Wat een mooie foto's!

Lief dat handje, Mign.
Mijn ervaring:
1. Drips, stains, leaks.
Is me in het begin regelmatig overkomen. Nu gebeurt het niet meer, maar ik durf niet de deur uit te gaan zonder pads. Als ik het idee heb dat mensen me raar aankijken is het eerste wat ik controleer of ik niet een borst er half uit heb hangen en of ik geen rare vlekken op tiethoogte heb.
2. Limited clothing.
Jep. Vrijwel niets van mijn oude garderobe voldoet. Jurkjes zijn lastig en veel van mijn oude kleding is niet losjes genoeg om makkelijk omhoog te schieten. Ik vergeet ook nogal eens om de juiste hemdjes onder mijn kleding aan te doen.
3. Weight gain.
De borstvoeding heeft daar volgens mij bij mij geen invloed op. Ik val niet minder snel af en ook niet sneller. Zeker weten doe ik dit niet.
4. Less sex.
Misschien wel. Ik heb wel het gevoel dat mijn borsten nu meer van Lena zijn dan van mijn lief. Ik heb er in ieder geval moeite mee om die omschakeling te maken. Bovendien ben ik te moe voor seks.

Dat heeft indirect wel met de borstvoeding te maken: ik ben degene die de nachtvoedingen doet.
5. Limits on food and drink.
Ik laat behalve alcohol ook niks staan, en alcohol mis ik niet. Nou ja, ik drink wel wat minder koffie, maar dat is ook gezonder voor mezelf.
6. It hurts like heck.
De eerste week was het inderdaad héél pijnlijk! Na de gewenning verdween dat. Pijnlijker waren de naweeën die ik bij Lena had en die waren vooral tijdens het voeden heel naar.
7. Stretched out boobs forever.
Ik sluit me bij mijn voorgangers aan.
8. You feel trapped.
Ja, die dagen zitten er zeker tussen. Er zijn nachten dat ik niet wil voeden en er zijn dagen dat ik niet wil kolven. Een feestje bij kinderloze vrienden is nu lastig omdat ik niet weet waar, wanneer en hoe ik moet gaan kolven. Het beklemmende gevoel is wel minder geworden, eerst doordat ik ging werken en ook eens van haar gescheiden was en daarna doordat ze minder vaak ging drinken. Ik verwacht dat het met de introductie van bijvoeding ook weer minder gaat worden. Het beklemmende gevoel heb ik nu minder dan bij Ivan indertijd. Ik weet hoe snel het voorbij gaat, die periode dat ze nog zo afhankelijk van je is.
9. It’s sacrifice.
Dat voel ik vooral op werkgebied. Soms heb ik dat gevoel ook wel als ik me even terug moet trekken met Lena en daardoor Ivan geen aandacht kan geven, maar dat hoort bij de bredere 'hoe ga ik om met twee kinderen'-problematiek. Eigenlijk is het wel goed dat ik Lena zelf voed, want daardoor hebben wij ook zo onze momenten samen. Zonder die voeding zou zij er meer bij inschieten, vrees ik.
10. It’s all still completely worth it.
Anders zou ik ermee stoppen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.