Overgang ???

quote:

Op maandag 18 juli 2011 15:54 schreef miss_sly het volgende:
Als je de pil slikt, heb je toch juist minder last van overgangsverschijnselen, over het algemeen? Is het dan niet een idee om eens naar een andere pil te kijken? Of lees ik je post verkeerd en slik je de pil niet?

Nee hoor, je leest het goed ik slik nog steeds de pil. Maar sinds een paar jaar merk ik dat er langzaam een hormonenkermis aan de gang is omdat ik dus sinds de pil slik geen last heb gehad van al die vervelende verschijnselen. Een andere pil zou de oplossing kunnen zijn maar ik overweeg eigenlijk om te stoppen. Maar dan heb je inderdaad dat ene verhaal dat zegt dat de pil slikken de overgangsverschijnselen verminderd. Ik weet het nog niet, er is nu nog redelijk mee te leven.

quote:

Op maandag 18 juli 2011 15:48 schreef Charmian het volgende:
Misschien is dit nog een aardige site om door te nemen: www.careforwomen.nl

Heb zelf al sinds een paar jaar last van overgangsverschijnselen (zelfdiagnostiek). Ik noem het PMS-verschijnselen in het kwadraat. Stemmingswisselingen, janken om niets, prikkelbaar, last van hoofdpijntjes, buikkrampen etc. net als vroeger, vóór ik de pil slikte. Nu met pil komt het gewoon weer allemaal terug. Van mij mag het zo over zijn maar ik vrees dat ik gestraft wordt met een jaar of 10.

Ik moet zeggen dat ik dat wel had voor de pil. Na dochter's geboorte (18 jaar geleden) geen pil meer gebruikt en nauwelijks ergens last van gehad.

Ik heb nog wel even gedacht dat als het heel erg zou worden, ik de pil zou gaan slikken, maar dat schijnt juist niet zo goed voor je te zijn op deze leeftijd. Zo als het er nu naar uitziet ben ik blij dat ik dat niet gedaan heb/ heb hoeven doen.

Ik vraag me weleens af of problemen van vrouwen in de Westerse culturen erger zijn dan in andere culturen. In onze cultuur hangt toch altijd nog een taboesfeer. Overgang is "not done", erover praten nog minder en vrouwen die erin zitten of het achter de rug hebben nog minder. Op de 1 of andere manier wordt vrouwen in Westerse culturen een beetje het gevoel opgedrongen alsof je geen vrouw meer bent daarna. Ik denk juist, dat je daarna veel stabieler bent (geen last meer van sterke hormoonveranderen door de maand heen), je veel meer op 1 emotionele lijn zit.

Ik zie het iig als een bevrijding als ik dit achter de rug heb

quote:

Op dinsdag 19 juli 2011 16:18 schreef Weissman het volgende:

[..]

Is dat het denk je ?

Het is in onze maatschappij toch nog een ondergeschoven kindje; veel vrouwen "schamen" zich er nog voor (alsof dat iets helpt, volgens mij heb je dan alleen maar meer "last") en praten er vooral niet over.

Ik heb het bv juist op mijn werk gezegd. Ik draai 24 uurs diensten; sommige periodes voel ik me als een vaatdoek door de hevige menstruatie (hoewel dat nu wat af lijkt te gaan nemen). Ik kan wel niets zeggen, maar aan je functioneren merken ze toch wel dat er iets aan de hand is, alleen weet niemand dan wat dat is. Een collega van mij vond het vreselijk dat ze opvliegers had, schaamde zich ervoor. Wat kun je daar nou aan doen; daar vraag je zelf niet om. Ik zeg het gewoon "sorry jongens, ik moet even uitluchten", dan beginnen zij te lachen en moet ik er zelf ook om lachen. Ik heb aan mezelf wel gemerkt hoe meer ik het probeer weg te stoppen, hoe erger het lijkt te worden.

Het boeit me eerlijk gezegd niet; ik heb zelf weinig invloed op wat er met mijn lichaam gebeurt. Ik kan me er maar beter bij neerleggen; je druk erom maken werkt niet bepaald mee aan het proces.

