De Boer maakt Ajax sympathiek
AMSTERDAM - Als jonge voetballer voelde ik me bij Ajax vooral veilig. De Meer was weliswaar wat klein en oud, maar je zat wel dicht bij elkaar. Ajax was voor mij meneer Kamlag, Dirk de Groot en de broers Van Eijden.
Ik moest daar jaren later nog vaak aan denken, toen mijn zoon de jeugdopleiding doorliep. Het was zogenaamd allemaal geprofessionaliseerd, maar ik vond het vooral koud. En dan het cynisme. Dat overheerste in alle geledingen van De Toekomst.
Daarom werd ik ook aangenaam verrast door de prettige, nederige wijze waarop Frank de Boer met het kampioenschap omging. In het begin vond ik hem nog iets te veel praten, maar later werd hij steeds rustiger. Met een imponerende bescheidenheid, toen na het behalen van de titel om hem heen alle emoties los zouden barsten.Door Frank de Boer ga je Ajax weer sympathiek vinden.
Voor de rest prik ik door al die juichverhalen heen. Als Ajax en PSV, met de budgetten die ze hebben, gelijkwaardig zijn aan de rest, dan zegt dat iets over het niveau. Het is gewoon niet goed. En zeker niet goed genoeg.
Ajax - FC Twente leek een goede wedstrijd, maar was dat wel zo? Met alle respect, als je door de geweldige sfeer en alle emoties heen kijkt dan kan dat toch niet de norm zijn? Ik vraag me af of al die mensen die van alles roepen dat wel beseffen.
Intussen is PSV de laatste jaren wél heel goed voor me geweest. Op een manier waaruit veel respect spreekt. Ik wil me echt niet groter maken dan ik ben, maar in Eindhoven hebben ze me het gevoel gegeven dat ik ooit iets betekend heb.
Mijn contacten met Ajax houden niet over. Ik heb nog contact met Marco van Basten, omdat we elkaar regelmatig in de tv-studio zien. Verder is het altijd prima om met oud-spelers als Aron Winter en Richard Witschge te spreken, die op een prettige manier dat Amsterdamse in zich hebben. Voor de rest heb ik niks met Ajax. Het doet me allemaal weinig meer. Misschien zegt dat ook wel iets.
Bron
http://www.telegraaf.nl/t(...)athiek__.html?p=17,1