Bedacht ik me dat dat stukje in de VPRO Gids juist tegen Swaab en Lamme ingaat. 'Korte' samenvatting van het stuk:quote:Op maandag 30 mei 2011 18:04 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nou, ik heb wel wat literatuur hierover bekeken (Dennett, Swaab, Lamme). Daarom vraag ik het je ook. Die "vrije wil" lijkt nogal es een stokpaardje te zijn om de zondeval in harmonie te brengen met een almachtige God, maar die "vrije wil" is denk ik een heel stuk beperkter dan dat in dit soort argumenten wordt gesuggereerd.
hier:quote:Op maandag 30 mei 2011 23:55 schreef heggeschaarbarbaar het volgende:
Een frisse kijk op het stuk: waar zijn de argumenten vóór een vrije wil?
quote:(..) 'Er bestaat een nauw samenhang tussen enerzijds de totstandkoming van een bepaalde geestestoestand en anderzijds de activiteit van een aantal delen van de hersenen,' schrijft de Portugese neuroloog in Het zelf wordt zich bewust. (..) Als wij alleen ons brein zouden zijn, zouden alle verschillen die tussen onze waarnemingen en ervaringen bestaan niet verklaard kunnen worden.
(..) volgens Victor Lamme zullen we binnenkort op scans ook gedachten en herinneringen kunnen 'lezen'. (..) Alsof al onze gedachten en herinneringen in ons brein opgeslagen zouden liggen, als in een immens archief, waarvan hij de laatjes een voor een open kan trekken om ons te vertellen wat wij denken of dromen. Volgens mij lijdt deze zienswijze aan localisatieneurose. (..) Alsof je een immateriële gedachte alsnog fysiek tastbaar zou kunnen maken. Onze geest staat in uiterst complex verband tot ons stoffelijk brein, maar ze zijn niet identiek aan elkaar. Hoe kan iets immaterieels ook identiek zijn aan iets materieels?
Een ander probleem van de localisatiedoctrine is dat ons brein dynamische materie is. (..) De klassiek analystische methode die Lamme en Swaab hanteren, isoleert een bepaald hersengebied om het te kunnen determineren, waardoor het dynamische en interactieve karakter ervan verloren gaat. Zo doen wij dat eigenlijk ook met de mens. Maar mensen kunnen niet definitief gedetermineerd worden, omdat zij in tegenstelling tot dingen wezens in wording zijn, die zich voortdurend ontwikkelen.
Dat wij meer dan ons brein zijn, blijkt ook uit het feit dat we over ons zelf kunnen nadenken. Wij kunnen dus een zekere afstand tot ons zelf innemen. Als wij geheel zouden samenvallen met het brein, zou die afstand niet mogelijk zijn. 'Distanz!' schreef Nietzsche al, want pas vanuit die verwijdering worden reflectie en creativiteit mogelijk. Tenminste, als we de tijd ervoor nemen, want behalve afstand kost reflectie ook tijd. Onze geest speelt volgens Damassio een belangrijke rol bij wat hij 'traag denken' noemt: 'De meeste dieren stellen een reactie nooit uit. Ze reageren primair, ze hebben geen tijd en geen kennis noch de mentale ruimte om te reflecteren.' (..) Verbeelding, herinnering en 'trage gedachten' zijn innerlijke ervaringen, die een belangrijk, zo niet wezenlijk deel van onze subjectiviteit vormen. Om deze te kunnen ervaren, hebben wij inderdaad een brein nodig, dat bij voorkeur oplicht als we het onder een scan leggen. Maar op grond van de waargenomen hersenactiviteit te concluderen dat we daarom slechts dit brein zijn, getuigt van een bijna komische kortzichtigheid.
Leuke en voor mij een intrigerende theorie. Heb ook nooit begrepen waarom een patroon van stroompje in je hersenen kan leiden tot herinneringen als het puur materialistisch bekijkt.quote:Op dinsdag 31 mei 2011 00:25 schreef naatje_1 het volgende:
Laat ik mijn visie er nog maar even op geven:
Vergelijking radio en hersenen. Je luistert naar de radio en er komt een artiest voorbij, maar waar is die artiest? Na lang onderzoek door de hele radio uit elkaar te halen kom je tot steeds gecompliceerdere mechanismen die zorgen voor de werking van het apparaat, maar hoe komt die artiest daar in de radio? Een weldenkend mens roept meteen 'hej lul, je bent de straalpaal vergeten.'
De hersenen zijn net zo, het is een fantastisch mechanisme, maar het is slechts een mechanisme. Hoe komen gedachten in onze hersenen? Daarbij, heb je zo ooit aanschouwd van buitenaf? Wat mij betreft werkt de 'ziel' of 'geest' als een soort straalpaal. Een centrale plaats voor gedachten. Je hersenen zijn enkel de omzetter van gedachten naar impulsen en zenuwen, zoals de radio enkel een omzetter is van de radiofrequentie naar geluid.
Het wordt steeds gekker hier.quote:Op dinsdag 31 mei 2011 00:25 schreef naatje_1 het volgende:
Laat ik mijn visie er nog maar even op geven:
Vergelijking radio en hersenen. Je luistert naar de radio en er komt een artiest voorbij, maar waar is die artiest? Na lang onderzoek door de hele radio uit elkaar te halen kom je tot steeds gecompliceerdere mechanismen die zorgen voor de werking van het apparaat, maar hoe komt die artiest daar in de radio? Een weldenkend mens roept meteen 'hej lul, je bent de straalpaal vergeten.'
