Depressie & Angst #7

dag allemaal

ik heb mcdd en ben op moment al meer dan een jaar opgenomen en ik voel me al die tijd eigenlijk nog niks veranderd. ik zit sinds 2 weken op een andere afdeling (waar mensen met psychoses enzo zitten) en ik voel me hier totaal ni thuis. dat had ik ook wel op mijn andere afdeling maar hier nog meer. komt er nog eens bij dat ik nu een kamer moet delen met iemand en dat dat voor mij heel stressvol omdat ik dat niet gewoon ben om rekening te houden met andere mensen. op mijn vorige afdeling kon ik rustig alleen aan een tafetlje eten maar hier is het een grote tafel en dat vind ik lastig.
ook op mijn vorige afdeling deed ik geen therapieen meer mee lag ik altijd in m'n bed tot 14:00 en moest je eigenlijk zelf zorgen dat je op tijd was enzo en hier komen ze je altijd halen voor alles dat vind ik wel het enige pluspunt, maar dan nog ben ik selectief en vraag ik altijd of er nog veel mensen gaan bijzijn.
nu begin ik precies hetzelfde ritme van m'n vorige afdeling te herhalen, lang opblijven en lang in bed blijven liggen. futloos geen zin in niks. verder vind ik dat die therapieen op niks trekken dat die mij niet vooruit gaan helpen. sorry maar wat heb ik aan ergo therapie of "youtube kijken met stijn" vind niet dat dat mij gaat helpen voor in de toekomst. ik wil graag alleen gaan wonen maar ik ben daar op het moment nog niet klaar voor. voel nu precies of ik helemaal opnieuw moet beginnen en dat ik hier een jaar voor niks heb gezeten. duurt heel lang voor ik iets kan zeggen tegen mensen. en zoals ik nu denk aan de toekomst enzo word ik daar alleen maar depressief van. geen diploma, geen rijbewijs, geen woonst geen vrienden. ben bang dat ik precies de rest van m'n leven hier vastzit. op m'n vorige afdeling ging ik nooit naar de psycholoog want ik kan niet zo goed praten en dat voelt geforceerd aan, met mijn vorige psychiater klikte het al helemaal niet want 5 jaar geleden was ik gecoloceerd en het duurde heel lang voor ik vrije uitgang kreeg enzo zat op een gesloten afdeling en dan mag je veel minder dan een open afdeling. ik zit nu wel op een open afdeling ook al kom ik weinig uit m'n kamer ik wil toch wel een beetje een gevoel van vrijheid dat ik buiten kan en me niet opgesloten voel.

ben ni zo goed in praten maar in mijn gedachten klonk mijn tekst veel beter
weet niet hoe jullie dat doen om dingen zo van jullie af te schrijven
online praten gaat gelukkig bij mij wel wat beter dan in het echt.

hey madame_paon goed dat ik niet de enige ben want hier en op mijn afdeling
was ik de enige lopen er blijkbaar niet zoveel van rond.

angsten
op het ogenblijk is mijn grootste schrik iedere keer naar dat gemeenschappelijk toilet te gaan en niet wetend wat ik daar zal vinden. ik kan niet tegen vieze geuren of vieze dingen dan moet ik al direct kokhalzen. ik loop ook altijd rond met zo'n vicks snuifstaafje maar dat werkt niet echt.

woede uitbarstingen
ik krop alles op en op een moment komt dat er allemaal uit en weten de mensen soms niet waarom ik zo reageer.
heel prikkelbaarzijn voor dingen.
voorbeeldje: als iemand zit te roepen ofzo dan kan ik daar niet tegen.
beginnen mijn armen te tintelen.

teveel fantasy
heb dikwijls het gevoel dat ik hier niet echt zit en in m'n eigen leefwereld zit
of als ik een film heb gekeken ofzo dan blijf ik daar nog op hangen.

en sociale vaardigheden is eigenlijk zo goed als 0
maar dat was wel duidelijk denk ik

emotioneel ben ik ook niet goed in voorbeeld er zijn al verschillende mensen vertrokken op de afdeling en met de paar dat ik het goed mee kon vinden die mis ik voor een dag en daarna is het alsof het me niks doet dat die weg zijn.ook maak ik blijkbaar dingen groter voor dan dat ze zijn voorbeeld dat als ik goeie vriendin heb dat we al direct samen zijn terwijl we gewoon vrienden zijn.
soms heb ik behoefte om niet alleen te zijn maar andere momenten voel ik me ontzettend eenzaam.