Ik denk wel dat in Westerse maatschappijen vrouwen veel meer overlast ondervinden. Dat blijkt alleen al doordat veel vrouwen er alles aan doen er zo jong mogelijk uit te zien anders hoor je er niet meer bij. Ik walg af en toe van al die programma's (of de zgn "bekende" vrouwen in Nederland) dat vrouwen zich maar vol laten spuiten en op laten rekken om maar vooral geen rimpels te krijgen. Als je er als vrouw als 20 uit wilt blijven zien, kun je moeilijk toegeven dat je in de overgang bent lijkt mij. Je probeert uiterlijk niet ouder te worden maar "helaas" gaat dat innerlijk gewoon door.

quote:

Op donderdag 21 juli 2011 00:29 schreef childintime het volgende:

[..]

Het is in onze maatschappij toch nog een ondergeschoven kindje; veel vrouwen "schamen" zich er nog voor (alsof dat iets helpt, volgens mij heb je dan alleen maar meer "last") en praten er vooral niet over.

Ik heb het bv juist op mijn werk gezegd. Ik draai 24 uurs diensten; sommige periodes voel ik me als een vaatdoek door de hevige menstruatie (hoewel dat nu wat af lijkt te gaan nemen). Ik kan wel niets zeggen, maar aan je functioneren merken ze toch wel dat er iets aan de hand is, alleen weet niemand dan wat dat is. Een collega van mij vond het vreselijk dat ze opvliegers had, schaamde zich ervoor. Wat kun je daar nou aan doen; daar vraag je zelf niet om. Ik zeg het gewoon "sorry jongens, ik moet even uitluchten", dan beginnen zij te lachen en moet ik er zelf ook om lachen. Ik heb aan mezelf wel gemerkt hoe meer ik het probeer weg te stoppen, hoe erger het lijkt te worden.

Het boeit me eerlijk gezegd niet; ik heb zelf weinig invloed op wat er met mijn lichaam gebeurt. Ik kan me er maar beter bij neerleggen; je druk erom maken werkt niet bepaald mee aan het proces.

Ik denk wel dat in Westerse maatschappijen vrouwen veel meer overlast ondervinden. Dat blijkt alleen al doordat veel vrouwen er alles aan doen er zo jong mogelijk uit te zien anders hoor je er niet meer bij. Ik walg af en toe van al die programma's (of de zgn "bekende" vrouwen in Nederland) dat vrouwen zich maar vol laten spuiten en op laten rekken om maar vooral geen rimpels te krijgen. Als je er als vrouw als 20 uit wilt blijven zien, kun je moeilijk toegeven dat je in de overgang bent lijkt mij. Je probeert uiterlijk niet ouder te worden maar "helaas" gaat dat innerlijk gewoon door.

Ik had een collega die zat ineens in d'r hempie toen ze een opvlieger had. Ik lag helemaal in een deuk... Gewoon schijt aan hebben want jij kan er toch niks aan doen dat je in de overgang zit, het overkomt je. Ikzelf wil soms nog wel eens opeens een snauw geven (ik hoor mezelf dan heel lelijk doen), maar ik heb het gewoon gezegd en me bij voorbaat verontschuldigd dat gedurende 2 weken in de maand mijn hormonen mij soms erg onaardig laten zijn. En dan is er echt wel begrip voor die buien.

Ik heb het zelf niet eens door, dat van die snauwbuien. Pas achteraf denk ik : oeps, was ik dat?

quote:

Op donderdag 21 juli 2011 18:56 schreef Bluezz het volgende:
Ik heb het zelf niet eens door, dat van die snauwbuien. Pas achteraf denk ik : oeps, was ik dat?

Herkenbaar Ik heb vandaag heel erg geprobeerd mensen klantvriendelijk te woord te staan aan de telefoon, maar dat is best lastig als ze een kwartier lang zitten te zeuren... *is niet in de allerbeste stemming momenteel*.