De hersenen zijn net zo, het is een fantastisch mechanisme, maar het is slechts een mechanisme. Hoe komen gedachten in onze hersenen? Daarbij, heb je zo ooit aanschouwd van buitenaf? Wat mij betreft werkt de 'ziel' of 'geest' als een soort straalpaal. Een centrale plaats voor gedachten. Je hersenen zijn enkel de omzetter van gedachten naar impulsen en zenuwen, zoals de radio enkel een omzetter is van de radiofrequentie naar geluid.
De gedachte ontstaat dus buiten de hersenen om? Hoe dan?quote:Op dinsdag 31 mei 2011 00:25 schreef naatje_1 het volgende:
Je hersenen zijn enkel de omzetter van gedachten naar impulsen en zenuwen,
Heb je wel eens gehoord van het fenomeen dat computers heet?quote:Op dinsdag 31 mei 2011 00:48 schreef mariox het volgende:
[..]
Leuke en voor mij een intrigerende theorie. Heb ook nooit begrepen waarom een patroon van stroompje in je hersenen kan leiden tot herinneringen als het puur materialistisch bekijkt.
Door de 'mythische' geestquote:Op dinsdag 31 mei 2011 08:04 schreef Gaspedaal het volgende:
[..]
De gedachte ontstaat dus buiten de hersenen om? Hoe dan?
Hoe komen de plaatjes in die straalpaal?quote:Op dinsdag 31 mei 2011 02:02 schreef KoningStoma het volgende:
[..]
Het wordt steeds gekker hier.
En hoe komen deze gedachten in die "straalpaal"?
Die verklaring die jij benoemt is niet wetenschappelijk, maar ook gewoon door nadenken bedacht. Het ene filosofische argument voor het andere. Het is pas wetenschappelijk bewezen als er werkelijk gevonden wordt waar onze gedachten zijn. Nu is het nog enkel theorie en over theorie valt te discussiëren. Uiteindelijk moet je natuurlijk voor jezelf nagaan wat jij waarheid vindt, of jij jezelf wilt reduceren tot een machine, of dat jij ervan uitgaat dat er zoiets als een 'geest' naast de hersenen bestaat. Ik heb heel vaak de kwantum mechanica erbij gehaald en dat doe ik wel vaker, want deze stelt juist weer (in bepaalde theoriën die de kwantum fysica uitleggen) dat mind =! body.quote:Op dinsdag 31 mei 2011 09:52 schreef heggeschaarbarbaar het volgende:
Ik vind het maar een raar stuk... Iedere wetenschappelijke verklaring van de werking van ons brein wimpelt ze af met een filosofisch argument.
Ik denk dat beide kanten gelijk hebben, ik denk dat mensen die iets misdaan hebben, zodanig zijn beïnvloed door hun omgeving, dat ze die dingen doen. Extreem voorbeeld: Hitler. Ik denk niet dat Hitler al als baby van plan was om genocide uit te voeren, maar ik denk dat hij zo gevormd is door de omgeving. Hoe kon de hoofd van de schilderacademie echter weten wat hij deed toen hij Hitler weigerde? Dus uiteindelijk is niemand schuldig in dat opzicht.quote:Op dinsdag 31 mei 2011 09:36 schreef Haushofer het volgende:
Ik zal de OP vanavond goed doorlezen. Waar ik me enigszins over verbaasde was dat in dergelijke literatuur uitkomsten van "simpele experimenten" (druk wel of niet op de knop) in mijn ogen met het grootste gemak geëxtrapoleerd worden naar "real-life situaties" (je staat in een supermarkt met de wereld aan keuze en allemaal externe invloeden).
Maar dergelijke literatuur moet natuurlijk wel goed verkopen. Titels als "de vrije wil bestaat niet" of "wij zijn ons brein" zijn wat dat betreft nogal pretentieus, en ik vraag me af of het de uitgever of een auteur zelf is geweest die zoiets bedenkt.
Voor mij ligt het belang bij dergelijke boeken vooral de discussie die het aanzwengelt, bijvoorbeeld een herziening in ons strafrecht met betrekking tot het verschil tussen "moord" en "doodslag" (hoe bewust doe je je daad?). Het soms wat zwart-witte karakter moet je dan voor lief nemen
Dat heb ik werkelijk nog nooit gehoord. Wedergeboorte houdt een radicale aanpassing in de hersenen in? Wie zegt dat?quote:Op dinsdag 31 mei 2011 15:43 schreef naatje_1 het volgende:
Hierop aansluitend denk ik trouwens dat dat is wat religies als Bhoeddisme en Christendom bedoelen als men het heeft over 'verlichting' of 'opnieuw geboren worden', dat men het dan heeft over een radicale aanpassing in de hersenen
Dat zie je vaak terugkeren: de vrije wil als voorwaarde voor moraliteit en voor strafrecht.quote:Op dinsdag 31 mei 2011 09:36 schreef Haushofer het volgende:
Voor mij ligt het belang bij dergelijke boeken vooral de discussie die het aanzwengelt, bijvoorbeeld een herziening in ons strafrecht met betrekking tot het verschil tussen "moord" en "doodslag" (hoe bewust doe je je daad?). Het soms wat zwart-witte karakter moet je dan voor lief nemen
Ik, gebaseerd op ervaringen en redenering. Het fenomeen opnieuw geboren worden betekent dat je radicaal anders gaat leven, dat je gaat leven via de normen en waarden die in de bijbel staan, dat kan je alleen bereiken via een radicale aanpassing in je hersenen. Hoe moet je anders je oude leefstandaarden loslaten? Verlichting is hetzelfde verhaal, hoe kan je verlicht worden zonder eerst je oude leefstandaarden los te laten? Verlichting is wat dat betreft volgens mij een soort wedergeboorte.quote:Op dinsdag 31 mei 2011 22:36 schreef Gaspedaal het volgende:
[..]