ik heb weinig zelfvertrouwen en ik mis de motivatie om te blijven doorgaan.
heb eigenlijk dagelijks zelfmoord gedachten en er zijn hier ook wel paar mensen doodgegaan dit jaar die bij mij op de afdeling zaten en het eerste waar ik aan kon denken was: waarom lukt mij dat niet. ik heb wel paar keer geprobeerd maar het is mislukt.ik automultileers soms als het heel

eigenlijk ben ik een bangerik die dood wil maar die het niet kan. ik denk dat als ik een pistool had gehad dat het dan veel makkelijker voor me had geweest.
ik weet ook als ik kinderen had gehad dat ik dan niet zo egoistische gedachten zou hebben

de laatste tijd begin ik precies ook wat blackouts te krijgen en dat is dan zo kleine dingen zoals niet weten waar ik iets gelegd heb of wakker worden en zien dat ik een paar zakken chips naar binnen heb gespeeld zonder er iets van af te weten.

wist niet wat het was maar heb het opgezocht(ken eigenlijk al die termen bij naam niet) en daar lijkt het wel op ja.
ik was een maand gestopt met roken en ik had nog een pakje sigaretten bewaard zodat ik altijd kon denken van dat ik minder stress zou hebben omdat ik niet zonder zit. en opeens vond ik een open pakje en was ik dus een sigaret gaan roken. andere mensen hadden me zien roken maar ik wist van niks. dan heb ik maar besloten om terug te gaan roken omdat het geen zin heeft om te stoppen als ik zonder dat ik het weet toch ga roken. heb dat toen uitgelegd aan mijn persoonlijke begleider want ik had schrik dat ik psychotisch ofzo aan het worden ben. en die zei dat ik dat moest zien als dagdromen. als je iets veelvuldig doet dan wordt je op automatische piloot gezet.

en voel je je beter na de opnames? deze is mijn 4de opname. 2de keer op dit domein en nog 2 keer ergens anders. de eerste keer was ik tijdens mijn colocatie gaan lopen omdat ik vond dat die me als een gevangene behandelde. was toen de eerste keer en ik had daar echt schrik voor dat het ging zijn zoals in de amerikaanse films. 3de keer ging ik ook gecoloceerd worden maar heb toen met die mevrouw van de politie gepraat dat ik dat niet wou en die heeft er dan voor gezorgd dat het dan niet was. deze keer ben ik zelf uit vrije wil me laten opnemen omdat ik een tijdje alleen woonde en dat ging me echt niet af fastfood bestellen elke dag voor 26,50 euro en aan huis laten leveren en al mijn spaarcenten erdoor gejaagd op een maand tijd en in de nachtwinkel gaan shoppen enzo omdat mijn dag nacht ritme overhoop lag wat nu eigenlijk nog steeds is.

ik woon in belgie dus weet niet hoe dat dat in nederland genoemd word
colocatie is een verplichte opname dat wordt uitgesproken door de vrederechter.

weet hoe dat je je voelt machteloos je wilt wel veranderen maar weet niet hoe.

[ Bericht 18% gewijzigd door #ANONIEM op 17-07-2011 23:47:54 ]

http://nl.wikipedia.org/wiki/Collocatie_%28recht%29

ja blijkbaar IBS in nederland

weet nog toen ik die 40 dagen kreeg en dan 2 maand bij heb gekregen dan moet je terug voor de vrederechter verschijnen en krijg je zo'n akelige bruine envelop 2 weken op voorhand.

[ Bericht 24% gewijzigd door #ANONIEM op 18-07-2011 00:30:18 ]

ja ik kom uit belgië nog nooit een belg gezien?

bij mij stond de politie aan de deur en ik moest gelijk vertrekken.
maar ik heb altijd zo'n nood koffertje waar wat kleren enzo inzitten voor het geval ik weer iets impulsief doe. da's toch schrikken ik weet ook liever dingen op voorhand, kan ik me wat mentaal op voorbereiden.

dan zou ik vlug wegkruipen
wel nu ken je je onderbuur :p