Hebben jullie ook dat je zulke vreselijke dips kan hebben? Het leven is fantastisch, alles gaat z'n gangetje, maar soms... man, dan zie ik het even niet meer zitten.

MIjn leven is meer een dip als dat het fantastich is Gaat ook wel weer over.

quote:

Op donderdag 21 juli 2011 19:05 schreef PaarsBeestje het volgende:


Hebben jullie ook dat je zulke vreselijke dips kan hebben? Het leven is fantastisch, alles gaat z'n gangetje, maar soms... man, dan zie ik het even niet meer zitten.

It comes and goes. Ups and Downs.
Maar zo ziet mijn hele leven eruit, dus heeft weinig te maken met hormonen

quote:

Op donderdag 21 juli 2011 19:05 schreef PaarsBeestje het volgende:

[..]



Herkenbaar Ik heb vandaag heel erg geprobeerd mensen klantvriendelijk te woord te staan aan de telefoon, maar dat is best lastig als ze een kwartier lang zitten te zeuren... *is niet in de allerbeste stemming momenteel*.

Hebben jullie ook dat je zulke vreselijke dips kan hebben? Het leven is fantastisch, alles gaat z'n gangetje, maar soms... man, dan zie ik het even niet meer zitten.

Hebben jullie ook de behoefte om "iets" te doen? Ik zou al jaren graag de Nijmeegse lopen. Maar omdat alles lichamelijk zo onvoorspelbaar is momenteel, durf ik dat niet aan ( ik moet er toch niet aan denken dat ik precies in die week menstrueer, na 2 of 3 maanden niks en daar met pakken allways en ob rond te gaan lopen ). De laatste tijd gaat het vrij goed en zat ik te denken om me misschien voor volgend jaar toch in te schrijven. En ik heb als wens naar Noorwegen te gaan. Volgend jaar, in de vakantie een week of 4 daar rond te trekken.

Ik heb echt een jaar of 5 geen zin gehad in dit soort dingen, maar nu begint het toch wel erg aantrekkelijk te worden. Zou dat te maken hebben met een meer stabiele hormoonbalans?

quote:

Op vrijdag 22 juli 2011 00:21 schreef Weissman het volgende:
nu je het er over hebt, ik zie overal dozen maandverband liggen. veel meer dan je nodig zou hebben denk ik. is het toch die ontkenningsfase bij haar ?

Ik denk het wel..... Mijn dochter is nu bijna 19. Er is een periode geweest dat we dus veel gebruikten. Maar sinds ik in de overgang ben, wordt er wel erg veel gebruikt! Zij zit netjes op eens per maand, maar ik kan die dingen soms verslinden (zowat een pak per dag is niet gek).

Normaal gesproken gebruikt een vrouw 1 pakje allways of ob per maand. Ik heb de afgelopen jaren soms wel 3 pakken per maand gebruikt......

quote:

Op vrijdag 22 juli 2011 00:32 schreef Weissman het volgende:
wtf

the horror

quote:

Op vrijdag 22 juli 2011 00:28 schreef childintime het volgende:

[..]

Ik denk het wel..... Mijn dochter is nu bijna 19. Er is een periode geweest dat we dus veel gebruikten. Maar sinds ik in de overgang ben, wordt er wel erg veel gebruikt! Zij zit netjes op eens per maand, maar ik kan die dingen soms verslinden (zowat een pak per dag is niet gek).

Normaal gesproken gebruikt een vrouw 1 pakje allways of ob per maand. Ik heb de afgelopen jaren soms wel 3 pakken per maand gebruikt......

Dit heeft alweer een hoge herkenbaarheidsfactor

quote:

Op vrijdag 22 juli 2011 00:32 schreef Weissman het volgende:
wtf

the horror

Eng hè? Vrouwen die over hevige ongesteldheid praten...

quote:

Op donderdag 21 juli 2011 20:15 schreef Sorella het volgende:
MIjn leven is meer een dip als dat het fantastich is Gaat ook wel weer over.

quote:

Op donderdag 21 juli 2011 23:34 schreef Bluezz het volgende:

[..]

