotica 3 maanden geprobeerd, en kreeg er zulke bizarre bijwerkingen van dat ik helemaal mijn bed niet meer uit wilde. Vooral de spiertrekkingen en trillingen waren erg beangstigend, en ik sliep er ook niet beter van, ik lag some de hele nacht klaarwakker.. Ik was niet psychotisch, ik heb nooit een psychose gehad, maar ik zou toch zweren dat als ik niet afgebouwd en gestopt was met die rommel dat ik er wel in geraakt was.. En die psych wilde de dosering steeds verhogen. Dat heb ik dus niet gedaan, de periode dat ik gestopt was erna had ik wel veel energie en voelde ik me heel rustig en kalm. Ik sliep nog steeds moeilijk in, maar werd wel heel uitgerust wakker..

Heel bizarre ervaring dus met die moderne antipsychotica. Ik zit nu weer in mijn oude ritme, weinig energie, veel slapen en rusten, en altijd een maalstroom in mijn hoofd. Ik probeer wel drie keer in de week te zwemmen en hardlopen, en verder ben ik veel met mijn muziek bezig en werk ik af en toe parttime.. Het is wel heel moeilijk, omdat ik het eigenlijk helemaal niet trek allemaal met mijn huishouden erbij. Mensen verwachten gewoon dat ik normaal kan functioneren, maar voor mij is dat bijna onmogelijk.

[ Bericht 2% gewijzigd door Retronix op 27-07-2011 17:53:47 ]

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 17:19 schreef Retronix het volgende:

[..]

Je kan beter stoppen met medicatie, en accepteren dat je geen ochtendmens bent.. Ga in de midagen of avonden werken, of werk een tijdje niet. Vind een ritme waar je je goed bij voelt. Ik kan je verzekeren dat je van medicatie op den duur kapot gaat.

zou je dit soort adviezen voor je willen houden, het is ronduit gevaarlijk om iemand te adviseren met zijn medicatie te laten stoppen...

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 17:36 schreef Re het volgende:

[..]

zou je dit soort adviezen voor je willen houden, het is ronduit gevaarlijk om iemand te adviseren met zijn medicatie te laten stoppen...

Nee, die hou ik niet voor me. Als ik het zo lees knapt hij er ook niet van op.. De keus is aan hem of hij zo door wil. Als ik hem was zou ik op advies van zijn psych rustig en verantwoord afbouwen, en kijken hoe het dan gaat..

Lees zijn posts dan, hij knapt er toch niet van op? Hij wordt er alleen maar zieker van...

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 17:39 schreef Retronix het volgende:

[..]

Nee, die hou ik niet voor me. Als ik het zo lees knapt hij er ook niet van op.. De keus is aan hem of hij zo door wil. Als ik hem was zou ik op advies van zijn psych rustig en verantwoord afbouwen, en kijken hoe het dan gaat..

Lees zijn posts dan, hij knapt er toch niet van op? Hij wordt er alleen maar zieker van...

nou ja, je toevoeging in samenspraak met de psychiater is al wat genuanceerder ja maar er zijn ook andere oplossingen dan het stoppen van medicatie, jij hebt niet echt een psychose meegemaakt als ik het begrijp en hebt daarvoor wel de zware medicatie gekregen, waarschijnlijk waren die dus niet zo effectief, daar kun je in dit geval weinig over zeggen denk ik.

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 17:45 schreef Re het volgende:

[..]

nou ja, je toevoeging in samenspraak met de psychiater is al wat genuanceerder ja maar er zijn ook andere oplossingen dan het stoppen van medicatie, jij hebt niet echt een psychose meegemaakt als ik het begrijp en hebt daarvoor wel de zware medicatie gekregen, waarschijnlijk waren die dus niet zo effectief, daar kun je in dit geval weinig over zeggen denk ik.

Ik denk dat mijn ervaringen en de ervaringen van de persoon genoeg zeggen over het negatieve effect wat dat spul heeft op mensen. Je kan mensen natuurlijk ook doodvoeren totdat ze al trillend, moddervet, apathisch en schokkend een hartstilstand krijgen, en zeggen dat het goed voor die persoon was omdat de psychiatrie dat claimt..

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 17:51 schreef Retronix het volgende:

[..]

Ik denk dat mijn ervaringen en de ervaringen van de persoon genoeg zeggen over het negatieve effect wat dat spul heeft op mensen. Je kan mensen natuurlijk ook doodvoeren totdat ze al trillend, moddervet, apathisch en schokkend een hartstilstand krijgen, en zeggen dat het goed voor die persoon was omdat de psychiatrie dat claimt..

nou ja, de psychatrie claimt dat niet voor niets natuurlijk, tegenover jouw mislukte behandeling staan natuurlijk veel meer wel succevolle behandlingen zolas in dit topic ook al aangegeven.... als het puur om de bijwerkingen gaat en niet om de effectiviteit zijn er genoeg alternatieven... hoe je het nu stelt is nogal subjectief en persoonlijk, dat mag maar is maar een mening, geen feit

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 18:04 schreef Re het volgende:

[..]

nou ja, de psychatrie claimt dat niet voor niets natuurlijk, tegenover jouw mislukte behandeling staan natuurlijk veel meer wel succevolle behandlingen zolas in dit topic ook al aangegeven.... als het puur om de bijwerkingen gaat en niet om de effectiviteit zijn er genoeg alternatieven... hoe je het nu stelt is nogal subjectief en persoonlijk, dat mag maar is maar een mening, geen feit

Ik ben blij dat ik het niet meer slik, voel me veel beter zonder

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 19:38 schreef Retronix het volgende:

[..]

Ik ben blij dat ik het niet meer slik, voel me veel beter zonder

dat is dan toch mooi?

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 17:51 schreef Retronix het volgende:

[..]

Ik denk dat mijn ervaringen en de ervaringen van de persoon genoeg zeggen over het negatieve effect wat dat spul heeft op mensen. Je kan mensen natuurlijk ook doodvoeren totdat ze al trillend, moddervet, apathisch en schokkend een hartstilstand krijgen, en zeggen dat het goed voor die persoon was omdat de psychiatrie dat claimt..

Ik vind het redelijk shocking dat jij mensen die je niet kent (medisch noch paramedisch) het advies geeft om medicatie te stoppen.

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 19:43 schreef Allantois het volgende:

[..]

Ik vind het redelijk shocking dat jij mensen die je niet kent (medisch noch paramedisch) het advies geeft om medicatie te stoppen.

Heb je gelezen hoe hij zich eronder voelde?

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 19:44 schreef Retronix het volgende:

[..]

Heb je gelezen hoe hij zich eronder voelde?

Beter een jaar of twee last hebben van bijwerkingen en daarna 100% functioneren als de oude, dan nu stoppen voor de korte termijn en uiteindelijk shizofrenie ontwikkelen.

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 19:44 schreef Retronix het volgende:

[..]

Heb je gelezen hoe hij zich eronder voelde?

Al gaat hij bijna dood aan de bijwerkingen bij jij niet in de positie om hem te overtuigen te stoppen met medicatie!!

Ok medicatie is dus top prioriteit op FOK, dat is duidelijk

Heb jij ergens kunnen lezen dat ik vind dat die user (of welke user dan ook) medicatie moet gebruiken?

Ik zeg alleen dat er maar 2 personen zijn die iemand mogen adviseren om de medicatie te stoppen: de arts die het heeft voorgeschreven en de arts die een levensbedreigende situatie heeft gediagnostiseerd die veroorzaakt of verslechterd wordt door de medicatie die iemand gebruikt.

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 01:25 schreef EricOscuro het volgende:

[..]

Je kunt echter wel te maken hebben met een depressie. En een redelijk zware ook... en nee, dan hoef je nog geen zelfmoordneigingen te hebben.... Een gebrek aan kracht om dagelijkse problemen te trotseren of zelfs meer dan 8 uur slaap per dag nodig te hebben, kan hier ook op wijzen.

En ja... mensen met zwaar depressieve klachten zijn vatbaarder voor een psychose... maar dat dit ooit zal gebeuren is niet gezegd. Je hebt zelf ook nog een vinger in de pap... Op tijd stoppen met verslavende middelen in een proces, dat is in elk geval heel belangrijk.
En voor de rest... dat moet je dag voor dag bekijken...

Ik gebruik geen drugs en drink hoogstens 2 glazen alcohol per week, maar vaak genoeg ook weken geen druppel.
Ik bén echt vatbaarder voor psychoses. Het hoort helaas zelfs bij mijn diagnose. Heb nu al meer dan een jaar last van lichte hallucinaties (soms dingen voelen/proeven/ruiken/horen die er niet zijn).
Als kind heb ik ook een periode van een paar weken gehad waarin ik psychotische klachten heb gehad.
Het is bij mij dus wel meer dan alleen een zware depressie.

quote:

Op donderdag 28 juli 2011 01:03 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Ik gebruik geen drugs en drink hoogstens 2 glazen alcohol per week, maar vaak genoeg ook weken geen druppel.
Ik bén echt vatbaarder voor psychoses. Het hoort helaas zelfs bij mijn diagnose. Heb nu al meer dan een jaar last van lichte hallucinaties (soms dingen voelen/proeven/ruiken/horen die er niet zijn).
Als kind heb ik ook een periode van een paar weken gehad waarin ik psychotische klachten heb gehad.
Het is bij mij dus wel meer dan alleen een zware depressie.

Schizoaffectieve stoornis of schizotypische persoonlijkheidsstoornis of iets anders?

