De ergste ex van 2011 verkiezingen

quote:

Op zondag 19 juni 2011 21:25 schreef Mry het volgende:
Ik vind het wel dapper van Minezus dat ze ook eerlijk haar eigen aandeel in het verhaal vertelt. Haar ex heeft echt wel zoveel gestoorde dingen gedaan dat ze er makkelijk een ex-bash verhaal van had kunnen maken en zelf het zielige meisje had kunnen spelen. In plaats daarvan kijkt ze ook naar zichzelf.
Of ze hulp wil is nog altijd haar eigen keuze. Soms kun je vervelende gebeurtenissen ook gewoon zelf verwerken zonder dat er een professional aan te pas hoeft te komen.

Verder denk ik dat hier sowieso wel meer verhalen staan waar twee kanten aan zitten....

Ik vind dat een lastige. Sommige mensen zijn gewoon niet goed bij hun hoofd.
Ik heb altijd heel erg de neiging gehad om dingen bij mezelf te zoeken, ik kon tijdens onze relatie heel onzeker doen en daar kon mijn ex niet tegen. ik kon er dan weer niet tegen dat hij me geen knuffel wilde geven als ik zó'n bui had. Ik kon erg doorgaan over dingen en daar ging ik echt wel ooit te ver in. Wat er gebeurde tijdens onze relatie heb ik altijd fout gevonden van ons beiden.
Ik kan echter zonder blikken of blozen zeggen dat ik ná onze relatie niets meer heb gedaan wat zijn gedrag ook maar enigszins zou kunnen rechtvaardigen. Voor mij was het over en dan ben ik niet lastig. (wel naar een andere ex toe omdat ik moeite had met begrijpen waarom hij me gedumpt had veel bellen enzo)

Ik begrijp dingen graag, zoek overal een verklaring voor, ik kon er echter geen vinden voor zijn gedrag.
Vooral idd het zwartmaken bij mijn moeder, mijn baas, huisarts en dreigen de kinderen iets aan te doen waren voor mij totaal onbegrijpelijk... Mij fysiek pijn doen, ok, dat was ik 'gewend' maar als je het idee hebt dat iemand je constant in de gaten houdt, je het leven zuur maakt en lastig valt...
Ik heb overspannen thuis gezeten en sliep met een klauwhamer onder mijn bed uit angst.

Ik zou dus niet perse kunnen zeggen dat er een andere kant móet zijn... (mijn ex had volgens de psycholoog psychopatische (!) en narcistisch trekken btw)

Afgaande op het verhaal van Minezus zijn zowel zij alsmede haar ex niet helemaal goed snik.

Ik doe wel goede ideeën op in dit topic. Eerst maar weer eens een nieuw slachtoffer zoeken

Aangezien zoveel mensen al hebben gepost, durf ik ook mijn verhaal te vertellen. (excuses voor spellingsfouten)

(ik 20 , ex 19) September 2007 op schoolkamp een leuke meid leren kennen en een relatie mee begonnen.

De eerste 3 maanden waren geweldig, ik was helemaal gek op haar en zij op mij, totdat zij opeens uit het niets mij mentaal kapot ging maken.

Het begon allemaal toen ze op een dag een beetje weg was door de alchol, ik wou haar daarna met de fiets naar huis brengen en ze weigerden en wou alleen naar huis gaan en mij geen last bezorgen, maar ik bleef erop hammeren, maar ze wou niet dat ik haar naar huis bracht. ''Ok, wees dan wel voorzichtig als je toch zelf naar huis wilt'' zei ik.

Kom ik opeens de volgende dag op school, blijkt zij er niet te zijn, ik was dus een beetje bezorgd en stuurde haar een sms of ze nog naar school komt? Maar ik kreeg maar geen reactie en besloot een paar uur later eens te bellen.