It comes and goes. Ups and Downs.
Maar zo ziet mijn hele leven eruit, dus heeft weinig te maken met hormonen

Ik merk toch wel heel erg het verschil moet ik zeggen. Gisteren zat ik snotterend (gelukkig waren er verder geen collega's in de buurt en heeft niemand wat gemerkt) achter m'n bureau omdat de printer het niet deed (en alles ziiiihiiiit teeeeheeggeeen!).

Gelukkig kan ik daar dan vandaag weer hartelijk om lachen, maar als het verschil tussen diepe dalen en m'n normale gedrag wat minder groot zou zijn, dan zou ik dat toch wel heel erg op prijs stellen. Ik vind mezelf op off-days (of off-uren in sommige gevallen) zo'n zeurmuts, dat herken ik eigenlijk helemaal niet van mezelf.

Wat ik ook heb, mijn geheugen werkt niet meer zoals het zou moeten.
Verleden week was ik bij een client die heeft mijn werkbriefje (zorg) afgetekend, ik heb hem in mijn handen gehad en toen ik thuis kwam was mijn briefje weg, ik in de stress want er staan nog meer clienten op, client opgebeld bleek het briefje op dezelfde plek te liggen als waar ik het vandaan gepakt had.
Ik wist begot niet meer hoe ik de koffer van mijn scooter op slot moest doen dus ik al tegen mijn man van die koffer is stuk, was dus gewoon kwestie van sleutel er inlaten en dan omdraaien maar het treurigste was dat ik dus ook niet meer wist hoe ik de stang van de stofzuiger in de slang moest krijgen.
Mijn zoon stond zo beschimmeld te kijken toen ik vroeg doe jij het even .

Nou zijn dit redelijk treurige voorbeelden en dan zijn er natuurlijk de kleine dingetjes zoals vergeten waar je een brief neergelgd heb of de afstandsbediening of ergens aan beginnen en het niet afmaken omdat je oog op iets anders valt, maar het lijkt wel erger sinds mijn operatie

quote:

Op vrijdag 22 juli 2011 00:09 schreef childintime het volgende:

Hebben jullie ook de behoefte om "iets" te doen? Ik zou al jaren graag de Nijmeegse lopen. Maar omdat alles lichamelijk zo onvoorspelbaar is momenteel, durf ik dat niet aan ( ik moet er toch niet aan denken dat ik precies in die week menstrueer, na 2 of 3 maanden niks en daar met pakken allways en ob rond te gaan lopen ). De laatste tijd gaat het vrij goed en zat ik te denken om me misschien voor volgend jaar toch in te schrijven. En ik heb als wens naar Noorwegen te gaan. Volgend jaar, in de vakantie een week of 4 daar rond te trekken.

Ik heb echt een jaar of 5 geen zin gehad in dit soort dingen, maar nu begint het toch wel erg aantrekkelijk te worden. Zou dat te maken hebben met een meer stabiele hormoonbalans?

Hebben je man en jij al matching bicycles en dezelfde jacks? Dan is het niet de overgang maar de middelbare leeftijd

quote:

Op vrijdag 22 juli 2011 12:23 schreef Rewimo het volgende:


Hebben je man en jij al matching bicycles en dezelfde jacks? Dan is het niet de overgang maar de middelbare leeftijd

Om eerlijk te zijn krijg ik door dit topic nou niet echt het idee dat het allemaal wel meevalt met de overgang. Dat nachtzweten en die opvliegers zou ik niet zo mee zitten, maar die hormonale buien lijken me echt een drama. Heb zo'n hekel aan gejank en mensen die onredelijk uitvallen naar hun omgeving
Ik heb een collega die volgens mij in de overgang zit, inclusief gekat en gesnauw, en ik merk dat ik er maar weinig geduld mee heb.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2011 12:39 schreef Tinkepink het volgende:
Om eerlijk te zijn krijg ik door dit topic nou niet echt het idee dat het allemaal wel meevalt met de overgang. Dat nachtzweten en die opvliegers zou ik niet zo mee zitten, maar die hormonale buien lijken me echt een drama. Heb zo'n hekel aan gejank en mensen die onredelijk uitvallen naar hun omgeving
Ik heb een collega die volgens mij in de overgang zit, inclusief gekat en gesnauw, en ik merk dat ik er maar weinig geduld mee heb.