Dat heb ik werkelijk nog nooit gehoord. Wedergeboorte houdt een radicale aanpassing in de hersenen in? Wie zegt dat?
We weten heel goed hoe een computer werkt. De vergelijking tussen een computer en hersenen vind ik eerlijk gezegd geen goede analogie.quote:Op dinsdag 31 mei 2011 09:22 schreef Gray het volgende:
[..]
Heb je wel eens gehoord van het fenomeen dat computers heet?
Daar vinden constant patronen van stroompjes plaats die observaties uit het verleden terugbrengen naar het heden als je het puur materialistisch bekijkt.
De kwantummechanica heeft weinig tot niks met het bewustzijn te maken, lijkt me. Anders verval je in pseudo-wetenschappelijk gewauwel zoals Van Lommel.quote:Op dinsdag 31 mei 2011 14:41 schreef naatje_1 het volgende:
Ik heb heel vaak de kwantum mechanica erbij gehaald en dat doe ik wel vaker, want deze stelt juist weer (in bepaalde theoriën die de kwantum fysica uitleggen) dat mind =! body.
Dat betekent dus dat we het fenomeen 'wedergeboorte' in principe neurologisch kunnen onderzoeken, of niet? Da's nogal een riskante claim voor een christenquote:Op woensdag 1 juni 2011 08:02 schreef naatje_1 het volgende:
Ik, gebaseerd op ervaringen en redenering. Het fenomeen opnieuw geboren worden betekent dat je radicaal anders gaat leven, dat je gaat leven via de normen en waarden die in de bijbel staan, dat kan je alleen bereiken via een radicale aanpassing in je hersenen.
Als je opnieuw wilt geboren worden door de geest, zullen je hersenen door de intensieve samenwerking met de geest radicaal veranderen.
Heb je mensen onder een MRI-scan laten wedergeboren worden?quote:Op woensdag 1 juni 2011 08:02 schreef naatje_1 het volgende:
[..]
Ik, gebaseerd op ervaringen en redenering.
Die theorie is gebaseerd op micro-organische wezens. Het verwijt wat zij naar hun hoofd geslingerd krijgen is doorgaans dat dat dan niet geldt voor macro-organische wezens. Dus mijn stelling in dat opzicht luidt: Als macro-organische wezens geen paranormaliteit kunnen ervaren, dan is macro-evolutie evenzo niet waar. Als je dan skeptisch ben, dan zal je skeptisch moeten zijn van beide kanten. In dat opzicht zou je macro-evolutie dus ook pseudo-wetenschappelijk gewauwel kunnen noemen.quote:Op woensdag 1 juni 2011 08:55 schreef Haushofer het volgende:
[..]
De kwantummechanica heeft weinig tot niks met het bewustzijn te maken, lijkt me. Anders verval je in pseudo-wetenschappelijk gewauwel zoals Van Lommel.
Dat is wat ik denk ja, je zou een hersenonderzoek kunnen doen bij een baby in een Christelijk gezin (geregeld herhalen), bij puberale leeftijd gaat deze waarschijnlijk de keuze maken of deze nog in het geloof van zijn ouders blijft op niet, op het moment dat deze het geloof van zijn ouders ziet zou je een verandering van de breintakken moeten kunnen waarnemen.quote:Op woensdag 1 juni 2011 09:00 schreef Gaspedaal het volgende:
[..]
Dat betekent dus dat we het fenomeen 'wedergeboorte' in principe neurologisch kunnen onderzoeken, of niet? Da's nogal een riskante claim voor een christen
Is dan de uiteindelijke plek waar een deeltje valt bij een dubbelspleetexperiment dan geen soort van keuze (en in het verlengde hiervan een miniscuul bewustzijnsvorm?quote:Op woensdag 1 juni 2011 08:55 schreef Haushofer het volgende:
[..]
De kwantummechanica heeft weinig tot niks met het bewustzijn te maken, lijkt me. Anders verval je in pseudo-wetenschappelijk gewauwel zoals Van Lommel.
Nee. De reden waarom quantummechanica "niet geldt" voor macroscopische objecten is decoherentie (let op de aanhalingstekens; er zijn wel degelijk macroscopische effecten die alleen met QM kunnen worden verklaard; denk aan levitatie mbv magneten via supergeleiding.).quote:Op woensdag 1 juni 2011 10:20 schreef naatje_1 het volgende:
[..]
Die theorie is gebaseerd op micro-organische wezens. Het verwijt wat zij naar hun hoofd geslingerd krijgen is doorgaans dat dat dan niet geldt voor macro-organische wezens. Dus mijn stelling in dat opzicht luidt: Als macro-organische wezens geen paranormaliteit kunnen ervaren, dan is macro-evolutie evenzo niet waar. Als je dan skeptisch ben, dan zal je skeptisch moeten zijn van beide kanten. In dat opzicht zou je macro-evolutie dus ook pseudo-wetenschappelijk gewauwel kunnen noemen.