Tijdens haar afwezigheid hadden we nogal een emotioneel geladen les waarbij mensen hun nare ervaringen met elkaar deelden. Zo was er een meisje(we noemen haar even B) wat vertelde dat ze verkracht was en hoe ze er mee omging, het was emotioneel pijnlijk om die verhalen te horen.

School was vervolgens voorbij en net wanneer ik de school uitloop komt mijn ex opeens aanfietsen. Ik was blij om haar te zien, maar ze zag er nogal verdrietig uit? ''Ik wil je even spreken'' , zei ze,

Ze nam me even apart en zei dat ze niet wist hoe ze me dit moest vertellen, ''Waar heb je het over, wat is er gebeurd?'' , zei ik.

Vervolgens kijkt ze me aan en zegt ze, ''Toen ik naar huis ging gisteren werd ik aangesproken door 5 mannen en die hadden mij verkracht.''

Mijn wereld stortte op dat moment in, ik voelde een steek in mijn hart en hersenen en kon letterlijk niet bevatten wat ze zojuist zei;

Paniekerig probeerde ik met haar te praten en of ze al direct aangifte had gedaan, maar het eerste wat ze zei was, ''ga je me nu verlaten?'' met tranerige ogen.

Ik gaf haar direct een knuffel en beloofde haar niet te verlaten maar juist te steunen en met alles te helpen.

Ik vroeg daarna of ze al naar het politiebureau was gegaan en ze zij ''nee, want ze helpen je toch met niks'' Ik vroeg of ze met mij dan samen naar het bureau wilt gaan en dat ik haar erbij zal steunen, ze leek nogal onwillig erover, maar wou toch wel komende week met mij samen er naar toe gaan.

In de tussentijd had ik al mijn aandacht op haar gevestigd , haar naar huis gebracht, elke dag opgehaald van werk en afgezet op werk, omdat ze dat prettig vond , ik wou alles doen wat ik kon doen om haar te steunen.

Vervolgens was het de dag dat ze met mee zou gaan naar het bureau en opeens zei ze ''nee ik wil niet meer gaan en ik wil er niet erover hebben'' Ik vroeg eerst ''waarom?'' maar ze zei dat ze niet wou,
ik wou haar niet forceren en dacht dat ze misschien tijd nodig heeft om zo een beslissing te maken.

98% van al mijn tijd was aan haar besteed, thuis bij haar in de avond wanneer we alleen waren kroop ze in mijn armen en begon ze te huilen en zei ze ''je gaat me verlaten he? '' , ''je verdient beter dan mij'' en dergelijke uitspraken. Ik hield haar stevig vast en zei dat ik haar nooit zou verlaten maar steunen.

Ik heb er alles aan gedaan om haar te helpen, ik had zelfs B gevraagd of ze alsjeblieft met haar kon praten en steunen aangezien zij die ellende meegemaakt heeft, ze accepteerde dit en mijn ex leek het te waarderen dat ze iemand had om erover te praten.

Ook in de klas merkte de rest van de mensen en leerkrachten dat er iets mis was met mij, mijn cijfers gingen zwaar omlaag, mijn relatie met mijn ouders verslechterde , mijn vrienden negeerde ik, omdat mijn ex mijn priotiteit was en ik haar hier niet alleen wil laten staan na wat ze had meegemaakt.

Zelf had ik maanden gehuild en viel veel kilo's af door slecht te eten.

Na een aantal maanden zo door te gaan besloot ik dat het tijd was om met haar erover te praten, zoals gewoonlijk deed ze er weer erg afstandelijk over, ik vroeg haar of het misschien niet beter was om in therapie te gaan en ik zei dat ik met haar mee zou gaan, maar zei weigerde zoals gewoonlijk.

Op een dag nadat ik haar naar huis bracht zei ik, denk je dat je me zou kunnen vertellen waar het gebeurt is? Ze zei ''ja''. We liepen er langs en wees aan waar het gebeurde en we liepen weer weg. Ik probeerde haar langzaam te stimuleren om op therapie te gaan, omdat zoiets traumatisch later veel gevolgen voor je gezondheid kan hebben, en het is hulp, wat heb je te verliezen. Maar ze wou niet en ze wou er weer niet over praten.

