Ja, Bosnisch.
Nou L3IPO zegt dan waar ze
niets mee hebben. Maar ik bedoel dan
weinig. Ik ben opgegroeid in NL, Bosnisch opgevoed, maar ook met Nederlands voedsel, Italiaans, Spaans, Mexicaans Amerikaans etc. Invloed van de omgeving is dan televisie (amerikaanse en britse films, dingen zoals het woestijnachtige Amerika met de diners en de lange wegen vind ik hardstikke mooi) Ik ontken die invloeden niet en ik verwelkom ze. Vandaar dat ik bijv. de laatste tijd veel foto's verzamel van dat typische Americana zoals hierboven omschreven. Het is een van de eerste dingen die ik me kan herinneren in m'n leven die ik heb van tochwel de grootste invloed van me: televisie. Zeker in de latere jaren met het kijken naar programma's van mensen (regisseurs én acteurs) die je fascineren of waar je naar opkijkt.
Nou ga ik ieder jaar (vorig jaar voor het eerst niet) naar Bosnië met vakantie en ik vind het wel leuk. Mooie natuur etc. Wat ik dan voel als ik door zo'n bos loop is hetzelfde als dat ik dat doe op een mooi plekje ergens in Nederland of Duitsland of whatever. Als we dan in ons dorpje zijn in Bosnië dan voelt dat wat natuurlijker aan, maar dat komt omdat we er bijna 10 jaar naartoe gaan. In het begin had ik dat gevoel totaal niet. De gastvrijheid en sociale etiquette verschilt toch enigszins van de Bosniërs hier, en dat is eigenlijk ieder jaar wennen. Bij de jongeren is dat stukken minder, en verdwijnt zelfs bijna. We hebben allemaal door het internet dezelfde invloeden gekregen, waar we ook wonen. Het verschilt wel een beetje maar dat is met ieder land, of zelfs stad binnen een land.
Maar dan alleen ons dorpje. Wanneer we dan naar Sarajevo of Tuzla gaan, dan voel ik me weer een ontzettende toerist, en met veel plezier ook. Want ik heb helemaal niks met Sarajevo en Tuzla, tenzij ik er ga wonen of langer verblijven en daarmee herinneringen maak, en die herinneringen koppel je altijd met een bepaald (veelal positief) gevoel. Hell, paar maanden terug gingen we naar Rotterdam met m'n klas, naar musea, en in de stad daar lopend voelde ik me weer hardstikke toeristisch. Zat constant te staren naar de hoogbouw en foto's te maken, een klasgenoot zei ook lachend dat ik net en toerist ben, maar dat vind ik ook leuk.
Maar ik dwaal een beetje af. Wat L3IPO zo opvallend vind vind ik ook over bijv. m'n neefjes. Die zijn ook hier opgegroeid, zijn een stuk jonger, zijn meer beinvloed door niet-Bosnische dingen dan ze weten (dat is natuurlijk mijn persoonlijke mening). Bijv. in het taaljargon die ze hanteren, maar ook sociale ettiquete. En toch hebben ze dan shirts met een Bosnische vlag erop, MSN adressen en avatars en dergelijke. Voor mij voelt het, als ik zo terugdenk aan hoe we samen opgroeiden, dat ze dat gedrag overnemen van hun ouders. Ik had echter altijd de drang om anders te doen. En dat betekent niet yooo lekker rebels jeweet', maar gewoon proberen eens iets anders te doen, niet naar de invloed van m'n directe omgeving ingeven, om te kijken wat er gebeurt.
Andersom heb ik nu ook niet het gevoel dat ik trots ben op Nederland ofzo. Interesseert me vrij weinig. Sowieso snap ik dat niet, van de oranjedragers hier als de narodnjaki daar. Ik hou hoogstens van iets als het me direct beinvloedt, en op m'n gevoel inspreekt.
Het wordt onderdeel van mij, en daarom snap ik niet dat iemand zegt dat hij trots is op z'n land. Ik vat dat op als alles wat dat land te bieden heeft, alle culturen en subculturen, kunst, film en muziek die er is. En dat is erg veel. 2 steden kunnen al sterk van elkaar verschillen op ook maar 1. Ik denk dat het gevoel wat ze hebben echt is, maar dat ze niet precies snappen waar het naartoe gaat. Ik denk dat als iemand zegt dat hij trots is op Nederland of op Bosnië dat hij dan zijn stad of dorp en de directe omgeving bedoelt, en de mensen die daar wonen, plus al die andere vlakken die ik noemde.
Nou vind ik die gebergtes ergens ten zuiden van Mostar (terugweg Makarska - Tuzla 2 jaar terug) hardstikke mooi, als ik eraan terugdenk spreekt dat plaatje wat ik in m'n hoofd heb tot m'n gevoel net zo veel als een foto of filmpje van Yellowstone National Park.
Het is echter dat ik nogal een uniek geval ben, ik probeer anders naar de wereld te kijken. En dat resulteerde in een 21 jarige Communicatie & Media student die graag naar arthouse films kijkt en actief muziek luistert die Engels, Frans, Spaans, Russisch, Bosnisch, Turks, Japans, Nederlands, Pools en Italiaans is. Och, ik kan me zó goed vinden in die ietwat viezige linkse hippies die je ziet bij de raardere feestjes of op nieuwsberichten over het kraakverbod ofzo
[ Bericht 3% gewijzigd door Mirel op 25-05-2011 19:26:19 ]