Nee, deze disucssie heb ik ook al vaker met Kleinduimpje gehad. Het is, voor zover de QM dat kan beschrijven, een random proces. Dat is iets heel anders dan "een bewustzijnsvorm". Ik denk niet dat dit het topic is om daar dieper op in te gaan, maar er zijn vast meerdere topics hierover die je kunt opzoekenquote:Op woensdag 1 juni 2011 10:37 schreef mariox het volgende:
[..]
Is dan de uiteindelijke plek waar een deeltje valt bij een dubbelspleetexperiment dan geen soort van keuze (en in het verlengde hiervan een miniscuul bewustzijnsvorm?
Dus de collapse van de wavefunction?
Hoe kan iets random zijn als het genoeg word uitgevoerd altijd dezelfde patroon veroorzaakt?quote:Op woensdag 1 juni 2011 10:39 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nee, deze disucssie heb ik ook al vaker met Kleinduimpje gehad. Het is, voor zover de QM dat kan beschrijven, een random proces. Dat is iets heel anders dan "een bewustzijnsvorm". Ik denk niet dat dit het topic is om daar dieper op in te gaan, maar er zijn vast meerdere topics hierover die je kunt opzoeken
Da's het verschil tussen statistiek en determinisme.quote:Op woensdag 1 juni 2011 10:41 schreef mariox het volgende:
[..]
Hoe kan iets random zijn als het genoeg word uitgevoerd altijd dezelfde patroon veroorzaakt?
En laat dat nou net de definitie van keuzevrijheid zijnquote:Op woensdag 1 juni 2011 10:59 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Da's het verschil tussen statistiek en determinisme."Random" betekent niet dat het niet aan patronen voldoet; het is alleen niet deterministisch af te leiden.
Dus elk proces wat zich volgens de statistiek gedraagt is een vorm van "bewustzijn"?quote:Op woensdag 1 juni 2011 11:02 schreef mariox het volgende:
[..]
En laat dat nou net de definitie van keuzevrijheid zijn
Hiermee ga je er vanuit dat bewustzijn gelijk staat aan een vrije wil, wat ik niet (en mariox waarschijnlijk ook niet) wil beweren. De discussie in dit topic gaat om de vrije wil, niet om waar die vrije wil zich afspeelt (in het bewustzijn, of in de hersenen, of waar dan ook). Naar mijn mening speelt de vrije wil zich af in de ziel, of de geest, of het bewustzijn, maar het kan natuurlijk evengoed waar zijn dat deze vrije wil zich afspeelt in de hersenen.quote:Op woensdag 1 juni 2011 11:05 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Dus elk proces wat zich volgens de statistiek gedraagt is een vorm van "bewustzijn"?
Is de uitkomst van de loterij ook een vorm van "bewustzijn"?
Ik had het over keuzevrijheid in het laatste. En als antwoord op je vraag: Quantumeffecten bij lotto is moeilijk op te merken dunkt mij. Het is een puur deterministisch proces, als je tenminste de oude manier van lotto bedoeld (een rondraaiend rad met balletjes). Want als je de posities en snelheden van de balletjes en rad weet en het moment van oppakken van een balletje dan kan je de uitkomst wel voorspellen.quote:Op woensdag 1 juni 2011 11:05 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Dus elk proces wat zich volgens de statistiek gedraagt is een vorm van "bewustzijn"?
Is de uitkomst van de loterij ook een vorm van "bewustzijn"?
Daar gaat het niet om. Zowel de uitkomst van de loterij als de uitkomst van een experiment beschreven door de QM dichten we toe aan de statistiek.quote:Op woensdag 1 juni 2011 11:12 schreef mariox het volgende:
[..]
Ik had het over keuzevrijheid in het laatste. En als antwoord op je vraag: Quantumeffecten bij lotto is moeilijk op te merken dunkt mij.
De cruciale vraag is dan ook: kun je dat?quote:Want als je de posities en snelheden van de balletjes en rad weet en het moment van oppakken van een balletje dan kan je de uitkomst wel voorspellen.
Laten we dan eerst een precieze definitie geven van "de vrije wil", want dat is vaak al de helft van de discussie. Wat verstaan we daaronder?quote:Op woensdag 1 juni 2011 11:12 schreef naatje_1 het volgende:
[..]
Hiermee ga je er vanuit dat bewustzijn gelijk staat aan een vrije wil, wat ik niet (en mariox waarschijnlijk ook niet) wil beweren.
De uitkomst wel. Alleen is er een wezenlijk verschil. Bij qm is er geen oorzaak aan te wijzen voor de uitkomst. Bij statistieken van mechanische zaken kan je dat wel. Reden hiervoor is omdat het te moeilijk is om die beginvoorwaarden uit te zoeken. Daarom zijn we lui en gebruiken we statistiek.quote:Op woensdag 1 juni 2011 11:18 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Daar gaat het niet om. Zowel de uitkomst van de loterij als de uitkomst van een experiment beschreven door de QM dichten we toe aan de statistiek.
Ik kan hierop wel met ja antwoorden. Net als bij een tennisbal die je tegen een muur gooit bestaat er een minuscuul kans dat hij door die muur heen zal tunnelen (quantum effect). Maar dat zullen we in onze leven nooit meemakenquote:De cruciale vraag is dan ook: kun je dat?
quote:Op woensdag 1 juni 2011 11:28 schreef mariox het volgende:
[..]
De uitkomst wel. Alleen is er een wezenlijk verschil. Bij qm is er geen oorzaak aan te wijzen voor de uitkomst. Bij statistieken van mechanische zaken kan je dat wel. Reden hiervoor is omdat het te moeilijk is om die beginvoorwaarden uit te zoeken. Daarom zijn we lui en gebruiken we statistiek.