Zo gingen het nog 1 jaartje door met gaten in haar verhalen(op een dag zei ze ineens dat het ergens anders gebeurde) en ik letterlijk aan de rand van de afgrond stond, ik werd gewoon moe. Ik heb haar zoveel gegeven, maar ze bleek er schijt aan te hebben en het leek net of ze me alleen gebruikte.

FastForward - De rest kan ik niet vertellen, het gaat namelijk te prive.

Ik vroeg haar duizenden keren om de waarheid die zij mij nooit gaf, uiteindelijk was ik haar leugens zat en had ik het uitgemaakt, ik trok het niet meer, het was of ik ga dood, of ik red nu mezelf.

Uiteindelijk gaf ze eerlijk toe dat ze alles 1,5 jaar lang had gelogen, ALLES WAS GVD EEN LEUGEN , wanneer ik vroeg WAAROM? zei ze ''ik weet het niet.''

Ik heb haar boven mijn ouders verkozen, haar boven mijn vrienden gekozen, zelfs mijn eigen fucking GEZONDHEID, alles voor een fucking leugen.

Ik moet zeggen dat door deze ervaring mijn kijk op de wereld was veranderd en dat sinds midden 2010 mijn leven weer de betere kant op gaat.

Waarom ze loog? Daar zal ik nooit achterkomen.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 00:26 schreef Weissman het volgende:

You mad, you...you evil !!

Dit was je sollicitatie? Ik neem het in overweging

quote:

Op zondag 19 juni 2011 23:31 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

Ik vind dat een lastige. Sommige mensen zijn gewoon niet goed bij hun hoofd.
Ik heb altijd heel erg de neiging gehad om dingen bij mezelf te zoeken, ik kon tijdens onze relatie heel onzeker doen en daar kon mijn ex niet tegen. ik kon er dan weer niet tegen dat hij me geen knuffel wilde geven als ik zó'n bui had. Ik kon erg doorgaan over dingen en daar ging ik echt wel ooit te ver in. Wat er gebeurde tijdens onze relatie heb ik altijd fout gevonden van ons beiden.
Ik kan echter zonder blikken of blozen zeggen dat ik ná onze relatie niets meer heb gedaan wat zijn gedrag ook maar enigszins zou kunnen rechtvaardigen. Voor mij was het over en dan ben ik niet lastig. (wel naar een andere ex toe omdat ik moeite had met begrijpen waarom hij me gedumpt had veel bellen enzo)

Ik begrijp dingen graag, zoek overal een verklaring voor, ik kon er echter geen vinden voor zijn gedrag.
Vooral idd het zwartmaken bij mijn moeder, mijn baas, huisarts en dreigen de kinderen iets aan te doen waren voor mij totaal onbegrijpelijk... Mij fysiek pijn doen, ok, dat was ik 'gewend' maar als je het idee hebt dat iemand je constant in de gaten houdt, je het leven zuur maakt en lastig valt...
Ik heb overspannen thuis gezeten en sliep met een klauwhamer onder mijn bed uit angst.

Ik zou dus niet perse kunnen zeggen dat er een andere kant móet zijn... (mijn ex had volgens de psycholoog psychopatische (!) en narcistisch trekken btw)

Pff ik herken veel in jouw verhaal..

quote:

Op maandag 20 juni 2011 00:27 schreef Bredemug het volgende:
Verhaal

Heftig. Ik heb vrijwel exact hetzelfde meegemaakt! Zieke wijven hoor. Het heeft me bepaalde dingen geleerd. Dat ik nu weet dat ik op mijn eigen gevoel kan vertrouwen. Dat als iemand me iets vertelt, dan kan diegene de hele boel bij elkaar liegen, alles. Dus ik ben meer op mijn hoede. Als je zoiets nooit mee hebt gemaakt, dan weet je dat niet, kan je dat niet voorstellen. Het heeft mij een flinke knauw gegeven, maar het heeft me ook dingen geleerd die ik anders niet zou weten. Ik hoop dat je volgende relatie een normale relatie zal zijn, en je deze shit zo achter je kan laten.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 00:27 schreef Bredemug het volgende:
knip

Wat een ziek, kinderachtig wijf. Ik vind dit echt vreselijk om te lezen.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 00:50 schreef Mercer het volgende:

[..]