Ik zou zeggen
haal de kracht uit jezelf en probeer je niet ten slachtoffer te stellen aan je angst
want zolang je geen kaboutertjes ziet rondlopen of denkt dat je achtervolgd wordt door fbi camera drones zit je nit in een psychose

misschien was je wel extreem prikkelbaar, maar daar kan je zelf uit komen

als jij in je achterhoofd houdt dat je steeds maar terug kan vallen en weer opgenomen gaat worden
dan bouw je zelf geen overwinningskracht op

de volgende keer als je je weer zo kwetsbaar/zwak voelt
probeer (ook al is dat moeilijk) je hersenen op nul te zetten en te denken "dit gevoel is maar tijdelijk"
want dat is het ook

en ga lekker trainen/zwemmen, want dat geeft je een beter gevoel
en zorg ervoor dat je genoeg slaapt, want te weinig slaap verergert alle problemen

en ga niet aan de medicatie/drugs, want dan ga je pas echt zwak/afhankelijk voelen

quote:

Op donderdag 28 juli 2011 13:02 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Schizoaffectieve stoornis of schizotypische persoonlijkheidsstoornis of iets anders?

MCDD. Google het maar.
Of kijk in het topic daarover. Staat hier in R&P.

quote:

Op donderdag 28 juli 2011 14:08 schreef jmex het volgende:
en ga niet aan de medicatie/drugs, want dan ga je pas echt zwak/afhankelijk voelen

Dat is nogal slecht advies.
Zeker in het eerste jaar na een psychose, is het belangrijk om je medicijnen te blijven slikken, anders heb je veel meer kans op een terugval.

5 jaar geleden kwam mijn vriendin na haar beeindigde relatie in aanraking met het GGZ. Doordat ze wat overstuur was wat mij normaal leek hebben ze haar medicijnen aangeraden. En toen is alle ellende pas echt begonnen.
Mij vertelde ze toen dat ze eigenlijk altijd al manisch-depressief is geweest, al vanaf haar 5e a 6e jaar. Maar ze heeft er altijd mee kunnen leven. Ze is ook altijd erg creatief geweest, maakte de mooiste dingen.
Maar ze is nadat ze aan die medicijnen was begonnen, doorgeschoten naar een psychose. ?Had nog nooit zoiets meegemaakt en heb er alles over opgezocht op de pc. Ben me doodgeschrokken wat ik tegenkwam.
Na die 1e psychose is ze zeer depressief weer naar huis gestuurd. Toen heb ze een jaar 'op de bank gezeten' en nix gedaan. Tot ze weer actief begon te worden. Ik blij. Maar helaas, binnen de kortste tijd ging ze weer raar doen en heeft ze 3 maanden op de gesloten afdeling gezeten. Daarna weer thuis, depressief.
dit heeft zich 3 keer herhaald en momenteel is de 4e keer in de maak.
Ze is bang dat ze haar weer gaan opnemen en vooral voor de isoleercel is ze bang, daar heeft ze nog nachtmerries van.
Ze is nu uiterst paranoia, wil niks van het GGZ weten en maakt de wildste plannen en geeft al haar geld uit aan de gekste dingen.
Als je niet meepraat krijg je ruzie met haar. Ik ben de enige die nog met haar om gaat omdat ik weet dat ze zichzelf niet is.
ze zijn met haar al 5 jaar bezig met medicijnen. Zelfs een jaar lithium! Is 20 kilo gegroeid en heb alle bijwerkingen gehad maar stoppen is geen optie voor het GGZ. En dat vind ik raar. Alsof er meerdere belangen spelen, bijvoorbeeld geld. De 'medicijnmakers' willen levenslang voor de mensen natuurlijk.

Ik ken haar nu 18 jaar en voordat ze aan de medicijnen ging was ze een heel ander persoon als ze de laatste 5 jaar is. (soms trilt ze en loopt heel langzaam, net een oude vrouw)
Ik zou graag willen weten hoe ze zou zijn als ze met de medicijnen zou stoppen (afbouwen is erg belangrijk weet ik)

Zelf heb ik helemaal geen vertrouwen in het GGZ. Denk dat ze haar juist de afgrond in hebben ''geholpen''. Ze hebben ook allemaal dezelfde medicijnen daar, serequel ofzo met iets anders vaak. Een oxizeppammetje ofzo schijnt als slaapmiddel erbij te moeten, maar is volgens iedereen heel licht?

Toevallig heb ik juist een 'pillenfobie' en slik helemaal niks, wie weet wat er allemaal in zit.
Kan niet eens vinden wat er precies in serequel zit, ze weten ook niet hoe het werkt. Maar het werkt mal in op je hersenen. Voor geen goud ter wereld zou ik dat spul slikken.
Maar ik heb ook de angst in de ogen van mijn vriendin gezien (met medicijnen, niet ervoor!) en dat was ook verschrikkelijk. Denk ook dat ze zelf stopt of afbouwt en dat tegen niemand zegt, ze eet en slaapt momenteel helemaal niet meer dus nu gaat het allemaal sneller. Om in een psychose te komen dan.

Ik bid elke avond voor haar dat het allemaal goedkomt maar ik vrees het ergste.
Het patroon zit er duidelijk in en er veranderd toch niets, ja weer andere medicijnen waarschijnlijk
en dan weer op de bank zitten wachten op meer energie.

Vreselijk, en ik wens het allerbeste voor al die mensen die leven met angst, psychoses en depressies. En voor de mensen die van de medicijnen af willen komen. Schijnt heel moeilijk te zijn. Je kunt niet meer normaal slapen dan en raakt zo snel in een psychose zodat ze bij het GGZ een duidelijke reden hebben om je vooral meer te geven. Sterkte allemaal!

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 13:19 schreef oppiedoppie het volgende:
Ik ken haar nu 18 jaar en voordat ze aan de medicijnen ging was ze een heel ander persoon als ze de laatste 5 jaar is. (soms trilt ze en loopt heel langzaam, net een oude vrouw)

Ik ken ook zo iemand. Ik weet niet wat ze allemaal heeft, maar het is behoorlijk ernstig. Volgens mij moet ze 's ochtends een stuk of 10 pillen slikken en 's avonds ook ongeveer 10 pillen.
Het heet trouwens Seroquel.

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 13:55 schreef b4kl4p het volgende:
Verder heb ik nog steeds een gejaagd onrustig gevoel, iets waarvan ik hoopte dat het van de antipsychotica zou komen. Maar dit is waarschijnlijk de nasleep van de psychose. Erg lastig soms. Herkent iemand dit?

Dat heb ik ook vaak. Ik ben al maanden geleden gestopt met de antipsychotica, omdat ik alleen maar last kreeg van bijwerkingen, maar het voor de rest totaal niet werkte.
Een gevoel van onrust had ik toen ik nog aan de antipsychotica zat, maar nu ik er al tijden geleden mee ben gestopt, heb ik het nog steeds.
Ik weet niet precies waar het aan ligt.

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 14:41 schreef b4kl4p het volgende:

[..]

Ja heel erg lastig is het, meestal ga ik wanneer ik me zo voel even een blokje om. Van de week heb ik kruidenthee met valeriaan gekocht, dit werkt ook best goed. En als het echt, echt niet meer uit te houden is gaat er een pilletje lorazepam in. Helaas werkte dit eergisteren ook niet.

Momenteel ben ik ontspannen en daar geniet ik ook van. Zelfs als ik op de bank ga liggen denk ik ahh lekker op de bank. Dat is met gejaagd gevoel wel anders, dan weet je niet meer waar je het zoeken moet. Heel erg naar. Zelf denk ik wel dat het grotendeels met de antipsychotica te maken heeft. Na wat zoekwerk kom ik veel tegen over haldol en onrust. De seroquel gaf mij echt de meeste onrust, bah wat een rotspul.

Ik zeg het je eerlijk, man, maar je hoef me niet te geloven. Kans is groot dat je weer een terugval krijgt als je geen medicijnen gebruikt.

Ik heb die medicijnen ook geslikt en het was heel kut de eerste paar maanden, dat geef ik toe. Vaak is het een zoek werk van welke medicijnen het beste bij je passen. Daarna vind je eentje waar de bijwerkingen meevallen en dan moet je die gewoon een jaar uitzitten en dan afbouwen. Daarna functioneer je 99.9% als de oude en enige wat je hoef te doen is weer je leven op orde krijgen.

Maar als je stopt met de medicijnen, dan gaat het waarschijnlijk mis met je komen. Dat gebeurt in meer dan 90% van de gevallen voor mensen die geen medicijnen gebruiken na hun psychose.

En ik hoop voor je dat je niet blowt.

Er zouden best veel mensen zijn die baat hebben bij die seroquel, maar ik ken ze niet. Ik ken alleen mensen die er erg veel last van (gehad) hebben.

Alle emoties lijken ''bevroren''. Je voelt geen pieken als blijdschap en geluk maar ook geen dalen als depressies en woede meer. Geen creativiteit meer. Nergens geen zin meer in hebben (oa sex)Mensen die dat ok vinden willen dus blijkbaar niet leven. angst om te leven? Onderdrukken met medicijnen. Als dat dan de enige manier is om een beetje te kunnen funcioneren lijkt me dat erg triest. Want zoals ik het zie is dat geen leven meer. Das wachten op de dood. Maarja, dan wel zonder angsten. Kiezen of delen.... (er zijn in NL 13.000 mensen gedwongen opgenomen!)

Ik kan me dan ook best voorstellen dat iemand anderen aanraadt om er mee te stoppen,
ik heb alleen maar ellende gezien van seroquel en geen 'succesverhalen'. Het zogenaamde ''behandelplan'' van de GGZ stelt ook niks voor, volgens mij doen ze maar wat, iedereen de basis, seroquel en dan wat anders erbij en opbouwen en kijken wanneer ze ''lam'' zijn...en dan weer naar huis....wachten op de volgende ''manie''.....(wat meestal komt als ze zichzelf zo goed voelen dat ze denken wel te kunnen stoppen met de medicatie)

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 15:02 schreef b4kl4p het volgende:

[..]