En daarom gaat die analogie niet echt op van jou.
Je zegt het wel, maar je toont niks aan.quote:Ik kan hierop wel met ja antwoorden. Net als bij een tennisbal die je tegen een muur gooit bestaat er een minuscuul kans dat hij door die muur heen zal tunnelen (quantum effect). Maar dat zullen we in onze leven nooit meemaken
Dus dat alle odds (van qm effecten) bij elkaar komen en toch een ander balletje word gepakt is zodanig klein, dat ik dit met ja kan beantwoorden.
Dit bedoelde ik ook met mechanische zaken waarbij het effect van qm te verwaarlozen is. Inderdaad kan je positie/snelheid van een balletje niet exact bepalen waardoor die afwijking op termijn je hele uitkomst zal beinvloeden. Net zoals een verwaarloosbaar kleine afwijking in je hoek van een laserstraal op grote afstanden zeer merkbaar is.quote:Op woensdag 1 juni 2011 11:33 schreef Haushofer het volgende:
[..]
[..]
Je zegt het wel, maar je toont niks aan.
Ik heb voor een vak kwantummechanica in een ver verleden es de volgende analyse gedaan: stel, je neemt 2 pingpongballen. De ene stop je voor de helft in de grond. De ander laat je vervolgens op die bal stuiteren.
Volgens de klassieke mechanica kun je zowel de positie als de impuls van de bal die je vasthoudt exact bepalen. In een perfect vacuum zou je dan de bal willekeurig vaak kunnen laten stuiteren.
In de kwantummechanica kun je dit niet. Met dimensie-analyse kun je dan vervolgens aantonen dat je zo'n bal hooguit een keer of 10 kunt laten stuiteren voordat deze van de andere bal af zal stuiten. Dit sommetje staat b.v. in een boekje met opgaven van Lambrecht Kok, als ik het me goed herinner.
Je zegt wel dat je in klassieke gevallen de beginvoorwaarden willekeurig nauwkeurig kunt bepalen, maar dat kun je niet. Vanuit praktisch oogpunt natuurlijk al niet (dit gebruikt men vaak als motivatie voor chaos-theorie), maar volgens de QM vanuit fundamenteel oogpunt ook niet.
En daarom denk ik dat bij een korte lottouitslag die niet te merken is.quote:Op woensdag 1 juni 2011 11:40 schreef mariox het volgende:
[..]
Dit bedoelde ik ook met mechanische zaken waarbij het effect van qm te verwaarlozen is. Inderdaad kan je positie/snelheid van een balletje niet exact bepalen waardoor die afwijking op termijn je hele uitkomst zal beinvloeden. Net zoals een verwaarloosbaar kleine afwijking in je hoek van een laserstraal op grote afstanden zeer merkbaar is.
Dat hangt er van af wat je onder "kort" verstaat. Daarbij heb je hier te maken met een erg complex systeem van meerdere ballen.quote:Op woensdag 1 juni 2011 11:40 schreef mariox het volgende:
En daarom denk ik dat bij een korte lottouitslag die niet te merken is.
Dat is de vraag natuurlijk. Als je bedenkt dat de omgeving van grote invloed is op wat je doet, dan zou je daaruit kunnen concluderen dat er niet zoiets als een vrije wil bestaat. Echter, dat een mens kan overtuigd worden door argumenten, dat een mens kan twijfelen over iets, betekent voor mij dat er zoiets bestaat als een vrije wil. Dat je hersenen sneller de argumenten zijn afgegaan, dan dat je zelf de beslissing neemt, betekent nog niet dat je geen vrije wil hebt. Je hersenen zijn als het ware een soort harddisc met allemaal informatie uit het verleden in de vorm van ervaringen en dingen die men geleerd heeft op school en naar aanleiding van die ervaringen en wat men geleerd heeft op school, kan men een besluit nemen. Maar, als jij in staat bent om ondanks je ervaringen en geleerdheid toch iets anders kan doen, dat getuigt van een vrije wil. Ik denk dat als je niet toegeeft aan je onderbuikgevoel, dat je dan de vrije wil gebruikt.quote:Op woensdag 1 juni 2011 11:19 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Laten we dan eerst een precieze definitie geven van "de vrije wil", want dat is vaak al de helft van de discussie. Wat verstaan we daaronder?
Ik wil hier nog het volgende aan toevoegen.quote:Op woensdag 1 juni 2011 11:56 schreef naatje_1 het volgende:
[..]
Dat is de vraag natuurlijk. Als je bedenkt dat de omgeving van grote invloed is op wat je doet, dan zou je daaruit kunnen concluderen dat er niet zoiets als een vrije wil bestaat. Echter, dat een mens kan overtuigd worden door argumenten, dat een mens kan twijfelen over iets, betekent voor mij dat er zoiets bestaat als een vrije wil. Dat je hersenen sneller de argumenten zijn afgegaan, dan dat je zelf de beslissing neemt, betekent nog niet dat je geen vrije wil hebt. Je hersenen zijn als het ware een soort harddisc met allemaal informatie uit het verleden in de vorm van ervaringen en dingen die men geleerd heeft op school en naar aanleiding van die ervaringen en wat men geleerd heeft op school, kan men een besluit nemen. Maar, als jij in staat bent om ondanks je ervaringen en geleerdheid toch iets anders kan doen, dat getuigt van een vrije wil. Ik denk dat als je niet toegeeft aan je onderbuikgevoel, dat je dan de vrije wil gebruikt.