Heftig. Ik heb vrijwel exact hetzelfde meegemaakt! Zieke wijven hoor. Het heeft me bepaalde dingen geleerd. Dat ik nu weet dat ik op mijn eigen gevoel kan vertrouwen. Dat als iemand me iets vertelt, dan kan diegene de hele boel bij elkaar liegen, alles. Dus ik ben meer op mijn hoede. Als je zoiets nooit mee hebt gemaakt, dan weet je dat niet, kan je dat niet voorstellen. Het heeft mij een flinke knauw gegeven, maar het heeft me ook dingen geleerd die ik anders niet zou weten. Ik hoop dat je volgende relatie een normale relatie zal zijn, en je deze shit zo achter je kan laten.

Maar het lijkt me ook niet gezond dat je zoveel afvalt, je afzondert van je familie en vrienden omdat je vriendin wat ergs is overkomen. Stel dat zoiets mij zou overkomen, dan zou ik toch wel iemand naast me willen hebben die sterk is en er zelf niet aan onderdoor gaat.

Daarbij vind ik het wel erg makkelijk om alles op je ex af te schuiven, maar als je zelf gewoon sterk en nuchter in je schoenen staat, dan laat je het echt niet zo ver komen als Bredemug. Eigenlijk zou ik ook wel graag alle kanten van alle exen horen, want aan elk verhaal zitten 2 kanten en we krijgen hier alleen de kanten van het 'slachtoffer' te horen, maar welke rol heeft die persoon zelf waardoor het gedrag in stand wordt gehouden of misschien wel verergert?

quote:

Op maandag 20 juni 2011 00:27 schreef Bredemug het volgende:
Waarom ze loog? Daar zal ik nooit achterkomen.

Kut zeg. Gelukkig had ik het met mijn ex eerder door dat ze me voor zat te liegen. Helaas heb ik me ook zorgen lopen maken over een zogenaamde abortus die compleet verzonnen was bijvoorbeeld, om het nog maar niet te hebben over die zogenaamde moord. Heb d'r wel eens in al m'n woede toegewenst dat het haar echt zou overkomen.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 00:56 schreef Cactus1 het volgende:
Daarbij vind ik het wel erg makkelijk om alles op je ex af te schuiven, maar als je zelf gewoon sterk en nuchter in je schoenen staat, dan laat je het echt niet zo ver komen als Bredemug. Eigenlijk zou ik ook wel graag alle kanten van alle exen horen, want aan elk verhaal zitten 2 kanten en we krijgen hier alleen de kanten van het 'slachtoffer' te horen, maar welke rol heeft die persoon zelf waardoor het gedrag in stand wordt gehouden of misschien wel verergert?

Je hebt wel een punt, maar je kan er met je hoofd niet bij dat iemand je zo hard voorliegt. Dat gaat zo tegen je gevoel in dat je het gewoon niet voor kunt stellen. Als je er dan achter komt wordt je ook enorm kwaad. Zulke vrouwen spelen met vuur, als mijn ex een slechtere had getroffen had ze wel eens gewond kunnen raken. M.i. nieteens zo onterecht ook.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 00:58 schreef Weissman het volgende:

[..]

Believe you me, liefde doet rare dingen met je; veel erger dan de ergste drugs en helemaal als je jong en onzeker bent

Yeah, maar toegeven, het is wel een bizar verhaal. Dat iemand verteld dat ze is verkracht door een groepje mannen..

quote:

Op maandag 20 juni 2011 00:56 schreef Cactus1 het volgende:

[..]