Ik ben psychotisch door middelen. Dus die middelen zijn weggehaald. Verder gebeurt alles in overleg met de psychiater, dus ik stop er zelf niet zomaar mee. Haldol begon ik op 2mg, en werd een maand later nog maar 1. Een maand daarna 0. Seroquel kreeg ik voor het slapen niet voor de psychose in 25mg. Maar ik ging daarvan rechtstreeks zombieland in.

Ik gok erop dat jij bedoelt dat mensen die een psychose hebben gehad vanuit het bijna niets grote kans op terugval hebben, of echt iedereen die een psychose heeft gehad? Daarvan zou ik graag een linkje zien want ik neem aan dat mijn psychiater weet wat ze doet.

Blowen heb ik gedaan vroeger, maar dat doe ik niet meer. Ook helemaal geen behoefte aan.

Als je het met je psychiater hebt besproken, dan is het goed. Als je psychose werd uitgelokt een middel, dan is je kans kleiner op een terugval, dat is waar. Ik neem aan dat je psychiater het wel een goed idee vind om geen medicijnen te gebruiken? Hier zijn een paar links waar je verder zelf over psychose en de behandeling kan lezen:

http://www.ypsilon.org/publicaties
http://www.ypsilon.org/faq&localAction=view&categorie=7613042
http://www.spreekuurthuis(...)/wat_is_schizofrenie

Bij de Ypsilon website kan je veel lezen over psychoses en schizofrenie (schizofrenie is gewoon chronische psychose). Als ik jou was, zou ik zoveel mogelijk vragen stellen aan je psychiater. Gewoon zodat je weet waar je allemaal op moet letten.

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 14:58 schreef oppiedoppie het volgende:
Er zouden best veel mensen zijn die baat hebben bij die seroquel, maar ik ken ze niet. Ik ken alleen mensen die er erg veel last van (gehad) hebben.

Alle emoties lijken ''bevroren''. Je voelt geen pieken als blijdschap en geluk maar ook geen dalen als depressies en woede meer. Geen creativiteit meer. Nergens geen zin meer in hebben (oa sex)Mensen die dat ok vinden willen dus blijkbaar niet leven. angst om te leven? Onderdrukken met medicijnen. Als dat dan de enige manier is om een beetje te kunnen funcioneren lijkt me dat erg triest. Want zoals ik het zie is dat geen leven meer. Das wachten op de dood. Maarja, dan wel zonder angsten. Kiezen of delen.... (er zijn in NL 13.000 mensen gedwongen opgenomen!)

Ik kan me dan ook best voorstellen dat iemand anderen aanraadt om er mee te stoppen,
ik heb alleen maar ellende gezien van seroquel en geen 'succesverhalen'. Het zogenaamde ''behandelplan'' van de GGZ stelt ook niks voor, volgens mij doen ze maar wat, iedereen de basis, seroquel en dan wat anders erbij en opbouwen en kijken wanneer ze ''lam'' zijn...en dan weer naar huis....wachten op de volgende ''manie''.....(wat meestal komt als ze zichzelf zo goed voelen dat ze denken wel te kunnen stoppen met de medicatie)

Weet je een alternatief op seroquel? Dan kan ik het aan m'n psych suggereren.
Ik gebruik seroquel, op een gegeven moment zat ik op 800mg, nu zit ik op 150mg, belachelijk veel. M'n psychiater kwam met een alternatief, maar dat kan dodelijk zijn, weet de naam ff niet meer van dat medicijn.

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 14:58 schreef oppiedoppie het volgende:
Er zouden best veel mensen zijn die baat hebben bij die seroquel, maar ik ken ze niet. Ik ken alleen mensen die er erg veel last van (gehad) hebben.

Alle emoties lijken ''bevroren''. Je voelt geen pieken als blijdschap en geluk maar ook geen dalen als depressies en woede meer. Geen creativiteit meer. Nergens geen zin meer in hebben (oa sex)Mensen die dat ok vinden willen dus blijkbaar niet leven. angst om te leven? Onderdrukken met medicijnen. Als dat dan de enige manier is om een beetje te kunnen funcioneren lijkt me dat erg triest. Want zoals ik het zie is dat geen leven meer. Das wachten op de dood. Maarja, dan wel zonder angsten. Kiezen of delen.... (er zijn in NL 13.000 mensen gedwongen opgenomen!)

Ik kan me dan ook best voorstellen dat iemand anderen aanraadt om er mee te stoppen,
ik heb alleen maar ellende gezien van seroquel en geen 'succesverhalen'. Het zogenaamde ''behandelplan'' van de GGZ stelt ook niks voor, volgens mij doen ze maar wat, iedereen de basis, seroquel en dan wat anders erbij en opbouwen en kijken wanneer ze ''lam'' zijn...en dan weer naar huis....wachten op de volgende ''manie''.....(wat meestal komt als ze zichzelf zo goed voelen dat ze denken wel te kunnen stoppen met de medicatie)

Serequel is toch anti-depressiva en geen anti-psychotica?

Weet je wat het is met anti-depressiva's en anti-psychotica's? Het zijn drugs om te helpen bij het herstellen en geen drugs die je de rest van je leven moet gebruiken.

Iemand die ernstig depressief is, slikt die medicijnen zodat hij of zij kan functioneren totdat hij of zij weer later kan afbouwen.

Maar de GGZ is lang niet perfect, daar heb je zeker gelijk in.

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 15:29 schreef Manke het volgende:

[..]

Weet je een alternatief op seroquel? Dan kan ik het aan m'n psych suggereren.
Ik gebruik seroquel, op een gegeven moment zat ik op 800mg, nu zit ik op 150mg, belachelijk veel. M'n psychiater kwam met een alternatief, maar dat kan dodelijk zijn, weet de naam ff niet meer van dat medicijn.

Je bent dus al afgebouwd van 800 naar 150 mg. En dat zonder (slaap) problemen?
Bedoel je misschien Lithium, als alternatief? Dit is een zware metaal welke je niet in je lichaam wenst. Ze weten niet hoe het werkt maar wel dat het in sommige gevallen werkt en soms helemaal averechts.

Maar ik zou niemand aanraden om zomaar te stoppen met medicijnen, juist omdat je kans hebt dan nog 'gekker' te worden. Tis net of er iets ingebouwd zit zodat je er afhankelijk van wordt en de kans dat je ermee stopt zo klein mogelijk is zodat ze er max aan kunnen blijven verdienen. Met 1,3 miljoen gebruikers in Nederland is dit een lucratieve 'handel'.

Weet je dat ze bij suikerziekte de waarde waarbij iemand medicijnen moet gebruiken ietsies hebben verlaagd, zodat ze er enkele duizenden mensen bij hebben gekregen die aan de medicijnen moeten? Dit zijn horrorverhalen die helaas waar zijn. Er moet namelijk (meer) geld verdiend worden. Hoe dan ook. Ook (voorschrijvende) artsen verdienen hieraan.....en dan is de bedoeling niet meer zuiver lijkt me.....

uhmm er zijn geen 1,3 miljoen mensen die antipsychotic gebruiken hoor

Zonder slaapproblemen, ligt eraan hoe je het bekijkt, ik slaap goed maar te lang.
De ontwenningsverschijnselen zijn niet prettig, ik deed een paar keer een paar dagen cold turkey en dat was hele nachten wakker blijven en zweten en geen rust in m'n hoofd.
Ik ben niet depri maar psychotisch, dus lithium zal niet voor mij zijn. Ik wil graag een alternatief, maar de psych zal alleen maar met alternatieven komen die hem geld opleveren, zoals seroquel dat doet, misschien als ik zelf met iets aan kom zetten.
Ik hoor irritante stemmen nadat ik m'n stomme kop geestje ging oproepen, meteen daarna begon het en het is alleen maar erger en enger geworden.

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 15:58 schreef Manke het volgende:
Zonder slaapproblemen, ligt eraan hoe je het bekijkt, ik slaap goed maar te lang.
De ontwenningsverschijnselen zijn niet prettig, ik deed een paar keer een paar dagen cold turkey en dat was hele nachten wakker blijven en zweten en geen rust in m'n hoofd.
Ik ben niet depri maar psychotisch, dus lithium zal niet voor mij zijn. Ik wil graag een alternatief, maar de psych zal alleen maar met alternatieven komen die hem geld opleveren, zoals seroquel dat doet, misschien als ik zelf met iets aan kom zetten.
Ik hoor irritante stemmen nadat ik m'n stomme kop geestje ging oproepen, meteen daarna begon het en het is alleen maar erger en enger geworden.

Ibilify. Zoek die op.

Abilify had helemáál geen effect

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 16:46 schreef Manke het volgende:
Abilify had helemáál geen effect

Dus je bleef stemmen horen? Probeer anders Zyprexa.

Ik vind de combi geesten oproepen en psychose shit eng.
Ik bedoel wat is nou waar? Je hebt aan de ene kant de groep die alles probeert rationeel wetenschappelijk te verklaren.
En aan de aan de andere kant de alternatieve groep die ook gebruik maakt van geloof en meer ingaat op het leven als een zinvolle gebeurtenis zegmaar.
Maar bottom line is dat niemand de waarheid in pacht heeft.
Wat je zou moeten met dit leven is een persoonlijke overtuiging.
Dat beangstigt mij vaak.
Dus stel je gaat geesten oproepen en krijgt dan stemmen in je hoofd.
Ben je dan psychotisch en moet je aan de pillen of moet je naar een duiveluitdrijver ofzo?

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 15:44 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Serequel is toch anti-depressiva en geen anti-psychotica?

Weet je wat het is met anti-depressiva's en anti-psychotica's? Het zijn drugs om te helpen bij het herstellen en geen drugs die je de rest van je leven moet gebruiken.

Iemand die ernstig depressief is, slikt die medicijnen zodat hij of zij kan functioneren totdat hij of zij weer later kan afbouwen.

Maar de GGZ is lang niet perfect, daar heb je zeker gelijk in.

Vreemd, mn vriendin zat op een gegeven moment op 600 mg seroquel en 100mg van iets anders (moeilijk te onthouden die namen) en gelijk bij aanvang is er aangegeven door het GGZ dat het voor langdurig gebruik is. Er is na 5 jaar nu geen enkele poging gedaan om het af te bouwen, hoewel ze dat erg graag wil.
Ze heeft bij de gedwongen opname ook gedwongen medicatie gekregen, eens per 2 weken een spuit. En toen was ze helemaal een zombie. Alle zeggenschap was ze al kwijt geraakt, ze mag niet meer stemmen, haar ouders beheren het financiele. En dat terwijl ze voor het medicijngebruik nooit psychotisch is geweest en normaal kon functioneren met haar manisch-depressieve inslag. Heb 3 jaar met haar gewerkt dus meen haar redelijk te kennen. Ik denk dat ze juist psychotisch is geworden van de 'middelen'. Maarja, dat is toch niet te bewijzen of na te gaan.

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 22:02 schreef Allantois het volgende:
Heb jij ergens kunnen lezen dat ik vind dat die user (of welke user dan ook) medicatie moet gebruiken?

Ik zeg alleen dat er maar 2 personen zijn die iemand mogen adviseren om de medicatie te stoppen: de arts die het heeft voorgeschreven en de arts die een levensbedreigende situatie heeft gediagnostiseerd die veroorzaakt of verslechterd wordt door de medicatie die iemand gebruikt.

Volgens mij sporen jij en veel arten/psychiaters niet. Je gaat iemand zijn medicatie niet doorzetten of verhogen als de bijwerkingen van de betreffende medicatie levensbedreigende of verslechterende effecten op de persoon in kwestie hebben..

Welk gedeelte snap je niet? Dat iemand extreem lijdt en door een hel gaat en er bijna aan bezwijkt, en in een veel slechtere toestand verkeerd dan voor de persoon aan de medicatie begon?

Zorgwekkend, je ziet toch steeds meer verhalen over mensen die op advies van artsen en psychiaters d.m.v. schadelijke medicatie(zenuwstelsel/hersenen) uitgeschakeld worden.

Maarja, het maakt in deze maatschappij niet uit he, als je al spierschokkend en trillend, modervet, apatisch, half dood ergens thuis of in een inrichting in je bed wegkwijnt. Ook al kwam je nog redelijk fit binnen, de artsen en psychiaters weten wel beter en hebben vrij spel om mensen letterlijk kapot te voeren met schadelijke medicatie..

Blijf het vooral verdedigen dat antipsychotica voorgeschreven wordt aan mensen voor wie het niet bestemd is(hyper actieve kinderen, ouderen in verzorgingshuis, kwetsbare mensen met trauma ervaringen, slechte slapers, etc..) Ik snap dat mensen die zwaar psychotisch zijn er baat bij kunnen hebben, maar het probleem is dat artsen en psychiaters naar eigen wens en naar hartenlust voorschrijven!

Bravo! Knap hoor al die nobele en verdedigende reacties hier! Zombie Nation!!

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 17:14 schreef Retronix het volgende:

[..]

Volgens mij sporen jij en veel arten/psychiaters niet. Je gaat iemand zijn medicatie niet doorzetten of verhogen als de bijwerkingen van de betreffende medicatie levensbedreigende of verslechterende effecten op de persoon in kwestie hebben..

Welk gedeelte snap je niet? Dat iemand extreem lijdt en door een hel gaat en er bijna aan bezwijkt, en in een veel slechtere toestand verkeerd dan voor de persoon aan de medicatie begon?

Zorgwekkend, je ziet toch steeds meer verhalen over mensen die op advies van artsen en psychiaters d.m.v. schadelijke medicatie(zenuwstelsel/hersenen) uitgeschakeld worden.

Maarja, het maakt in deze maatschappij niet uit he, als je al spierschokkend en trillend, modervet, apatisch, half dood ergens thuis of in een inrichting in je bed wegkwijnt. Ook al kwam je nog redelijk fit binnen, de artsen en psychiaters weten wel beter en hebben vrij spel om mensen letterlijk kapot te voeren met schadelijke medicatie..

Blijf het vooral verdedigen dat antipsychotica voorgeschreven wordt aan mensen voor wie het niet bestemd is(hyper actieve kinderen, ouderen in verzorgingshuis, kwetsbare mensen met trauma ervaringen, slechte slapers, etc..) Ik snap dat mensen die zwaar psychotisch zijn er baat bij kunnen hebben, maar het probleem is dat artsen en psychiaters naar eigen wens en naar hartenlust voorschrijven!

Bravo! Knap hoor al die nobele en verdedigende reacties hier! Zombie Nation!!

Inderdaad. Dit dus...denk ook dat er veel mensen kapotgemaakt worden in plaats van geholpen.
Als reactie kreeg ik van het ''GGZ'' het volgende: ''het was nog erger geweest zonder die medicijnen, hoe langer een psychose duurt hoe 'schadelijker' het is''.
Ja, maar ik ken haar al langer dan 10 jaar zonder medicijnen en ze was nooit psychotisch!

En ik ken zelf al 3 mensen die bij het GGZ lopen en geen normaal leven meer hebben en
waarschijnlijk ook niet meer zo gauw krijgen. Ga maar eens solliciteren met een psychiatrisch dossier aan je kont..........Zombie Nation is al in de maak........we beginnen zo jong mogelijk.....

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 17:14 schreef Retronix het volgende:

[..]

Volgens mij sporen jij en veel arten/psychiaters niet. Je gaat iemand zijn medicatie niet doorzetten of verhogen als de bijwerkingen van de betreffende medicatie levensbedreigende of verslechterende effecten op de persoon in kwestie hebben..

Welk gedeelte snap je niet? Dat iemand extreem lijdt en door een hel gaat en er bijna aan bezwijkt, en in een veel slechtere toestand verkeerd dan voor de persoon aan de medicatie begon?

Zorgwekkend, je ziet toch steeds meer verhalen over mensen die op advies van artsen en psychiaters d.m.v. schadelijke medicatie(zenuwstelsel/hersenen) uitgeschakeld worden.

Maarja, het maakt in deze maatschappij niet uit he, als je al spierschokkend en trillend, modervet, apatisch, half dood ergens thuis of in een inrichting in je bed wegkwijnt. Ook al kwam je nog redelijk fit binnen, de artsen en psychiaters weten wel beter en hebben vrij spel om mensen letterlijk kapot te voeren met schadelijke medicatie..

Blijf het vooral verdedigen dat antipsychotica voorgeschreven wordt aan mensen voor wie het niet bestemd is(hyper actieve kinderen, ouderen in verzorgingshuis, kwetsbare mensen met trauma ervaringen, slechte slapers, etc..) Ik snap dat mensen die zwaar psychotisch zijn er baat bij kunnen hebben, maar het probleem is dat artsen en psychiaters naar eigen wens en naar hartenlust voorschrijven!

Bravo! Knap hoor al die nobele en verdedigende reacties hier! Zombie Nation!!

Alles wat je zegt is onzin en sluit niet aan op wat ik zeg.

Ik zeg:

Mensen die psychotisch zijn geweest kunnen beter voor een jaar of twee anti-psychotica slikken om een terugval te vermijden.

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 18:11 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Alles wat je zegt is onzin en sluit niet aan op wat ik zeg.

Ik zeg:

Mensen die psychotisch zijn geweest kunnen beter voor een jaar of twee anti-psychotica slikken om een terugval te vermijden.

Ik val niemand persoonlijk aan, ik vind het wel heel erg dat er zoveel mensen zijn die onder dat spul lijden, en nog veel erger dat veel mensen dat normaal en goed vinden.. Jij kunt helemaal niet beoordelen wat onzin is, want jij weet niet wat ik met dat spul meegemaakt heb, en wat voor ervaring op dat gebied heb met mensen, dus veroordeel me dan ook niet.. Je doet net alsof je een soort god bent: ''Alles wat je zegt is onzin''

Ik gun mensen zo graag een gelukkig leven vol plezier en mooie belevenissen, die antipsychotica maken de receptoren en zenuwstelsel kapot, en dat wens je zelfs mensen die psychotisch zijn niet toe..

Waarom kun je als maatschappij mensen met psychoses niet begripvol met respect en liefdevol opvangen. Waarom praten we niet gewoon met ze, luisteren de verhalen aan, en leven we met ze mee? Omdat het grootste deel van de bevolking daar geen belang bij heeft, en omdat veel mensen met psychische problemen uitgesloten worden omdat ze eng zijn..

Weetje hoe pijnlijk en zuur die ontwikkeling is? Wacht maar tot het jezelf of een naaste overkomt, dan snap je het wel..

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 20:49 schreef Retronix het volgende:

[..]

Ik val niemand persoonlijk aan, ik vind het wel heel erg dat er zoveel mensen zijn die onder dat spul lijden, en nog veel erger dat veel mensen dat normaal en goed vinden.. Jij kunt helemaal niet beoordelen wat onzin is, want jij weet niet wat ik met dat spul meegemaakt heb, en wat voor ervaring op dat gebied heb met mensen, dus veroordeel me dan ook niet.. Je doet net alsof je een soort god bent: ''Alles wat je zegt is onzin''

Ik gun mensen zo graag een gelukkig leven vol plezier en mooie belevenissen, die antipsychotica maken de receptoren en zenuwstelsel kapot, en dat wens je zelfs mensen die psychotisch zijn niet toe..