Hoe zou je al die verschillen überhaupt kunnen vaststellen? Hoe stel je vast dat iemand zelf gekozen heeft voor het Christendom? Dat is misschien nu net wel de kern van het hele vraagstuk, dat een filosofisch vraagstuk is. Of het een zinvol vraagstuk is of niet; het lijkt me niet dat je middels wetenschappelijke expirimenten iets zinnigs erover kunt zeggen. Dat is nu juist de fout die de in de OP bekritiseerde wetenschappers ook maken.quote:Op woensdag 1 juni 2011 10:33 schreef naatje_1 het volgende:
Christenen die niet alleen geloven, omdat het moet, maar er echt zelf voor gekozen hebben verschillen met die van hypocriete Christenen, met die van atheïsten die een moraal hebben, met die van atheïsten die geen moraal hebben, met Bhoeddisten die beweren dat ze verlicht zijn, met Bhoeddisten die leven als Bhoeddist, etc.
Niet per se. Is het onlogisch dat mensen zich meer kunnen inleven in een situatie die ze zelf ook meegemaakt hebben? Natuurlijk niet; de aanblik roept een asociatie op.quote:Het is al aangetoond dat meditatie effect heeft op de hersenen, dus ik denk dat je een verschil zou moeten kunnen zien. Het is toch opvallend dat als mensen in retraite gaan door te leven als zwervers, na afloop de Christenen het meeste voor de zwervers zullen doen.
Ik denk dat het absurd is om te veronderstellen dat dat géén invloed heeft. Het is een kwestie van logisch redeneren: als je gelooft dat het zondig is om X te doen verkleint dat de kans dat je het doet ten opzichte van een situatie waarin je gelooft dat X juist een heel goed idee is.quote:Dus, wat ik eigenlijk onderzocht wil hebben is of je levensstijl beïnvloed kan worden door een bepaalde religie aan te hangen. Immers, Christendom gaat uit van naastenliefde en andere geloven hebben dat toch minder. Uiteindelijk zou je dan misschien een soort atheïstisch Christendom op kunnen stellen, die alleen zorgt dat je de normen en waarden van deze godsdienst overneemt, maar waar je niet perse in God hoeft te geloven.
Je hersenen zijn een stelsel met allerlei verschillende vertakkingen tussen verschillende onderdelen van de hersenen. Maak jij veelvuldig gebruik van de vertakking die voor een liefdevolle reactie zorgt, dan zullen deze vertakkingen aan elkaar groeien. Maak jij veelvuldig gebruik van een bepaalde woordenschat, dan zullen de vertakkingen naar die woordenschat een stevig fundament bezitten. Als je naar de hersenen en de aftakkingen in de hersenen kijkt zou je moeten kunnen weten wat iemand op DAT moment denkt en dus gaat doen. Als je dit vervolgens bijhoudt, dan weet je wat verandert in het brein, door een soort dagboek bij te houden, kan je achterkomen wat de oorzaak van die vertakking is. Als de proefpersoon de puberale fase is ontgroeid, waarin veel twijfel voorkomt en men kiest voor het Christendom, dan zou je een radicaal andere hersenstructuur moeten zien, in vergelijking met al die jaren daarvoor. Dan kan je dus achterhalen wat die proefpersoon op DAT moment zou doen en denken. Dus ja, het is mogelijk om na te gaan wat een persoon op een bepaald moment denkt door naar de hersenstructuur te kijken.quote:Op woensdag 1 juni 2011 23:03 schreef sneakypete het volgende:
[..]
Hoe zou je al die verschillen überhaupt kunnen vaststellen? Hoe stel je vast dat iemand zelf gekozen heeft voor het Christendom? Dat is misschien nu net wel de kern van het hele vraagstuk, dat een filosofisch vraagstuk is. Of het een zinvol vraagstuk is of niet; het lijkt me niet dat je middels wetenschappelijke expirimenten iets zinnigs erover kunt zeggen. Dat is nu juist de fout die de in de OP bekritiseerde wetenschappers ook maken.
quote:[..]
Niet per se. Is het onlogisch dat mensen zich meer kunnen inleven in een situatie die ze zelf ook meegemaakt hebben? Natuurlijk niet; de aanblik roept een asociatie op.
Maar heeft dit ook maar enigszins te maken met het vraagstuk uit de OP?
[..]
Ik denk dat het absurd is om te veronderstellen dat dat géén invloed heeft. Het is een kwestie van logisch redeneren: als je gelooft dat het zondig is om X te doen verkleint dat de kans dat je het doet ten opzichte van een situatie waarin je gelooft dat X juist een heel goed idee is.
Ook is het empirische bewijs (en daar heb ik geen enkele publicatie voor nodig) ronduit overdonderend. Wie gelooft nu serieus dat het katholieke denken van de Paus geen invloed op zijn doen en laten heeft?
Dat wil niet zeggen dat het onderkennen van een bepaalde moraal ook een garantie is. Mensen doen dagelijks dingen waarvan ze eigenlijk vinden dat dat verkeerd, onverstandig of beschamend is. Maar wel is het aannemelijk dat moraliteit stuurt. Iets wat immers niet stuurt maakt geen verschil en bestaat dus eigenlijk niet.
Ja, en? Is dat het punt?quote:Op donderdag 2 juni 2011 00:13 schreef naatje_1 het volgende:
[..]