Maar het lijkt me ook niet gezond dat je zoveel afvalt, je afzondert van je familie en vrienden omdat je vriendin wat ergs is overkomen. Stel dat zoiets mij zou overkomen, dan zou ik toch wel iemand naast me willen hebben die sterk is en er zelf niet aan onderdoor gaat.

Als beide personen stabiel zijn dan klopt het wat je zegt, dat is logisch, maar wanneer er totaal geen waarde wordt gehecht aan je steun en hulp door de persoon van wie je houdt, dan denk je als man/vrouw ''ik doe waarschijnlijk niet genoeg'' en probeer je MEER te doen voor haar en MEER, maar nog steeds wordt je ''gebruikt'' en natuurlijk ga je eronder lijden. Een verkrachting is niet zomaar iets ''ergs'' het is iets wat je hele leven verandert.

Een andere rol wat hierbij speelde was dat ik geen ervaring had met manipulerende vrouwen, dus ik heb het op zo een manier moeten leren.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:03 schreef Catbert het volgende:

[..]

Kut zeg. Gelukkig had ik het met mijn ex eerder door dat ze me voor zat te liegen. Helaas heb ik me ook zorgen lopen maken over een zogenaamde abortus die compleet verzonnen was bijvoorbeeld, om het nog maar niet te hebben over die zogenaamde moord. Heb d'r wel eens in al m'n woede toegewenst dat het haar echt zou overkomen.

[..]

Je hebt wel een punt, maar je kan er met je hoofd niet bij dat iemand je zo hard voorliegt. Dat gaat zo tegen je gevoel in dat je het gewoon niet voor kunt stellen. Als je er dan achter komt wordt je ook enorm kwaad. Zulke vrouwen spelen met vuur, als mijn ex een slechtere had getroffen had ze wel eens gewond kunnen raken. M.i. nieteens zo onterecht ook.

Wat daten jullie allemaal voor gestoorde mensen

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:09 schreef LuxorBeetroots het volgende:
Yeah, maar toegeven, het is wel een bizar verhaal. Dat iemand verteld dat ze is verkracht door een groepje mannen..

Heb je mijn verhaal gelezen over m'n ex die me verteld had dat een vriendin van haar vermoord was?

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:10 schreef LuxorBeetroots het volgende:

Wat daten jullie allemaal voor gestoorde mensen

Van alle meiden met wie ik gedate heb was ze de enige gestoorde gelukkig. Wel ff een leerervaring, tegenwoordig ben ik compleet allergisch voor alles wat enigzins een 'nutcase' zou kunnen zijn.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:11 schreef Catbert het volgende:

[..]

Heb je mijn verhaal gelezen over m'n ex die me verteld had dat een vriendin van haar vermoord was?

Nog niet. Maar ik heb wel genoeg gelezen hier, hoe kunnen zulke zieke mensen bestaan En hoe kun je daar een relatie mee aangaan? Of merk je dat nog niet als je er aan begint

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:12 schreef LuxorBeetroots het volgende:
Nog niet. Maar ik heb wel genoeg gelezen hier, hoe kunnen zulke zieke mensen bestaan En hoe kun je daar een relatie mee aangaan? Of merk je dat nog niet als je er aan begint

Wat denk je zelf? Lees het verhaal maar, staat een paar pag. terug.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:12 schreef Weissman het volgende:

[..]

Dat wel. Mijn ex verzon ook na dat het uit was dat ze de prostitutie was ingegaan om aan geld te komen Dat terwijl ze een topsalaris had en nog steeds heeft.

Ik voel me wel heerlijk normaal over mijn gedrag nadat het uit was als ik dit soort dingen lees.

Maar toch, je verwacht gewoon van mensen niet dat ze zo liegen. Het is werkelijk verbijsterend. Het liefst zou ik hun kant ook willen horen, maarja.