Waarom kun je als maatschappij mensen met psychoses niet begripvol met respect en liefdevol opvangen. Waarom praten we niet gewoon met ze, luisteren de verhalen aan, en leven we met ze mee? Omdat het grootste deel van de bevolking daar geen belang bij heeft, en omdat veel mensen met psychische problemen uitgesloten worden omdat ze eng zijn..

Weetje hoe pijnlijk en zuur die ontwikkeling is? Wacht maar tot het jezelf of een naaste overkomt, dan snap je het wel..

Goede post Retronix. Maar met wel de aanvulling dat de maatschappij nog steeds niet weet hoe ze dan wel met deze mensen om moet gaan.
Ik mis namelijk een andere groep en dat is de groep die wegkwijnt omdat ze juist wel hulp nodig hebben maar er zelf niet voor openstaan. Ook dan krijg je bizarre situaties.
Het lijkt zo'n beetje de ziekte van onze maatschappij zelf te worden: Alles willen wegvangen onder regeltjes en procedures. Pas je daar als individu niet in dan wordt je vanzelf wel verpletterd door die tandwieltjes...

@ zoektocht nou ik heb genoeg dingen meegemaakt in mijn leven,waardoor ik 100% zeker weet dat geesten bestaan en ze ons kunnen beinvloeden,ik kan zelf voelen of er iemand aanwezig is en vrienden van me konden ze zelfs zien,vreemde dingen zoals spontaan licht aan en uit gaan koude windstromingen terwijl het 25 graden binnen is maar je moet ze ook niet oproepen je moet jezelf energetisch laten reinigen dus het overlaten aan mensen die er verstand van hebben....kan het iemand anders ook niet wijsmaken dat ze bestaan,dat moet iemand zelf meemaken natuurlijk,maar als ik stemmen zou horen weet ik wel wat ik zou doen....

@ Manke zie je wat ik bedoel,jouw verhaal bevestigt mijn visie hierover,wat steeds weggehaald wordt,maar ook zonder dat te doen kun je er last van krijgen meestal als je lange tijd negatieve dingen meemaakt negatief bent/denkt of veel drugs hebt gebruikt enz enz......

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 22:35 schreef Nonverbaal het volgende:
@ Manke zie je wat ik bedoel,jouw verhaal bevestigt mijn visie hierover,wat steeds weggehaald wordt,maar ook zonder dat te doen kun je er last van krijgen meestal als je lange tijd negatieve dingen meemaakt negatief bent/denkt of veel drugs hebt gebruikt enz enz......

Ik ben er ook van overtuigd dat geesten bestaan en dat wat ik hoor geesten zijn.
Ze klinken erg kwaadaardig, sinister, eng, ruig, sommige dierlijk en toen ik dacht dat het mensen geweest zijn lachten ze me uit en verklaarden ze me voor gek .
Ik zal dit topic niet verder vervuilen met m'n ervaingen hierover
Als iemand wat wilt weten, mag ie een pbtje sturen.

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 15:44 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Seroquel is toch anti-depressiva en geen anti-psychotica?

Seroquel is wel een antipsychoticum.

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 20:49 schreef Retronix het volgende:

[..]

Ik val niemand persoonlijk aan, ik vind het wel heel erg dat er zoveel mensen zijn die onder dat spul lijden, en nog veel erger dat veel mensen dat normaal en goed vinden.. Jij kunt helemaal niet beoordelen wat onzin is, want jij weet niet wat ik met dat spul meegemaakt heb, en wat voor ervaring op dat gebied heb met mensen, dus veroordeel me dan ook niet.. Je doet net alsof je een soort god bent: ''Alles wat je zegt is onzin''

Ik gun mensen zo graag een gelukkig leven vol plezier en mooie belevenissen, die antipsychotica maken de receptoren en zenuwstelsel kapot, en dat wens je zelfs mensen die psychotisch zijn niet toe..

Waarom kun je als maatschappij mensen met psychoses niet begripvol met respect en liefdevol opvangen. Waarom praten we niet gewoon met ze, luisteren de verhalen aan, en leven we met ze mee? Omdat het grootste deel van de bevolking daar geen belang bij heeft, en omdat veel mensen met psychische problemen uitgesloten worden omdat ze eng zijn..

Weetje hoe pijnlijk en zuur die ontwikkeling is? Wacht maar tot het jezelf of een naaste overkomt, dan snap je het wel..

Ik heb ook jarenlang antipsychotica moeten slikken, en heb er absoluut geen positieve ervaringen mee, maar toch ben ik het met Keep_Walking eens.
In ieder geval het eerste jaar nadat je een psychose hebt gehad, moet je antipsychotica blijven slikken, anders heb je grote kans dat je opnieuw psychotisch wordt.
Een psychose richt ontzettend veel schade aan, en vaak genoeg duurt het jaren om weer volledig te herstellen.
Mensen die net uit een psychose komen, kunnen vaak ook niet meer goed lezen en schrijven.
Een psychose heeft een veel erger effect op je lichaam dan antipsychotica.
Het lijkt me logisch dat je dan alles doet om nog een psychose te voorkomen.

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 22:23 schreef Nonverbaal het volgende:
@ zoektocht nou ik heb genoeg dingen meegemaakt in mijn leven,waardoor ik 100% zeker weet dat geesten bestaan en ze ons kunnen beinvloeden,ik kan zelf voelen of er iemand aanwezig is en vrienden van me konden ze zelfs zien,vreemde dingen zoals spontaan licht aan en uit gaan koude windstromingen terwijl het 25 graden binnen is maar je moet ze ook niet oproepen je moet jezelf energetisch laten reinigen dus het overlaten aan mensen die er verstand van hebben....kan het iemand anders ook niet wijsmaken dat ze bestaan,dat moet iemand zelf meemaken natuurlijk,maar als ik stemmen zou horen weet ik wel wat ik zou doen....

4d astrale negatieve spirits bedoelen jullie.

Ze voeden zich met je angst, haat en andere negatieve emotionele pieken... als je dus bang bent.
Enige manier om ze te 'verslaan' is om de knop om te zetten en niet meer angstig zijn en liefde uitstralen.
Ook naar hun, dus liefde naar alles.
Omdat als je liefde uitstraalt je frequentie hoger trilt dan hun, en kunnen ze je niet manipuleren snapje.

Medicijnen troep nooit gebruiken. Je moet hetzelf leren overwinnen, dat is leven.

Want ik vraag me af als ik zo de berichten lees, wat als jullie later dus geen enkel anti-psychose middel meer gebruikt, en je raakt weer in die zware dip.
Dan kom je weer in dat angstig proces.... en dan zal het nog erger worden.
Je moet leren die negatieve aspecten (angst etc) om te zetten in het positieve (liefde, vrolijkheid etc.) dat is een van de belangrijkste dingen in het leven.

Ik hoor heel soms stemmen (alleen op het moment dat ik bijna in slaap val)
Heb ook paar keer sleeping paralysis meegemaakt.
Heb wel andere serieuze dingen gezien, dingen die bizarder zijn dan geesten.
Ik heb in 2009 tot 2010 een jaar in een angstige situatie gezeten. Kon niet meer slapen... maar heb het een soort van overwonnen. Heb nooit geen 1 medicijn gebruikt.

wat een enorme flauwekul en nonsense in dit topic

antipsychotica vernietigen geen receptoren of tasten hersencellen aan, dat het geen wondermiddel is is wel duidelijk, de bijwerkingen zijn erg maar het ondergaan/hebben van psychose/schizofrenie is natuurlijk een stuk minder.

Artsen horen trouwens wel te luisteren naar je en dosis en of medicatie dient te worden veranderd als er zware bijwerkingen optreden. En ja, niet bij iedereen is een antipsychoticum effectief, zoals gezegd, het is geen wondermiddel maar er zijn wel significant meer mensen mee gebaat dan men denkt.

quote:

Op zaterdag 30 juli 2011 08:08 schreef Re het volgende:
wat een enorme flauwekul en nonsense in dit topic

antipsychotica vernietigen geen receptoren of tasten hersencellen aan, dat het geen wondermiddel is is wel duidelijk, de bijwerkingen zijn erg maar het ondergaan/hebben van psychose/schizofrenie is natuurlijk een stuk minder.

Artsen horen trouwens wel te luisteren naar je en dosis en of medicatie dient te worden veranderd als er zware bijwerkingen optreden. En ja, niet bij iedereen is een antipsychoticum effectief, zoals gezegd, het is geen wondermiddel maar er zijn wel significant meer mensen mee gebaat dan men denkt.

Vertel ik flauwekul in m'n vorige post? Nou, echt niet.

En ik ben er ook niet op tegen, er zijn echt mensen zwaar psychotisch, die helemaal de weg kwijt zijn, die het wel moeten gebruiken.
Maar er zijn ook mensen met zware angsten die het kunnen overwinnen zeg maar, zonder enkele medicatie.
Ik was ook aardig de weg kwijt door zware angst, ik leef nog steeds.
Ze hadden geprobeerd mij Zyprexa 20mg te geven (na 1e gesprek meteen en dat was ook de laatste) ik heb het nooit gedaan.

quote:

Op zaterdag 30 juli 2011 08:27 schreef MrVanBraun het volgende:

[..]

Vertel ik flauwekul in m'n vorige post? Nou, echt niet.

