quote:
Andy Murray: Mama, blijf alstublieft uit de keuken!
Het lijf is volgens eigen zeggen uitgerust en in perfecte conditie, de geest gevrijwaard van demonen. Andy Murray hoopt het Verenigd Koninkrijk over twee weken na 75 jaar weer een Wimbledon-titel te kunnen presenteren in het heren enkelspel. En daarvoor heeft moeder Judy zelfs een keukenverbod gekregen.
Al jaren draagt hij de last van een complete natie op zijn schouders. Ruim zestig miljoen Britten snakken inmiddels een eeuwigheid naar de opvolger van Fred Perry, in 1936 de laatste Engelsman die Wimbledon won.
Na Tim Henman is de hoop nu gevestigd op Andy Murray, een 24-jarige Schot. 'Ik zou al mijn prijzengeld (ruim elf miljoen euro, red.) direct inleveren voor een titel op Wimbledon,' stelt de nummer vier van de plaatsingslijst. 'Het is niet zo dat ik niet om geld geef, maar dat maakt me op de baan niet nerveus. Ik speel om in de geschiedenisboeken te komen.'
Zijn zesde missie begint vandaag via een duel met de Spanjaard Daniel Gimeno-Traver. Murray heeft in de voorbereiding op 's werelds meest prestigieuze tennistoernooi niets aan het toeval overgelaten. Het meest bijzondere daarbij is nog wel dat de Schot zijn moeder, Judy, in zijn Londense villa een keukenverbod heeft gegeven. Murray volgt een strikt dieet, waarin geen plaats is voor de kookkunsten van zijn moeder.
'Ze kan niet koken,' beweert de Schot, vorige week nog winnaar op Queens. Volgens hem is het een wonder dat hij de gerechten van zijn moeder heeft overleefd. Die werden niet op basis van gezondheid, maar gemak bereid. Zijn moeder plukte alles de kast wat voorradig was, het liefst uit blik.
'Een paar weken geleden hadden we het er over en toen heb ik plagerig tegen haar gezegd: 'het eten was niet altijd even best'. De kant-en-klare maaltijden waren meestal prima, maar de groenten kwamen bij ons uit blik. Dat vond ik niet zo geweldig.' Eén ding is bij Judy, zo zegt Murray, wel onovertroffen. 'Peertjes - uit blik - met koude pudding.'
In zijn diepe verlangen Wimbledon ooit eens te winnen, volgens Roger Federer en Rafael Nadal beschikt hij ook over alle wapens, kreeg Murray vorige zomer in Los Angeles een wijze les van Real Madrids coach José Mourinho. 'Hij zei: geniet ervan wat je doet. De druk zal er toch altijd zijn. Als persoon ben ik in wezen ook zo, ik probeer overal van te genieten. Vroeger kropte ik alles op, dacht te veel na en was te gestresst op de baan. Nu voel ik me meer op mijn gemak, het beste is om jezelf te zijn. Dat komt natuurlijker over dan iemand anders te willen zijn.'
De last van de natie is daarom geen last meer. Winnen ('daar speel ik voor'), maar ook genieten, luidt het parool. De energie die de Britse fans hem met hun aanmoedigingen bezorgen, moet de rest doen. 'De eerste keer dat ik hier speelde, speelde ik niet om kampioen te worden maar om een kans op Wimbledon te maken. Nu heb ik die en dat geeft een enorme stimulans,' concludeert Murray. 'Dit jaar weet ik wat ik wil en wat ik moet doen om optimaal geprepareerd te zijn.'
In elk geval moeder Judy uit de keuken verbannen.
(André Venema)