Naja, vrouwen met fake-verkrachtingsverhalen & zelfmoordbluf zijn natuurlijk een geval apart.

Heb zowel de fake verhalen als de echte verhalen mogen horen en godzijdank kan ik dus ook al vrij snel een oordeel geven wat betreft het waarheidsgehalte.

Vrouwen die het in eerste instantie aan alles en iedereen vertellen, maar er vervolgens nooit over willen praten zodra je er iets te diep op in gaat, dat is toch meestal al wel een dead give away.

Hetzelfde geldt wat dat betreft voor de zelfmoord-plegers die het overal uitgebreid aankondigen.
Misschien nog wel erger zijn de figuren die aangeven al meerdere keren een poging gewaagd te hebben, maar verrassend genoeg áltijd op een manier die geen énkel litteken achter laat .

Heb toen ooit eens pissig gereageerd met "Tja, als zelfs zélfmoord plegen je niet lukt, heb je eigenlijk direct weer een reden om het nogmaals te proberen" en sindsdien ook nooit meer zielige wauwelverhalen van de persoon in kwestie gehoord.
De mensen die het écht willen kondigen het doorgaans niet uitgebreid aan.

Ook daar zijn uiteraard wel uitzonderingen op; zo leerde ik laatst een kerel kennen die het ook uitgebreid zat te verkondigen, maar op een vrij laconieke manier.
Was ook echt geïnteresseerd in het gehele gebeuren waarna m'n vriendin hem ook uitlegde welke fouten er doorgaans bij gemaakt werden.

Oftewel:


4 dagen later volgde er een telefoontje dat hij meer dood dan levend op een verlaten landweggetje was gevonden met in de lengte doorgesneden polsen.
Tja, je verwacht het niet...

En om het nog net even iets vreemder te maken, 2 weken later ging ie ook alweer in op de uitnodiging (leek me beter dan depressief thuis te blijven zitten) om mee te gaan naar een feestje.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 00:50 schreef Mercer het volgende:

[..]

Heftig. Ik heb vrijwel exact hetzelfde meegemaakt! Zieke wijven hoor. Het heeft me bepaalde dingen geleerd. Dat ik nu weet dat ik op mijn eigen gevoel kan vertrouwen. Dat als iemand me iets vertelt, dan kan diegene de hele boel bij elkaar liegen, alles. Dus ik ben meer op mijn hoede. Als je zoiets nooit mee hebt gemaakt, dan weet je dat niet, kan je dat niet voorstellen. Het heeft mij een flinke knauw gegeven, maar het heeft me ook dingen geleerd die ik anders niet zou weten. Ik hoop dat je volgende relatie een normale relatie zal zijn, en je deze shit zo achter je kan laten.

Inderdaad, je leert wel veel over waar je de volgende keer voor moet uitkijken en bedankt

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:14 schreef LuxorBeetroots het volgende:
Ik voel me wel heerlijk normaal over mijn gedrag nadat het uit was als ik dit soort dingen lees.

Maar toch, je verwacht gewoon van mensen niet dat ze zo liegen. Het is werkelijk verbijsterend. Het liefst zou ik hun kant ook willen horen, maarja.

In het geval van mijn ex zal ze ongetwijfeld me compleet zwart lopen maken. Oh, en dan is alles wat ik vertel gelogen natuurlijk. Maargoed, ze heeft een keer de fout gemaakt me te vertellen wat haar 'grootste angst' is zegmaar dus ik denk niet dat ze als ze zich hierin zou herkennen zou proberen mij zwart te maken.

Maar het zal ongetwijfeld de liefde zijn wat die exen ook tot zo'n gestoordheidsniveau brengt.

Doet me denken aan het verhaal van een vriendin van mij. Die jongen was ook een heel normale, aardige jongen.

Maar toen zij het uitmaakte heeft hij haar werkelijk kapot gemaakt, gezegd dat ze dood moest, dat soort dingen. 5 maanden lang viel hij haar lastig erna.