En ik ben er ook niet op tegen, er zijn echt mensen zwaar psychotisch, die helemaal de weg kwijt zijn, die het wel moeten gebruiken.
Maar er zijn ook mensen met zware angsten die het kunnen overwinnen zeg maar, zonder enkele medicatie.
Ik was ook aardig de weg kwijt door zware angst, ik leef nog steeds.
Ze hadden geprobeerd mij Zyprexa 20mg te geven (na 1e gesprek meteen en dat was ook de laatste) ik heb het nooit gedaan.

ik sprak je niet persoonlijk aan toch?... APs zijn een laatste redmiddel, en ja helaas zijn arten tegenwoordig wel te gemakkelijk in het voorschrijven van medicatie (waar ze zelf trouwens geen cent voor krijgen, om dat even duidelijk te maken)

quote:

Op zaterdag 30 juli 2011 08:32 schreef Re het volgende:

[..]

ik sprak je niet persoonlijk aan toch?... APs zijn een laatste redmiddel, en ja helaas zijn arten tegenwoordig wel te gemakkelijk in het voorschrijven van medicatie (waar ze zelf trouwens geen cent voor krijgen, om dat even duidelijk te maken)

Nee dat is waar.

Wat betreft dat ze er zelf geen cent aan verdienen betwijfel ik.
Ik had 2 contactpersonen, 1 psych die zat voor anderhalf maand in Engeland op vakantie.
En een andere persoon ging voor een half jaar naar India. Waarvan?

En ze zijn wel heel snel met medicatie voorschrijven, ik bedoel... ik kom daar, ik had m'n verhaal nog niet af en meteen Zyprexa op de intake.
Niet praten maar wel meteen medicatie, helaas.

quote:

Op zaterdag 30 juli 2011 08:39 schreef MrVanBraun het volgende:

[..]

Nee dat is waar.

Wat betreft dat ze er zelf geen cent aan verdienen betwijfel ik.
Ik had 2 contactpersonen, 1 psych die zat voor anderhalf maand in Engeland op vakantie.
En een andere persoon ging voor een half jaar naar India. Waarvan?

En ze zijn wel heel snel met medicatie voorschrijven, ik bedoel... ik kom daar, ik had m'n verhaal nog niet af en meteen Zyprexa op de intake.
Niet praten maar wel meteen medicatie, helaas.

ja hehe, die lui verdienen een goed salaris en dat lijkt me niet onterecht.
Dat er fouten gemaakt worden ok en dat er ook wel ongeintresseeede psychs tussen zullen zitten zal ook wel kloppen maar ik weiger aan te nemen dat het allemaal klaplopers zijn die maar wat doen

''De werking van antipsychotica berust op hun invloed op de hersenen.

De hersenen bestaan uit zenuwcellen. Deze zitten niet aan elkaar vast maar "communiceren" met elkaar doordat het uiteinde van de ene zenuw contact maakt met een andere zenuw door een chemische stof (de neurotransmitter) af te scheiden die zich bindt aan bepaalde ontvangstplaatsen (receptoren). Er zijn intussen meer dan 100 verschillende neurotransmitters bekend, die zich vaak aan meerdere receptoren kunnen binden. De meeste medicijnen werken door deze receptoren (gedeeltelijk) te blokkeren. Op deze wijze kan de invloed die de zenuwen op elkaar hebben worden gereguleerd.

Voor schizofrenie geldt dat er zonder medicijnen geen behandeling van de symptomen mogelijk is.''

En alle andere mensen die het voorgeschreven krijgen?
Als het niet anders kon, dus alleen bij ''schizofrenie'', zou ik die medicijnen nemen en in alle andere gevallen dus zeker niet. Je wilt toch geen medicijn die iets ''vaags'' doet met je hersenen?
Ik vind het zelf hele enge medicijnen en ik kan niet anders dan vinden dat mijn vriendin er juist psychotisch van is geworden omdat ze er mee wilde stoppen.
Ze is trouwens, sinds ze aan de middelen ging, een heel ander persoon als die ze altijd was. Heb zelf echt het gevoel dat ik haar ''kwijt'' ben.
Al blijf ik gewoon naar haar toe gaan. Al maakt ze ruzie met me in haar manie voordat ze opgenomen wordt. Toch ga ik haar weer opzoeken op de gesloten afdeling. Hoe eng ik dat ook vind. En vraag me af of ze ooit weer ''normaal'' wordt.

Mijn moeder heeft al meer dan 30 jaar last van terugkerende psychose, ik weet er eigenlijk niet zoveel vanaf omdat ze continu aan de medicijnen zit en om de zoveel tijd komt het weer terug. Het kan een jaar, 3 maanden of wat dan ook zijn. Maar wanneer ze het niet heeft is er niks aan de hand, gewoon een super lieve zorgzame vrouw.

Wanneer het gebeurd hoort ze stemmen, ziet mensen die zijn overleden in de oorlog die ze heeft gekend. Toen ik 7 jaar oud was en mijn moeder ging opzoeken in het ziekenhuis heeft ze me ooit een keer achterna gezeten met een mes omdat ze een stem hoorde die zei dat ze me moest vermoorden. Ze is trouwens ook heel erg gelovig dus ze wanneer zoiets gebeurd denkt ze dat ze met god kan praten etc. Ik heb echt helemaal afkeer naar geloof gekregen hierdoor.

De laatste keer dat ze last had van een psychose was misschien alweer 2 jaar geleden en ik was de enige die haar weer in normale toestand wist te krijgen door te praten, zeggen dat het allemaal niet echt was etc. Ik weet wel wat de aanleiding van de psychose was, oorlog in Vietnam en mijn opa is voor haar ogen doodgeschoten. Heel dorp in brand en de meeste mensen die ze kende werden vermoord.

[ Bericht 4% gewijzigd door Spacevietnamees op 30-07-2011 12:39:21 ]

quote:

Op zaterdag 30 juli 2011 12:33 schreef Spacevietnamees het volgende:
Mijn moeder heeft al meer dan 30 jaar last van terugkerende psychose, ik weet er eigenlijk niet zoveel vanaf omdat ze continu aan de medicijnen zit en om de zoveel tijd komt het weer terug. Het kan een jaar, 3 maanden of wat dan ook zijn. Maar wanneer ze het niet heeft is er niks aan de hand, gewoon een super lieve zorgzame vrouw.

Wanneer het gebeurd hoort ze stemmen, ziet mensen die zijn overleden in de oorlog die ze heeft gekend. Toen ik 7 jaar oud was en mijn moeder ging opzoeken in het ziekenhuis heeft ze me ooit een keer achterna gezeten met een mes omdat ze een stem hoorde die zei dat ze me moest vermoorden. Ze is trouwens ook heel erg gelovig dus ze wanneer zoiets gebeurd denkt ze dat ze met god kan praten etc. Ik heb echt helemaal afkeer naar geloof gekregen hierdoor.

De laatste keer dat ze last had van een psychose was misschien alweer 2 jaar geleden en ik was de enige die haar weer in normale toestand wist te krijgen door te praten, zeggen dat het allemaal niet echt was etc. Ik weet wel wat de aanleiding van de psychose was, oorlog in Vietnam en mijn opa is voor haar ogen doodgeschoten. Heel dorp in brand en de meeste mensen die ze kende werden vermoord.

Wat erg. Die heeft iets erg traumatisch meegemaakt dus.
Maar als ze wel aan de medicijnen zit en het komt wel regelmatig terug heb je dan niet het idee dat die medicijnen niet erg helpen?
Of zit ze zonder die medicijnen misschien in een constante psychose?

En zelfs jij kan hier last van krijgen waarschijnlijk.
Mijn vriendin haar moeder is ook een bekende bij het GGZ. Deze vrouw is altijd enorm angstig geweest (komt haar huis bijna nooit uit) en ik denk dat dit ook met de toestand van mijn vriendin te maken heeft. Ze mocht als kind niks omdat haar moeder alles gevaarlijk vond. Bijvoorbeeld paardrijden, dat leek haar altijd een keer leuk om te doen maar als ze dat alleen al tegen haar moeder zegt gaat die met een lading oxizepammetjes op bed.
Toen we eens op vakantie gingen wist ze dat haar moeder niet zou slapen tot we terug waren. Deze mensen zijn ook de mensen die ervoor zorgen dat ze wordt opgenomen. Ze vinden mij ook een slechte invloed hebben op hun dochter. (terwijl die 45 jaar is nu!) want ik ben van de aktie......ik hou ervan om nieuwe dingen te proberen. Heb al een paardrijbroek en laarzen voor haar klaarstaan.
Interesseert mij ook eigenlijk geen flikker dat haar moeder er niet tegen kan. Denk ook dat haar moeder eerder geestelijk in de knoop zit als ze zelf. Altijd als de manie begint wil ze geen contact meer met haar ouders en wil ze door ze met rust gelaten worden. Waarop haar ouders gelijk contact met het GGZ zoeken en zeggen dat het niet goed gaat. Terwijl voor mij op dat moment, in het begin van de manie, er nog niets aan de hand is. Juist niet, ik denk dan, na 1 jaar op de bank gezeten te hebben, datze eindelijk weer wat onderneemt. Eindelijk weer wat energie. Helaas schiet het altijd door naar een psychose. Lijkt wel onder druk van haar ouders te ontstaan op dat moment.
Ik kan voor mezelf niet accepteren dat ze nadat ik haar 10 jaar kon, ze inneens psychotisch is geworden.
Lijkt net of ze niet geleerd heeft om zelfstandig te zijn en dat haar ouders haar niet kunnen ''loslaten''. Op haar voorstel om samen met haar ouders in therapy te gaan, krijgt ze 0 op request. Willen ze niet. Maar na de opname vangen ze haar weer 100% op en dan praten ze er niet meer over wat er gebeurd is. Haar ouders ruimen de puinhoop in haar huis weer op, wissen alle ''sporen''. Ze weet de meeste dingen dan ook niet meer. Lijkt ook dat ze zelf niet doorheeft in welke spiraal ze al 5 jaar zit. Ze begint nu weer helderziend te worden en is op zoek naar een vent. Heeft ze de afgelopen 3 keer iedere keer op hetzelfde moment gedaan en na een paar weken gaat hij er vandoor want dan is de psychose duidelijk.

Heb een keer geprobeert zon vent te waarschuwen en toen dachten ze dat ik hem wou versieren en al haar ''nieuwe vrienden'' keken mij erop aan. Tot een paar weken later ze pas begrepen wat ik bedoelde en ze mij hun excuses hebben aangeboden.

Heb in de laatste 5 jaar de gekste dingen met haar meegemaakt, welke je ook niet in de koude kleren gaat zitten. Maar ik ben veel minder emotioneel dan haar en ik kan het best handelen. Alleen om haar zo te zien kan me vanbinnen verscheuren, heel heftig om te zien hoe ze van depressie naar een psychose schiet in weken tot soms maanden. Denk dat het deze keer sneller gaat want ze eet en slaapt niet meer. Is ze nog sneller alle kontact met de realiteit kwijt.


Eigenlijk best fijn om het zo ff van je af te schrijven en dat mensen het lezen die het ook begrijpen.

quote:

Op zaterdag 30 juli 2011 13:20 schreef oppiedoppie het volgende:

[..]

Wat erg. Die heeft iets erg traumatisch meegemaakt dus.
Maar als ze wel aan de medicijnen zit en het komt wel regelmatig terug heb je dan niet het idee dat die medicijnen niet erg helpen?
Of zit ze zonder die medicijnen misschien in een constante psychose?

En zelfs jij kan hier last van krijgen waarschijnlijk.

De dosering word steeds verhoogd en weer verlaagd en die medicijnen helpen bij haar zeker. Maar ze krijgt wel last van stijve gewrichten maar dat is het enige nadeel.
Ik zou niet weten hoe het is als ze stopt met medicijnen maar zo gaat het gewoon goed, ze werkt en kan alles verder.

Het zou best kunnen dat ik het ook zou kunnen krijgen maar ik ben minder emotioneel enz ik handel op basis van mijn hersens in plaats van gevoelens. (Ofja meestal dan)
Ik hou ook wel van een jointje zo nu en dan.

In mijn leven heb ik eerst echt dieptepunten meegemaakt, vriendin verkracht en continu voor moeder moeten zorgen en vanaf 12 jarige leeftijd echt alle papierzaken doen zoals belasting etc. Maar sinds mijn 18e heb ik de wind in de rug en mijn leven is perfect nu.

Ow, ze kan er dus mee leven nu, ze werkt ook. Knap. Mijn vriendin zit nu na 5 jaar in de WAO.

Blij dat het nu goed met je gaat. En knap ook dat je dat eigenlijk zelf hebt gedaan. Dan moet je wel sterk zijn denk ik.

En ben je een echte Vietnamees? Heb nog nooit met een Vietnamees gesproken. Kom ook erg van het platteland, liggen we hier een beetje mee achter. Ik hou ervan om wat te leren van ''vreemde'' mensen. Je woont zeker niet in het ''Noorden des lands''? Leek me landers euk om een keer met je te spreken.....

quote:

Op maandag 25 juli 2011 22:16 schreef Nonverbaal het volgende:
-weg-

Leer eerst maar eens wat een psychose is.

Je hebt ook nog 'rand' psychotisch. Dat zijn (kortdurende) psychotische symptonen ervaren terwijl je dus nog wel een beetje in de realiteit zit. Bij mij komt wat de ts schrijft over als zoiets, en dat kan juist beangstigend zijn omdat je je alles er na nog kan herrineren.

quote:

Op maandag 25 juli 2011 22:53 schreef capricia het volgende:
Kun je helemaal herstellen/genezen van een psychose, eigenlijk?

Ja. Maar vaak alleen met behulp van medicijnen. Je hebt ook verschillende psychoses. Psychoses door psychische ziektes als bipolaire stoornis, dan kan je ook een manische psychose ervaren. Je kan ook psychoses krijgen als je zwaar depressief bent en als je lijd aan schizofrenie heb je last van meerdere en/of lange psychoses. Meestal kom je daar alleen af door anti-psychotica te gebruiken. kortdurende (rand)psychoses komen vaak voor bij een borderline persoonlijkheidsstoornis, die gaan meestal vanzelf over, vooral als de stress minder word. Maar ook daar helpen anti-psychotica goed tegen.

Ik had last gehad van (rand)psychoses, maar 1x wat langer, maar ik was zoo bang (juist voor een psychose, ik weet er ook veel van want komt veel in mijn familie voor) dat ik mezelf op wou laten nemen en verhoging van Seroquel. Het duurde een week of 2 maar toen voelde ik me een stuk beter. Ik had veel last van gedachtes, achterdochtige/paranoïde ideëen, ook stemmen en niet kunnen slapen heletijd misselijk niet kunnen eten enz. Dat waren dus tekenen van een beginnende psychose. Ik moet zeggen dat ik wel op tijd aan de 'bel' getrokken had, want het had niet langer moeten duren en ik had helemaal de realiteit kunnen verliezen als ik zo door had gelopen. Voor mij leek het als of je in een levende nachtmerrie zit. Dat je wakker word, maar nog bent blijven hangen in een enge droom.

quote:

Op donderdag 28 juli 2011 01:03 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Ik gebruik geen drugs en drink hoogstens 2 glazen alcohol per week, maar vaak genoeg ook weken geen druppel.
Ik bén echt vatbaarder voor psychoses. Het hoort helaas zelfs bij mijn diagnose. Heb nu al meer dan een jaar last van lichte hallucinaties (soms dingen voelen/proeven/ruiken/horen die er niet zijn).
Als kind heb ik ook een periode van een paar weken gehad waarin ik psychotische klachten heb gehad.
Het is bij mij dus wel meer dan alleen een zware depressie.

Feitelijk staat de psychriatrie (en de medicijnen die hierbij moeten helpen) eigenlijk nog in de kinderschoenen. Voor veel voorkomende problemen zijn er een aantal oplossingen, die maar voor een kleine meerderheid werken.

Vooral het niet herkennen van crossovers van bepaalde problemen is iets waar men zich nog niet op richt. En ik ben al helemaal geen medicus noch psychriater, maar slechts iemand die zich hier in zeer interesseert.

Dus ik stop nu even met mogelijke diagnoses... maar ben nu vooral geïnteresseerd in jouw belangrijkste momenten in jouw leven... zijn er momenten (perioden) in jouw leven geweest waaraan jij juist extra herinnerd wordt door geuren, gevoelens en andere zintuigen... waardoor je hieraan specifiek aan terug denkt.
Want zelfs als ze (die hallucinaties er niet zijn, kunnen er receptoren zijn die bepaalde bestanddelen van herinneringen toch raken; Bijvoorbeeld kaneel.... de geur of smaak kan te maken hebben met snoepjes die je kreeg in de tijd van opa en oma... om maar een voorbeeld te geven).
En toen kun je bepaalde dingen beleefd hebben, soms heel ergens anders, maar waarmee jouw onderbewustzijn wel contact legde met een periode dat je als kind vaker bij jouw grootouders logeerde.... misschien zelfs omdat je hier logeerde toen je problemen had op school of zoiets.

Hoe gemotiveerd ben je om niet ten onder te gaan aan psychoses?

Gewoon die medicijnen slikken en niet luisteren naar die stemmetjes in je hoofd die iets anders zeggen.

quote:

Op zondag 31 juli 2011 03:15 schreef Mishu het volgende:
Hoe gemotiveerd ben je om niet ten onder te gaan aan psychoses?

Gewoon die medicijnen slikken en niet luisteren naar die stemmetjes in je hoofd die iets anders zeggen.

Tja Er zijn er ook die ten stelligste ontkennen last te hebben van psychoses. En zolang het maar niet leidt tot onaanvaardbare situaties voor anderen loopt zo iemand daar veel langer mee door dan nodig is.
Motivatie ontstaat pas na inzicht en acceptatie. Niet altijd makkelijk omdat het ook een soort 'toegeven' is. Dat je anders dan anderen bent met af en toe wat special effects die anderen niet hebben...

quote:

Op zaterdag 30 juli 2011 08:08 schreef Re het volgende:
wat een enorme flauwekul en nonsense in dit topic

antipsychotica vernietigen geen receptoren of tasten hersencellen aan, dat het geen wondermiddel is is wel duidelijk, de bijwerkingen zijn erg maar het ondergaan/hebben van psychose/schizofrenie is natuurlijk een stuk minder.

Artsen horen trouwens wel te luisteren naar je en dosis en of medicatie dient te worden veranderd als er zware bijwerkingen optreden. En ja, niet bij iedereen is een antipsychoticum effectief, zoals gezegd, het is geen wondermiddel maar er zijn wel significant meer mensen mee gebaat dan men denkt.

Ik mis je uitleg wat antipsychotica dan wel precies doen.
Het heeft WEL te maken met je receptoren, dat is duidelijk. Mensen voelen geen pijn of angst meer, evenals geen blijdschap etc.
Ze weten namelijk helemaal niet precies wat de invloed van die antipsychota op de hersenen is, alleen dat het ''op het gevoel'' werkt. Oorspronkelijk was het middel voor epilepsi bedoeld en toen kwamen ze erachter dat het middel meer ''bijwerkingen'' had en toen zijn ze het bij psychoses en depressies gaan gebruiken.

Om alles hier als onzin te bestempelen laat zien hoe kortzichtig je bent, en dat is een eigenschap waarmee je het moeilijk zou kunnen krijgen ooit.

quote:

Op vrijdag 29 juli 2011 13:19 schreef oppiedoppie het volgende:
- knip -

ik ben ook wel es onder behandeling van een psych geweest maar dat stond los van de GGZ.. Misschien had dat beter geweest voor je vriendin.... Tis idd achteraf gelul, i know. Maar misschien is het alsnog een idee voor haar? Ik heb geen ervaring met medicatie. Weet wel dat het heel moeilijk is om er vanaf te komen. Hoop voor je dat dat bidden gaat helpen.....

quote:

Op dinsdag 23 augustus 2011 15:11 schreef oppiedoppie het volgende:

[..]

Ik mis je uitleg wat antipsychotica dan wel precies doen.
Het heeft WEL te maken met je receptoren, dat is duidelijk. Mensen voelen geen pijn of angst meer, evenals geen blijdschap etc.
Ze weten namelijk helemaal niet precies wat de invloed van die antipsychota op de hersenen is, alleen dat het ''op het gevoel'' werkt. Oorspronkelijk was het middel voor epilepsi bedoeld en toen kwamen ze erachter dat het middel meer ''bijwerkingen'' had en toen zijn ze het bij psychoses en depressies gaan gebruiken.

Om alles hier als onzin te bestempelen laat zien hoe kortzichtig je bent, en dat is een eigenschap waarmee je het moeilijk zou kunnen krijgen ooit.

om precies uit te leggen wat APs doen kan ik wel een boekwerk gaan schrijven natuurlijk en gaat veel te veel in wetenschappelijke details die toch niemand echt interesseren, de nonsense waar ik het over had waren de opmerkingen of aannames in dit topic over receptorschade of aantasten van cellen.

APs zijn (zoals ik al zei) geen wondermiddelen en werken niet bij elke schizofreniepatient of bij elke psychose, maar hun baat is wel degelijk gewoon bewezen, veel patienten hebben er namelijk wel baat bij, en daarnaast is het een hulpmiddel naast de gewone psychotherapie die ook gewoon zijn effecten heeft

quote:

Op maandag 29 augustus 2011 17:38 schreef Apotheose het volgende:

[..]

ik ben ook wel es onder behandeling van een psych geweest maar dat stond los van de GGZ.. Misschien had dat beter geweest voor je vriendin.... Tis idd achteraf gelul, i know. Maar misschien is het alsnog een idee voor haar? Ik heb geen ervaring met medicatie. Weet wel dat het heel moeilijk is om er vanaf te komen. Hoop voor je dat dat bidden gaat helpen.....

Nou, het is inmiddels gebeurd met de vriendschap. Ze wil met niemand meer iets te maken hebben, iedereen zijn profiteurs volgens haar. Dit is de eerste keer dat dat gebeurd is. 18 jaar vriendschap. Weg. Ze heeft dingen tegen me gezegd die me tot het bot gekwetst hebben. Altijd heb ik gedacht dat ze op deze momenten haarzelf niet was maar vandaag is ze over een grens gegaan. Ze vertelde me namelijk ook dat mijn thuissituatie niet goed was voor mn dochter en dat ze haar bij mij weg zouden moeten halen. Ik zit nog te trillen en probeer het me niet aan te trekken maar dat is verekte moeilijk.
Ze is nu op het punt het kontakt met de realiteit te verliezen en het wachten is nu op het punt dat ze een reden vinden om haar gedwongen op te nemen. En dat kan helaas even duren dus hopen dat ze geen echt gevaarlijke dingen gaat doen. Ze heeft zich vorige week een oude kreidler uit 1973 met 3 versnellingen gekocht terwijl ze nog nooit op een brommer heeft durfen rijden dus het is te hopen dat dat goed gaat. Paardrijden, karate en spaanse les gaat ze nemen. Ze gaat werken in een wereldwinkel en bij een asielzoekerscentrum, dus ze heeft het druk zat nu. Mag ook wel na 1,5 jaar op de bank gezeten te hebben als een zombie dacht ik eerst maar ze is nog nergens echt aan begonnen.

Ik kan me niet voorstellen dat onze vriendschap voorbij is. Maar ze was er heel duidelijk in.
Terwijl ze altijd zei dat ik de enige was die haar niet liet vallen, laat ze mij nu vallen als een baksteen. Tja.....ik neem maar ff een borrel.......

quote:

Op dinsdag 30 augustus 2011 20:39 schreef oppiedoppie het volgende:

[..]

Nou, het is inmiddels gebeurd met de vriendschap. Ze wil met niemand meer iets te maken hebben, iedereen zijn profiteurs volgens haar. Dit is de eerste keer dat dat gebeurd is. 18 jaar vriendschap. Weg. Ze heeft dingen tegen me gezegd die me tot het bot gekwetst hebben. Altijd heb ik gedacht dat ze op deze momenten haarzelf niet was maar vandaag is ze over een grens gegaan. Ze vertelde me namelijk ook dat mijn thuissituatie niet goed was voor mn dochter en dat ze haar bij mij weg zouden moeten halen. Ik zit nog te trillen en probeer het me niet aan te trekken maar dat is verekte moeilijk.
Ze is nu op het punt het kontakt met de realiteit te verliezen en het wachten is nu op het punt dat ze een reden vinden om haar gedwongen op te nemen. En dat kan helaas even duren dus hopen dat ze geen echt gevaarlijke dingen gaat doen. Ze heeft zich vorige week een oude kreidler uit 1973 met 3 versnellingen gekocht terwijl ze nog nooit op een brommer heeft durfen rijden dus het is te hopen dat dat goed gaat. Paardrijden, karate en spaanse les gaat ze nemen. Ze gaat werken in een wereldwinkel en bij een asielzoekerscentrum, dus ze heeft het druk zat nu. Mag ook wel na 1,5 jaar op de bank gezeten te hebben als een zombie dacht ik eerst maar ze is nog nergens echt aan begonnen.

Ik kan me niet voorstellen dat onze vriendschap voorbij is. Maar ze was er heel duidelijk in.
Terwijl ze altijd zei dat ik de enige was die haar niet liet vallen, laat ze mij nu vallen als een baksteen. Tja.....ik neem maar ff een borrel.......

.. heftig... Mensen die je lief zijn kunnen je idd behoorlijk kwetsen (been there). Misschien dat ze later wat bijdraait, als ze wat rustiger is geworden of na een opname Dat je er dan nog es over kan praten (ben ik zelf altijd wel een voorstander van...). Geen idee... In ieder geval mooi klote en idd zonde...

Dat er nog zoveel mensen zijn hier die (indirect) ervaring met een psychose hebben. Zijn er toch blijkbaar nog redelijk veel in Nederland...
Zelf nog nooit meegemaakt in m'n omgeving (gelukkig) en al helemaal niet bij mezelf (ga er ook vanuit dat dat niet snel gebeurt )

ik heb toen (en nu weer) ook seroquel gehad en daar bevroor ik inderdaad van maar het nam wel al me angst weg die ik constant had, dus het werkt wel. maar ik leef liever zonder angst en dan maar bijwerkingen dan met. abilify is trouwens echt het tegenovergestelde van seroquel, daar word je onrustig en actief van, me stemmen verdwenen wel met abilify maar ik kon maar niet met die onrust omgaan. ja hier wordt wel gezegd dat je na je psychose toch weer na een poos kunt gaan afbouwen etc maar zo gaat dat niet, psychose is gewoon een verandering in je leven en erna zul je wel vaker last krijgen, en blijvende misschien, zoals de stemmen bijvoorbeeld, was het maar zo dat het áltijd vanzelf over ging, zoals een gebroken been ofzo. dat maakt het zo lastig, het kan uit het niets je studie waar je mee bezig bent belemmeren, of je werk, of wat dan ook. en omgaan met stress is ook moelijk, elk klein beetje stress kan psychotische klachten triggeren, dus ja wat doe je dan.

quote:

Op donderdag 1 september 2011 13:14 schreef Ritmo het volgende:
Dat er nog zoveel mensen zijn hier die (indirect) ervaring met een psychose hebben. Zijn er toch blijkbaar nog redelijk veel in Nederland...
Zelf nog nooit meegemaakt in m'n omgeving (gelukkig) en al helemaal niet bij mezelf (ga er ook vanuit dat dat niet snel gebeurt )

Voor mij was het de eerste keer dat ik er mee in aanraking kwam, maar na wat googlewerk kwam ik erachter dat er ongeveer 13.000 mensen gedwongen zijn opgenomen in Nederland. En inderdaad, als je erover praat kent eigenlijk iedereen wel iemand die er last van heeft. Ik verbaasde mij daar ook over.

quote:

Op donderdag 1 september 2011 13:09 schreef Apotheose het volgende:

[..]

.. heftig... Mensen die je lief zijn kunnen je idd behoorlijk kwetsen (been there). Misschien dat ze later wat bijdraait, als ze wat rustiger is geworden of na een opname Dat je er dan nog es over kan praten (ben ik zelf altijd wel een voorstander van...). Geen idee... In ieder geval mooi klote en idd zonde...

Na dat rotte telefoontje naar mij is mijn 'vriendin' naar haar ouders gereden en daar heeft ze een steen door de ruiten gekeilt. Daarna heeft ze thuis nog wat vernield voordat ze is opgehaald door de politie. Daarna wist ik niks. Omdat het ook mijn ruiten hadden kunnen zijn heb ik het GGZ opgebeld om te vragen of ze daar was. Maar helaas mogen ze dat niet vertellen. Heel vervelend want ik wist niet of ik rustig kon gaan slapen of dat bij mij de ruiten er ook aan gingen, of erger. Uit ervaring weet ik dat ze hier later helemaal niets meer van weet dus wie weet wat ze doet? Ze heeft met iedereen in haar omgeving ruzie gemaakt en heeft kontakt met wildvreemden. Stel dat iemand haar een pistool bezorgt, wat dan? Ze is zo boos op iedereen nu. Maar gelukkig heb ik via via gehoord dat ze weer is opgenomen. Die steen was voldoende om als gevaar voor de omgeving te worden gezien blijkbaar. Nu zit ze niet op de crisisopvang maar bij de langdurige. Het is de 4e keer in 5 jaar en het wordt steeds heftiger ipv minder.