Je hersenen zijn een stelsel met allerlei verschillende vertakkingen tussen verschillende onderdelen van de hersenen. Maak jij veelvuldig gebruik van de vertakking die voor een liefdevolle reactie zorgt, dan zullen deze vertakkingen aan elkaar groeien. Maak jij veelvuldig gebruik van een bepaalde woordenschat, dan zullen de vertakkingen naar die woordenschat een stevig fundament bezitten. Als je naar de hersenen en de aftakkingen in de hersenen kijkt zou je moeten kunnen weten wat iemand op DAT moment denkt en dus gaat doen. Als je dit vervolgens bijhoudt, dan weet je wat verandert in het brein, door een soort dagboek bij te houden, kan je achterkomen wat de oorzaak van die vertakking is. Als de proefpersoon de puberale fase is ontgroeid, waarin veel twijfel voorkomt en men kiest voor het Christendom, dan zou je een radicaal andere hersenstructuur moeten zien, in vergelijking met al die jaren daarvoor. Dan kan je dus achterhalen wat die proefpersoon op DAT moment zou doen en denken. Dus ja, het is mogelijk om na te gaan wat een persoon op een bepaald moment denkt door naar de hersenstructuur te kijken.
[..]
Als jouw hersenen aantoonbaar anders zijn, dan kan je zelf kiezen is mijn opinie. Je kan er zelf voor kiezen om jouw hersenen als het ware anders te laten werken.quote:Op donderdag 2 juni 2011 01:38 schreef sneakypete het volgende:
[..]
Ja, en? Is dat het punt?
Jij hanteert een onderscheid tussen zelf kiezen en niet zelf kiezen. Waarin zit'm dat en hoe verhoudt dat zich dan tot causaliteit en mechanica?
Dáár gaat dit topic over niet over het feit dat je hersenactiviteit kunt meten.
Ik zie mensen vaak twee verschillende definities hanteren:quote:Op woensdag 1 juni 2011 11:56 schreef naatje_1 het volgende:
[..]
Dat is de vraag natuurlijk. Als je bedenkt dat de omgeving van grote invloed is op wat je doet, dan zou je daaruit kunnen concluderen dat er niet zoiets als een vrije wil bestaat. Echter, dat een mens kan overtuigd worden door argumenten, dat een mens kan twijfelen over iets, betekent voor mij dat er zoiets bestaat als een vrije wil. Dat je hersenen sneller de argumenten zijn afgegaan, dan dat je zelf de beslissing neemt, betekent nog niet dat je geen vrije wil hebt. Je hersenen zijn als het ware een soort harddisc met allemaal informatie uit het verleden in de vorm van ervaringen en dingen die men geleerd heeft op school en naar aanleiding van die ervaringen en wat men geleerd heeft op school, kan men een besluit nemen. Maar, als jij in staat bent om ondanks je ervaringen en geleerdheid toch iets anders kan doen, dat getuigt van een vrije wil. Ik denk dat als je niet toegeeft aan je onderbuikgevoel, dat je dan de vrije wil gebruikt.
Waar zit dan de 'jij' die 'jouw hersenen' bestuurt?quote:Op donderdag 2 juni 2011 01:57 schreef naatje_1 het volgende:
[..]
Als jouw hersenen aantoonbaar anders zijn, dan kan je zelf kiezen is mijn opinie. Je kan er zelf voor kiezen om jouw hersenen als het ware anders te laten werken.
Waar baseer je dat op? Er zijn aardig wat quantumbewustzijntheorieën. In ieder geval één van die theorieën komt met testbare voorspellingen.quote:Op woensdag 1 juni 2011 08:55 schreef Haushofer het volgende:
[..]
De kwantummechanica heeft weinig tot niks met het bewustzijn te maken, lijkt me. Anders verval je in pseudo-wetenschappelijk gewauwel zoals Van Lommel.
Dus quantumdecoherentie zou het onmogelijk maken voor het brein en bewustzijn om iets te maken te hebben met quantummechanica? Waarom zouden zulke macroscopische effecten niet kunnen en andere wel? Temperatuur?quote:Op woensdag 1 juni 2011 10:38 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nee. De reden waarom quantummechanica "niet geldt" voor macroscopische objecten is decoherentie (let op de aanhalingstekens; er zijn wel degelijk macroscopische effecten die alleen met QM kunnen worden verklaard; denk aan levitatie mbv magneten via supergeleiding.).
Een soortgelijk effect bestaat niet voor evolutie. Je vergelijkt nu appels met peren.
Kun je es een paar concrete voorspellingen noemen?quote:Op zaterdag 4 juni 2011 13:33 schreef Johannes_VIII het volgende:
[..]
Waar baseer je dat op? Er zijn aardig wat quantumbewustzijntheorieën. In ieder geval één van die theorieën komt met testbare voorspellingen.
http://en.wikipedia.org/wiki/Quantum_mind
Temperatuur is een collectief fenomeen; het is een maat voor de totale hoeveelheid bewegingsenergie van de afzonderlijke moleculen. Energie is altijd positief, dus het kan alleen maar optellen.quote:Dus quantumdecoherentie zou het onmogelijk maken voor het brein en bewustzijn om iets te maken te hebben met quantummechanica? Waarom zouden zulke macroscopische effecten niet kunnen en andere wel? Temperatuur?
Wat heeft quantumverstrengeling dan weer met bewustzijn te maken?quote:Fotosynthese zou ook gebruik maken van macroscopische quantummechanische effecten om zo min mogelijk energie te verliezen. Waarom dan aannemen dat bewustzijn er niets mee te maken heeft als het vaker in de natuur voorkomt en quantumcoherentie mogelijk is op kamertemperatuur? Bewustzijn lijkt een bepaalde eenheid te hebben die moeilijk te verklaren is tenzij je je beroept op quantumverstrengeling.