Je collega hoeft zich natuurlijk niet op die manier te gedragen, vaak is dat toch wel een keuze. Ik ben sneller geirriteerd, maar ik denk dat er (behalve m'n kamergenoot, maar we zitten vaak een beetje heerlijk tegen elkaar aan te zeuren) weinig collega's en vooral al helemaal geen klanten iets van merken als ik wat minder goed in m'n vel zit.

Punt is een beetje dat je er verder niets aan kunt doen. Je zit soms in zak en as (en hoe slecht het gisteren ging, zo goed gaat het vandaag.. wereldhumeur echt! ) en je hebt er totaal geen controle over. Dat vind ik persoonlijk het lastigste aspect van alles. De rest kan me eigenlijk niet zo veel schelen (al zou ik graag weer eens uitslapen enzo).

quote:

Op vrijdag 22 juli 2011 11:57 schreef PaarsBeestje het volgende:

Eng hè? Vrouwen die over hevige ongesteldheid praten...

[..]

Praten is niet eng, maar het gedrag in de praktijk is eng,
De helft van de tijd soms onaardig zijn...uh, dat schrikt af ja.

quote:

Op donderdag 21 juli 2011 18:48 schreef Charmian het volgende:

maar ik heb het gewoon gezegd en me bij voorbaat verontschuldigd dat gedurende 2 weken in de maand mijn hormonen mij soms erg onaardig laten zijn.

quote:

Op vrijdag 22 juli 2011 13:57 schreef Kingstown het volgende:

[..]

Praten is niet eng, maar het gedrag in de praktijk is eng,
De helft van de tijd soms onaardig zijn...uh, dat schrikt af ja.

[..]

Gelukkig vinden mensen mij nog steeds lief ondanks af en toe dat snauwtje, het valt dus bij mij wel mee.
Maar ik heb ook wel eens meegemaakt dat een (mannelijke) collega 's ochtend heel beteuterd binnenkwam en dat wij vroegen 'waarom?'. Bleek dat het thuis niet meer uit te houden was en hij naar zijn zus was gevlucht. Zijn vrouw was door de overgang in een waar monster veranderd
Maar het gaat over hoor, echt waar!

quote:

Op vrijdag 22 juli 2011 15:26 schreef Charmian het volgende:

[..]

Gelukkig vinden mensen mij nog steeds lief ondanks af en toe dat snauwtje, het valt dus bij mij wel mee.
Maar ik heb ook wel eens meegemaakt dat een (mannelijke) collega 's ochtend heel beteuterd binnenkwam en dat wij vroegen 'waarom?'. Bleek dat het thuis niet meer uit te houden was en hij naar zijn zus was gevlucht. Zijn vrouw was door de overgang in een waar monster veranderd
Maar het gaat over hoor, echt waar!

Weet je dat wel zeker, dat ze je nog wel lief vinden? Of zeggen ze dat alleen maar om de lieve vrede te bewaren?

quote:

Op vrijdag 22 juli 2011 15:27 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Weet je dat wel zeker, dat ze je nog wel lief vinden? Of zeggen ze dat alleen maar om de lieve vrede te bewaren?

Dat is wel een hele directe vraag...

quote:

Op vrijdag 22 juli 2011 15:27 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Weet je dat wel zeker, dat ze je nog wel lief vinden? Of zeggen ze dat alleen maar om de lieve vrede te bewaren?

pfff zeg dat nou niet...dan heb ik weer wat om over te janken omdat ik me onzeker ga voelen. Daarnet ff naar de 4-daagse gekeken en daar waren ze alweer hoor die waterlanders...zo mooi gezicht *snik* *snik*, gisteren Junior Masterchef: zo lief voor elkaar die kinders *snik* snik*.
Ik vind mezelf op deze momenten echt een driewerf waard.