Het idee dat QM effecten ons bewustzijn kunnen verklaren stoelt dus op een onderbouwing dat neuronen zich quantummechanisch gedragen, en dat QM-coherentie zich lang genoeg kan voordoen in het brein.quote:The main argument against the quantum mind proposition is that quantum states in the brain would decohere before they reached a spatial or temporal scale, at which they could be useful for neural processing. Michael Price, for example, says that quantum effects rarely or never affect human decisions and that classical physics determines the behaviour of neurons.
In quantum terms each neuron is an essentially classical object. Consequently quantum noise in the brain is at such a low level that it probably doesn't often alter, except very rarely, the critical mechanistic behaviour of sufficient neurons to cause a decision to be different than we might otherwise expect...
—Michael Clive Price [1]
Price's position does not necessarily imply that classical mechanics can explain consciousness, but that quantum effects including superposition and entanglement are insignificant.
An arguably more formidable opponent of quantum mind theories is the physicist, Max Tegmark. Based on his calculations, Tegmark concluded that quantum systems in the brain decohere quickly and cannot control brain function, "This conclusion disagrees with suggestions by Penrose and others that the brain acts as a quantum computer, and that quantum coherence is related to consciousness in a fundamental way".[51][52]
Proponents of quantum consciousness theories have sought to defend them against Tegmark's criticism. In respect of QBD, Vitiello has argued that Tegmark's work applies to theories based on quantum mechanics, but not to those such as QBD that are based on quantum field theory. In respect of Penrose and Hameroff's Orch-OR theory, Hameroff along with Hagan and Tuszynski replied to Tegmark.[53] They claimed that Tegmark based his calculations on a model that was different from Orch-OR. It is argued that in the Orch-OR model, the microtubules are shielded from decoherence by ordered water. Energy pumping as a result of thermal disequilibrium, Debye layer screening and quantum error correction, deriving from the geometry of the microtubule lattice are also proposed as possible sources of shielding. Similarly, in his extension of Bohm's ideas, Bernroider has claimed that the binding pockets in the ion selection filters could protect against decoherence.[4] So far, however, there has been no experimental confirmation of the ability of the features mentioned above to protect against decoherence.
Hey Haushofer, ik vind het altijd zeer boeiend om je kennis van natuurkunde geetaleerd te zien worden. Toch, al heb ik ooit een vak in QM gehad, vaak gaat het me nét de pet te boven waar je het over hebt. Opzoeken maakt het er soms niet veel eenvoudiger op, dus vandaar mijn vraag: kan je proberen iets eenvoudiger, of anders met passende metaforen/beschrijvingen, te schrijven?quote:Op zaterdag 4 juni 2011 13:50 schreef Haushofer het volgende:
Van die Wiki-pagina:
[..]
Het idee dat QM effecten ons bewustzijn kunnen verklaren stoelt dus op een onderbouwing dat neuronen zich quantummechanisch gedragen, en dat QM-coherentie zich lang genoeg kan voordoen in het brein.
Als dat duidelijk is aangetoond, dan sta ik best open voor dergelijke ideeën, maar voor zover ik weet is dat nog niet gedaan. En mijn ervaring met mensen die dweepen met QM maakt me ook behoorlijk sceptisch, eerlijk gezegd.
Zo zie ik het ook, grotendeels dan.quote:Op zaterdag 4 juni 2011 12:03 schreef heggeschaarbarbaar het volgende:
Ach, de 'geest' is gewoon een concept dat men ooit bedacht heeft om ons 'vrije wil', bewustzijn etc. te verklaren, net zoiets het concept 'God' om het ontstaan van alles te verklaren.
Herinneringen en emoties worden allemaal door de hersenen bepaald. Bijvoorbeeld, dementerende ouderen krijgen door diverse hersenziekten last van geheugenverlies, stemmingswisselingen etc. Het is dus duidelijk dat de werking van onze hersenen ons denken/voelen bepaald. De 'geest' (als je 't bestaan ervan graag wilt aanhouden) is dus mijns inziens gewoon een functie van het brein. Ik zie niet in waarom er een aparte entiteit 'geest' moet zijn, waarbij de hersenen slechts een doorgeefluik zijn voor waarnemingen van het lichaam naar de geest, opslag van herinneringen en de besturing van het lichaam naar wens van de geest. Dat voegt alleen maar onnodige complexiteit toe.
Overigens wil dit niet zeggen dat er geen vrije wil zou (kunnen) bestaan. En ik snap ook wel dat mensen graag willen dat er een aparte entiteit geest/ziel is en dat we een vrije wil hebben. We hebben nu eenmaal graag het idee dat we zelf ons doen en laten kunnen bepalen, dat we meer zijn dan robots.
De eerste.quote:Op donderdag 2 juni 2011 10:51 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Ik zie mensen vaak twee verschillende definities hanteren:
• Een pragmatische, waarbij iemand een "vrije wil" heeft als hij bijvoorbeeld controle heeft over zijn eigen acties, geen zaken doet tegen zijn eigen wil in etc. Deze definitie laat ook een vrije wil toe in het geval van een volledig deterministisch universum.
• Een metafysische, die een vrije wil niet toelaat in het geval van een volledig deterministisch universum.
Waar valt de jouwe onder?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |